PDA

View Full Version : Mendel - Blues Jam Track



Bloodline
7 januari 2009, 16:52
Blues doet het altijd goed bij gitaristen of niet ;)
Na het auto incident maar ff iets leuks posten.

http://www.youtube.com/watch?v=D_Y7k6Z2W2c

Gitaar is een Les Paul Custom met een 81 emg en een 85 emg bij de nek.
Gitaar is via een pod naar Guitarrig 3 waar alles uit staat en alleen opgenomen wordt.

Video is opgenomen met een lg renoir.

Vervolgens alles ( solo.wav, backing + video ) in Sony Vegas.

Werkt prima !

Wat vinden jullie ervan ?

Vindt zelf dat het er net niet uit komt, maar ja. het is 4 minuten constant improviseren.

WICKED
7 januari 2009, 18:20
echt niet te geloven hoe vet man.... je bent ook zoo erg gruwlijk vooruit gegaan.. ik meen het... ik ga echt snel me gitaar pakken en keihard oefenen:)

WICKED
7 januari 2009, 18:22
haha weetje ik vind het wel wat van guthrie govan hebben, die timing enzo:) erg vet

JelmerOnGuitar
8 januari 2009, 11:02
Jéuzus Mendel, heeeeerlijke improvisatie..
Ik ook ook echt, net als Wicked, de Guthrie Govan invloed erin terug.

Dat vind ik dus heel knap.. Aangezien ik je regelmatig zie weet ik naar wat voor gitaristen je veel luistert.. Luister je veel naar Opeth, dan komt er plots een nummer als A Seance (correct me if im wrong) tevoorschijn, waar je echt in dat genre bezig bent.. Luister je naar Guthrie Govan dan kun je gewoon meteen in zijn style spelen, FUCKING RESPECT VRIEND!!!

Serieus vette shit, er zitten tal van super tasty licks in dit filmpje, superimprovisatie! Dat je het er zelf niet uit vind komen komt misschien ook omdat het 5 min. lang is, om dan de spanning telkens vast te houden is erg moielijk!!

Super gedaan!

ps. Ken je me die bekkingtrek mailen?(A)

Brewskie
8 januari 2009, 11:21
Hoi, Mendel. Goed gedaan hoor. Erg leuk om te zien. Goede kwaliteit film ook met zo'n apparaat.

En erg grappig hoe je op 2:36 minuut even je vingers uitslaat en erbij blaast van inspanning. Je mag best zien dat het moeite kost. :nervous:

Bloodline
8 januari 2009, 13:22
Jéuzus Mendel, heeeeerlijke improvisatie..
Ik ook ook echt, net als Wicked, de Guthrie Govan invloed erin terug.

Dat vind ik dus heel knap.. Aangezien ik je regelmatig zie weet ik naar wat voor gitaristen je veel luistert.. Luister je veel naar Opeth, dan komt er plots een nummer als A Seance (correct me if im wrong) tevoorschijn, waar je echt in dat genre bezig bent.. Luister je naar Guthrie Govan dan kun je gewoon meteen in zijn style spelen, FUCKING RESPECT VRIEND!!!

Serieus vette shit, er zitten tal van super tasty licks in dit filmpje, superimprovisatie! Dat je het er zelf niet uit vind komen komt misschien ook omdat het 5 min. lang is, om dan de spanning telkens vast te houden is erg moielijk!!

Super gedaan!

ps. Ken je me die bekkingtrek mailen?(A)

Hahah ja indeed !

Guthrie is de laatste 6 maanden een grote inspiratie voor me. Ik probeer steeds meer me eigen sound te ontwikkelen.

Ik laat je zo snel mogelijk iets weten over de backing, want je gaat het geweldig vinden!

Bloodline
8 januari 2009, 13:23
Hoi, Mendel. Goed gedaan hoor. Erg leuk om te zien. Goede kwaliteit film ook met zo'n apparaat.

En erg grappig hoe je op 2:36 minuut even je vingers uitslaat en erbij blaast van inspanning. Je mag best zien dat het moeite kost. :nervous:

Dankje wel Brewskie :D

Mah fingahs ahr on fiya :D

Tho
8 januari 2009, 14:26
zeer fijn dit gozer.. zéér fijn

VHsologitarist
8 januari 2009, 16:10
Hey mendel,

Ik vind het interessant je zien te improviseren. je sound vind ik iets minder aangezien ik er wat van verwachtte met die mooi black beauty in je handen! Er zitten zeker lekkere stukken tussen, maar ik begrijp goed wat je bedoelt met het feit dat het nog niet helemaal lekker loopt. Maar 5 min improviseren is ook niet niets.. goed gedaan man!

