goldtop p90 welke ???

[joke]

hallo ,ik heb diverse klasse A gitaren gehad ; dure ibanez vintage gitaren en blades,catalyst en fenders dus ik weet er wel het een en ander van .
nu wil ik met mijn smalle beurs toch een droom in vervulling doen gaan en aanschaffen een copy gibson 56 goldtop met p90 pups.
daarvoor komen een aantal goedkope plankjes in aanmerking zoals demerken; vintage (ook al is dat geen echte p90 maar een soort stacked single coils ) en de epiphone maar die lijn is discontinued en er zijn vaak alleen slechte chinezen planken te krijgen en de fernandes lijn; burny (is duurder en schijnt ook erg wisselend in kwaliteit te zijn)
ik ben niet een gitarist die uren in een winkel kan gaan zitten klooien en dus vrij snel beslis in een winkel en dan loop je natuurlijk het risico achteraf een beetje spijt te krijgen vandaar de vraag wat zijn jullie ervaringen ?
hoe klinkt een wilkinson p90 ten opzichte van een burny of koreaanse epiphone p90?
welke heeft meer sustain en bespeelbaarheid en van welke is de prijs kwaliteit verhouding zeker aan te raden?
gaarne jullie intake op deze queste...
alvast bedankt , joke

[Exi]

Ik heb wel een Vintage(het merk) Goldtop in handen gehad en ik vond hem wel vrij goed, de gitaar was prima afgewerkt en had een goede sustain.
Wat ik me wel kon herinneren was dat hij wat karakterloos klonk, maar dat kan ook aan de amp gelegen hebben (Cube 30X).
Het was mijn enige keer dat ik op een gitaar met P90s heb gespeeld dus ik weet niet precies hoe ze moeten klinken en kan hier jammer genoeg geen uitspraak over doen.

Ik heb later een normale Vintage V100 Les Paul gekocht en met deze gitaar ben ik wel zeer tevreden. In de winkel waar ik hem had gekocht hadden ze 3 V100s hangen (en die Goldtop). Ik heb ze allemaal even vastgehad en bekeken en ik had stuk voor stuk eigenlijk niets aan te merken op de afwerking en heb de gitaar met de mooiste top gekozen.

Ik vind dat Vintage wel zeer goede gitaren maakt voor de prijs en vooral in Engeland zijn ze belachelijk goedkoop. Ik zit er aan te denken om een Vintage Strat over te laten komen. Ze kosten geen drol;)

Edit: Ze hebben overigens wel dunne halsjes, moet je van houden.

[joke]

bedankt voor je reactie , is er nog meer observatie mogelijk ook ten opzichte van die andere merken?
bedankt joke

[Hendriks]

Ik zou eens kijken naar wat oudere Fenix, Tokai en Fernandes , de japanse dus . Ik kan mij een testverslag herinderen (ongeveer 20 jaar geleden) waarin kopien van Les Pauls met elkaar werden vergeleken , de Fenix won dit met voorsprong en ook de 2 andere kwamen er zeer goed uit.

[UnDefined]

Ik heb hier net een Fernandes Burny Les Paul Goldtop gevonden op marktplaats...
http://link.marktplaats.nl/322705144

Is deze prijs wel normaal want ik vind het namelijk redelijk veel geld voor maar een copy?

[J.G.]

Een Dillion

http://cgi.ebay.com/NEW-2009-Dillion-DL600-GT-Gold-Top-Electric-Guitar_W0QQitemZ360197473519QQcmdZViewItemQQptZGui tar?hash=item53dd7144ef

[grayfink]

@de TS: Jij had toch die oude Ibanez Artists? Dan zul je niet tevreden zijn met een Chinees/Koreaans kopietje ben ik bang. Even doorsparen voor een Japanner (Tokai b.v.), of nog liever gewoon een Gibson lijkt mij.

