Nieuwe ac. gitaar, of voldoet een versterker [Archief]

View Full Version : Nieuwe ac. gitaar, of voldoet een versterker

Goldfoxx

10 december 2009, 13:42

Ik ben de zeer gelukkige bezitter van een taylor 214ce. In de bandjes waar ik speel speel ik via een DI direct in de PU.

Ik kreeg nu te horen dat het geluid dat via de het ingebouwde es-t systeem uit mijn gitaar komt tamelijk schel is, onnatuurlijk. Dit valt gedeeltelijk te verhelpen door de bas iets hoger te zetten en de trebbel iets weg te draaien, maar toch is het geluid niet optimaal.

Pas speelde ik op een taylor 414ce, qua sound vergelijkbaar met een 214. Het geluid van die gitaar is een tikje beter, de nek speelt lekkerder, maar vooral: het betere es systeem zorgt voor een veel betere versterkte klank.

Nu zit ik in dubio. Helpt het misschien om een wat betere acoustische versterker te kopen, en het geluid wat te tweaken, of zal ik doorsparen voor een duurdere acoustische gitaar?

Hebben jullie ideeën/opmerkingen? Ik hoor ze graag.

Fingerpick

10 december 2009, 18:13

Nu zit ik in dubio. Helpt het misschien om een wat betere acoustische versterker te kopen, en het geluid wat te tweaken, of zal ik doorsparen voor een duurdere acoustische gitaar?

Hebben jullie ideeën/opmerkingen? Ik hoor ze graag.

Een (dure) goede versterker is maar een deel van de oplossing : het ES systeem van een 214 is nu eenmaal niet zo brilliant. De gitaar zelf is OK, dus is het misschien een optie er een Fishmann of Shadow element er in te zetten : ik heb zelf goede ervaring met deze pick-ups (Rare Earth Humbucking en SH 141) gehad.

Harald

10 december 2009, 18:35

Op zich is een ES een goed systeem. Ik praat dan wel over de duurdere modellen. Ik weet niet wat er in de goedkopere Taylors zit. Blijkbaar is dat een wat uitgeklede versie. Het ES is juist wel ontworpen om gewoon rechtstreeks in een PA ingeplugd te kunnen worden. Uiteraard kun je het signaal dan wel tweaken met een Amp ertussen, maar of dat echt slim is vraag ik me af. Ik zou dan nog eerder aan een 19"rackje met een tuner, reverb en een EQ denken.

Bij een Taylor met ES zou ik zeker niet de moeite nemen om daar weer een Fishmann in te gaan zetten trouwens. Die dingen werken live wel het fijnste als er een amp tussen zit. En een goed fishmann systeem inbouwen in een gitaar die daardoor aan tweedehandswaarde eerder inboet dan wint, en een goede akoestische amp (ook niet goedkoop tenslotte) met daarna maar afwachten op het resultaat, zou er niet aan beginnen. Als die 414 sowieso beter speelt, en bewezen het probleem oplost lijkt het me duidelijk. Enige vraag is dan welk model je neemt. Zelf vond ik de Taylors pas vanaf de 600 serie echt heel goed. En neigde ik in alle winkels waar ik ze geprobeerd heb uiteindelijk naar de 714 met de standaard houtcombi voor dat model. De extra editions zagen er fantastisch uit, maar simpel Pallisander met een Ceder top klinkt bij dat model geweldig wat mij betreft. En het ES systeem wat er in zit is zeker niet verkeerd. Op zich niet de 'pure onversterkte sound maar harder', maar dat doet bij mijn weten geen enkel versterkingssysteem. (ook met microfoons over de PA lukt dat alleen maar zelden in mijn ervaring)

Goldfoxx

10 december 2009, 19:42

In de 214 zit inderdaad een uitgeklede versie van het es systeem: het es-t systeem.

Maar een goede versterker gaat het probleem niet oplossen?

Laser

10 december 2009, 19:42

Goldfoxx

11 december 2009, 09:46

Een optie is om een goede DI equaliser tussen gitaar en PA in te planten: scheelt een borrel op de prijs, is overal inzetbaar.
LR Baggs Para DI is er een (volgens mij geslaagd) voorbeeld van.

Maar: de gitaar op zich wordt er niet beter door.
Dus misschien moet je daar eerst uit geraken: gitaar upgrade en dan verder het signaal bewerken, en hoe dan wel...

Als je 214ce voor jou goed zit zou ik de signaalketen eens onder handen nemen. Je gebruikt nu al DI, met de paraDI neem je tegelijk de klankregeling, feedback en dergelijke meer in handen.

De nieuwe Venue DI heb ik nog niet geprobeerd. Is momenteel nieuw en dus duurder, maar bevat wat meer mogelijkheden ( tuner, mute, clipaanduiding ...).

Het punt over die versterker is: Ik wilde gelijk voor een goede gaan, met ingebouwde DI (schertler unico). Een versterker zou ook van pas komen als monitor, en af en toe versterker. Zo'n para DI kost al snel €200,-.

Als ik een goede versterker hebt kan ik deze op diverse manieren inzetten en gedeeltelijk als oplossing van het probleem gebruiken. Of is dat een kromme redenatie?

Natuurlijk wil ik wel een keer een higher-end gitaar, maar dat zit er qua kostprijs nog zeker een halfjaartje niet in.

Harald

11 december 2009, 11:05

Het punt is dat je het probleem het beste bij de bron kunt aanpassen. En de bron van het probleem is de gitaar die het net niet is met een pickup die het ook net niet is. Als ik het goed begrijp had je met die 414 een gitaar in handen die je merkbaar beter vond spelen en klinken, en die het 'slechte versterkte geluid' probleem ook gelijk oplost. Kortom, een oplossing waarvan je weet dat het werkt.

