'geluidseffecten die door de voeten bediend worden' [Archief]

zoon van Piet

30 mei 2009, 12:27

Soms.. maak je in het echte leven dingen mee, die de rijkste fantasie overtreffen. Dit had je nooit kunnen verzinnen. Zo morste ik vanochtend koffie van het lachen..

De meesten hier weten dat ik zwaar pedalofiel ben. Bezitter van 100+trapdozen, initiator van de Nationale Tube Screamer Test, pedalenadviseur voor musici van klein tot groot. Minder mensen weten dat ik freelance journalist ben en als zodanig regelmatig werkzaam als recensent. ( "recensenten zijn gefrustreerde ex-musici", zei ooit een wijs man. Hij had gelijk! ;) )

Afgelopen week was ik bij het ook hier veelbesproken concert van My Bloody Valentine (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=122707)
Ik was er voor de plaatselijke krant. Niet echt als recensent, bedoeling was een mengvorm van recensie en een verslag, omdat die ervaring van 129,8 dB ook voor niet-kenners van die muziek interessant is. Het leverde een (m.i.)aardig artikel (http://www.ed.nl/uitcultuur/muziek/5030209/RECENSIE--My-Bloody-Valentine-knalt-snoeihard-door-de-pijngrens.ece)
op. Een van de negatiefste recensies die ik ooit schreef, opgeleukt met een sfeerbeschrijving van die bonk herrie.
Negatieve recensies leveren vaak commentaar, natuurlijk. Zeker als je een groep neersabelt die een fanatieke achterban heeft, of een achterban bestaande uit jonge meiden. Dus je kon wachten op de ingezonden reacties - al kwamen die niet van jonge meiden.
Vanochtend staat er eentje in de krant, ergens halverwege hier (http://www.ed.nl/mening/brieven/5046751/LEZERSBRIEVEN-30-mei.ece).

Dat ik daarin de wind van voren krijg, is begrijpelijk. Daar heb ik geen moeite mee. Ik gaf mijn mening, hij nu de zijne. Maar dan staat er opeens:

"Er is weinig interactie omdat de geluidseffecten die door de voeten bediend worden een grote rol spelen. Vandaar de genre-naam shoegaze."

Dat ik mag meemaken dat iemand mij uitlegt wat pedalen zijn - en hoe ze gebruikt worden! geluidseffecten die door de voeten bediend worden.. en daar zijn die Valentijntjes kennelijk zó druk mee in de weer, dat ze geen tijd hebben om omhoog te kijken! ;)

Schitterend.. dit had ik nooit kunnen verzinnen! pedalen die je aan moet kijken om ze goed te laten klinken? pedalen die je constant met de voet moet bedienen? ( ik heb geen wahwah gehoord die avond.. en ik meen dat de meesten van ons de wah kunnen bedienen zonder te kijken?)

Ik zou dit inlijsten, ware het niet dat er koffie overheen gespetterd is.. :)

Rinze

30 mei 2009, 12:47

Ze kijken toch naar hun voeten omdat ze te verlegen en depri zijn om gewoon voor zich uit te kijken :???:

We noemden ze vroeger (in de jaren 80) kwartjeszoekers of Zwollies, dat laatste omdat er opvallend veel van die lui uit Zwolle kwamen. Meestal waren ze inderdaad errug fanatiek en er vooral van overtuigd dat hun muziekkeuze, kledingkeuze etc. de enig juiste was. Wie dat niet vond was dom en mocht zonder uitzondering met minachting tegemoetgereden worden.

Grappige recensie trouwens.

Pepe

30 mei 2009, 12:54

Dat doet me denken aan een concert van Akkerman die om de 5 seconden zich omdraaide om aan een knopje van een 12inch te draaien -zo subtiel dat de oplettende luisteraar totaal geen verschil kon ontwaren wat nog maar eens onderstreept dat onze Jan een paar bijzondere oren heeft- en daar zo druk mee in de weer was dat er nauwelijks tijd overbleef om iets te spelen, laat staan om het publiek aan te kijken.

Ik dacht toen nog, make up your fuckin mind Jan, gebruik een stompbox.. aan of uit en dan kan je gewoon doorspelen.

