PDA

View Full Version : Jazz tips



Ibanez666
29 januari 2009, 10:11
Voor een NOOB.

Ik heb dus net een fijn Jazz gitaartje besteld:
http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=119060

Ik heb alleen geen enkele theoretische kennis van jazz. Van gitaarspelen in het algemeen zelfs niet eigenlijk. Ik doe alles op gehoor en gevoel. Zijn er ook tips voor mij om iets jazzy te laten klinken zonder dat ik me eerst uren moet gaan verdiepen in theorie?

Voidhead
29 januari 2009, 10:13
Ligt eraan wat voor jazz... Wil je jazz standards spelen... heftige fusion, of smooth... Theorie helpt je om uit de banen van de pentatoniek te breken. Gehoor is altijd goed, maar er zijn er denk ik ontzettend weinig die het met alleen gehoor redden, probeer daar maar eens mee over giant steps te soleren. Maar één ding is denk ik het belangrijkste en dat is de féél, je moet het voelen, de jazzy frasering. Dat is het belangrijkste en daar gaat tijd in zitten, oefenen en veel luisteren...

Ibanez666
29 januari 2009, 10:22
Ligt eraan wat voor jazz... Wil je jazz standards spelen... heftige fusion, of smooth... Theorie helpt je om uit de banen van de pentatoniek te breken. Gehoor is altijd goed, maar er zijn er denk ik ontzettend weinig die het met alleen gehoor redden, probeer daar maar eens mee over giant steps te soleren. Maar één ding is denk ik het belangrijkste en dat is de féél, je moet het voelen, de jazzy frasering. Dat is het belangrijkste en daar gaat tijd in zitten, oefenen en veel luisteren...

Sja ik dacht zelf aan iets als "wonderfull slippery thing" van Guthrie Govan http://www.youtube.com/watch?v=nbSVbXfTnOM en daarnaast nog wat richting Larry Carlton.

-=JEROEN=-
29 januari 2009, 11:43
Veel (verschillende soorten) jazz luisteren en mee pingelen.

Ibanez666
29 januari 2009, 11:58
Veel (verschillende soorten) jazz luisteren en mee pingelen.

Ik beperk me eerst wel tot bovenstaande stijlen. Ga inderdaad maar eens proberen mee te pingelen.

EuroCinema
29 januari 2009, 12:00
Tja, gasten als Carlton en Govan kunnen gewoon enorm goed uit verschillende vaatjes tappen; het ene moment denken ze als een rocker, het andere als een bebopper. Daar is niet echt een snelle truc voor, je zult echt de tijd moeten nemen om bebop door te krijgen. Het lastige is dat het een andere manier van naar muziek kijken is: niet primair akkoord-ladder, maar primair het omspelen en verbinden van bepaalde akkoordtonen.

Ibanez666
29 januari 2009, 12:04
Tja, gasten als Carlton en Govan kunnen gewoon enorm goed uit verschillende vaatjes tappen; het ene moment denken ze als een rocker, het andere als een bebopper. Daar is niet echt een snelle truc voor, je zult echt de tijd moeten nemen om bebop door te krijgen. Het lastige is dat het een andere manier van naar muziek kijken is: niet primair akkoord-ladder, maar primair het omspelen en verbinden van bepaalde akkoordtonen.

ah, klinkt ingewikkeld. Ik wil dan ook niet het traditionele werk spelen. Maar meer een jazzy feel aan de solos geven.

Rutger
29 januari 2009, 12:27
Als het je vooral om de feel gaat, moet je goed op de speeltechnieken letten. Een rustige plectrumaanslag, geen bends, weinig hammer ons/pull offs, subtiele 'klassieke' vibrato's, korte noten, gebruik van octaafjes... dat soort dingen.

Wat enorm helpt bij het pakken van de jazzfeel, is bij jazz standards de zanglijn meespelen en daar omheen improviseren.

Ibanez666
29 januari 2009, 12:45
Als het je vooral om de feel gaat, moet je goed op de speeltechnieken letten. Een rustige plectrumaanslag, geen bends, weinig hammer ons/pull offs, subtiele 'klassieke' vibrato's, korte noten, gebruik van octaafjes... dat soort dingen.

