PDA

View Full Version : Gitaren in een band op elkaar afstemmen



Martijn-w
29 maart 2009, 23:24
In ons coverbandje zijn we met 2 gitaristen, ik speel slaggitaar, de andere gitarist met name solo's.
Ons geluid is nogal chaotisch als we met 2 gitaristen tegelijk spelen. Dit valt met name op nu onze sologitarist er een paar weken niet bij is geweest met repeteren. In een keer hoorde ik mij veel beter, de zang en toetsen kwamen er ook veel beter uit.
Maar zodra we weer met 2 gitaristen zijn klinkt het dus weer chaotisch. Het ligt natuurlijk gedeeltelijk aan het feit dat we elkaar in het spel niet genoeg ruimte geven. Maar daarnaast ligt het ook aan de afstelling van het geluid. De gitaren zijn al lichtjes uit elkaar gepanned. Wat kunnen we er nog meer aan doen? Met name bij nummers waar we distortion gebruiken klinkt het nogal modderig.

Vooral mijn spel is niet meer te horen zodra de andere gitarist begint te spelen.

Ash ketchum
29 maart 2009, 23:48
Gain misschien een tikkie terug draaien, dat voorkomt modderigheid en verzuipen in de mix. Verder helpt het als je een tegenovergesteld geluid kiest. Voorbeelden uit het verleden zijn bijvoorbeeld Les Paul - Telecaster. Speelt hij met zijn brugelement, kies jij je halselement en vice versa uiteraard.
Tijdens het soundchecken kan je ook van plek verwisselen, maar de amps laat je op dezelfde plek staan. Dat weet jij wat hij hoort en andersom.

Martijn-w
29 maart 2009, 23:57
Met name onze sologitarist gebruikt inderdaad veel gain, misschien hem eens dat wat terug laten draaien. Amps laten staan maakt niet uit, we repeteren over de PA.

bert k
30 maart 2009, 00:01
Neem ook eens de tijd om alleen met twee gitaren te oefenen, met de gain flink teruggedraaid. Dan hoor je of jullie partijen een beetje samengaan.

Ash ketchum
30 maart 2009, 00:01
Dan kan ik je adviseren om eens te repeteren zonder de PA. Dus alleen zang over de PA en eventueel toetsen. Dat kan alleen de dynamiek als band ten goede komen.

Pepe
30 maart 2009, 01:46
De kunst is om dynamiek te gebruiken, een solo moet hard en duidelijk, slag takes a backseat, niet alleen in volume maar creëer ook ruimtes. Als er zang is ga je daarachter zitten, niet ernaast.
Gitaristen hebben de neiging om alles vol te willen jodelen maar bedenk eens dat je in een bigband zou spelen. Als je wat te zeggen hebt sta je op, anders blijf je lekker zitten. Maarja, gitaristen... en dan maal 2 ...

en ja, hoe cleaner je geluid, hoe duidelijker je voor het publiek te onderscheiden bent.

Meneer I.
30 maart 2009, 12:45
Twee gitaristen in een band kan gaan leiden tot het beruchte 'gitaristen ego' ;), lange solo's en iedere gitarist wil vooral zichzelf (laten) horen. Had ik vroeger ook last van in mijn eerste bandje (eigen nummers). We waren twee gelijkwaardige gitaristen en speelden om beurten solo partijen waarbij het steeds harder ging en er steeds langere solo's kwamen. Degene die niet de solo speelde wilde toch weer wat riffjes etc laten horen, dit komt dan alleen niet ten goede aan het totaalgeluid. Na een aantal jaren zijn we ons meer gaan richten op het totaalplaatje, en dan is vooral de zanglijn bepalend de muziek meer begeleidend. We hebben toen nog een aantal goede jaren gehad :seriousf:.

