View Full Version : Impact soort en maat snaren op tone
Orpheo
6 januari 2010, 15:10
Ik was gisteren bij een medeforumlid, ik ging een amp kopen van hem. Ik had wat gitaren meegenomen, even wat proberen en spelen. En naarmate de middag vorderde, kwam ik tot het volgende (maar eerst de achtergrond uitleggen!)
Ik heb vorige week een setje doug aldrich pickups in m'n mainaxe gesoldeerd. Gelijk nieuwe snaren erop gelegd, handig toch. Ik deed er de GHS eric johnson nickel rockers op, 010-050. vind ik een fijn hybride setje. 052 is vaak wat te dik, en 046 is te dun. de omwonden snaren zijn volledig nickel, en beetje afgeplat. Ik geloofde het wel, zal toch niet zo veel impact hebben?
Wie schetst mijn verbazing? Op de hoge, onomwonden snaren, zijn pinches supermakkelijk, het klinkt 'als vanouds', en op de omwonden snaren, klinkt 't moeilijk, to say the least. Het hoog sprankelt niet zo lekker, het laag is beetje flubberig, en wellicht nog wel erger, het 'squeelt' niet meer als vanouds! Ik moet echt 'werken' om wat gedaan te krijgen, en das niet chill.
De conclusie was: snaren, het materiaal, maakt dus ECHT veel uit!
De impact van de maat, de dikte, daar kwam ik net achter. Ik heb een gitaar met 3x een blade-pickup erin. de lage E valt constant weg, in de akkoorden, met pinches, in een solo. het is gewoon te zacht. het pakje was 009-042, DENK ik, weet 't niet zeker. in ieder geval, licht. Net even een 052 erop gelegd, alleen een losse E, en de tone heeft gelijk veel meer 'chunk' in 't laag, en vooral: de onderlinge balans is beter.
Nogmaals, ik was lichtelijk verbaas. TUurlijk, ik wist het wel, maar dat dat zoveel uitmaakt, had ik niet verwacht.
Als we het nu toch over fijne afstelling hebben: ik heb gisteren ook geknoeid met de polepieces en de hoogte van 't element. De tone veranderd drastisch. Ik merk steeds vaker dat ik het element laag houd, en de polepieces omhoog gooi. Dat klinkt gewoon prettiger, voor mij. iets meer bite, even veel output, en een wat 'organischer' geluid. minder kunstmatig, meer direct.
Nicks
6 januari 2010, 15:14
Ik heb laatst ook GHS voor het eerst aangeraakt en vind ze heerlijk! De klank van D'addario's maar veel langer houdbaar en vooral wat scherper in de top.
Maar die polepieces. Wat bedoel je eigenlijk met organischer maar toch directer? nu is muziekklank al een vak apart maar hier verlies je me toch even.
Orpheo
6 januari 2010, 15:16
Ik heb laatst ook GHS voor het eerst aangeraakt en vind ze heerlijk! De klank van D'addario's maar veel langer houdbaar en vooral wat scherper in de top.
Maar die polepieces. Wat bedoel je eigenlijk met organischer maar toch directer? nu is muziekklank al een vak apart maar hier verlies je me toch even.
voorop gesteld: ik vind de 'gewone' ghs, de boomers, ook te gek, maar dit setje kon me niet bekoren.
Nou, tja, probeer 't maar eens. De humbucker zelf laag, en de polepieces wat hoger. je hoort meer 'hout' in je tone, en minder het 'element'. ook stuwt het wat meer, meer in your face. Mijn eigen ontwerp elementen hebben dat ook, en die zijn echt superdirect. die grijpen je bij je kloten, en timmeren die tegen de muur (waarbij de hamer en spijkers worden geleverd door mijn nieuwe marshall :blast: :soinnocent: )
FruscianteFan
6 januari 2010, 15:44
Zo'n zelfde ervaring had ik dus toen ik laatst een setje Thomastik Bebop 013 op mijn gitaar legde. Best een enorm verschil met de GHS Boomers 012-052 die ik normaal gebruik, en die ik er na 5 minuten weer op heb gelegd. Veel meer power, tikje soepeler, rauwer en directer.
Maar alles relatief, natuurlijk! Ik zou het vergelijken met het verschil tussen bijvoorbeeld een Blues Driver en een Big Muff, of een Fuzz Face. Of een Small Stone en een Phase90.
