View Full Version : Onderschatte gitaar merken
Ik heb afgelopen week een uurtje doorgebracht in een winkel om wat versterkers te testen. Ik had geen gitaar bij me en vroeg om een gitaar met 2 single coils en een humbucker bij de brug.
Ik heb vervolgens een uur zitten pielen met een Cort gitaar van 500 euro, afgeprijsd tot 450. Verkoper zei dat hij hem niet "de deur kon uitkijken", winkeldochter dus. Strat achtig ding, geschroefde maple nek met Ibanez achtige hals/body verbinding, je kan dus makkelijk bij de hoogste posities. Dikke 2 punts tremolo, stond geen merk op maar stevig ding met messing blok, veel sustain. Echte Seymour Duncan elementen, nee geen Duncan Designed. Sperzel locking mechanieken! Kwaliteit spatte er vanaf, goed bespeelbaar, veelzijdig, goed geluid, bleef op stemming.
Het is dat ik al teveel planken heb maar anders had ik zo 400 euri op de toonbank gelegd. Op MP zie ik regelmatig gitaren langs komen van merken als Yamaha, Samick, Cort die eigenlijk veel te goedkoop zijn voor de kwaliteit. Op 1 of andere manier spreekt het blijkbaar niet aan.
Men biedt wel als gekken op vage Jap kopie gitaartjes uit de 70s die uit bepaalde fabrieken kwamen en vooral "lawsuit" zijn. Ik heb ooit een Ibanez LP Goldtop gehad, vreselijk ding met een holle body die uit allerlei plankjes hout bestond aan elkaar gelijmd. Of op met opzet kapot gemaakte strats en tele's.
Zitten inderdaad goede gitaren bij zo af en toe. Je hebt die signature van Cort, blank hout, beetje aangebrande look, weet alleen niet meer hoe de beste man heet, hij is pas dood, fusionneger van een jaar of 55. Hiram Bullock??? zoiets in ieder geval. Echt prima gitaar.
Ik vind dat je altijd erg goed terecht kan bij een merk als Yamaha wanneer je bang for bucks wil hebben...
Luke-wannabe
31 mei 2009, 11:07
Gibson. Je zou het niet zeggen, maar ze maken goeie gitaren! Maarja dat geloven jullie natuurlijk weer niet. Stelletje snobs hier. Willen alleen maar Stagg..
Gibson heeft als voordeel dat het een Merk is dus het verkoopt altijd weer. Ik heb ooit een ES335 Studio gehad, met Seymour Duncans erop dus al met betere elementen. Later heb ik een Yamaha AS2200 gehad, was een goedkopere en veel betere gitaar dan die Gibson, in alle opzichten.
Broosje
31 mei 2009, 11:25
Cort is mega !!! :-) Hier hun website waar alle modellen opstaan: http://www.cortguitar.com/
Kijk hier even voor mijn nieuwe aanwinst: http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=123498
Geweldige kwaliteit voor een verbazend lage prijs. Je moet de reviews van de MGM of andere Corts maar eens opzoeken.
En ik vind die MGM-1 nog mooi ook...
thomas_lc
31 mei 2009, 11:30
london city gitaren zijn naar mijn mening echt onderschat voor de prijs/kwaliteit.
Thundermane
31 mei 2009, 11:38
Ik zag destijds in Parijs een Cort met actieve EMG pickups en floyd rose (ik weet niet of het licensed of original was) voor 600 euro geloof ik? Was te mooi om waar te zijn, maarja stel nou dat ik achteraf niet tevreden was, weer helemaal terug naar Parijs. >< Oftewel toch maar niet gedaan.
Maar ik vind het vreemd dat ze zulke lage prijzen hebben die Corts, er moet ERGENS iets mis mee zijn.
geert1976
31 mei 2009, 11:40
Er zijn zoveel onderschatte merken en nog steeds.
Dat komt omdat we in een merkenmaatschappij leven, over een jaar of twintig betalen we ons waarschijnlijk het schompes voor een gave LC.
Het is jammer, maar echt zo, ik merk het wel om mij heen als er gniffelend over mijn oude Jappaners wordt gedaan en ze niet "cool" zijn.
Nou ik kots van het woord cool, maar zo zit het nu eenmaal in elkaar
Thundermane
31 mei 2009, 11:49
Ik denk dat de voorkeur voor bepaalde merken niet ongegrond is.
Anderzijds je hebt ook Japans of Koreaans gemaakte gitaren die meer dan prima zijn. Bijvoorbeeld mijn Koreaanse LTD ec 1000 is in veel opzichten perfect. Maarja, LTD/ESP is ook wel een bekend merk. Mij gaat het dan niet om waar het gemaakt is, maar van welk merk dan toch. Ik zal bvb daarentegen niet zo snel een BC Rich kopen (al was het om de kinderachtige puntige vormen) omdat de kwaliteit vaak toch minder is als je let op details. Jackson vind ik ook niet altijd even goed. (Uiteraard ik ben metalgitarist, dat kon je wel raden).
thomas_lc
31 mei 2009, 11:59
Ltd is volgens mij ook opzich wel een goed merk, maar ik heb altijd het gevoel dat je bij esp/ltd toch net iets te veel betaald voor sommige gitaren.
Onderschatte merken: ze zijn er zeker. maar: een gitaar is meer dan een stuk hout met wat hardware. een gitaar is vooral image en looks. En op hier en daar een kluizenaar na, zijn we daar allemaal zeer gevoelig voor.
Wat de grote merken voor hebben op de kleintjes: geschiedenis, pionierswerk, patenten, associaties met sterren enz... soit, een hele rits niet quantificeerbare eigenschappen die het merk een bepaalde uitstraling geven.
Zo weet ik bv best dat er heel goede fendercopieën zijn voor een fractie van de prijs van een echte. For all I care zijn ze soms zelfs beter. Maar het zijn wel copieën, waarbij men, niet gehinderd door een gebrek aan ideeën, schaamteloos maar minutieus tracht iets na te maken dat door anderen werd "uitgevonden". Noem mij een zagevent, maar ik ben daar gevoelig voor :)
Blueridge, London City, Ibanez, Eastwood en tutti quanti: allemaal good stuff, maar niet voor mij
London City etc kan ik begrijpen, maar Eastwood? Vrij unieke gitaren, ook al zijn ze gebaseerd op oude modellen (die overigens nauwelijks te vinden zijn) :dontgeti:
Wat betreft Cort, het zijn echt prima gitaren maar het is toch het smaak-gehalte wat je moet aanspreken. Ik vind ze net wat te 'metal', maar ze zijn kwalitatief gewoon prima. En dan ook de akoestische gitaren, had er eentje uitgekozen voor iemand die wou beginnen met gitaar spelen. Hij wou iets voor onder de €200, de Cort was er met een prijs van €180 echt prima voor en speelde zelfs veel malen fijner dan de gitaren van boven de €200 die er hingen.
Wat het probleem denk ik is met zulke merken, is dat ze geen USP (uique selling point) hebben. Ze hebben niet echt iets om zich te onderscheiden van de rest. Zouden ze echt iets speciaals in hun vormgeving of aanpak doen...
Kakihara
31 mei 2009, 12:26
Volgens mij kan je London City niet (meer) beschouwen als een onderschat merk. Hoe vaak wordt er niet LC geroepen als er weer eens een beginner een gitaar zoekt?
Onderschatte merken zijn volgens mij : Blade, Yamaha, Washburn, Aria Pro II en tweedehands dingen als Fenix en Chevy zijn ook de moeite waard om naar te kijken vind ik.
de_stoffel
31 mei 2009, 12:28
Onderschatte merken: ze zijn er zeker. maar: een gitaar is meer dan een stuk hout met wat hardware. een gitaar is vooral image en looks. En op hier en daar een kluizenaar na, zijn we daar allemaal zeer gevoelig voor.
Wat de grote merken voor hebben op de kleintjes: geschiedenis, pionierswerk, patenten, associaties met sterren enz... soit, een hele rits niet quantificeerbare eigenschappen die het merk een bepaalde uitstraling geven.
Zo weet ik bv best dat er heel goede fendercopieën zijn voor een fractie van de prijs van een echte. For all I care zijn ze soms zelfs beter. Maar het zijn wel copieën, waarbij men, niet gehinderd door een gebrek aan ideeën, schaamteloos maar minutieus tracht iets na te maken dat door anderen werd "uitgevonden". Noem mij een zagevent, maar ik ben daar gevoelig voor :)
Blueridge, London City, Ibanez, Eastwood en tutti quanti: allemaal good stuff, maar niet voor mij
Hier ben ik het volledig mee eens! Ik merk aan mezelf dat vooral de associaties met sterren en de geschiedenis van een merk een zeer grote invloed hebben op mijn (droom-)gear...
Alleen is het spijtig dat mijn persoonlijk kapitaal mij zwaar hindert. :(
Zitten inderdaad goede gitaren bij zo af en toe. Je hebt die signature van Cort, blank hout, beetje aangebrande look, weet alleen niet meer hoe de beste man heet, hij is pas dood, fusionneger van een jaar of 55. Hiram Bullock??? zoiets in ieder geval. Echt prima gitaar.
