De akoestische gitaar in de olie(verf)!

[bleep]

De akoestische gitaar in de schilderkunst. Dit lijkt me een erg leuk topic a.d.h. van een centrale projectie van de gitaar in een schilderij. Tot interpretatie's te komen van symboliek, associatie's, projektie's en wat er verder op het netvlies en in het hoofd komt. Of in ieder geval waar de gitarist geraakt wordt. Ik zal een groot kunstenaar vragen of zij dit wil begeleiden als gids. Kunnen we een boel lol hebben en waarschijnlijk nog veel meer leren over ons geliefde instrument.

Praktisch: Hoe kan je die HTML knop omzetten. Zodat je plaatjes kan posten?



http://i201.photobucket.com/albums/aa183/jwbowles/DSCN0933.jpg

[--=HANS=--]

Om een plaatje te posten moet je het eerst even uploaden naar een of andere gratis foto site zoals imageshack of photobucket. Dan kun je er een linkje van maken en dat zet je vervolgens in je post, kind kan de was doen. Verder kun je van veel afbeeldingen van het internet gewoon rechtermuisknop --> kopieren doen en dan plakken in je post.

[peter_heijnen]

Om een plaatje te posten moet je het eerst even uploaden naar een of andere gratis foto site zoals imageshack of photobucket.
+1 voor photobucket. Daarbij heb je -in tegenstelling tot imageshack- geen last van vervelende partypoker popups en staat de foto meteen in zijn geheel in je post ipv een thumbnail die je moet aan klikken.

[bleep]

De akoestische gitaar in de schilderkunst. Dit lijkt me een erg leuk topic a.d.h. van een centrale projectie van de gitaar in een schilderij. Tot interpretatie's te komen van symboliek, associatie's, projektie's en wat er verder op het netvlies en in het hoofd komt. Of in ieder geval waar de gitarist geraakt wordt. Ik zal een groot kunstenaar vragen of zij dit wil begeleiden als gids. Kunnen we een boel lol hebben en waarschijnlijk nog veel meer leren over ons geliefde instrument.

Praktisch: Hoe kan je die HTML knop omzetten. Zodat je plaatjes kan posten?



http://i201.photobucket.com/albums/aa183/jwbowles/DSCN0933.jpg

Larrivee OM-03MT "Fish guitar" painted by Peter Cree (Cree studios, Nazareth)


Achtergrondinfo dankzij WIKI . Schilder haalt zijn muze m.n. via Henry David Thoreau (zeer bijzonder schepsel) via Frederik van Eeden (spreekbuis van de tachtigers en stichter van de Walden te Bussum en als auteur 'van de koele meren des doods' zijn we weer terug in Nederland.

Nou dat is gelukt en dankzij larrivee wel een erg hoge resolutie. Los van het feit dat het hier niet om een schilderij in olieverf gaat. Betracht ik het als een schilderij met de geneugten van nieuwe en moderne techniek.
Dit schilderij raakt mij heel erg en werkt heel versterkend. Wat gebeurt hier namelijk.

Er worden parallelen gecreeerd die elkaar overdrachtelijk zeer versterken (ik zou deze gitaar niet in zee of in het plaatselijk openluchtbad gebruiken.) In dit geval Water, Gitaar, vissen, blauw en aquamarijn. Dit is voor mij pure poezie.

Om bij het begin te beginnen. Wie reageert positief op dit beeld en wie negatief? en gaarne toelichten.

[Cathy]

Bleep

Ik ga de uitdaging aan. Ik wil best wat meer te weten komen over deze zaken. Ik ga meteen dan maar van start.

Even voor de duidelijkheid. Ik ben Cathy en gevraagd door bleep om me met het onderwerp bezig te houden. Ik lees al enige tijd mee op gitaarnet en heb een paar keer op het punt gestaan een account aan te maken. Ik ben kunstenares in de algemene zin. Ik heb beeldende kunst gestudeerd. Ik speel gitaar vanaf mijn twaalfde. Heb nog dertien jaar klassieke zang genoten. En heb van alle aspecten erg veel mogen leren. Groot is de aanduiding die Bleep er aan geeft. Dat is vanuit zijn punt gezien. Ik vind het een uitdaging meer over mezelf te leren om zo dichter bij mijn kern te komen.

Mijn reactie's zijn niet bedoeld als kritiek maar om uit te dagen. Ik verwacht zelf ook te worden uitgedaagd. Schop er tegen, doe er wat mee. Breng een nieuw idee binnen. Ik ga zo open als ik kan de posts beantwoorden, zodat het geloofwaardig mag blijken. Ik sta bekend als een diepgraver en dat was dan ook het doel van deze topic meen ik te hebben begrepen.

Om bij de eerste illustratie te blijven: BRENG HET WATER IN BEWEGING! Laat het stromen.

Dat is genoeg over mij.

Dus om een eerste zwiep te geven:

Waarom staat déze afbeelding hier? En niet interessant voor het onderwerp op zich maar van wie heb je deze afbeelding 'geleend'?

M.a.w. wat bewoog je dit op gitaarnet te zetten?

[bleep]

Bleep

Ik ga de uitdaging aan. Ik wil best wat meer te weten komen over deze zaken. Ik ga meteen dan maar van start.

Waarom staat déze afbeelding hier? En niet interessant voor het onderwerp op zich maar van wie heb je deze afbeelding 'geleend'?

M.a.w. wat bewoog je dit op gitaarnet te zetten?

Hij raakt mij zeer.
toevallig in photobucket (gekregen tip van forum leden, hoe ik plaatjes moest uploaden) op guitar painting gezocht en van de 100 schilderijen was deze midden in de roos.
Beweegreden. Verbreeding en verdieping van dit forum en mijzelf.


Diegene die die (3) Larrivee gitaar heeft beschilderd is in mijn optiek wel een zeer begenadigd artiest.

[Cathy]

Als ik het goed begrijp ging het dus in eerste instantie niet om deze afbeelding. Dan is er dus nog één. Mag ik die ook nog zien?

[bleep]

Het meisje met de gitaar van Vermeer. Maar die heb ik nog niet kunnen plaatsen. Bent U zo handig?

[northernlake]

Peter Cree is een bekende poster op het Martin forum. Hij is vorig jaar verhuisd naar Nazareth (waar de Martin fabriek staat) en heeft een goede samenwerking met ze. Vorig jaar heeft heeft hij als samenwerking deze gitaar gemaakt:
http://www.creestudios.com/martin_guitar1_anasazi.html

Mijn ding is het niet per se, maar ik vind het wel mooi om te zien dat gitararen op die manier door kunstenaars worden gebruikt.

[Pais]

Ik hou ook niet zo van het uiterlijk van een gitaar opsmurken. Ik vind het bijna zonde van de gitaar.

Dus mijn idee - flink opschuren, een nieuw blank lakje, en spelen maar :B

[Cathy]

BLEEP,

Met een beetje googlen is het me dan geluk uw plaatje te plaatsen. Zie hier Het meisje met de gitaar van Vermeer:

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/vermeer_guitar.jpg

Bij mij roept het toch direct de vraag op naar wie zij luistert. Wie bevindt zich in de ongeziene hoek van dit schilderij naar wie zij kijkt?

OK. Dit is dus mijn kijk. Wat was dan de reden dat deze afbeelding geplaatst zou worden?

[Zjef]

Zie hier Het meisje met de gitaar van Vermeer:

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/vermeer_guitar.jpg

Hé, dat is de gitaar die Javaca aan het nabouwen is/was(?).

[Cathy]

northernlake

Mijn ding is het niet per se, maar ik vind het wel mooi om te zien dat gitararen op die manier door kunstenaars worden gebruikt.


Lijkt me toch leuk om een uitdaging aan te gaan. Ik zal niet gauw een gitaar bewerken en toch is het meerdere keren in me op gekomen om het toch te doen. Ik zal een poging ondernemen


Stel:
Je krijgt een prachtig aanbod van een gitaarbouwer. Hij biedt je een gitaar aan welke je vervolgens zelf van een persoonlijke toevoeging zou mogen voorzien. Een vooruitgang op de huidige gitaar. Lijkt me een buitenkansje. Liever zou je het zonder hebben maar dan gaat de deal niet door.
Wat gaat er met de gitaar gebeuren, zodat je jezelf niet te kort zou doen.
Welke soort gitaar en welke soort bewerking is dan tolerabel. Wie mag je ontwerp gaan uitvoeren. Waar zou je mee op een podium kunnen/willen verschijnen.




Pais
Ik hou ook niet zo van het uiterlijk van een gitaar opsmurken. Ik vind het bijna zonde van de gitaar.

Dus mijn idee - flink opschuren, een nieuw blank lakje, en spelen maar



Voor iemand die bereid is gitaren in te ruilen moet dit toch een pracht van een deal zijn... Ja, je kunt de gitaar altijd weer opschuren en een blank lakje geven maar eerst moet er een serieus ontwerp komen. Ook voor het flamingospel zijn er prachtige niet zo angstaanjagende oplossingen te bedenken.

Ik heb uit andere topics begrepen dat er een behoorlijk aantal onder jullie niet bang zijn je ook uit te drukken op papier.

Ik daag jullie uit je 'gitaar' persoonlijk te maken. Passend bij je eigen stijl en wezen. Kost nagenoeg niets. Lijkt me leuk om te zien...

[--=HANS=--]

Origineel gepost door Cathy:Ook voor het flamingospel zijn er prachtige niet zo angstaanjagende oplossingen te bedenken.

Daar gaan we weer....................

HET IS FLAMENCO!
EEN FLAMINGO IS EEN VOGEL DIE OP EEN POOT IN HET WATER MET Z`N KOP ONDERSTEBOVEN GARNALEN STAAT TE SLOBBEREN.

[Don Capo]

Daar gaan we weer....................

HET IS FLAMENCO!
EEN FLAMINGO IS EEN VOGEL DIE OP EEN POOT IN HET WATER MET Z`N KOP ONDERSTEBOVEN GARNALEN STAAT TE SLOBBEREN.

Two minds, one thought!

[Pais]

Daar gaan we weer....................

HET IS FLAMENCO!
EEN FLAMINGO IS EEN VOGEL DIE OP EEN POOT IN HET WATER MET Z`N KOP ONDERSTEBOVEN GARNALEN STAAT TE SLOBBEREN.

Niet altijd. 100% pure flamingo :D
http://www.plathaags.nl/images/regahs.jpg

[--=HANS=--]

:seriousf: :seriousf: :seriousf:

[Cathy]

Mijn nederige excuses. Een misslag op het toetsenbord. Dank u voor de terechte correctie. Gelukkig bent u geen computer en bemerkte u het verschil.

Was dat tegen een zeer been. Was niet zo bedoeld. Sorry. Ik heb zeer veel respect voor de Flaminco.

Na jullie mening over de buitenkant (de woorden) ben ik benieuwd naar jullie mening over de inhoud van mijn post.

[Alberto]

Was dat tegen een zeer been. Was niet zo bedoeld. Sorry. Ik heb zeer veel respect voor de Flaminco.

Flamenco... :roll:

[Pais]

Na jullie mening over de buitenkant (de woorden) ben ik benieuwd naar jullie mening over de inhoud van mijn post.

Sorry, de inhoud was me ook niet geheel duidelijk. Eerlijk gezegd kon ik er geen touw aan vastknopen.

[Alberto]

Om op je post verder te gaan Cathy...
Als het een supergitaar is zou ik het aanbod ook niet afslaan maar de gitaar helemaal beschilderen? Nee... Op een strategisch gekozen plaats (misschien rechtsboven, waar eventueel de cutaway zit) een smaakvol getekende sol-sleutel zie ik WEL zitten :)
Maar meer ook niet denk ik.

[Janne]

Mee eens, is een akoestische gitaar met een plaatje erop nog wel een akoestische gitaar? Natuurlijk heeft het laagje verf geen hoorbare invloed op het geluid (niet meer of minder dan een laklaag), maar het veroorzaakt een psychologisch hoorbaar verschil, aangezien het idee van een beschilderde gitaar is dat ie gezien wordt tijdens het optreden.
Een (akoestische) gitaar wordt gemaakt van hout, als je een gitaar ziet dan zie je hout, als je een gitaar hoort dan hoor je hout, ademend hout, pompend hout. Wanneer je het visuele aspect verandert zal ook de perceptie van het geluid veranderen, het verstand van de luisteraar kan er niet bij dat er gitaargeluid uit een schilderij komt.
Ter illustratie, het is mogelijk een akoestische gitaar als elektrische gitaar te laten klinken en andersom, wanneer je in bandverband de akoestische gitaar elektrisch laat klinken en de elektrische gitaar akoestisch raken mensen in de war.
Bleep, in een ander topic noemde je dat iedere gitarist ooit een gitaar gebouwd zou moeten hebben om nader tot het instrument te komen. Heb je ooit een gitaar gebouwd? Ik kan me niet voorstellen dat je dan ooit nog zou opperen een gitaar te voorzien van een mooie illustratie (in die zin kan ik me het voorstel van de denkbeeldige gitaarbouwer ook niet voorstellen). Het hout is wat een gitaar een gitaar maakt, het liefst met krassen van plectrums en deuken van onvoorziene bewegingen richting boekenkast of deurklink.

Aan de andere kant zou een schilderij op een gitaar ook iets toe kunnen voegen (zoals op de eerste foto, die gitaar lijkt ineens een bepaald karakter te hebben).

[Cathy]

Mee eens, is een akoestische gitaar met een plaatje erop nog wel een akoestische gitaar? Natuurlijk heeft het laagje verf geen hoorbare invloed op het geluid (niet meer of minder dan een laklaag), maar het veroorzaakt een psychologisch hoorbaar verschil, aangezien het idee van een beschilderde gitaar is dat ie gezien wordt tijdens het optreden.
Een (akoestische) gitaar wordt gemaakt van hout, als je een gitaar ziet dan zie je hout, als je een gitaar hoort dan hoor je hout, ademend hout, pompend hout. Wanneer je het visuele aspect verandert zal ook de perceptie van het geluid veranderen, het verstand van de luisteraar kan er niet bij dat er gitaargeluid uit een schilderij komt.


