Danieldg
24 januari 2009, 12:50
Hallo allemaal,
Allereerst roept deze erfenis dubbele gevoelens op bij mij. Onlangs heeft mijn grootvader ons verlaten, en ik kreeg zijn gitaar. Ik speelde al langer met het idee om klassieke gitaar aan het conservatorium te gaan studeren, want hij moedigde me aan en speelde dan bijv. Asturias, zijn favoriete klassieke gitaarstuk en tevens ook dat van mij. Maar goed, terug naar de gitaar. Het gaat hier dus om een klassieke gitaar van Framus, gebouwd in de jaren 50/ vroege jaren 60 in de vorige eeuw, ik moet nog wat 'onderzoek' doen om dit te bepalen. Wat ik wel weet is dat ze geïnspecteerd is door ene zekere Richard Müller, de 'master-gitaarbouwer ' van het atelier van Framus, terug in die tijd. De gitaar is gebouwd in Beieren (Bavaria in het Engels). Mijn grootvader was een uitstekend gitarist toen hij jonger was, en heeft deze gitaar dan ook intensief gebruikt. Het is toch wel speciaal foto's te zien waarop hij optreedt met deze gitaar. Het enige probleem was, dat bij één van de stemmechanieken (dus een set van 3) één van de stemknoppen was afgebroken, verpulverd en dan ook nog eens tegen de rand van de plaat van de mechaniek zelf. Gewoon de knop vervangen ging dus niet. Vandaag naar wat gitaarwinkels geweest om te kijken of ze stemmechanieken hadden. Nu bleek dat de afstanden niet overeenkwamen. De mechanieken van de Framus hebben een pen-afstand van 36,5 mm, en de normale afstand is dus 35. Shit dacht ik, waar ga ik dat vinden. Google wist me al snel te vertellen dat Warwick nu Framus verdeeld. Op de website van hun shop zag ik dan ook dat ze 'vintage - Framus parts' verkochten. Vol verwachting keek ik, en jawel, ze verkopen dezelfde stemmechanieken! :D Deze heb ik dus besteld, exact hetzelfde model :). Verder heb ik de toets van de gitaar gepoetst en met lemon-oil behandeld, dat was nodig was ze best uitgedroogd. De frets heb ik gepolijst, de blinken terug zoals het moet. Wat een meevaller is, is dat de frets bijna geen slijtage vertonen. De back van deze gitaar heeft een prachtige vlam, zo’n typische tijger-vlam. Moeilijk te fotograferen, aangezien ze verandert met de lichtinval. De hals is van mahonie en die-delig, de toets is van pallisander (heel donker, net zoals m’n Gibsons). De zijkanten zijn denk ik va neen bepaalde naaldsoort gemaakt, zeer regelmatige nerf en heel veel van die ‘graan-tekentjes’ (zoals bij mahonie en esdoorn, die streepjes, moeilijk uit te leggen xD). De top is 2-delig en is uit dezelfde plank gehaald, zo te zien. Mooire gelijkmatige en parallele nerf, die wat verder uiteen loop naar de zijkanten toe. Dit is dus toch wel een goede gitaar, en zeker geen budgetmodel. (Geen gelaminneerde back of zijkanten, prachtig gevlamde back, en als gebruikte houtsoorten voor de gitaar zo te zien braziliaans pallisander, mahonie, esdoorn). Maar goed, the story isn't complete without any pics:
De kapotte stemmechanieken:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GISOU6HN.jpg
De nieuw-bestelde:
http://shop.warwick.de/images/product_images/info_images/490_0.jpg
EDIT: even de voorlaatste zin van de tekst (dus voor 'Maargoed, the story isn't ...) aangepast.
Allereerst roept deze erfenis dubbele gevoelens op bij mij. Onlangs heeft mijn grootvader ons verlaten, en ik kreeg zijn gitaar. Ik speelde al langer met het idee om klassieke gitaar aan het conservatorium te gaan studeren, want hij moedigde me aan en speelde dan bijv. Asturias, zijn favoriete klassieke gitaarstuk en tevens ook dat van mij. Maar goed, terug naar de gitaar. Het gaat hier dus om een klassieke gitaar van Framus, gebouwd in de jaren 50/ vroege jaren 60 in de vorige eeuw, ik moet nog wat 'onderzoek' doen om dit te bepalen. Wat ik wel weet is dat ze geïnspecteerd is door ene zekere Richard Müller, de 'master-gitaarbouwer ' van het atelier van Framus, terug in die tijd. De gitaar is gebouwd in Beieren (Bavaria in het Engels). Mijn grootvader was een uitstekend gitarist toen hij jonger was, en heeft deze gitaar dan ook intensief gebruikt. Het is toch wel speciaal foto's te zien waarop hij optreedt met deze gitaar. Het enige probleem was, dat bij één van de stemmechanieken (dus een set van 3) één van de stemknoppen was afgebroken, verpulverd en dan ook nog eens tegen de rand van de plaat van de mechaniek zelf. Gewoon de knop vervangen ging dus niet. Vandaag naar wat gitaarwinkels geweest om te kijken of ze stemmechanieken hadden. Nu bleek dat de afstanden niet overeenkwamen. De mechanieken van de Framus hebben een pen-afstand van 36,5 mm, en de normale afstand is dus 35. Shit dacht ik, waar ga ik dat vinden. Google wist me al snel te vertellen dat Warwick nu Framus verdeeld. Op de website van hun shop zag ik dan ook dat ze 'vintage - Framus parts' verkochten. Vol verwachting keek ik, en jawel, ze verkopen dezelfde stemmechanieken! :D Deze heb ik dus besteld, exact hetzelfde model :). Verder heb ik de toets van de gitaar gepoetst en met lemon-oil behandeld, dat was nodig was ze best uitgedroogd. De frets heb ik gepolijst, de blinken terug zoals het moet. Wat een meevaller is, is dat de frets bijna geen slijtage vertonen. De back van deze gitaar heeft een prachtige vlam, zo’n typische tijger-vlam. Moeilijk te fotograferen, aangezien ze verandert met de lichtinval. De hals is van mahonie en die-delig, de toets is van pallisander (heel donker, net zoals m’n Gibsons). De zijkanten zijn denk ik va neen bepaalde naaldsoort gemaakt, zeer regelmatige nerf en heel veel van die ‘graan-tekentjes’ (zoals bij mahonie en esdoorn, die streepjes, moeilijk uit te leggen xD). De top is 2-delig en is uit dezelfde plank gehaald, zo te zien. Mooire gelijkmatige en parallele nerf, die wat verder uiteen loop naar de zijkanten toe. Dit is dus toch wel een goede gitaar, en zeker geen budgetmodel. (Geen gelaminneerde back of zijkanten, prachtig gevlamde back, en als gebruikte houtsoorten voor de gitaar zo te zien braziliaans pallisander, mahonie, esdoorn). Maar goed, the story isn't complete without any pics:
De kapotte stemmechanieken:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GISOU6HN.jpg
De nieuw-bestelde:
http://shop.warwick.de/images/product_images/info_images/490_0.jpg
EDIT: even de voorlaatste zin van de tekst (dus voor 'Maargoed, the story isn't ...) aangepast.