Gr
fer

JelmerOnGuitar
9 januari 2009, 00:32
Hahah ja indeed !

Guthrie is de laatste 6 maanden een grote inspiratie voor me. Ik probeer steeds meer me eigen sound te ontwikkelen.

Ik laat je zo snel mogelijk iets weten over de backing, want je gaat het geweldig vinden!

Vét, is het misschien 1 van Govan's eigen jam tracks die je online kunt kopen? Of zelf maakt?:D

Ibanez666
9 januari 2009, 11:15
Klinkt goed! Hoor nog wel veel "shred" noten (en dan heb ik het niet over snelheid, maar nootkeuze) die totaal niet bluesy klinken, maar nogmaals erg leuk gedaan

Bloodline
9 januari 2009, 13:10
Hoi Ibanez !
Die shred noten zijn van een soort van dorische chromatische ladder waar ik zelf ben achter gekomen. Heb nog niet de officiele benaming ervoor gevonden.

Dit is hem inc octaven:


E||------------------------------------|
B||-----------------------------7-9-10-|
G||----------------3-4-6-7-9-10--------|
D||----------4-6-7---------------------|
A||----5-7-8---------------------------|
E||--7---------------------------------|


S S
-----7-||
--11---||
-------||
-------||
-------||
-------||

rickert
9 januari 2009, 13:18
Supergoed gespeeld, supertechniek enzo, maar ik vind het echt verschrikkelijk om naar te luisteren:D

Han S
9 januari 2009, 13:32
Supergoed gespeeld, supertechniek enzo, maar ik vind het echt verschrikkelijk om naar te luisteren:D

Ha, die Rick, het is smaak man. Muziek gaat ver, beide kanten op. Ik vind het ongelooflijk knap wat hij doet en ik zou willen dat ik het kon, maar verder doet het me niets terwijl een solo van Dave Gilmoor mij heel diep kan raken. Smaak kerel.

Riky
9 januari 2009, 16:12
Waarom speel je niet meer blues? Ja wel veel snelle noten, maar niet te veel. Vind het echt heel goed wat je hier doet! Heel vet!

Tony L
9 januari 2009, 16:57
Heel gaaf man!! Ik hoor duidelijk Guthrie terug en dat is een groot compliment... En wat een goede techniek man! Hoe lang speel je al als ik vragen mag?


Ik ben eigenlijk ook wel geinteresseerd in die backing mocht dat mogelijk zijn :)

Gert-Jan
10 januari 2009, 01:16
Hoewel ik altijd onder de indruk ben van jouw gitaarspel en ook van de snelheid waamee jij je het eigen hebt gemaakt, ben ik hier minder kapot van.

Ik vind de frasering niet geweldig, de nootkeuze niet verassend.....en teveel shred voor echte blues. Vergelijking met Govan gaat mank volgens mij. Ik hoor bijna 5 minuten een notenpoeperij in hetzelfde schema.

Je blijft overigens een talentvolle gitarist........geen twijfel

rickert
10 januari 2009, 02:00
Ha, die Rick, het is smaak man. Muziek gaat ver, beide kanten op. Ik vind het ongelooflijk knap wat hij doet en ik zou willen dat ik het kon, maar verder doet het me niets terwijl een solo van Dave Gilmoor mij heel diep kan raken. Smaak kerel.

Ja zover was ik ook wel hoor:).

Bloodline
11 januari 2009, 01:08
Heel gaaf man!! Ik hoor duidelijk Guthrie terug en dat is een groot compliment... En wat een goede techniek man! Hoe lang speel je al als ik vragen mag?


Ik ben eigenlijk ook wel geinteresseerd in die backing mocht dat mogelijk zijn :)


haha nee, dat mag niet. Net als vrouwen hun leeftijd vragen.

Ik speel nu 7-8 jaar gitaar.

Bloodline
11 januari 2009, 01:10
Hoewel ik altijd onder de indruk ben van jouw gitaarspel en ook van de snelheid waamee jij je het eigen hebt gemaakt, ben ik hier minder kapot van.

Ik vind de frasering niet geweldig, de nootkeuze niet verassend.....en teveel shred voor echte blues. Vergelijking met Govan gaat mank volgens mij. Ik hoor bijna 5 minuten een notenpoeperij in hetzelfde schema.

Je blijft overigens een talentvolle gitarist........geen twijfel


Dankje ! Zou je mij eventueel dan wat tips kunnen geven ?
Hoe bijvoorbeeld jij iets anders zou doen ?