[blademan]

als je echt een mooie gitaar met p90s ala Goldtop wilt, de FretKing Eclat 2. De moeite waard. En voor ongeveer 400 euro in Engeland te krijgen (omgerekend dan he)

http://www.fret-king.com/eclat2cr_spec.html

[T-Man]

Tokai (de Japanners dan toch): betere kwaliteit dan Gibson voor een pak minder centen.

[telecastermaster]

Hohner had er vroeger (rond 1991) eentje , toen ze nog in Duitsland gemaakt werden.

http://arkay.de/temp/cat_1995hohner_005.jpg

[joke]

de fretking is geen optie want het gaat om de "smoel "van de goldtop. de epi is iets origineler dan de vintage maar de vintage schijnt qua hardware (wilkinson) beter te zijn en betrouwbaarder.
de soapbars van de epi ogen origineler en de stacked soapbars van wilkinson schijnen weer beter all round inzetbaar te zijn dus wat is wijsheid.
de nieuwere burny's schijnen niet meer de kwaliteit te zijn van de begintijd (jaren 80) toen het nog echt fernandez was allemaal...
het is ook zonder het gehoord te hebben zo moeilijk dus hopelijk hebben sommige van jullie het al eens beluisterd en gevoeld!
bedankt in ieder geval, joke
en inderdaad die artist had ik en heb er nog twee over en een fender en een squire (goeie)
en sommige "chineesjes klinken best goed miischien met een hardware upgrade.....
vintage komt volgens mij niet uit china?

[tostiapparaat]

Vintage wordt volgens mij niet in china gebouwd maar ergens in het westen.
(engeland?)

hardware, dus ook pickups, zijn van wilkinson,

Ik heb zelf op drie verschillende vintage les pauls gespeeld en één daarvan heb ik zelf.
(de andere ook als ik het geld zou hebben)
maar de goldtop heb ik niet geprobeerd

ze zitten echt heel goed in elkaar dus ik raad echt aan om de vintage eens uit te proberen...

het enige wat ik op de gitaar aan te merken is is iets met de hals:

|\ het verticale streepje is de toets, en het schuine streepje is de kop, de kop staat er licht gedraaid op

de hals is niet krom, de kop staat gewoon een beetje scheef op... beetje moeilijk uit te leggen...
maar dat is alleen bij die van mij en dat was niet bij de andere die ik geprobeerd heb...

[Exi]

Vintage gitaren worden China gemaakt.
Moest deze info van het net halen, want op mijn gitaar stond het niet:)

[Ukeloeder]

LondonCity bouwt de Dakota Goldtop met P90s of met hums. Looks zijn niet voor iedereen, want niet Gib-correct zeg maar. Wel een fatsoenlijke gitaar, klinkt goed right out the box.
Met een MiJ Tokai kun je echter niet verkeerd...
http://www.tokaiguitar.de/produkte/ls85ss.jpg

[a.c.]

klopt, tokai en edwards (japan) zijn volgens mij de beste. Uit ervaring kan ik echter adviseren dat je beter kan doorsparen voor een echte R6 van gibson. Ik heb ook al drie japanse goldtops gehad, maar achteraf spijt gehad dat ik niet even heb doorgespaard.

[Pepe]

Ik vond mijn Greco Super Real niet echt minder dan mijn historic Gold top. Je hebt Japanners en Japanners. De goeie modellen -boven de 50 series wat in Japan relateerd aan de nieuwprijs- uit de periode 1979/1985 zijn in mijn ervaring, een handvol gitaren uit Japan geimporteerd, ongeveer het beste wat er te krijgen is.
De historics zijn ook erg goed alleen 4 keer zo duur. Goldtops zijn wel schaarser, het wordt even wachten tot er iets voor bij komt.

Een oude Tokai van mij

http://img685.imageshack.us/img685/4258/ls80gtfrets.jpg
http://img682.imageshack.us/img682/7971/ls80gtpups.jpg

[geert1976]

Ik vond mijn Greco Super Real niet echt minder dan mijn historic Gold top. Je hebt Japanners en Japanners. De goeie modellen -boven de 50 series wat in Japan relateerd aan de nieuwprijs- uit de periode 1979/1985 zijn in mijn ervaring, een handvol gitaren uit Japan geimporteerd, ongeveer het beste wat er te krijgen is.
De historics zijn ook erg goed alleen 4 keer zo duur. Goldtops zijn wel schaarser, het wordt even wachten tot er iets voor bij komt.