Heel Goed! Helemaal raak. Je hebt groot gelijk met het psychologische verschil. Maar... Als het zo is dat een afgedekte houtstructuur psychologisch een verschil in geluid opleverd is dit misschien een nieuwe in de gitaarbouw. Zou dan meteen uitgewerkt moeten worden. Een echte vernieuwing dus...
Toch denk ik niet dat dit zo is. Stel ik neem iemand die nog nooit een gitaar heeft gezien en nooit van gehoord. We laten de persoon een avond met twee gelijke gitaren bijwonen. Natuurlijk is één beschilderd en de ander prachtig transparant gebleven. Zou deze persoon verschil in geluid waarnemen? Zelf zou ik dat niet verwachten. Veel eerder denk ik dat het verschil ontstaat doordat we een verwachting hebben van het geluid.
Als ik jou verhaal neem zou ik de gitaar met transparante lakken in verschillende tinten kunnen bewerken en daarmee een prachtige stijlvolle afbeelding kunnen maken rekening houdende met de nerven van het hout. Waarschijnlijk een perfect uitgebalanceerde abstracte beweging. Neem de afbeelding van Bleep maar dan ik de richting van de nerven. Zou ik hiermee wegkomen denk je? Let wel, ik heb het 'plaatje' er nu ook uitgehaald.


Is het je overigens opgevallen dat het verschil uit maakt of je inbeeld dat de gitaar wordt bespeeld of dat je het bekijkt als een object. Dat doet me denken aan een voorstelling van Oskar Schlemmer. Een balletuitvoering met 'onmogelijke' kleding. Jouw verhaal geeft mij het gevoel dat het voor jou persoonlijk onmogelijk is een beschilderde gitaar te bespelen. Het past waarschijnlijk ook niet bij de stijl van de door jou gekozen muziek. Zie ik dat goed? Voor jou zal dan de kleding ook een belangrijke bijdrage zijn aan een voorstelling welke de keuze ook is. Want ook deze kleding vertelt zijn eigen verhaal. Lijkt me prima. Ik ben daar zelf ook een groot voorstander van.

Het is niet de opzet van deze topic mensen te bewegen de gitaar van een afbeelding te voorzien maar om de mensen te doordringen van het feit dat ze het niet doen. We gingen nu eenmaal de diepte in.

Een persoonlijke vraag welke niet hoeft te worden beantwoord (al zou ik het wel leuk vinden). Waarom kan het niet/mag het niet. Welke grens wordt er gepasseerd?

[Cathy]

Om op je post verder te gaan Cathy...
Als het een supergitaar is zou ik het aanbod ook niet afslaan maar de gitaar helemaal beschilderen? Nee... Op een strategisch gekozen plaats (misschien rechtsboven, waar eventueel de cutaway zit) een smaakvol getekende sol-sleutel zie ik WEL zitten
Maar meer ook niet denk ik.

Dat klinkt als een tatoeage. Zo op de schouder. Het is een zet waarmee ik steeds zou blijft roepen: Ik heb deze gitaar voor niets. Zou jij dat aanbod af hebben geslagen? Maar dat ligt natuurlijk ook aan mezelf. Ik heb dan natuurlijk ook geen tatoeages.
Ben benieuwd of de gitaarbouwer akkoord zou gaan.

[Cathy]

(in die zin kan ik me het voorstel van de denkbeeldige gitaarbouwer ook niet voorstellen)

Wel, grappig genoeg staat er in één van de eerste reactie's een link:




Peter Cree is een bekende poster op het Martin forum. Hij is vorig jaar verhuisd naar Nazareth (waar de Martin fabriek staat) en heeft een goede samenwerking met ze. Vorig jaar heeft heeft hij als samenwerking deze gitaar gemaakt:
http://www.creestudios.com/martin_guitar1_anasazi.html

Zo blijf je verbaasd. Er is dus wel vraag naar beschilderde gitaren. Ik heb nog wat door gegoogled op de naam Peter Cree en deze werken op me in laten werken. Best mooi, vind ik. En worden vast ook goed verkocht.

[Janne]

Voor iemand die nog nooit een gitaar gezien of gehoord heeft maakt het geen verschil, het is een verschil in associatie, voor mij zal het verschil ook niet hoorbaar zijn, maar zal het geluid waarschijnlijk niet bij de gitaar passen. Of de tekening moet een voorstelling worden van het geluid, die hoeft dan niet eens met het hout mee te lopen, maar het lijkt me moeilijk. Als je teruggaat naar de eerste post maak je al een soort voorstelling van hoe die "watergitaar" gaat klinken, kans is groot dat je ernaast zit, dan is kaal hout misschien beter te beoordelen, of voorspelbaarder.
Nou ga ik zelf ook even wat dieper, het psychologische verschil ontstaat doordat er een conflict optreed tussen het geluid dat je hoort en het beeld dat je ziet, het geluid blijft hetzelfde, maar "klopt" niet meer waardoor het wat ongemakkelijk aanvoelt. Hetzelfde als blazers uit een keyboard.

Voor mij is het een groot verschil of een gitaar bespeeld wordt of alleen een object is, wanneer het alleen een object is hoeft geen rekening gehouden te worden met de klank die eruit komt, is het puur visueel. De rest van mijn punt herinner ik me straks weer hoop ik. Een gitaar is een gebruiksvoorwerp, een hulpmiddel om iets over te brengen en is in die zin misschien zelfs ondergeschikt aan de gitarist, dient nederig te zijn en zich te vormen naar de bespeler. Ik kan niet spelen op een gitaar die er anders uitziet dan ze klinkt, daar is een soort balans in nodig.
Maar ik kies dan voor de weg om het uiterlijk zo min mogelijk aandacht te laten nemen (kijkend naar gitaar en kleding), om de aandacht te vestigen op het geluid. Het zal inderdaad mogelijk zijn om iets met het visuele te doen om de muziek te benadrukken, dat lijkt me heel moeilijk, om muziek af te beelden in je kleding en ook op je instrument.

Een antwoord op je persoonlijke vraag. Het mag wel, het kan ook, maar het gaat inderdaad over een persoonlijke grens. Als ik een gitaar zou beschilderen zou dat zijn om een visueel aantrekkelijker instrument te krijgen en dat lijkt me niet mogelijk (een gitaar van het juiste hout wekt bij mij een vorm van verliefdheid op, die kan niet mooier gemaakt worden door dat hout te verbergen). Het zou kunnen om het karakter van de gitaar verder te benadrukken, maar dat vereist grote vakkundigheid van de kunstenaar. Tja welke grens, een gitaar is een verzameling van schijnbaar losse stukken hout die op een bijna magische manier bij elkaar komen en dit geluid veroorzaken. Een karakteristiek, maar tegelijk nederig geluid, heel puur, het kleinste beetje toegevoegde "schoonheid" kan de gitaar al te schreeuwerig maken en daarmee de onschuld en zelfs de kracht van het geluid wegnemen. Dit is niet te horen, maar aanwezig wanneer je de gitaar tegelijk ziet en hoort.

[Janne]

Ah, ik zie nu de Peter Cree-gitaren.

Tja gaat Martin die samenwerking aan als gitaarbouwer of als gitaarmerk?
De schilderingen op de gitaren zijn mooi, maar hij maakt er kunstwerken van, de aandacht gaat naar het beeld, niet het geluid. Als je deze gitaar in een winkel test naast een andere gitaar zal het uiterlijk een nog grotere rol gaan spelen in de keuze.
En bij iedere gitaar die daar staat vraag ik me af of ze wel zo gaan klinken als ik me voorstel bij het beeld.

[--=HANS=--]

Origineel gepost door Janne:(een gitaar van het juiste hout wekt bij mij een vorm van verliefdheid op, die kan niet mooier gemaakt worden door dat hout te verbergen)

Grotendeels mee eens maarrrrrrrrrr, er zijn toch wel gelakte gitaren waar je van het hout weinig terug vindt die toch wel zeer aantrekkelijk zijn. Een fraaie inleg van hout kan ook erg mooi zijn. Goed voorbeeld daarvan vind ik de speciale Hotrod die taylor een tijdje gemaakt heeft. Behoorlijk Rock&Roll en ik kan me voorstellen als je op deze gitaar suikerzoete luisterliedjes gaat spelen het helemaal nergens naar klinkt:
http://i66.photobucket.com/albums/h271/tokkel/hot_rod_gtr_fr_bk.jpg

[Pais]

Een persoonlijke vraag welke niet hoeft te worden beantwoord (al zou ik het wel leuk vinden). Waarom kan het niet/mag het niet. Welke grens wordt er gepasseerd?

Dat het niet mag, heb ik nog niemand horen zeggen. :)
Waarom ik persoonlijk het niet oke vindt, is dat de aandacht bij zo'n gitaar zo wordt verlegd, dat je je er eigenlijk niet meer aan zou storen als degene die erop speelt er geen zinnige noot uit krijgt. Van auditief naar visueel. De gitaar is zo geen muziekinstrument meer.


De naar mijn mening meest fantastische gitarist van de wereld zie ik regelmatig op het podium in een zwart T-shirt met lange mouwen en zwarte pantalon. Het enige waar je naar wilt kijken is zijn kop en zn handen, en je oren doen de rest.
Ik hou van soberheid :)

Visueel kan ik genieten van en prachtig afgewerkt instrument, maar eigenlijk alleen omdat het voor mij een half heilige status heeft vanwege hetgeen zo'n ding teweeg kan brengen.

[Cathy]

Ah, ik zie nu de Peter Cree-gitaren.

Tja gaat Martin die samenwerking aan als gitaarbouwer of als gitaarmerk?
De schilderingen op de gitaren zijn mooi, maar hij maakt er kunstwerken van, de aandacht gaat naar het beeld, niet het geluid. Als je deze gitaar in een winkel test naast een andere gitaar zal het uiterlijk een nog grotere rol gaan spelen in de keuze.
En bij iedere gitaar die daar staat vraag ik me af of ze wel zo gaan klinken als ik me voorstel bij het beeld.


Ik verwacht dat deze gitaren door mensen worden gekocht die geld bezitten en waarbij de gitaar als een pronkstuk staat te wachten tot deze zijn klank mag laten horen. In een huis waar veel mensen de gitaar zien spreek nu het instrument nog steeds voor de eigenaar ervan uit gaande dat het een afbeelding is naar het hart.

Lastig is het, vind je niet, Ik heb met het maken van tekeningen naar de waarneming een mooie werking hiervan mogen zien, Het visuele is sterker dan het auditieve bij de meeste mensen. Om er aan te ontkomen zou je dus je ogen moeten sluiten en dan 'hoor' je het verschil niet meer. Tenminste als het niet zo is gaan ergeren dat het een eigen leven gaat leiden.

Terug naar de tekeningen. Tekeningen naar de waarneming met direct daarna getekende abstracte werken (wat ik het uitschudden van de spieren noem). In de abstracte uitting is gemakkelijk de emotie af te lezen. In de visuele prent niet. Toch bevatten beide de zelfde bewegingen/emotie's. Het visuele versluierd dus het auditieve.
Wanneer je nu niet zo sterk visueel zou zijn dan zou je er mogelijk geen last van hoeven hebben. Ik doe maar een gooi.

Je hebt het al eerder gehad over dat je steeds een verwachting hebt bij een dergelijke gitaar. Verwachtingen hebben is een uitnodiging voor teleurstellingen. Stel je open. Je hoeft de gitaar niet te kopen. Zie het als een experiment. Kun je er om lachen dan hoef je niet te schrikken en teleurgesteld te zijn. Je veronderstel wel dat je aan het uiterlijk van een gitaar zou kunnen 'horen' hoe die klinkt. Dat zal toch ook wel eens tegenvallen. Stop met verwachten en stel je open... En zie...

[Cathy]

Grotendeels mee eens maarrrrrrrrrr, er zijn toch wel gelakte gitaren waar je van het hout weinig terug vindt die toch wel zeer aantrekkelijk zijn. Een fraaie inleg van hout kan ook erg mooi zijn. Goed voorbeeld daarvan vind ik de speciale Hotrod die taylor een tijdje gemaakt heeft. Behoorlijk Rock&Roll en ik kan me voorstellen als je op deze gitaar suikerzoete luisterliedjes gaat spelen het helemaal nergens naar klinkt:
http://i66.photobucket.com/albums/h271/tokkel/hot_rod_gtr_fr_bk.jpg


Om deze prachtige gitaar te bespelen zou ik toch eerst een tatoeage willen hebben. Deze is duidelijk ook voor het visuele aspect. Deze zal daadwerkelijk aan de verwachting van de speler kunnen voldoen. Het zal wellicht zelfs het psychische geluid versterken. En inderdaad absoluut niet een gitaar voor mij maar een prachtige in de juiste setting.

[Cathy]

De naar mijn mening meest fantastische gitarist van de wereld zie ik regelmatig op het podium in een zwart T-shirt met lange mouwen en zwarte pantalon. Het enige waar je naar wilt kijken is zijn kop en zn handen, en je oren doen de rest.
Ik hou van soberheid

Pais,

Ik heb in het berichtje na de jouwe feitelijk het zelfde geuit ten aanzien van het visuele. Daar liggen onze meningen denk ik ook wel gelijk.

Het onderwerp kleding is erg leuk. De soberheit is vaak een winstpunt. Ook helemaal eens. In alle punten weerklinkt ook hier: Schakel al het visuele uit zodat ik horen kan. Dus zeker niet een afbeelding op dat ene wat ik wel wil zien. Het voertuig van mijn ziel.

Tussen de regels door meen ik te lezen dat voor jou kleding dus een erg belangrijke rol kan spelen in een optreden?

Het is een open en overtuigende gedachte. Helemaal geloofwaardig.

[Janne]

Je hebt het al eerder gehad over dat je steeds een verwachting hebt bij een dergelijke gitaar. Verwachtingen hebben is een uitnodiging voor teleurstellingen. Stel je open. Je hoeft de gitaar niet te kopen. Zie het als een experiment. Kun je er om lachen dan hoef je niet te schrikken en teleurgesteld te zijn. Je veronderstel wel dat je aan het uiterlijk van een gitaar zou kunnen 'horen' hoe die klinkt. Dat zal toch ook wel eens tegenvallen. Stop met verwachten en stel je open... En zie...

Danku, heb ik weer iets om over na te denken vannacht :).