Wat enorm helpt bij het pakken van de jazzfeel, is bij jazz standards de zanglijn meespelen en daar omheen improviseren.

Ok, zal er eens mee aan de slag gaan. Maar de jazz waar ik op doel is vaak instrumentaal. Welke songs raad je me aan om eens mee te beginnen?

EuroCinema
29 januari 2009, 13:06
ah, klinkt ingewikkeld. Ik wil dan ook niet het traditionele werk spelen. Maar meer een jazzy feel aan de solos geven.

Dat heeft twee elementen:
- met je sound/timing/frasering, zoals hierboven beschreven
- met je nootkeuze

Het eerste is een kwestie van goed luisteren en kun je vrij snel leren. Het tweede is toch een kwestie van je verdiepen in oudere jazz. Waarom speelt Robben Ford in een blues in A de "valse" noot Bb, vlak voordat het D-akkoord komt? Waarom speelt Ronny Jordan tegen een Dm akkoord op het einde van de maat de "valse" noot C#? In beide gevallen veronderstellen ze een akkoord dat in oudere jazz op die plaats gespeeld zou worden. Dat soort dingetjes zijn lastig te leren als je die muziek niet kent. Maar het is bovendien ook onwijs leuk om je te verdiepen in muziek met zo'n enorm rijke achtergrond, je kunt tot je 80e blijven leren. En optreden ook! :seriousf:

beruk
29 januari 2009, 13:34
Ik ben ooit begonnen met het naspelen van Ella Fitzgerald en Sara Vaughan scats en liedjes. Klassieke swing als Charlie Christian is ook nog steeds inspirerend, vooral omdat dit een van de meest invloedrijke jazz gitaristen is geweest. Laat je niet in de war brengen door de band waar die bij zat: Benny Goodman, frasering etc. is door iedereen in de jazz gekopieerd. Luister: http://www3.nbnet.nb.ca/hansen/Charlie/ccsolos.htm
Later me vergrepen aan de begeleidingpartijen van de dames. Barney Kessel en Herb Ellis bijvoorbeeld, zijn gitaristen die dat veel hebben gedaan. Herb Ellis heeft een boek uit gebracht wat ik wekelijks inkijk en waar je heel veel van zou kunnen leren:
http://www.sheetmusicplus.com/store/smp_detail.html?item=1440285&cart=34422031442329344&cm_re=289.1.4-_-Results+Item-_-Image+Thumbnail

Rutger
29 januari 2009, 13:36
Ok, zal er eens mee aan de slag gaan. Maar de jazz waar ik op doel is vaak instrumentaal. Welke songs raad je me aan om eens mee te beginnen?

Er zijn ontzettend veel 'standards' waar je mee kunt beginnen. Die zijn vaak ook instrumentaal uitgevoerd.
Een flinke lijst waar je naar smaak wat uit kunt pikken staat hier (http://www.jazzstandards.com/compositions/index.htm)

Ibanez666
29 januari 2009, 13:37
Ok jongens, bedankt voor de tips. Ik ga de aankomende maand even oefenen en dan zal ik eens wat posten hier.

-=JEROEN=-
29 januari 2009, 14:05
De basis voor muziek is spanning en ontspanning. Je speelt een spannende noot en laat die spanning ontspannen door een ontspannende noot erachteraan te spelen. In de popmuziek is het verschil tussen spanning en ontspanning erg subtiel (C D G bijv) . In de jazz maken ze dat verschil wat duidelijker (voorbeeld iemand?).

Dit doen ze door tonen te spelen die buiten de toonaard vallen. Zo ontstaat er enorm veel spanning. Maar door deze tonen te laten oplossen in toonladder-eigen tonen ontstaat er weer ontspanning.

Denk aan de bluenote uit de blues ladder. Die toon is op zichzelf ontzettend vals. Maar doordat je em tussendoor speelt, geeft deze ene toon ontzettend veel kleur aan je spel.

