Beginnen met Jazz en Fusion

[Bloodline]

Wat raden jullie mij aan om te beginnen qua boeken of eventuele videos ?
Wat voor artiesten raden jullie aan ?

[beruk]

Als je een beginner bent qua gitaar spelen:
Deel 1 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?cart=34512026182435744&item=4565447&lc=recs:detail&cm_re=detail-_-recs-_-link3)

Anders zou ik gelijk door pakken met deel 2:
Deel 2 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=3513147&cart=34512026182435744&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Title)
Erg helder uitgelegd (met tabulatuur) en cd of dvd. Ik ben geen muziek docent maar mijn ex wel en die vond het een muziek theoretisch een goede methode.

Er ook nog:
Deel 3 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=3513244&cart=34512026182435744&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Title)

En:Deel 4 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=3513175&cart=34512026182435744&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Title)

En dan ben je wel klaar voor het:Norh sea jazz festival (http://www.northseajazz.com/)

[bastiaanvanbeek]

hier zijn een paar grote jazz artiesten die je zeker eens kunt uitchecken:

Miles Davis - met name de albums Porgy and Bess en Kind of blue

Art Blakey - het album Moanin' is echt een aanrader

Duke Ellington

Dave Brubeck

het zijn dan wel geen gitaristen, maar je kunt er zo veel van leren. het is bij jazz heel belangrijk dat je leert en aanvoelt hoe het in elkaar zit, en hoe het gespeeld wordt. luister veel naar de composities, de improvisaties, maar ook drum en baswerk.

[Bloodline]

Ik ga het zeker uitchecken.

Wat voor Jazz ik tegenwoordig goed trek is gypsy en:
http://www.youtube.com/watch?v=476vNb6thyM&feature=PlayList&p=E08A108B9BD43D23&index=7

Je hebt bijvoorbeeld fusion waarbij ik het gewoon niet kan volgen, net als vrije muziek.
Maar zoals in dat filmpje daarboven dat volg ik heel goed, heel aangenaam in het gehoor.

Ik weet dat hij improviseert maar is er een naam voor zulke jazz ?

[FretdelaTourette]

Ik weet dat hij improviseert maar is er een naam voor zulke jazz ?

SOLO JAZZ GUITAR!

twee van mijn helden in dit genre:

Joe Pass

Lenny Breau

enjoy!

[terrasbeest]

SOLO JAZZ GUITAR!

twee van mijn helden in dit genre:

Joe Pass

Lenny Breau

enjoy!

Dat is geen Fusion. Check Scott Henderson op Youtube, er is een post met de volledige ( in stukjes ) Hotlicks video : zoek lzapped ( voor alle duidelijkheid LZAPPED niet IZAPPED ).
Als je van Rock komt vermoed ik dat Fusion iets ' makkelijker ' is,omdat het ritme er beter bij aansluit,wat toch wel 1 van de moeilijkere dingen is bij straight Jazz.
Check it out.

[Guitarmania]

Twee dingen:

1) naar die muziek gaan luisteren zodat de boel goed tussen je oren komt en je er feeling mee krijgt;

2) ga eens niks lezen over muziektheorie maar schrijf het gewoon eens voor jezelf uit. Pak een potlood en een lineaal, trek 6 lijnen en schrijf de boel gewoon eens voor jezelf uit. Dat is perfect voor je inzicht in die 6 snaren en de laddertjes erover. Op een gegeven moment kom je er niet uit en ga je gericht zoeken. Zo kom je tot antwoorden. Niet door eoa vaag boek te lezen met overtrokken info.

[terrasbeest]

Twee dingen:

1) naar die muziek gaan luisteren zodat de boel goed tussen je oren komt en je er feeling mee krijgt;

2) ga eens niks lezen over muziektheorie maar schrijf het gewoon eens voor jezelf uit. Pak een potlood en een lineaal, trek 6 lijnen en schrijf de boel gewoon eens voor jezelf uit. Dat is perfect voor je inzicht in die 6 snaren en de laddertjes erover. Op een gegeven moment kom je er niet uit en ga je gericht zoeken. Zo kom je tot antwoorden. Niet door eoa vaag boek te lezen met overtrokken info.