Hier heb je natuurlijk helemaal gelijk in, wat ik probeer te zeggen is dat het beeld, zeker als het vrij sterk is, een bepaald geluid oproept, iets wat jij ook aangeeft als dat het visuele het auditieve kan versterken, maar daar denk ik dus dat dit vaak niet het geval is (weer een puntje voor de soberheid).
Dan blijf ik er dus nog bij dat als een gitaar anders klinkt dan ie eruitziet, dat het niet "klopt", en dan kan het geluid nog zo mooi zijn, het klinkt niet meer oprecht, dat klinkt misschien bevooroordeeld, zal ik me nog eens op bezinnen, maar als de mogelijkheid bestaat/bestond de gitaar puur en sober te houden ipv op te leuken zou ik vrijwel altijd voor de eerste gaan.
En het blijft ook een persoonlijke keuze, een schildering zal voor mij vrijwel alleen visuele waarde hebben en dan ga ik toch liever voor het échte beeld, de nerven, oneffenheden, verkleuringen van het echte hout. Ik zou die beschilderde gitaren graag eens horen en wil er best voor open staan, maar dan nog vind ik het zonde om ze te beschilderen (of ze moeten in een bepaalde richting versierd worden en ook in die richting bespeeld worden, maar dan heb je weer een beperkte gitaar en dat is ook weer jammer) en je ziet dat die gitaren vooral vanwege het uiterlijk verkocht worden, ze kosten meestal ook meer dan een kale gitaar van dezelfde kwaliteit, waarom is dat? Ze veranderen iets aan het beeld wat je van de gitaar hebt, maar ik zou ze eerst moeten horen om te weten of dat positief is.
Maar dat is dus mijn ouderwetse mening, ik wil gewoon graag het hout kunnen zien en voelen en het liefst nog ruiken ook. En daar ben ik ook nog enigszins vrij in, mijn aankomende gitaar krijgt een bovenblad van ebbenhout, een keuze die overal afgeraden wordt qua akoestische kwaliteit, maar wel met een bijzondere tekening (al valt deze nog mee en had ie wat mij betreft nog wat soberder mogen zijn).

Links achterblad, rechts bovenblad:

http://i98.photobucket.com/albums/l258/jannevanberkel/Zelfbouw/Ebben/14.jpg

[Pais]

Tussen de regels door meen ik te lezen dat voor jou kleding dus een erg belangrijke rol kan spelen in een optreden?

Het is een open en overtuigende gedachte. Helemaal geloofwaardig.


Het gaat niet om de kleding; dat was slechts het voorbeeld van hoe ik visueel bombastische taferelen de muziek te kort vind komen. En dat geld dus ook voor een gitaar met alle kleuren van de regenboog.

Maar dan heb ik het over luistermuziek, en niet over rock 'n roll natuurlijk. In dat geval is een vetkuif, een dikke gretsch met goudkleurige hardware en een beslagen lederen jasje natuurlijk een must :D

[Cathy]

Het gaat niet om de kleding; dat was slechts het voorbeeld van hoe ik visueel bombastische taferelen de muziek te kort vind komen. En dat geld dus ook voor een gitaar met alle kleuren van de regenboog.

Kleding heeft toch deel aan het visuele aspect? Ook kleding kan versterken of ontkrachten net als de keuze voor een afbeelding.

Waar komt toch die regenboog vandaan? Wie zei dat de gitaar voorzien moest worden van kleur? Voor meer klassiekere werken zou ik het niet durven bonte kleuren de orde te laten verstoren. Binnen de klassiek heerst het beeld dat zwart de juiste kleur is om op te treden. Alleen de solist heeft het voorrecht van kleur. Vreemd genoeg was dat een paar eeuwen terug totaal anders. Ieder had zijn eigen kleur binnen het orkest. Deste intenser, deste beter. Ik weet heel goed dat tijdsbeeld een erg zwaar stempel heeft op uittingen. Wat heeft deze tijd met ons beeld van kleding gedaan. Ik heb zelf het genoegen gehad wat opera-aria's te mogen zingen. Dat zou toch niet zo sterk zijn wanneer ik dat in zwarte kleding zou hebben gedaan. Of denk je dat niet?

Voor jou dacht ik persoonlijk veel eerder aan een bovenblad waarin natuurlijke motieven in de zelfde houtsoort worden ingelegd. Door de variërende nerfrichtingen ontstaat er zo verschil in lichtweerkaatsing en daardoor slechts een hint van een gedachte. Dus niets bombastisch maar eerder subtiel.

[Cathy]

mijn aankomende gitaar krijgt een bovenblad van ebbenhout, een keuze die overal afgeraden wordt qua akoestische kwaliteit, maar wel met een bijzondere tekening


Je hebt helemaal gelijk. Echt. Alle respect.

Toch zit er een tegenspraak in welke ik niet onberoert wil laten:
Je kiest voor ebbenhout wat wordt afgeraden. Je wilt een gitaar die zo goed mogelijk klinkt, wie niet? Je zult zelf ook wel zien dat het een bijzonder liefdevolle tegenspraak is. De klank is dus niet zo belangrijk als het visuele. En let op je eigen woorden:


maar wel met een bijzondere tekening

Je hebt dus al een afbeelding met God, de vader van alle muzen, als de creator.

Alle lof Janne. Ik denk dat je een uitmuntende keuze hebt gemaakt voor je nieuwste gitaar. Je weet heel goed waar het voor jou om gaat. Ik hoop van uit het diepste van mijn hart dat deze gitaar mag klinken zoals hij er voor jou uitziet. Als het jou mening is dat je er niet op kunt spelen of niet jezelf kunt zijn ga je geen compromie aan omdat het jou zou storen. Het vervoermiddel mag zijn bereider niet storen. De rit is veel comfortabeler en wordt langer verdragen. Jij en de nieuwe gitaar hebben nu al een relatie. Als de gitaar niet eigenwijs wordt zal het in de gelegenheid komen een prachtig medium te worden van jouw zelf en het waar gaan maken wat jij er van hoopt. Als de gitaarbouwer dat van je weet zou hij vast en zeker jouw gitaar gaan bouwen en geraakt wellicht extra veel zorg stoppen in de nieuwbouw.

Heel veel succes!

[Cathy]

Ga rustig door met reageren op de voorgaande posts. Ik ga de eindconclusie opstellen. Ik heb mij besluit ten aanzien van het 'betekenen' van mijn gitaar genomen en licht deze even toe.

Ik heb de vaardigheid ontwikkeld om muziek beeldend weer te geven. Ik wil graag auditief en visueel een gelijke waarde geven. Ik kan dus makkelijk muzikale betekenis geven aan de afbeelding.

Dus:

WAT LET MIJ?!!!

Wel, het moeilijke van een afbeelding is dat het een verbeelding van de schil is en niet de kern. Wanneer ik geen graver zou zijn en niet dieper in de materie in bleef gaan kwam ik wel weg met een fraaie bewerkte gitaar. In bijzondere omstandigheden zou een gitaar mijn werken op de gitaar kunnen versterken. Ik ben niet altijd even trouw aan de publieke opinie en het zou de verwachting van de luisteraar op voorhand kunnen buigen zodat het niet als zo onbekend wordt ervaren. Eigenlijk is het met de rock-gitaar hetzelfde gegaan. Ook deze schept verwachting die in de juiste handen wordt bevestigd.

En toch:

IK DOE HET NIET

Het is te beperkt. Te veel uit het midden. De diepste lagen welke ik zoek uit te drukken worden steeds weer gevolgt door andere en de gitaar zou liefdevol glimlachend afgewezen worden.

Dus staat mijn vervallen en onbespeelbare gitaar stof te vangen. Dat wil ik dan toch ook weer niet. Wanneer het niet meer bespeelbaar is wil ik het misscien wat visueler zien. Ik wil het vereeuwigen.

Ik heb met google nog wat plaatjes boven gehaald. Gelukkig niet van mij en ik verraad jullie ook liever niet wie hier voor wel verantwoordelijk is. Bent u er klaar voor (het volgende materiaal bevat schokkende beelden. U heeft de keuze ze niet te openen):



http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/arm009-1.jpg

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/arm002-1.jpg



Als u dan toch besloot ze te openen. Graag uw reactie op deze gitaren in de kunst. Wat is toegestaan en waar ligt de grens.

[Janne]

Je hebt helemaal gelijk. Echt. Alle respect.

Toch zit er een tegenspraak in welke ik niet onberoert wil laten:
Je kiest voor ebbenhout wat wordt afgeraden. Je wilt een gitaar die zo goed mogelijk klinkt, wie niet? Je zult zelf ook wel zien dat het een bijzonder liefdevolle tegenspraak is. De klank is dus niet zo belangrijk als het visuele. En let op je eigen woorden

Even snel over mijn eigen woorden (de bijzondere tekening), daar heb je gelijk in, maar God/de natuur/het toeval heeft die tekening gemaakt en daardoor is die oprechter, misschien juist omdat er niet over nagedacht is.

De tegenspraak wil ik een beetje nuanceren, ik heb het ebbenhout namelijk niet gekozen vanwege het uiterlijk, maar omdat het ebbenhout moest zijn. De saxofonist van mijn band beweerde een gitaar van ebbenhout te hebben gezien, ik geloofde niet dat dat mogelijk was en ging daarna meteen de uitdaging aan het mogelijk te maken. Dit moest dus een gitaar worden die helemaal van ebbenhout gemaakt is, daarna kwam de vereiste dat de gitaar zo goed mogelijk moest klinken, zo goed mogelijk voor een gitaar van ebbenhout. Als ik naar het hout kijk en het hout voel en ernaar luister heb ik de (bange) verwachting dat de gitaar naar ebbenhout gaat klinken. Dit zal dan geen bijzonder mooi geluid zijn, maar ze klinkt wel zoals ze eruit ziet.

[Janne]

Als u dan toch besloot ze te openen. Graag uw reactie op deze gitaren in de kunst. Wat is toegestaan en waar ligt de grens.

In kunst is alles toegestaan, een gitaar in stukken zagen moet kunnen, ziet er ook nog eens vrij vernieuwend uit en kan zelfs leerzaam zijn om "de gitaar" beter te leren kennen. Jammer genoeg komt het op de foto's niet goed over, maar als je ernaast staat kan je in de afzonderlijke delen kijken en krijg je een kijkje in de ziel van een gitaar.

Maar je maakt er kunst van, je haalt het aspect gitaar als muziekinstrument weg, want ik denk niet dat die gitaren nog bespeelbaar zijn.

Met je conclusie ben ik het wel eens, er zullen niet veel mensen zijn die klank in een beeld kunnen vangen (dan is er ook nog een verschil tussen klank en muziek) en mijn grens ligt misschien iets dichter bij huis. Nu ben ik eigenlijk wel heel benieuwd wat jij op een bepaalde gitaar zou schilderen, zou je daar nog op in kunnen gaan (voorbeelden! :)), of is dat te persoonlijk?

Ow, en om een bovenblad met hout in te laten leggen heb je een heel progressieve bouwer nodig, dit zal zeker een effect op de klank hebben, misschien zou iemand die gitaren van ebbenhout bouwt de uitdaging aandurven ;). Het zou kunnen, de inleg als een soort versteviging van bepaalde delen van het bovenblad om juist de akoestiek positief te beïnvloeden.

Cathy, alvast bedankt voor deze discussie, er zitten ideeën in mijn hoofd waar ik wellicht eens iets mee ga doen, het is dat ik nog geen heel goede bouwer ben anders had ik misschien wel een artistieke bijdrage willen vragen aan een volgend project.

Janne

[Mattia]

Even snel over mijn eigen woorden (de bijzondere tekening), daar heb je gelijk in, maar God/de natuur/het toeval heeft die tekening gemaakt en daardoor is die oprechter, misschien juist omdat er niet over nagedacht is.

Door het toeval is er niet nagedacht, nee, maar de bouwer (als het om een custom instrument gaat) heeft vaak wel degelijk zitten zoeken door de stapels hout or setjes om iets te vinden wat aansprak, om het zo 'in beeld' te brengen dat het op een bepaalde manier werkt, op visueel vlak, dus het gaat nog steeds wel om een sterk geconstrueerd beeld.

Verdere opmerkingen: inleg in het boveblad wordt heel vaak gedaan. Bija altijd. Dat heet een roset. Bij 'traditionele' systemen voegt de upper bout (boven de brug) relatief weinig toe aan de klank, veel toe aan de structuur, dus kun je best nog een en ander inleggen, als je daar zin in hebt. Om even van double tops (niet-zichtbaar, maar wel ingelegd nomex honeycomb e.d.) te zwijgen - het idee is daar juist de boel te optimaliseren).

Er zijn ook duidelijk veschillende visies op gitaren; de ene vind dat het altijd somber moet zijn, dat het instrument gewoon een instrument is, en er is om muziek mee te maken. Voor mij is dat toch een wat beperkte visie; ja, geluid, klank, bespeelbaarheid, dat is essentieel. Anders maak je wat Rick Turner een 'GLO' noemt - een guitar-like-object. Maar het mag best ook kunst zijn. Het is ook een stuk functioneel danwel artistiek design, waarbij een Fender een perfect voorbeeld is van industrieel design, en een Gibson eerder neigd tot een artistieke interpretatie van klassieke archtop instrumenten (om maar een globaal, grof beeld te schetsen). Een gitaar met inleg, kleurtjes, etc. is daarom niet minder gitaar, maar wel meer kunst.

[Janne]

Wat mij betreft zou je als bouwer juist een deel van het werk over moeten laten aan het materiaal, werken met wat je hebt zeg maar, zoals in een extreem geval een ebben bovenblad en dat zo goed mogelijk tot zijn recht laten komen, maar dit kan natuurlijk ook met gebruikelijkere houtsoorten. Wellicht kom ik hier over een paar jaar op terug als ik besef dat ik maar een beperkt aantal gitaren zal kunnen bouwen en dan wil je misschien toch steeds het beste wat mogelijk is. Maar zoals ik het nu zie vind ik het juist mooi om een gitaar zo oprecht mogelijk te maken.

Bij het bovenblad inleggen denk ik ook weer aan grote "tekeningen" die over het hele blad lopen. Zoals een rosette het deel rond het klankgat verstevigd zou dit ook op andere delen van het bovenblad moeten kunnen, een soort zichtbare nomex al denk ik dat het voor nomex belangrijk is dat er een laag hout boven en onder zit. Maar je zou met een andere houtsoort een patroon kunnen inleggen dat bijvoorbeeld tegen de nerfrichting ingaat en zo het bovenblad versterken waardoor je minder hoeft te verstevigen dmv bracing.

