Snaren op Martin D-28

[Arnold1954]

Misschien komt het topic ergens voor, maar ik ben het niet tegengekomen.
Ik ben sinds kort in het bezit van een Martin (H)D-28 waar ik Martin snaren op gespannen heb.(Claptons choise) vanaf 0.12.(of 0.11 ?)
Ik vind de Martin nu heel erg 'warm' klinken. Zwaar en bassig is een ander woord. Prachtig geluid, maar dat wil ik nu even niet. Nu kan ik wel de 0.10 of 0.11 (fosfor bronze) monteren, maar ik wil graag advies of ervaringen van anderen met merken, type's, diktes van snaren. Mijn voorkeur gaat uit naar een minder warme , minder mellow klinkende gitaar. Dus wat frisser, 'scheller' .
Wie heeft ervaringen met dergelijke snaren ? En dan ga ik gemakshalve even voorbij aan de bouw/ samenstelling van de Martin....

Bedankt alvast

[northernlake]

Claptonś Choice zijn phosphor-bronze snaren.
Wat je zou kunnen doen is proberen of je 80/20s beter vind klinken.
Ik zou het niet zoeken in een set snaren lichter dan 0.12 op een dread. Standaard zitten er vanuit de fabriek 'mediums' op een D-28, dus .13.

Ik vind zelf phosphor bronze wel het fijnst klinken voor dreads. Ik gebruik D'addario EJ-19; een gemixed setje met de bassnaren uit een .13 set en een b en e uit een .12 set.

[--=HANS=--]

Ben het met Northernlake eens dat een setje 0.11 of zelfs 0.10 niet de beste keuze is voor deze gitaar. Ik zou het gewoon zoeken in een setje 0.12 maar dan van een ander merk. Heb zelf goede ervaringen met D`adario al moet ik zeggen dat ik juist op mijn Martin (000-28ec) wel Martin snaren heb liggen omdat ze zo lekker helder zijn dus eigenlijk verbaast het me een beetje.

[-Yves-]

Phosphor Bronze is inderdaad wat warmer en droger van klank.
Wil je wat meer definitie dan lijken me Elixirs de juiste keuze. Ok, ze zijn wat duurder maar gaan een heel eind langer mee.
Succes nog.

[gitaarvrouwtje]

ik zou eens elixir 0.11 proberen die klinken helder en sprankelend en minder bassig
althans op mijn gitaar
die heeft met die martin snaren een wat zwaarder geluid vind ik

[dadgad]

Misschien komt het topic ergens voor, maar ik ben het niet tegengekomen.
Ik ben sinds kort in het bezit van een Martin (H)D-28 waar ik Martin snaren op gespannen heb.(Claptons choise) vanaf 0.12.(of 0.11 ?)
Ik vind de Martin nu heel erg 'warm' klinken. Zwaar en bassig is een ander woord. Prachtig geluid, maar dat wil ik nu even niet. Nu kan ik wel de 0.10 of 0.11 (fosfor bronze) monteren, maar ik wil graag advies of ervaringen van anderen met merken, type's, diktes van snaren. Mijn voorkeur gaat uit naar een minder warme , minder mellow klinkende gitaar. Dus wat frisser, 'scheller' .
Wie heeft ervaringen met dergelijke snaren ? En dan ga ik gemakshalve even voorbij aan de bouw/ samenstelling van de Martin....

Bedankt alvast

Hallo,

Misschien een beetje een domme vraag, maar als dat
lichtere geluid is wat je zoekt, waarom heb je dan ooit die
HD-28 gekocht ? Dit model is toch de "bluegrass boomer"
bij uitstek, en daarom zeer gewaardeerd door bijv. country
muzikanten. En dat zal alleen maar erger worden naarmate
het instrument beter ingespeeld wordt.

Door er dunnere snaren op te zetten dan .012 vertraag je
het losspelen van het instrument misschien - maar dan
klinkt'ie ook voor geen meter ! Daarmee doe je jezelf geen
plezier, want je krijgt geen goed volume uit de gitaar. En
die relatief zware bas die blijft, dankzij de grote kast en de
gebruikte houtsoorten.

Als ik je verhaal zo hoor, denk ik dat je beter op zoek kunt
gaan naar een andere gitaar, iets met een gebalanceerder
geluid - mogelijk kleiner of misschien andere houtsoorten.
Een OM of een x12 of x14 model van Taylor zal mogelijk
meer in de smaak vallen....

Greetz,

Han.

[Martin D]

Mijn Martins klinken het best met .13, of de Bluegrass versie 12>056 mijn advies voor een (H) D 28 :
Zeker niet dunner dan .12 Elixer Phosphor bronze of eventueel Cleartone.
Ik geef de voorkeur aan Elixer. Klinkt goed met slag en gepingel.

[Laser]

Hallo,

Misschien een beetje een domme vraag, maar als dat
lichtere geluid is wat je zoekt, waarom heb je dan ooit die
HD-28 gekocht ? Dit model is toch de "bluegrass boomer"
bij uitstek, en daarom zeer gewaardeerd door bijv. country
muzikanten. En dat zal alleen maar erger worden naarmate
het instrument beter ingespeeld wordt.

....

Als ik je verhaal zo hoor, denk ik dat je beter op zoek kunt
gaan naar een andere gitaar, iets met een gebalanceerder
geluid - mogelijk kleiner of misschien andere houtsoorten.
Een OM of een x12 of x14 model van Taylor zal mogelijk
meer in de smaak vallen....

Greetz,

Han.

Helemaal mee eens Han.
Misschien de gitaar gekocht vooraleer je precies wist welke klank je wilde hebben, Arnold? Prima gitaar hoor, maar niet voor elke stijl meest geschikte keuze.

[jplm]

Misschien een beetje een domme vraag, maar als dat
lichtere geluid is wat je zoekt, waarom heb je dan ooit die
HD-28 gekocht ? Dit model is toch de "bluegrass boomer"
bij uitstek, en daarom zeer gewaardeerd door bijv. country
muzikanten.

Helemaal mee eens. Toen ik het las dacht ik meteen "je kunt er verschillende snaren op leggen tot je een ons weegt, maar wat je hier beschrijft is het geluid van dát type gitaar, en dat krijg je er toch niet uit".

Groet, Jan.

[Arnold1954]

Toegegeven: ik ben (eerst) voor de HD-28 als legendarische gitaar gegaan.
Heb de aanschaf nog wel afgewogen t.o.v. de d-35. Dat is volgens mij echt een boomer, maar heb me niet gerealiseerd dat de D-28 dat ook was. Eerlijk gezegd heb ik nooit de indruk gehad uit recensies dat ie 'zo' warm van klankkleur zou zijn.
Ik moet het ook wel relativeren. Mijn gitaarspel is van beperkt niveau en gebaseerd op veel en simpele akkoorden. Dat gaat natuurlijk prima op de D-28, maar t.o.v. mijn (mahony) Ibanez mis ik de meer sprankelende tonen.

Oke. Tot dusver, bedankt voor jullie reacties.Tips blijven welkom. Ik ga toch eerst de elixer proberen en verder in m'n achterhoofd houden dat dit juist de kwaliteiten zijn van deze Martin. (moraal toch !?)

[stratestic]

Mooie moraal van het verhaal. Dankzij dit topic is een GAS aanval van mij volledig voorbij. Ik zat eerst te kijken naar een HD-28 maar twijfelde. Na het lezen van dit topic is me duidelijk geworden dat een HD 28 toch niet DE gitaar voor mij zal zijn. Toch nog iets geleerd vandaag (en geld bespaard).

[dadgad]

Hallo,

Ik heb zelf in het verre verleden de gewone D-28 gehad (
de HD-28 bestond toen nog niet), en heb die om de zelfde
reden toen weggedaan - hij was minder veelzijdig dan mijn
huiskamergitaar, ook een (solid-top) Ibanez en nog wel een
Martin kopie !

Maar ik heb op het moment wel een D-35, en die bevalt me
weer heel goed. De D-35 heeft wel de zelfde body vorm en
houtsoorten, maar heeft een lichtere bracing en is dus
responsiever. Je kunt hem prima als fingerstyle gitaar
gebruiken, naast slag en flatpicking werk - een ideale
all-round begeleidings gitaar.

Greetz,

Han.

[jplm]

Tips blijven welkom. Ik ga toch eerst de elixer proberen en verder in m'n achterhoofd houden dat dit juist de kwaliteiten zijn van deze Martin. (moraal toch !?)

Hier dan een tipje: je moet als algemene regel gewoon aanhouden wat er (dus in het algeméén!) gezegd wordt over de verschillende types gitaar. Ik moet namelijk bekennen dat ik ook wat jaren versleten heb aan het tegen de stroom in zwemmen, maar nu ik bepaalde feiten geaccepteerd heb is het een stuk makkelijker. Om een paar voorbeelden te noemen: je hebt het hierboven over "juist de kwaliteit van deze Martin", welnu, de "booming bass" is niet specifiek een kwaliteit van déze Martin, maar van élke dreadnought. En nu weet ik wel dat er dan meteen allerlei mensen gaan roepen dat juist hun dreadnought zo fijn fingerpickt, en dat zal ook best, en is voor mij meer een teken dat uitzonderingen de regel bevestigen, maar een OM is en blijft veel beter geschikt voor dat werk. De gebalanceerde toon van de zes snaren, het gegeven dat een OM de tonen goed uit elkaar kan houden, dat is wat hem volgens geschikt maakt voor fingerpicking. Ik zeg bij mezelf altijd dat een dreadnought met de bassen "de basis van het akkoord aangeeft", en met de treble de fijne afwerking daaroverheen legt, en dat kan een OM dan weer veel minder, die geeft het hele akkoord met alle zes de snaren gelijkwaardig weer, daar is ie op gemaakt. Klinkt allemaal wat plastisch, ik weet het, maar ik probeer het maar even in woorden te vangen.
Een ander voorbeeld is m'n houten reso; ik had al gemerkt dat hij voor bepaalde nummers erg geschikt was, met name fingerpickingstukken waarbij er niet teveel treblenoten bij elkaar aangeslagen worden, maar die wel door moeten trekken qua volume. Voor meer "gevoelige" nummers is ie dan weer niet zo geschikt; hij ramt alles er maar met kracht uit, dat kan ie, en meer eigenlijk niet. Fraai was toen ik 'm een tijd geleden meenam naar een vriendin, en wat nummers speelde, het bleek dat ze steeds bij elk nummer exact hetzelde ervoer als ik, sommige klonken prima op die gitaar, andere weer helemaal niet, en we waren het steeds bij ieder nummer eens zonder dat we dat van tevoren hadden besproken.
Een heel verhaal, maar de moraal is dat je je (volgens mij dan) goed in moet prenten wat voor geluid je wilt hebben, en daar dan de juiste gitaar bij moet zoeken, En soms (of vaak?) blijkt dan dat dat niet in één gitaar zit, dan moet je er een paar méér aanschaffen, ook leuk :).

Groet, Jan.

[dadgad]

Hallo Jan,

Er zit een hoop waarheid in wat je zegt - maar of het nou
de "hele" waarheid is ? Er zijn bijv. heel veel D modellen op
de markt, van heel veel verschillende bouwers/fabrikanten.
Die klinken echt niet allemaal het zelfde - andere
houtsoorten, andere bracing patronen, net (vaak heel
subtiel) andere body maten kunnen een heel andere sound
opleveren. Ik heb nog geen enkele Taylor (om maar een
voorbeeld te noemen) D gehoord die de droge, diepe bas
heeft van een (goede) Martin D-28. Maar Collings of Santa
Cruz maken weer een Martin D kopie zoals Martin ze in de
beste periode ("pre-war" ?) maakte - of zelfs beter. En veel
van de "budget" Martin D modellen komen totaal niet in de
buurt van het geluid van de (H)D-28, zeker niet wat de
bassen betreft. Mogelijk is dat bewust, want Martin wil
natuurlijk geen goedkope gitaar verkopen aan iemand die
het "echte" D-28 geluid zoekt - en er voor wil/kan betalen.

Kleinere bodies zoals de OM of 000 hebben minder bas, en
klinken dus eigenlijk gebalanceerder - maar hebben niet de
"power" en projectie van een D model.

Het hebben van meerdere gitaren, vooral als je
verschillende stijlen of stemmingen speelt, is aantrekkelijk
maar heeft als nadeel dat je huis snel te klein wordt...
Iemand nog op zoek naar een leuk gitaartje ? Ik heb er nu
echt te veel !

Greetz,

Han.

[gitaarvrouwtje]

nou..een d 28 vinnik best leukig lol
maar ik zeur niet want ik heb guild guild guild een leuke gitaar :hippie: