Meest over/ondergewaardeerde en onbegrepen eigenschappen ?

[Kakihara]

Wat zijn in jullie ogen/oren de meest overroepen, ondergewaardeerde of onbegrepen termen die gebruikt worden in gitaarland ?

Zelf vind ik iets als sustain overgewaardeerd. Het is leuk dat je over oneindige sustain beschikt, maar wat moet je ermee ? Als ik in sommige posts het enthousiasme over het ellenlange natrillen van de snaren, vraag ik me af of die posters nog iets anders dan Parisienne Walkways of More than a feeling spelen. Begrijp me niet verkeerd, het kan leuk zijn om een noot een paar tellen te kunnen aanhouden, maar een noot kunnen aanslaan en die nog altijd horen wanneer je terugkeert van een bezoek aan het toilet en nadat je een bak Stella hebt uitgezopen (bij wijze van spreken) is in mijn oren geen vereiste. Ook het eeuwige gekissebis over welke constructie - geschroefde hals of gelijmde - voor de langste sustain zorgt, mag, wat mij betreft, weleens ophouden.

Verder begrijp ik niet wat er bedoeld wordt wanneer elementen als hifi omschreven worden. Sinds wanneer is hifi slecht, en prefereert men lo-fi en zijn de meeste hedendaagse elementen niet hifi in vergelijking met wat er 30 à 40 jaar geleden op de markt was ? Of wordt met hifi helderheid bedoeld ? Of dat alle snaren even duidelijk te horen zijn ? En als je dan toch lo-fi wil gaan, lukt dat dan niet met een EQ of een goedkope gitaar kabel ?
Ik hoop dat er iemand hier een antwoord op kan geven :)

[Rutger]

Het begrip ""tone" wordt hier nogal overgewaardeerd :D

[beruk]

Mojo, niets zo overgewaardeerd als mojo. Niets zo subjectief als mojo. Mojo :stop:

[Nydoom]

ik vind het begrip masturberen nogal ondergewaardeerd.. zeker als je speedmetal wilt spelen :blast:

[Di Stefano]

Wat zijn in jullie ogen/oren de meest overroepen, ondergewaardeerde of onbegrepen termen die gebruikt worden in gitaarland ?

Zelf vind ik iets als sustain overgewaardeerd. Het is leuk dat je over oneindige sustain beschikt, maar wat moet je ermee ? Als ik in sommige posts het enthousiasme over het ellenlange natrillen van de snaren, vraag ik me af of die posters nog iets anders dan Parisienne Walkways of More than a feeling spelen. Begrijp me niet verkeerd, het kan leuk zijn om een noot een paar tellen te kunnen aanhouden, maar een noot kunnen aanslaan en die nog altijd horen wanneer je terugkeert van een bezoek aan het toilet en nadat je een bak Stella hebt uitgezopen (bij wijze van spreken) is in mijn oren geen vereiste. Ook het eeuwige gekissebis over welke constructie - geschroefde hals of gelijmde - voor de langste sustain zorgt, mag, wat mij betreft, weleens ophouden.

Verder begrijp ik niet wat er bedoeld wordt wanneer elementen als hifi omschreven worden. Sinds wanneer is hifi slecht, en prefereert men lo-fi en zijn de meeste hedendaagse elementen niet hifi in vergelijking met wat er 30 à 40 jaar geleden op de markt was ? Of wordt met hifi helderheid bedoeld ? Of dat alle snaren even duidelijk te horen zijn ? En als je dan toch lo-fi wil gaan, lukt dat dan niet met een EQ of een goedkope gitaar kabel ?
Ik hoop dat er iemand hier een antwoord op kan geven :)

Waar jij denk ik eerder op doelt is feedback niet sustain denk ik. Sustain is wel degelijk een van de belangrijkste eigenschappen van een gitaar. Maar net zoals bij alles zijn er mensen die dat tot in het waanzinnige drijven.

[Kakihara]

Waar jij denk ik eerder op doelt is feedback niet sustain denk ik. Sustain is wel degelijk een van de belangrijkste eigenschappen van een gitaar. Maar net zoals bij alles zijn er mensen die dat tot in het waanzinnige drijven.

