View Full Version : Geschiedenis van de overdrive
Hoi allen,
Ik had laatst een discussie met een medemuzikant over de oorsprong van overdrive/distortion effect pedalen. Hij vertelde me dat deze oorspronkelijk (en dan met name de tubescreamer) bedoeld zijn om de buizen van je versterker op te fokken, waardoor je het overstuurde geluid krijgt. Volgens mij werden hier volumeboosters voor gebruikt en zeker geen tubescreamers, die sowieso al een overstuurd geluid produceren.
Mijn theorie is dat de tubescreamer bedoeld is om het geluid van een overstuurde buizenamp te emuleren, op bijvoorbeeld dikke 100W buizenamp die teringhard moeten om ze aan het clippen te krijgen. Of natuurlijk op de transistorversterkers die in die tijd ineens heel populair werden, maar natuurlijk heel schoon bleven. Mijn mening is dat de overdrive pedalen oorspronkelijk (dus waar ze voor ontworpen werden, NIET waar ze ook voor gebruikt kunnen worden!) voor emulatie werden gebruikt.
Wat vinden jullie hiervan?
Dirk_Hendrik
17 juli 2009, 18:43
Ik vind dat je gelijk hebt ;)
driftkop
17 juli 2009, 19:15
Ik ben het wel met jullie eens :harmony:
Zal ik me daar dan maar bij aansluiten?
Van oorsprong (toen er alleen maar buizenversterkers waren) was vervorming ongewenst. Later pas begon met dit rauwe geluid te gebruiken en ontstond de Rock muziek.
Er zijn gitaristen die de tubescreamer gebruik(t)en als extra voorzetje om een buizenversterker wat meer op te fokken. De gain staat dan minimaal. Je zou het dan als volumebooster kunnen zien, want van de vervorming van de TS gebruik je nagenoeg niets. Stevie Ray Vaughan was er bij mijn weten een van.
De meesten zullen het als emulatie gebruiken om bij laag volume of een transistor amp toch een meer overstuurd en tegelijk goed klinkend geluid te krijgen.
zoon van Piet
17 juli 2009, 20:13
ikke niet!
maar ja, ik ben graag dwars..
en het klopt m.i. in grote lijnen wel, waar het de tubescreamer betreft.. al moet die emulatie volgens mij buizenvervorming nadoen, en niet zozeer een buizenamp - reden waarom TS-en echt beter klinken op buizenbakken.
maar de topic zegt 'Geschiedenis van de overdrive' en 'oorsprong van overdrive/distortion' en dat is echt wel effe wat ouder dan de tubescreamer. Als jong gitaristje deed ik dat al toen er nog geen Tubescreamers waren.. met wisselend resultaat: twee buizenradio's op elkaar, een buizenbandrecorder als preamp, de schaller fuzz, boosters.. die laatste waren een eind in de goede richting, maar boden geen regelbare vervorming, de overdrive was een bijproduct, gegenereerd in de buizenversterker.. mijn eerste preamp/booster werd gevolgd door een DOD 250, een preamp die regebare vervorming had - en in wezen al de TS-sound/mogelijkheden bood ( en hoe! die dingen klinken zeker zo goed..).
Al met al werd de TS vanaf het begin ook gebruikt als booster - met SRV voorop, als leidend voorbeeld van deze school. Maar overdrives als de TS, diens voorloper OD 850 en die dod waren wel de eersten met een vervorming die redelijk voor buzenachtige vervormning door kon gaan..
Spammode on:
Zo, nu ga ik Oh Brother, where art thou kijken - verplichte kost voor iedereen die zich muzikant wil noemen!
bagheera
17 juli 2009, 20:41
Ik vind dit een zeer interessant topic zeker de mening van de ts zal mij tot experimenteren aanzetten
ben benieuwd hoe dit afloopt
Op zich zijn er wel en paar leuke 'foute' one liners zoals "een tubescreamer is bedoeld om je buizen op hun donder te geven". Dat klinkt namelijk wle heel stoer, dus dan moet het wel waar zijn :D Zoals al gesteld, ze waren gewoon bedoeld om een vervormd geluid te geven, los van de evt. interactie met een buizenversterker en diens oversturing. Direct daaraan vast natuurlijk de mythe dat eindbuisoversturing "de sound is die je wil als gitarist" of de verplichting dat je ieder overdrive pedaal moet gebruiken als booster.
Tegenwoordig wordt een tubescreamer nogal eens gebruikt vanwege dat wat ook wel eens als nadeel wordt gezien: neuzig middengbeied, weinig laag. Je kan er je high gain amp namelijk prima strakker mee krijgen. Nooit zo bedoeld geweest, maar het kan natuurlijk wel.
Maar goed, laat ik er uit oogpunt van levendigheid van het topic een paar loze kreten van mezelf tegenover stellen:
-Mijn Tweed Deluxe achtige klinkt inderdaad het lekkerst met het volume hoog.
-Mijn AC30 geeft een heerlijke oversturing met de master bijna helemaal dicht.
-Overdrive pedalen gebruik ik het liefst op een neutraal volume t.o.v. de versterker.
-Ik kan geen nuttige sound halen uit een tubescreamer en geloof me, ik heb het geprobeerd, inclusief mods voor meer laag, gain en asymmetrische clipping.
-Desalniettemin is Ibanez mijn hofleverancier qua overdrives met de Tube King en de SML/MS10 (zij het met de nodige tweaks).
Het "neuzig middengebied, weinig laag" van de tubescreamer komt doordat lage frequenties in het gain-circuit minder versterkt worden door filtering (het c'tje van 47nF tussen de inverterende ingang van de eerste op-amp en de weerstand van 4k7 aan massa). Dit zorgt voor een minder 'modderige' en meer strakkere vervorming en ... minder laag.
Om dat gemis aan laag te kompenseren is er later een bas regelaar in de toonregeling toegevoegd om het er voor de versterker weer bij te kunnen regelen.
Chris Winsemius
17 juli 2009, 22:12
Het "neuzig middengebied, weinig laag" van de tubescreamer komt doordat lage frequenties in het gain-circuit minder versterkt worden door filtering (het c'tje van 47nF tussen de inverterende ingang van de eerste op-amp en de weerstand van 4k7 aan massa). Dit zorgt voor een minder 'modderige' en meer strakkere vervorming en ... minder laag.
Om dat gemis aan laag te kompenseren is er later een bas regelaar in de toonregeling toegevoegd om het er voor de versterker weer bij te kunnen regelen.
Dat het gros v/d drive/gain pas bij wat hogere frequenties gebeurt heeft idd. invloed op het nasale karakter maar dit wordt tevens ook door de hoog-af-filtering veroorzaakt.
Voor bepaalde dingen is die mid-hump zeer handig/goed klinkend maar het is imho. wel 'n behoorlijk specifieke sound.
LEUK TOPIC TROUWENS!!!
Dirk_Hendrik
18 juli 2009, 09:50
Het "neuzig middengebied, weinig laag" van de tubescreamer komt doordat lage frequenties in het gain-circuit minder versterkt worden door filtering (het c'tje van 47nF tussen de inverterende ingang van de eerste op-amp en de weerstand van 4k7 aan massa). Dit zorgt voor een minder 'modderige' en meer strakkere vervorming en ... minder laag.
Om dat gemis aan laag te kompenseren is er later een bas regelaar in de toonregeling toegevoegd om het er voor de versterker weer bij te kunnen regelen.
En ook de modificaties met dat c'tje heeft Mitch uitgebreid geprobeerd ;) .
Welke TS bedoel jij waar een basregelaar aan is toegevoegd?
iWishmaster
18 juli 2009, 10:10
En ook de modificaties met dat c'tje heeft Mitch uitgebreid geprobeerd ;) .
Welke TS bedoel jij waar een basregelaar aan is toegevoegd?
Ik denk datie op de versterker bedoelt? Maar ik snap het ook niet helemaal ...
Ik gebruik mn TS als soloboost, dus dat middengebied, minder laag en strakker is prima:)
Basregelaar is niet het juiste woord, excuus. Ik doelde op de DX versie:
http://www.analogman.com/ts9dx.htm
zoon van Piet
18 juli 2009, 23:19
'Geschiedenis van de overdrive' heet het topic.. en ook ik ben fan van de TS, maar er werd al gescreamed voor de screamer..
Van oorsprong (toen er alleen maar buizenversterkers waren) was vervorming ongewenst
eh.. volgens mij hebben gitaristen altijd al bewust gebruik gemaakt van de vervorming van de versterker. Charlie Christian deed het, T-bone Walker deed het absoluut.
Probleem was/is controleerbare vervorming op enigszins acceptabele geluidsniveaus. Daar is veel voor geëxperimenteerd, The rock and roll Trio gebruikte in de jaren 50 een een kapotte amp - onderweg naar de studio van de auto gevallen, zo wil het verhaal. Link Wray ging verder en sneed zijn speakers kapot voor een reutelende vervorming.
In 1961 gebruikte technicus glenn Snotty het geluid van een kapot mengtafelkanaal voor de sologitaar. Hij ontwierp zelfs een schakeling waarmee hij die vervorming kon nabootsen. Dat schema werd uiteindelijk de Maestro Fuzztone, 's werelds eerste fuzz..
Een van de broertjes Davies van de Kinks bewerkte ook zijn speaker met scheermesjes. Dat wil best vervormen ja, maar heeft ook niks met overdrive te maken :???:
Overigens - heel veel oude apparatuur en gitaren worden gebruikt zoals de ontwerper het nooit bedoeld heeft.
Een aantal jaren geleden werd het zoveel jarig anniversary van de Gibson Les Paul gevierd met een groot tribute concert. Daar stonden al die Slash figuren met hun Les Paul en Marshalls op standje "are you nuts???".
Dacht je nou echt dat meneer Les Paul dat geluid voor ogen had? Neen. Hij stond er bij en keek ernaar... zijn instrument was een 'weapon' geworden. Les Paul & Mary Ford klonken toch wel even iets anders.
Dacht je dat Leo Fender het geluid van Jimi Hendrix in gedachten had toen de Strat het levenslicht zag? Neen.
Dacht je dat Dick Denney het geluid van Brian May in gedachten had toen de Vox AC 30 werd ontworpen? Neen. Brian May bedankt meneer Denney netjes in z'n CD boekjes voor het ontwerpen van de AC 30, maar het geluid ligt verre van b.v. Shadows en Beatles.
Al die vervormde geluiden waren oorspronkelijk nooit bedoeld, maar zijn door 'misbruik' ontstaan. Wel grappig dat al die ontwerpers van weleer in feite hiervoor geëerd worden.
Maar mijn vraag was dus of de effectpedaaltjes als in overdrive en distortion (sorry voor de fout in de titel, moet natuurlijk overdrive pedalen zijn :)) oorspronkelijk zijn gemaakt om de buizen van een amp op hun flikker te geven, of juist dat geluid te emuleren. Volgens mij zijn de meesten het wel met de emulatietheorie eens, maar ik hoor het graag als iemand een goed argument tegen heeft! :D
Psalow
20 juli 2009, 05:15
Pe, ik heb ook een beetje gezocht naar info en vind vooral uitspraken als: "The most popular use of a tube-screamer is to push a tube amp to make it overdrive more, but they sound good through almost anything" en "The pedal can be used on a solid-state amp to try to mimic the sound of a vintage tube amp, although many guitarists prefer to use it to push a tube amp's power amp into an overdriven state."
Hoewel dit info is van bronnen als wikipedia lijk je wel gelijk te hebben inderdaad. Ik dacht juist dat de naam tube-screamer zo gekozen was omdat het pedaaltje vooral bedoeld was om een buizen amp flink op zn donder te geven... Iets waar dit pedaaltje veruit het meeste voor gebruikt word in de praktijk.
Gegroet, Malle Pietje.