Zo kan je in een solo, voor iedere toon die je speelt, een halve toon er voor spelen. Dus is je solo: e fis a b, dan kan je ook spelen: e (f) fis (gis) a (bes) b. De tonen tussen haakjes speel je heel kort, het accent blijft op de originele tonen liggen (e fis a b).

Dit kan je ook met meerklanken doen en dan heb je jazz (effe kort door de bocht gezegd ;))

Ibanez666
29 januari 2009, 14:22
De basis voor muziek is spanning en ontspanning. Je speelt een spannende noot en laat die spanning ontspannen door een ontspannende noot erachteraan te spelen. In de popmuziek is het verschil tussen spanning en ontspanning erg subtiel (C D G bijv) . In de jazz maken ze dat verschil wat duidelijker (voorbeeld iemand?).

Dit doen ze door tonen te spelen die buiten de toonaard vallen. Zo ontstaat er enorm veel spanning. Maar door deze tonen te laten oplossen in toonladder-eigen tonen ontstaat er weer ontspanning.

Denk aan de bluenote uit de blues ladder. Die toon is op zichzelf ontzettend vals. Maar doordat je em tussendoor speelt, geeft deze ene toon ontzettend veel kleur aan je spel.

Zo kan je in een solo, voor iedere toon die je speelt, een halve toon er voor spelen. Dus is je solo: e fis a b, dan kan je ook spelen: e (f) fis (gis) a (bes) b. De tonen tussen haakjes speel je heel kort, het accent blijft op de originele tonen liggen (e fis a b).

Dit kan je ook met meerklanken doen en dan heb je jazz (effe kort door de bocht gezegd ;))

Weer even een Noob vraag, wat is de bluenote?

Marty Friedman doet dat trouwens met bends. Hij speelt de (valse) noot voor de noot die hij wil spelen en bend er dan snel naartoe, zo vraag je inderdaad om wat aandacht. :-)

pimmetje
29 januari 2009, 14:26
Weer even een Noob vraag, wat is de bluenote?

Marty Friedman doet dat trouwens met bends. Hij speelt de (valse) noot voor de noot die hij wil spelen en bend er dan snel naartoe, zo vraag je inderdaad om wat aandacht. :-)Blue note = #4
Dus in de G bluesladder: G Bb C C# D F G

Ibanez666
29 januari 2009, 14:38
Blue note = #4
Dus in de G bluesladder: G Bb C C# D F G

Ah ok thnx. Probleem is dat ik niet in noten denk als ik speel. Ik weet de noten wel te vinden hoor als het moet (dus die bluenote ook), maar ik ga eigenlijk altijd uit van de basisnoot van een akkoord(enschema) en dan weet ik welke noten ik zou kunnen spelen, niet omdat ik weet dat een bepaalde noot in een bepaald akkoord past, maar puur omdat ik weet welke noten op de hals ik kan gebruiken en weet hoe ze klinken. Ik zou dus niet zo maar kunnen zeggen nadat ik een loopje heb gespeeld, welke noten het waren. Daar moet ik dus echt wel even voor gaan zitten. Beetje optellen met gebruik van je vingers in plaats van uit je hoofd dus.

_M_P
29 januari 2009, 15:10
Blue note = #4
Dus in de G bluesladder: G Bb C C# D F G

Eigenlijk zijn er nog wel meer blue notes. Maar #4 is inderdaad een belangrijke.

Voor de rest, wat betreft de (meeste van de) andere reactie:
+1!

Ibanez666
29 januari 2009, 15:11
Wordt waarschijnlijk toch wat theorie ook voor me als ik het zo bekijk. :)

wat wordt eigenlijk met #4 bedoeld?

Jeroensnake
29 januari 2009, 15:52
Overmatige kwart.

Bijvoorbeeld c-f# of a-d#

Ook wel de tritonus/duivels interval genoemd. Deelt een octaaf precies in tweeen.
Denk aan de intro van bijvoorbeeld Purple Haze.

Ibanez666
29 januari 2009, 16:14
Overmatige kwart.

Bijvoorbeeld c-f# of a-d#

.