Inderdaad.

[Rinze]

Miles Davis - met name de albums Porgy and Bess en Kind of blue




P&B en KoB zijn inderdaad geweldig. Alleen luister je daar toch vooral naar wat er met de blazers gebeurt, toch? Met name op P&B zitten voor mijn ongeoefende oortjes zoveel prachtige maar o zo ondoorzichtige harmonieën...:dontgeti:

[bastiaanvanbeek]

P&B en KoB zijn inderdaad geweldig. Alleen luister je daar toch vooral naar wat er met de blazers gebeurt, toch? Met name op P&B zitten voor mijn ongeoefende oortjes zoveel prachtige maar o zo ondoorzichtige harmonieën...:dontgeti:

wat bedoel je met ondoorzichtig, dat het niet echt duidelijk is?

ik vind de harmonieën iig wel heel duidelijk. vaak spelen ze niet synchroon in harmonie maar (ik weet niet of hier een term voor is) spelen ze langs elkaar heen in harmonie.

[beruk]

Ik ga het zeker uitchecken. naam voor zulke jazz ?

idd solo jazz guitar:
Een absolute grootmeester:George van Eps (http://www.youtube.com/watch?v=cfTtjBpIE5E)
Op de spaanse:Charlie Byrd (http://www.youtube.com/watch?v=zzkvfF9w6-s&feature=related)
Ook solo guitar jazz:Baden Powell (http://www.youtube.com/watch?v=TSUNbvb-DWg) maar dan de samba versie

[EuroCinema]

Vanuit je shred (toch?) achtergrond zou je naar Alan Holdsworth kunnen luisteren, beest van een gitarist. Op het nummer Fred van Tony Williams Lifetime bijvoorbeeld. John Scofield, John McLaughlin en Mike Stern hebben ook veel gemaakt dat rockers tot op behoorlijke hoogte kan bekoren. Ik zou als ik jou was niet te geforceerd om die moeilijke/niet te volgen passages heen gaan manoeuvreren. Gewoon lekker erin duiken, na een tijdje wennen je oren eraan en ga je de logica erin horen. (Al ben ik bij fusion ook weleens de weg kwijt, vooral als de bassist weigert om de tonica te spelen en de drummer de eerste tel steevast omzeilt.)
Verder zijn de klassieke platen van Miles, Coltrane, Monk, Mingus, Parker etc. prachtig, maar het is wel een hele stap om een nieuw genre te bestuderen aan de hand van platen zonder gitaarwerk. Heel toegankelijke klassiekers met gitaar in de hoofdrol (technisch niet heel moeilijk, maar wel enorm doordacht en muzikaal) zijn Midnight Blue van Kenny Burrell en Green Street van Grant Green. Have fun!

[Bloodline]

Vanuit je shred (toch?) achtergrond zou je naar Alan Holdsworth kunnen luisteren, beest van een gitarist. Op het nummer Fred van Tony Williams Lifetime bijvoorbeeld. John Scofield, John McLaughlin en Mike Stern hebben ook veel gemaakt dat rockers tot op behoorlijke hoogte kan bekoren. Ik zou als ik jou was niet te geforceerd om die moeilijke/niet te volgen passages heen gaan manoeuvreren. Gewoon lekker erin duiken, na een tijdje wennen je oren eraan en ga je de logica erin horen. (Al ben ik bij fusion ook weleens de weg kwijt, vooral als de bassist weigert om de tonica te spelen en de drummer de eerste tel steevast omzeilt.)
Verder zijn de klassieke platen van Miles, Coltrane, Monk, Mingus, Parker etc. prachtig, maar het is wel een hele stap om een nieuw genre te bestuderen aan de hand van platen zonder gitaarwerk. Heel toegankelijke klassiekers met gitaar in de hoofdrol (technisch niet heel moeilijk, maar wel enorm doordacht en muzikaal) zijn Midnight Blue van Kenny Burrell en Green Street van Grant Green. Have fun!


beste post van het jaar, dank je wel.
Hier heb ik inderdaad heel veel aan!