[Cathy]

Voor jou dacht ik persoonlijk veel eerder aan een bovenblad waarin natuurlijke motieven in de zelfde houtsoort worden ingelegd. Door de variërende nerfrichtingen ontstaat er zo verschil in lichtweerkaatsing en daardoor slechts een hint van een gedachte. Dus niets bombastisch maar eerder subtiel.

Ter aanvulling op mijn eigen post en ter aanvulling op die van Pais


Nu ben ik eigenlijk wel heel benieuwd wat jij op een bepaalde gitaar zou schilderen, zou je daar nog op in kunnen gaan (voorbeelden! ), of is dat te persoonlijk?

En ter aanvulling op Janne.

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/Project1.jpg

Deze foto is slechts een indicatie van wat ik bedoel met subtiel. Dit zijn lucifersstokjes en die zijn niet er subtiel. De foto dient ter illustratie van het tone-sur-tone effect dat je door verschillende richtingen zou kunnen verkrijgen. Vervang de stokjes door stukjes dun fineer dan werkt het als een trein. In zou zoiets zelf erg kunnen waarderen op een bovenblad maar mag toch vrezen dat de bouwers wat gaan steigeren. Waar deze mensen bezig zijn hun uiterste kunnen te schenken aan de evenwijdige verdelingen van de nerven zodat de klank egaal zijn verdeling heeft daar kom ik met een artistiek design welke de nerfrichtingen op de kop zet.

Mattia heeft gelijk dat er wel stukken zijn en gebruikt zouden kunnen worden. Weet jij, Mattia welke stukken dat zijn. Of weet iemand anders daar een antwoord op?

En Janne. Ik wil graag een ontwerp met je delen. En nee, het is niet te persoonlijk. Expositie hoort bij kunst. Maar moet hier eerst nog tijd voor vinden. Ik heb over enkele weken Open-Atelier en dat vereist ook nog al wat voorbereidingen. Ik zal zien...

[Janne]

Even technisch (correct me if I's wrong), Mattia noemt de upper bout, dat is zeg maar het gedeelte tussen brug en hals (voor mijn gevoel begint het wat hoger, maar ik weet niet wat de precieze definitie is). Het bovenblad beweegt doordat de brug door de snaarspanning een beetje gedraaid wordt (in de lengterichting gekanteld), wanneer je een snaar aanslaat verandert de spanning en gaat de brug "schommelen" waardoor het bovenblad in beweging komt. Het grote open gedeelte onder de brug zal meer bewegen dan het gedeelte boven de brug (dat deel zit aan de binnenkant ook vol met verstevigingen), waardoor het bovenste deel minder invloed zal hebben op de klank.

Het idee begint stiekem wel aantrekkelijk te worden, een subtiele inleg van een gelijksoortige houtsoort die aan de ene kant de structuur verstevigd en tegelijk een klank weergeeft. Maar eerst verder met het ebben.

[Mattia]

Wat mij betreft zou je als bouwer juist een deel van het werk over moeten laten aan het materiaal, werken met wat je hebt zeg maar, zoals in een extreem geval een ebben bovenblad en dat zo goed mogelijk tot zijn recht laten komen, maar dit kan natuurlijk ook met gebruikelijkere houtsoorten. Wellicht kom ik hier over een paar jaar op terug als ik besef dat ik maar een beperkt aantal gitaren zal kunnen bouwen en dan wil je misschien toch steeds het beste wat mogelijk is. Maar zoals ik het nu zie vind ik het juist mooi om een gitaar zo oprecht mogelijk te maken.

'werken met wat je hebt' is iets heel anders dan het werk overlaten aan het materiaal. Hout is een prachtmateriaal, en het is aan de bouwer om het juiste stuk voor de juiste toepassing te selecter, zowel in termen van klank als voor gewicht, stabiliteit, en esthetiek.


Bij het bovenblad inleggen denk ik ook weer aan grote "tekeningen" die over het hele blad lopen. Zoals een rosette het deel rond het klankgat verstevigd zou dit ook op andere delen van het bovenblad moeten kunnen, een soort zichtbare nomex al denk ik dat het voor nomex belangrijk is dat er een laag hout boven en onder zit. Maar je zou met een andere houtsoort een patroon kunnen inleggen dat bijvoorbeeld tegen de nerfrichting ingaat en zo het bovenblad versterken waardoor je minder hoeft te verstevigen dmv bracing.

De roset verstevigd niet echt heel erg; het is m.n. decoratief. Juist omdat het gedeelte daar vaak weer zwak wordt, lijmen velen nog een extra laagje hout aan het blad onder/in de buurt van het klankgat. Omdat het NIET erg verstevigend werkt.

Verder: lijkt me stug dat je door iets in te leggen in het bovenblad zoals jij dat hierboven beschrijft ook maar IETS zult winnen aan kracht; bij nomex bouw je een soort 'I-beam' structuur met de twee laagjes plus hele dunne schotten in het midden, met lucht. Verder moet je beseffen dan bijna alle gewicht van een top (totaal, inclusief bracing 250-350 gram) in het bovenblad zelf sit, zit, waarvan 60-70 gram bracing is, en daarbovenop nog eens 25-35 gram aan brug (je sterkste en zwaartse brace).

Tegen de nerfrichting in gaan, dat doen we al. Als we het in lagen doen noemen we het triplex. Punt is dat de maximale stijfheid van hout in de lengterichting van het nerf loopt, en dat kun je niet verbeteren door dwars erop iets erin te lijmen. Als je lateraal meer stijfheid wil, is het efficienter (qua gewicht) om een combinatie van een strakkere radius (grotere bolling) en/of dunnere, hoge balken gebruiken.

Ik zeg 'upper bout' voor het gemak; punt is dat het deel vanaf de brug tot het klankgat onder veel spanning staat, en dus vrij stevig moet zijn. Hoger, vorbij het klankgat, wordt de toets traditioneel op de top gelijmd, wat ook weer trilling verstoort.

Ik vind het allemaal mooi en aardig, zo'n idee om iets in te leggen, maar ik zie tot nu toe geen data of rationalisering die ook maar een theoretisch voordeel zou kunnen leveren. Ik zou zeggen: eerst maar eens kijken wat je uit 'gewoon' hout kunt halen. Als je dat begint te snappen (ik sta wat dat betreft erg aan het begin van de reis), en het idee hebt dat je je klank kunt beinvloeden/controlleren door materiaalselctie en design, dan zou ik zeggen: leef je uit. Ik bedoel, ik ben wel bezig met allerlei experimenten in mijn bouwtechnieken, maar ik hou me toch redelijk aan 'tradionele' layouts en materialen. Omdat ik toch best wel hou van de klank van een houten gitaar die vrij traditioneel in elkaar zit.

[Janne]

Daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben, al zou inleg toch een invloed kunnen hebben zoals ook triplex en double-tops dat hebben, maar dan minder duidelijk hoorbaar en duidelijker zichtbaar.

Voor zover ik weet heeft een rosette onder andere ook de functie dat het hout langs de rand van het klankgat minder snel splijt, hiervoor worden aan de binnenkant vaak ook verstevigingen aangebracht, maar ik dacht dat dat "extra" was, dus niet om een negatief effect van een rosette op te heffen.

Daarnaast ben jij waarschijnlijk verder op weg naar begrip van de gitaar dan ik, dus lees maar gewoon vraagtekens achter alles wat ik zeg. En ik ben groot voorstander van sobere gitaren zonder teveel opsmuk, maar tegelijk wel benieuwd naar nieuwe dingen, zo kom ik bij een ebbenhouten gitaar, en wie weet ooit een ingelegd bovenblad.
De verstandige weg is waarschijnlijk wel om eerst de "basis" (die gaat al heel diep) echt goed te kennen en dan te experimenteren, maar ik vind het nog wel eens leuk om zonder zekerheid iets te doen en gaandeweg te ontdekken, door ineens met ebben te werken als bovenblad zie je ineens waarom mensen het afraden. Ik moet het daarvoor in mijn handen hebben gehad en dan ga ik ook maar meteen de uitdaging aan er een mooi instrument van te maken.

[peter_heijnen]

Beste mensen, dit topic gaat niet over de akoestische gitaar op zich en is daarmee al een grensgeval mbt forumregels. Hendrix2 en ik hebben het topic een kans gegeven, zeker ook gezien de vele reacties die er allemaal zijn gevolgd, maar als er vanaf nu een discussie hk=cathy=bleep wordt gestart gaat het topic onherroepelijk dicht.

Zoals altijd mogen alle vragen/opmerkingen hierover UITSLUITEND via pm.

Mvg, p_h.

[hendrix2]

Het topic is op algemeen verzoek opgeschoond en terug open. Als het nu ontspoort zal het zonder discussie op slot gaan.

Hendrix2

[M Kactus]

Ik ben het topic pas beginnen lezen door de polemiek, maar ik vind het tot nu to al bijzonder interessant! Nog eens lezen, want het dringt nog niet allemaal door, maar stof tot nadenken...

[Cathy]

Tegen de nerfrichting in gaan, dat doen we al. Als we het in lagen doen noemen we het triplex. Punt is dat de maximale stijfheid van hout in de lengterichting van het nerf loopt, en dat kun je niet verbeteren door dwars erop iets erin te lijmen. Als je lateraal meer stijfheid wil, is het efficienter (qua gewicht) om een combinatie van een strakkere radius (grotere bolling) en/of dunnere, hoge balken gebruiken.



Ik heb me laten uitleggen dat het niet erg gewenst is om tegen de nerfrichting in te gaan (triplex te gebruiken). De bewegelijkheid van het bovenblad, en daardoor de klank, zou er onder lijden en de klank wordt star. Mijn gitaar heeft triplex. Ik heb een gitaar mogen lenen tijdens onderhoud. Ik merkte het verschil wel degelijk. Ik wil nu ook geen gitaar meer lenen. Dan ga ik te veel verlangen naar een nieuwe.

Ik geloof dat het bovenblad daardoor een verboden terrein is voor inleg.

[Janne]

Ah, leuk dat dit topic weer open is.

Cathy, een persoonlijk vraagje. Je beweert in een eerdere post dat je weet hoe je muziek in beeld weer moet geven, ik heb vanmorgen even je site bekeken en vind er veel mooie werken tussen zitten (zeer Wagneriaans soms :)).
Je werken onder het kopje "muziek" geven voor mij een moment binnen een muziekstuk aan, of misschien een geheel muziekstuk, of zelfs een muziekstijl. Dat vind ik al heel knap, maar het maakt me erg benieuwd hoe je de klankkleur van een specifiek instrument zou benaderen in beeld. Iedere gitaar heeft een beetje een eigen karakter en één muziekstuk klinkt op de ene gitaar anders dan op de andere. Ik geloof dat je het muziekstuk zou weten weer te geven, maar hoe zie je het voor je de karakteristieke klank van een instrument weer te geven? Dat het beeld past bij alle nummers die op die gitaar gespeeld worden (ongeacht de stijl) en dat het beeld, in grove lijnen, wel bij die gitaar past en niet bij een andere?
Janne

[Cathy]

Ah, leuk dat dit topic weer open is.

Cathy, een persoonlijk vraagje. Je beweert in een eerdere post dat je weet hoe je muziek in beeld weer moet geven, ik heb vanmorgen even je site bekeken en vind er veel mooie werken tussen zitten (zeer Wagneriaans soms :)).
Je werken onder het kopje "muziek" geven voor mij een moment binnen een muziekstuk aan, of misschien een geheel muziekstuk, of zelfs een muziekstijl. Dat vind ik al heel knap, maar het maakt me erg benieuwd hoe je de klankkleur van een specifiek instrument zou benaderen in beeld. Iedere gitaar heeft een beetje een eigen karakter en één muziekstuk klinkt op de ene gitaar anders dan op de andere. Ik geloof dat je het muziekstuk zou weten weer te geven, maar hoe zie je het voor je de karakteristieke klank van een instrument weer te geven? Dat het beeld past bij alle nummers die op die gitaar gespeeld worden (ongeacht de stijl) en dat het beeld, in grove lijnen, wel bij die gitaar past en niet bij een andere?


Janne


Allereeerst:

Dat vereist dus wat meer informatie voor onze medelezers. Ik heb een linkje toegevoegd naar mijn site onderdeel muziek.


http://www.gerrienoordijk.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=294&itemid=73


Ik denk dat je verwijst naar de meer figuratieve tekeningen?
Wel. Net als het figuratieve zijn ook woorden in een lied soms moeilijk te negeren en zoek ik in de inhoud naar de symbolen en waarheden. Deze tekeningen moet je links laten liggen.

De tekeningen zonder een voorstelling wil je bekijken. Persoonlijk vind ik dat ik als zangeres verantwoording moet dragen voor het overbrengen van een bestaand stuk (anderen kiezen ervoor on gewoon plezier te hebben in muziek maken, dat is ook heel goed. Ieder het zijne). Een componist als Mozart geeft me totaal geen problemen. Gaat er bij mij in als zoete koek. Erg logisch accoorden voor mij. Maar een stuk als The Wanderer van Haydn is zo vol van verschillende klankkleurigen en vreemde accoorden dat een sukkeltje als ik die taal niet meteen versta. Dan moet ik graven. Als een stuk mij raakt weet ik dat ik het ergens herken en dat ik het antwoord in mijn mezelf moet kunnen vinden. Dan zet ik de muziek waar het om gaat op en laat het me meevoeren en mijn hand laat ik dan bewegen naar de muziek. Klinkt waarschijnlijk raar als je daar nooit mee hebt gestoeid maar OK. Dan vallen de kwartjes als ritme en klankkleuringen automatisch op hun plaats. De ritme in de tekeningen worden gevormd door het ritme van de muziek. Het lichte en donkere zijn de klankkleuringen en de in dit geval grilligheid van de lijnen de sfeer van het dissonante en het diepe verdriet. in een tekening als deze kan ik als het ware het hele stuk in één keer overzien. Met wat ik hier zie in combinatie met de muziek zelf laten heel wat kwartjes vallen. Normaal gesproken sluiten de meeste mensen de ogen (het visuele) om beter te kunnen horen. Zoals al eerder genoemd ben ik een voorstander om ook de ogen te gebruiken. Dat versterkt voor mij het beeld aanzienlijk. In die diepte vind ik wat van mij is in deze muziek en breng dit weer terug in de uitvoering van de muziek.
Nu heb ik dan de muziek 'eigen' gemaakt.

