Naamgeving akkoorden [Archief]

batsblues

5 augustus 2009, 16:14

Ik heb een vraag over de naamgeving van akkoorden

Een A6 is grofweg een a akkoord met een accent cq toevoeging van een F# = 6e toon in de toonladder A

Een A5 is grofweg een a akkoord met een accent cq toevoeging van een E = 5e toon in de toonladder A

Wat is dan een A13 akkoord? A9 akkoord? Daar kan ik de logische verklaring nog niet van vinden.

Bedankt alvast

DeiDRagonas

5 augustus 2009, 16:29

Gewoon doortellen.. Een 13 is dus dezelfde toon als de 6, alleen een octaaf hoger.

R.

ErikE

5 augustus 2009, 18:22

Niet helemaal waar...

Een A6 heeft een 6 ipv. een 5.
Een A5 is een power chord, bestaat alleen uit 1 en 5.
Een A13 heeft inderdaad als toevoeging een 13, is 6 een octaaf hoger, maar heeft in principe ook alle toevoegingen er onder (dus 7, 9 en 11).
Een A9 heeft op dezelfde manier 1,3,5,7,9

Jimi Hendrix

5 augustus 2009, 19:40

Niet helemaal waar...

Een A6 heeft een 6 ipv. een 5.

Dat klopt niet. Een A6 is een A-drieklank (a-c#-e) met een toegevoegde 6, dus de f#.

Wat jij bedoelt is een f#m met een a in de bas:
a-c#-f#.

EuroCinema

5 augustus 2009, 22:23

Je telt vanaf 7 door: 7+2 = 9 akkoord, 7+6 = 13 akkoord etc. Officieel horen alle tussenliggende noten er ook in, dus C 13 = c e g b d f a. Dat is in praktijk echter nogal een druk en lastig te spelen akkoord (bevat alle noten van de ladder!). Dus meestal laten we die weg. Dan is A9 dus A7 met een 2 erbij, en A13 een A7 met een 6 erbij etc. De tussenliggende noten mag je wel naar smaak toevoegen als het zo uitkomt.

A5 is steno voor een powerchord en eigenlijk een heel rare term. Zul je in serieuze bladmuziek ook niet snel tegenkomen.

A6 is een A met een 6 erbij, simpel zat.

De 5 in een akkoord kun je niet vervangen door een andere noot, je kunt hem hoogstens een # of een b geven maar dan wordt het nog geen 6.

gorgasm

5 augustus 2009, 22:45

alleen een octaaf hoger.

R.
en dan nog in theorie een octaaf hoger, maar je kan die 9 of 13 ook best id bas spelen met een of andere omkering. Dus kan ie perfect onder je 1(tonica) zitten, of je kan ook zonder tonica spelen.
Ik kan moeiteloos elk interval op elke noot zeggen, maar elke dag ontdek ik nog andere zettingen. Zal zo blijven denk ik de komende 50jaar

maar ik ga zowieso mee met jimi en €cinema hun manier van denken.

-=JEROEN=-

6 augustus 2009, 02:12

DeiDRagonas

6 augustus 2009, 03:30

...maar ik ga zowieso mee met jimi en €cinema hun manier van denken.

Mee eens. Ik ken mn theorie prima. Zoals Euro t vertelt is t een mooie uitleg. Wat jij zegt over die omkeringen is ook allemaal waar.

gorgasm

6 augustus 2009, 13:38

Blijft een lastig verhaal, vooral omdat er wel regels zijn, maar men zich daar vaak niet aan houdt als het gaat om akkoordbenamingen. Ook wel logisch, want een A13 waar je de 9 uit weglaat, heet officieel een A7add11add13. Dus wordt er gemakshalve gezegd: A13, daar moet minstens een 1, 3, b7 en 13 in zitten. En dan laten jazzgitaristen ook de 1 vaak nog weg, want die speelt de bassist meestal wel. Vandaar dat ik beginnende (jazz) gitaristen een aantal standaard voicings leer, die we dan later uitgebreiden:

A13 = 5x567x
A11 = 5x543x
A6 = 5x465x
Am6 = 5x455x
Amaj7 = 5x665x

1. De grepen volledig op gitaar zetten lukt niet, moet jij es een A 13 proberen te zetten;
1 3 5 b7 9 11 13. Met 6 snaren en 4 vingers. Daarom neemt men de tensionnotes(3 en 7) en kleurnoten(9 11..)
Pass bv neemt op een bep moment een A11, neemt enkel de 11(avoid note) en de 7

2. beginnende gitaristen, die leer ik eerst barré grepen, en kampvuurakkoorden. Maar goed is te zien wat je verstaat onder beginnend é:)

Bloodline

6 augustus 2009, 13:38

Blijft een lastig verhaal, vooral omdat er wel regels zijn, maar men zich daar vaak niet aan houdt als het gaat om akkoordbenamingen. Ook wel logisch, want een A13 waar je de 9 uit weglaat, heet officieel een A7add11add13. Dus wordt er gemakshalve gezegd: A13, daar moet minstens een 1, 3, b7 en 13 in zitten. En dan laten jazzgitaristen ook de 1 vaak nog weg, want die speelt de bassist meestal wel. Vandaar dat ik beginnende (jazz) gitaristen een aantal standaard voicings leer, die we dan later uitgebreiden:

A13 = 5x567x
A11 = 5x543x
A6 = 5x465x
Am6 = 5x455x
Amaj7 = 5x665x
enz

Voor de officiële benamingen, kijk hier eens naar:
http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=80688

Ik dacht al waar blijft Jeroen nou :D

-=JEROEN=-

6 augustus 2009, 18:39

2. beginnende gitaristen, die leer ik eerst barré grepen, en kampvuurakkoorden. Maar goed is te zien wat je verstaat onder beginnend é:)Ik leer ze de akkoorden die ze nodig hebben, maar dan in makkelijke vorm. A13 = 5x5422 is een prachtige voicing maar niets voor beginners.

Ik dacht al waar blijft Jeroen nou :D
Tja, lekker weer dus veel buiten :ok:

Blend

6 augustus 2009, 19:30

1. De grepen volledig op gitaar zetten lukt niet, moet jij es een A 13 proberen te zetten;
1 3 5 b7 9 11 13. Met 6 snaren en 4 vingers. Daarom neemt men de tensionnotes(3 en 7) en kleurnoten(9 11..)

Het lastige van dit soort akkoorden is dat ze eigenlijk uit zoveel tonen bestaan, dat je alleen maar een omkering nodig hebt om een geheel ander akkoord te krijgen (in benaming dan, de klank blijft hetzelfde).

Verder klopt helemaal wat verteld wordt door Jeroen.. Niet dat dit een toevoegende post is, maar toch even laten zien dat ik er misschien ook wel verstand van heb :chicken:

Je kan rare situaties krijgen zo. Als je een kwint (5) akkoord speelt, en je 'add' er een 3 bij, dan heb je dus gewoon weer 'n majeur akkoord (of mineur, naar gelang de toonsafstand-en-).

terrasbeest

6 augustus 2009, 20:26

Ideaal , voor beginners, zou zijn : er bestaan geen ' rare' akkoorden.
Het is enkel de 'naam' die moeilijk bekt.
Ik kan mij voorstellen dat een beginner in Brazilie, waar ze wel wat kennen van rare akkoorden, er geen problemen van maakt.

-=JEROEN=-

7 augustus 2009, 00:33

Rare akkoorden zijn voor mij vooral akkoorden die moeilijk te spelen zijn (zie vb hierboven) of moeilijk klinken (mmaj7, aug, enz). Voor beginners (waaronder ik mezelf ook nog reken, in de jazz) zijn dat rare en vaak hele nare akkoorden. Nou geef ik toe dat ik veel te weinig jazz speel en daardoor ook niet geoefend ben in dit soort dingen. Theoretisch snap ik het vaak wel, maar praktisch kan ik er veel te weinig mee. Ik ken ook bijna geen mensen die jazz spelen, misschien toch maar weer eens in een band gaan spelen ofzo. Had ik maar conservatorium gedaan...