Dank je wel ! (dit is niet sarcastisch, ik ben serieus ).

[jaspie]

Vanuit je shred (toch?) achtergrond zou je naar Alan Holdsworth kunnen luisteren, beest van een gitarist. Op het nummer Fred van Tony Williams Lifetime bijvoorbeeld. John Scofield, John McLaughlin en Mike Stern hebben ook veel gemaakt dat rockers tot op behoorlijke hoogte kan bekoren.

vergeet scott henderson (tribal tech) ook cker niet voor de jazz/rock grootheden.

[Shaggy]

Als je een beginner bent qua gitaar spelen:
Deel 1 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?cart=34512026182435744&item=4565447&lc=recs:detail&cm_re=detail-_-recs-_-link3)

Anders zou ik gelijk door pakken met deel 2:
Deel 2 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=3513147&cart=34512026182435744&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Title)
Erg helder uitgelegd (met tabulatuur) en cd of dvd. Ik ben geen muziek docent maar mijn ex wel en die vond het een muziek theoretisch een goede methode.

Er ook nog:
Deel 3 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=3513244&cart=34512026182435744&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Title)

En:Deel 4 (http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=3513175&cart=34512026182435744&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Title)

En dan ben je wel klaar voor het:Norh sea jazz festival (http://www.northseajazz.com/)

wow

deel 2 en 3 heb ik 15 jaar geleden gekocht en snap er nog steeds geen ruk van.

Ik vind het makkelijker om licks te onthouden en her en der toe te passen in improvisaties. Het nadeel is dat het slordig kan klinken, het voordeel is dat iedere solo uniek is.

Ik zou het wel heel graag willen beheersen, maar heb inmiddels geaccepteerd dat ik er het geduld niet voor heb. Akkoorden gingen me wel goed af, maar ook dat is slechts het onthouden van.

[vulvasonic]

De namen die EuroCinema noemt, zijn namen van gitaristen die inderdaad regelmatig uit een stevig rockvaatje plegen te tappen. Ze gebruiken het rock idioom en mengen het met alles wat ook maar enigszins naar jazz riekt. HEERLIJK om naar te luisteren, ben er zelf ook gek op.
Realiseer je echter wel dat deze jongens behoorlijk van leer trekken en ALLES uit de kast halen wat van invloed is geweest op de ontwikkeling van de jazz. Het zijn de gitaristen van NU en zij zijn derhalve regelmatig lastig te volgen.

Het kan dus geen kwaad om eerst eens te luisteren naar de meest invloedrijke en grensverleggende musici binnen de jazz (in chronologische volgorde). En probeer daarbij een beeld te krijgen van de grootste veranderingen die door hen hebben plaatsgevonden binnen de jazz (zowel in praktische als in theoretische zin). Je zult zien dat het steeds een stapje verder gaat en dat de muziek steeds vrijer wordt.
Ik denk dat dit kan helpen bij jouw ontwikkeling in die richting waar je heen wilt, want nogmaals; de moderne jongens gaan VER.

Overigens kan ik het zelf nog niet spelen al zou het mijn leven redden. De achterliggende theorie begrijp ik echter wel en daardoor kan ik het ook volgen. De enige die ik nog steeds niet kan volgen (en wellicht daarom ook zo geweldig vind) is John Scofield.
Wat hij doet op 'Protocol' (van het schitterende album 'Still Warm') is voor mij onnavolgbaar. En NERGENS klinkt het fout!
Voor mij heeft hij iets magisch. En ik ben ZOOOOO BLIJ dat dat nog bestaat!

