PDA

View Full Version : Hoe noem je deze akkoorden?



hole
6 maart 2009, 08:08
#1
E |0-5-4-0-3-0| e (iets met D lijkt mij)
#2
E |0-0-5-5-0-0| e (iets met A?)

Progressie is overigens
Am C #1 #2

Il_Falco
6 maart 2009, 08:35
het eerste is volgens mij een Dadd9/E (e is de secunde van d) en heeft e als grondnoot.

het tweede :

e a g c b e

e f# g# a b c# d# --> e ion --> 1 4 b3 b6 5 1
a b c# d e f# g# --> a ion --> 5 1 b7 b3 2 5
(Ik weet het niet :sssh:)

DeiDRagonas
6 maart 2009, 08:50
Is die 2e niet gewoon een Asus2 met een E in de bass dan?

R.

Il_Falco
6 maart 2009, 09:03
Is die 2e niet gewoon een Asus2 met een E in de bass dan?

R.

de 3 (b3 in dit geval) wordt toch niet vervangen door een 2, hij staat er nog de 3. En wat doe je met die b7 dan?


De grondnoot is a, de bassnoot e, dus: A...../E
die b3 zorgt ervoor dat het een mineur akkoord is. dus Am/E
die 2 is eigelijk een 9 : Amadd9/E
en de b7 is dan een dominant septiem: Am7add9/E

Dit is mijn definitieve gok: Am7add9/E!

-=JEROEN=-
6 maart 2009, 09:06
Voor akkoordbenaming heb je 2 dingen nodig:

1. weten wat de grondtoon is
2. weten hoe de andere tonen zich verhouden tot de grondtoon

Als jij #1 als een D ziet, behandel hem dan ook zo. Je speelt de tonen: e, d, fis, g, d en e. Met d als grondtoon is dat dus: d fis e g = 1 3 9 11. Noem het een D9/11 (haha, D nine eleven, wat een ramp). Ik zou overigens de lage E niet spelen.

In #2 zitten een e, a, g, c, b, e. Gezien vanuit A: a c e g b = 1 b3 5 b7 9 = Am9. Ook hier zou ik de lage E niet spelen.

http://www.gootar.com/guitar/

-=JEROEN=-
6 maart 2009, 09:08
de 3 (b3 in dit geval) wordt toch niet vervangen door een 2, hij staat er nog de 3. En wat doe je met die b7 dan?


De grondnoot is a, de bassnoot e, dus: A...../E
die b3 zorgt ervoor dat het een mineur akkoord is. dus Am/E
die 2 is eigelijk een 9 : Amadd9/E
en de b7 is dan een dominant septiem: Am7add9/E

Dit is mijn definitieve gok: Am7add9/E!
Een akkoord met septiem en none, noem je een 9 akkoord. Een akkoord zonder septiem maar met none, noem je een add9 akkoord. Dus met E in de bas is het een Am9/E

DeiDRagonas
6 maart 2009, 09:16
de 3 (b3 in dit geval) wordt toch niet vervangen door een 2, hij staat er nog de 3. En wat doe je met die b7 dan?

Je hebt gelijk.. In de snelheid las ik die twee vijfen als twee tweeen... Sorry.

R.

Il_Falco
6 maart 2009, 09:18
Voor akkoordbenaming heb je 2 dingen nodig:

1. weten wat de grondtoon is
2. weten hoe de andere tonen zich verhouden tot de grondtoon

Als jij #1 als een D ziet, behandel hem dan ook zo. Je speelt de tonen: e, d, fis, g, d en e. Met d als grondtoon is dat dus: d fis e g = 1 3 9 11. Noem het een D9/11 (haha, D nine eleven, wat een ramp). Ik zou overigens de lage E niet spelen.

http://www.gootar.com/guitar/

stel dat je de lage E wel speelt, is het dan wel slash E?
(wat is trouwens het verschil tussen D9 en Dadd9?)

Edit: beantwoord.. maar geldt het voor alle septiem akkoorden ? (dat als er een septiem EN een none is, dat het D9 is)

hole
6 maart 2009, 09:22
Bedankt voor de snelle reacties allemaal!

-=JEROEN=-
6 maart 2009, 09:43
akkoord + septiem:
A7 = 1 3 5 b7
Amaj7 = 1 3 5 7
Am7 = 1 b3 5 b7
Am(maj7) = 1 b3 5 7

akkoord + septiem + none:
A9 = 1 3 5 b7 9
Amaj9 = 1 3 5 7 9
Am9 = 1 b3 5 b7 9

akkoord + none
Aadd9 = 1 3 5 9
Amadd9 = 1 b3 5 9
ook wel genoteerd als A/9 Am/9

meer info: http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=80688

Il_Falco
6 maart 2009, 09:50
tnx m8 ;)
+10

gitaarmeneer
9 maart 2009, 11:34
Ik ben benieuwd wat jullie van mijn analyse vinden. Ik weet niet of het officieel klopt, maar vind m toch leuk :

# 1 : D add4 add9 / E - > Add4 is hetzelfde als add11 alleen dan in het eerste octaaf *. Aangezien de dissonante secunde tussen terts en kwart belangrijk is voor de sound, kies ik voor add4.

# 2 : Am7 add2 / E - > ik zeg geen sus2 want, zoals Il Falco al opmerkte, komt de 2 niet inplaats van de 3 maar zitten ze er allebij in. Ik had, zoals Jeroen goed aangeeft, kunnen volstaan met 9 (is hetzelfde als 2 maar dan octaaf hoger en dan had ik die 7 idd weg kunnen laten, want 7 is vervat in een none akkoord, zoals Jeroen terecht aangeeft), echter net als bij vorig akkoord wil ik de mooie dissonante secunde tussen secunde en terts benadrukken.

Dat is iets wat ik jammer vind aan akkoordnotatie, dat er nauwelijks mogelijkheid is om de ligging en stemvoering van akkoorden en progressies te illustreren. Ik vind ook dat dit binnen de jazz en pop soms ten onrechte verwaarloosd wordt. Welke toon er in de bas gelegd wordt daar heeft men nog aandacht voor, maar de rest van de stemvoering niet. Ik vind een 2 duidelijk anders klinken dan een none en een kwart anders dan een 11. Als je de akkoorden van meneer Hole zou spelen met 11 en 9 ipv van kwart en twee dan klinkt het toch totaal anders?

Trouwens de klank van het tweede akkoord doet me denken aan Metallica's 'Call of ktulu/when hell freezes over'. Zo'n fijne metal track uit de oude doos, waarbij eerst een lang klassiek clean intro zit voordat het beuken begint :)

8IbkEEtED6s

[ Kut die optie werkt niet :d Ey mod, hoe embed je youtube vids in dit forum? Bij een ander forum werkte dit wel ]

Ik link m wel, Check het --> Metallica - call of ktulu check loopje op 0:36 voor fijne Am add2 (http://www.youtube.com/watch?v=8IbkEEtED6s). Daar hoor je een Am add2 als eerste akkoord. Geen Am7 add2 , zoals in de track van Hole, dat is te jazzy voor Metallica :D. Als tweede akkoord trouwens een fokking weird akkoord, Zelfde Am7 add2 alleen dan met een verminderde kwint, die in de bas ligt, maar in het hoog ligt dus nog de reine kwint :o --> Am b5 add2 add12 , waar dus zowel een verminderde als een (geoctaveerde) reine kwint in zit ! Misschien beter om hetm te benoemen als : B7b9 / D# [= B gealtereerd dominant akkoord met terts in de bas]. Dan is de dissonante kleine secunde niet meer een discrepantie tussen verminderde kwint en (geoctaveerde)reine kwint, maar gewoon groondtoon/none. Freaky gasten die metallica :D