Nu speel ik eigenlijk bewust in een coverbandje met 1 gitarist (ik zei de gek) en als er meerdere gitaarpartijen zijn dat laat ik de toetsenist e.e.a. aanvullen/ opvullen. Als bandleider vind ik het allerbelangrijkst dat de zang goed is, en uiteraard moet de begeleiding passend zijn en op z'n tijd een solo-tje is lekker maar het hoeft niet een half nummer te duren. Vorig jaar met mijn oude formatie gespeeld, en muzikaal stond het als een huis, maar qua zang waren er enkele (grote) glijders. Dit was de reden om deze formatie te stoppen en met enkelen ben ik doorgestart met een nieuwe zanger en zangeres.

Er kan absoluut prima met twee gitaristen gespeeld worden in een band, maar hou het totaalplaatje in de gaten en durf allebei een stapje terug te doen t.b.v. het totaalgeluid.

Om in gitaarnettermen te blijven: "just my two cents".:hippie:

Baker
19 april 2009, 22:33
Ik speel ook al jaren in een coverband met 2 gitaristen.
Dit zijn mijn tips:

-stop met repeteren met PA
-werk aan dynamiek
-geef elkaar de ruimte
-gebruik niet teveel gain
-zorg dat je een "prikkend" geluid hebt
-zorg dat je elkaar aanvult, in plaats van dat je alles dubbel speelt
Als je even wel dezelfde akkoorden speelt, laat dan bijvoorbeeld de één een hoge barre pakken, de andere een lage

Als je al het bovenstaande doet, hoeft het niet eens meer een probleem te zijn dat je bijvoorbeeld allebei een LP met marshall gebruikt.

Heibel
20 april 2009, 17:04
Tja, ik worstel met hetzelfde. Ik ben de sologitarist en daarnaast is er nog een slaggitarist. Hierover is nooit strijd geweest..ik ben aangetrokken als de sologitarist door hem. Wat betreft partijen gaat het ok, maar het zit 'm vooral in volume. Als sologitarist wissel je veel in volume en is het vervelend wanneer de slaggitarist dat ook doet, want op het ene moment prik ik er lekker doorheen en op het andere moment opeens niet meer. Een paar keer kan ik hem wel vriendelijk vragen of het zachter kan ivm de balans, maar voor zowel hem als mij wordt het pijnlijk om het voor de 88x te vragen. Het liefst draai ik 'm dan zelf 2 standjes terug, maar ik wil mezelf niet nog meer in het centrum van de aandacht plaatsen ten opzichte van hem. Ik snap het voor een deel wel, hij heeft gear waar ik alleen maar van kan dromen, maar toch speelt hij 2e viool. Hij wil zichzelf een plek geven.. Ik heb wel gemerkt dat het scheelt wanneer hij z'n mids scooped en ik er meer midden bijdraai..Dat geeft een betere kleuring..

Maar goed wat ik wil zeggen, het is een lastig onderwerp..je wilt de sfeer in 'n band goed houden en ieder in z'n waarde laten, terwijl je tegelijkertijd uitermate gefrustreerd raakt van je collega die niet met z'n volume kan omgaan...

Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan...

pimmetje
20 april 2009, 17:10
Is idd lastig.
Wat kan helpen is de zooi vaker opnemen. Wij hebben daar zo'n Edirol R-09 (http://www.rolandus.com/products/productdetails.aspx?objectid=757) voor. Dan is 't gemakkelijker op zulke probleempjes wijzen, want iedereen kan 't dan horen.
Je hoeft 't dan vaak niet eens zelf te zeggen :D.

edje kadetje
20 april 2009, 17:14
Inderdaad lastig.
Ook ik heb mijn ego niet altijd in bedwang. Ik dacht dat ik er redelijk mee zou kunnen omgaan, maar toen ik een poosje tweede viool speelde in een roger waters/pink floyd coverband, had ik het daar ook moeilijk mee. En dat terwijl ik die andere gitarist toch echt hoog inschat(te).