Maar goed, ik begrijp dat een stompbox het probleem niet oplost, hoogstens dat je, in plaats van je om te draaien je nu moet bukken. http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon10.gif

Valoosj

30 mei 2009, 13:05

Edit: verkeerde band voor.

Yek1

30 mei 2009, 14:56

Mooi artikeltje wel, qua schrijfstijl!

Er blijkt wel duidelijk uit dat de recensent (jij) weinig met de muziek zelf hebt, en dat is op zich niet professioneel, vind ik.

Verder is de term "shoegaze band" een heel bekende aanduiding voor een type muziek / podiumpresentatie, en blijkbaar valt Valentine in die categorie. Dus dat een lezer dat even fijntjes uitlegt - omdat de recensent dat niet door lijkt te hebben - is niet zo raar. Het gaat niet zozeer om het uitleggen dat pedaaltjes met de voeten bediend worden, het gaat om de link daartussen en het type muziek en presentatie.

hoofd

30 mei 2009, 15:17

Verder is de term "shoegaze band" een heel bekende aanduiding voor een type muziek / podiumpresentatie, en blijkbaar valt Valentine in die categorie. Dus dat een lezer dat even fijntjes uitlegt - omdat de recensent dat niet door lijkt te hebben - is niet zo raar. Het gaat niet zozeer om het uitleggen dat pedaaltjes met de voeten bediend worden, het gaat om de link daartussen en het type muziek en presentatie.

Blijkbaar? MBV zijn zo'n beetje de uitvinders van de shoegaze. En de term heeft verder niet zo heel veel met pedaaltjes te maken, maar met wat Rinze zei:
Ze kijken toch naar hun voeten omdat ze te verlegen en depri zijn om gewoon voor zich uit te kijken

Ik was ook bij dit concert, samen met Joey Handsome, en ik hou echt wel van een potje shoegaze en ik heb veel concerten gezien. Toch he, het was wel een van de slechtere concerten die ik heb gezien. Er was echt geen flikker aan. En dat terwijl ik wel uit m'n dak kan gaan bij Mark Lanegan, die niet eens een instrument heeft om z'n desinteresse in alles mee te verbloemen.

Ook een mooie in het shoegaze-genre, A Place To Bury Strangers. Heftiger en meer pedalen dan MBV, maar wat stuiteren die rond zeg, niet normaal! Dat is pas optreden! :rockon:

zoon van Piet

30 mei 2009, 15:46

Mooi artikeltje wel, qua schrijfstijl!

Er blijkt wel duidelijk uit dat de recensent (jij) weinig met de muziek zelf hebt, en dat is op zich niet professioneel, vind ik.

Dat mag je vinden. Een recensie is echter niets anders dan een - liefst degelijk onderbouwde- mening. Maar dan een mening die toevallig gedrukt wordt. En ik hoef geen fan te zijn om een mening te hebben, dat zou enkel positieve recensies opleveren en juist dat zou ik onprofessioneel vinden.

Los daarvan probeer ik altijd om muziek op haar eigen waarde te beoordelen en zo kwam ik zelfs tot tamelijk positieve recensies van Blof en zelfs rene froger..

Verder is de term "shoegaze band" een heel bekende aanduiding voor een type muziek / podiumpresentatie, en blijkbaar valt Valentine in die categorie. Dus dat een lezer dat even fijntjes uitlegt - omdat de recensent dat niet door lijkt te hebben - is niet zo raar. Het gaat niet zozeer om het uitleggen dat pedaaltjes met de voeten bediend worden, het gaat om de link daartussen en het type muziek en presentatie.

Natuurlijk ben ik bekend met de term. Deze was al in een aankondigend artikel genoemd. Shoegaze staat voor depri introverte muziek. Het heeft niks van doen met je pedalen. Dan zou het pedalgaze moeten heten.. Mooie naam!