Gert-Jan
11 januari 2009, 10:03
Nou om te beginnen zou ik al niet kunnen wat jij flikt ;-))

Het is ook geen kwestie van beter of slechter. Ik mis gewoon het 'bluesgevoel' in deze track. Meer variatie, meer rustpunten, meer melodie, meer bluenotes......het is nu voor mij teveel shred. Er werd ook een vergelijk gemaakt door iemand met Guthrie Govan.....maar dat vind ik persoonlijk nou een voorbeeld van iemand die shred met gevoel en variaties en zeg maar 'leuke' dingetjes weet te combineren. Maar goed Guthrie is een supertalent en zit eigenlijk op een andere planeet wat mij betreft. Het gaat ff om het idee, let eens op de variaties over hetzelfde schema....megaknap vind ik .Voorbeeldje:

http://nl.youtube.com/watch?v=J503OvHWKko

Bloodline
11 januari 2009, 11:51
Kijk Gert-jan, dankje wel!

Ik probeer de latste tijd me ook veel meer in de echte blues te verdiepen.
Maar als ik dan snel speel/improviseer, ga ik al gauw over dezelfde laddertjes heen.

Ik ga aan de bak!

Rexx
11 januari 2009, 17:41
Je kan heel goed spelen, maar proberen de 'shreds' een beetje uit de buurt te houden als je echte blues wilt spelen.
Echter is het met opzet een 'blues-shred(?)' dan is het absoluut goed gelukt!

Bloodline
11 januari 2009, 22:44
Dankje Rexx!

Maar waar ligt precies de grens van shred en blues ?
Want die guthrie govan speelt niet alleen langzame tasty licks.

Die ragt er ook wel op :D ?

Han S
11 januari 2009, 23:02
In de muziek zijn geen grenzen, er is maar een regel: er zijn geen regels, alles kan. Blues is geen techniek of een manier van spelen, blues is een gevoel, een manier van leven. De moeilijkheid van blues ligt niet in het aantal accoorden, in het aantal noten, het is niet uit te leggen wat blues tot een blues maakt en de drempel ligt vrij hoog.

Blues heeft raakvlakken met de soul, jazz en rock, het is gewoon niet onder woorden te brengen wat blues is. Blues kan in een enkele noot zitten, zelfs in de spanning tussen twee noten, ga maar eens een tijdje op het bluesforum lurken.

rickert
11 januari 2009, 23:17
Blues is easy to play but hard to feel:D

Han S
11 januari 2009, 23:30
Weet je dat zeker Rick? Makkelijk te spelen?

rickert
11 januari 2009, 23:33
Nee, maar Jimi zei het ooit. Blues gaat me in principe prima af, maar Stevie Ray Vaughan ga ik nevernooit evenaren.

Han S
11 januari 2009, 23:59
Ik denk dat als je het probeert uit te leggen, dat je het dan moet zoeken in hoe je je eigen gevoel in elke noot legt. Blues lijkt heel makkelijk met de 12 maten en drie a vier accoorden, maar het tegendeel is waar. Het is heel moeilijk om inplaats van een slaapverwekkend geneuzel iets neer te leggen waar je de rillingen van krijgt en met alle respect, ik zie geen blues in het onderwerp van dit draadje, wel een bluesschema met metal geshred, maar dat heeft in mijn beleving geen blues.

Bloodline
12 januari 2009, 00:27
In de muziek zijn geen grenzen, er is maar een regel: er zijn geen regels, alles kan. Blues is geen techniek of een manier van spelen, blues is een gevoel, een manier van leven. De moeilijkheid van blues ligt niet in het aantal accoorden, in het aantal noten, het is niet uit te leggen wat blues tot een blues maakt en de drempel ligt vrij hoog.

Blues heeft raakvlakken met de soul, jazz en rock, het is gewoon niet onder woorden te brengen wat blues is. Blues kan in een enkele noot zitten, zelfs in de spanning tussen twee noten, ga maar eens een tijdje op het bluesforum lurken.


EXACT!

Blues moet je voelen. Ik geef toe dat als ik snel speel niet er echt een blues gevoel uitkomt.
Ik ga maar weer naar de bb king en John Lee hoek :).

Blues is zo beetje het enige wat me ECHT raakt naast klassiek.

