Fender CS Time machine NOS vraag

[reinierscheffer]

Hallo
Ik ben nieuw hier en heb net voorgesteld in het daarvoor bestemde topic.

Ik kom net bij Tonika Groningen vandaan en heb daar op een Fender Custom Shop 1969 NOS model (sunburst, rosewood) gespeeld.
Hij kost daar 2900 maar bij Feedback 2500.
De verkoper wist er niet zo heel veel over te vertellen.

Ik wil wel graag een 70s model want ik vind ze er heel vet uit zien.
Het toffe van dit 1969 model vind ik dat hij wel een large headstock heeft maar ook een 4 puntsverbinding

IK heb hier een paar vragen over en misschien kan iemand ze beantwoorden:

- licht gewicht. ik vond de strat erg licht. ik heb zelf en 70s mex reissue en die is echt niet zwaar maar in verhouding wel. waren de 1969 strats vroeger ook zo licht en kan je niet beter een zware hebben (body, sustain e.d.)
- 60's style pickups. wat houdt dit in? wat is het verschil met de pickups in de Standard en in de 50's, 60's, 70's reissues (USA/Mex)
- is het de moeite waard om deze CS aan te schaffen of kan ik net zo goed de USA versie van de 70s reissue kopen die €1000 euro goedkoper is.

[Chris Winsemius]

Gewicht: heeft wat invloed maar het gaat vooral om de combinatie v/d gebruikte hals en body wat het eindresultaat wordt. Ga gewoon af op je oren. Zware bodies hoeven niet per se meer sustain te hebben en vice versa.

[Arjan12]

Ik heb persoonlijk wel liever een zwaardere body. Een heel erg lichte gitaar voelt op de een of andere manier heel goedkoop aan vind ik.

Dat hoeft dus niet zo te zijn hè, da's het gevoel dat ik er bij heb.

[reinierscheffer]

bedankt voor de reacties!
Hij klonk wel te gek. Hoewel ik wel een beetje moest wennen aan de sound van het brug element. Maargoed, ik ben ook een blanke essen strat sound gewend.
Het hals element klonk wel heel erg dik, punchy, stoer. wel precies wat ik zoek.

@ Arjan12:
Dat gevoel had ik dus ook een beetje. Zovan ' heb ik hier nu €2500 om mn nek?'
Maargoed, uiteindelijk wel beter voor je rug..;)

[Hendriks]

Ik personlijk vind de CS modellen te duur duur , begrijp mij niet verkeerd het zijn leuke gitaren maar voor een dikke 1000 minder koop je een RI en voor 1500 minder een gebruikte RI en dan heb je een gitaar die kwalitatief niet minder is. Mschien wel even zoeken maar je houdt er een leuke amp aan over.

[Pepe]

- licht gewicht. ik vond de strat erg licht. ik heb zelf en 70s mex reissue en die is echt niet zwaar maar in verhouding wel. waren de 1969 strats vroeger ook zo licht en kan je niet beter een zware hebben (body, sustain e.d.)
- 60's style pickups. wat houdt dit in? wat is het verschil met de pickups in de Standard en in de 50's, 60's, 70's reissues (USA/Mex)
- is het de moeite waard om deze CS aan te schaffen of kan ik net zo goed de USA versie van de 70s reissue kopen die €1000 euro goedkoper is.

Vanaf 74 is Fender zwaar essen gaan gebruiken, het lichte essen raakte op in de regio. Als je een zware strat wil hebben koop dan een late seventies strat, ook een stuk goedkoper dan je CS.
60's style pickups zijn staggerd greybottom plain enamel wire ipv formvar, te herkennen aan de purple wires ipv goudkleur. Minder mids, meer piano bass en veel treble, Hendrix midscoop.
Of je beter met een CS, reissue of vintage uit bent hangt van het exemplaar af en wat je wil horen. Alleen de reissues zijn redelijk constant, de andere twee kunnen onderling hevig varieeren.

Met een budget van 2500 zou ik absoluut voor een goeie vintage gaan maar het kost tijd er eentje te zoeken.

[reinierscheffer]

Ik hoef niet perse een zware gitaar maar het verschil viel me gewoon op.

is een USA reissue dan kwalitatief net zo goed als een CS?
ik dacht dat die CS handgemaakt door een oma'tje in een knusse workshop werden en de reissues (net als de standards) van de lopende band komen rollen

ik wil liever wel een vintage van tussen '69 en '74

:rockon:

[Mr.Fingers]

custom-shop is nog een stapje hoger dan de American Vintage ReIssue. Handgebouwde instrumenten, in een aparte Fender-werkplaats met uitgezocht hout qua looks & klank, betere pickups, ...