Nicks
6 januari 2010, 15:45
ghehe, die tone spreekt me erg aan. Maar het in your face ben ik niet zo zeker van, ben absoluut geen metalplayer ik neig meer naar de zoete toon van bijv Knopfler. Maar goed, even in het weekend proberen op mijn 335, setje wat ik hier heb staan vind ik qua klank al prima :)
universe777
6 januari 2010, 15:49
Ik gebruik ook Boomers. Een .011/.050 setje met een losse .058 lage B.
Ik heb ook gemerkt dat je pup iets terug draaien en dan je polepiece iets omhoog draaien een duidelijkere B geeft. Ik ben er mee gaan expirimenteren nadat ik wat aan het klooien was met een SuperDistortion.
Die vind ik iets naar beneden gedraaid mooier klinken.
Toen ik merkte wat een verschil dat gaf ben ik met de PUPs in mijn Universe gaan expirimenteren.
Orpheo
6 januari 2010, 16:42
ghehe, die tone spreekt me erg aan. Maar het in your face ben ik niet zo zeker van, ben absoluut geen metalplayer ik neig meer naar de zoete toon van bijv Knopfler. Maar goed, even in het weekend proberen op mijn 335, setje wat ik hier heb staan vind ik qua klank al prima :)
ik denk dat je 'in your face ' verward met harsh. tis gewoon dat je een gevoeligere respons krijgt. het word allemaal wat precieser, wat je erin stopt komt er ook uit, geen ruimte voor fouten. knopfler heeft een sweet tone, maar is wel heel precies en helder en transparant, en dat kun je er bv mee doen. gooi je je polepieces nog hkger, krijg je weer veel bite. ik ben zeer te spreken over die sound overigens.
hezz
6 januari 2010, 17:06
Echt precies kunnen definieren en waarnemen wat er qua toon verschilt tussen de snaren kan ik nog niet (komt met de jaren denk ik?), maar ik wel ervaren dat ik de Slinky's altijd fijner heb gevonden. Wat is jouw mening op Slinky's, Orph?
Nicks
6 januari 2010, 17:22
Echt precies kunnen definieren en waarnemen wat er qua toon verschilt tussen de snaren kan ik nog niet (komt met de jaren denk ik?), maar ik wel ervaren dat ik de Slinky's altijd fijner heb gevonden. Wat is jouw mening op Slinky's, Orph?
Tja, ik kan het moeilijk uitleggen maar voor mij hebben D'Addario's qua klank een iets warme, houte klank helaas worden ze weer heel erg snel zwart en minder bespeelbaar. Slinky's klinken in mijn oren de eerste dagen wel erg fijn maar daarna al snel een beetje dof.
Ik ga in ieder geval even met die polepieces klooien in het weekend, ben benieuwd :)
mesaman
9 januari 2010, 02:02
huh?!? orph...je verbaasd me echt...jij kan met enorme verhalen komen over hout en elementen en wat dit alles zou moeten doen, en nu ga jij me vertellen dat je het verschil in snaren hebt ondekt? en dat je ook nog de pole pieces kan verstellen? en dat dit en zeker in combinatie een verschil in tone geeft?*krachtterm*!heerlijk!
ik ken een professor/emeritus die alles weet van wiskunde die een ei bakken moeilijk vind en zn veters niet kan strikken!wordt jij ook zo?
Pepe
9 januari 2010, 04:47
Hoe dichter de pickup bij de snaar hoe meer midhoog, scherper en direkter, meer is het niet, niet anders dan een mic voor een speaker.
Pooltjes omhoog maakt het geluid dunner is de consencus, ik hoor dat niet zo dus ik geloof het graag.
vulvasonic
9 januari 2010, 07:53
In mijn eindeloze zoektocht naar het ideale setje snaren (ideaal voor MIJN doeleinden uiteraard) heb ik niet alleen geëxperimenteerd met verschillende diktes, maar heb ik, soms uit noodzaak en soms uit nieuwsgierigheid, tevens meerdere merken getest en snaren uit diverse soorten materialen.
