Interesse verloren

[DEA100MKIV]

Hallo allemaal!

Al jaren lezer... en af en toe poster.

Ik heb veel gespeeld, maar lig nu een jaartje stil door
ovelijden van mn dochter. Mn gitaar aan de kant gegooit...
De zin is gewoon weg.

Normaal zie je iets en dat wil je (GAS!). Maar dat heb ik ook niet meer.

Hoe los ik dat nu op?

Aan de wilgen hangen of ....

Tips zijn welkom.


Frank

[richwoodplayer]

hallo!

misschien naar een concert gaan van een band die je onwijs goed vind?
ik heb na een concert altijd heeel veel zin om gitaar te gaan spelen, mijn vingers beginnen dan al te jeuken als ik nog bij het concert ben:rockon:

[DEA100MKIV]

@richwoodplayer...


Zelfs dat doet me niks. Luisterde naar de extreme metal soorten, maar vind het nu gewoon grafherrie. Weet niet of dit de juiste topic is. Zo niet hoor ik het wel..

[richwoodplayer]

anders proberen een bandje te zoeken dat je daardoor weer plezier krijgt in het gitaarspelen?

[MarkV]

De zin is gewoon weg.

Dag Frank,

Geldt dat alleen voor gitaarspelen? Of ook voor andere hobby's/tijdverdrijf?

Verliezen van een dochter.... :grouphug:

[DEA100MKIV]

Die optie is er zeker, maar vorig jaar eind maart mn godin lgx sa vliegles gegeven, wat helaas niet zo best is afgelopen. Daarna spullen opgeruimd. Ik was er wel even klaar mee. Het geld is er wel. Mn gecraste gear ook nog wel (kan daar nog wel een beetje van maken) Heb gedachten aan bassen, gewoon om opnieuw te starten, maar ben net die drukkert in mn rug nodig en heb die nog niet gevonden.

Normaal zat ik elke dag wanneer ik kon te lezen hiero,, maar nu om de 2 weken nog denk ik.



groet.

[DEA100MKIV]

@mark..

Heb nog een andere dochter.. dus druk zat. Maar moet idd. nog veel afmaken.

Het was wel algemeen, maar dat is nu eigenlijk alleen muziek nog.
Terwijl mijn dochters dat nog het mooiste vonden.

groet


nog nooit zoveel gepost in zon korte tijd...

[Makor1966]

Hier hetzelfde probleem door uiteenvallen band & nieuwe relatie (pas beeïndigd). Ik heb op een paar vage uurtjes na al bijna een jaar niet meer gespeeld. De motivatie was er gewoon niet meer.
Ik denk wel dat je op de terugweg bent, je bent er geestelijk in elk geval weer mee bezig; er begint iets te kriebelen, herinneringen aan hoe leuk je het vroeger vond.
De rest volgt op een gegeven moment vanzelf.
Het is mij trouwens nog niet gelukt die gitaar weer van de muur te pakken, maar het begint wel steeds meer te trekken.
Dus ik ga ervan uit dat het helemaal goed gaat komen.
:satisfie:

[sas62florett]

Beste Frank,

Gecondoleerd met het verlies van je dochter! Ik voel jouw pijn en ik hoop dat het mij niet overkomt met maar 1 dochter. Ons zoontje zijn we bij de geboorte kwijt geraakt. Probeer het verlies te verwerken, al dan niet met (professionele) hulp. Het zal tijd vergen en vergeten doe en wil je het nooit. Laat je gitaar voor wat hij is. Die wacht wel op betere tijden!!.

Geef je verdriet een kans en wie weet, ga je weer aan de slag als het goede moment gekomen is.

Warme groeten,

jos

[Mike P.]

Beste Frank,

Ik weet niet hoe het voelt om een dochter te verliezen en hoop dit ook nooit te weten te komen. Ik weet wel dat ikzelf nu al bijna 7 jaar gitaar wil spelen, sinds 2 jaar een gitaar heb en nooit eigenlijk heb gespeeld. Er komt telkens iets tussen, er gebeurt ook zo godvergeten veel de laatste tijd. 7 mensen in onze omgeving zijn in een erg korte tijd gestorven.

Ik ben een lange tijd depressief geweest en weet dus hoe dat voelt, maar zo voel ik me op dit moment niet. Ik voel me nu alleen erg gedemotiveerd .. en kan me moeilijk concentreren. Als je erachter komt hoe je die motivatie terug kunt krijgen, laat het me dan absoluut even weten.

Verder vraag ik me af of muziek geen deel kan zijn van het verwerken van uw verdriet. Als ik verdrietig of boos ben luister ik naar muziek, en dan is de droevige bui meestal snel over. Misschien dat je eens naar het softere werk kunt kijken, ipv de 'extremere metalen'. Nou houd ik verschrikkelijk veel van dat laatste, maar de zachtere nummers kunnen in een droevige bui nou net iets meer doen.. bij mij in iedergeval.

Alvast bedankt, en veel sterkte toegewenst!

Mike (:

[DEA100MKIV]

Het zijn niet zo zeer depressies , maar meer de concentratie.

en ik hoop idd dat je dat nooit mee hoeft te maken.

kan hier wel 100 pagina neerknallen erover, maar vind dit niet de juiste
plek.


idg bedankt voor jullie reacties!

[Mike P.]

Het zijn niet zo zeer depressies , maar meer de concentratie.
Nee nee, dat bedoelde ik ook helemaal niet. Ik doelde op mijn eigen redenen hoor. :)

[B_2_the_a]

Ey Frank, ik sprak je laatst nog, helaas te kort..
Ik vind het spijtig om te lezen dat je door de hele situatie je grootste hobby hebt opgegeven en ik hoop ook echt dat het weer terug vind!

We moeten eens een keer wat gaan drinken, inplaats van elkaar 1x in de 9 maanden spreken ofzo!

[RikV]

is een eigen nummers schrijven mischien een idee ? persoon vind ik dat heeeeerlijk. Lekker al je emoties en gedachten in een nummer proppen.

[pimmetje]

Of misschien de stap een soort van forceren.
Je pakt de gitaar nu niet meer uit zin/liefde uit jezelf op schoot.

Je zou een of twee nummers/riffs bijna willekeurig kunnen uitkiezen en jezelf gewoon vrij hard als doel stellen om die in de volgende x dagen of weken uit te pluizen en te leren spelen. Dan heb je de plank tenminste op schoot met een soort van doel. Het zou kunnen dat dan de zin en daarmee de focus tijdens die "oefening" langzaam aan weer terug komt.

Een ander genre is dan idd wel een goede optie. Niet alleen om de eventuele associaties met je normale genre(s), maar ook omdat je dan echt ff tijd en aandacht erin moet steken.

En als dan blijkt dat je de plank TOCH nog steeds liever links laat liggen, is dat wellicht op (dit) moment gewoon nog de betere optie voor je.