@hoofd: ik heb inmiddels aardig wat reacties gehad, ook van fans. ook die zijn over het algemeen van mening dat het niet best was. Dat vind ik een goed ding, omdat juist fans vaak alleen het goede (willen) horen.
Mijn hele artikel zou aardig samen te vatten zijn met jouw woorden:

Er was echt geen flikker aan.

dml

30 mei 2009, 15:59

Dat doet me denken aan een concert van Akkerman die om de 5 seconden zich omdraaide om aan een knopje van een 12inch te draaien -zo subtiel dat de oplettende luisteraar totaal geen verschil kon ontwaren wat nog maar eens onderstreept dat onze Jan een paar bijzondere oren heeft- en daar zo druk mee in de weer was dat er nauwelijks tijd overbleef om iets te spelen, laat staan om het publiek aan te kijken.

Ik dacht toen nog, make up your fuckin mind Jan, gebruik een stompbox.. aan of uit en dan kan je gewoon doorspelen.

Maar goed, ik begrijp dat een stompbox het probleem niet oplost, hoogstens dat je, in plaats van je om te draaien je nu moet bukken.

Een concert? Dat doet hij toch bij al zijn concerten? Heb hem meerdere malen mogen meemaken en bij al die keren staat hij ongeveer 50% van de tijd met zijn rug naar het publiek, met zijn knopjes te pielen. En het publiek pikt dat ook nog. Ik zou allang m'n geld hebben terug gevraagd.

stratman1976

30 mei 2009, 16:33

Een concert? Dat doet hij toch bij al zijn concerten? Heb hem meerdere malen mogen meemaken en bij al die keren staat hij ongeveer 50% van de tijd met zijn rug naar het publiek, met zijn knopjes te pielen. En het publiek pikt dat ook nog. Ik zou allang m'n geld hebben terug gevraagd.

Plus dat die gast half doof is en zijn geluid niets meer is dan een hoop schel geknetter. Echt zwaar overschat. Na 3 nummers heb je het wel gezien/gehoord.
Zelfs hem zie ik zijn geluid afregelen terwijl de versterker tegen z'n benen staat te blazen...tsja, dat je dan weinig hoog hoort lijkt me duidelijk (hij had geen monitor)

Yek1

30 mei 2009, 19:02

Plus dat die gast half doof is en zijn geluid niets meer is dan een hoop schel geknetter. Echt zwaar overschat. Na 3 nummers heb je het wel gezien/gehoord.
Zelfs hem zie ik zijn geluid afregelen terwijl de versterker tegen z'n benen staat te blazen...tsja, dat je dan weinig hoog hoort lijkt me duidelijk (hij had geen monitor)

Zag hem een paar mnd geleden met 5 great guitars (oid) en daar was ie toch echt (met akoest.gitaar) heer en meester. En dat waren niet de minste gitaristen waar ie me speelde. Meester van dynamiek, en atypische toonladders.

Pepe

30 mei 2009, 19:16

Natuurlijk, hij speelt de meeste gitaarhelden van dit forum voor zijn ontbijt met een kopje lauwe thee naar huis speelt, dat hoeft hij allang niet meer te bewijzen.

Niet alle shoegazers zijn shoegazers omdat ze gebrek aan zelfvertrouwen hebben, sommige kan het allemaal geen barst schelen http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon10.gif

edje kadetje

2 juni 2009, 12:27

ja acoustisch, dan heeft 'ie niks te rommelen met z'n versterker ...

Il_Falco

2 juni 2009, 13:58

recensent heeft gewoon gelijk. Als je al te luid speelt, heeft het publiek er niets aan. Hoe was de mix in de zaal trouwens?

Maareuh, shoegazers --> pedalen? lijkt me wel ver. doordat je pedalen gebruikt kan je dus geen contact meer maken met het publiek? tjah, dat zegt genoeg over het muzikale niveau van die lezersbrief...

En als je als recensent merkt dat de ganse zaal niet echt meespringt en doet, jah, dan weet je genoeg lijkt me..

Joey Handsome

2 juni 2009, 14:18

De mix in de zaal was nogal betreurenswaardig helaas. Zang was het gehele concert niet te horen en ik kon de basgitaar ook niet duidelijk waarnemen. De leadguitar van Kevin Shields overheerste als de best.

Anyway, ik vond er ook geen flikker aan en ik hou toch best van deze band en My Bloody Valentine is natuurlijk ook echt een vooruitstrevende band geweest. Zeker niet de minste naam. Beetje jammer allemaal dat het zo ging.

