Passie voor de muziek

[Han S]

Er is een draadje dat inmiddels gesloten is en waar werd gesteld dat muzikanten die geen eigen nummers maken eigenlijk niet de moeite waard zijn, of daar kwam het ongeveer op neer.

Dat draadje is terecht gesloten omdat het weer eens verkeerd ging. Maar op zich is het een interessant onderwerp. De meeste mensen hebben geen idee naar hoeveel covers ze eigenlijk luisteren en die muzikanten doen dat zeker met heel veel passie.

Ik zat van de week even te kijken naar een concert van Marco Borsato en dat is verbazingwekkend. Een enorm podium in een enorme hal als Gelredome en allemaal mensen die heel blij en gelukkig naar dat concert kijken en luisteren. En als ik nou goed nadenk is die Borsato eigenlijk een enorme emo die niet zo goed kan zingen en ook nog een schelle stem heeft, ik vind er hoegenaamd niets aan.

Maar Marco zingt voornamelijk covers en met veel passie, het is dus mijn smaak en mijn probleem. Ik las in de krant dat een op de tien nederlanders wel eens een concert van Marco Borsato heeft bezocht, dat is dus 1.6 miljoen mensen, ouderen en kleintjes meegerekend.

Een andere gepassioneerde zanger die alleen maar covers zong was Andre Hazes en je kunt niet zeggen dat Andre geen passie had. En zo kun je er vele honderden opnoemen.

Van de week zag ik 'my pal' Bruce Swedien in DWDD en die is helemaal gek van muziek, alles moet wijken voor de muziek. I'd kill for it' zei hij in dat interview. Wat hij deed? Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben, zei Bruce, als ik dat zou weten zou het wetenschap zijn en dan heeft het niets meer met muziek te maken.

Merkwaardig volk, de muzikant.

[rickert]

Bruce Swedien zag je bij Top 2000 a GoGo. Geweldige vent is dat zeg!

[Spitfire]

Maar wat is nou eigenlijk je punt? :dontgeti:

[Han S]

Maar wat is nou eigenlijk je punt? :dontgeti:

Dat de TS van dat gesloten draadje stelde dat muzikanten die geen eigen werk brengen niets voorstellen. En waarschijnlijk luistert hij naar veel meer covers dan hij zelf beseft.

Het punt is dat er veel muzikanten zijn die met heel veel passie muziek maken die door anderen is bedacht en daar is helemaal niks mis mee.

[Mitch]

Ik denk het er ook vanaf hangt of en hoe goed je op de lyrics let. Ikzelf bijvoorbeeld nauwelijks meer. Vroeger kon ik echt verdwalen in de prachtige teksten die Roger Waters schreef, tegenwoordig ben ik net een Roling Stone als het om teksten gaat: "it's only rock and roll".
Maar ik verzeker je, dat belet me niet om met passie te zingen. Met de nieuwe band zijn we nu bijvoorbeeld bezig Talking in your Sleep van The Romantics op te frissen. Andere beat, ander arrangement en ik zing dat nummer. Ik heb nog nooit echt goed naar de tekst gekeken, het gaat ook eigenlijk nergens echt over en neem van mij aan dat ik dat nummer met passie sta te zingen! Simpelweg omdat ik de muziek heel lekker vind maar ook omdat ik daar tussen een stel vrienden sta waar ik het persoonlijk en muzikaal goed mee kan vinden. Dat stelt me ook inde gelegenheid om mijn passie eruit te gooien.
Onze zanger van Electric Co, zeer gepassioneerd, zit af en toe zó diep in de muziek dat -ie spontaan de draad kwijt is. Tweede couplet, derde couplet....not a clue. En nee, da's niet van de Alzheimer, da's gewoon omdat -ie dan een beetje 'overwhelmed' is door de kracht en emotie van het nummer. En da's toch echt allemaal andermans rommel en nog populair en goed verkopend ook :seriousf:
Ik bedoel maar: er is wel meer aan de hand met het brengen van muziek zoals het hoort, met passie dan alleen maar "heb je het zelf geschreven of niet".

[Han S]

Bruce Swedien zag je bij Top 2000 a GoGo. Geweldige vent is dat zeg!

Ik zei DWDD maar het was natuurlijk Top 2000 a gogo, wat ik overigens wel een rare nichterige titel vind.

Bruce is een pracht figuur en buitengewoon goed geluidstechnicus, zijn opnamen en mixen behoren tot het beste ooit. Ik kan je wel wat van hem laten horen, maar dan moet je langs komen.

@ Mitch: zo zit dat idd, ik kan helemaal naar de kloten gaan van sommige zangers en zangeressen en of het hun eigen werk is of dat van iemand anders boeit me helemaal geen ene reet.

[Harald]

Ry Cooder is een mooi voorbeeld. Is eigenlijk pas gaan 'schrijven' toen hij soundtracks ging doen, en dat was dan vaak film op een scherm projecteren en gelijk iets improviseren, ipv composities uitwerken. Maar zijn 'covers' zijn vaak brilliant. Integer, maar heel eigen. Het nummer is totaal veranderd, maar wel met eerbied en liefde voor het origineel. Liever een club die met liefde covert, dan een stel uitgebluste muzikanten die live nog eens hun greatest hits komen doen zonder dat er nog veel leven in zit.

