The Mars Volta: Octahedron

[TuuP]

Staat nog geen bericht van ziet ik. Minder gefreak, rustigere nummers (ja, echte nummers), elektronica. Qua zangproductie vind ik dit de beste CD. Uiteindelijk (natuurlijk) niet zo goed als de eerste twee albums, maar zeker even goed als Bedlam en beter dan Amputechture.

[Bram+]

Ik ben er nog niet over uit, verdient nog een paar luisterbeurten, zeker voor het concert in paradiso over twee weekjes (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=120714).

[Mithrandir]

Ik heb hem nu twee keer beluisterd terwijl hij gewoon als "achtergrondmuziek" aanstond in de auto en een aantal nummers heb ik nu wat uitebreider beluisterd en ik moet zeggen dat mijn eerste indruk heel positief is.

De CD is korter dan anders, met net over de 50 minuten ruim de korste uit de discografie, maar daardoor verveelt hij eigenlijk geen moment. Het enige filler materiaal zijn de hele zachte instrumentale intro's en outro's die redelijk consequent door het hele album heen gebruikt worden, dit geeft een extra gevoel van coherentie. De nummers zijn eenvoudiger, meer song-georienteerd en minder complex en gelaagd en ademen een sfeer van melancholie in tegenstelling tot de gejaagde paranoia van "Bedlam", een beetje het "televators"-gevoel van "Deloused".

Ik ben benieuwd hoe de CD blijft staan na een aantal luisterbeurten, maar vooralsnog vind ik het een goed album die vooral laat zien hoe veelzijdig The Mars Volta is.

Misschien volgt er nog een song-to-song review, maar voorlopig laat ik het even hierbij :)