Een oude Tokai van mij

http://img685.imageshack.us/img685/4258/ls80gtfrets.jpg
http://img682.imageshack.us/img682/7971/ls80gtpups.jpg

Klopt de oude Greco's waren waanzinnig goed, evenals de hogere segment Tokai's die in Japan worden gemaakt.

@ Joke:

Indien je een kopie Goldtop wilt tegen een redelijk budget, laten we zeggen met een max van E 400,00 a E 500,00, zou ik toch op zoek gaan naar een jaren 90 Koreaan, die zijn echt goed hoor!

Ik heb gisteren een paar Vitage gitaren geprobeerd en ik vond het geen goede gitaren, matige afwerking, slechte frets, die hier en daar uitsteken en ook soms scheef in de toets waren getikt, ruw fretboard, tuners waren wel weer ok.
Qua geluid, absoluut geen LP sound, erg schrillig en in mijn ogen klonken ze meer als een opgevoerde Tele.

SG's van Vintage idem dito, het lijkt qua model erop, maar meer ook niet, ook bij deze gitaar weer matig fretwerk.

Maar ik zeg erbij dat ze ook een stuk goedkoper zijn dan een Chinese Epi of Chinese Tokai en dat is overduidelijk te merken ook, ik zeg niet doen, als je bereid bent om meer uit te geven.

[Ricochet]

Mijn persoonlijke mening. Hardware en electronica van Epi en Wilkinson is lood om oud ijzer. Het blijft budget spul, wat overigens prima kan zijn voor bepaalde toepassingen.
De P90s die ik van hun heb klinken leuk voor het geld, maar tis geen Gibson of SD, en al helemaal geen Lollar of Fralin.

[mrweird]

Vintage gitaren worden China gemaakt.
Moest deze info van het net halen, want op mijn gitaar stond het niet:)

Vietnam toch? Meen ik althans een keer gelezen te hebben ergens op het internet..

[Ricochet]

http://img682.imageshack.us/img682/7971/ls80gtpups.jpg

Nice...is dat een Faber brug-setje?

[E-J]

Ik heb gisteren een paar Vitage gitaren geprobeerd en ik vond het geen goede gitaren, matige afwerking, slechte frets, die hier en daar uitsteken en ook soms scheef in de toets waren getikt, ruw fretboard, tuners waren wel weer ok.
Qua geluid, absoluut geen LP sound, erg schrillig en in mijn ogen klonken ze meer als een opgevoerde Tele.

No hard feelings, maar als je goed luistert naar opnames van de jaren '50 Les Pauls klinken ze ook als opgevoerde Tele's. Helder, veel attack maar dan met die bekende grom in het laag. De Les Paul was letterlijk 'Gibson's versie van de Telecaster', met mahonie, een gelijmde hals etc. Menigeen zal verbaasd zijn hoeveel ze in geluid op elkaar kunnen lijken... :)

Ook grappig, want ik heb een paar Vintage Les Pauls (het merk) in mijn handen gehad die ik best goed vond! Ik heb er wel bij het reeds failliete Muzikaza een paar in mijn handen gehad die die stempel absoluut niet konden dragen, maar dat lag ook aan de afstelling, elke gitaar die je daar bespeelde had een actie van hier tot Tokio. De Vintage V100 Icon (Peter Green/Gary Moore achtig ding) is serieus een goede, sowieso zijn de 'reliced' V100's aardig wat beter dan de normale... ik vond ze absoluut gelijkwaardig aan een Chinese Epiphone en Tokai... misschien zelfs beter. De bodies van de goedkope Tokai's zijn sowieso van Elzen gemaakt, wat een ander geluid oplevert. De Epiphones vind ik veel te donker klinken en te zwaar spelen... plus het voelt bijna... plastic aan. Persoonlijk zou ik dus veel eerder voor een Vintage gaan dan voor een Epiphone of Tokai... ook veel goedkoper.

Ik heb een Edwards LP 85 Goldtop gehad, absoluut een goede gitaar, prachtige looks en het speelde geweldig maar het geluid was gewoon te dun. Ik heb er met meerdere Edwards eigenaren over gesproken en het schijnt dat alle Edwarden met het model 'onder de 100' een ander soort hout gebruiken... de modellen boven de 100 zouden hier geen last van hebben. Maar dan zit je ook al over de 1000 euro... en dan komt een Standard van Gibson ook al aardig dichtbij :)

[geert1976]

No hard feelings, maar als je goed luistert naar opnames van de jaren '50 Les Pauls klinken ze ook als opgevoerde Tele's. Helder, veel attack maar dan met die bekende grom in het laag. De Les Paul was letterlijk 'Gibson's versie van de Telecaster', met mahonie, een gelijmde hals etc. Menigeen zal verbaasd zijn hoeveel ze in geluid op elkaar kunnen lijken... :)

Ook grappig, want ik heb een paar Vintage Les Pauls (het merk) in mijn handen gehad die ik best goed vond! Ik heb er wel bij het reeds failliete Muzikaza een paar in mijn handen gehad die die stempel absoluut niet konden dragen, maar dat lag ook aan de afstelling, elke gitaar die je daar bespeelde had een actie van hier tot Tokio. De Vintage V100 Icon (Peter Green/Gary Moore achtig ding) is serieus een goede, sowieso zijn de 'reliced' V100's aardig wat beter dan de normale... ik vond ze absoluut gelijkwaardig aan een Chinese Epiphone en Tokai... misschien zelfs beter. De bodies van de goedkope Tokai's zijn sowieso van Elzen gemaakt, wat een ander geluid oplevert. De Epiphones vind ik veel te donker klinken en te zwaar spelen... plus het voelt bijna... plastic aan. Persoonlijk zou ik dus veel eerder voor een Vintage gaan dan voor een Epiphone of Tokai... ook veel goedkoper.

Ik heb een Edwards LP 85 Goldtop gehad, absoluut een goede gitaar, prachtige looks en het speelde geweldig maar het geluid was gewoon te dun. Ik heb er met meerdere Edwards eigenaren over gesproken en het schijnt dat alle Edwarden met het model 'onder de 100' een ander soort hout gebruiken... de modellen boven de 100 zouden hier geen last van hebben. Maar dan zit je ook al over de 1000 euro... en dan komt een Standard van Gibson ook al aardig dichtbij :)

ieder zijn mening, Ik vind de Vintage gitaren niets bijzonders en zeker niet zo goed als een Koreaanse LP

Als je alleen al kijkt naar de pover gegoten tom-bruggen...

[Pepe]

Ik heb er met meerdere Edwards eigenaren over gesproken en het schijnt dat alle Edwarden met het model 'onder de 100' een ander soort hout gebruiken... de modellen boven de 100 zouden hier geen last van hebben. Maar dan zit je ook al over de 1000 euro... en dan komt een Standard van Gibson ook al aardig dichtbij :)

Wat de Japanners doen is de specs aan de inflatie aanpassen. De 30 jaar oude Love Rock 50 is nu de 125 geworden, de 50 bestaat nog maar komt uit Korea, een heel andere gitaar. Voor de prijs van een nieuwe Edwards 85 koop je een oude 85 serie die bij Edwards nu 135? zal zijn. Afgezien daarvan, de oude hoge series hadden brazillian toetsen en 1 of 2 piece mahonie bodies, soms van honduras en solid maple tops. Die kan je nog steeds krijgen maar dan zit je al gauw op 350.000 Yen, excecutive models, de prijs van een historic. Bij een historic krijg je geen honduras en brazillian natuurlijk.