Het ego-probleem is lastig.
Technisch zijn de oplossingen makkelijk aan te dragen:
laat elkaar ruimte
speel niet te hard, wees gedisciplineerd met je volume
weinig gain gebruiken

maar ja, de ego's hè.

CowGuitar
20 april 2009, 17:54
De andere gitarist en ik hebben beide hetzelfde motto: "Simplicity is not stupidity."
We hebben alletwee wel ego, maar komen door het motto nooit in de knoop. En we krijgen vaak zelfs complimentjes dat de gitaarpartijen zo goed in balans zijn. :hippie:

Heibel
20 april 2009, 18:16
Thanks voor de tips..

We nemen vaak 'n repetitie op en daar kun je het ook horen..de andere gitarist beseft het ook wel, maar in z'n enthousiasme laat hij z'n goede bedoelingen vaak los..Trouwens..hij speelt op een rivierra buizen bak en ik op een Trace transistor..Ik heb soms het idee dat daar ook wel verschil in ligt. De sound van mijn amp is prima, maar in de combinatie van die twee versterkers leg ik het af voor wat betreft de 'directheid' van het geluid..Nog even doorsparen voor een goede buizenbak en misschien lost het zich dan op die manier op..haha..

Anyway..ik denk dat we binnenkort op de repetitie eens naast elkaar gaan staan, om zo beter te horen wat we allebei doen en samen proberen om tot een goed totaalgeluid te komen..

dannyk161
28 april 2009, 20:20
hier 2 stukjes over de stijl van rhythm-gitarist Malcolm Young, en waarom hij en Angus samen als ''1 gitaar'' klinken:

"heavy strings produce a thicker sound, but don't lend themselves to intricate lead playing as is the case with the lighter .010-.046 sets his brother, Angus, uses."

"Guitar Player magazine has stated that the secret to Malcolm Young's guitar technique is playing open chords through a series of medium-sized amplifiers set to low volume with little or no gain. This is contrary to the belief of rock guitarists who believe that rhythm guitar should involve loud and overdriven power chords through large amplifiers."

Heb het weleens geprobeerd, en het klinkt idd minder rommelig;) maar je bent nog wel even bezig om een mooie combinatie te vinden qua hoeveelheid en soort gain.

govertguitar
29 april 2009, 13:40
Ik heb altijd gain helemaal open. Nooit problemen met geluid afstellen gewoon even iedereen z'n volume even hard zetten en dan bij solo met een pedaaltje er net boven uitkomen.

449
29 april 2009, 14:02
-zorg dat je elkaar aanvult, in plaats van dat je alles dubbel speelt
Als je even wel dezelfde akkoorden speelt, laat dan bijvoorbeeld de één een hoge barre pakken, de andere een lage.


Helemaal mee eens!
Wat je speelt moet wel een functie hebben.
Hetzelfde probleem dat je elkaar in de weg zit kan ook bij gitaar en keyboards voorkomen.
Bij twee gitaristen kan b.v. 1 akkoorden spelen en de ander rifs spelen.
Als je beide slag speelt zorg dan dat deze elkaar ritmisch aanvullen, etc.
Dus probeer eerst uit wat ieder het beste kan spelen.
In sommige gevallen zal de één wat meer spelen dan de ander. In een big band spelen ook niet altijd alle 18 tot 20 muzikanten tegelijk en hetzelfde.

pol
29 april 2009, 14:26
Als je met 2 hetzelfde stuk speelt en het klinkt rommelig moet je toch meer oefenen tot het wel strak zit. is nogal makkelijk dat op het geluid te steken. ;)

Voor opnames is het soms ook beter om de ritmetracks aan de best spelende gitarist over te laten. 't is zelden dat je allebei even goed speelt en het is toch het eindresultaat wat telt.

