Sinner1980
21 april 2010, 18:14
Hey allemaal,
Ik zit met een zwaar dilemma...Zoals sommigen van jullie wel weten ben ik gek op strats. Ik heb een vintage hot rod '57 en sinds kort een roadworn 60's strat. Deze gitaren bevallen beiden erg goed en zijn lekker divers.
Wellicht zit er nog een pickup wissel in in de toekomst maar voorlopig is het prima zo.
Dankzij een financiele meevaller ben ik in staat om nog een gitaar te kopen,en dat is altijd leuk natuurlijk. Na een aardig varierend scala aan gitaren te hebben gehad ben ik toch bij de strats blijven hangen. Ik vind ze erg divers,heerlijk bespeelbaar en tja,ik hou gewoon van de sound.
Ik heb een mooi aanbod om een 50's roadworn strat te kopen en ben erg geneigd om daarop in te gaan resulterend in 3 strats in mijn bezit.
Aan de andere kant wil ik ,misschien,ook wel eens wat anders en is mijn oog gevallen op een les paul junior Billie Joe Armstrong. Ik weet dat die faded versies een stuk goedkoper zijn maar ben niet zo gek van die faded look,heb liever een 60's hals en wil er graag een koffer bij.
Reden genoeg om die Billie Joe te willen lijkt mij (en nee,ik ben geen fanboy al vind ik het oudere werk van Greenday te gek).
De ellende is dat deze gitaar in mijn nabije omgeving nergens te testen valt en dat ik de gitaar,mocht ik overstag gaan,via het internet ga bestellen. Mocht de kwaliteit mij niet bevallen (slecht fretwerk enz) dan stuur ik de gitaar terug (30 dagen de tijd voor). De kwaliteit van Gibson is me al eens eerder flink tegengevallen en eigenlijk was ik toen een beetje klaar met het merk maar goed,je hebt ook slechte Fenders etc. dus ik wil de gok gerust nog eens wagen.
Ik heb wel wat negatieve berichten gelezen over die double stacked p-90 die erin zit maar ik mocht die niet bevalen dan is deze natuurlijk snel uitgewisseld.
Ik ben benieuwd of er mensen zijn hier die deze les paul junior al eens eerder hebben vastgehouden en wat hun ervaringen hier mee zijn.
Sowieso wil ik graag de ervaringen horen met de les paul junior algemeen (dus niet alleen die Billie Joe). De voors en tegens,de mogelijkheden qua muziekstijl etc.
Ik speel zelf voornamelijk classic rock en blues/bluesrock maar ook een hoop 80's en 90's rock. Metal vind ik geweldig maar ik speel het niet meer dus ben absoluut niet op zoek naar een scheurijzer met high gain elementen.
Ik ben op zoek naar een gitaar die gewoon recht toe recht aan rock & roll speelt,lekker divers is en met vintage looks;zodoende kwam ik bij de les paul junior uit.
Ik vraag me af of dit filmpje een beetje een goede impressie geeft want buiten het feit om dat deze gast kan spelen vind ik de gitaar bizar lekker klinken:
http://www.youtube.com/watch?v=FInjFmM8qR0
Dus graag jullie meningen over de les paul junior in het algemeen mensen,wellicht trekken jullie me over de streep en gun ik Gibson weer een kansje.
Hoeveel strats heb je eigenlijk nodig...tjeez:seriousf:
Ik zit met een zwaar dilemma...Zoals sommigen van jullie wel weten ben ik gek op strats. Ik heb een vintage hot rod '57 en sinds kort een roadworn 60's strat. Deze gitaren bevallen beiden erg goed en zijn lekker divers.
Wellicht zit er nog een pickup wissel in in de toekomst maar voorlopig is het prima zo.
Dankzij een financiele meevaller ben ik in staat om nog een gitaar te kopen,en dat is altijd leuk natuurlijk. Na een aardig varierend scala aan gitaren te hebben gehad ben ik toch bij de strats blijven hangen. Ik vind ze erg divers,heerlijk bespeelbaar en tja,ik hou gewoon van de sound.
Ik heb een mooi aanbod om een 50's roadworn strat te kopen en ben erg geneigd om daarop in te gaan resulterend in 3 strats in mijn bezit.
Aan de andere kant wil ik ,misschien,ook wel eens wat anders en is mijn oog gevallen op een les paul junior Billie Joe Armstrong. Ik weet dat die faded versies een stuk goedkoper zijn maar ben niet zo gek van die faded look,heb liever een 60's hals en wil er graag een koffer bij.
Reden genoeg om die Billie Joe te willen lijkt mij (en nee,ik ben geen fanboy al vind ik het oudere werk van Greenday te gek).
De ellende is dat deze gitaar in mijn nabije omgeving nergens te testen valt en dat ik de gitaar,mocht ik overstag gaan,via het internet ga bestellen. Mocht de kwaliteit mij niet bevallen (slecht fretwerk enz) dan stuur ik de gitaar terug (30 dagen de tijd voor). De kwaliteit van Gibson is me al eens eerder flink tegengevallen en eigenlijk was ik toen een beetje klaar met het merk maar goed,je hebt ook slechte Fenders etc. dus ik wil de gok gerust nog eens wagen.
Ik heb wel wat negatieve berichten gelezen over die double stacked p-90 die erin zit maar ik mocht die niet bevalen dan is deze natuurlijk snel uitgewisseld.
Ik ben benieuwd of er mensen zijn hier die deze les paul junior al eens eerder hebben vastgehouden en wat hun ervaringen hier mee zijn.
Sowieso wil ik graag de ervaringen horen met de les paul junior algemeen (dus niet alleen die Billie Joe). De voors en tegens,de mogelijkheden qua muziekstijl etc.
Ik speel zelf voornamelijk classic rock en blues/bluesrock maar ook een hoop 80's en 90's rock. Metal vind ik geweldig maar ik speel het niet meer dus ben absoluut niet op zoek naar een scheurijzer met high gain elementen.
Ik ben op zoek naar een gitaar die gewoon recht toe recht aan rock & roll speelt,lekker divers is en met vintage looks;zodoende kwam ik bij de les paul junior uit.
Ik vraag me af of dit filmpje een beetje een goede impressie geeft want buiten het feit om dat deze gast kan spelen vind ik de gitaar bizar lekker klinken:
http://www.youtube.com/watch?v=FInjFmM8qR0
Dus graag jullie meningen over de les paul junior in het algemeen mensen,wellicht trekken jullie me over de streep en gun ik Gibson weer een kansje.
Hoeveel strats heb je eigenlijk nodig...tjeez:seriousf: