zeppo
31 oktober 2008, 01:10
Ter lering ende vermaeck ...
Ik heb een hoop gitaren, misschien zelfs wel teveel (alhoewel dat volgens sommigen niet bestaat), en ik wil ffe een ervaring delen.
Elke keer wanneer ik ga repeteren denk ik van tevoren na over welke gitaren ik zal meenemen om op te spelen. Dat gaat dus als volgt: foto's van mijn gitaren staan op het net, en ik blader er dan de dagen voor de repetitie een beetje doorheen, fantaserend over wat een bepaalde gitaar op dat moment voor mij kan doen (want we doen het nl. echt samen!)
De gitaren staan op volgorde van aanschaf, en de meest recent aangeschafte gitaren zie ik het meest. Die oude gitaren, ja ..... die ken ik nu wel ......
Meestal kies ik eerst een gitaar met humbuckers, en bedenk dan wat er goed bij past met single coils. Met een repertoire dat bestaat uit louter covers wil je wel op alles voorbereid zijn ...
Wanneer je een nieuwe (gebruikte) gitaar koopt heb je altijd 'wittebroodsweken', die korter of langer duren; iedereen met meerdere gitaren zal dat kunnen bevestigen. Dus dat betekent dat je soms tijden lang niet op een bepaalde gitaar speelt, omdat de nieuwelingen hun tijd opeisen. Klinkt bekend?
Zo ook in dit geval.
Maar dan ...
Mijn Squier ... als ik goed nadenk, heb ik er zeker een jaar niet op gespeeld, en zeker niet tijdens een repetitie. Misschien langer niet. Was meteen weer een tijdje bezig om haar te stemmen (zo'n vintage tremolo is leuk, maar ook soms lastig, zeker wanneer de snaren op zijn)
En dan te bedenken dat dit de gitaar is die al het langste met mij meegaat: 22 of 23 jaar. Prettig vergeelde pickups en knoppen, en een schroefdraad van de trem die half versleten is. Dunne vintage frets (wie wil er nou jumbo's?) en een aansluiting die nodig een keer nagekeken moet worden.
Maar het moment dat ze goed gestemd is (denk daar maar eens over na ;) ), kun je van start gaan, en dan komen oude herinneringen boven.
Ik kan me echt niet meer herinneren waarom ik destijds deze gitaar gekocht heb, maar alle herinneringen die wij samen delen ......
Good ol' times .....
Dus bij deze, dames en heren: graag wil ik jullie mijn oude liefde voorstellen: een Squier Stratocaster uit 1985 of '86:
http://www.xs4all.nl/~verhaag/gear/images/e-squier.jpg
(voor de feitenliefhebbers: MIJ, serienummer E....., Fender tuners, non-stamped saddles. Inmiddels heeft ze haar originele witte knoppen terug die ik gelukkig 19 jaar met mij meegesleept heb, en dit weekend krijgt ze nieuwe snaren, ik heb het haar beloofd)
Zo zie je maar ....
Ik heb een hoop gitaren, misschien zelfs wel teveel (alhoewel dat volgens sommigen niet bestaat), en ik wil ffe een ervaring delen.
Elke keer wanneer ik ga repeteren denk ik van tevoren na over welke gitaren ik zal meenemen om op te spelen. Dat gaat dus als volgt: foto's van mijn gitaren staan op het net, en ik blader er dan de dagen voor de repetitie een beetje doorheen, fantaserend over wat een bepaalde gitaar op dat moment voor mij kan doen (want we doen het nl. echt samen!)
De gitaren staan op volgorde van aanschaf, en de meest recent aangeschafte gitaren zie ik het meest. Die oude gitaren, ja ..... die ken ik nu wel ......
Meestal kies ik eerst een gitaar met humbuckers, en bedenk dan wat er goed bij past met single coils. Met een repertoire dat bestaat uit louter covers wil je wel op alles voorbereid zijn ...
Wanneer je een nieuwe (gebruikte) gitaar koopt heb je altijd 'wittebroodsweken', die korter of langer duren; iedereen met meerdere gitaren zal dat kunnen bevestigen. Dus dat betekent dat je soms tijden lang niet op een bepaalde gitaar speelt, omdat de nieuwelingen hun tijd opeisen. Klinkt bekend?
Zo ook in dit geval.
Maar dan ...
Mijn Squier ... als ik goed nadenk, heb ik er zeker een jaar niet op gespeeld, en zeker niet tijdens een repetitie. Misschien langer niet. Was meteen weer een tijdje bezig om haar te stemmen (zo'n vintage tremolo is leuk, maar ook soms lastig, zeker wanneer de snaren op zijn)
En dan te bedenken dat dit de gitaar is die al het langste met mij meegaat: 22 of 23 jaar. Prettig vergeelde pickups en knoppen, en een schroefdraad van de trem die half versleten is. Dunne vintage frets (wie wil er nou jumbo's?) en een aansluiting die nodig een keer nagekeken moet worden.
Maar het moment dat ze goed gestemd is (denk daar maar eens over na ;) ), kun je van start gaan, en dan komen oude herinneringen boven.
Ik kan me echt niet meer herinneren waarom ik destijds deze gitaar gekocht heb, maar alle herinneringen die wij samen delen ......
Good ol' times .....
Dus bij deze, dames en heren: graag wil ik jullie mijn oude liefde voorstellen: een Squier Stratocaster uit 1985 of '86:
http://www.xs4all.nl/~verhaag/gear/images/e-squier.jpg
(voor de feitenliefhebbers: MIJ, serienummer E....., Fender tuners, non-stamped saddles. Inmiddels heeft ze haar originele witte knoppen terug die ik gelukkig 19 jaar met mij meegesleept heb, en dit weekend krijgt ze nieuwe snaren, ik heb het haar beloofd)
Zo zie je maar ....