Ik vind dat je altijd erg goed terecht kan bij een merk als Yamaha wanneer je bang for bucks wil hebben...
Is inderdaad Hiram Bullock. Maar ze hebben wel meer goeie modellen, ook PRS-achtigen. En er zijn inderdaad meer van die merken, zowle uit Azië als uit bijvoorbeeld Europa.
Mijn (Franse) Lag en (Duitse) Framus waren niet duur en toch errug goed. Het zijn inderdaad geen Gibsons, maar dat boeit mij niet. Voor ik de Framus kocht was ik op zoek naar een SG, na een exemplaar of 10 geprobeerd te hebben kwam ik tot de conclusie dat de prijs/kwaliteitsvehouding bar slecht was. Vooral de afwerking van de frets liet erg veel te wensen over.
De meeste mensen hollen achter de meute aan. Ze zijn ook niet op zoek naar hun eigen geluid maar naar een standaard geluid. Op die manier komen ze bij de standaard modellen uit. Is verder niks mis mee denk ik. Maar als je puur op prijs/kwaliteit zoekt doe je er goed aan naar andere merken dan de grote traditiemerken te kijken. Ook omdat ze bij die merken niet los komen van hun verleden, kijk maar naar Gibson: alles wat ze proberen voorbij de succesformules van vijftig jaar terug wordt afgeschoten voordat het de fabriek uit is.
Yamaha had een paar jaar geleden ook een modelreeks, semi-akoestisch met een Gibsonachtige constructie en goeie elementen, die dingen zie je nu in de winkels voor 300 tot 400 euro. Terwijl het echt erg goede gitaren zijn.
Ik weet niet wat onderschat wordt, Cort in ieder geval niet als ik dit topic lees en LC neigt naar overschatting als ik andere topics lees.
Die vergelijking van een LC met een Fender gaat pas op als je voor beiden 1200 zou moeten neerleggen. Hoeveel posters hier zouden de Fender laten liggen?
G+L, Heritage en Hamer worden wel gewaardeerd door de gitarist maar only lipservice. Uiteindelijk zie je op de podia toch weer de Gibsons en Fenders.
de_stoffel
31 mei 2009, 12:56
G+L, Heritage en Hamer worden wel gewaardeerd door de gitarist maar only lipservice. Uiteindelijk zie je op de podia toch weer de Gibsons en Fenders.
Ik denk dat deze stelling zeker niet op gaat voor alle bands. Ik heb de laatste tijd de indruk dat als een band zich als "alternatief" wil profileren (wat precies toch een trend is) dat het juist de andere kant op gaat. Ze spelen minder op de bekende merken en grijpen veelal terug naar (obscure) vintage gear.
Dit zou natuurlijk ook kunnen omdat die "alternatieve" bands het zonder sponsoring moeten stellen en zich dus minder poepchique gear kunnen veroorloven... :p
Thundermane
31 mei 2009, 12:58
Ltd is volgens mij ook opzich wel een goed merk, maar ik heb altijd het gevoel dat je bij esp/ltd toch net iets te veel betaald voor sommige gitaren.
Ik vind van niet, je betaald ook vaak voor de kwaliteit van afwerking en vaak zonder dat je het opmerkt kunnen dingen het zelfde er uit zien maar dan is het materiaal van betere kwaliteit.
Ik vind de 999,- euro die ik voor mijn ltd heb betaald dubbel en dwars waard.
DeadHerring
31 mei 2009, 13:13
Als je vindt dat cort geweldige prijs kwaliteit is en de prijs van €600,00 laag vindt, dan stel ik mij daar toch mijn vragen bij.
€600 vind ik veel geld om te geven voor een gitaar, zeker voor een die zijn waarde niet houdt en geen 'gewild' merk heeft. Ik heb een linkshandige gibby moeten bestellen voor een goeie €1000,00, prachtige gitaar, maar mocht ik 'm ooit willen verkopen, zal ik er mijn broek niet aan scheuren. Een Cort die je koopt voor €600,00 en twee maand later verkoopt omdat je een wil die beter klinkt, krijg je met moeite nog €200,00 voor.
In Fenders is er ook een groot verschil. Ik heb een tijd geleden een paar strats getest die bij Piens stonden (enige winkel die echt een deftige lefties corner heeft, maar is normaal gezien veel te duur om iets te kopen), twee waren MIA, een was MIM en een was MIJ. De MIJ schoot er echt in alles bovenuit, en die was maar €319,00. Had ik het geld toen gehad, ik had m meegenomen. Daar stond trouwens ook een Danelectro voor 180 euro.
Het voornaamste is niet te veel naar de merken te kijken, maar vooral naar de prijs. Speel een paar dure, en als je er een vindt die beter speelt EN klinkt (heel belangrijk) dan die dure, bag it and tag it. Ik heb ondertussen genoeg foute aankopen gedaan om dat geleerd te hebben. Als je er een wil die z'n waarde niet houdt, wees zeker dat 'ie zo goed en zo goedkoop is dat je'm nooit onder de prijs gaat willen verkopen.
Ik denk dat deze stelling zeker niet op gaat voor alle bands. Ik heb de laatste tijd de indruk dat als een band zich als "alternatief" wil profileren (wat precies toch een trend is) dat het juist de andere kant op gaat. Ze spelen minder op de bekende merken en grijpen veelal terug naar (obscure) vintage gear.
Dit zou natuurlijk ook kunnen omdat die "alternatieve" bands het zonder sponsoring moeten stellen en zich dus minder poepchique gear kunnen veroorloven... :p\
Er is geen enkele stelling die opgaat voor alle bands behalve dat het een band is.
De drie merken die ik noem zijn geen obscuur vintage althans... ik geloof niet dat zij zich zo zouden kwalificeren...
Maar mijn punt is, als je onderschat wil afzetten tegen een andere gitaar moet je dat doen tegen gitaren in dezelfde stijl en prijssegment. Op de een of andere manier lijkt me dat obvious....
Kakihara
31 mei 2009, 13:31
Als je vindt dat cort geweldige prijs kwaliteit is en de prijs van €600,00 laag vindt, dan stel ik mij daar toch mijn vragen bij.
€600 vind ik veel geld om te geven voor een gitaar, zeker voor een die zijn waarde niet houdt en geen 'gewild' merk heeft. Ik heb een linkshandige gibby moeten bestellen voor een goeie €1000,00, prachtige gitaar, maar mocht ik 'm ooit willen verkopen, zal ik er mijn broek niet aan scheuren. Een Cort die je koopt voor €600,00 en twee maand later verkoopt omdat je een wil die beter klinkt, krijg je met moeite nog €200,00 voor.
In Fenders is er ook een groot verschil. Ik heb een tijd geleden een paar strats getest die bij Piens stonden (enige winkel die echt een deftige lefties corner heeft, maar is normaal gezien veel te duur om iets te kopen), twee waren MIA, een was MIM en een was MIJ. De MIJ schoot er echt in alles bovenuit, en die was maar €319,00. Had ik het geld toen gehad, ik had m meegenomen. Daar stond trouwens ook een Danelectro voor 180 euro.
Het voornaamste is niet te veel naar de merken te kijken, maar vooral naar de prijs. Speel een paar dure, en als je er een vindt die beter speelt EN klinkt (heel belangrijk) dan die dure, bag it and tag it. Ik heb ondertussen genoeg foute aankopen gedaan om dat geleerd te hebben. Als je er een wil die z'n waarde niet houdt, wees zeker dat 'ie zo goed en zo goedkoop is dat je'm nooit onder de prijs gaat willen verkopen.
Tip : Lefty Guitars (http://www.leftyguitars.be/). Het is wel een eindje rijden, maar je hebt er wel een redelijk aanbod.
Verder vind ik het altijd een beetje raar als mensen een - in hun ogen - uitstekende gitaar laten staan en vervolgens voor een mindere, maar van beter gekend merk gaan, gewoon op basis van de doorverkoopwaarde. Maar soit, ik geloof dat ik hierin een rariteit ben ;)
Broosje
31 mei 2009, 13:53
Een Cort die je koopt voor €600,00 en twee maand later verkoopt omdat je een wil die beter klinkt, krijg je met moeite nog €200,00 voor.
Ik vind 2dehands marktwaarde losstaan van het feit of je nu prijs/kwaliteit een goeie koop doet.
Ik koop een gitaar om te houden, en wissel niet om de paar maanden af.
Doorverkoopwaarde kan een sterk argument zijn, maar niet in alle gevallen...
Volgens mij kan je London City niet (meer) beschouwen als een onderschat merk. Hoe vaak wordt er niet LC geroepen als er weer eens een beginner een gitaar zoekt?
Onderschatte merken zijn volgens mij : Blade, Yamaha, Washburn, Aria Pro II en tweedehands dingen als Fenix en Chevy zijn ook de moeite waard om naar te kijken vind ik.
Nja, dat het nog geroepen wordt toont naar mijn idee wel aan dat het toch nog niet echt aanslaat. Ik zie meer beginners of casual spelers met een Squier/Ibanez weglopen dan een LC.