VHsologitarist
12 januari 2009, 12:54
Hey bloodline,

Ik ben het wel met GertJan eens! En niet eens met Han S. Blues valt wel degelijk te definiëren, anders is de term 'blues' een loze term. Blues is ontstaan in het zuiden van de verenigde staten waar slaven destijds hun lijden uitdrukten in hun liederen om zo te kunnen ontsnappen aan de werkelijkheid. Het kenmerk van blues is dat zij een vast schema volgen van meestal 12 x 4 kwartsmaten die worden herhaald en waarvan de laatste maat de turnaround is, die ervoor zorgt een binding te maken tussen de eerste maat en de laatste maat. Rock 'n Roll en sommige jazz genres gebruiken dit schema ook. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Blues

Kenmerkend van het soleren in blues is dat de accenten samenhang hebben met de gespeelde akkoorden. Natuurlijk wordt er in de blues vaak toonladders gecombineerd. Zo zie ik in de link die GertJan stuurde dat Govan toonladders als mineur, majeur, blues en de 'blue notes' gebruikt en nog meer toonladders. Hij combineert deze en lijkt daarom een beetje jazzy. Ook dit staat uitgelegd op http://nl.wikipedia.org/wiki/Blues. Ik denk dat GertJan doelt op het feit dat je iets meer gebruikt moet maken van de accenten die ik hierboven uitgelegd heb.

Trouwens dat filmpje van Govan, niet normaal wat lekker gespeeld! Zou dat echt improvisatie zijn? Als dat zo is, dan weet hij wel welke akkoorden en volgen. Ik vraag me dat soms ook af bij de improvisatie bij de gitaar trio Al Di Meola, John McLaughlin en Paco de Lucia.


En Mendel, leuk dat je ook een voorliefde hebt voor klassieke muziek. Waarom zou je hier dan niets mee doen op gitaar gebied? Klassieke gitaar is ook echt een ander wereldje als elektrische gitaar (sorry voor het afdwalen van je topic onderwerp).

Han S
12 januari 2009, 13:18
Ja, maar daar ga je dan weer, een min of meer wetenschappelijke benadering van een muzieksoort. En wikipedia staat ongeveer ook bol van de onwaarheden. Technisch gezien en benaderd kan elke boerenlul wel een bluesje spelen op de gitaar, maar dat is een puur technische benadering. De blues komt vanuit je hart en uit je tenen en dat laat zich bijna niet onder woorden brengen. Ik zag een oude vrouw op North Sea Jazz en die zong a capella met haar krakende stem een blues over de ellende die zij had meegemaakt. En dat was blues in zijn puurste en meest opwindend vorm, kippenvel van onder tot boven en dat is de essentie van elke muzieksoort, het moet je raken, zo hard en zo diep mogelijk.

VHsologitarist
12 januari 2009, 16:09
Han S:
Nou nee, wikipedia staat niet echt bol van de onwaarheden. Voordat je iets kan posten moet het stuk zijn goedgekeurd bij wikipedia (spreek uit ervaring), vandaar de wisdom of the crowd benaming. Maar daarnaast is het stuk wat geplaatst is over blues niet onjuist, dus juist.

De theoretische benadering van blues zoals wikipedia deze geeft, geeft een duidelijk beeld en antwoord van jouw stelling: 'wat er onder blues wordt verstaan'. Jij spreekt meer over de interpretatie van een stuk blues. Ook blues kan je zo moeilijk maken als jezelf wilt. Maar uiteindelijk kan een stuk jouw kippenvel bezorgen, maar mijn stront nog niet warm maken. De muzikanten die blues maken houden zich wel aan de theoretische 'regels' van blues. En ja.. er zijn dus wel regels!

Ohja.. trouwens 'no offence'! Deze 'discussie' kan alleen leerzaam zijn (ook voor mij). Sorry Mendel voor deze offtopic discussie. Mocht Han S mij het tegendeel bewijzen hoor ik dat graag (doe dat dan maar via PM, anders wordt het topic zo verzadigd).

Bloodline
12 januari 2009, 16:26
Haha geen probleem heren, opzich wel interessant om zo nog eens wat te leren!

Han S
12 januari 2009, 17:17
Geen probleem hoor en mijn stront is al warm. Ik zie op jamsessies de boel altijd verzanden in bluesschema's en dat is meestal een saai geneuzel zonder inhoud. Ik bedoel dat je bij blues ook het juiste gevoel moet krijgen, maar dat geldt eigenlijk voor muziek in het algemeen.

In de top 2000 a gogo was er een interview met Bruce Swedien (Michael Jackson) en die zei op de vraag wat hij deed: ik heb geen flauw idee wat ik doe en hoe. Als ik dat wist zou het wetenschap zijn en heeft het niets meer met muziek te maken. En mij gaat het alleen om de muziek, daar doe ik een moord voor.

En dat vind ik nou mooi, de man is 73 of 74 en heeft vorig jaar een nieuwe studio gebouwd, voor de muziek dus.

meul
13 januari 2009, 14:21
Ik vraag me af of de grondleggers van de blues zichzelf intussen niet omdraaien in hun graf door al het stylistisch geneuzel omtrent hun dingetje. Volgens mij waren de Jazz en de Blues indertijd muziekstijlen die de strakke harmonische regels binnen de klassieke muziek probeerden te doorbreken. en kijk nu... Alles lijkt weer keurig afgebakend.