guitarguru
3 mei 2009, 14:32
Misschien hebben jullie dan ook tips voor mij, nu ik dan toch enige gitarist ben geworden in een classic-rock band. Vanwege allerlei sound-technische en ego problemen met andere gitaristen, ben ik nu dus alleen verantwoordelijk voor de gitaarsounds. En je begrijpt het al............de andere kant van de medaille is dus dat ik de bandsound vaak te leeg vind, en dan vooral tijdens solo's onvoldoende het gevoel heb, te worden ondersteund. Ik mis dan een 'matje' die er lekker onder ligt. Dit gemis voelt soms zo erg, dat ik maar, tijdens een song, stop met soleren om maar weer slag te gaan spelen, om de 'body' weer te herstellen.
Ook mis ik het om hier en daar wat fills te spelen, creatief te mogen zijn, waar ik nu dus sneller kies voor het doorbeuken van akkoorden. Blijft een dilemma voor mij dus...... :???:

pimmetje
3 mei 2009, 14:50
Idd zal je in zo'n situatie vaak genoeg meer kiezen voor van-dik-hout-zaagt-men-planken-riffs dan subtiele riedeltjes. Je kan ook kijken of de bassist de kar tijdens solo's net en klein stukje extra kan trekken...

Ik zit nu in een vergelijkbare situatie als bassist... tenminste ik ben in die band van gitaar naar bas gegaan en er is geen nieuwe gitarist bijgekomen. De andere gitarist zit dus eigenlijk vooral in die vergelijkbare situatie :D.

Als eventuele oplossing zit ik te denken aan een pitch-shifter erbij, waardoor ik bij bepaalde stukken een octaafje hoger als extra'tje erbij kan laten klinken... en een drukker gespeelde bassriff om te vullen dan juist weer te versimpelen...
Maar daar zijn wij dus ook nog niet helemaal uit...

guitarguru
3 mei 2009, 15:28
Ik denk ook dat je je repertoire zult moeten aanpassen aan je huidige bezetting. Ik wil toch het origineel terughoren, dus mis die gelaagdheid, die je niet kunt reproduceren.

Ik heb ook het idee dat je als gitarist dit aan moet kunnen. Dus dat je smaakvoller en virtuozer zult moeten spelen, om het publiek geboeid te houden. Juist omdat de bandsound transparanter is. Ik worstel dan al vrij snel met het in herhaling vallen, met op zich wel grappig pentatonisch solowerk.

Heb een beetje het van de regen in de drup gevoel. Ben lekker die 2e gitaristen kwijt, maar doe het nou dan maar eens in je eentje..............

De Beer
3 mei 2009, 16:25
Vooral die "ear-catching" partijen spelen dus niet 1 van de 2 gitaar partijen maar de op dat moment belangrijke partij. Ook al is het origineel met 2 gitaren.
Dat is wat je publiek herkent.

Nummers als "The boy's are back in town" worden wel wat lastig natuurlijk. Met wat Picht effecten misschien nog wel haalbaar maar natuurlijk toch niet helemaal je-van-het!

pimmetje
3 mei 2009, 16:27
Ik denk ook dat je je repertoire zult moeten aanpassen aan je huidige bezetting. Ik wil toch het origineel terughoren, dus mis die gelaagdheid, die je niet kunt reproduceren.Iedere bezettings-wijziging is een goede smoes om het repertoire weer 'ns goed onder de loep te nemen :D.

Maar je hebt gelijk. Sommige nummers zijn gewoon niet lekker met slechts 1 gitaar te doen.
Al denk ik dat op dat punt meer kan dan je denkt... alleen is een repertoire-verandering daarvoor misschien ook wel goed. Je hebt nu eenmaal ook jullie versies van nummers nu al op een bepaalde 2-gitaren-manier in je hoofd. Die interne klank van jullie eigen versie is misschien we moeilijker te veranderen dan een nieuw nummer als enige gitarist te benaderen...

Overigens zijn we nu wel langzaam aan van een werkelijke live-geluid discussie weg aan 't kruipen...

guitarguru
3 mei 2009, 16:37
Vooral die "ear-catching" partijen spelen dus niet 1 van de 2 gitaar partijen maar de op dat moment belangrijke partij. Ook al is het origineel met 2 gitaren.
Dat is wat je publiek herkent.