Ongetwijfeld zul je ook met je huidige gitaar de boel wel kunnen verbeteren door de signaalketen te verbeteren, maar de bron blijft hetzelfde. Kortom een lapmiddel, en die betere gitaar gaat er dan ws. toch wel komen. Maar je hebt de investering die je nu doet in een DI of bv. een Schertler Unico dan wel weer minder als startbudget om voor de betere gitaar te sparen. (en als je bv. een 414 koopt kun je je 214 ook gelijk verkopen, tenzij je die thuis wil hebben voor andere stemmingen. Maar als de 414 duidelijk beter klinkt durf ik er op te wedden dat de 214 niet zo vaak bespeeld gaat worden)

Als de installatie waar je over speelt niet zo goed is is een Schertler nog niet zo'n slecht idee misschien, maar als je de gitaar op een fatsoenlijke installatie inplugt (en met een fatsoenlijke knoppenman), zal een Unico ertussen hangen weinig helpen vermoed ik. Als je vaak serieuze monitoringproblemen hebt is een goede eigen versterker overigens wel een fijn gevoel.

Belangrijk om te bedenken is dat het ES systeem dus echt specifiek is ontworpen om juist zonder poespas rechtstreeks ingeplugd te worden op een mengtafel. Als ik me niet vergis hebben die dingen zelfs een in de gitaar ingebouwde gebalanceerde uitgang (XLR stekker) zodat je eigenlijk niet eens een DI nodig hebt. Deze gitaren hebben dus meestal liever niet de kleuring van een gitaarversterker, wat voor veel piezosystemen juist weer wel prettig is. De Unico is voor zo'n gitaar als versterker denk ik één van de beste keuzes. Eigenlijk zitten die versterkers qua karakter dichter bij een PA dan bij een gitaarversterker. En zet je er nog een basbox bij dan kun je er goed een optreden mee doen zonder PA. (zonder ook, maar met krijgt het allemaal veel meer body)

De keren dat ik met Eltjo Haselhoff heb opgetreden had hij een klein 19"rackje mee, met een EQ, reverb en tuner. Weet niet meer zeker of daar de laatste keer nog een klein mixertje op zat. Vandaaruit geeft hij een stereosignaal naar de PA. Monitoring komt dus van de geluidsinstallatie af. Voor de Taylor gitaren waar hij op speelt (allemaal met ES) werkt dat prima.

Kortom, ik zou echt beginnen met een gitaar waarmee je sowieso een goed geluid kunt neerzetten, en vandaaruit evt. verder kijken voor een livesetup die je helemaal bevalt. Geld investeren om een slechte bron beter te laten klinken is link. Je weet nl. niet of het echt gaat werken.

Laser

11 december 2009, 11:18

Kortom, ik zou echt beginnen met een gitaar waarmee je sowieso een goed geluid kunt neerzetten, en vandaaruit evt. verder kijken voor een livesetup die je helemaal bevalt. Geld investeren om een slechte bron beter te laten klinken is link. Je weet nl. niet of het echt gaat werken.

Dat is m.i. ook de beste oplossing, vanaf de bron beginnen werken. Ik zou nog wat sparen tot je die betere gitaar kan aanschaffen. Heb je later nog jarenlang plezier van. De rest ( DI, andere schakels in de keten) zullen je niet zoveel plezier verschaffen als die betere gitaar, welke het ook mag worden.

Goldfoxx

14 december 2009, 13:42

Ik ben afgelopen weekend bij feedback rotterdam wezen kijken met een vriend. Die vriend heeft zelf een Taylor 110ce met hetzelfde es-t versterkingssysteem. Ook bij deze gitaar hoor je dat schelle, net of er bij een bepaald frequentiebereik er een stuk is uitgesloopt, of het geluid een scherp randje heeft.

Wij hebben verschillende acoustische versterkers geprobeerd, hij had er zowiezo een nodig. Uiteindelijk heeft hij een Roland ac60 meegenomen. We kregen het redelijk snel voor elkaar om het geluid van zijn gitaar toch wat prettiger te laten klinken, en het scherpe randje eruit te krijgen.

Zelf ben ik uiteindelijk met een electrische gitaarversterker de deur uit gelopen. Ik had al een poosje een oogje op een vox ac15, en na wat uittesten bleek dit veel meer meerwaarde te hebben dan een acoustische versterker. De ac60 kan ik van die vriend lenen.

Gelijk mij wat verdiept in de wat duurdere gitaren, en heb een aantal duurdere gitaren bespeeld. De eerste die ik pakte was een Taylor 714ce met koa zij- en achterkant. We stonden vol verbazing te kijken toen ik de gitaar bespeelde. Ik had niet verwacht dat er qua sound nog zoveel mogelijk was. Ook versterkt klonk hij erg goed, het es systeem klinkt al een stuk beter dan het es-t systeem.

Ook een R.Taylor style 2, een Taylor GA3, 2 martins, 2 gibsons en een Yamaha geprobeerd. de Yamaha had totaal geen karakter. de Gibson klonken aardig, maar een jumbo is niet helemaal mijn ding. De martin's klonken erg aardig, de Ga3 en de R.Taylor klonken ook erg goed. Toch sprong de 714 er duidelijk tussenuit, in onzer beiden beleving. Klonk zelfs beter dan de meer dan 2x zo dure R.Taylor.

Ik weet i.i.g. nu wat mijn volgende gitaar (ong.) gaat worden, maar dat word nog even sparen. Inderdaad kan je beter de bron aanpakken, zon gitaar gaat inderdaad een leven mee.