Heibel
20 juli 2009, 09:29
Om het van de wetenschappelijke kant aan te pakken:
De elektrische gitaar en de versterking daarvan hangt aan elkaar van wat Thomas Hughes "reverse salients" noemt; de onbedoelde werking of functie van een innovatie of apparaat. Zo was de humbucker oorspronkelijk bedoeld om een zo natuurgetrouwe weergave te geven van de trilling van 'n snaar, niet vermoedend dat deze later met name gebruikt is geworden om een zo strak mogelijke drive te creëren. Buizentechnologie is verreweg inferieur aan "solid state". De "reverse Salient" is echter dat juist dat geluid (een over de top buizenversterker) in combinatie met een elektrische gitaar een uniek geluid heeft opgeleverd, dat nog steeds door de meeste gitaristen wordt nagestreefd.
De overdrive (is wat het woord al zegt) een nabootsing van het effect dat optreedt van een buizenversterker die op z'n flikker krijgt. Een booster helpt 'n buizenversterker daar 'n handje bij. Dus zowel de overdrive als de booster zijn bedoeld om bepaalde aspecten van inferieure techniek te versterken of na te bootsen. Dit soort pedaaltjes in combinatie met solid state heeft dan ook hele andere effecten, omdat de techniek erachter onvergelijkbaar is.
Dusz...maar goed, boel bla, bla..feit is dat de gitaartechniek al meer dan 60 jaar stilstaat en dat iedereen eigenlijk hartstikke happy is met compleet achterhaalde technologie, die ook nog eens verkeerd wordt toegepast..Al die wanstaltige creaties uit de jaren '80 hebben het uiteindelijk dan ook niet gehaald..
zoon van Piet
21 juli 2009, 10:05
Maar mijn vraag was dus of de effectpedaaltjes als in overdrive en distortion (..)oorspronkelijk zijn gemaakt om de buizen van een amp op hun flikker te geven, of juist dat geluid te emuleren. Volgens mij zijn de meesten het wel met de emulatietheorie eens, maar ik hoor het graag als iemand een goed argument tegen heeft! :D
Volgens mij raken we met zn allen in verwarring omdat we 'overdrive' synoniem vinden aan 'tube screamer'.
Als ik dit lees - 'overdrive' en 'oorspronkelijk' - kom ik uit op de eerste vorm van overdrive: een simpele, maar heftige booster voor een amp die, zoals Plant stelt, bedoeld was om clean te blijven(*). Vroege 'treble boosters' als de Dallas Rangemaster werden gebruikt door legendarische grootheden. Later kwamen er de Linear Power Booster - het allereerste EH product- en de Schaller Treble/Bass booster of Colorsound Power Booster. Al die krengen geven je signaal een optater, waarmee je niet door de dopingcontrole komt. Echt zwaar anabool spul, dat je in geen geval aan moet sluiten op je rack, want het stof blaast er aan de achterkant uit! Bij een non MV buizenamp deden ze inderdaad wat je zegt: de (preamp)buizen op hun flikker geven.
Deze pedalen werkten op transistoren, de 'eigen' vervorming van deze oppeppers wordt meestal niet beschouwd als iets om wild van te worden - hoewel er zeker fans zijn van de germaniumboosters als de Dallas Rangemaster. Dus was de muzikale vervorming het gevolg van de opdoffer die de buizen van de amp kregen.
Pas later kwamen de op IC´s gebaseerde overdrives, zoals ons bekende groene monstertje. De vervorming van deze pedalen werd -behalve door de puristische buizentaliban- gezien als heel muzikaal en een redelijke nabootsing van - of eigenlijk meer aanvulling op- het buizengeluid. Zij leenden zich niet alleen voor het op de flikker geven van preampbuizen, maar waren in staat om extra vervorming en tone toe te voegen.