Tja, wat ik van de recensie vind... je legt het er wel heel dik op. Maar goed, het was allemaal ook erg opgeblazen en uiteindelijk stelde het ook niet zoveel voor.

Chris Winsemius

2 juni 2009, 14:42

Ik word zelf niet goed van dat achterlijke hoge volume (vaak nog icm. 'n k*t-mix) bij optredens.
Hele zaal vol oordoppen, niemand normaal aanspreekbaar en gewoon enorm vermoeiend.

Het hoeft niet mega-zacht van mij maar 'n goed en prettig geluid is meer afhankelijk van balans en tone dan van Boeing 747 volume-nivo...

(Zo maar weer eens 'n amp op 11 zetten... :seriousf: )

EuroCinema

2 juni 2009, 14:43

Erg apart trouwens ook dat Shields blijkbaar op het podium tot zijn grote frustratie kon horen dat zijn zang in de zaal te zacht stond. :???:

Bluze

2 juni 2009, 15:19

Uit de recensie:

"Even later sta je buiten. Daar gaat het gerucht dat iemand in de zaal spontaan in de broek gescheten heeft. De legendarische 'Brown Note' bestaat dus?"

Daar moest ik heel hard om lachen! Bedankt. :ok:

future2future

2 juni 2009, 15:19

http://www.youtube.com/watch?v=9E76p6vudfc

WTF?

Bernardduur

2 juni 2009, 15:21

Gave muziek!!!

Ik stond laatst bij ZZZ en damn, die stonden ook zo heerlijk hard. Je merkte het door in te ademen; de muziek ontnam je ahw de adem.

Joey Handsome

2 juni 2009, 15:26

http://www.youtube.com/watch?v=9E76p6vudfc

WTF?

Hier staan ze er dan wel weer redelijk bij. Maar ja, vroeger was alles beter.

zoon van Piet

3 juni 2009, 13:06

Tja, wat ik van de recensie vind... je legt het er wel heel dik op. Maar goed, het was allemaal ook erg opgeblazen en uiteindelijk stelde het ook niet zoveel voor.

Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat het er dik op ligt.. maar uitgangspunt voor mij was de hype rond 130 dB, meer dan de muzikale kwaliteiten van MBV. Ik kreeg de opdracht vd krant aan de hand van die hype. En dan ga ik daar over schrijven..

Maar ik moet wel kwijt dat ik natuurlijk vaker een 'slechte' recensie heb geschreven. En bij groepen met een fanatieke fanbase valt dat begrijpelijkerwijs niet goed. Opvallend vind ik dat de reacties nu erg mild zijn. zelfs MBV-fans vonden het zwaar kut...

( heel anders was dat toen ik de Ahoy-concerten van Doe Maar niet al te positief beoordeelde. 300 ingezonden brieven! Toen moest Peerke dood of op zn minst ontslagen worden :) )

dml

3 juni 2009, 14:45

Zo zie je maar weer dat (schrijven over) muziek een gevoelskwestie is. IIIEEEUUWWW!!

Rinze

3 juni 2009, 15:24

http://www.youtube.com/watch?v=9E76p6vudfc

WTF?

En wat lezen we dan in een van de reacties:

"April 24, 2009 - Fillmore, Denver. Best concert I have ever seen. My left ear is permanently damaged thanks to this song. It was like standing next to a 747 engine at takeoff - for 20 full minutes. Awesome! Well worth the 18 year wait. This band is STILL ahead of its time. Long live MBV! I actually could FEEL the music - it rattled me to the core. I am ruined for all other live shows in the future. First time I ever hallucinated from sound. Amazing."

Deze oen heeft blijkbaar bij een concert van MBV een gehoorbeschadiging opgelopen en is daar ook nog blij mee... :makeup:

Shoegaze is volgens mij helemaal niet nieuw BTW. In de new wave en postpunk-tijd werd de term ook al gebruikt. Ook vanwege de beschetenheid van de bandjes.