En een "vintage" is geen synoniem voor "de beste gitaar), want vanaf 1966 ging het pijlsnel naar beneden met de kwaliteit van Fenders (CBS was nl alleen maar geïnteresseerd in veel verkopen, niet in kwaliteit)

[reinierscheffer]

Ja i know, overname CBS eind '65.
December 1965 waren al de eerste exemplaren met een large headstock.
Ook de 3puntsverbinding is niet echt populair en later gingen ze volgensmij ook nog gebruik maken van andere type zadels/brug.
Plus dat er idd minder keus was in goed hout (volgens mij ging een keukenfirma een hoop hout opkopen in die tijd)
Schijnt dat er echt nog wel een hoop goeien tussen zitten t/m 1974.

Punt is, is wil gewoon een 70s strat (of iig eentje met een grote kop) omdat ik die stijl muziek speel en mijn grote voorbeeld Ritchie Blackmore dat ook heeft. Het is nu ook onderdeel van MIJN image geworden. Ik begon met een Highway1 met grote kop, nu heb ik een 70s reissue met grote kop.
Daarom dacht ik dat de CS 1969 een goede keus was. Soort van best of both worlds. Wel 70s uitstraling maar 4puntsverbinding, oude techniek maar nu gemaakt.

[Pepe]

Met vierpunts geen bullet he, die hoort toch een beetje bij Blackmore en hij had geen problemen op een driepunt te spelen.
Er is trouwens een japanse Blackmore strat voor een stuk minder dan de USA seventies.
Die USA seventies kom ik soms tegen voor 900 dollar op ebay, scheelt de helft met de prijzen die in Europa gevraagd worden.

[heavy-metal-thunder]

Ik personlijk vind de CS modellen te duur duur , begrijp mij niet verkeerd het zijn leuke gitaren maar voor een dikke 1000 minder koop je een RI en voor 1500 minder een gebruikte RI en dan heb je een gitaar die kwalitatief niet minder is. Mschien wel even zoeken maar je houdt er een leuke amp aan over.

ik ben het hier ten dele mee eens. Ik heb verschillende vintage reïssue modellen gehad (enkele 57 en 62 ri's). Ze klonken allemaal erg goed. Erg volle en krachtige sound (ook al hebben ze niet zo erg veel output). Allemaal verkocht omdat ik er niet graag op speelde. Nadien heb ik een '69 Relic time machine series gehad (maple toets). En die was qua sound anders, transparanter. en voor te rocken vond ik de 62's beter, krachtiger. De 69 had dan meer dat hoge belletjes geluid. Maar waar de 69 zijn goedkopere broertjes aftroefde, was in speelcomfort. Om de één of andere reden speelde die 69 veel vlotter.

Nu ben ik in het bezit van een '65 master built, nog duurder. Qua sound zit ze meer tussen de krachtige en volle toon van de 62 en de hoge belletjes van de 69. Maar deze gitaar speelt waanzinning vlot. Heb al dikwijls de commentaar gekregen "dit is de eerste Strat die eigenlijk vanzelf speelt". Is die Masterbuilt zijn geld waard? Qua sound, niet. Maar ik speel er wel enorm graag op. Bovendien kleeft de nitro lak van de 65 niet. Trouwens, de 69 kleeft ook niet (geen nitro lak, meen ik).

[heavy-metal-thunder]

Met vierpunts geen bullet he, die hoort toch een beetje bij Blackmore en hij had geen problemen op een driepunt te spelen.
Er is trouwens een japanse Blackmore strat voor een stuk minder dan de USA seventies.
Die USA seventies kom ik soms tegen voor 900 dollar op ebay, scheelt de helft met de prijzen die in Europa gevraagd worden.


prijzen van eind seventies strats zitten rond de duizend euro. Ze worden dikwijls afgebroken, maar ik heb al enkele '79 ers gehoord en vond die goed. Volle toon. LIjkt me goed om blackmore te spelen. Wellicht beter dan de 69 time machine series. En uiteraard, zo'n Japanse Blackmore lijkt me ook een goeie optie. Heb al enkele 62 ri's (uit Japan) gehoord en vond ze altijd waanzinnig goed klinken.

Maar is een Malmsteen strat dan niets voor jou? Hogere output, moet m.i. goed rocken.

[vulvasonic]

prijzen van eind seventies strats zitten rond de duizend euro. Ze worden dikwijls afgebroken, maar ik heb al enkele '79 ers gehoord en vond die goed.