EuroCinema

7 augustus 2009, 09:51

Wat terrasbeest al zegt: in hun muzikale context zijn al die akkoorden heel gewoon. Wat er op papier als complex en radicaal uitziet kan vaak zelfs tamelijk lullig klinken als je het in een mainstream cocktailjazz uitvoering van een standard voorbij hoort komen. En sinds Jim Hall is het in de jazz totaal verantwoord om van een akkoord maar 2 of 3 goedgekozen noten te spelen, dus die vingerzettingen mogen ook geen zorg zijn.
Ik merk ook dat gevorderde rockgitaristen zich vaak in jazz gaan verdiepen uit intellectuele nieuwsgierigheid, maar niet omdat ze de hele dag naar jazz luisteren voor hun lol. Dat maakt het denk ik wel lastiger, je hebt dan de sound niet in je oor zitten, kunt het wel begrijpen maar moeilijker herkennen. (Ik weet eigenlijk niet hoe dat bij jou zit Jeroen, ben je echt fervent jazzluisteraar of vooral nieuwsgierig/breed georienteerd en op zoek naar uitdaging/inspiratie?)

terrasbeest

7 augustus 2009, 12:38

idd , je hebt 4 vingers en 6 snaren, en een greep is een greep. Wat is het probleem?
Het probleem ligt bij gitaristen die willen ' bijleren', en met de moeilijke benamingen worden geconfronteerd.Ik weet dat dit een wat simpele uitleg is als je dit in een jazz context plaatst,maar zuiver op het vlak van de nomenclatuur van akkoorden klopt dit als een bus.

Het is alsof je in Engeland moet gaan auto rijden,voor iemand die ginds is geboren en getogen is, is het geen probleem om links te rijden...

terrasbeest

7 augustus 2009, 14:12

@ Jeroen : mMaj7, augmented akkoorden zijn ' raar' omdat ze niet uit de 'normale' ( majeur) toonladder komen.

Als je een paar weken bvb melodisch mineur speelt klinkt de majeur toonladder wss weer vreemd.
Het één is niet moeilijker dan het andere, het zit gewoon in je oren.
Wss waarom Jazz voor de meesten vreemd klinkt, voor iemand die het veel hoort dan weer niet, of niet meer.Geef toe : waarom klinkt Blues wel aanvaardbaar voor ' iedereen'?

EuroCinema

7 augustus 2009, 14:26

Het is inderdaad zo afhankelijk van wat je gewend bent. Ik hoorde bij m'n ouders thuis regelmatig nummers van Chuck Berry, en een aug akkoord klinkt voor mij nog steeds "gewoon" als een Chuck Berry intro. No particular place to go, geloof ik o.a.

terrasbeest

7 augustus 2009, 14:33

en een 7#9 is een Jimi Hendrix akkoord, geen jazz

aaronstonebeat

8 augustus 2009, 02:16

Bestudeer eens hoe het allemaal zit op een piano en vertaal dat naar de gitaar. Dat was voor mij in ieder geval een fikse eye-opener.

-=JEROEN=-

8 augustus 2009, 10:08

(Ik weet eigenlijk niet hoe dat bij jou zit Jeroen, ben je echt fervent jazzluisteraar of vooral nieuwsgierig/breed georienteerd en op zoek naar uitdaging/inspiratie?)
Ik luister naar van alles, heb geen specifieke voorkeur, ben dus breed geörienteerd. Mijn oren zijn dus wel wat gewend, tis vooral mijn smaak die bepaald dat Coltrane snel gaat vervelen (behalve z'n wat minder freaky spul) en Chick Corea (bijv) niet.

Edit: Zo maar een vb, kwam ik net tegen, http://www.youtube.com/watch?v=BRU1o-sCnqY