Ik ga er vanuit dat je vraag nu is of de klank van bijvoorbeeld je nieuw gitaar uit te beelden zou zijn in een tekening al daar niet met afbeelding?

Om dat voor elkaar te krijgen zou ik naar de gitaar moeten luisteren en luisteren tot ik de gitaar wat klank betreft kan 'vangen'. Wat doet deze klank met mij waardoor bij mij een vonkje overgaat en een relatie met het instrument aanga. Misschien vind ik het geluid verschrikkelijk maar daar kan ik ook wat mee. Wanneer de gitaar 'niet tot mij spreekt' kan ik het wel vergeten en wordt het niks.

Stel het doet me iets. Vanwege het bovenblad en zijn structuur heeft iedere gitaar zijn eigen karakter. Er is geen structuur gelijk. Die kleine nuances kunnen de meeste van jullie horen. Daar zou ik spreken van een subtiel ritme. En de diepte en de ronde of juist wat pittigere klank vormen dan de verschillende grijswaarden/kleurwaarden. Dit in combinatie met mijn eigen gevoel bij het instrument geven de ingredienten voor een volwaardige tekening/schildering.

Het is naar mijn mening dus mogelijk om een persoonlijke afbeelding te kunnen creëeren voor een specifieke gitaar. Probleem is wel dat als het jouw gitaar is en mijn interpretatie het nog niet werkt voor jou. In het meest ideale geval zou je dus zelf de strijd aan moeten gaan en de afbeelding moeten maken. Anders zou je overgeleverd zijn aan mijn vermogen in te voelenwat jouw relatie met het instrument is. Dat is een subtiel klein verschil maar het is er wel. De meeste mensen zullen zich hier bij neer leggen en accepteren dat ze wel erg veel zouden moeten investeren om tot een 'nutteloze' afbeelding te komen op een gitaar. Dan laten ze het liever doen en doen een concessie.

[RolandT]

Paar vraagjes (kom een beetje laat in dit topic):

Waar komt die tekening dan te staan? Hoe komt de tekening op de gitaar? Hebben we het hier over schilderen of inleg werkt?

[Janne]

RolandT welkom :), dat is dus allemaal vrij te bepalen, de vraag is mag/kan het, zo ja waar en waar liggen de/jouw grenzen en wat doet het met de (psychologische) waarde van het instrument?

Cathy, een heel verhaal, dat zal ik nog een paar keer door moeten lezen voor ik er echt dieper op in kan gaan, ik vind het knap dat je op die manier muziek uit kunt beelden.

Nog even geen verdere vragen of opmerkingen.

[Pais]

Ik ben veel te simpel voor kunst :( en dat nog wel als dochter van een schilder.

Ik zie bijvoorbeeld onder de tekeningen bij 'muziek' een boom getekend. Nou vind ik bomen niets met muziek te maken hebben. Het is wel een flinke boom, waar je best een paar mooie gitaren uit zal moeten kunnen halen, maar volgens mij is dat niet helemaal de bedoeling van de tekening.

[Cathy]

Dit is ondertussen mijn reactie (visueel/symbolisch) op het onderwerp daar waar het ging om wel of niet de gitaar af afbeelding te voorzien. Ik ga kijken wat jullie invloeden op mij me aan kleuren kunnen brengen.
Excuses voor de kwaliteit. Deze tekening is nog niet gescand.

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/Project2.jpg

[bass blom]

ah, mooi dat dit topic weer open is, erg interessant en mooie tekeningen cathy!

[RolandT]

ok, ik zou de gitaarsnaren en de takken meer in elkaar verwerken. Zelfde met de vormen van de vrouw en de vormen van de gitaar. Vergeleken met je andere werken vind ik dit een beetje "te duidelijk/braaf" gitaar en vrouw. De 3 onderwerpen boom+vrouw+gitaar moeten meer in elkaar verwerkt zitten.

[Cathy]

Ik ben veel te simpel voor kunst :( en dat nog wel als dochter van een schilder.

Ik zie bijvoorbeeld onder de tekeningen bij 'muziek' een boom getekend. Nou vind ik bomen niets met muziek te maken hebben. Het is wel een flinke boom, waar je best een paar mooie gitaren uit zal moeten kunnen halen, maar volgens mij is dat niet helemaal de bedoeling van de tekening.

Ik geloof niet dat je daar te simpel voor bent.

Soms gaan lijnen van een intuïtieve tekening in de richting van een bepaalde vorm. Lijnen bezitten een bepaalde gevoelswaarde. Als je het bijvoorbeeld lekker warm heb krijg je vloeiende lijnen enals je het koud hebt niet. (Op de academie had ik een docente voor tekenen naar de waarneming die in staat was in de winter als er geschaatst kon worden te vertellen wie er daadwerkelijk op de schaatsen hadden gestaan. Daar stond ik dan ook erg van te kijken. Nu leer ik langzaam maar zeker hoe dit werkt. In dat opzicht was ik duidelijk ook te simpel.)

Er ontstaan door verschillende invloeden bepaalde patronen en mijn psyche reageert dan met een projectie in de vorm van iets visueels (vergelijkbaar het dromen). Dit wordt in de psychologie projectie genoemd. In eerste instantie persoonlijke projectie of persoonlijk symbool. Wanneer het nu zo is dat het een projectie is die bij erg veel mensen voorkomen spreekt men van een universeel symbool welke je dan weer bewust kunt gaan verwerken in een tekening als hierboven geplaatst.

Het symbool van de boom staat voor persoonlijkheid. De staat van de boom drukt dan de staat van de persoonlijkheid uit.

Trouwens, een heel mooi overdrachtelijk beeld om uit zo'n boom een gitaar te willen bouwen. Zit ook in mijn tekening verwerkd. Het meisje gaat over in de gitaar en de gitaar in het meisje En de boom begin hieruit te ontstaan en bladeren te ontwikkelen.

[Janne]

Ik ben veel te simpel voor kunst :( en dat nog wel als dochter van een schilder.

Ik zie bijvoorbeeld onder de tekeningen bij 'muziek' een boom getekend. Nou vind ik bomen niets met muziek te maken hebben. Het is wel een flinke boom, waar je best een paar mooie gitaren uit zal moeten kunnen halen, maar volgens mij is dat niet helemaal de bedoeling van de tekening.

Haha, je bent gewoon te analytisch, kijk ernaar zoals je naar een mooi muziekstuk luistert, niet de losse noten, maar de betekenis die erin gelegd is.

[Janne]

ok, ik zou de gitaarsnaren en de takken meer in elkaar verwerken. Zelfde met de vormen van de vrouw en de vormen van de gitaar. Vergeleken met je andere werken vind ik dit een beetje "te duidelijk/braaf" gitaar en vrouw. De 3 onderwerpen boom+vrouw+gitaar moeten meer in elkaar verwerkt zitten.

En de brug moet iets hoger op de gitaar geplaatst worden, anders wordt ie onmogelijk te intoneren ;).

Nee, er zit wel al mooie symboliek in je tekening vind ik.

[Pais]

En de brug moet iets hoger op de gitaar geplaatst worden, anders wordt ie onmogelijk te intoneren ;).

Nee, er zit wel al mooie symboliek in je tekening vind ik.

Maar is je niet opgevallen dat ze met haar vingers dan weer bijna in dr kruis zit? Lichterlijk pervers!

Of nee... das flauw.




Ik vind dit je mooiste tekening die ik heb gezien.

[Cathy]

ok, ik zou de gitaarsnaren en de takken meer in elkaar verwerken. Zelfde met de vormen van de vrouw en de vormen van de gitaar. Vergeleken met je andere werken vind ik dit een beetje "te duidelijk/braaf" gitaar en vrouw. De 3 onderwerpen boom+vrouw+gitaar moeten meer in elkaar verwerkt zitten.

Ach, kijk, dat is nou het probleem. Ik probeer een gevoel te krijgen wat mijn oude gitaar, welke net een ruïne is, met mij doet waardoor ik het stukje schroot wil vereeuwigen. Liefdevol laat ik het ding een plekje houden in mijn bestaan en zoek naar de oorzaak want er zit niets goeds aan. Ik zal me dus moeten verdiepen om lijnvoeringen en kleuren te gaan bepalen. Feitelijk net zo als dat je zelf liedjes schrijft. Ik heb de woorden voor jullie op papier gezet (in dit geval een tekening). Nu moeten de sfeer makers nog gevonden worden) open of gesloten accoorden, consonant of dissonant, en welk thempo, en ga zo maar door. En die weg gaande worden vanzelf de dingen die nu nog niet kloppen op hun plaats gezet.

Ik weet niet of het mogelijk is de tekening af te drukken. Maar ik zou zo zeggen doe dat en maak deze naar jou hart of beter nog maak een hele nieuwe. Lijkt me leuk om te zien.

Het origineel laat ik zo en wanneer het beter 'moet' (van mij) zal ik een hele nieuwe maken. Dit is slechts een 'aantekening' of studie op het thema. Ik ben er nog lang niet klaar mee. Eergisteren wist ik zelf nog niet eens dat ik wat met die gitaar had. Ben dus nog maar net begonnen.

[Cathy]

Maar is je niet opgevallen dat ze met haar vingers dan weer bijna in dr kruis zit? Lichterlijk pervers!

Of nee... das flauw.






PAS OP MET WAT JE ZEGT!!!!

Zonder gekheid. Het leuke is dat het best zou kunnen wat je zegt. Maar jij bent het die het herkent (dus het symbool vormt).

Is dat niet wat het spreekwoord 'wat je zegt ben je zelf' betekend?

Misschien zijn we het beide. Misschien geen van twee.

IT'S IN THE EYE OF THE BEHOLDER

Maar je gaat heel goed.

[RolandT]

Ik heb de woorden voor jullie op papier gezet (in dit geval een tekening). Nu moeten de sfeer makers nog gevonden worden) open of gesloten accoorden, consonant of dissonant, en welk thempo, en ga zo maar door. Wel dat bedoelde ik dus (maar jij kan dat beter verwoorden)

[Cathy]

Ga rustig door met reageren op de voorgaande posts. Ik ga de eindconclusie opstellen. Ik heb mij besluit ten aanzien van het 'betekenen' van mijn gitaar genomen en licht deze even toe.

Ik heb de vaardigheid ontwikkeld om muziek beeldend weer te geven. Ik wil graag auditief en visueel een gelijke waarde geven. Ik kan dus makkelijk muzikale betekenis geven aan de afbeelding.

Dus:

WAT LET MIJ?!!!

Wel, het moeilijke van een afbeelding is dat het een verbeelding van de schil is en niet de kern. Wanneer ik geen graver zou zijn en niet dieper in de materie in bleef gaan kwam ik wel weg met een fraaie bewerkte gitaar. In bijzondere omstandigheden zou een gitaar mijn werken op de gitaar kunnen versterken. Ik ben niet altijd even trouw aan de publieke opinie en het zou de verwachting van de luisteraar op voorhand kunnen buigen zodat het niet als zo onbekend wordt ervaren. Eigenlijk is het met de rock-gitaar hetzelfde gegaan. Ook deze schept verwachting die in de juiste handen wordt bevestigd.

En toch:

IK DOE HET NIET

Het is te beperkt. Te veel uit het midden. De diepste lagen welke ik zoek uit te drukken worden steeds weer gevolgt door andere en de gitaar zou liefdevol glimlachend afgewezen worden.

Dus staat mijn vervallen en onbespeelbare gitaar stof te vangen. Dat wil ik dan toch ook weer niet. Wanneer het niet meer bespeelbaar is wil ik het misscien wat visueler zien. Ik wil het vereeuwigen.

Ik heb met google nog wat plaatjes boven gehaald. Gelukkig niet van mij en ik verraad jullie ook liever niet wie hier voor wel verantwoordelijk is. Bent u er klaar voor (het volgende materiaal bevat schokkende beelden. U heeft de keuze ze niet te openen):



http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/arm009-1.jpg

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/arm002-1.jpg



Als u dan toch besloot ze te openen. Graag uw reactie op deze gitaren in de kunst. Wat is toegestaan en waar ligt de grens.

Even een sprongetje terug in de tijd. Het voorgaande had zoveel reactie. Nu acht ik het dan weer tijd voor een herinnering.

-

[Cathy]

In kunst is alles toegestaan, een gitaar in stukken zagen moet kunnen, ziet er ook nog eens vrij vernieuwend uit en kan zelfs leerzaam zijn om "de gitaar" beter te leren kennen. Jammer genoeg komt het op de foto's niet goed over, maar als je ernaast staat kan je in de afzonderlijke delen kijken en krijg je een kijkje in de ziel van een gitaar.

Maar je maakt er kunst van, je haalt het aspect gitaar als muziekinstrument weg, want ik denk niet dat die gitaren nog bespeelbaar zijn.

Met je conclusie ben ik het wel eens, er zullen niet veel mensen zijn die klank in een beeld kunnen vangen (dan is er ook nog een verschil tussen klank en muziek) en mijn grens ligt misschien iets dichter bij huis. Nu ben ik eigenlijk wel heel benieuwd wat jij op een bepaalde gitaar zou schilderen, zou je daar nog op in kunnen gaan (voorbeelden! :)), of is dat te persoonlijk?

Ow, en om een bovenblad met hout in te laten leggen heb je een heel progressieve bouwer nodig, dit zal zeker een effect op de klank hebben, misschien zou iemand die gitaren van ebbenhout bouwt de uitdaging aandurven ;). Het zou kunnen, de inleg als een soort versteviging van bepaalde delen van het bovenblad om juist de akoestiek positief te beïnvloeden.

Cathy, alvast bedankt voor deze discussie, er zitten ideeën in mijn hoofd waar ik wellicht eens iets mee ga doen, het is dat ik nog geen heel goede bouwer ben anders had ik misschien wel een artistieke bijdrage willen vragen aan een volgend project.

Janne


Ik vond deze aanpak meedogenloos. Hoe kan een mens een gitaar zo toe takelen. Jou visie van het openleggen van de ziel of toegankelijk maken van de ziel spreek me wel aan. Maar zie ik wat daar binnen...

Waar maak ik me druk over. Mijn gitaar is eigenlijk allang niet meer bespeelbaar. Een paar plankje en wat snaren. Een paar keer gelijmd dankzij wat ongelukjes en een sneeuwlaag aan stof:

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/gitaar.jpg

Maar ja een zaag?

