zoon van Piet
10 mei 2009, 12:42
( dit is echt zo'n hoe-overleef-ik-moederdag-topic.. geen vragen, gewoon een kletsverhaaltje..)
Ik was eigenlijk vergeten dat ik er een had. Maar met het opgraven van mn pedalen kwam ik op zolder de kleinste onder de klassieke vintage amps tegen:
http://www.pignose.com/pignose/images/pignose-lg.jpg
(heb zo snel geen plaatje van de mijne, maar ze zien er allemaal hetzelfde uit...)
Dus meteen even inpluggen, natuurlijk! op batterijen, want ik kon zo snel geen voeding vinden. Met een LP junior komt er gelijk een behoorlijke puist herrie uit het kleine ding. Opvallend daarbij is dat de Pignose een lekkere grom in het laag heeft - absoluut onverwacht voor zo'n klein ding, met 3 watt en 5 inch. Daarbij gaat ie al over de rooie vanaf een kwartslag op de varkensneusvolumeknop, in een licht reutelend ouderwets soort vervorming dat heel 70's klinkt ( en is, want uit dat tijdperk stamt de Pignose). Vroeger werd verteld dat dit herrieschoppertje op buisjes werkte. Onzin, alle Pihgnoses zijn fulltranny. Ze kunnen behoorlijk over de rooie gaan in een soort vervorming dat nevernooitnie voor buizenvervorming aangezien zal worden, maar dat zeker wel muzikale kwaliteiten heeft. jammer genoeg gaat dit wel gepaard met een vervelend zoem-ratel bijgeluidje. Dat kan en zal exemplarisch zijn, ik kon de oorzaak niet zo snel vaststellen.
De Pignose mag dan opvallend mooi laag hebben, hij heeft standaard geen mooi hoog. Gelukkig heeft er de absoluut unieke toonregeling: je opent het slotje aan de zijkant en zet het kreng open. Gelijk is het laag minder, maar openen de hoge frequenties in een helder geluid. je kan zelfs wahwahsounds maken door het kistje open en dicht te doen! ;)
Genoeg gelachen.. en heel interessant speelgoedje, zou je zeggen. ware het niet dat heel wat klassieke gitaarsounds op heel wat klassieke albums van hele wat grote namen voortkwamen uit het 5 inch keeltje van zo'n pignose. Zo waren Frank Zappa en Joe Walsh grote fans van dit guitige rakkertje. Zij en anderen namen het herrieschoppertje ook mee naar de studio en zo is de Pignose te horen op menige opname. waarbij Walsh de gewoonte had de varkensnuitjes te martelen met electriciteit: volgens hem klonken ze het best met meer dan negen volt op hun donder, zoveel dat ze nog nét niet de geest gaven.. zelf heb ik het ding net getest met halflege batterijen ( 6x1,5v), dus het kreng moet nog veel harder kunnen?
Ik was eigenlijk vergeten dat ik er een had. Maar met het opgraven van mn pedalen kwam ik op zolder de kleinste onder de klassieke vintage amps tegen:
http://www.pignose.com/pignose/images/pignose-lg.jpg
(heb zo snel geen plaatje van de mijne, maar ze zien er allemaal hetzelfde uit...)
Dus meteen even inpluggen, natuurlijk! op batterijen, want ik kon zo snel geen voeding vinden. Met een LP junior komt er gelijk een behoorlijke puist herrie uit het kleine ding. Opvallend daarbij is dat de Pignose een lekkere grom in het laag heeft - absoluut onverwacht voor zo'n klein ding, met 3 watt en 5 inch. Daarbij gaat ie al over de rooie vanaf een kwartslag op de varkensneusvolumeknop, in een licht reutelend ouderwets soort vervorming dat heel 70's klinkt ( en is, want uit dat tijdperk stamt de Pignose). Vroeger werd verteld dat dit herrieschoppertje op buisjes werkte. Onzin, alle Pihgnoses zijn fulltranny. Ze kunnen behoorlijk over de rooie gaan in een soort vervorming dat nevernooitnie voor buizenvervorming aangezien zal worden, maar dat zeker wel muzikale kwaliteiten heeft. jammer genoeg gaat dit wel gepaard met een vervelend zoem-ratel bijgeluidje. Dat kan en zal exemplarisch zijn, ik kon de oorzaak niet zo snel vaststellen.
De Pignose mag dan opvallend mooi laag hebben, hij heeft standaard geen mooi hoog. Gelukkig heeft er de absoluut unieke toonregeling: je opent het slotje aan de zijkant en zet het kreng open. Gelijk is het laag minder, maar openen de hoge frequenties in een helder geluid. je kan zelfs wahwahsounds maken door het kistje open en dicht te doen! ;)
Genoeg gelachen.. en heel interessant speelgoedje, zou je zeggen. ware het niet dat heel wat klassieke gitaarsounds op heel wat klassieke albums van hele wat grote namen voortkwamen uit het 5 inch keeltje van zo'n pignose. Zo waren Frank Zappa en Joe Walsh grote fans van dit guitige rakkertje. Zij en anderen namen het herrieschoppertje ook mee naar de studio en zo is de Pignose te horen op menige opname. waarbij Walsh de gewoonte had de varkensnuitjes te martelen met electriciteit: volgens hem klonken ze het best met meer dan negen volt op hun donder, zoveel dat ze nog nét niet de geest gaven.. zelf heb ik het ding net getest met halflege batterijen ( 6x1,5v), dus het kreng moet nog veel harder kunnen?