Gerth
27 juli 2009, 13:06
Vorige week dinsdag kocht van een particulier een tweedehands Ibanez, een linkshandige GRX 170 (BK), maar gezien er ter plaatse geen deftige mogelijkheid was om, behalve toch vlug eens de kromming van de hals, uit te proberen of na te kijken heb ik pas thuis de nodige "verificaties" kunnen doen. Ik dacht, voor 100 euro, mijn onmiddellijk aanvaard bod, kan er niet veel mislopen.
Thuis bleek dat de snaren niet echt mijn ding waren (te dun, ik denk max. een 0.10, misschien zelfs 0.9) en erger nog, dat de hoge E-snaar niet te intoneren viel (nog steeds bijna halve toon te laag op 12de fret ondanks een volledige naar voor geschroefde brughouder...
Heb dus snaren eraf gehaald, de volledige gitaar eens keurig schoongemaakt en er een d'Addario-setje opgezet, een light-top/heavy bottom (voor mijn bedoelingen denk ik ideaal, van 0.10 tot 0.52), en toen bleek dat de plank met deze snaren wel te intoneren viel, zelfs zonder "extreem" geschroef. Oef! De truss-rod noch de hoogte van de brug diende aangepast te worden ondanks de andere snaren, heb daar toch wat "geluk" gehad. Is naar mijn mening dus perfect afgesteld, zeker voor een low-budget gitaar.
Ook heb ik vastgesteld dat de electronica geaard was op het bevestigingsplaatje van de tremolo-veren en dat de volledige binnenbehuizing keurig met zwarte conductive-paint behandeld was, en de binnenkant van het afdekplaatje met aluminiumfolie (weet wel niet of dit een home-job was of standaard werk van Ibanez).
Verder is de "sokkel" van de brughumbucker enkele mm. hoger dan die van de halshumbucker wat de karakteristieken van beiden nog beter doet uitkomen, zonder merkbaar verschil in luidheid. De middelste single-coil is dan op zijn beurt voorzien van geleidelijk aan verhoogde poolstaafjes voor de middenste snaren waardoor je een vol en toch "glassy" geluid krijgt. Klank elementen valt dus zéér mee!
Voilà, even dit "vrolijk" verhaal van een zeer tevreden eigenaar van een 100 euro-gitaar die IMHO de vergelijking met duurdere collega's zeker kan doorstaan!
Wou het gewoon even kwijt, en lachen is gezond!
Thuis bleek dat de snaren niet echt mijn ding waren (te dun, ik denk max. een 0.10, misschien zelfs 0.9) en erger nog, dat de hoge E-snaar niet te intoneren viel (nog steeds bijna halve toon te laag op 12de fret ondanks een volledige naar voor geschroefde brughouder...
Heb dus snaren eraf gehaald, de volledige gitaar eens keurig schoongemaakt en er een d'Addario-setje opgezet, een light-top/heavy bottom (voor mijn bedoelingen denk ik ideaal, van 0.10 tot 0.52), en toen bleek dat de plank met deze snaren wel te intoneren viel, zelfs zonder "extreem" geschroef. Oef! De truss-rod noch de hoogte van de brug diende aangepast te worden ondanks de andere snaren, heb daar toch wat "geluk" gehad. Is naar mijn mening dus perfect afgesteld, zeker voor een low-budget gitaar.
Ook heb ik vastgesteld dat de electronica geaard was op het bevestigingsplaatje van de tremolo-veren en dat de volledige binnenbehuizing keurig met zwarte conductive-paint behandeld was, en de binnenkant van het afdekplaatje met aluminiumfolie (weet wel niet of dit een home-job was of standaard werk van Ibanez).
Verder is de "sokkel" van de brughumbucker enkele mm. hoger dan die van de halshumbucker wat de karakteristieken van beiden nog beter doet uitkomen, zonder merkbaar verschil in luidheid. De middelste single-coil is dan op zijn beurt voorzien van geleidelijk aan verhoogde poolstaafjes voor de middenste snaren waardoor je een vol en toch "glassy" geluid krijgt. Klank elementen valt dus zéér mee!
Voilà, even dit "vrolijk" verhaal van een zeer tevreden eigenaar van een 100 euro-gitaar die IMHO de vergelijking met duurdere collega's zeker kan doorstaan!
Wou het gewoon even kwijt, en lachen is gezond!