Aangezien we op de bluesforumjam in Get Rhytm op 8 februari een klein Johnny Cash setje gaan doen hoorde ik pas het origineel van Get Rhytm... mooi voorbeeld van de kunde van Ry Cooder

Origineel

http://nl.youtube.com/watch?v=Roug4qG7qCY

en Ry Cooder

http://nl.youtube.com/watch?v=EoB_c52DyFQ

Of Rory Galaghers benadering van oude akoestische bues

Pistol Slapper Blues origineel (heerlijk dat youtube, zoiets was vroeger gewoon onvindbaar)

http://nl.youtube.com/watch?v=7up2b4keW_k

en Rory Galagher

http://nl.youtube.com/watch?v=1dNx3cjBC9c

[gitaarvrouwtje]

borsato is brilliant in het vasthouden van een enorm publiek, dat heeft te maken met en zeker charisma denk ik, maar de meeste borsato nummers zijn inderdaad van mensn als cocciante. en het is mij vaak te veel tetteretee en poehaaahaaa.
enorm symfonisch maar qua show wel knap en gepassioneerd gedaan,..echt vermaak voor de massa

ik vind dat dus niet zo zeer zitten in het al dan niet spelen van covers. ik denk dat je met net zo veel passie een cover kunt spelen,..schep er zelf wel een genoegen in om dat dan op mijn eigen manier te doen. en dat geldt ook voor mn bandjes we proberen niet te kopieeren. daar heb je tribute bands voor, die ook met zeer veel passie doen wat ze doen in de meeste gevallen

maar het maken van eigen nummers is voor mij van een andere orde, dat heeft voor mij vooral te maken met het uiten van mijn gevoel en gedachten
zoals je een verhaal zou kunnen schrijven
niet beter of slechter en ook niet per definitie meer gepassioneerd, wel meer van mij.

ik vind voorgaande voorbeelden van ry cooder en rory gallagher hele mooie voorbeelden..en dat zijn ook voor mij mensen die een nummer van een ander pakken en het hun eigen maken

heb echter deze week met veel genoegen gekeken naar mijn nieuwe dvd van david gilmour..de creativiteit, vakmanschap en passie spatten daar voor mij echt vanaf...daar zou ik tussen willen staan..maar dat nivo zal ik nooit hebben
maar das ook okee:)

[Henri H]

De Stones zijn van origine ook een coverbandje....

De meeste covers halen het niet bij het origineel.
Maar 2 voorbeelden van betere covers dan het origineel (vind ik) zijn van Yngwie Malmsteen.
"Carry On Wayward Son" (Kansas) en "The Sails of Charon" (Uli Jon Roth) vind ik persoonlijk beter dan het origineel.
Zo zijn er nog wel meer voorbeelden.
Het gaat bij muziek wel degelijk om passie.
Coverbandjes zonder passie hebben vaak een frequente bandwisseling puur omdat het niet leuk is om elke avond opnieuw diezelfde k*t nummers te spelen. Dat houd je gewoon niet lang vol.
Ik heb me er altijd verre van gehouden tot nu toe.
Ik weiger domweg nummers van J. Smit, Hazes, Nick en Simon etc. te spelen puur om het publiek maar te vermaken.
Als je dat wel leuk vind is het een ander verhaal natuurlijk.

Gelukkig nieuwjaar. :)

[joeyonfire]

ik had het in mijn topic voornamelijk over po(e)p zangeresjes en zangertjes die je de hele dag op je werk moet aanhoren waar een dikke smeur electronisch geneuzel achter gegooid is. ''muzikanten'' die een nummer 1 hit scoren met een nummer dat ten eerste niet door henzelf geschreven is, ok.
en dat ze zo'n nummer dan of playbacken of gewoon finaal vern***en.

had het niet over het spelen van covers. al vind ik de doorsnee coverband niet bijzonder maargoed.

[joeyonfire]

maar het maken van eigen nummers is voor mij van een andere orde, dat heeft voor mij vooral te maken met het uiten van mijn gevoel en gedachten
zoals je een verhaal zou kunnen schrijven
niet beter of slechter en ook niet per definitie meer gepassioneerd, wel meer van mij.


nummers die je zelf schrijft kun je toch automatisch met meer passie spelen?
zo zie ik het tenminste hoor...:dontgeti:

[Henri H]

nummers die je zelf schrijft kun je toch automatisch met meer passie spelen?
zo zie ik het tenminste hoor...:dontgeti:Dat is in veel gevallen waarschijnlijk wel waar maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn.
Ik zat in de begin jaren 90 in 3 bandjes tegelijk waarvan 2 coverbands maar in alledrie de bands was ik even gepassioneerd.
Ik vond/vind het gewoon kicku om gitaar te spelen en dan ook nog 's de muziek die ikzelf leuk vond/vind.

Edit: Het zal waarschijnlijk ook meer voor zangers/zangeressen gelden dan voor muzikanten.