Oh man, je praat abakadabra. Ik snap het niet (shame-mode-on)

Rutger
29 januari 2009, 16:28
Gelijk dan maar even dit (http://www.bol.com/nl/p/boeken/eenvoudige-muziekleer/666814278/index.html) boekje aanschaffen :)

Succes!

Jeroensnake
29 januari 2009, 16:54
Ok, hier een lijstje intervallen (afstanden) vanaf de E / e in tabtaal :



1. Prime

E|--0--0
e e


2. Secunde

E|--0--1 (halve)
e f

E|--0--2 (hele)
e f#

3. Terts

E|--0--3 (kleine / mineur)
e g

E|--0--4 (grote / majeur)
e g#


4. Kwart

E|--0--5 (rein / normaal)
e a

E|--0--6 (overmatig / tritonus)
e a#


5. Kwint

E|--0--7
e b

Hoe meer je deze afstanden binnen toonladders en akkoorden gaat herkennen, hoe makkelijker kun je bepaalde tonen in solo benadrukken. Jazz gaat trouwens wat verder dan de kwint. De septiem (7) en none (9) worden vaak aan akkoorden toegevoegd. Dat geeft wat meer vrijheid voor de melodie. Als een toon niet klinkt, hoef je vaak maar een halve secunde verder om goed te zitten.

Vergeet trouwens bijna te schrijven dat intervallen relatief zijn, je dus ook op de A snaar kunnen beginnen. Bij akkoorden tellen we vanaf de grondtoon naar boven.

Ibanez666
29 januari 2009, 19:09
Ik ga me bijna afvragen hoe ik me de afgelopen 20+ jaar heb gered op gitaar zonder enige theoretische kennis.... :confused:

ik heb in ieder geval wat te doen zie ik, allemaal heel erg bedankt!

vulvasonic
29 januari 2009, 22:11
Hele kleine toevoeging:

In de meeste populaire muzieksoorten (pop, rock etc.) worden 8ste of 16de noten met een wisselslag gespeeld (neer, op, neer, op etc.), waarbij het accent op de neerslag ligt. In de jazz legt men meer de nadruk op de opslag.

Dus in plaats van:
1e 2je 3je 4e , speel je 1e 2je 3je 4e.

Slechts een klein stapje in de richting van een 'jazzfeel'. :)

Ibanez666
29 januari 2009, 22:30
Hele kleine toevoeging:

In de meeste populaire muzieksoorten (pop, rock etc.) worden 8ste of 16de noten met een wisselslag gespeeld (neer, op, neer, op etc.), waarbij het accent op de neerslag ligt. In de jazz legt men meer de nadruk op de opslag.

Dus in plaats van:
1e 2je 3je 4e , speel je 1e 2je 3je 4e.

Slechts een klein stapje in de richting van een 'jazzfeel'. :)

ah ok, had ik eigenlijk nog niet eens op gelet. Ik ben nu wel bewuster bezig met up en downstrokes, maar dan vooral omdat hele snelle loopjes soms beter uitkomen als je met een upstroke begint (gaat hier wel niet om de accenten), terwijl met downstroke beginnen door de jaren heen eem beetje de standaard voor me is geworden. Ik zal deze accenten meteen maar meenemen :-)

dit is wel niet (helemaal) de muziek waar we het over hebben, maar deze kwam ik zomaar tegen, wil ik ff delen. Vette ritme sectie bas/drums zeg!
http://www.youtube.com/watch?v=1g3ks_SDQEQ&feature=related

-=JEROEN=-
29 januari 2009, 22:42
Volgens mij ben jij op dat punt belandt waar je gaat afvragen of theoretische kennis toch niet stiekem belangrijker/interessanter is dan je aanvankelijk dacht. Ik ken heel wat muzikanten die nooit wat van theorie wilde weten, en daardoor dus blijven hangen. Ze zijn dan jaloers op hoe makkelijk ik een liedje omzet naar een andere toonaard, of hoe ik er ineens een stel akkoorden bij verzin als zij vast lopen in een schemaatje, of hoe makkelijk ik met allerlei verschillende ladders soleer, terwijl zij pentatonisch al moeilijk genoeg vinden.