Vrienden van me gingen destijds naar de Cocteau Twins, bij welk concert de zangeres uiteindelijk in tranen uitbrak omdat het publiek niet aardig was :seriousf: Zelf heb ik de Jezus & Mary Chain een keer in Vera gezien, een concert van wel 20 minuten ongeïnteresseerde kutherrie (erg cool jongens). De term "shoegaze" lijkt me dus net als bijvoorbeeld "crossover" op zijn minst hergebruikt, en de desinteresse richting publiek is ook niet bepaald nieuw te noemen.

kassie

3 juni 2009, 17:43

zoon van Piet

3 juni 2009, 20:40

Brown Sound= Eddie v Halens gitaargeluid
Blue Note= legendarisch jazzlabel
Brown Tone= een redelijk obscure pedalenbouwer
Brown Note (http://en.wikipedia.org/wiki/Brown_note)= haal het pleepapier!

_M_P

4 juni 2009, 10:06

Ik sluit me voor honderd procent aan bij de woorden van de heer Winsemius. Te veel volume is vermoeiend. Meestal is het ook een manier om de daadwerkelijke kwaliteiten van de muzikanten in kwestie te verdoezelen en de kwaliteit van het liedje te verbloemen.

Ik kan trouwens sowieso niet goed begrijpen dat een muzikant zo veel herrie wil maken, dat je er gehoorbeschadiging bij kunt oplopen.

Kan iemand me, naast het 'gewoon cool' argument, nog op een andere manier overtuigen?

EuroCinema

4 juni 2009, 10:06

Shoegaze is volgens mij helemaal niet nieuw BTW. In de new wave en postpunk-tijd werd de term ook al gebruikt. Ook vanwege de beschetenheid van de bandjes.

Vrienden van me gingen destijds naar de Cocteau Twins, bij welk concert de zangeres uiteindelijk in tranen uitbrak omdat het publiek niet aardig was :seriousf: Zelf heb ik de Jezus & Mary Chain een keer in Vera gezien, een concert van wel 20 minuten ongeïnteresseerde kutherrie (erg cool jongens). De term "shoegaze" lijkt me dus net als bijvoorbeeld "crossover" op zijn minst hergebruikt, en de desinteresse richting publiek is ook niet bepaald nieuw te noemen.
MBV is uit eind jaren 80/begin jaren 90, en toen had je idd heel veel bands die zo genoemd werden, ook wel softere bandjes. De Britse muziekpers moet immers elke twee weken een nieuw genre kunnen hypen. Ik vond het mooie van de LP Loveless van MBV dat je onder de herrie flarden van mooie melodieeen opving, dat contrast werkte heel fascinerend. Geldt ook wel voor Dinosaur JR en Sonic Youth in die tijd, al deden die het weer net anders. "Mote" van SY bijvoorbeeld was een erg rustig gezongen liedje in een wolk van feedback en noise. Anyway, ik vind het jammer dat die spanning bij MBV nu afgeplat en gereduceerd lijkt tot een soort jackass-achtig "Tering wat hard he! Slecht voor je oren joh! We lijken wel gek! Haha hij heeft in z'n broek gescheten!" En ik heb heel wat extreem harde gitaarnoise gehoord en gevoeld in die dagen, maar als je een paar keer naar een goed drum n bass feest bent geweest, weet je pas echt wat fysieke impact is. IMHO dan.

Henri H

4 juni 2009, 10:45

Ik heb midden jaren 90 een concert meegmaakt in Hilversum - "De tagrijn" van Altar.
Ik stond achterin de zaal maar kon het daar niet volhouden vanwege de herrie.
Ik ben naar de WC gegaan, heb m'n oren dichtgepropt met toiletpapier maar dat hielp niet.
Na 10 minuten ben ik maar naar het café gegaan.
Zo gauw als het boven de 115 dB komt ben ik weg hoor.

De term "Zwollies" komt me niet bekend voor maar waarschijnlijk behoor(de) ik ook tot die categorie; "alle muziek is k*t, behalve de muziek die ik mooi vind!" :D

Rinze

4 juni 2009, 11:46

En ik heb heel wat extreem harde gitaarnoise gehoord en gevoeld in die dagen, maar als je een paar keer naar een goed drum n bass feest bent geweest, weet je pas echt wat fysieke impact is. IMHO dan.

Klopt, heb in het verleden aan babysitting gedaan bij houseparties en dan worden de interne organen toch wel even opnieuw gerangschikt.