Nummers als "The boy's are back in town" worden wel wat lastig natuurlijk. Met wat Picht effecten misschien nog wel haalbaar maar natuurlijk toch niet helemaal je-van-het!

Ja, daar moet ik dus nog te veel naar zoeken en geeft veel onrust. Waar laat ik de akkoorden los, doe ik die lick nou wel of niet, en tijdens solo's vallen er, in mijn oren, gapende gaten, die ik niet ala Jimi of who-ever, lekker virtuoos kan gaan opvullen. Moet ontzettend wennen nog aan de constante druk, om alles 'gevuld' te houden. Zit ook meer tussen mijn oren, want de rest van de band vind het wel lekker transparant zo........:dontgeti:

Meneer I.
3 mei 2009, 21:13
Misschien hebben jullie dan ook tips voor mij, nu ik dan toch enige gitarist ben geworden in een classic-rock band. Vanwege allerlei sound-technische en ego problemen met andere gitaristen, ben ik nu dus alleen verantwoordelijk voor de gitaarsounds. En je begrijpt het al............de andere kant van de medaille is dus dat ik de bandsound vaak te leeg vind, en dan vooral tijdens solo's onvoldoende het gevoel heb, te worden ondersteund. Ik mis dan een 'matje' die er lekker onder ligt. Dit gemis voelt soms zo erg, dat ik maar, tijdens een song, stop met soleren om maar weer slag te gaan spelen, om de 'body' weer te herstellen.
Ook mis ik het om hier en daar wat fills te spelen, creatief te mogen zijn, waar ik nu dus sneller kies voor het doorbeuken van akkoorden. Blijft een dilemma voor mij dus...... :???:

Ik heb hetzelfde, maar wij 'mis'bruiken de toetsenist om e.e.a. aan te vullen qua sound. Helemaal gecovered zoals 't origineel? Nee, maar wel goed voor de totaalsound. Sommige licks speel ik dan ook niet, maar laat ik de toetsen bijv weer doen.

Luke-wannabe
3 mei 2009, 22:03
Grappige kwestie. Ik denk dat als de basgitarist een big muff bijvoorbeeld aantrapt dat er veel minder gaten zullen vallen. Als hij en de bassist dan nog wat drukker gaan spelen of de bassist speelt ook nog een keer powerchords heb je denk ik echt wel een dik gevuld totaalgeluid.

guitarguru
3 mei 2009, 22:46
Ik heb hetzelfde, maar wij 'mis'bruiken de toetsenist om e.e.a. aan te vullen qua sound. Helemaal gecovered zoals 't origineel? Nee, maar wel goed voor de totaalsound. Sommige licks speel ik dan ook niet, maar laat ik de toetsen bijv weer doen.

Ja lekker dan............. wij hebben dus geen toetsenist. Hebben wel gezocht, maar is niet te vinden.
Onze bezetting: bas/drums/gitaar/zanger. Is wel weer lekker voor de Free nummertjes (o.a. Allright Now). Die speelden dus ook in deze bezetting, zoals wel meer bands uiteraard. Denk dat we gewoon ons repertoire meer moeten gaan afstemmen op de huidige bezetting.
Bij b.v. "Always on the Run" missen we dus het gitaartje met het 'tegenlickje'. Gaat echt ten koste van de groove.

Meneer I.
3 mei 2009, 23:31
Ja lekker dan............. wij hebben dus geen toetsenist. .........
Bij b.v. "Always on the Run" missen we dus het gitaartje met het 'tegenlickje'. Gaat echt ten koste van de groove.