Dit punt kan een ommekeer in je muzikale carrière zijn. Of je blijft lekker door pielen, zoals mijn vrienden. Of je durft het aan om in het diepe te springen en eindelijk eens aan De Theorie te beginnen.

Je kan alvast een voorproefje nemen (je tenen in het water dippen om de temperatuur te voelen) door mijn lessen eens door te lezen. Zodra je merkt dat je geprikkeld wordt en dat het lang niet zo moeilijk is dan aanvankelijk leek. Dan zijn wij er voor je om te zorgen dat je niet verzuipt.

Mocht je het toch (nog) niet aan durven. Ga dan vooral lekker door met pielen. Als je daar lol in hebt, is dat alles wat telt.

Vriendelijke groet van de badmeester.

Ibanez666
29 januari 2009, 22:55
Volgens mij ben jij op dat punt belandt waar je gaat afvragen of theoretische kennis toch niet stiekem belangrijker/interessanter is dan je aanvankelijk dacht. Ik ken heel wat muzikanten die nooit wat van theorie wilde weten, en daardoor dus blijven hangen. Ze zijn dan jaloers op hoe makkelijk ik een liedje omzet naar een andere toonaard, of hoe ik er ineens een stel akkoorden bij verzin als zij vast lopen in een schemaatje, of hoe makkelijk ik met allerlei verschillende ladders soleer, terwijl zij pentatonisch al moeilijk genoeg vinden.

Dit punt kan een ommekeer in je muzikale carrière zijn. Of je blijft lekker door pielen, zoals mijn vrienden. Of je durft het aan om in het diepe te springen en eindelijk eens aan De Theorie te beginnen.

Je kan alvast een voorproefje nemen (je tenen in het water dippen om de temperatuur te voelen) door mijn lessen eens door te lezen. Zodra je merkt dat je geprikkeld wordt en dat het lang niet zo moeilijk is dan aanvankelijk leek. Dan zijn wij er voor je om te zorgen dat je niet verzuipt.

Mocht je het toch (nog) niet aan durven. Ga dan vooral lekker door met pielen. Als je daar lol in hebt, is dat alles wat telt.

Vriendelijke groet van de badmeester.


Het gekke is juist dat ik totaal niet vastzit. Ik heb me de afgelopen 3 jaar zelfs meer ontwikkeld dan alle jaren daarvoor. Dat ik nu weer wat nieuws wil leren komt dan ook niet omdat ik ergens gestrand ben, maar nog meer wil leren, omdat ik gretiger dan ooit ben. Er gaat nu geen dag meer voorbij zonder dat ik iets met mn gitaar gedaan heb. En juist omdat ik er nu zoveel tijd in steek, wil ik die tijd ook goed besteden. Als je ziet wat ik de afgelopen 3 jaar bij heb geleerd zonder theorie gaat jouw verhaal niet helemaal voor me op, maar ik zie nu wel de voordelen en ga er zeker mee aan de slag. :)

gorgasm
30 januari 2009, 09:59
Hele kleine toevoeging:

In de meeste populaire muzieksoorten (pop, rock etc.) worden 8ste of 16de noten met een wisselslag gespeeld (neer, op, neer, op etc.), waarbij het accent op de neerslag ligt. In de jazz legt men meer de nadruk op de opslag.

Dus in plaats van:
1e 2je 3je 4e , speel je 1e 2je 3je 4e.

Slechts een klein stapje in de richting van een 'jazzfeel'. :)

idd!!
Jim hall kan dit bv enorm, afgekeken van de meester, charlie parker.
alhoewel ik opmerk dat bv de pat's(martino en metheny) en stochello het niet doen
laatst ondekking gedaan; bireli lagrene(hallo!!) die doet het ook niet.

maar allen hébben ze wel frasering in hun spel zitten uiteraard

EC die Bb spelen, omdat ie naar de 5 oplost, maw chromatische doorgangsnoot?
en die c# doet me denken aan het filmpje van so what waar de pianist direct begint te klooien met de 7(dus hem idd maj 7 maken)
zie ik hem verkeerd?