Nee hoor, ik doel wel degelijk op sustain. En ja, (natuurlijke) sustain is wel degelijk belangrijk, niet in het minst omdat het iets zegt over de bouwkwaliteit van je instrument. En ja, het is leuk als je weet dat je acht vierkwartsmaten kan vullen met één noot, zonder hulpmiddelen, maar wat ben je er in de praktijk mee, éénmaal je je gitaar inplugt ? Hoe vaak ga je die acht vierkwartsmaten vullen met één noot ? Er zullen waarschijnlijk wel muziekstijlen zijn waar dat van belang is, maar als funk- of blues- of pop- of rockgitarist heb je die ellenlange sustain in mijn ogen niet nodig.

Overigens is de eigenschap om (mooi) met feedback te kunnen spelen een kunst en erg onderschat :)

[DeiDRagonas]

Sustain is wel degelijk een van de belangrijkste eigenschappen van een gitaar..

Dikke +1

:punk:

[budje]

zoals bij bijna elk instrument is de enige belangrijke factor het feit dat de bespeler zich er op thuis voelt. Want dan pas heeft hij het gevoel dat hij echt iets kan. En durf hij tot het randje te gaan, want (in zijn oren) kan zijn/haar instrument alles

[Fenderfan]

de term akoestisch gitaar! Wat is dat? Ooit een gitaar gehoord die niet akoestisch is ?

[Gearjunkie]

Akoestisch
 akoes·tisch bn, bw 1 betrekking hebbend op de akoestiek 2 niet elektrisch versterkt: een ~e gitaar

[LaurentB]

de term akoestisch gitaar! Wat is dat? Ooit een gitaar gehoord die niet akoestisch is ?

Dat zou een koestische gitaar zijn.

[Sanderltd]

Mijn inziens wordt de houtsoort bij solidbody's vaak overschat. Ik heb het dan met name over mahonie, elzen, etc. Ik vind dat basswood (lindehout) daarentegen vaak onderschat wordt.
Ik heb met gitaren gespeeld waarvan ik dacht dat het elzenhout was, omwille van de goede klank. Maar uiteindelijk bleek het 'maar' lindehout te zijn.
(Ik heb het niet over de akoestische klank; dat is een ander verhaal.)

[DeiDRagonas]

Wat enorm onderschat wordt: Theoretische kennis! Tuurlijk kun je geweldig spelen (goede techniek) en evt best vertrouwen op je oren. Maar als het op communiceren met andere muzikanten aankomt dan gaat het mis. Pas als je je theorie goed kent zie je ook pas hoe enorm veel je daaraan hebt. Laatst wat filmpjes gezien van Slash en Joe B, dat was echt zwaar beschamend!

D.

[FruscianteFan]

Wat enorm onderschat wordt: Theoretische kennis! Tuurlijk kun je geweldig spelen (goede techniek) en evt best vertrouwen op je oren. Maar als het op communiceren met andere muzikanten aankomt dan gaat het mis. Pas als je je theorie goed kent zie je ook pas hoe enorm veel je daaraan hebt. Laatst wat filmpjes gezien van Slash en Joe B, dat was echt zwaar beschamend!

D.
Natuurlijk is het handig als je weet waar je het over hebt, en kunt communiceren met je bandleden. Maar het hangt er maar helemaal van af of je het ook écht nodig hebt. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het zelf belangrijk om wat theorie te kennen, maar er zijn genoeg artiesten die het met weinig theorie heel ver schoppen - zowel qua populariteit als qua kwaliteit.

Een beetje sustain vind ik wel fijn, hangt ook heel erg van de situatie af. Maar ik heb ook heel vaak dat mijn gitaar veel langer uitklinkt dan ik zou willen, en dan moet ik het zelf afkappen, en dat is lelijker dan wanneer het natuurlijk uitsterft. Da's meestal met flink wat overdrive of distortion en dus komt er wel wat feedback bij kijken, maar zonder sustain geen feedback ;)

De kunst om met feedback te spelen is misschien ondergewaardeerd, maar het hangt extreem veel af van de situatie of het moeilijk is. Als ik met mijn Jaguar speel, is het moeilijk. Te weinig distortion en volume, te ver van de amp vandaan, sterft ze snel uit. Teveel, begint ze weer te piepen. Op mijn Indie (rickenbacker) is het geen kunst aan, die wil altijd wel. De Les Paul trouwens ook.

[Di Stefano]

Maar de communicatie tussen muzikanten met theoretische kennis verloopt toch wel een pak vlotter dan bij leken.

