improviseren

[guitarmusicman]

ey...
Ik zit nu tegen een half jaar les en ik weet dat ik nog lang niet goed genoeg ben maar ik ben er toch erg benieuwd naar omdat me dit uiteindelijk echt prachtig lijkt. Wat is de basis voor (goede) improvisaties. Zijn dit de toonladders?
Ik heb hier (nog) niet veel verstand van dus kunnen jullie me dit min of meer uitleggen.
Ik kijk er al naar uit om het (goed)te kunnen. En ik neem toch aan dat je een aardig niveautje moet hebben om (goed) te kunnen improviseren.
Bvd

[pimmetje]

De basis van improviseren is (zijn) ballen.
Je moet er gewoon voor gaan... iedere toon die je speelt moet je van overtuigd zijn. Twijfel in je spel is een van de meest dodelijke zaken.

Door je ladders een beetje aardig te kennen en een aantal vaste licks te hebben om op terug te vallen, kan je 't jezelf wel wat makkelijker maken.

Probeer de licks wel wat te varieren. Dus een paar die over weinig snaren en veel frets gaan (horizontaal dus) en een paar die eigenlijk maar over enkele frets (1 hand breed) en wat meer snaren gaan (dus vertikaal)... dan natuurlijk ook nog diagonaal. Probeer ook de intervallen in je licks te varieren, dus niet alleen de ladder op een ander punt te beginnen en af te lopen, maar ook verschillende stappen binnen die ladder proberen te doen.

Het helpt natuurlijk ook wel als je meer dan 1 ladder ter beschikking hebt... dit hoeven geen 'officiele' ladders te zijn. Arpeggio's zijn er om te gebruiken.

Wat ook goed werkt is een bepaalde lick in een nummer gebruiken en dat herhalen tot je 'm aardig voelt. Dan steeds een toon erin veranderen, weglaten, toevoegen of wat dan ook. Kleine variaties... steeds 't grensje iets verleggen en waziger worden. Bijvoorbeeld met voorbedachte rade een dissonantje ertussen werken en zo...

Maar 't gaat dan toch weer om ballen hebben om gewoon te spelen en uiteraard heb je je oren nodig; luisteren wat er gebeurt en erop reageren met je spel. Of juist proberen met je spel de rest te trekken, da's eigenlijk nog 't mooiste, maar ook meteen het moeilijkste.

Oh ja... nog HEEL belangrijk: probeer 't eerst met zo min mogelijk tonen. Vaak zal je bijvoorbeeld over een backing track heen improviseren en meteen in de aanval gaan... FOUT!

Door gewoon 't aantal tonen bewust te halveren, kan je jezelf helpen. Als je wilt kan je wat later de tonen er natuurlijk wel weer bij doen, maar dan gaat 't wat bewuster en hoor je dus beter wat je doet.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: pimmetje op 2003-03-11 00:42 ]</font>

[burt]

Ballen, helemaal mee eens.

Het is niet zo dat er een drempel is van wat je moet kunnen 'voordat' je kan improviseren. Er is veel theorie die je kan helpen bij het improviseren, maar realiseer je wel, dat die theorie _volgt_ uit wat wel goed klinkt en wat niet, niet andersom. Met andere woorden: 't Is niet zo dat een noot slecht klinkt omdat hij niet in een toonladder zit; die noot zit niet in een toonladder omdat hij slecht klinkt. Je hoeft dus geen theorie te kennen om te improviseren, als je oren maar naar behoren werken.

[schaap]

het helpt ook natuurlijk om lekker relaxt en langzaam te beginnen, ikzelf begon met backing tracks van blues stukjes. Gewoon ff in pentatonische toonladder Em, en dan vaak oefenen. Wel zoals al werd gezegd stukjes uit andere nummers erin zetten en langzaam aanpassen naar je eigen stijl n shit. Het is wel een lange weg naar goede improvisatie solo's, mij lukt het ook nog maar half.

[moretel]

Jamsessies en veel spelen met anderen is erg leerzaam.
Je moet wel spelen met mensen die hetzelfde willen om in de juiste mood te komen.
Als dat gebeurd kunnen er leuke dingen uit voortkomen.

[urezna]

Ik heb eind jaren '80 veel geluisterd naar Vinnie Moore, tony Macalpine en dat soort lui, Steve Vai uiteraard..... en vervolgens ging ik proberen mee te spelen. De themaatjes gingen goed, de solo's ertussen zijn vaak nauwelijks te volgen. Wat ik daar deed was improviseren, zomaar wat doen, terwijl je begeleiding hebt. Op die manier heb ik gevoel gekregen voor wat ik wel en niet bij bepaalde begeleiding kan spelen, en dat heeft mij enorm geholpen. In m'n huidige band improviseer ik ook wel af en toe, en daar ontstaan dan ook wel vaste solo's uit....
probeer maar eens... :wink:

[kokteejl]

yep, vooral van je toonladders veel gebruik maken, maar zelfs ik ken er niet zoveel...moet eigelijk ook niet, maar wat pim zegt over dat horizontaal, verticaal en diagonaal klopt volledig...ik ben nog geen half jaar bezig zonder les dus ik voel me nog minder waard dan jou :wink: maar zelf melodieën vinden terwijl je dat niet eens van plan was...zalig

[john.3001]

Veel oefenen, en inderdaad, ballen...
Soms sla je wel es een nootje verkeerd, maar dan slide je gewoon omhoog totdat je goed zit.
Maar je moet gewoon zoiets hebben van:
"No problemo, doe ik wel ff"...

[Barret Wallace]

Stap 1:
Neem een backing track in bijvoorbeeld E mineur.

Stap 2:
leer E pentatonisch (op de 12e positie bijv.) probeer eerst te improviseren met 2 noten per snaar.

Stap 3:
lukt dit goed ga dan meer noten ''zoeken'' leer bijvoorbeeld E aeolisch.. zorg dat je precies de noten weet op het fretboard die je mag en kan gebruiken in de backing track E mineur

Stap 4:
kan je alle noten in E aeolisch vlekkeloos vinden, probeer dan te improviseren met wat pakkendere licks, gebruik alles in je spel bijv. verschillende technieken en vooral ''dynamiek'' hard of zacht aanslaan, gemute of niet gemute percussive geluiden etc etc.

[jeroenmoore]

Heel veel mee spelen met platen, en inderdaad toonladders oefenen tot je er ziek van wordt

[Kjiratsiekoedel]

en als je een 'verkeerde' noot pakt kan je die:
-benden/sliden naar goede noot
-paar keer herhalen, dan lijkt het alsof hij hoort, en dan de laatste keer opsliden o.i.d.