Vraag over strats

[jaapjan1986]

Hey mensen, ik heb besloten mezelf eens te trakteren op een stratocaster als ik woensdag mijn twee tentamens voor een opleiding haal. Ik weet nog niet welk type ik ga halen maar wel tussen welke types ik wil kiezen:

Fender Lite Ash
Fender '50s strat
Fender '60s strat
Fender '70s strat
Fender American std strat
Fender Highway strat
Fender std strat (mexico)

Uiteraard ga ik ze lekker allemaal naast elkaar uitproberen. :) Maar zijn er dingen waar ik extra op moet letten? Of dingen die pas gaan irriteren of juist positief opvallen als je de gitaar wat langer hebt? Zo heb ik bijvoorbeeld gehoord dat de driepuntsbevestiging van de hals bij de '70s ervoor zorgt dat de hals minder stabiel is.

Tnx! JJ

[Tankman]

Ben geen Fender fan, maar is me wel opgevallen dat geen een Fender me lekker in de handen ligt, behalve een made in the USA Fender. Ik zou dus daar beginnen en al het andere vergeten.

[Badman]

Moeilijke vraag, je kan een halve encycliek schrijven over de verschillen tussen die gitaren. Buiten de Highway en de 70's heb ik ze allemaal al wel eens gehad en als ik er één mag houden dan is het nog altijd m'n '57 RI. Waarom? Klinkt als een bom en de nek ligt me ongeloofelijk goed. Maar dat verschilt dus van persoon tot persoon.

[Rakker]

Ik heb zelf een daphne blue Highway strat, bevalt me erg goed alleen de lak slijt erg snel, maar dat heeft ook zo z'n charme.

[barno]

de zoekfunctie is kapot, maar Fingers heeft es ooit een goed overzicht gegeven van alle mogelijke strats en hun specs.

veel hangt af van soort muziek die je ermee wil spelen. Mijn favorieten zijn de 50 en 60 AVRI's en de custom shops maar usa made is absoluut geen garantie. in de 80's zijn de usa mensen terug strat gaan maken op basis van de Japanse ri's toen, toen die binnenkwamen, deden ze het in hun broek vanwege de superieure kwaliteit... Dus een vroege japanner, niks fout mee. Over mexicanen wordt soms minachtend gedaan, maar ik heb toch al enkele prima exemplaren in handen gehad, oa de Jimmie Vaughan sig.

[Stratocaster]

Ik kan je voor ongeveer 650 euro aanraden: Fender classic player 50s of 60s
of een Japanse RI, mijn voorkeur ging uit naar de classic player 50s.

Succes met de zoektocht:chicken:

[Arjan12]

Ben geen Fender fan, maar is me wel opgevallen dat geen een Fender me lekker in de handen ligt, behalve een made in the USA Fender. Ik zou dus daar beginnen en al het andere vergeten.

Sarcasm, a lost art.

[TimS]

Als je de tijd hebt moet je vooral zoveel mogelijk gitaren proberen. Ik heb zelf een American Std waar ik heel tevreden mee ben, maar ik zie ook wel eens American Standards in de winkel die echt heel kut spelen.

[jaapjan1986]

De lak vd Highway slijt dus snel, ok tnx. Dat soort weetjes bedoel ik dus idd!

[hugo123]

Hmm, dit topic vind ik ook wel erg interessant! Heeft iemand misschien een linkje van dat topic va Fingers?

[Balthazar]

joo jj grappig dat ik je hier tegen kom,

ben toevallig ook naar een strat op zoek voor als back(it)up gitaar bij caro.
ook een topic geopend en heb er een paar geprobeerd de laatste tijd

STD strat - zowel mex als usa, vond er hier en daar een goed exemplaar tussen maar zelfs dan deed het me niets

classic/ classic player (mex) - erg vette gitaren erg toffe prijs

Jap reissue - een vet exemplaar is zeer de moeite waard en vaak goed relatief goedkoop

AVRI - heb zowel de 57 als de 62 ri geprobeerd, allebei supervette gitaren, kwa feel looks en sound !! ik ga proberen er 1 te bemachtigen

wat ik alleen nog graag wil proberen is een late 70's strat en een custom classic, soort van 'standaard' customshop.
sommige signatures schijnen ook de moeite waard te zijn - eric johnson, jimmie vaughn
en ik hoor ook goede verhalen over de highway series al kan vooral hun uiterlijk mij niet bekoren. roadworn kan je ook proberen al vond ik die bijzonder slecht

ligt er eigenlijk ook aan wat voor strat je zoekt - wat voor toets, hals, sound , feel enz. je voorkeur genieten, wat voor muziek er ermee wil gaan spelen.
gewoon zoveel mogelijk proberen, liefst over dezelfde amp

iemand had zo'n mooi lijstje gemaakt met alle types en specs, zoek ik ook al een tijdje naar, kan handig zijn. misschien dat iemand die nog heeft of weet waar die staat.

[Eko]

Een `57 heeft :
V-hals en mapleneck.
Een `62 heeft"
C-hals en rosewood toets.
Beiden hebben vintagefrets en dat wil zeggen klein en laag. Beiden hebben ook een wat kleinere toetsradius wat benden af en toe lastiger maakt ( vraagt iets meer oefenen).

De strats uit USA ( Reissues en CS-shop) zijn tijdsgetrouw en exact nagemaakt naar de originele versies. Dus afmetingen , lakkken , kleuren , pick-ups enz.

De USA standards zijn de modernere variaties. Modern C halsshape , medium jumbo frets en moderne pick-ups ( SCN`s ). PU lak.

De Highway one strats zijn de goedkoopste USA`s met een dunnere lak die halfmat is en mooi snel slijt. De hardware is goedkoper maar zeker niet slecht.

De Mexicanen zijn gebouwd in ( U raad het reeds) El Mexico. Goedkopere arbeid en dat maakt het verschil. Het hout komt veelal uit dezelfde stapels en is niet minder dus. De `50`s / `60`s / `70`s strats komen hier vandaan. Eenvoudiger uitgevoerd en met moderne materialen. Ook komen hier de Roadworns vandaan. Nitrolak met kunstmatige veroudering. Ziet er niet slecht uit en qua klank zijn er zeer goede bij.

Lite Ash en speciale versies komen uit Korea. Veelal nergens mee te vergelijken. Een Tele met bv flame maple top en 2 HB`s. Birdseys maple strats e.d Netjes gebouwd met modern materiaal , zij het wel goedkoop materiaal.

Japanse instrumenten zijn een ander probleem. Daar komen veel signatures en limited runs vandaan. Japanners staan bekend om hun enorme nauwkeurigheid en hoge graad van afwerking. Tegenwoordig is het rechtstreeks bestellen bij Fender Japan afgeblokt. Niet zonder reden, het was stukken goedkoper.
Ook de reissues daar vandaan zijn niet exact tijdsgetrouw maar zien er zeer goed uit. UIt Japan komen o.a. ook de Gretsches zoals de Setzers. Zeer goed .

Korea en China zijn er de laatste tijd bij gekomen , alleen al vanwege de lonen. Meestal gaat het om Squiers.

Het gaat er in grote lijnen om voor jezelf uit te vogelen wat je prettig in de hand vind liggen. Een moder C neck vorm voelt prettig aan. de randen van de halzen en fretboards zijn zo gevormd alsof je er al jaren op speelt. Een oud model , een echte reissue van `57 of `62 heeft een wat scherpere overgang en dat voelt ( zeker met de lagere frets) onwennig aan. Het advies is dus aloud: ga spelen in een winkel en laat je niets aanlullen wat niet het lekkerst speelt.
Jimmy Vaughn heeft een signature uit Mexico en die is zeer goed. Menige USA standard die minder is. Als je die beter bevalt , heb dan maling aan de wereld en koop zo`n ding. Speelt de Squier beter , so what!
Fender heeft de truc heel goed door dat iedereen, bij elke beurs , een instrument moet kunnen kopen wat een beetje lijkt op het origineel. Daarom zijn er zoveel variaties. Daar mee zorgen ze ook dat geen enkel model uit twee verschiilende landen komt en daar mee rechtstreeks te vergelijken is. Slim!