Die strats van eind jaren 70 zijn inderdaad vaak zo beroerd nog niet, qua klank. Ze hebben bovendien een eigen feel en look waar je voor valt of niet.
Echter, die 3-punts bevestiging kan zeker wel een probleem blijken. In de praktijk blijven die 'problemen' beperkt tot wat zwabberen van de hals bij plotselinge bewegingen. En voor spelers die de aangeboren neiging hebben hard te 'knijpen' zijn ze geen aanrader, omdat je ze daarmee makkelijker vals trekt.

Dit gezegd hebbende, er is niets mis met het systeem an sich. Leo Fender heeft later bewezen dat dit helemaal niet ten koste hoeft te gaan van de stabiliteit. In de jaren 70 echter, had CBS het bedrijf nogal laten versloffen en er werd geen geld meer gestoken in de machines die aan slijtage onderhevig waren en broodnodig aan vervanging toe waren. Tegelijkertijd was de productie hoger dan ooit en kregen de werknemers steeds minder tijd om aan de gitaren te werken. Dat zie je terug in de flauwe, veel kleinere uitsparingen aan de voor- en achterzijde van de stratvorm, maar ook in de veel te ruim uitgeboorde schroefgaten voor de halsbevestiging. Opletten dus!

[humbucker]

ik ben het hier ten dele mee eens. Ik heb verschillende vintage reïssue modellen gehad (enkele 57 en 62 ri's). Ze klonken allemaal erg goed. Erg volle en krachtige sound (ook al hebben ze niet zo erg veel output). Allemaal verkocht omdat ik er niet graag op speelde. Nadien heb ik een '69 Relic time machine series gehad (maple toets). En die was qua sound anders, transparanter. en voor te rocken vond ik de 62's beter, krachtiger. De 69 had dan meer dat hoge belletjes geluid. Maar waar de 69 zijn goedkopere broertjes aftroefde, was in speelcomfort. Om de één of andere reden speelde die 69 veel vlotter.


Ik heb een RI '62 en die vind ik echt heerlijk spelen. Heb ook enkele cs strats vastgehad. Maar deze vond ik de 1000 euro extra echt niet waard. Het kwaliteits- en soundverschil was te verwaarlozen en qua speelcomfort vond ik weinig tot geen verschil. Zo zie je maar dat dit van persoon tot persoon verschilt. Misschien heb ik een paar "mindere" customshops vastgehad of heb ik toevallig een hele goeie RI. Maar ik zou niet over 1 nacht ijs gaan, zeker in deze prijsklasse :)

[heavy-metal-thunder]

Ik heb een RI '62 en die vind ik echt heerlijk spelen. Heb ook enkele cs strats vastgehad. Maar deze vond ik de 1000 euro extra echt niet waard. Het kwaliteits- en soundverschil was te verwaarlozen en qua speelcomfort vond ik weinig tot geen verschil. Zo zie je maar dat dit van persoon tot persoon verschilt. Misschien heb ik een paar "mindere" customshops vastgehad of heb ik toevallig een hele goeie RI. Maar ik zou niet over 1 nacht ijs gaan, zeker in deze prijsklasse :)

de 2008 62 ri kleefde de neck erg van. Bovendien speelde ook erg stroef. Ik kan dit moeilijk verklaren, vind er echt geen reden voor. Maar de 65 ri is echt een wereld van verschil. En het is echt niet psychologisch. Maar qua sound zijn al de American vintage gitaren die'k heb gehad/gehoord erg goed en heb de idee dat Fender met deze series stabiele kwaliteit aflevert.

[humbucker]

de 2008 62 ri kleefde de neck erg van. Bovendien speelde ook erg stroef. Ik kan dit moeilijk verklaren, vind er echt geen reden voor. Maar de 65 ri is echt een wereld van verschil. En het is echt niet psychologisch. Maar qua sound zijn al de American vintage gitaren die'k heb gehad/gehoord erg goed en heb de idee dat Fender met deze series stabiele kwaliteit aflevert.

Ik heb een 2008 RI en qua kleven valt dat goed mee vind ik, het ligt er misschien ook aan of je erge zweethanden hebt tijdens het spelen ofzo. Ik heb er in ieder geval geen last van :D

Maareuh die 65 RI, dat is toch een Customshopper hé?

[euroboy]

Ja i know, overname CBS eind '65.
December 1965 waren al de eerste exemplaren met een large headstock.
Ook de 3puntsverbinding is niet echt populair en later gingen ze volgensmij ook nog gebruik maken van andere type zadels/brug.
Plus dat er idd minder keus was in goed hout (volgens mij ging een keukenfirma een hoop hout opkopen in die tijd)
Schijnt dat er echt nog wel een hoop goeien tussen zitten t/m 1974.