En als je daar een tijdje mee bezig bent, gaan er toch bepaalde dingen opvallen. Natuurlijk, dat een ander materiaal een duidelijk waarneembaar verschil in geluid oplevert, zal niet iedereen verbazen. Maar dat twee feitelijk identieke, onomwonden snaren van dezelfde dikte, beide gemaakt uit hetzelfde materiaal en volgens dezelfde procedures vervaardigd worden, waarna er eentje verdwijnt in setje van merk A en de tweede verkocht zal worden door merk B, dan is het TÓCH op z'n minst wat apart als blijkt dat de snaar van merk A een weinig dofjes lijkt te klinken t.o.v. de wat helderder lijkende snaar van merk B.
EN TOCH HEB DAT DIVERSE KEREN LETTERLIJK ZO ERVAREN!!!
In vergelijkbare gevallen (zelfde verhaal, andersoortige verschillen) heb ik een duidelijk waarneembaar verschil gehoord tussen twee merken, waarbij het ene merk briljant klonk, doch reeds na anderhalve week iedere vorm van enige sprankeling bleek te zijn verloren, terwijl het andere merk, vlak na het opzetten van de snaren IETS moest inleveren op het sprankelende karakter van het eerste merk, maar i.t.t. het eerste merk vele malen langer het typische sprankelijnde en ietwat metalige karakter van een vers setje snaren bleef behouden en pas na 4 of 5 weken heel geleidelijk in kwaliteit begon af te nemen, maar desondanks zelfs na 3 maanden nog zeer acceptabel klonk.
Het was met name de laatste eigenschap dat mij heeft doen besluiten te kiezen voor Ernie Ball. Er ZIJN merken die, mits vers, iets levendiger en dynamischer klinken, al is het verschil doorgaans nogal subtiel, maar de snaren van Ernie Ball blijven gewoon langer goed. En aangezien ik geen zin heb om al mijn gitaren om de twee weken van een nieuw setje te voorzien, wat bovendien ook nog eens een vrij kostbare aangelegenheid is, blijf ik het voorlopig doen met mijn Ernie Ball setjes.
:cheerup:
Wie herinnert zich nog de revolutionaire uitvinding van enkele setjes snaren, gemaakt van een mij onbekend materiaal, door een onbekend bedrijf waarvan ik de naam vergeten ben, waarvan IEDERE snaar uit één setje DEZELFDE dikte had en DEZELFDE weerstand als de overige 5 snaren, maar DESONDANKS de 6 gebruikelijke toonhoogtes produceerden! Dit had dan iets te maken met de moleculaire dichtheid van de onderlinge snaren en....... (ik lul maar wat), maar ze bestonden ECHT. Voor hen die niet precies begrijpen wat ik bedoel, je kocht een setje snaren waarvan iedere snaar dezelfde dikte en stugheid had, maar die toch normaal gestemd konden worden, alsof je op een gitaar speelt met 6 dezelfde 0.010 snaren. Nou, deze deze setjes waren in 3 sterktes te verkrijgen; 009, 010 en 011 (als ik me het goed kan herinneren).
Nogmaals, WIE kan zich hier iets van herinneren en WIE weet er wat meer over te vertellen en (nóg mooier) WIE heeft ze ooit geprobeerd?
Nou ja, 1 ding is duidelijk, een succes is het nooit geworden. :D
guitarkid
9 januari 2010, 10:27
Wie herinnert zich nog de revolutionaire uitvinding van enkele setjes snaren, gemaakt van een mij onbekend materiaal, door een onbekend bedrijf waarvan ik de naam vergeten ben, waarvan IEDERE snaar uit één setje DEZELFDE dikte had en DEZELFDE weerstand als de overige 5 snaren, maar DESONDANKS de 6 gebruikelijke toonhoogtes produceerden! Dit had dan iets te maken met de moleculaire dichtheid van de onderlinge snaren en....... (ik lul maar wat), maar ze bestonden ECHT. Voor hen die niet precies begrijpen wat ik bedoel, je kocht een setje snaren waarvan iedere snaar dezelfde dikte en stugheid had, maar die toch normaal gestemd konden worden, alsof je op een gitaar speelt met 6 dezelfde 0.010 snaren. Nou, deze deze setjes waren in 3 sterktes te verkrijgen; 009, 010 en 011 (als ik me het goed kan herinneren).
Nogmaals, WIE kan zich hier iets van herinneren en WIE weet er wat meer over te vertellen en (nóg mooier) WIE heeft ze ooit geprobeerd?