TimmU

4 juni 2009, 14:53

MBV is uit eind jaren 80/begin jaren 90, en toen had je idd heel veel bands die zo genoemd werden, ook wel softere bandjes. De Britse muziekpers moet immers elke twee weken een nieuw genre kunnen hypen. Ik vond het mooie van de LP Loveless van MBV dat je onder de herrie flarden van mooie melodieeen opving, dat contrast werkte heel fascinerend. Geldt ook wel voor Dinosaur JR en Sonic Youth in die tijd, al deden die het weer net anders. "Mote" van SY bijvoorbeeld was een erg rustig gezongen liedje in een wolk van feedback en noise. Anyway, ik vind het jammer dat die spanning bij MBV nu afgeplat en gereduceerd lijkt tot een soort jackass-achtig "Tering wat hard he! Slecht voor je oren joh! We lijken wel gek! Haha hij heeft in z'n broek gescheten!" En ik heb heel wat extreem harde gitaarnoise gehoord en gevoeld in die dagen, maar als je een paar keer naar een goed drum n bass feest bent geweest, weet je pas echt wat fysieke impact is. IMHO dan.

+1, DnB is nog wat heftiger. Breakcore is dan wel sneller, maar de baslijn zit anders ,die is bij DnB erg gericht op 'blazen'. Wel gaaf overigens!

zoon van Piet

4 juni 2009, 15:24

Hard, harder, het hardst..
ik heb heel wat snoeiharde concerten meegemaakt in mn leven, zeker in de tijd dat we nog geen milieu hadden en dus ook geen regels daaromtrent, of dB-meters om vast te stellen hoeveel het te hard was..
en ik heb Drum 'n' bass, gabbercore,metal, stoner aan den lijve ondervonden.
En mn hardste concert ooit is nog steeds dat van metallica in een klein kroegje in Brunssum.

Maar dit MBV was van een andere orde. het concert zelf was 'gewoon' snoeihard, dat holocaust was nog effe twee trappen (en een complete, extra ingehuurde P.A.) extra. 129,8 dB, volgens de controleurs van de ARBO, die 'toevallig' daar waren. En dat is echt heel anders dan 115 of 120..
Dit was geen muziek meer, vond ik.. en ik ben toch altijd ruim geweest in mn interpretatie..

Joey Handsome

4 juni 2009, 23:17

Maar het was wel hard. :crazyhappy:

Mike McCready

5 juni 2009, 09:41

Heb ooit Kill gezien op State-X. Dat was echt gruwelijk hard en ook nog in combinatie met tientallen lampen en stroboscopen die geen moment rust kregen. Nog nooit zoiets lomps meegemaakt.
Hingen zelfs waarschuwingsbordjes voor mensen met epilepsie dat ze daar maar beter weg konden blijven...
Stond toen naast Snah van Motorpsycho. Die keek mij aan, trok zijn wenkbrauw omhoog en liep toen de zaal uit ;)

EuroCinema

5 juni 2009, 10:18

In een aantal clubs in Londen heb ik kwa drum n bass echt volstrekte waanzin meegemaakt. Speakers van vloer tot plafond aan beide kanten van de dansvloer, en dan het intro van DJ Krust's Warhead, waar een 60 hz basnoot op z'n dooie akkertje heel langzaam omhoog kruipt, tot het je helemaal duizelt. Geeft wel een adrenalinekick als het nummer dan echt losgaat! Ik heb zelf (in mijn DJ dagen) met die plaat ook weleens een complete houten tribune in de kelder van Nighttown aan het vibreren gekregen, dat hele ding werd 1 grote klankkast. DJ's en producers waar ik mee te maken had, hadden trouwens ook in de DJ booth hun monitors echt krankzinnig hard staan. Zodanig dat het me fsyiek pijn deed (en dat dus na jaren in oefenhokken en bij noise-concerten). Ze mixten in de studio ook op volstrekt idiote volumes. Door de jaren heen hoorde je die muziek ook steeds scheller afgemixt worden, omdat iedereen z'n hoog kwijtraakte. :makeup:

Een kennis van me heeft trouwens bij de Swans weleens een gescheurd trommelvlies opgelopen. Toen hij dat jaren later (hij is popjournalist) aan Swans zanger Michael Gira vertelde, schrok die laatste zich een hoedje.