Wat is eigenlijk de ziel van een gitaar?

.

[Pais]

Wat is eigenlijk de ziel van een gitaar?

.

Een equivalent van de waarde die de eigenaar de gitaar toekent? :satisfie:

PS ik kom erachter dat mijn gitaar daar even bekaaid vanaf komt....

[aaronstonebeat]

Wat is een ziel überhaupt? Bestaat zoiets? Ooit heb ik eens een half jaar aan een kunstacademie doorgebracht; daar ben ik snel weer weggegaan omdat ik niets, maar dan ook niets begreep van wat docenten daar vertelden. Ik wilde gewoon leren schilderen; zat ik daar even verkeerd.

Hoe dan ook, ooit heb ik eens een plaatje gemaakt dat op een cd-hoesje terecht is gekomen. Ik moest eraan denken door Cathy's schets:

http://www.odebar.com/images/logo_blck_bckgrnd.jpg

Die doorgezaagde gitaren zeggen me niet zo gek veel. Prima als iemand zoiets maakt, maar ik vind het 'n beetje kunst om de kunst.

Succes!

[Janne]

Nu ben ik niet zo van het idee van "alles heeft zijn eigen unieke ziel", dus waar bemoei ik me mee, ik kwam met het woord, kon zo gauw niets anders bedenken.

In een viool zit (net niet precies) onder de brug een cilindervormig balkje tussen het bovenblad en achterblad geklemd, dit wordt ook wel de ziel genoemd, hier is een ziel dus duidelijk aanwijsbaar aanwezig.

Met de ziel van de gitaar doelde ik op de inwendige constructie erin gelegd door God de Gitaarbouwer, de zangbalken, lijmvlekken enzovoorts. Dit speelt uiteindelijk ook een rol in hoe de gitaar klinkt. Ik vind het altijd prachtig om half-open gitaren te zien, ze kunnen er ook heel simpel uitzien, maar bedenk dat een gitaar ook maar een simpele ziel is en oneerbiedig gesteld slechts een vervoersmiddel voor de ziel van de muzikant.

Een gitaar is in de eerste plaats een muziekinstrument, door een gitaar in stukken te zagen verlies je die kwaliteit waardoor je een groot deel van de ziel al wegneemt, je zal dus heel voorzichtig moeten zijn met wat je bewaart. Ik weet het niet, doordat de gitaar "doorzichtig" wordt gemaakt kan je er iets dieper in kijken, nieuwe inzichten opdoen (?). Maar het kost enige moeite een "ziel" te zien in een gitaar die geen gitaar meer is.

Maar misschien is het gewoon als absurdistisch beeld, eens kijken of mensen er nog steeds een gitaar in zien als het bijna alle eigenschappen van een gitaar verloren heeft.

[Cathy]

Wat is een ziel überhaupt? Bestaat zoiets? Ooit heb ik eens een half jaar aan een kunstacademie doorgebracht; daar ben ik snel weer weggegaan omdat ik niets, maar dan ook niets begreep van wat docenten daar vertelden. Ik wilde gewoon leren schilderen; zat ik daar even verkeerd.

Hoe dan ook, ooit heb ik eens een plaatje gemaakt dat op een cd-hoesje terecht is gekomen. Ik moest eraan denken door Cathy's schets:

http://www.odebar.com/images/logo_blck_bckgrnd.jpg

Die doorgezaagde gitaren zeggen me niet zo gek veel. Prima als iemand zoiets maakt, maar ik vind het 'n beetje kunst om de kunst.

Succes!


Ik begrijp wat je bedoeld. Ik vind er ook een heel veel dezelfde symbolen in terug. En daar is ook de cirkel welke steeds lichter wordt naar het midden toe. Kun je dit werkje misschien toelichten.

Morgen ga ik gehoor te geven aan het verzoek van Janne. Ik ga een tekening plaatsen van 'mijn' bovenblad. Daar heb ik vanavond wat tijd aan besteed.


.

[aaronstonebeat]

Toelichting, leuk!

Het is eigenlijk een zelfportret. Ik heb me van kleins af aan wat ontworteld gevoeld (ik weet nog steeds niet waarom om eerlijk te zijn); vandaar dat die boom door de ruimte zweeft. Tegelijk heb ik al jong ontdekt dat muziek me gelukkig kan maken, en wat later dat ik met muziek anderen gelukkig kan maken (ik hoop dat het niet te pompeus klinkt, maar het is wel mijn diepere motivatie om muziek te maken).

Ik heb ook altijd wel iets gehad met surrealistische toestanden, en ik hou van heldere kleuren en contrasten. Gitaren heb ik altijd cool gevonden, vergelijkbaar met motorfietsen. Verder kan ik moeilijk uitleggen hoe ik tot zoiets kom. Op een gegeven moment 'zie' je iets en dan moet je dat maken. Dit is alweer van 16 jaar geleden.

Wat kan ik er verder over zeggen? Acrylverf op 'n A4-tje, en ik heb ooit een liedje geschreven dat 'Tree' heet.

:)

[aaronstonebeat]

PS

Dit is een scan van het origineel:

http://www.odebar.com/images/hoesfoto%20tree.jpg

Ik ben reuze benieuwd naar je ontwerp van het bovenblad.

[Janne]

Morgen ga ik gehoor te geven aan het verzoek van Janne. Ik ga een tekening plaatsen van 'mijn' bovenblad. Daar heb ik vanavond wat tijd aan besteed.


Ik ben erg benieuwd :).

[RolandT]

Ik vond deze aanpak meedogenloos. Hoe kan een mens een gitaar zo toe takelen. Jou visie van het openleggen van de ziel of toegankelijk maken van de ziel spreek me wel aan. Maar zie ik wat daar binnen...Wat is eigenlijk de ziel van een gitaar?Gitaar is hout en vanbinnen zit lucht (of een microfoon). De meeste mensen vinden het zonde om een gebruiksvoorwerp te vernielen enkel in naam van de kunst, niet voor de ziel maar gewoon omdat het verspilling is.

[Cathy]

Daar is dan de tekening. Let maar weer niet op de kwaliteit het gaat om wat op het papier staat.


http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/bovenblad.jpg



Het is eigenlijk een zelfportret. Ik heb me van kleins af aan wat ontworteld gevoeld (ik weet nog steeds niet waarom om eerlijk te zijn); vandaar dat die boom door de ruimte zweeft. Tegelijk heb ik al jong ontdekt dat muziek me gelukkig kan maken, en wat later dat ik met muziek anderen gelukkig kan maken (ik hoop dat het niet te pompeus klinkt, maar het is wel mijn diepere motivatie om muziek te maken).

Elke eerlijke expressie is toch eigenlijk een stukje zelfportret? De tekening voor 'mijn' bovenblad is dat ook. Zo is dat natuurlijk ook met elk liedje dat je schrijft en ik ben dan ook erg nieuwsgierig naar dat liedje waar je naar verwees in jouw post. Dat maakt het 'plaatje'(auditief&visueel) compleet. Zie je een mogelijkheid deze met ons te delen?

Over het bovenblad het volgende:

Gisteren heb ik deze getekend en zoals dat bij mij eigenlijk altijd gaat vandaag zou ik ook wat dingen anders kunnen zien (dat heb je met zoveel gedachtenvoer).

Allereerst het is natuurlijk een schets zonder kleur. Wel of niet toevoegen van een kleur is niet relevant maar een optie. De houtkeuze voor dit bovenblad zal afhangen van de fijne stuctuur van de nerven en de lichtere kleur van het materiaal. Daarnaast zou het ook erg plezierig zijn als het ook nog goed zou willen klinken. In beide gevallen zou ik inkt gebruiken welke het liefst in de kleur zouden zijn van een onderdeel in hout welke ergens anders aan de gitaar is verwerkt. Ook in beide gevallen gaat het om een lijnen spel welke aflopen zal naar transparant (verdwijnt).

Nu komt het verschil:
Gitaar 1 heeft deze tekening, een licht blad, blank hardhouten hals, zijkanten en achterblad van blank hout (met een white-wash) en (dit is niet op de tekening terug te vinden) een dun randje (2-3 mm) bladgoud om het klankgat. Het krijgt dan een tekening welke vrij licht blijft. En als een extra toevoeging wilde ik een verguld bolletje 'zwevend' in de klankkast laten plaatsen (naar ik heb begrepen zou dit niet echt de klankkwaliteit verstoren). Voor iemand die iets minder hecht aan nerfrichting zou het ook erg fraai kunnen zijn om de tekening met inleg te doen waarbij een pasta wordt gebruikt van die anderen houtsoort. Daarbij is het dan wel nodig dat de lijnen van dik naar dun aflopen voor het verdwijnende effect). Erg verfijnt lijkt me.

Gitaar 2 is een ander verhaal geworden. Blank bovenblad, Donkere zij- en achterkant en hals, Wat smallere lijnen aan de buitenkant van het bovenblad (Hooguit 15 mm), De inktkleur wordt dan donkerbruin aflopend. Extra toevoeging: Bij het klankgat lijkt me het wel mooi een opengewerkt stuk toe te voegen waarbij de tekening wordt gecontinueerd tot waar nu de kleine cirkel staat. Dit stukje (de kleine cirkel) blijft gesloten en wordt van bladgoud voorzien.

Dat is mijn beeld bij het bovenblad.

En nogmaals, ook een zelfportret. Daarom is het ook zo heerlijk om zelf handig te zijn als het gaat om een persoonlijk element toetevoegen aan een eigen expressie middel, in dit geval de gitaar. Het wordt dan onderdeel van het zelfgeschreven muzikale deel en past als een maatpak bij je persoonlijkheid.


Heerlijk toch die verweving.

[aaronstonebeat]

Zo is dat natuurlijk ook met elk liedje dat je schrijft en ik ben dan ook erg nieuwsgierig naar dat liedje waar je naar verwees in jouw post. Dat maakt het 'plaatje'(auditief&visueel) compleet. Zie je een mogelijkheid deze met ons te delen?


Vooruit: http://www.odebar.com/images/Aaron%20Stonebeat%20-%20Tree.mp3

[Janne]

Interessante keuze, ik verwachtte al hele wilde tekeningen, maar verwachtingen zijn er om los te laten.

Ik vind het moeilijk om het me voor te stellen op een echte gitaar, denk dat ik de tweede het mooist zou vinden (ik hou wel van donkere houtsoorten). Het idee van een gouden bolletje of cirkel gaat bij mij al bijna over een grens (ik weet niet waarom), maar is volgens mij voor jou vrij essentieel.

[Janne]

Vooruit: http://www.odebar.com/images/Aaron%20Stonebeat%20-%20Tree.mp3

Verrassend, heel anders dan ik me voorstelde bij het schilderij, maar ze groeien wel naar elkaar toe als je een beetje je best doet.

[Cathy]

Toelichting, leuk!

Het is eigenlijk een zelfportret. Ik heb me van kleins af aan wat ontworteld gevoeld (ik weet nog steeds niet waarom om eerlijk te zijn); vandaar dat die boom door de ruimte zweeft. Tegelijk heb ik al jong ontdekt dat muziek me gelukkig kan maken, en wat later dat ik met muziek anderen gelukkig kan maken (ik hoop dat het niet te pompeus klinkt, maar het is wel mijn diepere motivatie om muziek te maken).

Ik heb ook altijd wel iets gehad met surrealistische toestanden, en ik hou van heldere kleuren en contrasten. Gitaren heb ik altijd cool gevonden, vergelijkbaar met motorfietsen. Verder kan ik moeilijk uitleggen hoe ik tot zoiets kom. Op een gegeven moment 'zie' je iets en dan moet je dat maken. Dit is alweer van 16 jaar geleden.

Wat kan ik er verder over zeggen? Acrylverf op 'n A4-tje, en ik heb ooit een liedje geschreven dat 'Tree' heet.

:)


Vooruit: http://www.odebar.com/images/Aaron%...%20-%20Tree.mp3

De 'plaatjes' passen pefect op erkaar. Vormen een prachtige eenheid. Ik heb ze even naast elkaar gezet zodat ik kon kijken en luisteren tegelijk.

Er kwam ineens een gedachte bij me op. Stel je een museum voor. Een enkel kuchje, wat voetengeschuifel, harde ketsende geluiden en een zacht geroezemoes van onverstaanbare woorden. Een onpersoonlijke en tot heiligheid gedoemde omgeving. Daar heb ik mijn werk nooit echt thuis 'voelen' zijn. Van mij vervreemd als in een rouwcentrum (grappig detail is dan toch dat ik op dit moment werkelijk in een rouwcentrum werk heb hangen). Wie is er dood gegaan.

In de stilte voor de computer beleefde ik gisteren eigenlijk hetzelfde. Maar nu kwam het echt helemaal tot leven. Kleuren verklaren zichzelf. De gekozen 'Vrolijkheid', enzofoorts. Het zou een opluchting voor een museum moeten zijn als zo'n frisse wind eens door de zalen mocht waaien en het stof van eeuwig dood vervangen werden door leven.

Het onderwerp, hoewel het niet helemaal gelijk is, herken ik toch wel. Ik zal er nog wel enkele keren naar moeten luisteren voordat ik de woorden allemaal kan vertalen naar mijn wereld (als dit al mogelijk is) Is het je wel eens opgevallen dat de meeste kunstenaars als ze eerlijk zijn ontworteld zijn? Ik voor mij in ieder geval wel dus. Ik werd ook erg lang geplaagd door iets dat niet te vangen was. Maar heb het weten te achterhalen. Wat een bevrijding. Voor het eerst kon ik er woorden voor vinden en het in de 'gewone' taal uitdrukken.

Mijn hartelijke dank voor deze 'illustrationsong'.

.

[Cathy]

Interessante keuze, ik verwachtte al hele wilde tekeningen, maar verwachtingen zijn er om los te laten.



http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/Project3.jpg


Even voor de duidelijkheid. Deze tekeningen zijn nagenoeg hetzelfde. Het verschil is dat de ene de andere opvolgd.

Ik doel dan op het feit dat ik in de ene mijn projectie op de relatie ik en mijn gitaar heb geuit en in de tweede deze gegevens heb toegepast en heb laten doorgroeien. Dat heb ik wel vaker gedaan. De eerste tekening heeft een erg sterke band met het onbewuste. Een dag later was me de materie in de eerste tekening wel duidelijk en heb deze in heldere abstractie omgezegd, zodat deze bij mijn toch wel ouderwetse visie op gitaren past.