Nou ja, 1 ding is duidelijk, een succes is het nooit geworden. :D
Nou, je hoeft niet zo te schreeuwen... ;)
Gr. C.
vulvasonic
9 januari 2010, 10:47
Nou, je hoeft niet zo te schreeuwen... ;)
Gr. C.
Mijn welgemeende excuses daarvoor. Ik kan er echter niets aan doen. Ondanks de medicijnen die ik op advies van de neuroloog moet slikken, heb ik het nooit volledig onder controle. Gilles de la Tourette blijft lastig te behandelen.
Nogmaals, mijn excuses hiervoor. :chicken:
guitarkid
9 januari 2010, 11:03
Mijn welgemeende excuses daarvoor. Ik kan er echter niets aan doen. Ondanks de medicijnen die ik op advies van de neuroloog moet slikken, heb ik het nooit volledig onder controle. Gilles de la Tourette blijft lastig te behandelen.
Nogmaals, mijn excuses hiervoor. :chicken:
Andere neuroloog...? Second opinion..?? ;)
Gr. C.
PS. van die snaren had ik nog nooit gehoord. Klinkt wel interessant.
Orpheo
9 januari 2010, 12:30
huh?!? orph...je verbaasd me echt...jij kan met enorme verhalen komen over hout en elementen en wat dit alles zou moeten doen, en nu ga jij me vertellen dat je het verschil in snaren hebt ondekt? en dat je ook nog de pole pieces kan verstellen? en dat dit en zeker in combinatie een verschil in tone geeft?*krachtterm*!heerlijk!
ik ken een professor/emeritus die alles weet van wiskunde die een ei bakken moeilijk vind en zn veters niet kan strikken!wordt jij ook zo?
je trekt m'n post wel flink uit verband, denk je niet? Het verschil tussen de 'normale' snaren van d'addario en EB en GHS kende ik allang, maar dat bepaalde diktes, al is 't een stapje dikker, zo'n enorm verschil kon maken, was me gewoon ontglipt. Komt er denk ik van, als je superlang met dezelfde snaren speelt...
Rinze
9 januari 2010, 12:40
Er zit ook nog verschil in de dikte van kern en mantel, de verhouding daartussen bepaalt ook de stijfheid mee. Materiaal/legering maakt uit, en uiteraard de dikte. Dikkere snaren klinken in mijn beleving knallender, meer attack. Het gekke is dat ik de ervaring heb dat je met dikkere snaren en feller geluid hebt, meer presence, terwijl ik altijd verwacht had dat je geluid dikker zou worden.
Dunnere snaren leveren imo meer het typische dichtgesmeerde high-gaingeluid, dikke snaren zijn dynamischer. Verder brengt een dikkere snaar het hout van de gitaar meer aan het meetrillen, de druk op topkam en brug wordt groter, je kunt de snaren iets lager instellen omdat de uitslag wat minder groot is.
Ik speel al jaren op .011 setjes, eigenlijk meer omdat ik het gevoel van weerstand van de snaren zo lekker vind. Heb ook .012 geprobeerd maar die waren me te stijf, bovendien zit je dan meestal weer met een omwonden g-snaar en dat vind ik kut, die gaat bij opdrukken dan teveel het karakter van een akoestische gitaar krijgen.
En als je dan denkt dat je er qua snaren uit bent kun je nog eindeloos gaan experimenteren met plectrums... Ik heb het allemaal maar wat losgelaten, kwam mede door een obsessief perfectionisme niet meer aan spelen toe, was alleen maar bezig met de afstelling van het spul.
Maar het blijft leuk.
FruscianteFan
9 januari 2010, 13:19
@ Rinze: dat vind ik juist heel grappig. Ik heb best veel geprobeerd qua snaren (merken en diktes) en qua plectra, maar uiteindelijk 'settle' ik heel duidelijk. Ik speel nu alweer 2,5 à 3 jaar op dezelfde snaren. Het is tot nu toe het enige setje waarvan ik écht vond dat het bij me paste, in die zin dat het heel natuurlijk aanvoelt om erop te spelen. Het grappige is dat ik voorheen een setje zocht bij de gitaar, maar op een gegeven moment had ik dus die Boomers. Toen kocht ik mijn Jaguar, en sinds ik die op mijn snaren heb laten afstellen, hebben daar geen andere snaren op gezeten. Toen ik mijn Rickkopie kocht, had ik ook alle vertrouwen dat mijn snaren daarop zouden 'werken'. En jawel: het klopt. Bij wijzen van controle nog een ander setje (Thomastik Bebop 013) geprobeerd, maar dat klopte gewoon niet. Ik kan er zeer zeker wel op spelen, net zo goed als ik op andermans gitaren prima uit de voeten kan. Maar het is het niet helemaal voor mij.