Over met feedback spelen denk ik dat de topicstarter eerder iets bedoelt zoals Vai op het einde van dit filmpje doet => http://www.youtube.com/watch?v=oSdxh59UZDA
Spelen met de verschillende feedbackfrequenties door je positie tegenover de amps de veranderen.

[Pepe]

Zelf vind ik iets als sustain overgewaardeerd. Het is leuk dat je over oneindige sustain beschikt, maar wat moet je ermee ? :)

Sustain heeft te maken met de decay van een toon en die kwaliteit hoor je vanaf het begin van de aanslag. Ooit op een oude holle gitaar met rosewood bridge gespeeld? Omdat de toon in korte tijd verloopt gaat alle energie in de aanslag zitten, een soort banjo effect. En ook al speel je alleen maar korte noten, die klinken anders dan bij een gitaar met een lange decay.

Door de mix heen prikken, daar kan ik me niet zoveel bij voorstellen. Speel dan een partij die slim aanvult in plaats van in de weg zit denk ik dan.
Ik zie dan een orkest met 20 violen voor me en dan zegt die ene violist.. hoor je hoe deze viool door alles heen prikt?

[FruscianteFan]

Sustain heeft te maken met de decay van een toon en die kwaliteit hoor je vanaf het begin van de aanslag. Ooit op een oude holle gitaar met rosewood bridge gespeeld? Omdat de toon in korte tijd verloopt gaat alle energie in de aanslag zitten, een soort banjo effect. En ook al speel je alleen maar korte noten, die klinken anders dan bij een gitaar met een lange decay.

Door de mix heen prikken, daar kan ik me niet zoveel bij voorstellen. Speel dan een partij die slim aanvult in plaats van in de weg zit denk ik dan.
Ik zie dan een orkest met 20 violen voor me en dan zegt die ene violist.. hoor je hoe deze viool door alles heen prikt?
Dat is compleet anders: in een orkest gaat het veel meer om het geheel dat je vormt met veel instrumenten. Ik kan in mijn band een heel andere functie innemen dan alle andere instrumenten, maar als ik daar een big muff-achtig pedaal bij gebruik, hoor je het gewoon niet terug. Wat dat betreft moet je 20 violen meer zien als de 6 snaren op een gitaar: samen vormen ze een gebalanceerd geheel, die met z'n allen een aparte plek hebben in het geheel van de band of het orkest.

Andersom is het trouwens ook zo: ik kan prima 'door de mix heenprikken', maar als ik dezelfde partij speel als de toetsenist, hoor je het niet wie wat speelt. Dus je moet inderdaad een partij spelen die zijn eigen plek heeft, maar daarbij is het wel degelijk belangrijk dat je dat doet met een geluid dat afwijkt van het geluid van je bandleden.

[Pepe]

Dat is compleet anders: in een orkest gaat het veel meer om het geheel dat je vormt met veel instrumenten.

Sja, volgens mij is dat in een bandje niet anders.
Als je "er niet door heen prikt" betekent het dat je op dezelfde frequenties zit als anderen. Je kan dan of een andere partij spelen, of meer volume gebruiken of je sound veranderen. Dat laatste is frequenties versterken die niemand anders gebruikt. Schel vooral.

Ik ben voor het eerste maar ieder zijn ding natuurlijk.

[Kakihara]

Sja, volgens mij is dat in een bandje niet anders.
Als je "er niet door heen prikt" betekent het dat je op dezelfde frequenties zit als anderen. Je kan dan of een andere partij spelen, of meer volume gebruiken of je sound veranderen. Dat laatste is frequenties versterken die niemand anders gebruikt. Schel vooral.

Ik ben voor het eerste maar ieder zijn ding natuurlijk.

Ik denk dat je om 'door de mix te prikken' (wat ik overigens egotripperig vind klinken, klinkt als : ik moet en zal gehoord worden, koste wat het kost) ook al kan door simpelweg de akkoorden op andere posities spelen. Een A is een A, maar een open A klinkt anders dan A op de derde positie en die klinkt dan weer anders dan een op de vijfde positie of zoals Kossoff de A speelde op All Right Now : een open A, aangevuld met zijn pinkie op de vijfde fret van de lage e snaar.

[Kakihara]

Maar de communicatie tussen muzikanten met theoretische kennis verloopt toch wel een pak vlotter dan bij leken.

Over met feedback spelen denk ik dat de topicstarter eerder iets bedoelt zoals Vai op het einde van dit filmpje doet => http://www.youtube.com/watch?v=oSdxh59UZDA
Spelen met de verschillende feedbackfrequenties door je positie tegenover de amps de veranderen.