EuroCinema
30 januari 2009, 10:21
Die timing hangt natuurlijk ook enorm af van wat de ritmesectie aan het doen is. Luister maar eens hoe verschillend Grant Green timede over een jazzshuffle of een funkgroove. Je moet als je de opslag gaat benadrukken in elk geval uitkijken voor een al te lompe ke-TJING ke-TJING swing. Het is ook weer geen Texas bluesshuffle. :)

Over die Bb: je zou in een jazzy blues heel goed naar de D kunnen gaan met een ii-V-je met een gealtereerde V. Dus Em7-A7b9-D. De Bb is dan die b9.

Voor die C# geldt ongeveer hetzelfde. Je speelt dan licks die je over de ii-V-i Em7b5-A7-Dm zou kunnen spelen. De C# is dan de terts van die A7 en de meest kleurbepalende toon voor zo'n schemaatje.

JelmerOnGuitar
30 januari 2009, 10:51
Oh man, je praat abakadabra. Ik snap het niet (shame-mode-on)

Met een overmatige kwart bedoelt hij een "interval" dat betekent puur de "afstand" tussen 2 noten.. De afstand van 12 fretten noemen we een octaaf etc..
Bij de overmatige kwart, ofwel: duivelsinterval, speel je een interval met 6 fretten ertussen.. Begin je dus op een E dan ga je naar een Bb om die overmatige kwart te horen..

Om je nootkeuze te beinvloeden: probeer eens een octatonische toonladder (heel half heel half etc..).. die heeft héél veel gekke noten in zich, dit klinkt lang niet altijd mooi, maar het helpt je om een uitstapje te maken uit je pentatoniek etc.. vooral mooi als je die spannende noten daarna laat oplossen in een ander akkoord.. (Scott Henderson is held)
In jazz wordt heel veel gesoleerd met arpeggio's.. Dus de noten van de akkoorden die gespeeld worden..

Succes:D

-=JEROEN=-
30 januari 2009, 10:57
Het gekke is juist dat ik totaal niet vastzit. Ik heb me de afgelopen 3 jaar zelfs meer ontwikkeld dan alle jaren daarvoor. Dat ik nu weer wat nieuws wil leren komt dan ook niet omdat ik ergens gestrand ben, maar nog meer wil leren, omdat ik gretiger dan ooit ben. Er gaat nu geen dag meer voorbij zonder dat ik iets met mn gitaar gedaan heb. En juist omdat ik er nu zoveel tijd in steek, wil ik die tijd ook goed besteden. Als je ziet wat ik de afgelopen 3 jaar bij heb geleerd zonder theorie gaat jouw verhaal niet helemaal voor me op, maar ik zie nu wel de voordelen en ga er zeker mee aan de slag. :)
Ik begon mn verhaal dan ook met "Volgens mij ben jij op dat punt belandt waar je gaat afvragen of theoretische kennis toch niet stiekem belangrijker/interessanter is dan je aanvankelijk dacht."

Dus nogmaals, neem mijn lessen eens door. Kijk eens hoe snel/makkelijk je dat oppikt. En laat het ons weten.

Ibanez666
30 januari 2009, 11:12
Met een overmatige kwart bedoelt hij een "interval" dat betekent puur de "afstand" tussen 2 noten.. De afstand van 12 fretten noemen we een octaaf etc..
Bij de overmatige kwart, ofwel: duivelsinterval, speel je een interval met 6 fretten ertussen.. Begin je dus op een E dan ga je naar een Bb om die overmatige kwart te horen..

Om je nootkeuze te beinvloeden: probeer eens een octatonische toonladder (heel half heel half etc..).. die heeft héél veel gekke noten in zich, dit klinkt lang niet altijd mooi, maar het helpt je om een uitstapje te maken uit je pentatoniek etc.. vooral mooi als je die spannende noten daarna laat oplossen in een ander akkoord.. (Scott Henderson is held)
In jazz wordt heel veel gesoleerd met arpeggio's.. Dus de noten van de akkoorden die gespeeld worden..

