wat is een parametrische eq???

[Nocki]

hoi ik lees vaak over parametric en grpahiq e'q's op het net. at is nou die parametrische???

Nocki

[Jo®is]

Wat een parametrische equalizer precies is, weet ik niet, een grafische (graphic) is een equalizer met van die schuifjes naast elkaar, die je naar boven en naar beneden kan schuiven om de tonen van die bandbreedte harder en/of achter te zetten. Je ziet het als een grafiek, vandaar een grafische.

[Nocki]

merci. maar dat wist ik al. ik heb er een geprobeerd maar ik heb gehoord dat een para. beter zou zijn.
die is met potmeters heb ik gzien maar verder???

Nocki

[Robbert]

Ik heb al eens eerder beetje uitleg gegeven:
http://www.gitaarforum.nl/phpBB/viewtopic.php?topic=12069&forum=5


"..Dan terug komend op een parametric equalizer. Kan het niet goed uitleggen maar ik zal eens proberen.

Als je kijkt naar dat Boss pedaal, daar heb je twee toonknoppen. Met die knopjes regel je het frequentie gebied zeg maar.
Dan heb je daarop nog een knopje zitten waarbij je het gekozen frequentie gebied wat kunt bijwerken.

Dus niet zoals een (grafische?) equalizer een vaste band van bijvoorbeeld 1,1 KHz, maar een gebied van zeg 1 KHz - 1,2 KHz. Het geheel is wat variabeler en dus beter in te stellen.

Meer info?: http://ccs.exl.info/eqs.html"

[Negative K3 fan]

Bij een parametrische EQ staan ded banden neit vast, op een para eq zitten vaak een heel stel potmeters die als duop zijn aagesloten, 1 potmeter bepaalt de frequentie en de andere potmeter regelt wat er wordt geboost of gecut.

[Phyrexian]

Op 2003-03-12 20:50, schreef Nocki:
ik heb gehoord dat een para. beter zou zijn.
Nocki

... niet noodzakelijk beter, maar eerder anders en ook wel moeilijker vind'k... (dan een graphic EQ)

[telecastermaster]

http://www.sospubs.co.uk/sos/1997_articles/feb97/allabouteq.html

[dml]

Parametrisch:
1 knop om de frequentie te bepalen
1 knop om de bandbreedte van die frequentie te bepalen
1 knop om de verzwakking of versterking van die frequentie te bepalen. Dat is parametrisch. Meestal zie je ze in 4- of 5-bands versies van TC, Behringer, LA Audio, enz.

[e!]

Een grafische equalizer heeft een aantal schuifjes of knopjes waarmee je per knopje 1 frequentiegebied kunt versterken of filteren. Een 30-bands grafische equalizer kan dus 30 verschillende frequenties manipuleren. Nu kun je natuurlijk niet volstaan met het versterken of filteren van alleen maar die ene frequentie die bij de knop staat. Alleen het filteren van de 1000 Hz frequentie zou een zeer beperkt effect hebben. Dat gebeurt dus ook niet. Dat knoppie waar 1000 Hz (of 1KHz) bijstaat filtert een gebied dat bijvoorbeeld tussen de 950 en 1050 ligt (ik noem maar een zijstraat). Dat betekent dat de bandbreedte 100 Hz is (van 950 - 1050). Die 1000 is de middenfrequentie van de band.
HET voorbeeld van een grafische equalizer vormen de treble-, mid- en basknop op je versterker.

Zoals dml al (erg kort) schreef werkt een parametrische equalizer anders. Bij een parametrische equalizer stel je de middenfrequentie in van het frequentiegebied dat je wilt filteren of versterken, de bandbreedte van dat frequentiegebied en met hoeveel dB je dat gebied wilt filteren of boosten.

Soms kun je de bandbreedte instellen in Hz, bv. 50 Hz boven en onder de middenfrequentie. Bij veel effectprocessors kun je de bandbreedte echter instellen in octaven. Een bandbreedte van 0.2 is dan 0.2 octaven. Dat betekent dat de bandbreedte in frequentie dan afhankelijk is van de hoogte van de middenfrequentie. Een octaaf is nl. de verdubbelde frequentie van de toon waar je het octaaf van neemt. Een open A-snaar trilt op 440 Hz, een octaaf daaronder is 220 Hz en een octaaf erboven ligt de A op 880 Hz. Dat betekent dat een bandbreedte van bv. 0.5 octaven rond de A op 440 Hz tussen de 330 en de 660 Hz ligt en dus eigenlijk asymmetrisch is in frequentie verdeling. Dit wordt gedaan omdat je oor geen asymmetrie hoort, maar een volledig gelijkmatig voelende progressie van noot naar noot, ondanks dat de frequentiesprongen tussen stijgende noten steeds groter worden. Een manipulatie van een bandbreedte van 100 Hz heeft veel meer hoorbaar effect in een laagfrequent toongebied, dan in een hoogfrequent gebied. Dit omdat 100 HZ gerelateerd aan die A van 440 Hz bijvoorbeeld al een half octaaf is, maar aan een A die twee octaven hoger ligt op 1760 Hz nog maar een zeventiende octaaf. Daarom is het handiger om de bandbreedte te relateren aan de toonhoogte door hem in te stellen in octaafgetal. Oren zijn rare dingen...

De meeste multi-FX apparatski's hebben inderdaad een beperkt aantal banden dat je kunt instellen (meestal 4 of 5 dus), maar bij audiobewerkingsprogramma's als Cool Edit en vele direct X EQ-plugins kun je veel meer banden (soms zelfs zoveel je zelf wilt) instellen. Minder banden is overigens niet erg, omdat de banden elkaar meestal overlappen, waardoor ze elkaar weer beïnvloeden.


Wat is beter? Een grafische EQ is minder abstract, want visueel zeer begrijpelijk. Een grafische EQ heeft als nadeel dat je aan zoooooveel knopjes kunt schuiven dat je niet meer zo goed weet welke je nou moet verplaatsen en welke je nou moet laten staan. Bovendien is het weer lastig om al die knopjes weer terug te zetten als je de goeie hebt gevonden.
Een parametrische EQ is abstracter, maar vaak flexibeler, omdat de verschillende frequentiebanden elkaar kunnen overlappen en daardoor elkaar kunnen beïnvloeden. In Cool Edit kun je dat mooi zien aan hoe het frequentiegrafiekje zich vervormt. Dat maakt het erg bergijpelijk. Een ander voordeel van een parametrische EQ is dat je als je een bepaalt geluid zoekt, je gewoon je gitaar kunt aanslaan terwijl je (met slechts 1 knop) de middenfrequentie van een band verandert tot je de klank die je wilt benadrukken naar voren hoort komen, of (als je juist iets weg wilt hebben) de klank die je kwijt wilt verdwijnt. Erg handig.

Het is uiteindelijk dus weer eens een kwestie van persoonlijke voorkeur.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: e! op 2003-03-18 06:12 ]</font>