Da's inderdaad een mooi voorbeeld over hoe je mooi met feedback kan spelen. Op Double Live Gonzo van rechtse rakker Ted Nugent staat ook een nummer (ben effe vergeten welk: Stranglehold of Motor City Madhouse of nog een ander), waar hij in het midden van een solo even begint te spelen met feedback. Nòg een ander voorbeeld van mooi spelen met feedback : Neil Young, al kan je bij hem, telkens hij iets geniaals doet op gitaar, de vraag stellen of het wel de bedoeling was :D

Theoretische kennis is erg handig, vind ik, vooral bij het ontleden van andermans nummers die je wil leren spelen. Zeker als je geen perfect oor hebt, wat bij de meeste mensen toch nog steeds het geval is vermoed ik?

[Pepe]

Feedback, je hoort het weinig wat jammer is want als het gebruikt wordt in songs kan het een sensationeel effect geven. Intro van I Feel fine of It's all to Much van the Beatles, de solo van Miles Music..
Poison Ivy die met een hollowbody Gretsch op haar 2 twin reverbs staat en golven van feedback de zaal in slingert...

[FruscianteFan]

Ik denk dat je om 'door de mix te prikken' (wat ik overigens egotripperig vind klinken, klinkt als : ik moet en zal gehoord worden, koste wat het kost) ook al kan door simpelweg de akkoorden op andere posities spelen. Een A is een A, maar een open A klinkt anders dan A op de derde positie en die klinkt dan weer anders dan een op de vijfde positie of zoals Kossoff de A speelde op All Right Now : een open A, aangevuld met zijn pinkie op de vijfde fret van de lage e snaar.
Klinkt misschien egotripperig, maar het is juist goed: zorgen dat je je eigen plekje hebt in het geheel, zowel door gebruikte frequenties als door nootkeuze, zodat je hoorbaar bijdraagt aan dat geheel zonder dat je te hard gaat.

[Fenderfan]

Dat zou een koestische gitaar zijn.

of een A-akoestische ;)

[jerome]

Ik denk dat je om 'door de mix te prikken' (wat ik overigens egotripperig vind klinken, klinkt als : ik moet en zal gehoord worden, koste wat het kost) ook al kan door simpelweg de akkoorden op andere posities spelen. Een A is een A, maar een open A klinkt anders dan A op de derde positie en die klinkt dan weer anders dan een op de vijfde positie of zoals Kossoff de A speelde op All Right Now : een open A, aangevuld met zijn pinkie op de vijfde fret van de lage e snaar.

Ik vind persoonlijk dat het helemaal niets met egotripperij te maken heeft...
Een goed totaalgeluid krijg je alleen als alle instrumenten goed en duidelijk hoorbaar zijn en elkaar niet in de weg zitten wat frequenties betreft.
Sommige gitaarversterkers verdwijnen gewoon in de mix, hoe hard je ze ook zet en welke toonregeling je ook gebruikt. Vaak wordt het totaalgeluid dan een brij.
Door de mix prikken wil voor mij zeggen dat de gitaar goed te horen is zonder dat het de zang en/of basgitaar wegdrukt en zonder dat de gitaaramp overheersend/te hard en/of te scherp staat afgesteld wat betreft toonregeling

[FruscianteFan]

de mix.. het is zo belangrijk. Afgelopen repetitie was het wel heel grappig: de 2 gitaren zaten elkaar niet bepaald in de weg. Ofwel we spelen iets wat op elkaar lijkt, op een andere gitaar, andere versterker, andere overdrive en andere speelstijl, en dan ligt het in elkaars verlengde of zet het elkaar kracht bij. Maar onze nieuwe bassist heeft best een hoge sound, en toen we een oud nummer doorspeelden, merkte ik heel erg dat hij de (enige) gitaar in de weg zat: hij stond te hard, maar absoluut niet in het gebied waar ik hem wil - en mijn Blues Junior heeft behoorlijk weinig laag. Aangezien met de oude bassist (nu op 2e gitaar naast zang) de balans wél voor elkaar was, hebben de nieuwe bassist en ik ons samen even gebogen over zijn sound. De oplossing was ietsje minder treble, ietsje meer bass, en vooral verplaatsen van de mids met de parametrische EQ. Toen voelde ik hem weer, en zaten wij elkaar niet meer in de weg.