[EuroCinema]

Een stuk muziek klinkt mooi of niet. Of de zanger daar zelf HEEL ERG in gelooft omdat-ie dat ZELF HEEFT MEEGEMAAKT en dat nummer heeft geschreven toen hij het HEEL MOEILIJK had, dat vind ik allemaal onzin voor pubermeisjes.

[hole]

Ik speel alleen maar covers, want zelf muziek schrijven lukt me gewoon niet.

Ik ben geen bijster goeie gitarist, mijn techniek laat te wensen over.

Speel ik met passie? Soms wel, soms niet, maar ik heb altijd plezier erin.

Ben ik dan een slechte muzikant? Geen idee, maar het zal me ook aan mijn reet roesten wat iemand anders ervan denkt. Als IK er maar plezier in heb.

M.a.w. laat iedereen gewoon op zijn eigen manier muziek maken. Vind het het niet mooi? Zap dan, zet een andere CD/DVD op , of ga naar een ander kroegje waar een ander bandje speelt.

[Han S]

nummers die je zelf schrijft kun je toch automatisch met meer passie spelen?
zo zie ik het tenminste hoor...:dontgeti:

Muzikanten hebben geen automaat, dan snap je weinig van muziek en heel veel covers zijn veel beter dan het origineel, maar dat is ook weer een kwestie van smaak.

Luister eens naar 'With a little help from my friends' en 'She came in through the bathroom window' door Joe Cocker en vertel mij dan dat je het origineel van The Beatles beter vind en met meer passie gedaan.

En kijk eens naar het eerder genoemde 'Hurt' door Johnny Cash en vertel mij dat dit geen passie is.

En dan dat eigen nummers schrijven? Me reet, het meeste wat ik aan eigen nummers moet opnemen met bands is ook sterk beïnvloed door wat er al lang is. Ik hoor de zoveelste Anouk en de zoveelste James Hetfileld, om wat te noemen, iets eigens is nog nauwelijks te vinden.

[Mitch]

Blof is ook een leuk voorbeeld. De zanger zingt de teksten van de bassist en de muziek is geheel of gedeeltelijk van hemzelf. Nou kun je het pestmuziek vinden, maar daar kun je ook niet van zeggen dat -ie met weinig passie staat te spelen :satisfie:
Maar wat EuroCinema zei: het is een beetje puberaal om te denken dat alleen je eigen hersenspinsels het meest gepassioneerd kunnen worden uitgevoerd. En dan bedoel ik puberaal als typering, passend bij een beplaade leeftijd, niet als waarde oordeel! In de puberteit zijn de gedachtes namelijk sterk gericht vanuit het ego en blijven daar ook erg dichtbij. Pas later ontwikkel je meer inlevingsvermogen en ontwikkel je de mogelijkheid om vanuit andere perspectieven te kijken dan die van jezelf.
Da's gewoon neurofysiologie, niks muzikaals aan ;)

[Les Paul R8]

Als ik naar de Stevie Ray versie van Little wing luister, bewijst dat voor mij zeer overtuigend dat een cover met net zoveel passie gespeeld kan worden als het origineel....misschien wel meer.....

Er is helemaal niets mis met covers; integendeel. Persoonlijk speel ik ze liever, omdat je je helden op die manier beter leert begrijpen. Je leert van hun muziek weer dingen die je in je eigen spel terug laat komen.
Ook het spelen van covers die je zelf nooit bedacht had, geeft je weer nieuwe inzichten.

[pimmetje]

Een stuk muziek klinkt mooi of niet. Of de zanger daar zelf HEEL ERG in gelooft omdat-ie dat ZELF HEEFT MEEGEMAAKT en dat nummer heeft geschreven toen hij het HEEL MOEILIJK had, dat vind ik allemaal onzin voor pubermeisjes.Hele, HELE, maar dan ook HELE dikke +1

[Luke-wannabe]

Coverbandjes zonder passie hebben vaak een frequente bandwisseling puur omdat het niet leuk is om elke avond opnieuw diezelfde k*t nummers te spelen. Dat houd je gewoon niet lang vol.
Opzich ben ik het daar wel een een klein beetje mee eens, maar ik vind het altijd zo makkelijk gezegd dat je een hekel hebt aan covers spelen.
Ik heb natuurlijk een voorkeur voor muziek, maar eigenlijk vind ik alles leuk om te spelen. Dat komt puur omdat ik dátgene herken wat goed aan de muziek is, en daar gewoon van kan genieten.
Sinds een half jaartje speel ik in een coverbandje. Doe ik eigenlijk puur voor het geld en het feit dat ik gitaar kan spelen in een bandje. Maar daarbij vind ik het gewoon heerlijk om muziek te spelen, en beter dat dan een één of ander kutbaantje.
Tuurlijk baal je als een stekker als je geen enkele waardering krijgt voor wat je doet. Ik heb ook vaak genoeg me helemaal de tering in gewerkt voor minimale respons van het publiek. Ik heb ook vaak genoeg gezegd dat ik nooit meer covers speel, maar als je dan 1 avond leuke respons krijgt, verdwijnt dat nare gevoel als sneeuw voor de zon.