Hendriks
31 mei 2009, 14:30
Ik zeg Swing , heerlijke kopietjes en ook wat eigen modellen/ uitvoeringen , anders Blade , G&L of Dick Smith :)
...G+L, Heritage en Hamer worden wel gewaardeerd door de gitarist maar only lipservice. Uiteindelijk zie je op de podia toch weer de Gibsons en Fenders.
en
\
Er is geen enkele stelling die opgaat voor alle bands behalve dat het een band is.
De drie merken die ik noem zijn geen obscuur vintage althans... ik geloof niet dat zij zich zo zouden kwalificeren...
Maar mijn punt is, als je onderschat wil afzetten tegen een andere gitaar moet je dat doen tegen gitaren in dezelfde stijl en prijssegment. Op de een of andere manier lijkt me dat obvious....
Wat betreft stijl/prijssegment ben ik het met je eens. Maar toch blijft het wazig.. Mijn stelling: gitaristen zijn erg conservatief, en dat versterkt de onderschatting van nieuwe, minder bewezen merken. Daar zie je natuurlijk ook het voordeel voor met name Gibson/Fender/Martin. Die instrumenten zijn voor veel stijlen nu eenmaal bepalend geweest (rock, blues, country etc.) Op zich niet geheel onverdiend, omdat ze vroeger wel innoverend zijn geweest. Nu is dat toch minder (hoeveel nieuwe LP's, strats en tele's heeft de wereld nog nodig?!).
Omdat iedere gitarist afkijkt bij hun grote voorbeelden zie je dit fenomeen bij nieuwere/afgeleide stijlen ook weer terugkomen, waardoor de oude merken dus het populairst blijven... iedereen droomt er kennelijk toch van om uiteindelijk die 50's LP/strat/tele te kunnen kopen. Bij nieuwere stijlen heb je gelukkig iets meer afwijkingen, vooral bij harde metal zie je dat andere merken meer kans maken (denk aan Jackson, ESP, Ibanez).
Het grote nadeel van andere goede merken blijft natuurlijk die eeuwige vergelijking:
-G&L is een betere Fender
-Hamer/Heritage een betere Gibson
Een truc die wel aardig werkt (en inmiddels tot het absurde wordt uitgemolken) zijn de signature modellen: Ibanez is er in de jaren 80 groot mee geworden, en ook PRS scoort hier inmiddels vrij aardig mee. Maar dit is dus wederom marketing in plaats van scoren op basis van prijs-kwaliteit, helaas..
Toch is het de vraag of er altijd sprake is van onderschatting. Een voorbeeld: ik ben zelf een beetje allergisch voor Gibson/Fender. Niet omdat de gitaren me zozeer tegenstaan, wel omdat ik de prijs/kwaliteit verhouding scheef vind (en ik ook liever met iets anders gezien wil worden, geef ik eerlijk toe..). Zodoende sta ik open voor alle merken, zo lang ze maar goed spul maken. Ik heb al enkele jaren een Hamer die eigenlijk geweldig is (beter dan iedere Gibson die ik tot nu toe in mijn handen heb gehad), maar het toch "net niet" is voor mij... oorzaak: uiterlijk bevalt me niet helemaal (lelijke kop) en hij is te zwaar (net als een LP, waar deze van afgeleid is). Speelt wel goed en klinkt nog beter.
Ik ben inmiddels helemaal over naar PRS (doublecut model is gewoon mooier IMO, is niet te zwaar en is net zo goed). Kortom, PRS is voor mij beter dan Hamer. Toch zal ik Hamer blijven noemen als onderschat merk: de bouwkwaliteit doet niet/nauwelijks onder voor PRS. Maar ik koop dus geen Hamer meer (terwijl 2e hands Hamers maar de helft kosten van een vergelijkbare PRS). Ik sluit niet uit dat zoiets voor meer mensen geldt: iets bevalt niet aan een merk (vooral gevoelsmatig), terwijl het rationeel gezien prima spul is. Uiteindelijk laat je dan toch links liggen...
Chocola
31 mei 2009, 21:48
- Vintage
- Jack & Danny
Serieus onderschat, wel in het achterhoofd gehouden dat deze gitaren niet boven de 200-300 euro komen ;)
Agent_Smith
31 mei 2009, 22:42
Gordon-Smith
Mr_Moustache
31 mei 2009, 22:46
Godin krijgt volgens mij niet de waardering die het verdient vind ik. God, wat kunnen die leuke/goede planken maken voor het geld.
Toch zal ik Hamer blijven noemen als onderschat merk: de bouwkwaliteit doet niet/nauwelijks onder voor PRS.
In de Guitarplayer stond een aantal jaren geleden een guitarshootout van 30 gitaren highend gitaren.
Hamer was de enige producent die de extra mile maakte onder de hood, dat wat 99% van de consument normaal gesproken niet ziet. Ze hebben geen customshop, ze zijn een customshop zeggen ze zelf. Ik vind het een symphatiek merkje.
Bernd Veenema
1 juni 2009, 00:58
Ik heb laatst een paar moderne high-end electrische Yamaha gitaren geprobeerd (SA-2200; ES-335 model en SG-2000) en dat zijn echt supergitaren. Zeker die SA-2200 was echt te gek. En die kost maar 1329 euro en dan heb je een gitaar met een ebben toets, flamed maple top enz. enz. Qua specs dus beter dan een gemiddelde Gibson ES-335 die een stuk duurder is. Het merk heeft alleen niet de Sex appeal van een Gibson en dat is iets wat veel gitaristen erg aanspreekt. Ik vind dat eigenlijk wel jammer. Ook de gitaren van Blade en Godin (bv Kingpin) zijn over het algemeen erg goed voor wat je er voor betaald. Toch is dat niet bekend genoeg voor de gemiddelde gitarist. Die gaan liever met een Mexicaanse Fender naar huis.
Godin krijgt volgens mij niet de waardering die het verdient vind ik. God, wat kunnen die leuke/goede planken maken voor het geld.
Je bedoelt:godin, wat kunnen die leuke/goede planken maken voor het geld?
zeker :P ohh die is zo stom dat ie eigenlijk best leuk is :P
Ik heb laatst een paar moderne high-end electrische Yamaha gitaren geprobeerd (SA-2200; ES-335 model en SG-2000) en dat zijn echt supergitaren. Zeker die SA-2200 was echt te gek. En die kost maar 1329 euro en dan heb je een gitaar met een ebben toets, flamed maple top enz. enz. Qua specs dus beter dan een gemiddelde Gibson ES-335 die een stuk duurder is. Het merk heeft alleen niet de Sex appeal van een Gibson en dat is iets wat veel gitaristen erg aanspreekt. Ik vind dat eigenlijk wel jammer. Ook de gitaren van Blade en Godin (bv Kingpin) zijn over het algemeen erg goed voor wat je er voor betaald. Toch is dat niet bekend genoeg voor de gemiddelde gitarist. Die gaan liever met een Mexicaanse Fender naar huis.
IK krijg geen blade of godin voor 300 euro mee naar huis hoor??
Tenminste niet de gene die ik wil. :P
vulvasonic
1 juni 2009, 01:38
Ik denk dat het, in het geval van de meeste (reeds genoemde) merken, nogal meevalt met 'onderschatting'.
Om het voorbeeld van Pepe erbij te halen; ik denk dat het bij de meeste gitaristen wel bekend is dat Hamer een meer dan uitstekend merk is. Alleen, als ik een gemiddelde muziekzaak binnen loop, zie IK ze doorgaans niet hangen, tussen alle Fenders, Gibsons, Ibanezzen en al die andere 'grotere' jongens. Ligt het probleem dan bij de consument, hanteert Hamer een beroerde bedrijfsstrategie, of zijn de importeurs wellicht te terughoudend?
Carvin, ook een heel goed merk, prees zichzelf uit de markt door de tussenhandel uit te schakelen. Hierdoor konden ze goedkoper leveren, maar tegelijkertijd werd je als gitarist gedwongen om een heel eind te reizen naar die ene winkel waar ze werden verkocht.
Het blijkt gewoon heel moeilijk om de concurentie aan te kunnen met het handjevol merken (met al hun submerken) die samen de markt in handen hebben.
Echte onderschatting zie je hooguit bij beginnende gitaristen, die kwaliteit koppelen aan bekendheid. En dat kun je ze niet eens kwalijk nemen.
Probleem is dat de meeste zaken zich focussen op het handjevol grote merken (Gibson, Fender etc.), wat ook heel logisch aangezien het gros natuurlijk op de grote namen afgaat. Je ziet dus weinig van die onbekende gitaren in de winkel, en je kan dus niet zo snel even eentje oppakken om hem uit te proberen. En als ze al wat van een onbekend merk hebben dan is de keuze vaak erg gering.