@ Bloodline, Ik vind het best een leuk stukje, als je het woord blues had weggelaten in het onderwerp had je dit gemekker nu niet gehad. De snelle licks zijn duidelijk je sterkste kant en gelijk de punten die mijn aandacht trekken in jouw spel. ik hoor (nog) onervarenheid in uitvoering op de kleine details als frasering de losse nootjes en de langzame passages. langzaam spelen blijkt voor veel speed georiënteerde en geïnteresseerde spelers lastiger dan snelheid. Het feit dat iedereen Govan wel trekt in het bluesy genre is waarschijnlijk omdat zijn noot beheersing in juist de kleine nootjes en details zo fraai is. Feitelijk Interpreteert Govan de blues niet veel anders dan jij nu doet. hij doet het alleen zo smaakvol dat iedereen het wel prima vind en zelfs interessant en fris.
Govan is wat mij betreft de turbo uitvoering van Gary Moore die indertijd de bleus weer onder het volk bracht met zijn ’still got the blues’

Bloodline
15 januari 2009, 22:06
Hey Meul,

Ik heb dit topic Blues Jam Track genoemd omdat de backing track ook daadwerkelijk van bluesjamtracks.com vandaan komt haha!

Ik wil je bedanken voor je visie-uitleg over mijn spel en ben het met je eens.
Heb je eventueel wat tips over mijn spel ?

meul
16 januari 2009, 03:08
Hey, Tips.. Dit vinds ik altijd een beetje lastig omdat het vaak zo gekleurd is.
wat mis je zelf in je eigen spel t.o.v. jouw gitaar helden?

Uit eigen ervaring dan maar, Zelf ging ik vroeger een keer zwaar op mijn bek door mezelf aan te bevelen de gitaarsolo van bohemian rapshody voor iemand in te spelen. De noten had ik al snel gevonden en snelheid was geen probleem. maar buiten dat bakte ik er werkelijk geen ene pepernoot van. ik kwam zwaar te kort op uitvoering. Zaken als bending, vibrato, tone had ik gewoon nog niet genoeg in huis om ook maar een klein beetje May's impact te benaderen. dat was voor mij het moment dat ik inzag dat die kleine details een speler maken of breken. Ik ben daardoor anders gaan luisteren en kwaliteit gaan herkennen in zaken die m.i vreselijk onderschat worden door veel jonge en beginnende speler. Ik ben toen een nieuwe ontwikkeling in gegaan die me veel goeds heeft gebracht.

Tony L
16 januari 2009, 10:05
@Meul
Heeft dat niet te maken met het algemene leer process? Ik denk dat wanneer je niet snel kan spelen, je snel wilt leren spelen. En als je dan redelijk snel kan spelen kom je er achter dat je vibrato / bending nog veel werk kan gebruiken. En als dat gefixt is kom je bij fraseren en al dat soort zaken.

Zo zie ik het momenteel bij mij gaan iig. Ik ben druk bezig om mijn snelheid om hoog te krikken en ben door zelfanalyse in gaan zien dat het verankeren van mijn slag hand heel veel beperkingen heeft. Totaal geen bereik, spanningen die je niet wilt hebben, etc. Dit ben ik nu aan het los laten en merk na 6 dagen al direct positieve veranderingen. Ik hoop over een paar maanden een flinke sprong te hebben gemaakt in accuratesse en daardoor indirect snelheid.

Ik kan nog niet zo flitsen als Mendel en menig ander gitarist maar dat is wel mijn uiteindelijke doel. Daar wil ik dan uiteindelijk een geweldige vibrato en meesterlijke bending aan toevoegen ;). Nog een flinke berg werk voor me maar ik heb alle tijd.

Ibanez666
16 januari 2009, 10:26
Guthrie is de laatste 6 maanden een grote inspiratie voor me. Ik probeer steeds meer me eigen sound te ontwikkelen.