Zelfde geldt voor plectra, al ben ik laatst geswitcht.
Michael AE
9 januari 2010, 13:48
Wat ik de laatste tijd merk is dat elke gitaar om een andere dikte vraagt. Mijn CS strat klinkt met 0.011 gewoon TE vet. Je hebt niet meer die lekkere twang bij het aanslaan en je mist meteen directheid. Mijn '72-er vraagt echter gewoon om 0.011. Op die gitaar heb ik weer meer fundament in het laag nodig en minder hoog.
Nu is dit op zich niet zo'n speciaal verhaal, maar ik ben ook ergens anders mee aan het experimenteren met mijn Les Paul.
Toen ik mijn LP net had, zaten er 0.010's op en dat was de perfecte balans die die gitaar nodig had. Ik heb toen ook alleen maar 0.010's erop gehad, totdat ik bij een andere band kwam waar we in drop C speelde. Een set 0.012's erop en gaan. Mijn gitaar ging ineens NOG vetter klinken. Alles kwam gewoon beter door.
Die band ging uit elkaar en ik wilde weer gewoon in normale tuning spelen. Helaas klonken de oude setjes 0.010 nergens meer naar. Naar 0.011 gegaan en dat was het ook niet. Uit frustratie weer terug naar 0.010 en wat schetst mijn verbazing; een compleet ander geluid dan het vorige 0.010 setje van dezelfde batch. Hij klonk op bepaalde posities ook dood, hoe ik hem ook afstelde.(Even een disclaimer; ik stel mijn gitaren zelf af elke keer dat ik van snaren wissel. Een goed afgestelde gitaar klinkt veel beter dan een slecht afgestelde gitaar, maar dit klankverschil lijkt niet aan het afstellen te liggen vreemd genoeg.)
Na veel denkwerk heb ik besloten dat gitaren "wennen" aan de snaren die je er op zet en gaan ze zich aan die klank aanpassen. Wissel je afentoe van dikte, dan openen de poriën van je gitaar zich als het ware bij bepaalde frequenties. Na mijn periode met 0.012's is mijn gitaar neuziger gaan klinken met 0.010's en is hij wat minder aangenaam gaan klinken in het hoog.
Nu heb ik er een tijdje 0.011's op gezet en ik merk dat mijn gitaar langzaam aan weer als vanouds gaat klinken. Ik heb ook steeds minder last van de "dode plekken" die ik ineens had. Later ga ik er weer eens 0.010 op zetten om te kijken wat er gebeurd.
Ik ben dus nog aan het experimenteren en kan dit verhaal dus nog niet met zekerheid bevestigen, maar het lijkt er steeds meer op dat het regelmatig wisselen van snaardiktes en -merk veel gevolgen kan hebben op de klank van je gitaar.
Rinze
9 januari 2010, 13:54
Zou kunnen, dat van het wisselen van snaardiktes. Ik heb inderdaad in het verleden ook wel gemerkt dat bijvoorbeeld een Fernandes Strat met .011 te vet klonk, geen lekker hoog meer had.
Maar dan heb je het over klank, qua speelgevoel vind ik .011 toch het lekkerst, heb het nu op alle elektrische gitaren. Niet dat ik nu tevreden ben met het geluid van allemaal, maar ja. Dat zal ook niet snel gebeuren vermoed ik zo.
Ik heb dat met het terugschakelen van .012 naar .011 trouwens ook gehad op een gitaar die eeen tijd lang alleen voor slide gebruikt werd. Heb er eigenlijk noot bij stilgestaan dat het iets met het wisselen an sich te maken zou kunnen hebben.
Pepe
9 januari 2010, 15:11
Nogmaals, WIE kan zich hier iets van herinneren en WIE weet er wat meer over te vertellen en (nóg mooier) WIE heeft ze ooit geprobeerd? :D
Zog strings? van SuperRanter Zachary (http://www.zacharyguitars.com/Strings.htm)
Zachary Optimum Gauges
The Perfect Set - Guitar and Bass Strings
CAUTION *** Not for Idiots !!!!