Succes:D


ah duidelijk! thnx

Ibanez666
30 januari 2009, 11:14
Ik begon mn verhaal dan ook met "Volgens mij ben jij op dat punt belandt waar je gaat afvragen of theoretische kennis toch niet stiekem belangrijker/interessanter is dan je aanvankelijk dacht."

Dus nogmaals, neem mijn lessen eens door. Kijk eens hoe snel/makkelijk je dat oppikt. En laat het ons weten.

Ok, ik ga er binnenkort eens even doorheen spitten

Ibanez666
30 januari 2009, 15:50
hij is vandaag dus net binnengekomen! Zitten (voor mij) hele dikke snaren op. Ben 010 gewend. Nu is zelfs de G snaar gewonden. Speelt prima vanuit de doos. Ben misschien wat lagere actie gewend, maar dit gaat ook wel. Ga hem misschien nog wat lager afstellen. Maar eerst even iets weghalen onder de brug:

http://img141.imageshack.us/img141/9853/dsci4509rq0.jpg

hoe haal ik dat weg?

Jeroensnake
30 januari 2009, 16:31
Hele kleine toevoeging:

In de meeste populaire muzieksoorten (pop, rock etc.) worden 8ste of 16de noten met een wisselslag gespeeld (neer, op, neer, op etc.), waarbij het accent op de neerslag ligt. In de jazz legt men meer de nadruk op de opslag.

Dus in plaats van:
1e 2je 3je 4e , speel je 1e 2je 3je 4e.

Slechts een klein stapje in de richting van een 'jazzfeel'. :)

Klein stapje erbij ;

In die opslag (de "off-beat") kun je aparte tonen "verstoppen". Bijvoorbeeld net een fret lager aanslaan en dan een slide naar de toon die je eigenlijk wilde hebben.



Iets als

e|-------------------7-----10----7-----7--------
b|-------7-----10--------------------------10---
g|--9-------------------------------------------
D|----------------------------------------------
A|----------------------------------------------
E|----------------------------------------------

Wordt bijvoorbeeld ;

e|-------------------7--11>10----7--8>7---------
b|-------7--11>10-------------------------10----
g|8>9-------------------------------------------
D|----------------------------------------------
A|----------------------------------------------
E|----------------------------------------------




hoe haal ik dat weg?
Gewoon trekken ... ? :???:

Of staat die brug los op de gitaar? Dan moet je even alle snaren losdraaien.
Zonder dat stukje bescherming/demping zal je sustain langer zijn, en de actie
iets lager (geen idee wat de dikte is).

-=JEROEN=-
31 januari 2009, 00:47
Ik vraag me nu meteen af, waarom dat er tussen zit. Ziet er ook niet fraai uit, vind ik.

Rutger
31 januari 2009, 07:25
Dat zit er altijd op, t is een soort beschermfolie voor het transport. De brug staat namelijk los van de body en wordt alleen door de snaardruk op z'n plaats gehouden. Gewoon de snaren losdraaien, brug omhoog tillen en folie er onderuit halen. Daarna kan het intoneren beginnen :D

Ibanez666
31 januari 2009, 09:15
Dat zit er altijd op, t is een soort beschermfolie voor het transport. De brug staat namelijk los van de body en wordt alleen door de snaardruk op z'n plaats gehouden. Gewoon de snaren losdraaien, brug omhoog tillen en folie er onderuit halen. Daarna kan het intoneren beginnen :D

Hij was goed geintoneerd out of the box (goed zo Washburn!) en ik heb de boel losgedraaid omhoog gehaald en vond iemand zo vriendelijk het eronderuit te halen, dus de intonatie was nog hetzelfde. De actie iets verlaagd, pietsje aan de brug gefrutseld en tada een intonatie waar ik mee leven kan. Ik vind de sound acoustisch trouwens het mooist als ik ongeveer boven het neck element aansla. Dan klinkt hij echt jazzy. Tenminste jazzy zoals ik dat interpreteer dan. Het brug element en middenstand is voor mij wel gewoon bruikbaar trouwens. En met een beetje crunch kan hij ook goed uit de voeten.