Hier ook! Ik zou alleen waken om zijn "ding" te letterlijk te kopieeren. Ik heb achtereenvolgens de volgende helden (gehad): Malmsteen, Paul Gilbert, Al di Meola, Zakk Wylde en nu dus Guthrie, maar volgens mij hoor je geen van allen terug in mijn spel. Ze zijn desondanks wel mijn grote motivatoren geweest en hebben me veel ideeen gegeven die ik op mijn eigen manier uit heb gewerkt. Nou draagt die backing track ook wel bij aan het guthrie gevoel moet ik zeggen ;)

Tony L
16 januari 2009, 11:55
Ik heb achtereenvolgens de volgende helden (gehad): Malmsteen, Paul Gilbert, Al di Meola, Zakk Wylde en nu dus Guthrie

Gaaf!! Dat lijstje komt erg bekend voor :D

Ik zit nu in de Gilbert fase maar ben ondertussen ook zwaar onder de indruk geraakt van Guthrie. Ik ben momenteel druk bezig met de Gilbert DVD's en God wat kan die gast spelen!! Motivatie ten top :seriousf:

Ibanez666
16 januari 2009, 12:13
Gaaf!! Dat lijstje komt erg bekend voor :D

Ik zit nu in de Gilbert fase maar ben ondertussen ook zwaar onder de indruk geraakt van Guthrie. Ik ben momenteel druk bezig met de Gilbert DVD's en God wat kan die gast spelen!! Motivatie ten top :seriousf:


Ja erg lekker allemaal. Paul kan ook goed lesgeven vind ik

meul
16 januari 2009, 13:31
@Meul
Heeft dat niet te maken met het algemene leer process? Ik denk dat wanneer je niet snel kan spelen, je snel wilt leren spelen. En als je dan redelijk snel kan spelen kom je er achter dat je vibrato / bending nog veel werk kan gebruiken. En als dat gefixt is kom je bij fraseren en al dat soort zaken.

Zo zie ik het momenteel bij mij gaan iig. Ik ben druk bezig om mijn snelheid om hoog te krikken en ben door zelfanalyse in gaan zien dat het verankeren van mijn slag hand heel veel beperkingen heeft. Totaal geen bereik, spanningen die je niet wilt hebben, etc. Dit ben ik nu aan het los laten en merk na 6 dagen al direct positieve veranderingen. Ik hoop over een paar maanden een flinke sprong te hebben gemaakt in accuratesse en daardoor indirect snelheid.

Ik kan nog niet zo flitsen als Mendel en menig ander gitarist maar dat is wel mijn uiteindelijke doel. Daar wil ik dan uiteindelijk een geweldige vibrato en meesterlijke bending aan toevoegen ;). Nog een flinke berg werk voor me maar ik heb alle tijd.

Het is ook een natuurlijk proces en je komt steeds in nieuwe fasen. snelheid is heel lekker om in huis te hebben en een hot item voor veel starters, ik was zelf niet anders. daarom onthoud ik me ook van algemene tips en houd het bij wat ik zelf ervaarde als een eye opener. ieder heeft zo zijn eigen pad. onwikkeling zit hem ook niet alleen in het technische aspect maar ook voor een groot deel in je hoofd, namelijk ontwikkeling van gehoor en muzikaliteit.
ze kunnen niet zonder elkaar maar lijken soms los van elkaar te ontwikkelen.
de grote stappen die je maakt zitten hem in de punten waar de twee ontwikkelingen, de grote lijnen, samenkomen.
dit zijn geen mijlpalen die je elke maand keurig optijd aangereikt krijgt. vaak herken je ze ook zelf niet onmiddelijk, maar klinkt alles wat je al kon spelen gewoon net ietsje beter dan voorheen. er komt ook geen einde aan dit proces. je bent er nooit helemaal. voor de een een vervelend vooruitzicht, voor de ander het geen wat hem op de been houd.

Ibanez666
16 januari 2009, 14:42
Het is ook een natuurlijk proces en je komt steeds in nieuwe fasen. snelheid is heel lekker om in huis te hebben en een hot item voor veel starters, ik was zelf niet anders. daarom onthoud ik me ook van algemene tips en houd het bij wat ik zelf ervaarde als een eye opener. ieder heeft zo zijn eigen pad. onwikkeling zit hem ook niet alleen in het technische aspect maar ook voor een groot deel in je hoofd, namelijk ontwikkeling van gehoor en muzikaliteit.
ze kunnen niet zonder elkaar maar lijken soms los van elkaar te ontwikkelen.
de grote stappen die je maakt zitten hem in de punten waar de twee ontwikkelingen, de grote lijnen, samenkomen.
dit zijn geen mijlpalen die je elke maand keurig optijd aangereikt krijgt. vaak herken je ze ook zelf niet onmiddelijk, maar klinkt alles wat je al kon spelen gewoon net ietsje beter dan voorheen. er komt ook geen einde aan dit proces. je bent er nooit helemaal. voor de een een vervelend vooruitzicht, voor de ander het geen wat hem op de been houd.