Op mijn site staat nog een enkel voorbeeld maar ik denk niet dat je die ook niet met elkaar in verbinding had gebracht. (wees gerust, ik denk dat je niet de enige zou zijn)

[Cathy]

Het idee van een gouden bolletje of cirkel gaat bij mij al bijna over een grens (ik weet niet waarom), maar is volgens mij voor jou vrij essentieel.

Dat heb je heel goed gegrepen, Janne.

Ondertussen wil ik kijken of ik dit onderwerp weer een opening kan geven voor onze schaduwlezers. Ik richt me hierbij tot de lezers welke nog niet actief deelnemen:

Het onderwerp dat wij hier doen is om tot een diepere laag van ons zelf te komen. Altijd goed om ideëen op te doen als je regelmatig creatieve processen doorloopt. Meelezen is dan te vrijblijvend. Ik biedt jullie bij deze weer een open deurtje om in te stappen.

Ik grijp hiervoor even helemaal terug naar het begin waar het eigenlijke startpunt had zullen liggen:

"Het meisje met de gitaar" van Vermeer.


http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/vermeer_guitar.jpg

Terugziend op het plaatje herinner ik me dat ik in dit werk meende een tweede belangrijke persoon te ontdekken en wel HIJ die buiten het werk of in de schaduw staat. Dat plaatje projecteer ik nu met heel veel liefde op jullie de lezers in ons veld. Ik acht jullie ook heel belangrijke personen.

Het idee is dat jullie zelf een uitdrukking geven aan het onderwerp 'Gitaar in de Kunst'. Zie maar hoe. Het zou een beeldend werkje kunnen zijn, een stukje muziek of simpel een 'geleend' werkje van deze site:


http://www.lievens.biz/gitaar/kunst_a2000.html


Geef er even bij aan waarom datgene het werkje moest zijn. Geef het ook aan als je geen reden kunt vinden.

Het lijkt me heel leuk om daar eens wat mee te gaan stoeien. Ik ben benieuwd.



.

[bleep]

Eerst maar eens proberen of ik hier het gevonden schilderij kan projecteren.

http://i408.photobucket.com/albums/pp161/pegasus2222/CP136-1.jpg



David Hockney 1982 still life blue guitar. Dit keer geen zwembad helaas uit zijn beroemde collectie.


Grummble grumble kan ik dit keer het plaatje niet plaatsen

edit: ik heb het even goed gemaakt voor je.
Hendrix2

[aaronstonebeat]

Eerst maar eens proberen of ik hier het gevonden schilderij kan projecteren.IMG]http://i408.photobucket.com/albums/pp161/pegasus2222/CP136-1.jpg[/IMG]

IMG]http://i408.photobucket.com/albums/pp161/pegasus2222/CP136-1.jpg[/IMG]


David Hockney 1982 still life blue guitar. Dit keer geen zwembad helaas uit zijn beroemde collectie.


Grummble grumble kan ik dit keer het plaatje niet plaatsen

Je vergeet het vierkante haakje aan het begin :)

http://i408.photobucket.com/albums/pp161/pegasus2222/CP136-1.jpg

[bleep]

Je vergeet het vierkante haakje aan het begin :)

http://i408.photobucket.com/albums/pp161/pegasus2222/CP136-1.jpg




Trouwens wat krijg je als je 2 spiegels tegenover elkaar zet? Eeuwige projectie Tic,tac ? Dan is een gouden bal in de klankkast wel erg slim, het gouden rozet weer een perfecte geometrische lichaam. Ik mis nu alleen nog de driehoek en het vierkant. Een gitaar staat nooit stil he. Loopt altijd rond.
Alleen cirkels. Eeuwigheid , harmonie, perfectie. een cirkel is nul, de leegheid die alle dingen vult.

Maar goed Hockney. Hij weet hier het element water dan toch weer te treffen door die ombuigingen bij die gitaar body door deze te laten golven. Ik heb altijd iets met water en zijn golfbewegingen en energiestroom.
Met zijn slijping van zand op ruwe keien. De onzichtbare krachten en gevoeligheden die niet met de ogen gezien kunnen worden , bijvoorbeeld dingen als elektrische stroom, geluidsgolven en wind op het fysieke niveau.
Leuk dus dat Hockney de suggestie van het zichtbare hoorbaar maakt door de golfbewegingen in een visueel werk die je eigenlijk zou moeten waarnemen met je ogen dicht. Creeerd hij hierdoor misschien visueel geluid?
Wordt een vallende boom in een stil bos ook gehoord zonder de perceptie van een luisterend oor?

Daarnaast heeft hockney ook erg veel met de nerf stromingen in dit geval zijn parketvloer gelijk janne en cathy verhalen. De luciferpresentatie van Cathy met zijn haakse elementen kom ik trouwens ook weer tegen in het fruitmandje en in de haaks liggende gitaar (waarschijnlijk een Martin d-28)

Het element water.
Ik stond zondag in de kerk naar een glas in lood raam te kijken uitgevoerd door een modern kunstenaar. In een bijschrift stond vertelt dat voor deze kunstenaar de woeste en verzwelgende waterpartij stond voor chaos, onzekerheid en het vrouwelijke. Heel fijn die christelijke niet inbedding van het 4e element. Rare jongens die...........

Water is voor mij erg positief het moet in ieder geval stromen anders is het foute boel.

Daarnaast geeft hij mij hier de mogelijkheid 'fysiek' door deze 3d golvende gitaar te duiken. Ik voel heel sterk dat het een aanzuigende werking heeft. Ik kan dat bij mijn eigen instrumenten 1 keer proberen. Deze duik in de gitaar van hockney zorgt ervoor dat ik in een andere wereld terecht kom. Wie doet dat nou? Blind vertrouwen?
Eerst maar eens even 'pootjebaden' of niet soms?
Maar kom ik al spelend op mijn eigen gitaar ook niet in een andere wereld?

[bleep]

[QUOTE=Cathy]Dat heb je heel goed gegrepen, Janne.

Ondertussen wil ik kijken of ik dit onderwerp weer een opening kan geven voor onze schaduwlezers. Ik richt me hierbij tot de lezers welke nog niet actief deelnemen:

Het onderwerp dat wij hier doen is om tot een diepere laag van ons zelf te komen. Altijd goed om ideëen op te doen als je regelmatig creatieve processen doorloopt. Meelezen is dan te vrijblijvend. Ik biedt jullie bij deze weer een open deurtje om in te stappen.

Ik grijp hiervoor even helemaal terug naar het begin waar het eigenlijke startpunt had zullen liggen:

"Het meisje met de gitaar" van Vermeer.


http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/vermeer_guitar.jpg

Cathy, is dat schilderij in de achtergrond van het schilderij van Vermeer ook een echte Vermeer? Er staan trouwens 2 jonge bomen geprojecteerd. zij en haar tegenspeler?

[Cathy]

Trouwens wat krijg je als je 2 spiegels tegenover elkaar zet? Eeuwige projectie Tic,tac ? Dan is een gouden bal in de klankkast wel erg slim, het gouden rozet weer een perfecte geometrische lichaam. Ik mis nu alleen nog de driehoek.

Maar goed Hockney. Hij weet hier het element water dan toch weer te treffen door die ombuigingen bij die gitaar body door deze te laten golven. Ik heb altijd iets met water en zijn golfbewegingen en energiestroom.
Met zijn slijping van zand op ruwe keien. De onzichtbare krachten en gevoeligheden die niet met de ogen gezien kunnen worden , bijvoorbeeld dingen als elektrische stroom, geluidsgolven en wind op het fysieke niveau.
Leuk dus dat Hockney de suggestie van het zichtbare hoorbaar maakt door de golfbewegingen in een visueel werk die je eigenlijk zou moeten waarnemen met je ogen dicht. Creeerd hij hierdoor misschien visueel geluid?
Wordt een vallende boom in een stil bos ook gehoord zonder de perceptie van een luisterend oor?

Daarnaast heeft hockney ook erg veel met de nerf stromingen in dit geval zijn parketvloer gelijk janne en cathy verhalen. De luciferpresentatie van Cathy met zijn haakse elementen kom ik trouwens ook weer tegen in het fruitmandje en in de haaks liggende gitaar (waarschijnlijk een Martin d-28)

Het element water.
Ik stond zondag in de kerk naar een glas in lood raam te kijken uitgevoerd door een modern kunstenaar. In een bijschrift stond vertelt dat voor deze kunstenaar de woeste en verzwelgende waterpartij stond voor chaos, onzekerheid en het vrouwelijke. Heel fijn die christelijke niet inbedding van het 4e element. Rare jongens die...........

Water is voor mij erg positief het moet in ieder geval stromen anders is het foute boel.

Daarnaast geeft hij mij hier de mogelijkheid 'fysiek' door deze 3d golvende gitaar te duiken. Ik voel heel sterk dat het een aanzuigende werking heeft. Ik kan dat bij mijn eigen instrumenten 1 keer proberen. Deze duik in de gitaar van hockney zorgt ervoor dat ik in een andere wereld terecht kom. Wie doet dat nou? Blind vertrouwen?
Eerst maar eens even 'pootjebaden' of niet soms?
Maar kom ik al spelend op mijn eigen gitaar ook niet in een andere wereld?


Geen flauw idee of jij dat zelf ziet. Maar omdat ik je toch wel wat beter ken...

Jij hebt hier chaos gecreëerd. Je doet wat Hockney met het tafereel heeft gedaan met jezelf. Meesterlijk.

Je hebt een leuke afleider gedaan met dat plaatje (visuele) en weet dat dit een zwakte is. Het eerste waar wij naar zullen kijken is het plaatje. Het is een prachtige versluiering.

Hockney heeft vanuit verschillende standpunten en tijden (zie de grote muzieknoten welke twee keer in verschillende positie's terug keren) het tafereel gefotografeerd en aansluitend er weer een geheel van gemaakt. Hierdoor ontstaat een onregelmatig beeld dat je zou kunnen vergelijken met onze ontdekking van ons zelf. Het beeld is maar moeizaam en niet echt goed te overzien (hoeveel fruit ligt er nu echt, enz.)

Terug naar jou:
Ik herken in jouw verklaring over het werk van Hockney heel veel flarden van jezelf en wat je bezig houdt. Dit heb je tot één verhaal gebreid. Voor de meesten van onze lezers, denk ik, pure chaos. Maar jij bent het verhaal. Net als de foto van het tafereel heb jij in woordenflarden een zelfportret neergezet. BRAVO!!!

Midden in jouw werk de titel:


Het element water.
Ik stond zondag in de kerk naar een glas in lood raam te kijken uitgevoerd door een modern kunstenaar. In een bijschrift stond vertelt dat voor deze kunstenaar de woeste en verzwelgende waterpartij stond voor chaos, onzekerheid en het vrouwelijke. Heel fijn die christelijke niet inbedding van het 4e element. Rare jongens die...........

Ineens veranderd je stijl. Een vertelling. Voor een beetje bijbelkenner een weggevertje. De woeste en verzwelgende waterpartij is de staat van de wereld voor de schepping. 'De aarde nu was woest en ledig en duisternis lag op de vloed'. Ik houd voor mogelijk dat de Titel van jouw woorden-werk zou kunnen zijn:

MIJN ZELF VOOR DE CREATIE, of PURE CHAOS

Hoe ver zit ik er naast?

Over de twee spiegels. Het is echter onmogelijk het eeuwige helemaal te zien. Onze lichamelijkheid staat deze, hoe je ook draait, altijd in de weg. Pas als we dood zijn (transparant) kunnen we die oneindigheid ervaren.

De driehoek en het vierkant zijn in mijn bovenblad-ontwerp niet op zijn plaats. Waarom vind jij dat de driehoek en het vierkant ontbreken?



Ik zie niet precies wat jij met die bomen, in het schilderij van Vermeer, wilt zeggen. Kun je hier wat duidelijker over zijn.
.

[wietse]

Ik geloof dat het bovenblad daardoor een verboden terrein is voor inleg.

vertel dat dan ook even tegen al die italiaanse bouwers/kunstenaars uit begin 20e eind 19e eeuw, die maakten er vaak ware kunstwerken van, vooral rond het klankgat.

deze is momenteel in mijn bezit,

http://img.photobucket.com/albums/v497/wietse/stefanobody.jpg

een oude siciliaan en voor een siciliaanse gitaar nog erg sober, maar er zitten echte kunstwerkjes tussen.
en inleg op de top van een triplex gitaar doet niet veel af aan de klank, triplex bestaat toch uit meerdere lagen met elkaar verlijmd hout dat kruislings (nerfrichting) op elkaar is geplaatst, zo krijg je de grotere sterkte, op een massieve top is het uiteraard not done.

[bleep]

Ineens veranderd je stijl. Een vertelling. Voor een beetje bijbelkenner een weggevertje. De woeste en verzwelgende waterpartij is de staat van de wereld voor de schepping. 'De aarde nu was woest en ledig en duisternis lag op de vloed'. Ik houd voor mogelijk dat de Titel van jouw woorden-werk zou kunnen zijn:

MIJN ZELF VOOR DE CREATIE, of PURE CHAOS

Hoe ver zit ik er naast?

Over de twee spiegels. Het is echter onmogelijk het eeuwige helemaal te zien. Onze lichamelijkheid staat deze, hoe je ook draait, altijd in de weg. Pas als we dood zijn (transparant) kunnen we die oneindigheid ervaren.

De driehoek en het vierkant zijn in mijn bovenblad-ontwerp niet op zijn plaats. Waarom vind jij dat de driehoek en het vierkant ontbreken?



Ik zie niet precies wat jij met die bomen, in het schilderij van Vermeer, wilt zeggen. Kun je hier wat duidelijker over zijn.
.


Right in the spot, baby! En vriendelijk dank voor deze treffende spiegeling. Het is :Sitting on the crossroads baby and knowing what's right.

Wietse doet ons een gitaar toereiken vol met driehoeken (ik ga ze geen eens tellen).

[Cathy]

vertel dat dan ook even tegen al die italiaanse bouwers/kunstenaars uit begin 20e eind 19e eeuw, die maakten er vaak ware kunstwerken van, vooral rond het klankgat.