Succes! :speed:

[Guitarmania]

Al ben ik bij fusion ook weleens de weg kwijt, vooral als de bassist weigert om de tonica te spelen en de drummer de eerste tel steevast omzeilt.

Een "vrindje" van me (klinkt dat blasse?) heeft Pat Metheny daar wel eens op aangesproken. Metheny heeft vaak van die rare maatsoorten. 13/8e of 11/8e. Neem bijvoorbeeld het intro van "First Circle", die staat wel ergens op Youtube. (check this out:

http://www.youtube.com/watch?v=FFPzDguv9gM&feature=PlayList&p=D3C99C9C81DBAC19&index=0

Op een van die videoos zie je de zanger gewoon zweten onder druk. Hij moet en tellen, en een melodie zingen. Ontzettend lastig.

Metheny zei echter dat je die 11/4 of 11/8 gewoon moet knippen. Een gewone 8/8e en een 3/8e.

Maar, hoe dan ook, die drummers leven op een andere planeet.

Ongelofelijk mooi nummer trouwens, First Circle...

[EuroCinema]

Ja, prachtig. Je kan het inderdaad allemaal wel in blokjes van 2, 3, of 4 tellen, maar je kan ook gewoon op de flow van de achtsten focussen. Wij doen in de band ook wel eens een stukje 7/8 of zo. Maar onze drummer en bassist zijn dan wel zo lief om regelmatig een hint te geven van waar we zitten :-)

[Tony L]

Ik begin Fusion ook steeds leuker te vinden. Vooral de chromatische licks die ik af en toe voorbij hoor komen zijn echt super gaaf! Zijn er tips om eigen chromatische licks te ontwikkelen? Ik zit nu veel uit te zoeken van Guthrie Govan en probeer dat dan weer toe te passen in mijn eigen spel. Ik probeer alleen te begrijpen waarom sommige licks zo gaaf klinken maar kan daar op Internet niet veel over vinden. Zullen de boeken die hier eerder zijn gepost mij daarbij kunnen helpen?

[EuroCinema]

Volgens mij is er op video's van Scofield en Martino wel e.e.a. over te vinden. Al valt er over echt chromatisch spelen met alle 12 tonen dan weer niet zoveel te zeggen, behalve: gebruik je oren. Miles Davis kon het verschrikkelijk goed, echt vanuit de chromatische ladder spelen. Bij anderen is het toch vaak een kwestie van "normale" noten, arpeggio's en patronen verbinden met chromatische tussennoten. Daar heb je van die standaard bebop-patronen voor: enclosure, het chromatisch omspelen van akkoordtonen zodat die laatste tonen steeds op een sterke tel "landen". En wat ik van Martino heb opgepikt: elke keer dat je van positie wisselt, kun je dat via chromatische tussennoten doen.

[Tony L]

Ik doel niet op het echte chromatische werk maar inderdaad meer de verbindingen die vaak chromatisch verlopen.


Bij anderen is het toch vaak een kwestie van "normale" noten, arpeggio's en patronen verbinden met chromatische tussennoten. Daar heb je van die standaard bebop-patronen voor: enclosure, het chromatisch omspelen van akkoordtonen zodat die laatste tonen steeds op een sterke tel "landen". En wat ik van Martino heb opgepikt: elke keer dat je van positie wisselt, kun je dat via chromatische tussennoten doen.

Daar gaan we mee experimenteren, thanks! Wat ik trouwens nog wel mee heb gekregen is dat bij chromatisch werk je veel met ritme moet werken. Op het moment dat je een vloeiende flow hebt klinkt het vaak al een stuk beter. Ik zal eens googelen op bebop enclosure.

[Jeroensnake]

Ga eens wat tango luisteren. Daar hoor je genoeg chromatische truucs die geweldig klinken. En sowieso wat voor geluid die gasten uit hun instrumenten weten te toveren ....