*** Read this entire page below. Every word!!!
If you still don't understand the concept and you got confused, agitated, offended or hostile,
then click on this Idiots (http://www.zacharyguitars.com/Strings_Idiots.htm) link for even more info or to be among other idiots for moral support.
Mitch
9 januari 2010, 15:32
Na veel denkwerk heb ik besloten dat gitaren "wennen" aan de snaren die je er op zet en gaan ze zich aan die klank aanpassen. Wissel je afentoe van dikte, dan openen de poriën van je gitaar zich als het ware bij bepaalde frequenties. Na mijn periode met 0.012's is mijn gitaar neuziger gaan klinken met 0.010's en is hij wat minder aangenaam gaan klinken in het hoog.
.....
Ik ben dus nog aan het experimenteren en kan dit verhaal dus nog niet met zekerheid bevestigen, maar het lijkt er steeds meer op dat het regelmatig wisselen van snaardiktes en -merk veel gevolgen kan hebben op de klank van je gitaar.
Ik vraag me bij dit soort fenomenen altijd af in hoeverre het nou een natuurkundig, meetbaar iets is, of dat het wellicht deels te maken heeft met je korte en lange termijn geheugen en je algehele beleving. Just my $0.02...
Michael AE
9 januari 2010, 15:38
Tsja, natuurlijk ben ik het met je eens, Mitch, maar dit is toch echt iets anders. Kleine, subtiele verschillen zijn voor mij niet interessant, maar als je echt een totaal andere klank krijgt dan is er meer aan de hand. Ik neem veel en vaak op en de verschillen zijn op opnames ook duidelijk hoorbaar. Heb nu alleen even niet zo snel een voorbeeld bij de hand helaas.
Dingen als een snoer omdraaien enzo; allemaal leuk en aardig, maar in de praktijk zo verwaarloosbaar dat het niet meer boeiend is. Dit is echter echt een verschil van dag en nacht en de oorzaak is ook theoretisch te herleiden. Ik weet bijvoorbeeld dat vioolbouwers hun hout eerst op bepaalde frequenties laten resoneren alvorens ze het hout verwerken.
Anyway, ik ga d'r geen wetenschap van maken, maar ik ga in elk geval proberen of het iets uitmaakt op de lange termijn.
Mitch
9 januari 2010, 16:44
O, da's grappig, geen idee dat dat gebeurde in de vioolbouw. Blijft leuk, dit soort dingen.
RS-Rik
9 januari 2010, 18:43
Iemand zin om eens wat van die zachary strings te bestellen?
jerome
9 januari 2010, 18:52
....Het was met name de laatste eigenschap dat mij heeft doen besluiten te kiezen voor Ernie Ball. Er ZIJN merken die, mits vers, iets levendiger en dynamischer klinken, al is het verschil doorgaans nogal subtiel, maar de snaren van Ernie Ball blijven gewoon langer goed. En aangezien ik geen zin heb om al mijn gitaren om de twee weken van een nieuw setje te voorzien, wat bovendien ook nog eens een vrij kostbare aangelegenheid is, blijf ik het voorlopig doen met mijn Ernie Ball setjes...
Grappig, ik vind juist dat Ernie Ball snaren erg kort meegaan.
Maar ik neem ze toch omdat ik ze zo lekker vind spelen en klinken
Maar misschien zit er ook wel weer wat levensduur ook wel verschil tussen de div. soorten Ernie Ball.
Ik gebruik Ernie Ball Super Slinky snaren
En ik vind het juist lekkerder om op .009 te spelen t.o.v. .0010 of .0011 of nog dikker
Natuurlijk ga je iets in tone achteruit maar een .009 set speelt zo lekker soepel en dynamisch. Het benden gaat zoveel sneller en aggressiever net zoals diverse fingertipping technieken
Maar geweldig toch, al die verschillende ervaringen en smaken?
Rinze
9 januari 2010, 19:01
Van de Zachary site:
"But its just astonishing to me! They all live on guitar forums and masturbate around a circle with their equals. This is why I call them Circle Jerks. Its just not a good scene. Its nothing more than a disgusting public toilet. In fact that is exactly what a guitar forum is. A public toilet. There you have losers from everywhere congregating for group support and growing their stupidity under the cowardliness of anonymity. They don't have to prove any ability or accomplishment, not even their identity. "
:seriousf::seriousf:
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.