--

* Voor mensen die nog niet zo snel zijn met toevoegingen en nog wat onhouden hebben van goniometrie bij wiskunde op school heb ik nog een leuke metafoor: als je het octaaf ziet als een periodiek verschijnsel (vergelijkbaar met een sinus of een draaiend wiel of whatever), dan is de golflengte/periode (waarde waarna het verschijnsel zich herhaald) gelijk aan een octaaf. Dat betekent dat je wiskundig gezien elke waarde kunt reduceren tot een waarde x | x = {1, .. , 7} (mod 7). In normaal nederlands zeg je een waarde 'modulo 7'. Dat betekent dat je van elke toevoeging n * 7 kunt aftrekken om er achter te komen aan welke noot de toevoeging gelijk is in het eerste octaaf van het akkoord.

dus

9 = 2 (mod7) - > secunde (9-7=2)
10 = 3 (mod7) - > terts (10-7=3)
11 = 4 (mod 7) - > kwart (11-7=4)
12 = 5 (mod 7) - > kwint (12-7=5)
13 = ................... sext
14 = septiem
....
23 = 2 (mod7) - > secunde + 3 octaven (23 - 3*7=2)

dus simpel gezegd: als je achter wilt komen wat voor noot een toevoeging is, trek er dan net zo vaak 7 vanaf totdat je in het eerste octaaf uitkomt om er makkelijk achter te komen wat binnen het eerste octaaf het interval is ten aanzien van de grontoon.

Die wiskunde er bij is eigenlijk overbodig maar ik vind het wel grappige manier van kijken.

-=JEROEN=-
9 maart 2009, 12:15
Moeilijk doen als het ook makkelijk kan :soinnocent:

1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
Am7add2 = Am9 (omdat die b dus een oktaaf hoger zit, zegt je eigen theorie)

Bij het C akkoord speelt hij ook geen E in de bas, dus zou ik dat bij die D ook niet doen, dus speelt hij een D11 (in dit geval zonder b7)

gitaarmeneer
9 maart 2009, 15:13
Moeilijk doen als het ook makkelijk kan :soinnocent:

1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14


ok im guilty as charged ;). Aan de andere kant: de makkelijkste weg is niet altijd de beste :p Nee maar serieus, ik denk dat het (met name voor mensen die niet zo geroutineerd zijn als jij) erg nuttig is om de zaak van verschillende invalshoeken te belichten. Dat leidt tot meer inzicht. Ik probeer mn posts zo te schrijven dat er voor zowel beginners als gevorderden wat in zit. Daarom kan het voor gevorden evt. langdradig overkomen omdat ik veel extra uitleg geef die gevorderden zoals jij niet nodig hebben.



Am7add2 = Am9 (omdat die b dus een oktaaf hoger zit, zegt je eigen theorie)


Je hebt een punt dat de B een octaaf hoger ligt. De terts ligt echter ook een octaaf hoger. Waar het me omgaat is dat de terts (C) en secunde (B) bij de greep in kwestie in hetzelfde octaaf zitten.

En als we jouw lijn doortrekken kunnen we een gewoon mineur barree akkoord op de 5e positie ook A no3rd add b10 gaan noemen omdat de terts pas in het tweede octaaf zit. Maar dat is wellicht een beetje veel van het goede ;)



Bij het C akkoord speelt hij ook geen E in de bas, dus zou ik dat bij die D ook niet doen, dus speelt hij een D11 (in dit geval zonder b7)

En ik zou die 11 dus 4 noemen, om de reden die ik aangeef. Echter als er een (beargumenteerde) reden is om die 4 toch 11 te noemen, dan hoor ik die graag van je Jeroen.
Het argument dat je hierboven aanvoert gaat hier niet op want hier zitten zowel de 3 als de 4 in het onderste octaaf.

Over de none:

Er zit naast een E in de bas ook nog een open hoge E snaar in het hoog als ik het goed begrijp. Dus of je die lage E weglaat of niet (wat van mij trouwens niet hoeft want ik vind hem wel lache klinken): het is sowieso een none akkoord.

Karst

-=JEROEN=-
9 maart 2009, 15:37
Ik gebruik 2 en 4 alleen met sus akkoorden. Wat de regels hiervoor zijn weet ik niet en wil ik ook niet weten. Ik hou van eenvoud, dus E7add2add4 noem ik gewoon E11, ongeacht de voicing. Bij jazz akkoorden (4 of meerklanken) gaat het vaak meer om hun functie en voicing dan om benaming. Vaak zat noemen ze het een 11 of 13 akkoord, terwijl er echt geen 6 of 7 klanken gespeeld worden. Dit systeem is eigenlijk nodig toe aan vernieuwing.

In welk oktaaf de toon zit vind ik ook niet zo belangrijk, omdat dit bij gitaar toch al een potje is. Hoeveel gitaar akkoorden ken jij waarbij de terts en kwint in hetzelfde oktaaf zitten als de grondtoon?

Meer uitleg is prima. Zeker van toegevoegde waarde. Alleen vond ik het knap ingewikkelt uitgelegt, vandaar mijn ironie ;)

gitaarmeneer
10 maart 2009, 16:13
Ik gebruik 2 en 4 alleen met sus akkoorden. Wat de regels hiervoor zijn weet ik niet en wil ik ook niet weten. Ik hou van eenvoud, dus E7add2add4 noem ik gewoon E11, ongeacht de voicing. Bij jazz akkoorden (4 of meerklanken) gaat het vaak meer om hun functie en voicing dan om benaming. Vaak zat noemen ze het een 11 of 13 akkoord, terwijl er echt geen 6 of 7 klanken gespeeld worden.


Ik snap je standpunt. Ik ben echter niet alleen een (jazz)gitarist maar ook een componist en ik vind het leuk om jazz en klassieke muziektheorie met elkaar te combineren, paralellen te zoeken, verschillen in kaart te brengen etc. Vandaar dat ik ook hier op het forum loop te nerden. In de oefenruimte en op het podium heerst vaak een niet-lullen-maar-spelen mentaliteit en ik hoop dat ik hier op dit forum op bepaalde muziektheoretische slakken zout mag leggen ;-)



In welk oktaaf de toon zit vind ik ook niet zo belangrijk, omdat dit bij gitaar toch al een potje is. Hoeveel gitaar akkoorden ken jij waarbij de terts en kwint in hetzelfde oktaaf zitten als de grondtoon?


Nou ja. Ik vind het dus altijd wel jammer dat veel gitaristen voor elk akkoord maar 1 greep lijken te kennen en soms weinig rekening houden met ligging en stemvoering. Ik doe dat graag wel. En het is ook goed mogelijk. En het klopt idd dat het typisch is voor gitaarakkoord dat de terts pas in het tweede octaaf zit. Ik denk echter dat een goede maat om een toevoeging in het tweede of juist eerste octaaf te benoemen is zoals ik al zei: ligt de toevoeging in het zelfde octaaf als noten van de basisdrieklank van het akkoord (prime, terts, kwint).

Een 4 in zelfde octaaf als de terts vind ik namelijk echt beduidend anders klinken dan een 11 in het hoog. En aangezien iemand hier in deze thread vraagt hoe noem je deze akkoorden, leek het me wel goed om het zo precies en correct mogelijk te benoemen. Sterker nog, ik denk dat als mensen deze thread volgen en jouw en mijn visie op de zaak lezen, dat dat zeker leidt tot meer inzicht en dus nuttig is.

Is het trouwens niet zo dat veel jazzgitaristen ook met hun voicings en liggingen veel doen? De meeste toevoegingen die in het hoog immers prima klinken, klinken super dissonant en brak als je ze een octaaf lager zou plaatsen. Ik ben wel benieuwd wat jouw primaire muziekstijl is, Jeroen.



Meer uitleg is prima. Zeker van toegevoegde waarde. Alleen vond ik het knap ingewikkelt uitgelegt, vandaar mijn ironie ;)

Goed dat we elkaar scherp houden ;-)

EuroCinema
10 maart 2009, 16:55
Is het trouwens niet zo dat veel jazzgitaristen ook met hun voicings en liggingen veel doen? De meeste toevoegingen die in het hoog immers prima klinken, klinken super dissonant en brak als je ze een octaaf lager zou plaatsen.

Nou ja, dat hangt ervan af. Ik speel bijvoorbeeld om een Am9 te suggereren weleens dit:
(Am9)
-
1
4
-
-
-

Een interval van een kleine secunde tussen secunde en terts dus. Ik vind dat eerlijk gezegd heel sfeervol klinken. Volgens mij doet Ronny Jordan, een supertoegankelijke smooth jazzer dit ook wel eens.

Echter, als je hem 1 vakje opschuift kun je met deze kleine secunde een A7#9 impliceren: je hoort de grote terts en de #9, die natuurlijk enharmonisch gelijk is aan de kleine terts. Klinkt dissonanter, maar mits goed getimed kan het nog steeds lekker werken, beetje Scofield-achtig soundje.

(A7#9)
-
2
5
-
-
-

-=JEROEN=-
10 maart 2009, 19:43
Het punt met akkoord benamingen is dat er geen eenduidige regels zijn. En al helemaal niet voor gitaar. Dus zodra ik merk dat het niet duidelijk voor de ander is wat ik bedoel, noem ik de voicing erbij. Vind ik zowiezo handiger omdat het verschil echt enorm kan zijn. Fmaj7 (xx3555) klinkt echt heel anders als (xx7968). Dus ipv moeilijke benamingen om aan te geven hoe het gespeeld wordt, noem ik veel liever de voicing erbij. Dan weet ik zeker dat het duidelijk is.

Ik denk dat men echter vaak te lui of te gemakzuchtig is om alle voicings helemaal uit te schrijven en zo zijn ze op zoek gegaan naar verkorte versies. Handig, vooral voor beginners, zeggen ze dan. Maar voordat ik jazzles kreeg, kende ik maar 2 C akkoorden (open en barree); een enorme beperking, mij ooit opgelegd door een leraar die ook niet beter wist. Wat een openbaring was het om in 1 positie tal van 3 en 4 klanken te kunnen zien liggen, en dat ik elke willekeurige positie (zo ver ben ik praktisch nog lang niet, maar in theorie wel). Voor die tijd was een C gewoon een C en maakte het alleen uit waar ie het makkelijkst speelbaar was.

De gemiddelde gitarist op dit forum kent waarschijnlijk ook maar 1 of 2 manieren om een C akkoord te spelen, wat eigenlijk te gek voor woorden is, want voicing is misschien wel net zo belangrijk als harmonie. Waarom denk je dat beginners het zo geweldig vinden als ik Stairway To Heaven voor ze speel? Omdat de akkoorden die ik speel iets magisch lijken te hebben. Terwijl het schema in essentie eigenlijk bloedje simpel is (Am E C D F G Am).


Ik ben wel benieuwd wat jouw primaire muziekstijl is, Jeroen.
Ik hou me niet zo met genre bezig. Ik hutsel echt alles door elkaar heen. Probleem is echter, ik heb kilometers tape met allerlei ideetjes, maar kom zelden tot nooit tot het uitwerken van een complete song. Trekt me gewoon niet op de een of andere manier. Vroeger toen ik mn eigen bandje had, moest ik wel songs schrijven, maar ook die zijn schaars. Veel van de nummers die we destijds hebben opgenomen zijn in de oefenruimte ontstaan, als jam. Door er een kop en een staart aan te plakken werden het songs. Ons publiek kon het echter wel waarderen als we live er een potje op-los-jam-de. Alleen vind ik het nog steeds moeilijk om die kop en staart te vinden. Alleen is maar alleen. Ideeën zat, maar geen samenwerking, zeg maar. Misschien zet ik die ideeën gewoon een keer op een plaat en breng het zo uit, met een leuk begeleidend tekstje erbij. Wordt vast een hit :seriousf:

Hier kan je wat van mijn gerommel beluisteren:
http://www.soundclick.com/bands/page_music.cfm?bandID=680660
http://www.soundclick.com/bands/default.cfm?bandID=810623&content=music
http://www.myspace.com/senserotterdam

hole
10 maart 2009, 21:21
Poe wat een theorie achter een relatief simpel vraagje.

Het kost me echt veel moeite om alles te begrijpen wat hier wordt gezegd. Julli hebben echt VEEL meer theoretische kennis in huis dan ik...maar ik vind het wel ontzettend interessant..

Dus bedankt voor jullie uitgebreide beschouwingen!!!

gitaarmeneer
10 maart 2009, 22:01
Het punt met akkoord benamingen is dat er geen eenduidige regels zijn
[snap] Dus ipv moeilijke benamingen om aan te geven hoe het gespeeld wordt, noem ik veel liever de voicing erbij. Dan weet ik zeker dat het duidelijk is.


Goed punt. Ik ben voor het uitschrijven van voicings! :) en xx7968 is zeker een mooie manier om fmaj7 te spelen, alhoewel je vast al aan zag komen dat ik het een Amb6 zou noemen ;)



De gemiddelde gitarist op dit forum kent waarschijnlijk ook maar 1 of 2 manieren om een C akkoord te spelen


Ja, en dan kunnen ze dus naar het theorie subforum komen om wat verdieping te vinden. Of beetje rondgooglen helpt ook enorm. Zo heb ik namelijk ook dit forum gevonden.



Ik hou me niet zo met genre bezig. Ik hutsel echt alles door elkaar heen.


Ja ik ben ook lekker breed. WEinig muziekstijlen waar ik me nog niet aan gewaagd heb. Voordeel daaraan is mijn multiinzetbaarheid en veelzijdigheid. Nadeel daaraan is het gebrek aan specialisatie. En dat is wat ik nu wil: meer verdieping opzoeken.



Probleem is echter, ik heb kilometers tape met allerlei ideetjes, maar kom zelden tot nooit tot het uitwerken van een complete song.


Dat ken ik. Op school (heb compositie toegepaste muziek gedaan aan HKU) moest ik tracks wel afmaken. Dat was wel leerzaam. En commerciele opdrachten doen, daar leer je ook dingen van afmaken. Dan heb je een deadline en dan *moet* het gewoon af zijn. Dus dat lukt wel. Alleen 'autonome' projecten afmaken vind ik nog steeds erg moeilijk. Heb een 400 gig met onaffe projecten en schetsen op mn computer staan :D


Misschien zet ik die ideeën gewoon een keer op een plaat en breng het zo uit, met een leuk begeleidend tekstje erbij. Wordt vast een hit :seriousf:


Ja altijd goed om van je zwakke punt juist je sterke punt te maken :)

gitaarmeneer
10 maart 2009, 22:07
@ eurocinema:

Ja dat zijn lekkere soundjes. Ik ken ze van scofield inderdaad (zijn album 'still warm' behoort nog steeds tot mijn favo jazzplaten). Ik ken scofield vooral van luisteren en wil me graag nog eens wat meer verdiepen in zijn speelstijl. Die lekker dissonantjes en verminderde appergio's met een lichte grommende distortion en een vleugje chorus.

Als je wat inzichten, een tutorial of trackanalyse kan posten over de improstijl van scofield is dat zeker welkom!

gr. Karst

-=JEROEN=-
10 maart 2009, 23:51
en xx7968 is zeker een mooie manier om Fmaj7 te spelen, alhoewel je vast al aan zag komen dat ik het een Amb6 zou noemen ;)
Kijk daar heb je al weer zo'n raar iets. Een Am7 is een A met b3, 5 en b7. Maar een Am6 is niet een A met b3, 5 en b6. Waarom wel b7 en niet b6.

Hetzelfde geldt voor 9, 11 en 13.

Am9 = 1 b3 5 b7 9
Am11 = 1 b3 5 b7 9 11
Am13 = 1 b3 5 b7 9 11 13 (al is het best lastig om 7 tonen te spelen op 6 snaren :P)

EuroCinema
11 maart 2009, 10:13
@ eurocinema:

Ja dat zijn lekkere soundjes. Ik ken ze van scofield inderdaad (zijn album 'still warm' behoort nog steeds tot mijn favo jazzplaten). Ik ken scofield vooral van luisteren en wil me graag nog eens wat meer verdiepen in zijn speelstijl. Die lekker dissonantjes en verminderde appergio's met een lichte grommende distortion en een vleugje chorus.

Als je wat inzichten, een tutorial of trackanalyse kan posten over de improstijl van scofield is dat zeker welkom!

gr. Karst

Mijn eigen (versimpelde) interpretatie van Scofield z'n stijl heb ik als een soort eerbetoon verwerkt in ons nummer "Scool", dat op m'n myspace staat. Ik gebruik daar voor de inside/outside frases vooral de half/heel (diminished) ladder en als ik me goed herinner af en toe lydian dominant (ik denk dan gewoon g melodisch mineur over C7#9). Verder helpt het voor de Scofield-gevoel erg om wat grotere intervallen te gebruiken, bijvoorbeeld door snaren over te slaan zoals in m'n intro-lickje. Live gebruik ik in dat nummer ook wel wat meer dissonante clusters van noten, zoals die hierboven (maar dan in C) of juist verder uit elkaar gelegen:
(C7#9)
11-
x--
9--
---
---
---

Verder eindigt Scofield vaak een relatief simpele frase op een dissonant: een blueslick in D7 eindigen met een half step slide omlaag naar de maj7 bijvoorbeeld. Of een aflopend arpeggio-patroontje eindigen op de b5 (of #4, zullen we die discussie lekker laten voor wat-ie is? :-) ) Ik vind hem eerlijk gezegd nog steeds beter worden. Een super herkenbare stijl, maar als je hem drie keer live ziet, speelt-ie wel echt drie keer heel ansdere dingen. En Route is m'n voorlopige favoriet, zo beheerst muzikaal en avontuurlijk tegelijk. Hoewel voor m'n eigen muziek A Go Go, Bump etc veel meer praktische aankooppunten bieden.

gitaarmeneer
11 maart 2009, 13:47
ey eurocinema thanks voor de suggesties :)


Mijn eigen (versimpelde) interpretatie van Scofield z'n stijl heb ik als een soort eerbetoon verwerkt in ons nummer "Scool", dat op m'n myspace staat.

klinkt lekker kerel. misschien dat je de band van mn vroegere gitaarleeraar Sander Hop ook wel zou diggen: http://www.raisetheroof.nl/. Op de site kan je fragmenten luisteren. hebben o.a. de heineken cross over award gewonnen en touren over de hele wereld.



Ik gebruik daar voor de inside/outside frases vooral de half/heel (diminished)

is dat hetzelfde als octatonisch half-heel ?



ladder en als ik me goed herinner af en toe lydian dominant (ik denk dan gewoon g melodisch mineur over C7#9).


ja precies. lydian dom kende ik nog niet, maar ik heb het ff opgezocht en is zo te zien een combi van mixo en gewoon lydisch a.k.a. de vierde modus van melodish mineur en tegelijk een appergio van Valt. Leuk! ik leer dankzij deze comments van jou weer een nieuwe invalshoek. dank. ik ga me eens wat meer in die modi van melodisch mineur verdiepen. (tot nu toe werkte ik alleen met de zevende (=gealtereerde ladder).). Ik heb wel eens gehoord dat er hele scholen zijn van jazzgitaristen (o.a. pat metheny en de nederlandse eef albers) die alles doen met modi van melodisch mineur. Weten jullie daar nog goed studie of tutorial materiaal voor?!



Verder helpt het voor de Scofield-gevoel erg om wat grotere intervallen te gebruiken, bijvoorbeeld door snaren over te slaan zoals in m'n intro-lickje.
Ja ik heb wel wat scofield basics geleerd van Sander. O.a. het gebruik van de mineur tertsen reeks (die compatible is zowel diminished, octatonische als gealtereerde klanken) en waarmee je ook die grote scofield-sprongen krijgt:



e | - - - 0 x - 0 x
B | - - 0 x - 0 x -
G | - - - 0 x - 0 x
D | - - 0 x - 0 x -
A | - 0 x - 0 x - -
E | 0 x - 0 x - - -


(de rondjes zijn 3b reeks, de x-jes 3b reeks van 1 vakje verder, gecombineerd de octatonische half-heel scale. )



Verder eindigt Scofield vaak een relatief simpele frase op een dissonant: een blueslick in D7 eindigen met een half step slide omlaag naar de maj7

bedoel je daarmee die 2noten maj7 waarbij je in hetzelfde octaaf de 1 en de 7 speelt? Ten aanzien van het D7 akkoord zouden dit de 6 en b7 zijn?


Of een aflopend arpeggio-patroontje eindigen op de b5 (of #4, zullen we die discussie lekker laten voor wat-ie is? :-) )

Bij welke akkoorden/trappen doet ie dat dan? dominant7?



Ik vind hem eerlijk gezegd nog steeds beter worden. Een super herkenbare stijl, maar als je hem drie keer live ziet, speelt-ie wel echt drie keer heel ansdere dingen.

Laatste album wat ik van hem gechecked heb is uberjam (waarop hij ook flirt met electronische beats). Heb hem nog nooit live gezien helaas. Als ie in de buurt is, give me a buzz :)



En Route is m'n voorlopige favoriet, zo beheerst muzikaal en avontuurlijk tegelijk. Hoewel voor m'n eigen muziek A Go Go, Bump etc veel meer praktische aankooppunten bieden.

[/maakt aantekeningen]

Ben zelf ooit lang geleden begonnen met het uitzoeken van Rule of Thumb van album still warm. Dat is die track die een chromatisch oplopende baslijn heeft (elk akkoord heeft basnoot een vakje hoger). Alleen toen kwamen er veel andere niet-jazzige verleidingen tussen door. Wie weet pik ik het binnekort eens op. Dan post ik de analse natuurlijk hier :)

Dank. Dit is allemaal zeer inspirerend.

EuroCinema
11 maart 2009, 14:13
ey eurocinema thanks voor de suggesties :)
klinkt lekker kerel. misschien dat je de band van mn vroegere gitaarleeraar Sander Hop ook wel zou diggen: http://www.raisetheroof.nl/. Op de site kan je fragmenten luisteren. hebben o.a. de heineken cross over award gewonnen en touren over de hele wereld.

Thanks! Ja Raise The Roof ken ik wel, ertg toffe band.



is dat hetzelfde als octatonisch half-heel ?