Ik heb sinds ik na een periode van 10 jaar niet te hebben gespeeld, nu weer 3 jaar wel, inmiddels 2 maal een grote sprong heb gemaakt. Dat is niet iets waar je naartoe werkt, dat besef je je ineens. :)

VHsologitarist
16 januari 2009, 17:38
Betreft: Hoe ben ik bewust van mijn vooruitgang op de gitaar:

Ik vind dat Meul het erg goed omschrijft! Zelfs de grote meesters bezitten het gevoel er noot helemaal te zijn (en dat houdt hen meestal op de been, anders waren zij niet zover gekomen). Ik denk niet dat het een somber vooruitzicht is, kan me dat namelijk niet voorstellen. Stel dat het wel zo zou zijn, dan zou het heel saai zijn als je er helemaal bent.
Het bewustzijn van je vooruitgang is het beste wanneer je dit kan meten (comparatief element). Omdat je vaak speelt zie je de groei niet, maar als je dat over een langere tijd uitgestrekt is er een meetbaar resultaat.
Een voorbeeld:
Laatst bekeek ik een video waar ik en mijn broer 'ten years after - going home' speelden. Niet alleen de vingerzettingen waren slordig, ook mijn fraseringen, bends etc. kortom alles. Als ik deze opnames niet had gemaakt, was ik daar nooit achter gekomen welke groei ik heb doorstaan.

Ik denk dat door de komst van webapplicaties zoals YouTube het bewustzijn van het leerproces op de gitaar vergroot. Men post namelijk sneller een stuk muziek van zichzelf door de behoefte eigen materiaal te willen delen. Meetbaar resultaat is niet langer alleen auditief maar ook visueel! We leven dus in een mooi media tijdperk, waar we gelukkig ook prosumer kunnen zijn.
Dus ik raad iedereen aan YouTube filmpjes te maken en te posten op dit forum!

Comfortably Daniel
21 januari 2009, 19:51
Zo dan...Ik had toch wel even iets anders verwacht naar aanleiding van de titel van dit draadje.
Erg snel spel...shred...inderdaad. Ben er niet zo'n fan van, maar vind het wel erg knap, zeker dat je dit in een jaar of 8 voor elkaar krijgt.

Je vroeg naar de grens tussen shred en blues...ik denk dat Gary Moore aardig langs dat lijntje balanceerd. Kijk eens naar hem. Hij blijft voornamelijk in de standaard blues schema's en scales hangen, maar neemt hier en daar een klein uitstapje.
Ik zou zeggen probeer veel in mineur pentatonisch te spelen en daarin te blijven hangen, zodat je eraan gewend raakt. Oefening baart kunst...zoals in je filmpje al te is ;)

Gert-Jan
24 januari 2009, 10:33
Hey Mendel,

Een beetje off-topic misschien....maar we waren toch al afgedwaald hier en daar....

In de discussie ging het over beheersing/shred/blues etc etc toen moest ik ineens aan Jan Cyrka denken....persoonlijk vind ik dat het voorbeeld van toonbeheersing.....geen shred (alhoewel hij dat wel kan) maar pure toonbeheersing...prachtige bends..geen valse noot..

check deze: http://nl.youtube.com/watch?v=yi1iHDdE964 ... of deze http://nl.youtube.com/watch?v=veQA24I3lX4&feature=channel

Bloodline
25 januari 2009, 02:39
Dikke toppie !

Super gitarist man!

Moet ik er wel bij zeggen als ik nu zo'n backingtrack voor mijn neus geschoven zou krijgen zou je veel minder shred van me horen. De backing is een stuk rustiger.


* gaat op zoek naar een langzame backing*

artnaz
25 januari 2009, 03:44
Interessant topic is het geworden! :)

@Bloodline: Op zich is alles al gezegd, je techniek is echt fantastisch, je hebt een paar aardige licks, maar over het algemeen zit er "weinig blues" in het bluesstukje! ;) Mijn inziens kun je (ik heb het tegen "iedereen" nu) je spel verbeteren door een solo te zingen. Wat je gitaar beperkt je creativiteit en mogelijkheden. Je zegt zelf dat je de toonladders afgaat, en dat is ook normaal op zich. Iemand die een jaartje Russisch leert kan geen prachtige, diepe, rakende zinnen maken (= je gevoel overbrengen). Echter heb je dit gevoel wel in je zitten, maar je kan het niet materialiseren (volgens mij geen goede woordkeuze, maar jullie snappen me wel (ik heb ook een te kleine woordenboek! :p)).