Punt is, is wil gewoon een 70s strat (of iig eentje met een grote kop) omdat ik die stijl muziek speel en mijn grote voorbeeld Ritchie Blackmore dat ook heeft. Het is nu ook onderdeel van MIJN image geworden. Ik begon met een Highway1 met grote kop, nu heb ik een 70s reissue met grote kop.
Daarom dacht ik dat de CS 1969 een goede keus was. Soort van best of both worlds. Wel 70s uitstraling maar 4puntsverbinding, oude techniek maar nu gemaakt.


Is die 70 RI een MEX. Is hij wit? Verkoop je hem stuur me even een PM:satisfie:

[heavy-metal-thunder]

Ik heb een 2008 RI en qua kleven valt dat goed mee vind ik, het ligt er misschien ook aan of je erge zweethanden hebt tijdens het spelen ofzo. Ik heb er in ieder geval geen last van :D

Maareuh die 65 RI, dat is toch een Customshopper hé?


heb eigenlijk geen klamme handjes. Was ook niet enkel het kleven, maar ze lag niet vlot in mijn hand. de 65 ri is uit de customshop, ja. Gebouwd door Dennis Galuszka.

[frankpaul1]

Ik heb je een PM gestuurd.

[euroboy]

Ik heb je een PM gestuurd.

Geen gekregen...

[frankpaul1]

Nee, dat klopt. Hij was aan de TS gericht :)

[Stratman70]

Hallo
Ik ben nieuw hier en heb net voorgesteld in het daarvoor bestemde topic.

Ik kom net bij Tonika Groningen vandaan en heb daar op een Fender Custom Shop 1969 NOS model (sunburst, rosewood) gespeeld.
Hij kost daar 2900 maar bij Feedback 2500.
De verkoper wist er niet zo heel veel over te vertellen.

Ik wil wel graag een 70s model want ik vind ze er heel vet uit zien.
Het toffe van dit 1969 model vind ik dat hij wel een large headstock heeft maar ook een 4 puntsverbinding

IK heb hier een paar vragen over en misschien kan iemand ze beantwoorden:

- licht gewicht. ik vond de strat erg licht. ik heb zelf en 70s mex reissue en die is echt niet zwaar maar in verhouding wel. waren de 1969 strats vroeger ook zo licht en kan je niet beter een zware hebben (body, sustain e.d.)
- 60's style pickups. wat houdt dit in? wat is het verschil met de pickups in de Standard en in de 50's, 60's, 70's reissues (USA/Mex)
- is het de moeite waard om deze CS aan te schaffen of kan ik net zo goed de USA versie van de 70s reissue kopen die €1000 euro goedkoper is.

Hey Diff! ;)

Hoe is ie jongen?
Wat gitaar betreft:
Is zo'n ESP/Edwards RB strat (http://cgi.ebay.com/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=150317079552&indexURL=0&photoDisplayType=2#ebayphotohosting) niks voor jou?
Wat elementen betreft:
Moet jij ook niet gewoon aan de Lace Gold, net als meneer Blackmore zelf? Of ben jij meer van het 70s geluid?

[reinierscheffer]

wow, mijn eerste topic is een succes:)

Hoi Stratman, was nog van plan je een pm te sturen toen ik zag dat je ook bij dit forum ingeschreven stond
Ik wil wel een Fender strat, ook gezien waardevastheid (ook makkelijker weer te verkopen)
Ik wil niet per se een uber Blackmore strat, maar wel de 70s feel en sound. Ik weet dat jij een eigen model hebt toch?

Lijkt dus dat een CS toch niet zo'n goede koop is, gezien kwaliteit/prijs verhouding t.o.v. een USA reiussue. Ik zie dat vaak de '62 genoemd is maar ik wil toch echt wel voor de '70s gaan.
Ik ga het er na de kerstvakantie nog met mijn docenten over hebben (zie mijn 'even voorstellen' topic).
Schijnt een CS party te zijn bij Max Guitars, Den Haag. Denk dat ik daar ook ff langs ga. Ik heb ook gewoon nog niet veel CS strats in handen gehad dus dat is sowieso wel even goed, en leuk:)

Wat verschillen de Lace Gold pickups met die staggerd greybottom plain enamel wire die in de '69 zitten en de alnico 5 in de USA 70's RI

En wat voegt bijvoorbeeld de MTC toe?

[Stratman70]

Het verschil tussen de Lace elementen en 'gewone' singlecoils is enorm. De Lace pups zijn muisstil, minder 'twang', maar vetter en moderner. Je moet ze gewoon eens luisteren en vergelijken met je eigen oren.