Geen toestenist maakt het al wat lastiger, en 'Always on the Run' is een MUST om een 2e gitarist erbij te hebben!
Lastig probleem, ik denk dat de set wat moet worden aangepast.:dontgeti:

Bernd Veenema
4 mei 2009, 14:01
Ik vind dat de DVD 'Anouk is Alive' uit 2006 eigenlijk verplichte kost moet zijn voor elke band met twee gitaristen. De samenwerking tussen Leendert en Martijn is daar zo ontzettend goed. Ze zitten elkaar op geen enkel moment in de weg en ook instrumentkeuze (Leendert: Strats en Les Pauls over Hook, Martijn: ES335 en Tele over Matchless) is geweldig in balans. Je kunt de licks/riffs die door Martijn worden gespeeld blind onderscheiden van de licks/riffs die door Leendert worden gespeeld. Dit is al tijden mijn favoriete muziekdvd zonder dat ik echt fan van Anouk ben.

dennis_rhcp
9 mei 2009, 18:39
hier nog een paar tips:

als ik met distotion speelde dan draaide ik de mid's uit dat klinkte gaaf... in de slaapkamer maar live prik je niet door de mix heen

gebruik dikke plectrums voor een heldere klank

als je de zelfde akkoorden speelt dan kan je er voor kiezen om een octaaf hoger of lager te gaan. dan wordt het geen brei. of laat de een akkorden doen en de ander gebroken akkoorden

probeer eens een lagere stemmin drop c, want hier bij heb je minder gain nodig voor een heavy geluid

Herman
10 mei 2009, 17:16
Wat ook nog wel eens wil helpen bij 2 gitaren die accoordjes pakken: Bv wanneer je barre's speelt, moet je geen volledige barre's pakken, maar alleen de bovenste 3/4 snaren. Laat de andere gitaristen dan wel volle acoorden pakken, en willen een klein beetje van slagje.

guitarguru
10 mei 2009, 19:02
Wat ook nog wel eens wil helpen bij 2 gitaren die accoordjes pakken: Bv wanneer je barre's speelt, moet je geen volledige barre's pakken, maar alleen de bovenste 3/4 snaren. Laat de andere gitaristen dan wel volle acoorden pakken, en willen een klein beetje van slagje.


Ja ja, alles goed en wel, moet je er dus wel in willen investeren met die 'andere'. Je blijft volgens mij toch wel een zekere mate van concurrentie houden, waarbij de een voor de ander niet onder wil doen. Dus qua plekje veroveren in het geluidsspectrum, als het verdelen van solo's en slagpartijtjes. Weet dus niet of ik die worsteling weer aan wil gaan.
Maar met 1 gitarist is het wel wat kaal. Tis of het een of het ander............

Baker
11 mei 2009, 23:03
Je blijft volgens mij toch wel een zekere mate van concurrentie houden, waarbij de een voor de ander niet onder wil doen.

Met zo'n iemand zou ik voor geen goud in een band willen spelen.:(
En ik vind eigenlijk dat niemand met zo'n iemand in een band zou moeten willen spelen.

ellisvertellis
12 mei 2009, 00:46
Ik vind het juist een uitdaging, twee op elkaar inspelende gitaarpartijen zoeken. Wel moeilijk en vraagt concentratie, maar als het plots tesamen komt... kicken!!

pimmetje
12 mei 2009, 01:14
Met zo'n iemand zou ik voor geen goud in een band willen spelen.:(
En ik vind eigenlijk dat niemand met zo'n iemand in een band zou moeten willen spelen.Kom op zeg.
Enige mate van concurrentie is er toch altijd wel? Je wilt tegelijkertijd ook samen iets goeds neerzetten en ook heus wel van elkaar leren.... maar over het algemeen is er heus wel iets van ego.

Dat is ook helemaal niet erg zo lang het de band als geheel beter maakt en niet lam legt of zo. Da's allemaal nogal afhankelijk van de combinatie van stijlen, persoonlijkheden, etc.

Niet voor de ander onder willen doen, hoeft niet negatief te zijn... het moet alleen niet DE drijfveer zijn.