De meeste van die "onbekende" gitaarmerken die ze wel hebben zijn metal gitaren, en tja daar ben ik nu eenmaal niet naar opzoek. Weet zelf zo 1,2,3 niet een onbekend, niet metal merk gitaren die je nog redelijk vaak in de winkel tegenkomt. (Wat een zin)
Denk dat het dus een beetje een opstapeling van factoren is. Ze verkopen minder makkelijk, en je krijgt er hoogstwaarschijnlijk minder voor terug. Je zal ze minder snel tegenkomen dus ook minder snel kopen, en als je al eentje op het oog hebt zal je er eerst een best eind voor moeten rijden om hem daadwerkelijk op te halen. Nee, je dwingt als merk niet zo snel een plekje af tussen de grote jongens.
Mukkez
1 juni 2009, 11:32
Ik zag destijds in Parijs een Cort met actieve EMG pickups en floyd rose (ik weet niet of het licensed of original was) voor 600 euro geloof ik? Was te mooi om waar te zijn, maarja stel nou dat ik achteraf niet tevreden was, weer helemaal terug naar Parijs. >< Oftewel toch maar niet gedaan.
Maar ik vind het vreemd dat ze zulke lage prijzen hebben die Corts, er moet ERGENS iets mis mee zijn.
Misschien betaal je hier niet voor een merk?
Thundermane
1 juni 2009, 11:40
Misschien betaal je hier niet voor een merk?
Of dat het is? Ik zou het niet weten, denk je dat Cort ineens in prijs zou stijgen als ze meer naam krijgen? Het lijkt me sterk dat met de onderdelen die op het ding zaten zo'n prijs hebben. Is dat dan puur omdat ze met groot inkopen dit soort prijzen kunnen vragen? Ik zweer het je, er moet iets mis mee zijn. :p
Cort is het eigen merk van de Cort Factory in Korea, meer bedoeld als staalkaart voor merken die daar gitaren laten produceren en ze doen dan ook niet echt hun best om die dingen te verkopen.
Dat betekent de ze high-end series hebben (naar hun maatstaven dan) en de low budgets die -ook als voorbeeld- uit de chinese Cort factory komen.
Het is een simpel gegeven, hoe beter de specs, hoe duurder de gitaar, de essentie van OEM produkten.
Ik denk dat het, in het geval van de meeste (reeds genoemde) merken, nogal meevalt met 'onderschatting'.
Om het voorbeeld van Pepe erbij te halen; ik denk dat het bij de meeste gitaristen wel bekend is dat Hamer een meer dan uitstekend merk is. Alleen, als ik een gemiddelde muziekzaak binnen loop, zie IK ze doorgaans niet hangen, tussen alle Fenders, Gibsons, Ibanezzen en al die andere 'grotere' jongens. Ligt het probleem dan bij de consument, hanteert Hamer een beroerde bedrijfsstrategie, of zijn de importeurs wellicht te terughoudend?
Ha, het gaat over mijn " merk"...
Hamer usa is helemaal niet gëinteresseerd in de Europese markt. Kan ook moeilijk als je maar 3 gitaren per dag produceert.
Dat het merk onder de radar blijft, heb ik helemaal geen probleem mee.
Dan dan ik die "oudjes" voor goeie prijzen op de kop blijven tikken....
Ha, het gaat over mijn " merk"...
Hamer usa is helemaal niet gëinteresseerd in de Europese markt. Kan ook moeilijk als je maar 3 gitaren per dag produceert.
Dat het merk onder de radar blijft, heb ik helemaal geen probleem mee.
Dan dan ik die "oudjes" voor goeie prijzen op de kop blijven tikken....
Ik loop sinds eind zeventig, toen een collega gitarist een sunburst kocht, met een scheef oog naar die krengen te loeren.
Af en toe duikt er eentje 2e hands op voor prijzen rond de 1000 waarvan ik dan denk.. huu? is daar iets mis mee dan? Maar altijd al weg als ik reageer.
Er lopen een aantal Hamer snatchers rond, ik zweer je...http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon10.gif
munkie
1 juni 2009, 22:15
"Zeker die SA-2200 was echt te gek. En die kost maar 1329 euro "
Waar dan? In NL?
Ik loop sinds eind zeventig, toen een collega gitarist een sunburst kocht, met een scheef oog naar die krengen te loeren.
Af en toe duikt er eentje 2e hands op voor prijzen rond de 1000 waarvan ik dan denk.. huu? is daar iets mis mee dan? Maar altijd al weg als ik reageer.
Er lopen een aantal Hamer snatchers rond, ik zweer je...http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon10.gif
Wie, waar, hoe ??,
London city
Zoiezo zeker weten dat dat een onderschat gitaar merk is...
DeadHerring
1 juni 2009, 23:02
Bij nieuwere stijlen heb je gelukkig iets meer afwijkingen, vooral bij harde metal zie je dat andere merken meer kans maken (denk aan Jackson, ESP, Ibanez).
Het grote nadeel van andere goede merken blijft natuurlijk die eeuwige vergelijking:
-G&L is een betere Fender
-Hamer/Heritage een betere Gibson
Een truc die wel aardig werkt (en inmiddels tot het absurde wordt uitgemolken) zijn de signature modellen: Ibanez is er in de jaren 80 groot mee geworden, en ook PRS scoort hier inmiddels vrij aardig mee. Maar dit is dus wederom marketing in plaats van scoren op basis van prijs-kwaliteit, helaas..
Toch is het de vraag of er altijd sprake is van onderschatting. Een voorbeeld: ik ben zelf een beetje allergisch voor Gibson/Fender. Niet omdat de gitaren me zozeer tegenstaan, wel omdat ik de prijs/kwaliteit verhouding scheef vind (en ik ook liever met iets anders gezien wil worden, geef ik eerlijk toe..). Zodoende sta ik open voor alle merken, zo lang ze maar goed spul maken. Ik heb al enkele jaren een Hamer die eigenlijk geweldig is (beter dan iedere Gibson die ik tot nu toe in mijn handen heb gehad), maar het toch "net niet" is voor mij... oorzaak: uiterlijk bevalt me niet helemaal (lelijke kop) en hij is te zwaar (net als een LP, waar deze van afgeleid is). Speelt wel goed en klinkt nog beter.
Ik ben inmiddels helemaal over naar PRS (doublecut model is gewoon mooier IMO, is niet te zwaar en is net zo goed). Kortom, PRS is voor mij beter dan Hamer. Toch zal ik Hamer blijven noemen als onderschat merk: de bouwkwaliteit doet niet/nauwelijks onder voor PRS. Maar ik koop dus geen Hamer meer (terwijl 2e hands Hamers maar de helft kosten van een vergelijkbare PRS). Ik sluit niet uit dat zoiets voor meer mensen geldt: iets bevalt niet aan een merk (vooral gevoelsmatig), terwijl het rationeel gezien prima spul is. Uiteindelijk laat je dan toch links liggen...
ik denk dat jij ook te veel naar de merknaam kijkt, en te weinig naar de prijs/kwaliteitsverhouding. Hamer, G&L, Ibanez... sorry, maar ik heb er nog nooit een geweten die even goed klonk als een Gibson Les Paul. PRS is grappig - het zijn goed afgewerkte gitaren die beter bespeelbaar zijn als een gibson en klinken als elke goedkope beginnersgitaar. En ze zijn dan ook nog 'ns minstens even duur als Gibson. Hallucinant.
Het is waar dat je een beetje bespeelbaarheid afgeeft bij Gibson, dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn. Superstrats van Ibanez zijn geweldig bespeelbaar, prachtige hals, maar ze zijn ook alleen maar geschikt voor metal omdat de sound die je er clean en met lichte gain uitkrijgt helemaal anders is dan de volle, mooie klank die uit bvb een Gibson of een Gretsch gaat komen. Hetzelfde met Music Man. Qua afwerking geweldig, goeie kwaliteit, etc. al wat je wilt... maar qua sound?
Sorry, maar m'n Gibson LP Studio van €1000 nieuwprijs (linkshandig, dus neem € 700-800 voor een righty) wil ik het gerust zonder problemen laten opnemen tegen eender welke PRS LP DC ripoff of Music Man of eender welk ander merk gitaar die twee keer zoveel kosten.
Als je liever niet aan Gibson of Fender begint, geen probleem, maar doe dan niet of het uit prijs/kwaliteitsoverwegingen is. Volgens mij heeft MIJ Fender nog altijd de beste prijs/kwaliteitsverhouding die ik tot nu toe gezien heb. Gibson is een klassiek merk, maar kijk 'ns wat andere topmerken met sig sound als Taylor, Rickenbacker of Gretsch kosten. Ook geen peanuts hoor.
Spitfire
1 juni 2009, 23:06
ik denk dat jij ook te veel naar de merknaam kijkt, en te weinig naar de prijs/kwaliteitsverhouding. Hamer, G&L, Ibanez... sorry, maar ik heb er nog nooit een geweten die even goed klonk als een Gibson Les Paul. PRS is grappig - het zijn goed afgewerkte gitaren die beter bespeelbaar zijn als een gibson en klinken als elke goedkope beginnersgitaar. En ze zijn dan ook nog 'ns minstens even duur als Gibson. Hallucinant.
Het is waar dat je een beetje bespeelbaarheid afgeeft bij Gibson, dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn. Superstrats van Ibanez zijn geweldig bespeelbaar, prachtige hals, maar ze zijn ook alleen maar geschikt voor metal omdat de sound die je er clean en met lichte gain uitkrijgt helemaal anders is dan de volle, mooie klank die uit bvb een Gibson of een Gretsch gaat komen. Hetzelfde met Music Man. Qua afwerking geweldig, goeie kwaliteit, etc. al wat je wilt... maar qua sound?
Sorry, maar m'n Gibson LP Studio van €1000 nieuwprijs (linkshandig, dus neem € 700-800 voor een righty) wil ik het gerust zonder problemen laten opnemen tegen eender welke PRS LP DC ripoff of Music Man of eender welk ander merk gitaar die twee keer zoveel kosten.
Als je liever niet aan Gibson of Fender begint, geen probleem, maar doe dan niet of het uit prijs/kwaliteitsoverwegingen is. Volgens mij heeft MIJ Fender nog altijd de beste prijs/kwaliteitsverhouding die ik tot nu toe gezien heb. Gibson is een klassiek merk, maar kijk 'ns wat andere topmerken met sig sound als Taylor, Rickenbacker of Gretsch kosten. Ook geen peanuts hoor.
Dude, wat praat jij een hoop onzin zeg...
Kijk, dat 'jou' merken je meer aanspreken dan de andere ok, maar deze post is gewoon helemaal nergens op gebaseerd.
sjaak1990
1 juni 2009, 23:35
Blade levinson!
sjaak1990
1 juni 2009, 23:43
ik denk dat jij ook te veel naar de merknaam kijkt, en te weinig naar de prijs/kwaliteitsverhouding. Hamer, G&L, Ibanez... sorry, maar ik heb er nog nooit een geweten die even goed klonk als een Gibson Les Paul. PRS is grappig - het zijn goed afgewerkte gitaren die beter bespeelbaar zijn als een gibson en klinken als elke goedkope beginnersgitaar. En ze zijn dan ook nog 'ns minstens even duur als Gibson. Hallucinant.
Je overdrijft! Ik heb zelf een beetje een hekel gekregen aan prs door ervaring. Heb op een CU24, Nog een CU24 en nog 1 gespeeld dus heb geen slechte gehad maar vond de wide thin neck nooit zo fijn en de sound gewoon erg saai. SC245 vond ik modderig SC250 of hoe die ook heet scheurde gewoon niet zoals ik wilde en balans was er niet. Modern Eagle 2 vond ik ook ruk voor het geld maar beginners gitaren zijn toch wel duidelijk slechter hoor :dontgeti:
Het is waar dat je een beetje bespeelbaarheid afgeeft bij Gibson, dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn. Superstrats van Ibanez zijn geweldig bespeelbaar, prachtige hals, maar ze zijn ook alleen maar geschikt voor metal omdat de sound die je er clean en met lichte gain uitkrijgt helemaal anders is dan de volle, mooie klank die uit bvb een Gibson of een Gretsch gaat komen. Hetzelfde met Music Man. Qua afwerking geweldig, goeie kwaliteit, etc. al wat je wilt... maar qua sound?
Sorry, maar m'n Gibson LP Studio van €1000 nieuwprijs (linkshandig, dus neem € 700-800 voor een righty) wil ik het gerust zonder problemen laten opnemen tegen eender welke PRS LP DC ripoff of Music Man of eender welk ander merk gitaar die twee keer zoveel kosten.
Als je liever niet aan Gibson of Fender begint, geen probleem, maar doe dan niet of het uit prijs/kwaliteitsoverwegingen is. Volgens mij heeft MIJ Fender nog altijd de beste prijs/kwaliteitsverhouding die ik tot nu toe gezien heb. Gibson is een klassiek merk, maar kijk 'ns wat andere topmerken met sig sound als Taylor, Rickenbacker of Gretsch kosten. Ook geen peanuts hoor.
DeadHerring je overdrijft! Ik heb zelf een beetje een hekel gekregen aan prs door ervaring. Heb op een CU24, Nog een CU24 en nog 1 gespeeld dus heb geen slechte gehad maar vond de wide thin neck nooit zo fijn en de sound gewoon erg saai. SC245 vond ik modderig SC250 of hoe die ook heet scheurde gewoon niet zoals ik wilde en balans was er niet. Modern Eagle 2 vond ik ook ruk voor het geld maar beginners gitaren zijn toch wel duidelijk slechter hoor :dontgeti:
Een music man silhouette klinkt clean ECHT wel lekker hoor en ook met een randje, het is gewoon een goede superstrat. En zo te zien kijk JIJ juist veel naar de merknaam.
Ik heb een Ibanez Super strat die je zou moeten horen. Klinkt het best clean, ongelofelijk dik en warm. Het kan dus wel, en scheuren op de brug niet normaal maar geen metal gitaar.
En IK snap echt niet waarom je bij een Gibson in zou willen leveren op bespeelbaarheid. Een LP kan ook gewoon lekker spelen en wat ik dan HELEMAAL niet snap is de beste prijs kwaliteit verhouding van Fender. Een Fender of een London City, je krijgt bij de LC meer voor je geld hoor. En ik vind een blade rh2 lekkerder klinken dan een 2 keer zo dure fender bijvoorbeeld. Maakt Fender niet slecht, maar maakt het ook niet goedkoop.
vulvasonic
1 juni 2009, 23:46
London city
Zoiezo zeker weten dat dat een onderschat gitaar merk is...
De gitaren van London City worden anders door de meeste hier, zeer positief ontvangen. Ik zou het daarom ook zeker geen onderschat merk willen noemen.
Braindead
1 juni 2009, 23:52
Ben ik eigenlijk de enige die die PRS en gewoon helemaal niet lekker vind qua bespeelbaarheid?
Verder merk ik bij mezelf dat ik altijd juist niet die mainstream gitaar wilde hebben. Geen Fender of GIbson want dat is zo standaard. Ik vroeg me ook altijd af wat dat voor meelopers zijn die fender of Gibson spelen, hebben die nou zou weinig fantasie? :) Ik speel a bijna 20 jaar elektrisch gitaar en heb zaterdag mijn eerste gibson (studio) gekocht die ik eens een eerlijke kans wil geven. Natuurlijk vooral vanwege het geluid, maar ik vind de looks ook zeeeer smakelijk. De reden dat ik het nu aandurf is dat ik recent een paar fijnspelende Gibson LP's heb gevonden. Vreemd genoeg is me dat jaren terug nooit gelukt al was ik er ook nooit echt op zoek. Het bekende verhaal met de grote range in kwaliteitverschil bij Gibson.
Verder vind ik Peavey (sommigen in ieder geval) ook onder gewaardeerd. Ze hebben best wel vette gitaren gemaakt zo rond de 80-90 er jaren. En verder ben ik en Music Man fan maar die zijn niet zo onderschat denk ik. Velen weten hun kwaliteit wel op waarde te schatten. Yamaha vooral ook de oudere zijn zeker ook ondergewaardeerd. Ik denk dat Yanaha ook erg consistent is in kwaliteit.
ik denk dat jij ook te veel naar de merknaam kijkt, en te weinig naar de prijs/kwaliteitsverhouding. Hamer, G&L, Ibanez... sorry, maar ik heb er nog nooit een geweten die even goed klonk als een Gibson Les Paul. PRS is grappig - het zijn goed afgewerkte gitaren die beter bespeelbaar zijn als een gibson en klinken als elke goedkope beginnersgitaar. En ze zijn dan ook nog 'ns minstens even duur als Gibson. Hallucinant.
Het is waar dat je een beetje bespeelbaarheid afgeeft bij Gibson, dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn. Superstrats van Ibanez zijn geweldig bespeelbaar, prachtige hals, maar ze zijn ook alleen maar geschikt voor metal omdat de sound die je er clean en met lichte gain uitkrijgt helemaal anders is dan de volle, mooie klank die uit bvb een Gibson of een Gretsch gaat komen. Hetzelfde met Music Man. Qua afwerking geweldig, goeie kwaliteit, etc. al wat je wilt... maar qua sound?
Sorry, maar m'n Gibson LP Studio van €1000 nieuwprijs (linkshandig, dus neem € 700-800 voor een righty) wil ik het gerust zonder problemen laten opnemen tegen eender welke PRS LP DC ripoff of Music Man of eender welk ander merk gitaar die twee keer zoveel kosten.
Als je liever niet aan Gibson of Fender begint, geen probleem, maar doe dan niet of het uit prijs/kwaliteitsoverwegingen is. Volgens mij heeft MIJ Fender nog altijd de beste prijs/kwaliteitsverhouding die ik tot nu toe gezien heb. Gibson is een klassiek merk, maar kijk 'ns wat andere topmerken met sig sound als Taylor, Rickenbacker of Gretsch kosten. Ook geen peanuts hoor.
Ik zie steeds minder gitaristen op USA made Jackson spelen. Dat is echt een genot :) Ik denk dat mensen tegenwoordig denken dat ze niet opwegen tegen Ibanez of ESP, maar (voor mij) staat Jackson nog steeds aan de top.