[tidalwave_sideburns]

Of artiesten geen goeie covers kunnen maken is een non-issue. Het gaat er meer om dat er van die mensen rondlopen die graag beroemd willen worden, en dan onder andere door hun manager een plaatje op laten nemen, die ze dan via de TV stations kunnen pushen, terwijl er getalenteerde muzikanten rondlopen die echt wat te brengen hebben die maar niet aan de bak komen.

Dat van die wijven als Britney Spears onderscheiden worden voor een wannummer als dat 'womanizer', echt ontzettend slecht is dat zeg, terwijl er echt mooie muziek wordt gemaakt waar je niet mee in aanraking komt.
Dat diezelfde artiesten dan op MTV hun 'optrekjes' gaan showen, terwijl er goede muzikanten hun instrumenten moeten verkopen om te kunnen vreten.
Vermaak vs. kunst/expressie etc.

Kijk eens naar die Duffy. Dat mokkel kan niet zingen, lift mee op die motown revival van Amy Winehouse, krijgt een tekstje voorgeschoteld, een en al cliché:

I love you
but I got to stay true
You got me on my knees, begging please
quit playing games

...

Dat nummer zit echt heel erg slecht in elkaar. Geen balans in de melodie en instrumenten, dat orgeltje is ontzettend goedkoop, maar enorme hit, wereldberoemd. Je weet gewoon dat het kutmuziek is, dat valt vast wetenschappelijk te bewijzen :), en je wordt ermee doodgegooid.

Wat ook zo ergelijk is, die diva's, met dat diva handje, en die uithalen. Wie heeft besloten dat mensen zo horen te zingen als ze iets met gevoel willen brengen, moet worden aangeklaagd wegens grove schending van mensenrechten. En het erge is, al die pop star Idol kindertjes nemen allemaal zo'n handje over, zelfs de jongens. Walgelijk.

Het punt is dus: Hoewel dit soort muziek gewoon entertainment is, mag het goddomme kwalitatief iets beter ja?

[Han S]

Ik denk dat je een paar dingen los van elkaar moet zien: muziek als vorm van kunst, waar het heilige vuur achter gloeit en het maken van muzak puur als manier om aan geld te komen. Er zijn slechtere manieren om geld te verdienen, al is het spelen op bruiloften en partijen ook nauwelijks voldoeninggevend.

Met de tweede heb ik niks.

[joeyonfire]

Of artiesten geen goeie covers kunnen maken is een non-issue. Het gaat er meer om dat er van die mensen rondlopen die graag beroemd willen worden, en dan onder andere door hun manager een plaatje op laten nemen, die ze dan via de TV stations kunnen pushen, terwijl er getalenteerde muzikanten rondlopen die echt wat te brengen hebben die maar niet aan de bak komen.

Dat van die wijven als Britney Spears onderscheiden worden voor een wannummer als dat 'womanizer', echt ontzettend slecht is dat zeg, terwijl er echt mooie muziek wordt gemaakt waar je niet mee in aanraking komt.
Dat diezelfde artiesten dan op MTV hun 'optrekjes' gaan showen, terwijl er goede muzikanten hun instrumenten moeten verkopen om te kunnen vreten.
Vermaak vs. kunst/expressie etc.

Kijk eens naar die Duffy. Dat mokkel kan niet zingen, lift mee op die motown revival van Amy Winehouse, krijgt een tekstje voorgeschoteld, een en al cliché:

I love you
but I got to stay true
You got me on my knees, begging please
quit playing games

...

Dat nummer zit echt heel erg slecht in elkaar. Geen balans in de melodie en instrumenten, dat orgeltje is ontzettend goedkoop, maar enorme hit, wereldberoemd. Je weet gewoon dat het kutmuziek is, dat valt vast wetenschappelijk te bewijzen :), en je wordt ermee doodgegooid.

Wat ook zo ergelijk is, die diva's, met dat diva handje, en die uithalen. Wie heeft besloten dat mensen zo horen te zingen als ze iets met gevoel willen brengen, moet worden aangeklaagd wegens grove schending van mensenrechten. En het erge is, al die pop star Idol kindertjes nemen allemaal zo'n handje over, zelfs de jongens. Walgelijk.

Het punt is dus: Hoewel dit soort muziek gewoon entertainment is, mag het goddomme kwalitatief iets beter ja?


DIT is dus precies wat ik bedoelde in mijn topic.
Coveren opzich vind ik nog steeds een makelijke uitweg(zolang het te dicht bij het orgineel zit)
een complete muzikant is naar mijn mening iemand die niet alleen goed kan spelen maar ook iets orgineels(voor zover mogelijk) kan schrijven.

tenslotte is een bakker een goede bakker als hij goed brood bakt en niet omdat hij zo geweldig zijn zooi van een fabriek verkoopt, dan gaje net zogoed naar de supermarkt.

[rickert]

Ik zei DWDD maar het was natuurlijk Top 2000 a gogo, wat ik overigens wel een rare nichterige titel vind.

Bruce is een pracht figuur en buitengewoon goed geluidstechnicus, zijn opnamen en mixen behoren tot het beste ooit. Ik kan je wel wat van hem laten horen, maar dan moet je langs komen.