Baker
12 mei 2009, 21:33
Als je het zo brengt, ja tuurlijk, beetje concurrentie is prima.

Alleen gitaarguru gad het over een "worsteling", en dat hij niet wist of hij die investering in die ander wel aan wil gaan, en het "veroveren" van een plekje.

Als het zover komt haak ik echt af.

guitarguru
12 mei 2009, 22:24
Als je het zo brengt, ja tuurlijk, beetje concurrentie is prima.

Alleen guitarguru had het over een "worsteling", en dat hij niet wist of hij die investering in die ander wel aan wil gaan, en het "veroveren" van een plekje.

Als het zover komt haak ik echt af.

Ja, laten we het maar op een persoonlijkheidsstoornis houden van mijn kant. Kon m'n speelgoed ook al niet delen, met andere peuters vroeger :supercool:
Ik voel me nou eenmaal gauw aangevallen of in een hoek gedrukt...... ga me dan ontzettend verdedigen, tot de spanningen tot een breuk leiden.
Mwah, zal toch ook echt niet de enige zijn, die zich zo voelt in nabijheid van andere mede-gitarist, denk ik maar zo.

Eko
29 mei 2009, 00:59
Met twee gitaristen spelen lukt alleen indien de een dienstbaar wil/durft te zijn voor de ander. Begeleiden is een vak apart. Het is jezelf wegcijferen en daardoor zoveel beter spelen. Het is een echte kunst om zo te spelen dat een zanger / instrumentalist beter gaat klinken.
Het is al eerder gezegd , speel nooit dezelfde dingen op dezelfde plek op de hals. Samen open accorden spelen bv is een ramp. Probeer elkaar aan te vullen qua geluid.

Ik heb al in veel bands gespeeld en ben altijd gevraagd om te begeleiden. Veel mensen vinden dat minder werk of te min. De reden dat ik gevraagd ben is altijd geweest : het kunnen spelen als een metronoom / het beter uit kunnen laten komen van een ander en het heel voorspelbaar kunnen spelen. Ook neem ik een 2e stem mee ( altijd handig).
Ik heb me nooit minder of anders gevoeld.

iWishmaster
29 mei 2009, 12:20
In mijn band lopen hier ook tegenaan. We spelen regelmatig dezelfde partijen en ik heb er mijn twijfels bij of dat wel de juiste manier is. Ik ben de slaggitarist (en heb hier geen moeite mee), maar eigenlijk spelen we beide het grootste deel van de tijd powerchords afgewisseld met riffs. Ik weet niet goed hoe (en door wie) er iets anders overheen gespeeld zou kunnen worden.
We hebben dat min of meer 'opgelost' door een ander geluid te kiezen: zijn geluid is erg strak, veel midhoog en hoog. Mijn geluid is wat minder strak, met relatief veel bas en vooral veel mids. Het totaalplaatje klinkt zo wel goed, maar ik denk dat er nog ruimte voor verbetering is ...

pol
29 mei 2009, 19:35
Met twee gitaristen spelen lukt alleen indien de een dienstbaar wil/durft te zijn voor de ander. Begeleiden is een vak apart. Het is jezelf wegcijferen en daardoor zoveel beter spelen. Het is een echte kunst om zo te spelen dat een zanger / instrumentalist beter gaat klinken.
Het is al eerder gezegd , speel nooit dezelfde dingen op dezelfde plek op de hals. Samen open accorden spelen bv is een ramp. Probeer elkaar aan te vullen qua geluid.



dat snap ik dus niet, als je allebei exact dezelfde partij speelt klinkt dat toch gewoon goed als het szuiver gespeeld is ?