(*): de discrepantie tussen de ontwerper en gebruiker van gitaaramps is een verhaal apart. De ontwerpen werden steeds cleaner (neem bv Fender) terwijl de sounds steeds vervormder werden. Vandaar de noodzaak van overdrive. Vreemd genoeg was er een drummer(!) nodig om in te zien hoe het zat. Hj nam een basversterker als uitgangspunt voor zijn gitaaramp en de sound of rock was geboren..
EuroCinema
21 juli 2009, 10:30
Ik verbaas me sowieso over tubescreamers, bluesdrivers etc als "clean boost" omdat die dingen zelfs met de drive op nul al een duidelijk randje geven. Gooi dat over een cleane buizenamp met aardig wat headroom en je hoort stiekem toch vooral de drive van het pedaaltje, niet dat beroemde buizenrandje. (Klinkt ook helemaal niet zo anders dan datzelfde pedaaltje voor een goeie transistorbak :sssh:).
zoon van Piet
21 juli 2009, 11:00
Dat beroemde buizenrandje.. ik weet niet.. vroeger - toen we nog ander geld hhadden - áls we geld hadden- en geen tubescreamers.. toen had ik als jong gitaristje twee buizenradio's. de speakeruitgang van de kleinste ging op de pickupingang van de grootste. En dan wachte tot ons moedre weg was en allebei opendraaien! dat was buizenvervorming, puur en echt..
En het was keiruig, vet en hard!
maar of het nou echt goed klonk?
( in mijn herinnering wel.. en zo hou ik het graag..)
Ja, ik gebruikte dan weer oude buizenbandrecorders maar het effect is hetzelfde. Het klonk zelfs heel erg goed mits je de ingebouwde speaker vermeed. Omsolderen naar Din en bananestekkers staat me bij.
Ik heb jarenlang -vanaf 75- een Barcus Berry preamp -bedoeld voor akoestische pickups- gebruikt om de 100 watters wat eerder overstag te laten gaan en dat werkte prima mits enig volume toegestaan was.
De eerste tube overdrive simulators waren er niet zomaar. Het begon met fuzz en langzaam aan zag je die sound naar een natuurlijker variant overgaan, Ibanez was gewoon de eerste die refereerde aan buizen in zijn marketing maar het was een trend die in een hoop apparaten zichtbaar was.
Vindt de overdrive zijn oorsprong in de square wave, het boosten komt uit de trebleboost apparaten die in eerste instantie ontwikkeld zijn om een trebly fender geluid uit een Vox of Marshall te krijgen. Trebleboosters komen uit een engels traditie, overdrives niet perse (geen idee wie de eerste commerciele fuzz op de markt bracht.. Arbiter? Dearmond?)
zoon van Piet
22 juli 2009, 09:41
Ja, ik gebruikte dan weer oude buizenbandrecorders maar het effect is hetzelfde. Het klonk zelfs heel erg goed mits je de ingebouwde speaker vermeed. Omsolderen naar Din en bananestekkers staat me bij.
Ik heb jarenlang -vanaf 75- een Barcus Berry preamp -bedoeld voor akoestische pickups- gebruikt om de 100 watters wat eerder overstag te laten gaan en dat werkte prima mits enig volume toegestaan was.
De eerste tube overdrive simulators waren er niet zomaar. Het begon met fuzz en langzaam aan zag je die sound naar een natuurlijker variant overgaan, Ibanez was gewoon de eerste die refereerde aan buizen in zijn marketing maar het was een trend die in een hoop apparaten zichtbaar was.
Vindt de overdrive zijn oorsprong in de square wave, het boosten komt uit de trebleboost apparaten die in eerste instantie ontwikkeld zijn om een trebly fender geluid uit een Vox of Marshall te krijgen. Trebleboosters komen uit een engels traditie, overdrives niet perse (geen idee wie de eerste commerciele fuzz op de markt bracht.. Arbiter? Dearmond?)
wel lezen, he? ;)
Dat schema werd uiteindelijk de Maestro Fuzztone, 's werelds eerste fuzz..
( zelf was ik ook niet echt super, want het moet 'Fuzz-Tone' zijn..)