DeadHerring
2 juni 2009, 00:19
DeadHerring je overdrijft! Ik heb zelf een beetje een hekel gekregen aan prs door ervaring. Heb op een CU24, Nog een CU24 en nog 1 gespeeld dus heb geen slechte gehad maar vond de wide thin neck nooit zo fijn en de sound gewoon erg saai. SC245 vond ik modderig SC250 of hoe die ook heet scheurde gewoon niet zoals ik wilde en balans was er niet. Modern Eagle 2 vond ik ook ruk voor het geld maar beginners gitaren zijn toch wel duidelijk slechter hoor :dontgeti:
Een music man silhouette klinkt clean ECHT wel lekker hoor en ook met een randje, het is gewoon een goede superstrat. En zo te zien kijk JIJ juist veel naar de merknaam.
Ik heb een Ibanez Super strat die je zou moeten horen. Klinkt het best clean, ongelofelijk dik en warm. Het kan dus wel, en scheuren op de brug niet normaal maar geen metal gitaar.
En IK snap echt niet waarom je bij een Gibson in zou willen leveren op bespeelbaarheid. Een LP kan ook gewoon lekker spelen en wat ik dan HELEMAAL niet snap is de beste prijs kwaliteit verhouding van Fender. Een Fender of een London City, je krijgt bij de LC meer voor je geld hoor. En ik vind een blade rh2 lekkerder klinken dan een 2 keer zo dure fender bijvoorbeeld. Maakt Fender niet slecht, maar maakt het ook niet goedkoop.
Maar je kan wel vinden dat die Music Man en Ibanez gitaren goed klinken, maar ze hebben toch een heel andere sound, niet? Dat is toch wat voorkeur is? Ik bedoel, jij vindt dat ik te veel geef met m'n 1000 euro voor wat ik de beste sound ervaar, en ik kies dan ook nog eens voor het meest established merk waar je redelijk zeker kan zijn van kwaliteit, en waar ik de keuze krijg om 'm terug te sturen en mijn geld terug krijg. PRS is niet zo established als Gibson, hebben veel minder geschiedenis en geen 'signature sound'. Toch zijn er veel modellen die ze hebben een stuk duurder dan die studio. Waarom in godsnaam is het fanboyism dat ik kies voor die Gibson? Dat is niet fanboyism, dat is gewoon gezond verstand. Als jij de sound die uit zo'n Ibanez komt beter vindt klinken, is dat jouw goed recht, maar doe dan niet alsof die een betere prijs/kwaliteit hebben, want hun sound is voor mij verticaal geklasseerd.
Ik heb een paar vrienden die op Jacksons spelen. Fantastische gitaren, voor hun speelstijl (metal). Heel goeie afwerking, foutloze nek. Ik wil er geen enkele van en ze kosten dubbel zoveel als de mijne. Wat loop je dan te zeiken dat Gibson een slechte prijs/kwaliteitsverhouding heeft? Voor een linkshandige Hamer betaal je ook al gauw 7-800 euro hoor. Take into account de gratis hard case bij een gibson en het is dezelfde prijs.
Trouwens, waarom zie je geen non-shredders op music man, of Ibanez superstrats spelen? Waarom speelt Gary Moore op een Les Paul voor zijn blueswerk, ipv een Jackson of PRS, als ze even goed klinken.. Waarom speelt niet iedereen op superstrats als ze toch aan die sound van een Les Paul of een Telecaster aankunnen? Alleen maar om het uiterlijk? komaan jong. Je maakt het jezelf echt niet makkelijker door twee uur onstage te staan met zo'n les paul op je schouder.
Misschien kan niet iedereen het begrijpen, ook.
Maar besef dit: er zijn duizenden modellen van gitaren die zichzelf niet half zo bewezen hebben als de mijne, die veel meer kosten.
Maar je kan wel vinden ....
Het gaat over ondergewaardeerd he, dat je je Gibson studio beter vind dan menig duurdere gitaar, da's boffen!
Gibson heeft ook niet 1 signature sound natuurlijk, een es lijkt net zoveel op een SG als een Les Paul op een firebird wat natuurlijk ook niet kan met al die verschillende modellen en dat geldt ook voor PRS.
Waarom je geen non shredders ziet op Music Mans weet ik niet, ik zie ze wel. Albert lee heeft een signature, Keith Richards heeft er jaren op gespeeld, het merk bestaat al vanaf de jaren zeventig he, pre shredder era.
Als je toch wil gaan vergelijken dan zou je het concept van een studio moeten vergelijken met soortgelijke modellen met dezelfde specificaties anders loopt het mank natuurlijk.
FruscianteFan
2 juni 2009, 01:01
Ach, ik ben totaal geen shredder en ik speel binnenkort weer vrolijk op mijn Jackson superstrat. Wel met een P90 :)
AgileGhost
2 juni 2009, 10:19
Het is allemaal zo relatief als de kolere. Voor mijn part ga je los op je Richwood strat en vind je dat de beste gitaar op aarde. Dat kan (voor die persoon) ook best zo zijn.
Verder vind ik Peavey (sommigen in ieder geval) ook onder gewaardeerd. Ze hebben best wel vette gitaren gemaakt zo rond de 80-90 er jaren.
We zouden dit toch geheim houden? Ik wil wel het jachtterein goedkoop en voor mezelf houden.
Mijn eerste gitaartje was een startersgitaar van Silvertone (tegenwoordig een zijtak van Samick),
het is eigenlijk nu nog steeds een hele aardige gitaar, ligt lekker in de hand, de pickups klinken prima (hoewel ze een beetje single coil-achtig klinken terwijl het toch echt humbuckers zijn maar ik ben er tevreden mee :)) en hij was perfekt afgesteld door de fabriek. Dus hoewel hij totaal niet klinkt als hij zou moeten kan ik alle tevredenheid zeggen dat het de beste koop was die ik voor 185 euro kon krijgen :)
Orpheo
2 juni 2009, 13:58
Maar je kan wel vinden dat die Music Man en Ibanez gitaren goed klinken, maar ze hebben toch een heel andere sound, niet? Dat is toch wat voorkeur is? Ik bedoel, jij vindt dat ik te veel geef met m'n 1000 euro voor wat ik de beste sound ervaar, en ik kies dan ook nog eens voor het meest established merk waar je redelijk zeker kan zijn van kwaliteit, en waar ik de keuze krijg om 'm terug te sturen en mijn geld terug krijg. PRS is niet zo established als Gibson, hebben veel minder geschiedenis en geen 'signature sound'. Toch zijn er veel modellen die ze hebben een stuk duurder dan die studio. Waarom in godsnaam is het fanboyism dat ik kies voor die Gibson? Dat is niet fanboyism, dat is gewoon gezond verstand. Als jij de sound die uit zo'n Ibanez komt beter vindt klinken, is dat jouw goed recht, maar doe dan niet alsof die een betere prijs/kwaliteit hebben, want hun sound is voor mij verticaal geklasseerd.
Ik heb een paar vrienden die op Jacksons spelen. Fantastische gitaren, voor hun speelstijl (metal). Heel goeie afwerking, foutloze nek. Ik wil er geen enkele van en ze kosten dubbel zoveel als de mijne. Wat loop je dan te zeiken dat Gibson een slechte prijs/kwaliteitsverhouding heeft? Voor een linkshandige Hamer betaal je ook al gauw 7-800 euro hoor. Take into account de gratis hard case bij een gibson en het is dezelfde prijs.
Trouwens, waarom zie je geen non-shredders op music man, of Ibanez superstrats spelen? Waarom speelt Gary Moore op een Les Paul voor zijn blueswerk, ipv een Jackson of PRS, als ze even goed klinken.. Waarom speelt niet iedereen op superstrats als ze toch aan die sound van een Les Paul of een Telecaster aankunnen? Alleen maar om het uiterlijk? komaan jong. Je maakt het jezelf echt niet makkelijker door twee uur onstage te staan met zo'n les paul op je schouder.
Misschien kan niet iedereen het begrijpen, ook.
Maar besef dit: er zijn duizenden modellen van gitaren die zichzelf niet half zo bewezen hebben als de mijne, die veel meer kosten.
gary moore speelt op eigenlijk alles :) ik heb hem vaak genoeg gezien op musicmans oid. PRS... al deze man is absoluut een shredder, agreed:
http://www.austinchronicle.com/binary/6236/music_feature3.jpg
en deze man, ja, echt geen tone-monster:
http://www.visitjohnstownpa.com/Johnstown/cvb/resource/image/thunder/events/johnny%20hiland.jpg
of deze man:
http://11even.files.wordpress.com/2009/03/carlos_santana.jpg
en deze man speelt shred, absoluut:
http://i175.photobucket.com/albums/w149/srspud/People/KeithRichards2_z150.jpg
en deze man, ja, echt shred:
http://www.forumwaterford.com/Main_files/Albert%20Lee%202.jpg (albert Lee!)
en deze man is ook absoluut een shredder:
http://vintageibanez.tripod.com/iceman/images/psad.jpg
gozer, get your story straight. Je hele verhaal omtrent hamer, G&L en Heritage slaat als een tang op een varken! Heritage heeft een signature gemaakt van gary moore by the way,om maar wat te noemen. Heritage heeft minder fret-problemen dan Gibson, minder getordeerde halzen dan gibson, beter hout, betere afwerking, om maar te zwijgen over Hamer!
