Bart1981
4 september 2009, 12:42
Ik ging gisteravond naar de gitaarboer om wat Tanglewoods te testen aangezien ik op zoek ben naar een Tanglewood of een Takamine van rond de 400 euro. Omdat er niet veel Tanglewood meer hing, besloot ik om een Taylor uit het rek te pakken. Er hing geen prijs aan en naar het type heb ik niet gekeken in eerste instantie.
Dus ik spelen... Man! Wat een heerlijke gitaar was dat. Door de iets kleiner aanvoelende body lag hij heerlijk op m'n knie en tegen me aan. Maar het geluidje: zoveel definitie en attaque. Heerlijk! Ook de dynamiek was goed. Zowel bij fingerpicking als bij slag luisterde de gitaar heel goed naar de kracht waarmee ik speelde. In tegenstelling tot andere gitaren die ik gehoord heb, werd het geluid nooit een brei. Een akkoord bleef supergoed herkenbaar.
Ik heb de gitaar niet versterkt geprobeerd. Dat wil nog wel eens doen, maar wat ik opmaak uit reviews brengt dat Expression systeem van Taylor het geluid heel goed over naar de versterker.
En misschien overdrijf ik nu wel een beetje: maar het leek zelfs alsof ik meer uit m'n gitaarspel haalde op deze gitaar... ik speelde lekkerder! (Normaal lukt me niks in winkels ;-))
Ik vind het dus een supergitaar. Eén probleem: hij is dubbel zo duur als ik in gedachte had om uit te geven. Probleem dus!
Misschien toch nog maar eens ergens een Takamine EG serie proberen, of teruggaan naar de winkel als ze nieuwe Tanglewood TW gitaren binnen krijgen. Ik vrees alleen (dat merkte ik gister al) dat elke "mindere" gitaar me ontzettend tegenvalt. He, shit! :p
TOEVOEGING:
Ik weet niet of de versie van die Taylor een rosewood of een ebony fretboard had. De nieuwe uitgaves (vanaf ergens dit jaar) hebben ebony, de oude rosewood. Is er een verschil in klank/kwaliteit/bespeelbaarheid?
Dus ik spelen... Man! Wat een heerlijke gitaar was dat. Door de iets kleiner aanvoelende body lag hij heerlijk op m'n knie en tegen me aan. Maar het geluidje: zoveel definitie en attaque. Heerlijk! Ook de dynamiek was goed. Zowel bij fingerpicking als bij slag luisterde de gitaar heel goed naar de kracht waarmee ik speelde. In tegenstelling tot andere gitaren die ik gehoord heb, werd het geluid nooit een brei. Een akkoord bleef supergoed herkenbaar.
Ik heb de gitaar niet versterkt geprobeerd. Dat wil nog wel eens doen, maar wat ik opmaak uit reviews brengt dat Expression systeem van Taylor het geluid heel goed over naar de versterker.
En misschien overdrijf ik nu wel een beetje: maar het leek zelfs alsof ik meer uit m'n gitaarspel haalde op deze gitaar... ik speelde lekkerder! (Normaal lukt me niks in winkels ;-))
Ik vind het dus een supergitaar. Eén probleem: hij is dubbel zo duur als ik in gedachte had om uit te geven. Probleem dus!
Misschien toch nog maar eens ergens een Takamine EG serie proberen, of teruggaan naar de winkel als ze nieuwe Tanglewood TW gitaren binnen krijgen. Ik vrees alleen (dat merkte ik gister al) dat elke "mindere" gitaar me ontzettend tegenvalt. He, shit! :p
TOEVOEGING:
Ik weet niet of de versie van die Taylor een rosewood of een ebony fretboard had. De nieuwe uitgaves (vanaf ergens dit jaar) hebben ebony, de oude rosewood. Is er een verschil in klank/kwaliteit/bespeelbaarheid?