In wezen waren er twee richtingen: fuzz en boost, die zich ontwikkelden tot respectievelijk distortion en overdrive. De ontwikkeling van de IC heeft hierin een belangrijk rol gespeeld. distortion en overdrive zijn vrijwel altijd gebaseerd op IC's.
Daarnaast kent de geschiedenis van de overdrive nog een redelijk doodlopend pad: de sustainer. het is me nog altijd een raadsel waar dat vandaan kwam, maar waarschijnlijk ontsproot dit aan het brein van dezelfde flippos die ons cleane versterkers wilden geven. Distortionfree sustain was de bedoeling en de destijds onmetelijk invloedrijke Carlos Santana was het lichtend voorbeeld van deze stroming.
Dat distortionfree viel nogal mee. of tegen: je sustainde door een wolk van ruis, bijgeluiden en steeds meer vervorming. Toch werden ze behoorlijk gebruikt in de vroege 70's en als je ze maar ver genoeg open draaide kreeg je: overdrive!
Sustainers waren de oerversies van de hedendaagse compressors.
iWishmaster
22 juli 2009, 10:14
In feite is overdrive ook een vorm van compressie en dus ook sustain. Het is allemaal nogal in elkaar verwoven ...
Overigens is analoge 'distortionfree' sustain vrijwel onmogelijk; inherent aan de techniek zal dat altijd (rare) vervorming veroorzaken. Met moderne digitale (sampler) techniek zou het mogelijk moeten zijn.
Humedo
22 juli 2009, 12:53
Zo was de humbucker oorspronkelijk bedoeld om een zo natuurgetrouwe weergave te geven van de trilling van 'n snaar, niet vermoedend dat deze later met name gebruikt is geworden om een zo strak mogelijke drive te creëren.
Off topic, maar toch even: Dit klopt niet, de humbucker is ontwikkeld om de "hum" te onderdukken, die enkelspoel elementen veroorzaakten wanneer ze te dicht bij elektrische velden kwamen. Vandaar ook de naam.
On-topic: Even los van de ontstaansgeschiedenis van oversturingseffecten; wWaren niet juist Tube-Screamers bedoeld om buizengeluid te emuleren op transistorversterkers die in de jaren 70 opkwamen?
Dirk_Hendrik
22 juli 2009, 13:18
In m'n beste herinnering was het idee achter een tubescreamer om een Duble na te moeten doen. De theorie dat een TS is bedacht om de buizen in een buizenbak te laten "screamen" lijkt me vrij ver gezocht.
Los van het feit dat ik persoonlijk m'n TS-en nooit gebruik in de vaak voorgestelde low gain, high level toepassing maar meestal de drive dito open heb staan.
zoon van Piet
22 juli 2009, 17:57
In m'n beste herinnering was het idee achter een tubescreamer om een DuMble na te moeten doen. De theorie dat een TS is bedacht om de buizen in een buizenbak te laten "screamen" lijkt me vrij ver gezocht.
Los van het feit dat ik persoonlijk m'n TS-en nooit gebruik in de vaak voorgestelde low gain, high level toepassing maar meestal de drive dito open heb staan.
Dat is de meest gangbare manier - ook de SRV-man had de gain niet dicht staan. De TS is echter uitstekend te gebruiken als booster op hoge levels - vind ik persoonlijk. De haalbare levels zijn wat minder extreem als met de echt heftige boosters.
De transistoramps van de 70's - tweede of derde generatie waren in de regle uitgerust meteen soortement van imitatiebuizengeluiddistoverdrijfuzzachtige iestemendalletje. Het lijkt me uitgesloten dat dit de doelgroep voor de tS moet zijn geweest. Ik heb destijds de advertenties wel gezien, maar kan me zoiets niet herinneren. Ik kan me wel herinneren dat ze bij iba trotser waren op de 505 chorus en 301 flanger dan op de oorspronkelijke TS 808.
Ibanez gebruikte later ondermeer Larry Carlton om de 9 serie aan de man te brengen. de man was bekend om zijn sophisticated sound - 335 op fender. het had niks met transistoramps te maken..
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.