Ja die naam is niet lang over nagedacht inderdaad. Ik ben me na die docu iets meer in die vent gaan verdiepen en hij is inderdaad geweldig, steengoede mixen en opnames van zijn hand zeg.

[Vetzak]

lift mee op die motown revival van Amy Winehouse

Dacht ik precies hetzelfde toen ik dat nummer 'Good God' van Anouk hoorde. Wat een stuk ellende is me dat zeg. Ik mag er niet aan denken dat er ooit weer een rockabillyrevival aankomt en dat ik dan als een donderslag bij heldere hemel op de radio hoor 'en hier is dan Anouk met Heartshake Motel' of zoiets. Dan hang ik mijn gitaar aan de treurwilgen.
Voor de rest: een covertje is altijd wel leuk om het publiek aan de zwier te krijgen. Je moest eens zien met hoeveel passie ik Yakety Yak van the Coasters sta te brallen!

[rickert]

Ik mag er niet aan denken dat er ooit weer een rockabillyrevival aankomt en dat ik dan als een donderslag bij heldere hemel op de radio hoor 'en hier is dan Anouk met Heartshake Motel' of zoiets. Dan hang ik mijn gitaar aan de treurwilgen.


Waarom zou je dat nou doen? Dat gaat echt nergens over, beetje populair "true" gaan zitten zijn:confused:

[Han S]

DIT is dus precies wat ik bedoelde in mijn topic.
Coveren opzich vind ik nog steeds een makelijke uitweg(zolang het te dicht bij het orgineel zit)
een complete muzikant is naar mijn mening iemand die niet alleen goed kan spelen maar ook iets orgineels(voor zover mogelijk) kan schrijven.

tenslotte is een bakker een goede bakker als hij goed brood bakt en niet omdat hij zo geweldig zijn zooi van een fabriek verkoopt, dan gaje net zogoed naar de supermarkt.


Dan had je jouw topic beter moeten verwoorden, inplaats daarvan stel je dat mensen die geen eigen nummers maken ongeveer op de schroothoop horen. Ik begrijp ook dat je zoiets niet letterlijk bedoelt, maar er zijn meer mensen die muziek van anderen spelen en dat verdomd goed doen, dan mensen die eigen muziek maken. En daarbij is veel van die eigen muziek ook nog drie keer niks.

[Vetzak]

Waarom zou je dat nou doen? Dat gaat echt nergens over, beetje populair "true" gaan zitten zijn:confused:

Ik zeg het maar gewoon in een van de weinige reacties die ik hier geef, het is wat het is en true zijn komt niet eens voor in mijn vocabularium. Wat een onzin weer.

[rickert]

Niets onzin, waarom zou JIJ je gitaar weghangen omdat Anouk doet waar ze zin in heeft? Begrijp me niet verkeerd, ik vind echt niet alles goed wat andere maken maar ik zou daar nooit m'n gitaar voor weghangen en dat ook niet gaan zitten roepen op een forum. Als je het daar al voor wegzet vind ik je niet echt muzikant.

[Luke-wannabe]

Waarom zou je dat nou doen? Dat gaat echt nergens over, beetje populair "true" gaan zitten zijn:confused:
Ja dat bedoel ik ook een beetje. Heel die houding slaat eigenlijk nergens op.

[Mitch]

Snap dat dan, Anouk mag niet aan rockabilly komen want die is van Vetzak.

[Vetzak]

Ach jongens toch, wat springen ze hier als uitgemergelde rottweilers op een stuk gerookte paling. Ik hang mijn gitaar heus voor niemand aan de haak die geen geweerloop tussen mijn ogen mikt. Maar zou ik het een spijtige zaak vinden als de niche waarin ik mijn hobby uitoefen gevulgariseerd zou worden tot aan het punt dat men gaat denken dat wij met onze band deze of gene hitparadist van nu proberen na te doen als we ergens gaan optreden? Zeker wel. Ik heb er gewoon geen probleem mee dat toe te geven, maar daar hangt nogal een taboesfeer rond hier, zo blijkt.

[Kim Wilson]

DIT is dus precies wat ik bedoelde in mijn topic.
Coveren opzich vind ik nog steeds een makelijke uitweg(zolang het te dicht bij het orgineel zit)
een complete muzikant is naar mijn mening iemand die niet alleen goed kan spelen maar ook iets orgineels(voor zover mogelijk) kan schrijven.

tenslotte is een bakker een goede bakker als hij goed brood bakt en niet omdat hij zo geweldig zijn zooi van een fabriek verkoopt, dan gaje net zogoed naar de supermarkt.
Dat vind ik onzin. Waarom is een muzikant minder als hij een cover speelt die dicht bij het origineel zit? Hij maakt het nog steeds zelf. Net als de bakker, die gewoon bruin brood heeft, maar het wel zelf heeft gebakken.