[vulvasonic]

joo jj grappig dat ik je hier tegen kom,

ben toevallig ook naar een strat op zoek voor als back(it)up gitaar bij caro.
ook een topic geopend en heb er een paar geprobeerd de laatste tijd

STD strat - zowel mex als usa, vond er hier en daar een goed exemplaar tussen maar zelfs dan deed het me niets

classic/ classic player (mex) - erg vette gitaren erg toffe prijs

Jap reissue - een vet exemplaar is zeer de moeite waard en vaak goed relatief goedkoop

AVRI - heb zowel de 57 als de 62 ri geprobeerd, allebei supervette gitaren, kwa feel looks en sound !! ik ga proberen er 1 te bemachtigen
.......... etc.
Als ik het goed begrijp is het vetgehalte in deze de doorslag gevende factor.
Lijkt me dat een potje wax een effectieve en goedkope oplossing is.

[tillens]

Als ik het goed begrijp is het vetgehalte in deze de doorslag gevende factor.
Lijkt me dat een potje wax een effectieve en goedkope oplossing is.

Bedankt, mijn laptop ruikt nu naar koffie. :seriousf:

[guitarkid]

Een `57 heeft :
V-hals en mapleneck.
Een `62 heeft"
C-hals en rosewood toets.
Beiden hebben vintagefrets en dat wil zeggen klein en laag. Beiden hebben ook een wat kleinere toetsradius wat benden af en toe lastiger maakt ( vraagt iets meer oefenen).

De strats uit USA ( Reissues en CS-shop) zijn tijdsgetrouw en exact nagemaakt naar de originele versies. Dus afmetingen , lakkken , kleuren , pick-ups enz.



Hallo Eko.

Naar ik begrepen heb zijn de 57 en de 62 USRI toch beide een beetje een compromis tussen de twee originelen. Niet erg, vind ik. Ik heb een 62 RI uit '89 die het voor mij 100% is, maar hij is niet helemaal periode correct.

Gr. C.

[jaapjan1986]

Hee Wieger!

Sound en feel zijn voor mij het belangrijkst, maar de roadworns vind ik echt onoverkomelijk lelijk! Die avri's zijn dan wel weer errug mooi, maja 1500 euro he? Dat mag dan wel heel lekker spelen ook... Maar het proberen waard natuurlijk.

Had jij een paar jaar terug niet een usa strat trouwens?

[Balthazar]

ja klopt had een usa standard '95. vond de hals niet lekker en de sound net niet, los daarvan was de afwerking niet best dus heb m na een paar maanden weer verkocht!
avri's zijn 2e hands wel voor 1000 te vinden. op mp staat een prachtige blonde. mis nog 150 euro en dan stuur ik m eens een berichtje :)

weet dat je nooit zoveel gehad hebt met 2e hands gitaren, maar er zijn voordelen

- als je hem later kwijt wilt kan je hem voor de zelfde prijs weer verkopen
- áls gitaristen een gitaar nieuw kopen kiezen ze meestal (iig voor hun) het beste exemplaar wat er te krijgen is.
- gitaar is al lekker ingespeeld en heeft al een butsje hier en daar (maakt het minder erg als er nog een butsje bijkomt op de een of andere manier)

anders gaan we samen binnenkort ff wat strats checken?

[Eko]

De `57 en de `62 reissues zijn op hele kleine details na ( type bedrading e.d.) origineel aan het type op 10-57 en 10-62. Een echt 100% correcte kopie kun je alleen in de CS bestellen. Prijsverschil is dan echter wel navenant.
Ik heb proberen te vertellen dat Fender de beide types in allerlei variaties maakt. Met het goedkoper worden zijn er steeds minder zaken echt tijdscorrect. Op die manier heeft Fender voor iedere portemonnee een variant die leuk lijkt op het origineel.
Helemaal 100% correct voor iedere Strat of tele uit die periode kan gewoon weg niet. Door het productieproces zijn er tal van variaties ontstaan. Er zijn dus smallere halzen en dunnere , Iets kleinere toetsradi en iets vlakkere. Zelfs heden ten dagen gaat dit zo.
Zelf ben ik een groot fan van de USA reissues. Ik vind ze het beste compromis tussen de prijs en de kwaliteit. Sterker nog , ik vind het eigenlijk de standaard zoals die uit de USA zou moeten komen.