Maar je gevoel kun je wel prima uiten in zang (in je hoofd kan ook natuurlijk), en deze kun je dan later overnemen op je gitaar. Zo "snap" je langzaam steeds beter hoe je gevoel te uiten is op de gitaar. En hoe wordt je solo memorabel? Als anderen je emotie kunnen voelen, en als je ze raakt in de ziel. Als je allemaal ongelooflijk freaky technische dingen doet zul je ze alleen verassen, maar in de ziel komen doe je met emotie. En als je in die ziel komt, zullen mensen je solo over een week op straat a capella voor de geest halen. Dat lukt je niet met notenpoeperij, maar met zangerige en emotionele frases.

Anyway, ik ben nu op dit moment ook niet helemaal helder en raak in herhaling volgens mij. Vulvasonic zei trouwens ook iets dergelijks in een ander topic nu ik het zo lees... :chicken:

Om het af te sluiten een blues-shred uit '69! (http://www.youtube.com/watch?v=Pf7izXdJKrc) Niet de beste blues van Blackmore (buiten dat dit verschrikkelijk technisch is voor die tijd), maar zijn notenkeuze in de snelle stukken is wel subliem. Haast alle shredders gebruiken gewoon allemaal opeenvolgende noten in de snelle stukken, maar Blackmore gooit er allemaal verschillende intervallen in en er komen zelfs een paar mooie melodieën te voorschijn (ik heb het dus over de "shred" stukken waar de noten allemaal even kort zijn)!

VHsologitarist
25 januari 2009, 11:41
Hey Mendel,

Een beetje off-topic misschien....maar we waren toch al afgedwaald hier en daar....

In de discussie ging het over beheersing/shred/blues etc etc toen moest ik ineens aan Jan Cyrka denken....persoonlijk vind ik dat het voorbeeld van toonbeheersing.....geen shred (alhoewel hij dat wel kan) maar pure toonbeheersing...prachtige bends..geen valse noot..

check deze: http://nl.youtube.com/watch?v=yi1iHDdE964 ... of deze http://nl.youtube.com/watch?v=veQA24I3lX4&feature=channel

Wat een mooi gitaargeluid heeft die gast! Lijkt veel op die van Vai!
Is het een Nederlander?

Bloodline
26 januari 2009, 14:54
Interessant topic is het geworden! :)

@Bloodline: Op zich is alles al gezegd, je techniek is echt fantastisch, je hebt een paar aardige licks, maar over het algemeen zit er "weinig blues" in het bluesstukje! ;) Mijn inziens kun je (ik heb het tegen "iedereen" nu) je spel verbeteren door een solo te zingen. Wat je gitaar beperkt je creativiteit en mogelijkheden. Je zegt zelf dat je de toonladders afgaat, en dat is ook normaal op zich. Iemand die een jaartje Russisch leert kan geen prachtige, diepe, rakende zinnen maken (= je gevoel overbrengen). Echter heb je dit gevoel wel in je zitten, maar je kan het niet materialiseren (volgens mij geen goede woordkeuze, maar jullie snappen me wel (ik heb ook een te kleine woordenboek! :p)).

Maar je gevoel kun je wel prima uiten in zang (in je hoofd kan ook natuurlijk), en deze kun je dan later overnemen op je gitaar. Zo "snap" je langzaam steeds beter hoe je gevoel te uiten is op de gitaar. En hoe wordt je solo memorabel? Als anderen je emotie kunnen voelen, en als je ze raakt in de ziel. Als je allemaal ongelooflijk freaky technische dingen doet zul je ze alleen verassen, maar in de ziel komen doe je met emotie. En als je in die ziel komt, zullen mensen je solo over een week op straat a capella voor de geest halen. Dat lukt je niet met notenpoeperij, maar met zangerige en emotionele frases.

Anyway, ik ben nu op dit moment ook niet helemaal helder en raak in herhaling volgens mij. Vulvasonic zei trouwens ook iets dergelijks in een ander topic nu ik het zo lees... :chicken:

Om het af te sluiten een blues-shred uit '69! (http://www.youtube.com/watch?v=Pf7izXdJKrc) Niet de beste blues van Blackmore (buiten dat dit verschrikkelijk technisch is voor die tijd), maar zijn notenkeuze in de snelle stukken is wel subliem. Haast alle shredders gebruiken gewoon allemaal opeenvolgende noten in de snelle stukken, maar Blackmore gooit er allemaal verschillende intervallen in en er komen zelfs een paar mooie melodieën te voorschijn (ik heb het dus over de "shred" stukken waar de noten allemaal even kort zijn)!

Wat een filmpje!

Je zou niet denken dat het uit 69 qua gitaarspel!
Ik weet wel dat als ik een (blues) solo van tevoren uitschrijf hij veel meer blues klinkt en rustiger zelfs.

Waar Ik op het moment mee zit is het improviseren en dan nog zelfs tasty klinken.
Ter plekke die sappige licks produceren.