Eko
30 mei 2009, 12:11
Het gaat er ook om te voorkomen dat je exact dezelfde dingen staat te doen. Beide open accoorden spelen klinkt gewoon weg niet prettig. Iedereen zet z`n vingers net iets anders en je krijgt dan heel snel het ideen dat er iets niet goed staat. Ook geeft het vaak een idee dat het een brei wordt. Als er 1 open accorden speelt en de ander barree dan klinkt het ineens voller. Ook kun je alle accoorden op wel 3 plekken op de hals vinden. De variaties zijn dus legio.
Ook kun je riffs spelen tesamen met de bass terwijl de ander volle accoorden speelt. Gewoon andere manieren van indelen van nummers maakt het minder saai.
Afwisseling doet het ook goed. Pak eens een 12-snaar er bij of een acoustische gitaar.

Rafke Pafke
17 juni 2009, 11:27
Interessant topic, vooral omdat ikzelf met het bandje waarin ik speel afgelopen weekend onze eerste optreden gespeeld heb (en voor de meesten van ons, inclusief mezelf, was het de allereerste keer op een podium).

Onze bezetting is drums, 2 gitaristen, bassist en zanger. We spelen covers en bij sommige nummers is het vrij makkelijk om te bepalen wat ik speel en wat de andere gitarist speelt, gewoon omdat je in het originele nummer duidelijk 2 gitaarpartijen kan onderscheiden.

Als ik er een aantal van onze nummers bijneem zie je dat vrij duidelijk:

The Darkness: I believe in a thing called love: hierbij spelen eigenlijk voornamelijk hetzelfde: powerchords en riffjes. Tijdens de solo's speelt de andere gitarist gewoon verder en doe ik de solo. Klinkt prima ook al spelen we hetzelfde.
Lenny Kravitz: are you gonna go my way: hier zijn er duidelijk 2 gitaarpartijen (zelfs 3) en is er dus geen probleem.
Babyshambles: delivery: ik arpeggio's en de andere volle barrés
Red Zebra: can't live in a living room: probleem, hier is er in het orgineel meestal maar 1 partij te horen, het welbekende riffje. Wij spelen dit nu allebei op dezelfde manier. Ik vind dit persoonlijk niet echt geweldig klinken. Ik moet eens uitzoeken of ik hier iets anders kan spelen zonder het nummer te verneuken.
George Baker Selection: little green bag: dit zijn we momenteel nog aan het instuderen. In eerste instantie speelden we beiden dezelfde ritmepartij wat dus open akkoorden zijn. Met 2 klonk dit echt niet. Ik speel nu cleane, gedempte powerchordjes op andere posities op de nek en dat werkt wonderwel.

Persoonlijk heb ik niet zo'n ego problemen. Mijn grootste zorg is toch dat onze2 partijen samen als een mooi geheel overkomen. Als dat voor mezelf betekent minder en simpeler te spelen, graag dan.

449
18 juni 2009, 13:59
Persoonlijk heb ik niet zo'n ego problemen. Mijn grootste zorg is toch dat onze2 partijen samen als een mooi geheel overkomen. Als dat voor mezelf betekent minder en simpeler te spelen, graag dan.

Helemaal mee eens.
Als ego's een rol gaan spelen ben je volgens mij sowieso al niet goed bezig.
Muziek maken gaat immers over samenspel. Als ego's een rol spelen is dit vaak te horen. Als het samenspel niet goed is hoor je dit altijd, hoe goed of virtuoos de muzikanten ook zijn.
Een goed voorbeeld hoe het wel moet zijn b.v. salsa bandjes. Die man met de cow bell zal je geen flitsende solo zien doen maar is wel net zo belangrijk als de rest.

Martijn-w
19 juni 2009, 00:37
Sinds lange tijd hebben we weer eens met onze buizenversterkers gespeeld in plaats van een pedaaltje rechtstreeks de p.a. in. Dit scheelde echt enorm in geluid. Eindelijk hebben de gitaren een dik geluid dat er bovenuit komt. Daarvoor werd de gitaar continu weggedrukt door de rest. Resultaat was wel dat iedereen doof was na de repetitie, want 100W buizen kan gewoon niet zacht :P