[joeyonfire]

Dat vind ik onzin. Waarom is een muzikant minder als hij een cover speelt die dicht bij het origineel zit? Hij maakt het nog steeds zelf. Net als de bakker, die gewoon bruin brood heeft, maar het wel zelf heeft gebakken.

dat is gewoon een nummer naspelen. en dan heeft het toch niets met passie te maken.

daarnaast zie ik trouwens aan het begin van dit topic een aantal covers van goede artiesten voorbijvliegen.

passie is iets anders dan emotie. en volgensmij worden deze 2 woorden wel wat door elkaar gehaald

[Mitch]

Dus die 'goede' artiesten die ook wel eens een cover doen brengen het wel met emotie maar niet met passie?

[Luke-wannabe]

dat is gewoon een nummer naspelen. en dan heeft het toch niets met passie te maken.

daarnaast zie ik trouwens aan het begin van dit topic een aantal covers van goede artiesten voorbijvliegen.

passie is iets anders dan emotie. en volgensmij worden deze 2 woorden wel wat door elkaar gehaald
Wat je hier zegt denk ik echt dat je de 2 dingen door elkaar haalt. Zoals jij het stelt kan een andere artiest niet de originele emotie van het eigenlijke nummer hebben, maar kan die artiest het wel met passie brengen. Passie voor muziek en voor het nummer bijvoorbeeld.

[Han S]

dat is gewoon een nummer naspelen. en dan heeft het toch niets met passie te maken.

daarnaast zie ik trouwens aan het begin van dit topic een aantal covers van goede artiesten voorbijvliegen.

passie is iets anders dan emotie. en volgensmij worden deze 2 woorden wel wat door elkaar gehaald


Volgens mij is passie een emotie en als iemand een nummer naspeelt en hij doet dat vanuit het hart, dan is het soms beter dan het origineel. Het is niet onder woorden te vatten hoe dat werkt en als je dat wel onder woorden zou kunnen vatten wordt het wetenschap en dan heeft het niets meer met muziek te maken. (vrij vertaald naar Bruce Swedien)

Ik zeg altijd: iemand die het niet begrijpt kun je het ook niet uitleggen en iemand die het wel begrijpt hoef je het niet uit te leggen. Muziek gaat dieper dan alles, het is de hoogste vorm van kunst, denk niet dat je dat zomaar begrijpt.

[JimiDylan]

of artiesten geen goeie covers kunnen maken is een non-issue. Het gaat er meer om dat er van die mensen rondlopen die graag beroemd willen worden, en dan onder andere door hun manager een plaatje op laten nemen, die ze dan via de tv stations kunnen pushen, terwijl er getalenteerde muzikanten rondlopen die echt wat te brengen hebben die maar niet aan de bak komen.

Dat van die wijven als britney spears onderscheiden worden voor een wannummer als dat 'womanizer', echt ontzettend slecht is dat zeg, terwijl er echt mooie muziek wordt gemaakt waar je niet mee in aanraking komt.
Dat diezelfde artiesten dan op mtv hun 'optrekjes' gaan showen, terwijl er goede muzikanten hun instrumenten moeten verkopen om te kunnen vreten.
Vermaak vs. Kunst/expressie etc.

Kijk eens naar die duffy. Dat mokkel kan niet zingen, lift mee op die motown revival van amy winehouse, krijgt een tekstje voorgeschoteld, een en al cliché:

I love you
but i got to stay true
you got me on my knees, begging please
quit playing games

...

Dat nummer zit echt heel erg slecht in elkaar. Geen balans in de melodie en instrumenten, dat orgeltje is ontzettend goedkoop, maar enorme hit, wereldberoemd. Je weet gewoon dat het kutmuziek is, dat valt vast wetenschappelijk te bewijzen :), en je wordt ermee doodgegooid.

Wat ook zo ergelijk is, die diva's, met dat diva handje, en die uithalen. Wie heeft besloten dat mensen zo horen te zingen als ze iets met gevoel willen brengen, moet worden aangeklaagd wegens grove schending van mensenrechten. En het erge is, al die pop star idol kindertjes nemen allemaal zo'n handje over, zelfs de jongens. Walgelijk.

Het punt is dus: Hoewel dit soort muziek gewoon entertainment is, mag het goddomme kwalitatief iets beter ja?

+10000000000

[FruscianteFan]

dat is gewoon een nummer naspelen. en dan heeft het toch niets met passie te maken.

daarnaast zie ik trouwens aan het begin van dit topic een aantal covers van goede artiesten voorbijvliegen.

passie is iets anders dan emotie. en volgensmij worden deze 2 woorden wel wat door elkaar gehaaldIk neem aan dat je wel eens naar andermans muziek luistert en daarvan kunt genieten? Het is toch prachtig als je een nummer hoort, en bepaalde elementen in dat nummer raken je steeds weer! Wat mijn betreft is er dan maar één ding dat mooier is dan het nummer horen, namelijk als het je lukt om het zodanig te reproduceren dat jij dat stukje magie ook te pakken hebt.

Grappig trouwens dat Good God van Anouk genoemd werd, want dat nummer vind ik best rocken. Ik speel hem in m'n band ook en dat is een van de nummers waar ik het hardst opga in de muziek.