Yep.



ja precies. lydian dom kende ik nog niet, maar ik heb het ff opgezocht en is zo te zien een combi van mixo en gewoon lydisch a.k.a. de vierde modus van melodish mineur en tegelijk een appergio van Valt. Leuk! ik leer dankzij deze comments van jou weer een nieuwe invalshoek. dank. ik ga me eens wat meer in die modi van melodisch mineur verdiepen. (tot nu toe werkte ik alleen met de zevende (=gealtereerde ladder).). Ik heb wel eens gehoord dat er hele scholen zijn van jazzgitaristen (o.a. pat metheny en de nederlandse eef albers) die alles doen met modi van melodisch mineur. Weten jullie daar nog goed studie of tutorial materiaal voor?!

The Jazz Theory Book van Levine voor de theorie en Melodic Minor Secrets Revealed van Don Mock voor de licks.



bedoel je daarmee die 2noten maj7 waarbij je in hetzelfde octaaf de 1 en de 7 speelt? Ten aanzien van het D7 akkoord zouden dit de 6 en b7 zijn?

Bij welke akkoorden/trappen doet ie dat dan? dominant7?

Ik bedoel dat hij een pentatonische blueslick in A tegen een A7 (dominant septiem) bijvoorbeeld eindigt met een snelle slide van A naar een korte G#. Klein dissonant dingetje waarmee-ie zo'n hele lick opeens op scherp zet.




Dank. Dit is allemaal zeer inspirerend.
Jij bedankt, fijn onderwerp is dit geworden! (Die voorbeelden die je boven getypt hebt ga ik vanavond eens doorspelen, volgens mij weet ik wat je bedoelt).

gitaarmeneer
11 maart 2009, 15:02
The Jazz Theory Book van Levine voor de theorie en Melodic Minor Secrets Revealed van Don Mock voor de licks.


dank :)



Ik bedoel dat hij een pentatonische blueslick in A tegen een A7 (dominant septiem) bijvoorbeeld eindigt met een snelle slide van A naar een korte G#. Klein dissonant dingetje waarmee-ie zo'n hele lick opeens op scherp zet.


Ja ik zit er nu mee te stoeien en herken de sound. Dat brengt me trouwens op het volgende idee.: als je de bluespentatoniek van A uitbreid met die G#, en je voegt er ook de mixolydisch/dorische sext (F#) aan toe [die zowiezo altijd goed klinkt op een dominant akkoord], dan kom je uit op A melodisch. En ik vind dat je dat eigenlijk best lekker kan spelen over de hele blues van A!
A melodisch klinkt op het A7 akkoord goed als je zo'n scofield downslurr maakt. Op de vierde trap D7 klikt A melodisch goed omdat A melodisch enharmonisch gelijk is aan D lydisch dominant (4e mode van melodisch). Dat is dus gewoon mixo maar dan met een gealtereerde kwint. Op de vijfde trap E7 spelen van A melodisch op E7 komt neer op E mixolydisch b6 (5e modus van melodisch) waarbinnen de 4 klank E7 netjes laddereigen is. Het lijkt of A melodisch eigenlijk lekker klinkt alle dom7 akkoorden van de blues in A en dat je daarin ook de scofieldiaanse downslurrs lekker kan meepakken. Wat vind jij?



Jij bedankt, fijn onderwerp is dit geworden! (Die voorbeelden die je boven getypt hebt ga ik vanavond eens doorspelen, volgens mij weet ik wat je bedoelt).

Heb je een dayjob of leef je van/voor de muziek?

gr Karst

gitaarmeneer
11 maart 2009, 15:20
Kijk daar heb je al weer zo'n raar iets. Een Am7 is een A met b3, 5 en b7. Maar een Am6 is niet een A met b3, 5 en b6. Waarom wel b7 en niet b6.

Hetzelfde geldt voor 9, 11 en 13.

Am9 = 1 b3 5 b7 9
Am11 = 1 b3 5 b7 9 11
Am13 = 1 b3 5 b7 9 11 13 (al is het best lastig om 7 tonen te spelen op 6 snaren :P)

Nou volgens mij weet ik waarom dat is. en het is wel consequent. eigenlijk is regel als volgt: als er geen correctieteken bij staat gaat het in de regel om de grote of reine versie van het interval. Als het gaat om een kleine, verhoogde of verminderde versie van het interval, dan gebruik je een correctieteken. En dat doe je per interval uit het akkoord. Dus bij een Am13 slaat die m alleen op de terts. Vandaar dat het logisch is dat de 9, 11 en 13 groot zijn

Voorbeelden:

- Met kortweg een G akkoord, bedoel je dat om een akkoord met een grote terts gaat. BIj een mineur akkoord voeg je de letter 'm' toe.
- Met kortweg een 6 als toevoeging bedoel je een grote 6, bedoel je een kleine sext, dan zeg je b6
etc

Echter er is één uitzondering en dat is de septiem. Daarbij is het precies andersom. Zeg je kortweg Gm7 of G7. Dan gaat het altijd over een b7. Dus Gm7 is eigenlijk Gm b7 en G7 is eigenlijk G b7. Als het om een grote 7 gaat, geef je dat wel expliciet aan door hem 'maj7' te noemen. Dat is bij nieuwe gitaarleerlingen ook altijd even lastig om uit te leggen, wanneer het mineur nou op de terts slaat of op de zeven. Bijvoorbeeld als ik de akkkoorden Gm7 en Gmaj7 naast elkaar zet: wij weten dat in het eerste geval de 'm' op de terts slaat en dat de 'maj' in het tweede geval juist op de 7 slaat, maar voor beginners is dit vaak totaal niet logisch. Met name omdat de 7 in een Gm7 net als de terts klein is, en voor iemand zonder voldoende voorkennis de 'm' zowel op de terts als op de zeven kan slaan.

Maar goed. Waarom die schijnbaar onlogische afwijking? Dat vind ik een leuke interessante vraag. Ik weet het antwoord niet zeker maar ik heb wel een vermoeden: Namelijk omdat de kleine zeven (van oudsher) veel en veel vaker voorkomt. Eigenlijk standaard in zowel mineur als majeurakkoorden. Pas sinds de jazz en bepaalde moderne klassieke muziek is het gebruik van de maj7 populairder geworden, en dan nog eigenlijk met name in het majeur akkoord. Mineur akkkoorden met een maj7 kom je niet vaak tegen. Het enige waar ik ze tegen ben gekomen is bij een chromatisch dalende lijn, bijvoorbeeld: Am, Am maj7/G#, am7/G, am6/F#. Maar als mensen mij op leuke voorbeelden kunnen wijzen ander gebruik van mineur grote septiem akkoorden, dan graag!

Ik weet niet of dit precies klopt, maar dit is mijn educated guess. Als mensen hier meer over weten of als ik iets zeg wat niet helemaal klop: laat het weten.

terrasbeest
11 maart 2009, 17:48
Melodisch mineur : + 1 voor boeken van Don Mock.

Andere toespassing : check Jazz minor op Youtube, kom je uit bij Larry Corryell. ( Neem pen en papier...)

terrasbeest
11 maart 2009, 19:06
mineur grote septiem :melodisch mineur toonladder harmoniseren, en je hebt hem als 1ste akkoord, notatie mMaj7.

terrasbeest
11 maart 2009, 19:34
Klein en groot septiem : is gewoon het resultaat als je een majeur toonladder harmoniseert.
Maj7; min7, min7; Maj7, dominant ( gewone 7), min7 , min7b5.

