Wat hoort men hier? (Led Zeppelin - Houses of the Holy)

[intervine divention]

Ik kom er niet echt uit welk effect je hoort in de intro (eerste 5 seconden) en op 3.18.
http://www.youtube.com/watch?v=jzFONaGzT10
Is dit een soort fixed flanger of een nog onlogischer soort effect, iemand een idee?
Bij voorbaat dank

[Eezz]

Het klinkt inderdaad als een fixed flanger. Mijn MXR Flanger kan dat ook, volgens mij door de width knop dicht te draaien.

Nou vraag ik me alleen af of je in '73 al flanger pedalen had, dat lijkt me niet eigenlijk. Zou je zo'n fixed effect ook door een tape flange kunnen krijgen? Lijkt me ook niet eigenlijk.

[Ibanez666]

Het klinkt inderdaad als een fixed flanger. Mijn MXR Flanger kan dat ook, volgens mij door de width knop dicht te draaien.

Nou vraag ik me alleen af of je in '73 al flanger pedalen had, dat lijkt me niet eigenlijk. Zou je zo'n fixed effect ook door een tape flange kunnen krijgen? Lijkt me ook niet eigenlijk.


Pedalen zal vast wel als ze het effect in de jaren 40 al gebruikten:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_recordings_with_a_prominent_flanging_effec t

[Tristan]

Het heeft iets Ring Modulator achtigs, maar dan ook net weer niet, het is subtieler dan dat, fixed flange lijkt me best mogelijk...
De Eletro Harmonix Deluxe Electric Mistress kan dat en de ADA Flanger volgens mij ook, voor de rest weet ik niet zo gauw een flanger die dat kan...

[Eezz]

Toch is het zo dat de ADA, de Electric Mistress en de MXR flanger allemaal van rond 1977 of daarna zijn. Daarvoor bestonden er misschien wel studioapparaten die een flanger functie hadden, maar bij mijn weten geen pedalen.

@ Ibanez666:

Volgens mij zijn al die oude flanges een kwestie van een tape flange. Dat deden ze volgens mij door met een vinger de opnametape iets te vertragen of zo. Er zijn vast mensen op dit forum die de truc beter uit kunnen leggen.

[Dirk_Hendrik]

Hela! Stijn is terug!

Flanger met een fixed positie optie. Bijvoorbeeld een electric mistress of een Coron Jet flanger

[skanky]

Waarschijnlijk met tape gedaan. Als je de 2de tapemachine iets vertraagt ( tussen de 0 en 10ms) ontstaat er een kamfilter effect (wat dus fixed flanging is)
Variable flanging werd gedaan door de delaytijd van de 2de tapemachine te varieren (handmatig of met behulp van een oscillator)

[Dirk_Hendrik]

Volgens mij is fixed flanging met taperecorders niet live te doen. Wel met 2 gesyncte regorders met een kleine vertraging er tussen.

[skanky]

Sorry ik heb niet geluisterd naar het voorbeeld, maar ik reageerde op de reactie van Eezz. (ik had de quote functie moeten gebruiken)
Ik probeerde fixed flanging uit te leggen. :)

[Dirk_Hendrik]

Uhuh.

Erover nadenkend wordt het zelfs nog lastiger. Om het filterende flangingeffect te hebben moet je het uitgangssignaal negatief feedbacken naar de ingang van de vertragingslijn. Dat geeft het "jet" effect waar flanges hun furore aan danken. Dat betekent, in een opnamesessie al 3 taperecorders. De eerste heeft het droge signaal, de 2e het tussen die 5 en 15 ms vertraagde signaal en een derde die het vertraagde signaal, gemixed met het uigangsignaal opneemt en meteen (hoge tapesnelheid snelheid laten opnemen en op de nabandcontrolekop afspelen) weer afspeelt en mixed met het signaal van recorder 1, de droge dus. Pfft.. ga er maar aan staan.

En da's studio. Live haal je dat dus niet (met die jaren 60-begin 70 technologie) omdat je begint met een pre-delay die je ergens vandaan moet halen.

[Mitch]

We luisteren hier dan ook naar de studio versie en bij mijn weten werd al hun flange nog op de old fashioned manier gemaakt met tape.

[Dirk_Hendrik]

Sterker nog,
Hoe wou je het anders doen? Digitale delays bestonden nog niet, BBD gebaseerde apparatuur is er pas vanaf 1978 toen de SAD512, SAD1024 en SAD4096 chips op de markt kwamen (de TDA1022 was iets eerder trouwens).

Tsja,

Misschien met een heel snelle tapeecho.....

voor me uitdenkens,
Met die nabandcontrolehead heb je je delay al.. hoge snelheid voor je tape en je zit aan die milliseconden. Dan zou het ook met 2 taperecorders moeten kunnen....

moelleke. Bijna wat voor de recording jongens.

[strat58]

Ik kom er niet echt uit welk effect je hoort in de intro (eerste 5 seconden) en op 3.18.
http://www.youtube.com/watch?v=jzFONaGzT10
Is dit een soort fixed flanger of een nog onlogischer soort effect, iemand een idee?
Bij voorbaat dank

hoi hmm zo te horen is de Dan Electro van Page die hij versterkt met de Supro die lijkt wel in een doos te zijn gezet, de mic. staat voor een gat van de doos. Page is genial met microfoon opstellingen :)
Het bridge pick--up van de een Dan heeft zo'n metalic sound, tenminste de mijne wel.
Peace Strat58

[intervine divention]

dank voor de reacties, we gaan dus voor de fixed flange.
Zag net op de Dunlop site dat de MXR flanger inderdaad ook de optie heeft tot fixeren, is toch iets handzamer dan zo´n bakbeest van EHX (zonder EHX-adepten te willen beledigen, zal ongetwijfeld lekker klinken, anders zouden er weinig redenen overblijven :)) aan de omschreven mogelijkheden met taperecorders zal ik me, voor mijn welzijn en die van anderen, maar niet gaan wagen...

[BasHermus]

Of je kijkt op wikipedia....

"Houses of the Holy" is a song by English rock band Led Zeppelin from their 1975 album Physical Graffiti. The track is a mid-tempo rock song, heavy on bass and featuring a distinctive Jimmy Page guitar riff. In order to create the layered guitar introduction and fade-out, Page used a Delta T digital delay unit.[1] The squeak of John Bonham's drum pedal can be heard throughout the song.

Lyrically, the song is an ode to Led Zeppelin concerts, with the "Houses of the Holy" referring to the arenas and auditoriums in which the band performed. Despite this, the song was never played live by Led Zeppelin.[1]

Although the name of the song is "Houses of the Holy," the track does not appear on the earlier-released album Houses of the Holy. It was originally set to be the title track of that album but was removed when the band decided it did not fit. The song did not require any further re-mixing for its inclusion on Physical Graffiti, having already been fully mixed by audio engineer Eddie Kramer at the Electric Lady sessions in June 1972.[1]

[skanky]

Weer wat geleerd. De Delta T kwam uit in 1971 en was de eerste commerciele digitale audio processor ter wereld. Dus dit zou heel goed kunnen kloppen.



Of je kijkt op wikipedia....

"Houses of the Holy" is a song by English rock band Led Zeppelin from their 1975 album Physical Graffiti. The track is a mid-tempo rock song, heavy on bass and featuring a distinctive Jimmy Page guitar riff. In order to create the layered guitar introduction and fade-out, Page used a Delta T digital delay unit.[1] The squeak of John Bonham's drum pedal can be heard throughout the song.

Lyrically, the song is an ode to Led Zeppelin concerts, with the "Houses of the Holy" referring to the arenas and auditoriums in which the band performed. Despite this, the song was never played live by Led Zeppelin.[1]

Although the name of the song is "Houses of the Holy," the track does not appear on the earlier-released album Houses of the Holy. It was originally set to be the title track of that album but was removed when the band decided it did not fit. The song did not require any further re-mixing for its inclusion on Physical Graffiti, having already been fully mixed by audio engineer Eddie Kramer at the Electric Lady sessions in June 1972.[1]

[duckman]

http://mixonline.com/TEC20/Lexicon-T101.web.jpg


Lexicon/Gotham
Delta T-101 Digital Delay (1971)
Pro audio was forever changed when Lexicon introduced the world’s first commercial digital audio processor in 1971. The story began at MIT, where Dr. Francis Lee developed a digital delay unit for heartbeat monitoring. A teaching assistant, Barry Blesser (who years later would design the EMT 250—the world’s first practical digital reverb), suggested that they try running audio through the system. The experiment resulted in a 100ms audio delay line, which was state-of-the-art for that time. Once the late Steve Temmer of New York City’s Gotham Audio heard about it, he commissioned 50 units to help overcome live sound propagation delays and as a pre-delay for plate reverbs.

Thus, the Delta T-101 was born, with “Gotham Audio” on the front nameplate and “Lexicon” on the back. The original unit offered a 10kHz bandwidth and a 60dB signal-to-noise ratio—less than stellar, but remarkable for its time. Lexicon definitely felt that the specs were capable of improvement and the result was the Delta T-102 (sold under the Lexicon name), which pushed the noise down to an acceptable -90 dB and helped convince the industry that digital audio was a viable proposition.