EuroCinema
2 juni 2009, 15:51
Jullie weten dat Jackson, Charvel en Hamer ook gewoon van Fender zijn he? En Kramer, Steinberger en Valley Arts van Gibson. Het verschil in beleving tussen de merken is vooral een kwestie van marketing. En aan de verhitte reacties te zien, werkt het!
pupanus1
2 juni 2009, 16:21
Het is ook een deel mojo en stijl wat je aan een gitaar hangt. Een gibson/fender is voor veel beginnende gitaristen een droom: Whoa Gibson/Fender daar speelt mijn favoriete band ook op! En dat terwijl ze een prima LC of Epiphone om hun nek hebben hangen, maar het is toch geen Gibson of Fender heh.
De andere gitarist uit de band wil nu een andere gitaar (hij heeft nu een prima Dean Vendetta 4.0) omdat het toch niet echt mojo heeft. Andere gitaristen hebben bij mijn gitaar vaak: Whoa een pre-lawsuit ESP VET!
Dat hebben ze bij zijn Dean Vendetta niet.
Grappige is dat ik de ESP puur wilde vanwege de specificaties en het geluid niet omdat het een pre-lawsuit model is:seriousf:
DeadHerring
2 juni 2009, 18:16
grappig orpheo, want ik zei Ibanez en musicman superstrats... en rara, je postte geen enkele ibanez of musicman superstrat. Goed bezig!
En over Gary moore, zei ik ook duidelijk: zijn blueswerk.
sjaak1990
2 juni 2009, 23:40
Ben ik eigenlijk de enige die die PRS en gewoon helemaal niet lekker vind qua bespeelbaarheid?
Ik ben geen USA PRS tegengekomen die ik lekker vond spelen. Prijsklasse van 2500 tot 6600 euro en zo'n 8 gitaren daarin getest. Ik wilde het telkens fijn vinden omdat ze 2e hands makkelijk te vinden zijn en ik de SC modellen mooi vind maar de CU en CE moddelen vind ik echt lelijk door dat helikopterplatform onder de bridge.
De wide thin neck vind ik te hoekig, elke willekeurige stok of boom ligt lekkerder in de hand en de dikke hals voelt juist als een dikke boom, gewoon te lomp.
sjaak1990
2 juni 2009, 23:43
Trouwens, waarom zie je geen non-shredders op music man, of Ibanez superstrats spelen? Waarom speelt Gary Moore op een Les Paul voor zijn blueswerk, ipv een Jackson of PRS, als ze even goed klinken..
UHM lijkt me duidelijk toch... Orpheo laat duidelijk zien dat er wel degelijk door zulke mensen op PRS gespeeld wordt en ik vind Gary Moore ook wel deels een Shredder eigenlijk
Mooi duidelijk gemaakt orpheo! :soul:
En @ DeadHerring ik heb nooit gezegd dat je LP studio te duur is. Vind 1000 euro voor een dergelijke gitaar ook niet zoveel. Ik bedoel jij zegt dat een Ibanez bijvoorbeeld niet dik klinkt, je zou die van mij moeten horen! Zou goed kunnen dat hij dikker klinkt dan jouwn les paul...
Een superstrat klinkt niet als een les paul of tele, een superstrat klinkt als wat het is, een superstrat. HSS klinkt als een strat op de neck mid en combi stand, die van mij volledig als een strat met coil split... Als extra scheurt hij nog met brug humbucker, wat ik heel vaak gebruik moet ik zeggen. Klinkt niet als een tele omdat het geen tele is.
geert1976
2 juni 2009, 23:54
Ben ik eigenlijk de enige die die PRS en gewoon helemaal niet lekker vind qua bespeelbaarheid?
Verder merk ik bij mezelf dat ik altijd juist niet die mainstream gitaar wilde hebben. Geen Fender of GIbson want dat is zo standaard. Ik vroeg me ook altijd af wat dat voor meelopers zijn die fender of Gibson spelen, hebben die nou zou weinig fantasie? :) Ik speel a bijna 20 jaar elektrisch gitaar en heb zaterdag mijn eerste gibson (studio) gekocht die ik eens een eerlijke kans wil geven. Natuurlijk vooral vanwege het geluid, maar ik vind de looks ook zeeeer smakelijk. De reden dat ik het nu aandurf is dat ik recent een paar fijnspelende Gibson LP's heb gevonden. Vreemd genoeg is me dat jaren terug nooit gelukt al was ik er ook nooit echt op zoek. Het bekende verhaal met de grote range in kwaliteitverschil bij Gibson.
Verder vind ik Peavey (sommigen in ieder geval) ook onder gewaardeerd. Ze hebben best wel vette gitaren gemaakt zo rond de 80-90 er jaren. En verder ben ik en Music Man fan maar die zijn niet zo onderschat denk ik. Velen weten hun kwaliteit wel op waarde te schatten. Yamaha vooral ook de oudere zijn zeker ook ondergewaardeerd. Ik denk dat Yanaha ook erg consistent is in kwaliteit.
mwah oude Yamaha's worden niet ondergewaardeerd hoor, kijk maar naar de prijzen waarvoor met name de SG's en Super Flighters voor weggaan, heb er meerdere gehad, zowel SG's en Super Flighters en ik vind het zalige gitaren op alle fronten, afwerking, sound, electronica, materialen en bespeelbaarheid.
Van de kwaliteit van de nieuwe Yamaha's ben ik niet zo goed op de hoogte, wat wil zeggen dat ik er niet op gespeeld heb, wel heb ik gehoord dat de kwaliteitsstandaard vroeger hoger zou liggen, maar dat is van horen zeggen:???:
onderschat worden in mijn ogen wel de Ibanez Roadstars en Blazers, zijn toch echt goede gitaren, maar gaan voor prijs//kwaliteits verhouding voor weinig weg.
let op mijn woorden, dit zijn de klassiekers in wording
Jiboom
3 juni 2009, 01:10
ik denk dat jij ook te veel naar de merknaam kijkt, en te weinig naar de prijs/kwaliteitsverhouding. Hamer, G&L, Ibanez... sorry, maar ik heb er nog nooit een geweten die even goed klonk als een Gibson Les Paul. PRS is grappig - het zijn goed afgewerkte gitaren die beter bespeelbaar zijn als een gibson en klinken als elke goedkope beginnersgitaar. En ze zijn dan ook nog 'ns minstens even duur als Gibson. Hallucinant.
Het is waar dat je een beetje bespeelbaarheid afgeeft bij Gibson, dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn. Superstrats van Ibanez zijn geweldig bespeelbaar, prachtige hals, maar ze zijn ook alleen maar geschikt voor metal omdat de sound die je er clean en met lichte gain uitkrijgt helemaal anders is dan de volle, mooie klank die uit bvb een Gibson of een Gretsch gaat komen. Hetzelfde met Music Man. Qua afwerking geweldig, goeie kwaliteit, etc. al wat je wilt... maar qua sound?
Sorry, maar m'n Gibson LP Studio van €1000 nieuwprijs (linkshandig, dus neem € 700-800 voor een righty) wil ik het gerust zonder problemen laten opnemen tegen eender welke PRS LP DC ripoff of Music Man of eender welk ander merk gitaar die twee keer zoveel kosten.
Als je liever niet aan Gibson of Fender begint, geen probleem, maar doe dan niet of het uit prijs/kwaliteitsoverwegingen is. Volgens mij heeft MIJ Fender nog altijd de beste prijs/kwaliteitsverhouding die ik tot nu toe gezien heb. Gibson is een klassiek merk, maar kijk 'ns wat andere topmerken met sig sound als Taylor, Rickenbacker of Gretsch kosten. Ook geen peanuts hoor.
Tja, je hebt inmiddels al aardig wat weerwoord gehad op deze reactie. Maar omdat je mij quote, nog even mijn reactie...
Subtiel gezegd: er zit best veel poep in je post...
Voor bespeelbaarheid en afwerking betaal je gewoon.. simpel. Dus leuk als zegt dat Gibson niet echt de best bespeelbare gitaren zijn, helaas is de prijs daar dus niet naar. Met je LP Studio heb je het kennelijk wel getroffen (kan ik me voorstellen, is nl. 1 v.d. Gibsons met de beste prijs/kwaliteit verhouding IMHO). Ik geef dus wel om goede bespeelbaarheid en ben zelfs bereid daar redelijk wat geld voor neer te leggen. PRS stelt me daarin nooit teleur, hoewel de prijzen voor de toeters en bellen (leuk topje, vogeltjesinleg) verder best buiten proportie kunnen zijn. Wat betreft PRS heb je dus ook de beste prijs/kwaliteit verhouding bij de goedkopere, kaal uitgevoerde USA modellen (eigenlijk niet veel anders dan Gibson dus). Maar dan wel met een hogere kwaliteit afwerking!