EuroCinema
11 maart 2009, 22:10
dank :)
Ja ik zit er nu mee te stoeien en herken de sound. Dat brengt me trouwens op het volgende idee.: als je de bluespentatoniek van A uitbreid met die G#, en je voegt er ook de mixolydisch/dorische sext (F#) aan toe [die zowiezo altijd goed klinkt op een dominant akkoord], dan kom je uit op A melodisch. En ik vind dat je dat eigenlijk best lekker kan spelen over de hele blues van A!
A melodisch klinkt op het A7 akkoord goed als je zo'n scofield downslurr maakt. Op de vierde trap D7 klikt A melodisch goed omdat A melodisch enharmonisch gelijk is aan D lydisch dominant (4e mode van melodisch). Dat is dus gewoon mixo maar dan met een gealtereerde kwint. Op de vijfde trap E7 spelen van A melodisch op E7 komt neer op E mixolydisch b6 (5e modus van melodisch) waarbinnen de 4 klank E7 netjes laddereigen is. Het lijkt of A melodisch eigenlijk lekker klinkt alle dom7 akkoorden van de blues in A en dat je daarin ook de scofieldiaanse downslurrs lekker kan meepakken. Wat vind jij?
Heb je een dayjob of leef je van/voor de muziek?
gr Karst

Kan inderdaad, maar voor mijn smaak is altereren over een IV-akkoord toch niet zo lekker. Die sound impliceert voor mij een dominant. Dat is op de I (voor de IV) op z'n plaats omdat de I de V van de IV is als je begrijpt wat ik bedoel. Je kan voor de IV ook heel goed een II-V-je plakken in een blues. De IV kan die functie echter niet hebben ten opzichte van het akoord dat erop volgt. Tenminste, zo zie/hoor ik dat dan. (Ik leef trouwens wel een beetje voor, maar zeker niet van de muziek! ;))
Edit: bijna vergeten: die tertsenreeks is erg leuk, thanks. Lijkt op een een "gewone" heel/half vingerzetting, maar dan met stiekem een slimme wissel als je naar de b snaar gaat, erg bruikbaar!

teajay
12 maart 2009, 01:37
het septiem werd als eerst gebruikt in tertsenstapeling op de dominant. Pas in de 19e eeuw kwamen er vierklanken op andere trappen. Zodoende is de kleine septiem de originele. En in de boventonenreeks komt de kleine septiem eerder voor dan de grote. Genoeg drogredenen?

Die discussie over ladders gaat diep zeg. Jullie jazzidioom is behoorlijk ingewikkeld, al die verschillende laddernamen! Klein/groot septiemakkoord wordt zelden gebruikt in de klassieke muziek van voor de 20ste eeuw.

Interessant ook die discussie over Fmaj7 en Amb6. Ligt er natuurlijk aan welke functie, maar Joe Pass zou jullie gewoon beide gelijk geven. Voicing is wel heel belangrijk, maar ik doe er zelf te weinig aan. Zeker voor orkestjazz is het belangrijk hoe de noten over de blazers verdeeld worden. Ik vraag me eigenlijk af hoe ze daar met parallelle kwinten en octafen omgaan, misschien kan gitaarmeneer daar wat over vertellen? Heb net weer een huiswerkopdracht gemaakt daarover namelijk. :)

gitaarmeneer
12 maart 2009, 02:08
Kan inderdaad, maar voor mijn smaak is altereren over een IV-akkoord toch niet zo lekker. Die sound impliceert voor mij een dominant. Dat is op de I (voor de IV) op z'n plaats omdat de I de V van de IV is als je begrijpt wat ik bedoel. Je kan voor de IV ook heel goed een II-V-je plakken in een blues. De IV kan die functie echter niet hebben ten opzichte van het akoord dat erop volgt.

Ik snap je punt zeer zeker: die IV neigt als Valt of tritonus-verwante dominant [hierna te noemen: TV5] te gaan klinken, wat lekker is bij bijvoorbeeld tracks als The Chicken van Maceo Parker, die begint als een blues en de IV vervolgens een tussen-TV5 is naar bluesakkoord 1 vakje lager. Alleen in een echte blues wil je idd geen (TV)dominantwerking op de IVe trap.

Echter voor ik het opgeef ga ik daar nog 1 keer wat tegenin proberen te brengen :D Je zegt namelijk dat de gealtereerde sound een V impliceert. Maar is dat per definitie zo? Ten eerste hebben we het niet over een volledige gealtereerde ladder, maar over lydisch dominant. Die is helemaal rein aan een dom7 akkoord op de #4 na ! En #4 zit ook in gewoon lydisch wat je op een vierde of eerste trap van majeur kan spelen als een opzichzelf staande wholetone geinspireerde klank. Ok, ik geef toe dat het erg psychedelisch klinkt en nog weinig met bb king van doen heeft, maar dat geldt voor scofield ook regelmatig als ie bluest. LOL.

Ik dacht dus aan lydisch dominant als opzichzelf staande klank op de IVe trap, omdat in de blues elke blues akkooord als een Ie trap gespeeld kan woorden (je kan ook op de IVe trap uit de blues mixolydisch spelen bijvoorbeeld, zonder dat je IV als V gaat klinken). Dus als je de IV als I opvat en daarover lydisch dominant speelt, dan is dat kwa #4 vergelijkbaar met dat je lydisch over de eerste trap van majeur speelt.

Maar goed, het theoretische framework is rond, nu nog wat meer in de praktijk testen om te luisteren of het ook daadwerkelijk klinkt (klein detail, lol :P). Nja, bij bepaalde licks klinkt het wel goed, afhankelijk van hoe je #4 inkleed, maar ja dat is met alle valse noten zo ;-)



Edit: bijna vergeten: die tertsenreeks is erg leuk, thanks. Lijkt op een een "gewone" heel/half vingerzetting, maar dan met stiekem een slimme wissel als je naar de b snaar gaat, erg bruikbaar!

Ja het is idd een getruukte b-snaar (1 noot zit dubbel in de pattern) zodat je, als je alleen de vier hoogste snaren gebruikt, min of meer in 1 positie kan blijven. En om nog even in de scofield sferen te blijven: je kan met dat 3b patroon leuke symetrische grote-sprongen-string-skipping licks maken, bijvoorbeeld zo:



e --------------5h8-----------------8h11-
B ------4h7--------------7h10------------ ETC ....
G ----------5h8----------------8h11------
D --4h7-------------7h10-----------------
A ----------------------------------------
E ----------------------------------------
(h staat voor hammer-on)



(Ik leef trouwens wel een beetje voor, maar zeker niet van de muziek! ;))


Ik ben sinds een tijdje begonnen om mn aantal leerlingen uit te breiden zodat ik daarmee een basisloon kan verdienen, zodat ik niet meer elke muziekklus hoef aan te nemen die op mn pad komt. Ik heb tot nu toe vooral geld verdiend met componeren en produceren van opdrachtmuziek (zoals voor (korte)film, documentaire, bedrijfsfilms etc). En dat is wel leuk en blijf ik doen. Alleen het is fijn als je een basisloon hebt en keuzes kan maken qua welke klussen je wel en niet aanneemt, terwijl ik vaak heb gehad dat ik alles moest aannemen of anders mn huur niet kon betalen enzo. En daarnaast wil dan meer in bandjes spelen die ik echt leuk vind, da's toch wel een fijne luxe om te hebben :D Dus eigenlijk ga ik meer doen wat ik zelf echt leuk vind :P Ik vind het lesgeven trouwens ook erg leuk.

En heb je muziekopleiding gedaan?

-=JEROEN=-
12 maart 2009, 13:36
Dit gaat mij allemaal boven mn pet. Kan het niet meer volgen. Te weinig kennis.

terrasbeest
12 maart 2009, 13:57
Dit gaat mij allemaal boven mn pet. Kan het niet meer volgen. Te weinig kennis.