:seriousf: Zo dat was de afdeling opa vertelt hoe hard het vroeger was. Al was MBV zo te lezen nog idioter. Vanavond weer lekker braaf jazz spelen op IJazz.

FruscianteFan

5 juni 2009, 10:26

Ik had trouwens laatst dat ik (helemaal niet zo hard) naar een EP van Aphex Twin luisterde, en dat ik haast hoofdpijn kreeg van een hoge frequentie die erin leek te zitten. EQ'en werkte wel (vreemd genoeg werd de frequentie benadrukt toen ik hem op 'techno' zette), maar niet goed genoeg.

Of ben ik nou gewoon een watje? :D

Joey Handsome

5 juni 2009, 12:03

Dat van die monitors wat Eurocinema verteld zag ik een tijdje terug ook bij Venetian Snares live. Die kerel had op één meter van beide oren twee reusachtige monitors staan. Kan me niet voorstellen dat dat aangenaam geweest moet zijn. In de zaal ging het nog wel redelijk. Toch, bij muziekstomingen als breakcore verwacht ik ook wel dat het een beetje hard gaat.

Toch, ik was niet echt heel erg verrast bij MVB door die 130 db. Eigenlijk vond ik het nog wel gaan, ik denk dat ik daar eerder door geschrokken ben. Sowieso, ga maar eens naar Sunn 0))), dat is ook niet mis. Maar de keer dat ik echt een klap gehad heb is toen ik met m'n 16 jarige domme hoofd een keer met twee Twin Reverbs die op clean met een randje stonden in een kamer van 4 bij 4 met een drummer en een bassist gespeeld heb. Ik denk dat dat het hardste geweest is wat ik ooit gehoord heb en dat hoeft ook niet meer.

Een beetje volume mag wel bij bepaalde concerten, maar op momenten dat je er pijn van krijgt aan je oren of kop voegt het niets meer toe, eerder andersom. Toch, ik had graag vroeger The Jesus And Marychain eens goed los willen zien gaan hoor, of Sonic Youth ten tijde van Sister en natuurlijk ook wel Dinosaur Jr. in hun hoogtijdagen. Al spelen laatstgenoemden nog steeds hard.

Bernardduur

5 juni 2009, 12:52

Yes! Stond laatst bij Jr nogal vooraan..... snel maar even naar achter gegaan........

Hardste concerten hier waren ZzZ in Roosje en Mono in Tokyo...... die laatste was echt de luidste; geniale mensen maar LUID!

EuroCinema

5 juni 2009, 13:53

Toch, ik had graag vroeger The Jesus And Marychain eens goed los willen zien gaan hoor, of Sonic Youth ten tijde van Sister en natuurlijk ook wel Dinosaur Jr. in hun hoogtijdagen. Al spelen laatstgenoemden nog steeds hard.

Ik heb Sonic Youth net iets na die tijd 2 keer gezien (rond Daydream Nation, Goo). De eerste keer was zo hard dat er niets van de muziek te onderscheiden was. Stond je voor Kim Gordon, dan kwam er zoveel bas van het podium dat je bijna alleen maar bas hoorde. Qua gitaren was het dus kiezen: Renaldo of Moore. Zelfs de stoerste krakers renden weg om wc-papier in hun oren te proppen. Ik had natuurlijk ook wat verder naar achter kunnen gaan bedenk ik nu. Maar daar ben je 17 voor. :seriousf: Een klein jaar later zag ik ze op een festival en daar was het een stuk zachter en hee, opeens hoorde je ook muziek! Dinosaur heb ik destijds ook gezien. Was hard, maar je hoorde wel echte zang/bas/drums/gitaar. Goed hoor. Jesus & Mary Chain speelde destijds dan om 1 uur 'snacht twintig minuten lang in Paradiso op een doordeweekse avond of zulke gekkigheid. Gemist dus.

Overigens was Oasis ten tijde van hun tweede cd live ook bizar hard, deed echt heel weinig onder voor bovengenoemden. En Supergrass (!) in het begin trouwens ook, gek genoeg.