De MTC zorgt er alleen maar voor dat het geluid van het halselement wat vetter wordt als je 'm op een heel zacht volume zet. Een mooi voorbeeld is het intro van Anya live. Het is iets heel subtiels, wat bijna niet te horen is.

Ik gebruik iets dergelijks als de MTC, wat je kunt horen in dit clipje (http://soundclick.com/share?songid=7095602).

Typ op youtube eens 'RBTC' in en kijk eens wat je tegenkomt. Daar kun je ook soundclipjes horen.

Die strat van mij is een Japanse ST-72 RI strat die ik helemaal gemod heb (inmiddels ook de hals gescalloped).

Een andere interessante site voor jou is: www.dawksound.com waar je alle info over MTC en Ritchies geluid etc. kunt vinden.

[Pepe]

Wat verschillen de Lace Gold pickups met die staggerd greybottom plain enamel wire die in de '69 zitten en de alnico 5 in de USA 70's RI

En wat voegt bijvoorbeeld de MTC toe?

De greybottoms zijn ook alnico V, verschil zit hem in de wire, niet in de magneet.
Van mijn 6 strats zijn er 2 seventies. Het grootste verschil met de non seventies is de feel van de body -wat meer hout- en de neck. Het typische seventies geluid ligt voornamelijk in de trem/pickup combinatie, zonder die 2 elementen geen seventies geluid. Do your research.
In heavy overdrive krijgt een goeie early seventies een creamy focused geluid met veel shimmer en boventonen waar een sixties strat snel modderig kan klinken en een fifties dun en piercing wordt.

Als ik geen echte seventies had zou ik absoluut voor de japanse '71 gaan, (niet de '72 die alleen uiterlijk op een seventies lijkt) die heeft in ieder geval de feel, het hout en de goeie trem. Pickups kan je makkelijk verwisselen.
De CS maakt mooie gitaren en mooie pickups, een juiste trem heeft alleen Japan, die gaan echt een stapje verder dan de CS in authenticiteit.

[Stratman70]

Als ik geen echte seventies had zou ik absoluut voor de japanse '71 gaan, (niet de '72 die alleen uiterlijk op een seventies lijkt) die heeft in ieder geval de feel, het hout en de goeie trem.
De '72 RI strat van mij heeft ook het typische 70's diecast bridge. Inderdaad is mijn body niet van essenhout, wat in de 70s weer vaak werd gebruikt, maar van elzenhout, maar toen werden er ook strats van elzenhout gemaakt. De neck heeft de typische 70s D-vorm, dus ik begrijp eigenlijk niet zo goed wat je bedoelt met dat de '72 Ri niet de juiste 70s feel zou hebben. Kun je dat even uitleggen?
Het enige verschil met een originele 70s strat is de ruimte tussen de twee dots op de 12de positie. De ruimte tussen de dots op de RI is iets groter dan het origineel. (ruimte a la 50s strat)

En heeft de 71 RI strat een "bullit-trussrod"? Dat is natuurlijk ook essentieel voor een 70s strat. (Waarbij de hals van mijn gitaar stevig vastzit in de pocket en de driepuntsbevestiging niet eens zo slecht is, wat in de jaren 70 vaak wel het geval was.)

Sowieso waren de strats die toen werden gemaakt (met "E5-7"-serienummers) erg goed.

Ben ik al jaren erg blij mee, met mijn Japanse 72 RI!

[Pepe]

De '72 is van basswood, linde. Dat klinkt toch anders dan essen en elzen. Het prijsverschil is er natuurlijk ook naar, de 72 komt uit de vintage serie, de 71 uit de premium vintage. De 71 heeft natuurlijk een bullit driepunts.

[Stratman70]

De '72 is van basswood, linde. Dat klinkt toch anders dan essen en elzen. Het prijsverschil is er natuurlijk ook naar, de 72 komt uit de vintage serie, de 71 uit de premium vintage. De 71 heeft natuurlijk een bullit driepunts.
We praten over 2 verschillende gitaren denk ik? Die van mij komt uit de jaren 80 met E5... serienummer. Die gitaar is echt van elzenhout gemaakt hoor, geen basswood.
ben je in de war met de Japanse (SQ serie) Squiers van dat moment misschien?

[Pepe]

Nee? Gewoon de domestics. Staat er al jaren.
Fender Japan. (http://www.fenderjapan.co.jp/fender/2008fender/stratocaster.htm)

Maar basswood kan ook goed klinken, mijn domestic JV strat -no Squire- is van basswood, awsome little gittarrr.