[joeyonfire]

Wat je hier zegt denk ik echt dat je de 2 dingen door elkaar haalt. Zoals jij het stelt kan een andere artiest niet de originele emotie van het eigenlijke nummer hebben, maar kan die artiest het wel met passie brengen. Passie voor muziek en voor het nummer bijvoorbeeld.

precies.

een muzikant kan toch nooit weten wat de orginele schrijver met een nummer bedoelt. en dan bedoel ik wel een nummer met diepgang want i love you zingen kan ik ook.

maar ik denk dat de meeste hier hun heil zoeken in het coveren van nummers dan het zelf te schrijven:???:

[joeyonfire]

dan wil ik nog ff mijn standpunt verduidelijken.

ik ben niet van mening dat covers niet met passie en emotie gespeeld kunnen worden alleen zijn dat er niet zo heel erg veel.
ik vind meer dat de popmuziek van tegen woordig gewoonweg ruk is, artiesten als britney spears, amy housewine enz. zijn geen goede artiesten omdat ze alleen maar goed kunnen zingen.

vindt het zelf nog steeds leuker om naar een bandje te kijken dat dan niet zulke geweldige nummers schrijft maar waar wel met hart en ziel aan is gewerkt dan een goed coverbandje.

zelf luister ik al 15 jaar eigenlijk alleen maar naar heavy netal/hard rock en daarin worden toch andere normen en waarden gesteld als andere muziekstromingen.

[Pepe]

Dat de TS van dat gesloten draadje stelde dat muzikanten die geen eigen werk brengen niets voorstellen. En waarschijnlijk luistert hij naar veel meer covers dan hij zelf beseft.

Het punt is dat er veel muzikanten zijn die met heel veel passie muziek maken die door anderen is bedacht en daar is helemaal niks mis mee.

Yep, iedereen heeft zijn motieven om op een podium te gaan staan. Talentvol maar onbekend? Nou en. Geen talent en toch beroemd? Who cares. Speel lekker wat je wil, dan luister ik naar wat ik wil, daar heb ik geen radio voor nodig.
Je eigen repetoire schrijven is een tijdsverschijnsel, mode ding, ingezet door de Beatles. En daarna door de Stones die dat niet op zich konden laten zitten, de rest volgde braaf. In de klassieke wereld en traditionele jazz wordt gewoon nog onderscheid gemaakt tussen performer en schrijver, al eeuwenlang. Of dacht je dat Reinhardt en Parker geen werk van anderen speelden.


Maar zou ik het een spijtige zaak vinden als de niche waarin ik mijn hobby uitoefen gevulgariseerd zou worden tot aan het punt dat men gaat denken dat wij met onze band deze of gene hitparadist van nu proberen na te doen als we ergens gaan optreden? .

Het is okee om oude artiesten na te doen maar hedendaagse niet?
Toen ik in Texas met mijn rockabillybandje speelde werd het me duidelijk dat we voor die amerikanen iets exotisch waren, rare hollanders met bolo tie die muziek maakten die 40 jaar geleden door hun zelf gespeeld werd en dat is net zoiets als Japanners hier zouden optreden op klompen met een repetoire van Eddy Christiani. En waarom ook niet. Iedereen maakt zelf wel uit waar ie plezier aan beleeft.
Sterker, als Borsato op de rockabilly toer zou gaan, moet je opletten hoeveel optredens je er bij gaat krijgen.

[Rutger]

Meest geniale cover van het moment vind ik wel Milow met Ayo Technology (http://www.youtube.com/watch?v=pV11oDLtlmc&hl=nl)

(Het origineel van 50Cent en Timberlake (http://www.youtube.com/watch?v=Na4x2Uwflmg))

Lijkt me weer een voorbeeld van hoe intens een cover gebracht kan worden

[Kim Wilson]

dan wil ik nog ff mijn standpunt verduidelijken.

ik ben niet van mening dat covers niet met passie en emotie gespeeld kunnen worden alleen zijn dat er niet zo heel erg veel.
ik vind meer dat de popmuziek van tegen woordig gewoonweg ruk is, artiesten als britney spears, amy housewine enz. zijn geen goede artiesten omdat ze alleen maar goed kunnen zingen.

vindt het zelf nog steeds leuker om naar een bandje te kijken dat dan niet zulke geweldige nummers schrijft maar waar wel met hart en ziel aan is gewerkt dan een goed coverbandje.

zelf luister ik al 15 jaar eigenlijk alleen maar naar heavy netal/hard rock en daarin worden toch andere normen en waarden gesteld als andere muziekstromingen.
Misschien moet je dan uit je eigen wereldje komen en accepteren dat er mensen zijn die anders denken dan jij, en niet jouw mening als feit presenteren. We hebben laatst met wat jongens een aantal nummers van Johnny Cash gespeeld. Dat vind ik echt geweldig om te doen. Ik ben helemaal weg van blues en rock&roll, en daar gaat het niet om weergaloze zelfgeschreven riffs, maar op de manier waarmee je iets neerzet. Wat Pepe ook zegt, iedereen heeft zijn eigen motivatie om op een podium te staan.

[Henri H]

Eigenlijk een beetje een zinloze discussie dit.
Het lijkt er een beetje op dat yoeyonfire er een ietwat simplistische/kortzichtige mening op na houdt.
Dit is z'n goed recht maar de rest van de posters is het eigenlijk wel met elkaar eens....

[Luke-wannabe]

ik vind meer dat de popmuziek van tegen woordig gewoonweg ruk is, artiesten als britney spears, amy housewine enz. zijn geen goede artiesten omdat ze alleen maar goed kunnen zingen.
Dat is toch een andere discussie?
Meeste vocalisten zijn echt wel goed Behalve Britney (http://nl.youtube.com/watch?v=7z06NISh-NY).., alleen omdat ze een popliedje zingen worden ze waarschijnlijk al afgeschreven (door jou).
Daarbij is dat weer zo'n typische metalhead houding dat je geen muzikant bent als je je eigen muziek niet schrijft. Zoals Pepe zegt, in andere muziekstijlen word er gewoon onderscheid gemaakt tussen artiesten en schrijvers.

[Vetzak]

Het is okee om oude artiesten na te doen maar hedendaagse niet?


Dat is naast de kwestie, voor mijn part doe jij een stofzuiger na en je buurman een mosselkwekerij. Ik doe inderdaad lui na die al vijftig jaar onder de zoden liggen - met toevoeging van enige wild- en stevigheid die in de fifties nog ondenkbaar was, ik ben helemaal geen purist - en ik zeg er eerlijk bij dat ik het maar vervelend zou vinden als de rockabilly/rock 'n' roll/ swing een revival zou kennen in de vorm van flauw gestroomlijnd top 40 - afkooksel. En ik ben daar niet arbitrair in, da's gewoon mijn mening en voor de rest trekt iedereen zijn plan maar. 't Is onfair dat je op basis van mijn vorige post gaat doen alsof ik mezelf rechtvaardig als kruisvaarder.

Even erbij zeggen dat de rootsscene (hier in België toch) vrij sektarisch kan overkomen in eerste instantie, maar da's niet meer dan een indruk: de beweging van potlodenverzamelaars zal ook wel elitair overkomen voor de leek, maar er zijn nu eenmaal weinig geïnteresseerden.

[Pepe]

Ja, ik snap dat wel, dat het tegen de borst stuit als er zonder enig historisch besef en liefde voor het genre een tut hola commercieel met je repetoire aan haal gaat en daar mee ook nog scoort.
Niettemin, het lijkt mij juist goed voor het genre zelf, dat houd het levend en bewijst de kracht en vitaliteit van het origineel dat anders het gevaar loopt te verstoffen, enkel aan het infuus gehouden door een handvol zonderlingen.
Rock'n roll is bedoeld voor de massa, top 40 he.
Artiesten als Vincent, Jordan, Presley en Cochran deden precies het zelfde, oude dingen nieuw leven inblazen op hun manier om een hitje te scoren.

[Mitch]

Zowel door EuroCinema als door Pepe al genoemd, maar het feit dat het in andere muzikestromingen niet meer dan normaal is dat je muziek ten gehore brengt die door anderen is geschreven blijft wel een heel grappig feit als je dat tegenover joeymetvlammens punt zet. Maar goed, die nuanceert zich al door te stellen dat covers vaker niet dan wel met passie gebracht worden. Ik weet het niet, maar dan lijkt het of er alleen geluisterd is naar bruiloftenbands enerzijds en 'we komen graag spelen voor vijf biertjes in de lokale kroeg' hobby bands zonder enig niveau.
Kijk, ik ben meer een pop/rock mens en voor mij is metal één pot nat. Dan kan ik dus een topic openen met 'pfff, al die metal gasten kunnen alleen maar boos kijken en bekken trekken alsof ze twee weken niet gepoept hebben, belachelijk dat ze daar hun geld mee kunnen verdienen' maar dan zou mij geheel terecht door het halve forum worden verweten oogkleppen op te hebben en geen affiniteit te hebben met het genre :listen:

De passie vor muziek is bij mij ook alleen maar groter geworden door te luisteren naar muziek die me aanvankelijk niks leek. Zeker klassieke muziek helpt daar prima voor. En Miles Davis, Ibrahim Ferrer, afijn....helden en voorbeelden genoeg op deze wereld!

[gitaarvrouwtje]

nummers die je zelf schrijft kun je toch automatisch met meer passie spelen?
zo zie ik het tenminste hoor...:dontgeti:

dat ervaar ik niet zo
ik speel sommige covers met evenveel passie, sommige teksten of melodielijnen raken me zo diep dat ik die als bijna "eigen" voel
het plezier is zeker niet minder..zolang het maar nummers zijn die ik echt leuk, mooi,of ontroerend vind

ik vind bijvoorbeeld how can a poor man stand geweldig om met onze band te doen..en dat is toch al door zoveel mensen gecovered, waarbij ik de ry cooder versie te gek vind.
wij spelen het met passie en veel plezier

ik speel ook mn eigen nummer met passie..maar niet per definitie met MEER passie..

zingen en gitaar spelen raakt me altijd wel tenzij ik nummers zou moeten spelen die me niks doen