[bass blom]

ondergewaardeerd:
wat de vingers.. de aanslag van de gitarist(e) doen.
wordt veelvuldig en overmatig gecompenseerd met GAS.


:soinnocent:

[nickofzo]

het belang van dynamiek, vind ik vrij ondergewaardeerd.

[FruscianteFan]

ondergewaardeerd:
wat de vingers.. de aanslag van de gitarist(e) doen.
wordt veelvuldig en overmatig gecompenseerd met GAS.


:soinnocent:
Dat wilde ik ook nog posten. Op dit forum gaat het vooral om spullen en een beetje om technieken, maar de gitarist zelf - of beter, de muzikant of artiest - is verreweg het meest belangrijke. Het cliché dat Clapton op een Squier ook nog wel als Clapton klinkt wordt vaak aangehaald, maar niet als het gaat om GAS.

[RB-1]

Akoestisch
 akoes·tisch bn, bw 1 betrekking hebbend op de akoestiek 2 niet elektrisch versterkt: een ~e gitaarExact, akoestisch betekent dat de geluidstrillingen eerst aan de lucht worden afgegeven, alvorens daar verder iets mee gebeurd. Dus geen opnemer elementen aan of in het instrument.

Nog zo'n verkeerd gebruikte term: Unplugged.
(niet zo gek, want meestal door dezelfde kluit die ook 'akoestisch' roept als het dat niet is).

Het betekent 'niet-aangesloten'.
Je wilt niet weten hoeveel snoeren er aan instrumenten te zien zijn tijdens z.g. unplugged concerten.

Unplugged uitversterken kan best wel. Daarvoor bestaan z.g. 'microfoons'...:seriousf:

[mesaman]

ik vind vooral de spullen overschat.dikke versterkers en veel te dure gitaren en er einelijk niets mee doen.dus overschatte muzikant met overgewaardeerde instrumenten.dat is hier bij 95% van de forum gebruikers het probleem/situatie.
ik heb hier zelf totaal geen last van.maar het is wel onodig.
al had ik geen rijbewijs wou ik nog wel een stoere auto op de oprit hebben staan.oude impotente rijke mannetjes met mooie jonge vrouwen,ze kunnen er niets mee maar hebben het wel.

och...het houdt ons lekker bezig toch?

[Di Stefano]

ik vind vooral de spullen overschat.dikke versterkers en veel te dure gitaren en er einelijk niets mee doen.dus overschatte muzikant met overgewaardeerde instrumenten.dat is hier bij 95% van de forum gebruikers het probleem/situatie.
ik heb hier zelf totaal geen last van.maar het is wel onodig.
al had ik geen rijbewijs wou ik nog wel een stoere auto op de oprit hebben staan.oude impotente rijke mannetjes met mooie jonge vrouwen,ze kunnen er niets mee maar hebben het wel.

och...het houdt ons lekker bezig toch?

Het is de algemene situatie bij amateurmuzikanten. Velen kunnen niet deftig spelen maar zijn wel bezig met het tunen van hun gear tot in de details zoals verschillende merken buizen, houtsoorten,...

[Nobler]

Ik vind het begrip 'tone' (toon dus) erg overgewaardeerd, en daartegenoverstaand 'bespeelbaarheid' erg ondergewaardeerd. Je hebt niets aan een fantastische klank van een gitaar als je er niet lekker op kunt spelen en er dus je ei niet op kwijt kunt. Als onderdeel van 'tone' vind ik 'pups' (elementen dus) erg overgewaardeerd. Het zal best dat andere elementen anders klinken ('beter klinken' is zo subjectief), maar ik heb nog maar zelden meegemaakt dat een gitaar met zijn elementen niet als een electrische gitaar klonk.

[Midwolda]

ik vind vooral de spullen overschat.
Eigenlijk is dat een hobby op zich.
Ik ben ook niet zo'n hele beste gitarist, en rijk ben ik ook al niet.
Maar het is gewoon hartstikke leuk om te lopen klooien met effecten, gitaren, versterkers...
draaien aan knoppen om te kijken wat het doet, gitaartje afstellen, ander V1-buisje...
af en toe iets openschroeven, ander dingetje erin, solderen, netjes afmaken...
Conclusie: ik kan misschien wel beter klooien dan spelen.
Maar gelukkig heb ik er net zo veel lol aan. ;)