Het betekent ...eigenlijk niks.
Met een gitaar op de schoot, waren ze er langer uit.:seriousf:

gitaarmeneer
12 maart 2009, 16:14
Dit gaat mij allemaal boven mn pet. Kan het niet meer volgen. Te weinig kennis.

Tis niet zo moeilijk als het misschien lijkt: We hebben het gewoon over (heel)verminderde arpeggio's. De grap is namelijk dat als je zo'n neemt en je neemt ook die van 1 vakje verder en plakt die aan elkaar, dan krijg je de octatonische ladder (heel-half). En octatonisch komt eigenlijk neer op de eerste vier noten van gealtereerd en de laatste vier noten van mixolydish. Dus dim arpeggio's zijn fijn en makkelijk om op II en V te spelen. Eigenlijk is het een makkelijke manier om octatonisch en/of gealtereerd te spelen. Makkelijk te onthouden patroontje:

Probeer maar hoe het klinkt : speel bijvoorbeeld op A7 (vijfde trap op D):



e - - - - - - - x - - x
B - - - - - - x - - x -
G - - - - - - - x - - x
D - - - - - - x - - x -
A - - - - -(x)- -(x)- -
E - - - -(x)- -(x)- - -

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 1
0 1

Als het patroontje alleen speelt op de hoogste vier snaren, en dus de kruisjes die tussen haakjes staan weglaat, dan heb je een heel mooi symetrisch, makkelijk te onthouden patroontje te pakken, dat je waarschijnlijk ook aan de akkoordgreep van dim akkoord doet denken, die zie je er zo inliggen!

Ik zet ook nog ff de scale van Dmajeur er bij (dat zijn de rondjes, hekjes zijn noten die in beide scales zitten), dan zie je hoe je op de een kunt oplossen naar toonsoort D majeur in de standaard positie van Bmineur :



e - - - - - - o X o o X
B - - - - - - # 0 - # -
G - - - - - o o X 0 - X
D - - - - - - # - o X -
A - - - - - - o - o o -
E - - - - - - o - o o -

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 1
0 1


Als je dus alleen naar de rondjes + hekjes kijkt, dan zie je het standaard 'box' mineur patroon van Bmineur liggen (=D majeur). Als je alleen naar de hekjes en de kruisjes kijkt, dan zie je de verminderde arpeggio die je op de IIe en Ve trap kan spelen naar Dmaj7 (= Ie trap).

Het is allemaal niet moeilijk. Hoogestens nemen eurocinema en ik soms wat grote stappen omdat we een en ander bij elkaar als bekend veronderstellen, dus stel gerust vragen, dan leggen we het wel uit :)

terrasbeest
12 maart 2009, 18:57
@ Jeroen : laat je niet afschrikken door de terminologie, het zijn maar 12 noten:seriousf:

Dit soort intervallen ( als in diminished ) vind je ook terug in melodisch mineur.

FminM7 : F G Gb Bb C D E ,wordt ... D( heel ) E ( half ) F ( heel ) G( half ) Gb ( heel) Bb.

Over C7 kan je C +1 ( C#melodisch mineur ); C +4 ( F mel min); C +5 ( G mel min); C -2 ( Bb mel min ).

Zal afhangen waar je naartoe wil ( tension- release enz...).

EuroCinema
12 maart 2009, 20:08
@ gitaarmeneer, ja dat zijn leuke dingen! Kwa b5 op de IV: het hangt er erg vanaf hoe je het gebruikt natuurlijk, ga er eens wat meer mee experimenteren. Ik geen geen muziekopleiding, (ik ben neerlandicus :sssh:), maar baseer me op een cursus muziektheorie, wat priveles en vooral veel bibliotheekboeken die ik door de jaren heb doorgewerkt.

gitaarmeneer
12 maart 2009, 22:55
@ Jeroen : laat je niet afschrikken door de terminologie, het zijn maar 12 noten:seriousf:

Dit soort intervallen ( als in diminished ) vind je ook terug in melodisch mineur.

FminM7 : F G Gb Bb C D E ,wordt ... D( heel ) E ( half ) F ( heel ) G( half ) Gb ( heel) Bb.

Over C7 kan je C +1 ( C#melodisch mineur ); C +4 ( F mel min); C +5 ( G mel min); C -2 ( Bb mel min ).

Zal afhangen waar je naartoe wil ( tension- release enz...).

Hoi Terrasbeest, je bent soms wat kort in je uitleg en houdt er een eigen notatiestijl op na, dus ik begreep je opmerkingen niet altijd, maar volgens mij snap ik je nu! (hulde&hoera). De verschillende modi van melodisch mineur die je allemaal op de V kan spelen right? (waar je laatst ook al een comment over dropte waar ik nog op moest antwoorden). Ik vind dat zeer interessant.

Ik heb ff een aparte topic over de modi van melodisch mineur (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?p=1977819#post1977819) opgericht, en daar ook reactie op je post :blast:

gitaarmeneer
13 maart 2009, 00:24
het septiem werd als eerst gebruikt in tertsenstapeling op de dominant. Pas in de 19e eeuw kwamen er vierklanken op andere trappen. Zodoende is de kleine septiem de originele. En in de boventonenreeks komt de kleine septiem eerder voor dan de grote. Genoeg drogredenen?


;)



Die discussie over ladders gaat diep zeg. Jullie jazzidioom is behoorlijk ingewikkeld, al die verschillende laddernamen! Klein/groot septiemakkoord wordt zelden gebruikt in de klassieke muziek van voor de 20ste eeuw.


Je kan het zo makkeljik hoiuden als je zelf wilt, alleen door he tvan meerdere kanten te leren bekijken groeit het inzicht juist dat het allemaal op hetzelfde neerkomt :) (en dat vind ik dus leuk:p)



Interessant ook die discussie over Fmaj7 en Amb6. Ligt er natuurlijk aan welke functie, maar Joe Pass zou jullie gewoon beide gelijk geven. Voicing is wel heel belangrijk, maar ik doe er zelf te weinig aan. Zeker voor orkestjazz is het belangrijk hoe de noten over de blazers verdeeld worden. Ik vraag me eigenlijk af hoe ze daar met parallelle kwinten en octafen omgaan, misschien kan gitaarmeneer daar wat over vertellen? Heb net weer een huiswerkopdracht gemaakt daarover namelijk. :)

Wat is jouw achtergrond dan , waar ben je mee bezig en wie of wat geeft jou huiswerk ? :D (ben helemaal niet nieuwsgierig)

terrasbeest
13 maart 2009, 13:37
Hoi Terrasbeest, je bent soms wat kort in je uitleg en houdt er een eigen notatiestijl op na, dus ik begreep je opmerkingen niet altijd, maar volgens mij snap ik je nu! (hulde&hoera). De verschillende modi van melodisch mineur die je allemaal op de V kan spelen right? (waar je laatst ook al een comment over dropte waar ik nog op moest antwoorden). Ik vind dat zeer interessant.

Ik heb ff een aparte topic over de modi van melodisch mineur (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?p=1977819#post1977819) opgericht, en daar ook reactie op je post :blast:

Niks modi, zie nieuw topic.....

-=JEROEN=-
13 maart 2009, 22:49
Ik ga het morgen eens op mn gemak bekijken.

Ik vind je tabs soms wel wat verwarrend, effe wennen aan je notatie.