Wat betreft klank: dat is een kwestie van smaak. Als je een LP sound zoekt, koop dan lekker een LP. Ik heb zelf liever een PRS SC245, die beter speelt en toch aardig vergelijkbaar klinkt (en mooier is bovendien.. slechts mijn mening). Ik ben trouwens een liefhebber van een wat meer moderne sound (zoals PRS vaak wel heeft, maar MM dus inderdaad ook).. maar da's wederom smaak.
Maar we dwalen af: zoals ik al zei vind ik Hamer, zeker ten opzichte van Gibson zwaar onderschat. Klinkt dus echt wel net zo goed, en speelt beter dan alle Gibsons die ik ken.. dat jij altijd gedroomd heb van Gibson en nu heel blij met je LP Studio bent, prima natuurlijk! :hippie:
nielsnielsniels
3 juni 2009, 02:07
Ik vind dat je te weinig hoort over Rebelrelic gitaren uit Amsterdam. De relic ziet er fantastisch uit, is ook geheel vintage qua onderdelen, materialen en finish, en daarnaast zijn ze veel goedkoper dan een Fender CS relic. Ik weet niet hoe ze klinken, maar ik zit erg te GAS'en op een van die gitaren daar!
SnoopWinckel
3 juni 2009, 07:45
IK krijg geen blade of godin voor 300 euro mee naar huis hoor??
Tenminste niet de gene die ik wil. :P
De Godin uit mijn sig heb ik twee maanden geleden gekocht voor 365 euro ;)
Ik heb deze gitaar specifiek gekozen omdat ik het op het internet veel 'Godin is ondergewaardeerd' topics heb gevonden.
Thundermane
3 juni 2009, 13:01
Ik zie steeds minder gitaristen op USA made Jackson spelen. Dat is echt een genot :) Ik denk dat mensen tegenwoordig denken dat ze niet opwegen tegen Ibanez of ESP, maar (voor mij) staat Jackson nog steeds aan de top.
Ik zie het zo, eerlijk gezegd denk ik dat ze gewoonweg gelijk aan elkaar staan.
Ik zelf ga met name voor ESP, terwijl ik Ibanez en Jackson beide goed kan waarderen. Het is simpelweg dat ze voor verschillende genres zijn, ook al zul je ze in veel metalbands gewoon zien. Je hebt genoeg bands waarbij de ene gitarist voor Jackson gaat terwijl de ander ESP liever heeft. Of Ibanez met Jackson, of Ibanez met ESP. Ze hebben allemaal een bepaalde sound.
Ik vind het dan echter moeilijk om te zeggen welke nou bij welke genre beter thuishoort.
Echt onderschatte merken ken ik niet, ik weet wel dat ik PRS een steeds interessanter merk begin te vinden.
olaftheholy
3 juni 2009, 14:04
Ik vind dat je te weinig hoort over Rebelrelic gitaren uit Amsterdam. De relic ziet er fantastisch uit, is ook geheel vintage qua onderdelen, materialen en finish, en daarnaast zijn ze veel goedkoper dan een Fender CS relic. Ik weet niet hoe ze klinken, maar ik zit erg te GAS'en op een van die gitaren daar!
Ik ben er laatst geweest en god zij dank had ik géén creditcard bij me.
Zegt wel genoeg over rebelrelic.
Thank god werkt het online paypal systeem op hun site ook niet.
Maar ik verwacht binnenkort toch een keer zo maar "per ongeluk" niet de mastercard te vergeten als ik weer in mokum ben ;o)
En dan zal het wel weer gruwelijk mis gaan :D
Ibanez666
3 juni 2009, 14:08
Ik ben er laatst geweest en god zij dank had ik géén creditcard bij me.
Zegt wel genoeg over rebelrelic.
Thank god werkt het online paypal systeem op hun site ook niet.
Maar ik verwacht binnenkort toch een keer zo maar "per ongeluk" niet de mastercard te vergeten als ik weer in mokum ben ;o)
En dan zal het wel weer gruwelijk mis gaan :D
Ik kan heel veilig mn credit card overal mee naartoe nemen :)
PRS heeft een periode gehad dat ze gehypte werden. Beter was er niet te krijgen, terwijl ietsje later niemand er om stond te springen. Fenders en Gibsons werden eigenlijk zolang ze op de markt zijn geprezen, en iedereen moet en zou een Gibson/Fender nemen.
Voor onderschatte gitaren zul je denk ik op marktplaats moeten kijken, waar je voor relatief weinig geld een Pattrick Eggle Berlin of een Lag Roxanne scoort.
Ibanez666
3 juni 2009, 14:32
Ik vraag me af hoe lang het lijstje overschatte gitaarmerken gaat worden...
almarvk
3 juni 2009, 14:33
PRS is inderdaad erg gehypet en is nu een stuk minder gewild. Het valt me wel op dat artiesten veel erug vaak kiezen voor een 'standaard gitaar, namelijk van Fender of Gibson. Viel me weer op toen ik naar Pinkpop keek...
Thundermane
3 juni 2009, 15:07
Het boeit me vrij weinig of gitaren gehypet zijn. Ik hou van PRS gitaren door Opeth. :P
Ik vraag me af hoe lang het lijstje overschatte gitaarmerken gaat worden...
3 merken? :D
Moet toegeven, zou zelf bij een gitaar van 1500+ euro ook niet zo snel iets anders nemen dan een Fender/Gibson/Ibanez. Bij deze merken krijg je aanzienlijk meer restwaarde als je er ooit eens vanaf wilt.
PRS is inderdaad erg gehypet en is nu een stuk minder gewild. Het valt me wel op dat artiesten veel erug vaak kiezen voor een 'standaard gitaar, namelijk van Fender of Gibson. Viel me weer op toen ik naar Pinkpop keek...
Artiesten worden meestal betaald om met een bepaald merk te spelen..
olaftheholy
3 juni 2009, 15:37
Ik kan heel veilig mn credit card overal mee naartoe nemen :)
Ik ook, het ding niet gebruiken is vaak wat niet lukt ;o)
Ibanez666
3 juni 2009, 15:39
Ik ook, het ding niet gebruiken is vaak wat niet lukt ;o)
haha, das voor mij dus geen enkel probleem, er is altijd nog zoiets als een limiet he? ;)
olaftheholy
3 juni 2009, 17:52
haha, das voor mij dus geen enkel probleem, er is altijd nog zoiets als een limiet he? ;)
Ja € 10.000 op mijn Mastercard ;o)
bastiaanvanbeek
4 juni 2009, 07:48
Eastwood en Maton gitaren. hoewel Maton (elektrisch) niet zo zeer onderschat is maar gewoon onbekend.
the sure thing
4 juni 2009, 10:15
Ik heb ooit op een roze Koreaanse Squier Bullet (strat model) gespeeld waarvan de hals echt kaarsrecht was, speelde als een tierelier en bleef ondanks duikbommen exact op stemming! En een geweldige sustain. De eigenaar wilde m niet verkopen....
de_stoffel
4 juni 2009, 10:19
Eastwood en Maton gitaren. hoewel Maton (elektrisch) niet zo zeer onderschat is maar gewoon onbekend.
Tim Vanhamel speelt soms op een maton.
http://www.indiestyle.be/Portals/125/20080823%20tim%20vanhamel%203.jpg
Josh Homme ook dacht ik (misschien heeft de ene de andere beïnvloed toen Tim nog bij EoDM speelde...).
bastiaanvanbeek
4 juni 2009, 10:45
Josh Homme ook dacht ik (misschien heeft de ene de andere beïnvloed toen Tim nog bij EoDM speelde...).
ja klopt, en Jesse Hughes van EoDM heeft er ook een
blademan
4 juni 2009, 16:23
zonder twijfel
Fret-King! Ik vind ze echt top!
EuroCinema
5 juni 2009, 10:07
Artiesten worden meestal betaald om met een bepaald merk te spelen..
Ik heb onlangs een professionele pop/rockgitarist uit de VS (kennis van mijn vriendin) ontmoet. Hij poseert in advertenties met versterkers en gitaren van merk X, inclusief enthousiaste quotes. Die gebruikt hij live ook. Maar in de studio gebruikt hij Fender en Gibson omdat hij dat veel beter vindt klinken. Grappig om te horen, al vermoed je dat natuurlijk wel. (Ik ga zijn naam niet noemen, is ook geen superster hoor.)
sjaak1990
5 juni 2009, 12:49
Het boeit me vrij weinig of gitaren gehypet zijn. Ik hou van PRS gitaren door Opeth. :P
Das toch raar... Die gasten zouden ook vet klinken op andere gitaren hoor! Naar mijn mening zelfs nog een stuk beter en dan al helemaal met andere amps!
Thundermane
5 juni 2009, 14:48
Das toch raar... Die gasten zouden ook vet klinken op andere gitaren hoor! Naar mijn mening zelfs nog een stuk beter en dan al helemaal met andere amps!
Vind ik niet! Ik vind hun sound juist heel lekker, het past echt bij hun.
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.