Ik gebruik zelf deze methode:

e|------------------------8-11--
B|-------------------7-10-------
G|--------------8-11------------
D|---------7-10-----------------
A|-----6-9----------------------
E|-5-8--------------------------

e|---|---|---|---|---|---|---|-o-|---|---|-o-|---|
B|---|---|---|---|---|---|-o-|---|---|-o-|---|---|
G|---|---|---|---|---|---|---|-o-|---|---|-o-|---|
D|---|---|---|---|---|---|-o-|---|---|-o-|---|---|
A|---|---|---|---|---|-o-|---|---|-o-|---|---|---|
E|---|---|---|---|-o-|---|---|-o-|---|---|---|---|
. . . . :

Ik maak dat in Kladblok en copy&paste dan hier in het forum.

Ik ken deze ladder, maar weet nooit zo goed wanneer je em kan gebruiken.
Vind octatonisch ook erg moeilijk toepasbaar, klinkt vaak alsof het buitenaards is ofzo, haha.

gitaarmeneer
15 maart 2009, 00:59
@ gitaarmeneer, ja dat zijn leuke dingen! Kwa b5 op de IV: het hangt er erg vanaf hoe je het gebruikt natuurlijk, ga er eens wat meer mee experimenteren. Ik geen geen muziekopleiding, (ik ben neerlandicus :sssh:), maar baseer me op een cursus muziektheorie, wat priveles en vooral veel bibliotheekboeken die ik door de jaren heb doorgewerkt.

@ eurocinema:

Nog ff over melodisch van de Ie trap spelen over IVe trap van de blues:

In dit filmpje (http://www.youtube.com/watch?v=7UCrssbLGto&feature=related) [thanks@Jaspie] speelt die dude ook lydian dominant op de IVe trap van blues zonder dat de IVe trap een dominant-functie heeft.
Ik vind dat best spacen.

EuroCinema
15 maart 2009, 10:26
Die gast speelt op mijn gitaar! :o
Hmmm misschien tijd om m'n standpunt te herzien dan... :)

terrasbeest
15 maart 2009, 10:32
@ eurocinema:

Nog ff over melodisch van de Ie trap spelen over IVe trap van de blues:

In dit filmpje (http://www.youtube.com/watch?v=7UCrssbLGto&feature=related) [thanks@Jaspie] speelt die dude ook lydian dominant op de IVe trap van blues zonder dat de IVe trap een dominant-functie heeft.
Ik vind dat best spacen.

Als je melodisch mineur harmoniseert, zal je merken dat er telkens 2 dominant 7 akkoorden in voorkomen, de link met de blues is dus vrij evident.

jaspie
15 maart 2009, 13:37
@ eurocinema:

Nog ff over melodisch van de Ie trap spelen over IVe trap van de blues:

In dit filmpje (http://www.youtube.com/watch?v=7UCrssbLGto&feature=related) [thanks@Jaspie] speelt die dude ook lydian dominant op de IVe trap van blues zonder dat de IVe trap een dominant-functie heeft.
Ik vind dat best spacen.

ik denk dat het werkt in dat geval aangezien er uit wordt gegaan van het Adorisch( met af en toe een C# de grote terst van A7). Als er dan vervolgens voor de D7 wordt geswitched naar Amelodisch of D lydisch dominant, verandert er maar 1 noot in de ladder. Van G naar G# namelijk.

terrasbeest
15 maart 2009, 14:08
ik denk dat het werkt in dat geval aangezien er uit wordt gegaan van het Adorisch( met af en toe een C# de grote terst van A7). Als er dan vervolgens voor de D7 wordt geswitched naar Amelodisch of D lydisch dominant, verandert er maar 1 noot in de ladder. Van G naar G# namelijk.

Voice leading zoeken idd

gitaarmeneer
15 maart 2009, 15:38
Die gast speelt op mijn gitaar! :o
Hmmm misschien tijd om m'n standpunt te herzien dan... :)


Wat voor model gitaar is dat? (ik ben me aan het orienteren voor nieuwe jazz gear, als je wilt reageren , dan graag in deze topic (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?p=1979799#post1979799))

Kep je nieuwe tracks geluisterd. Klinkt weer lekker. Live opname?

Ik heb wel paar opmerkingen over de opname:

- De keys staan beetje hard in de mix en de drums en bas juist beetje zacht
- De rhodes en hammond sounds van je toetsenist klinken wel erg fake. Ook als ie geen zin heeft te sjouwen met hammond, rhodes en loodzware lesley boxen etc (wat ik me kan voorstellen): er zijn veel (!) betere hammond en rhodes imitaties in de handel! En ik vind dat toch net ff jammer.
- Weet niet of je het op meerdere sporen hebt opgenomen, maar ook in het geval van niet valt er in de mix en met klein beetje huis tuin en kuiken mixing en/of mastering, hier en daar een subtiel compressortje etc, nog wel net een wat vettere sound uit de mix te halen denk ik. kleine moeite groot plezier.

EuroCinema
15 maart 2009, 17:20
:seriousf: :seriousf: :seriousf:
Sorry, maar op de 3 nieuwe tracks (bovenaan) hoor je 100% echte Hammond en Leslie. Die tracks zijn geproduceerd en gemixt door Phil Martin, bekend van cd's van o.a. de Jazzinvaders, Houdini's, AIFF, Soul Snatchers en Laura Vane & the Vipertones. Wij zijn al langer fan van zijn werk en zijn heel blij met hoe hij ons heeft laten klinken. Dus op dit gebied laat ik je advies even voor wat het is. ;)
(Over de oudere tracks zijn we zelf inmiddels wat minder tevreden, maar 1 van die nummers is gedraaid op Arrow Jazz FM en BBC6, dus zo rot zal het ook weer niet klinken.)

*edit: gitaartips heb ik toegevoegd in je gitaartopic *

gitaarmeneer
15 maart 2009, 17:42
:seriousf: :seriousf: :seriousf:
Sorry, maar op de 3 nieuwe tracks (bovenaan) hoor je 100% echte Hammond en Leslie, en die tracks zijn geproduceerd en gemixt door Phil Martin, bekend van cd's van de Jazzinvaders, Houdini's, AIFF, Soul Snatchers en Laura Vane & the Vipertones. Wij zijn erg fan van zijn sound, dus op dit gebied laat ik je advies even voor wat het is. ;)

Ik had hier eerst van alles getyped. Maar je wilt mn adviezen toch laten voor wat ze zijn, dus toch maar weer weggehaald ;)

EuroCinema
15 maart 2009, 19:06
:ok: Thanks. Ik moet ook fair zijn naar jou: in onze scene wordt nu eenmaal gestreefd naar een alles behalve "professionele" sound. Lees voor de lol maar eens het manifest van Daptone-producer Gabriel Roth: Shitty is Pretty! (http://messageboard.tapeop.com/viewtopic.php?t=48751)

En nu weer on topic! Ik heb die melodic minor over IV dingen uit dat filmpje geprobeerd, en dat klinkt inderdaad lekker spannend. Ga ik op oefenen. Die gitaar in dat filmpjhe is dus dezelfde als ik heb, die kerel heeft ook een filmpje waar-ie deze gitaar bespreekt: http://www.youtube.com/watch?v=Sqc8AcS88cE&feature=channel_page

gitaarmeneer
23 maart 2009, 02:59
[QUOTE=EuroCinema;1979962]:ok: Thanks. Ik moet ook fair zijn naar jou: in onze scene wordt nu eenmaal gestreefd naar een alles behalve "professionele" sound. Lees voor de lol maar eens het manifest van Daptone-producer Gabriel Roth: Shitty is Pretty! (http://messageboard.tapeop.com/viewtopic.php?t=48751)
[/QUOTE

Ik heb een nieuw topic in het recording-subforum (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?p=1986582#post1986582) gemaakt waar we over dit onderwerp kunnen doorkletsen :)