Dat heeft wel een erg mooie uitstraling. Het lokt wel om misschien dan nog een ander ontwerpje te schetsen. Maar dan misschien iets totaal anders.

Folklore op het bovenblad. Dat vind ik dan weer sfeervol bij een inleg.
Ik zal het laten bezinken.

Naar mijn mening is het klankgat het meest belangrijke gedeelte van de gitaar. Ik zou deze ook altijd benadrukken. Dit is de ruimte waar de overdracht van instrument naar toehoorder start. Ik zit nu een beetje om me zelf te lachen. Het belangrijkste aan een gitaar vind ik dus eigenlijk niets. Leegte.

Hoe zou mijn reactie zijn als ik een gitaar zou zien waarbij het klankgat wordt verplaatst of niet wordt benadrukd?

Heeft iemand daar nog mooie voorbeelden van?



.

[wietse]

Wietse doet ons een gitaar toereiken vol met driehoeken (ik ga ze geen eens tellen). Wietse begrijp ik nu goed dat je alles aan het opruimen bent?

niet om de driehoeken maar omdat inleg werk volgens cathy niet op een bovenblad mag, zolang het triplex is geen probleem en dan geef ik dit als voorbeeld, ook dat bloemetje is ingelegd, welleswaar kunststof maar het is niet een sticker.
en zoals ik zei ik heb wel veel mooiere ingelegde siciliaanse gitaren gezien, een kennis van me verzamelt ze.

nee ik ruim niet alles op, ben wel ziek maar nog lang niet dood!!
ga me meer speicaliseren richting vreemde en vooral europese gitaren, dus dan moet je keuzes maken, of ik moet morgen al de staats winnen, dan ga ik een gitaarmuseum oprichten.

[Cathy]

Ik zie niet precies wat jij met die bomen, in het schilderij van Vermeer, wilt zeggen. Kun je hier wat duidelijker over zijn.

Bleep. Leuk jou reactie. Maar hoe zit dat nu met deze vraag?



.

[wietse]

Hoe zou mijn reactie zijn als ik een gitaar zou zien waarbij het klankgat wordt verplaatst of niet wordt benadrukd?

Heeft iemand daar nog mooie voorbeelden van?



hoeveel wil je er van?
http://www.fetishguitars.com/img/sicilia_south/catania/rockroll/carmenlo-catania.jpg
er zijn er zat en dan weer vooral oude siciliaanse gitaren.
en nog een mooi ingelegd voorbeeld.
http://www.fetishguitars.com/img/sicilia_south/silvestri2/03.jpg

maar kijk zelf maar eens op http://www.fetishguitars.com en voor jou is dan vooral het deel sicily + southern italy het meest interesant, en mischien ben je als kunstenaar zijnde ook wel gecharmeerd van de bizarre vormen en kleuren van wandre.
ik vind ze in ieder geval prachtig.

[bleep]

Bleep. Leuk jou reactie. Maar hoe zit dat nu met deze vraag?



.

Ik zie, ik zie. Ik heb nu even geen tijd. Ik ga even thee drinken misschien met een bekende.

[Cathy]

hoeveel wil je er van?
http://www.fetishguitars.com/img/sicilia_south/catania/rockroll/carmenlo-catania.jpg
er zijn er zat en dan weer vooral oude siciliaanse gitaren.
en nog een mooi ingelegd voorbeeld.
http://www.fetishguitars.com/img/sicilia_south/silvestri2/03.jpg

maar kijk zelf maar eens op http://www.fetishguitars.com en voor jou is dan vooral het deel sicily + southern italy het meest interesant, en mischien ben je als kunstenaar zijnde ook wel gecharmeerd van de bizarre vormen en kleuren van wandre.
ik vind ze in ieder geval prachtig.


Ik had je net willen vragen of inleg in inleg ook kan. Maar ik zie het antwoorde al in de onderste foto.

YES!

Ik zal zeker nog even gaan kijken op die site.

Dank je alvast.

[Janne]

Ik had je net willen vragen of inleg in inleg ook kan. Maar ik zie het antwoorde al in de onderste foto.

Maar dan ga je wel heel ver hoor, dat is twee keer de grens over ;).


Ovation heeft trouwens ook een leuke kijk op de postie van klankgat(en):

http://members.cox.net/robrjohnson/images/Ovation.jpg

[peter_heijnen]

Ik zie, ik zie. Ik heb nu even geen tijd. Ik ga even thee drinken misschien met een bekende.
Bleep en cathy, dit soort conversatie valt onder slowchatten en wordt hier niet op prijs gesteld. Speciaal daarvoor is er in het subforum offtopic een chattopic.
Vragen of opmerkingen? => PM!

[wietse]

Ik had je net willen vragen of inleg in inleg ook kan. Maar ik zie het antwoorde al in de onderste foto.

YES!

Ik zal zeker nog even gaan kijken op die site.

Dank je alvast.

als je een kunstwerk maakt dan kan alles, dat is ook vaak een beetje het probleem van die siciliaanse gitaren, het waren meer kunstenaars dan gitaarbouwers, de klank is meestal niet bepaald indrukwekkend.
maar dat kan ook met de leeftijd te maken hebben sommige luthiers zeggen dat als een gitaar eenmaal een bepaalde leeftijd heeft bereikt hij alleen maar achteruit gaat klanksgewijs.
heeft met het stugger worden van het hout te maken.

maar aan de andere kant straalt het vakmanschap er ook weer vanaf, en daar kan ik ook altijd weer van genieten.

[Cathy]

hoeveel wil je er van?
http://www.fetishguitars.com/img/sicilia_south/catania/rockroll/carmenlo-catania.jpg
er zijn er zat en dan weer vooral oude siciliaanse gitaren.
en nog een mooi ingelegd voorbeeld.
http://www.fetishguitars.com/img/sicilia_south/silvestri2/03.jpg

maar kijk zelf maar eens op http://www.fetishguitars.com en voor jou is dan vooral het deel sicily + southern italy het meest interesant, en mischien ben je als kunstenaar zijnde ook wel gecharmeerd van de bizarre vormen en kleuren van wandre.
ik vind ze in ieder geval prachtig.


Mijn reactie op dat assymetrische is dat ik het erg surreëel vind. De gitaar in de post van Janne komt me veel bekender voor. Wel apart om te zien.

Ik heb ondertussen de site bekeken met die ingelegde gitaren. Dat spreekt me wel aan.. De gekleurde inleg in de gitaar waar Janne mee kwam ook.

Daar kom ik morgen op terug. Ik heb in principe een tekening klaar. Alleen nog wat kleur. Daar heb ik vandaag geen tijd meer voor. Moet muziek maken.


.

[Cathy]

Zoals beloofd. Hier is dan de tekening van het bovenblad met inleg. Met een folkloristische inslag:


http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/bovenbladroos.jpg


Het idee is om met verschillende houtsoorten de kleur aan te brengen. De naar buiten lopende strepen rond het klankgat zouden een houtpasta mogen zijn welke goud zo dicht mogelijk benaderd. De kleine rondjes op de rozen (dauwdruppeltjes): glas of kristal. De vaardige houtbewerker zou bij de rozenblaadjes het hout kunnen laten 'uitwaaieren'.

Een idee als deze heeft natuurlijk ook concequenties voor de rest van de gitaardelen. Daar ga ik niet verder op in omdat we het bovenblad hier behandelden.

Ik denk dat als je een eigen gitaar bewerkd (en dit voorbeeld is toch wel erg bewerkelijk) dat de liefde voor deze gitaar erg groot zou worden. Ik heb wel eens een tafel bewerkt en daar een paar maanden aan gewerkt. In handvaardige bezigheden worden gedachten meer zuiver en helder. Er gaat tijdens zo'n proces veel op zijn plaats vallen. Er worden dingen 'verwerkt'. Dat maakt de gitaar tot een 'kind'. En elk kind is moeders mooiste.
Nu zal een gitaar welke zo zwaar wordt ingelegd, zoals al eerder is gezegd, in klank sterk achteruit gaan. Optie is de afbeelding te gaan schilderen in transparante lakken welke worden aangelengd met wat kleur.
Nu denk ik dat dit voor mijn gevoel een enorm verschil zou maken. Er zou meer hart en ziel gaan in het inlegwerk dan in het lakwerk. Dat hart en ziel aspect is voor mij een heel belangrijk aspect met betrekking tot het bespelen van de gitaar. Ik spiegel mezelf aan de gitaar en ik breng de gitaar tot leven. Speler en gitaar zijn een eenheid. Het accepteren van de ontstane "gebreken'' is het accepteren van de fouten in mijzelf. Door het accepteren ontstaat er vrijheid en oprechtheid. Het omgaan met de beperkte middelen wordt dan een uitdaging. De vraag rijst dan wat maakt dat ik beter muziek maak? Een betere klank of een beter inzicht in mezelf?


In dit dilemma verkies ik dan toch het inlegwerk. Dan moet ik mijn standpunt welke ik eerder heb ingenomen herzien. En begrijp ik Janne al een stuk beter met zijn keuze voor het ebbenhout.


.

[Janne]

Ik vind het mooi, maar zou het niet zomaar op één van mijn gitaren willen.

Als je een gitaar bouwt dan leer je langzaam elk stukje hout kennen, je gaat er liefde voor voelen. Daarom heb ik denk ik ook minder moeite met inlegwerk, omdat dat een soortgelijk proces is, een schildering kan je er weer afwassen, zit erop, niet erin en je bent minder direct met het materiaal bezig (voor mijn gevoel).

[Cathy]

Ik vind het mooi, maar zou het niet zomaar op één van mijn gitaren willen.


Groot gelijk. Want jij zoekt jezelf op het bovenblad.
En dat is heel terecht.


.

[Javaca]

Hé, dat is de gitaar die Javaca aan het nabouwen is/was(?).

IS ;)

Helaas kan ik er niet aan verder voor m'n atelier af en m'n buigijzer binnen is...


Stel:
Je krijgt een prachtig aanbod van een gitaarbouwer. Hij biedt je een gitaar aan welke je vervolgens zelf van een persoonlijke toevoeging zou mogen voorzien. Een vooruitgang op de huidige gitaar. Lijkt me een buitenkansje.
Dit zou ik nog weleens willen laten doen door Henk Schiffmacher.

[Javaca]

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/vermeer_guitar.jpg

Cathy, is dat schilderij in de achtergrond van het schilderij van Vermeer ook een echte Vermeer? Er staan trouwens 2 jonge bomen geprojecteerd. zij en haar tegenspeler?
Voor meer info:
http://www.essentialvermeer.com/catalogue/guitar_player.html#

Het schilderij op de achtergrond is geen Vermeer, maar waarschijnlijk van de hand van Pieter Jansz. van Ast.

[Cathy]

Voor meer info:
http://www.essentialvermeer.com/catalogue/guitar_player.html#

Het schilderij op de achtergrond is geen Vermeer, maar waarschijnlijk van de hand van Pieter Jansz. van Ast.


Ha, dank je voor de achtergronds informatie.

Ik heb even op die site gekeken en met veel genoegen ook geluisterd. Er gaat niets boven een plaatje met geluid. Heb ik er weer een met muziek eronder ervaren. Apart geluid zo'n barokgitaar. Leuk ter ondersteuning. Dank je.

Ik heb ook nog op de naam gegoogled van de man waarvan je wel iets op de gitaar zou willen hebben. Tattoo. Doet me denken aan de grafiekafdeling van de academie. Zat ook naast een tattoo-shop. Erg grafisch. Of doelde je op de schilderijen (daar stond er geen momenteel). Wat voor afbeelding had je daar dan voor in gedachte?




.

[bert k]

Leuke discussie.

Even over symmetrie. Er wordt vaak wat ongemakkelijk gekeken naar assymmetrische gitaren (en naar assymmetrie in het algemeen.) Toch vind ik het mooi. Het is naar mijn idee het bewust loslaten van natuurlijke, door wind en water geschapen vormen, en een zoeken naar iets dat duidelijk de hand van de maker draagt. Kunstmatig, maar mooi. Hieronder een gitaar van Sander de Gier. Vreemd model, ik hou er wel van.

http://www.sleepwalkers.nl/foto/degier.jpg

[Cathy]

Het is nu precies een week geleden dat ik door Hans werd gevraagd dit topic van een beetje leiding te voorzien. Zelf vind ik het heerlijk om in de diepe wateren te roeren en dat is dan ook weer aardig gelukt. Ik heb weer een hele boel om over na te denken. Het is onmogelijk iets te doen en er niet zelf door aangeraakt te worden. Ik zal het stof dat ik heb doen opwaaien laten neerdalen en er het mijne mee doen.

Het is net een opera. Van uit mijn positie was eigenlijk bijna alles te zien wat er gebeurde deze week. En echt als er iemand is die altijd al een opera had willen maken waar de gitaar een erg belanrijke rol in zou moeten hebben. Ik heb het verhaal...

Aan al het goede komt een einde en zo ook, waar het om mijn aandeel gaat, aan dit onderwerp. Nu wil ik dat niet doen zonder het 'plaatje' compleet te maken. Ik ben aan het begin van dit jaar begonnen met het stoeien met woorden en noten en ik moet zeggen dat ik hierdoor nog meer respect heb gekregen voor goede songwriters. Met mijn beperkte inzichten op dit gebied en mijn wat onhandige gitaarspel heb ik een aantal stukjes gemaakt. Elke in 'One-take-only'. Accepteer dan mijn tekortkomingen en zie mijn complete plaatje. Ondertussen heb ik het plaatje gescand:

http://i471.photobucket.com/albums/rr80/37cathy/HetMeisjeendegitaar.jpg


En voor de muziekondersteuning:

http://www.youtube.com/watch?v=Yj4XRikP4l0


Hartelijk dank voor jullie bijdrage aan dit onderwerp. Ik zal zo nu en dan nog wel meelezen en misschien weer uit de schaduw stappen...


.

[bert k]

Leiding? Ik weet niet wat je je in je hoofd haalt, maar op gitaarnet geef je geen leiding. Je post, en iedereen mag meepraten en een mening geven. Hans heeft daar ook bitter weinig in te zeggen. Misschien zou je eens moeten afdalen uit je ivoren toren en accepteren dat iedereen hier gelijkwaardig spreekt.

[Pais]

Leiding? Ik weet niet wat je je in je hoofd haalt, maar op gitaarnet geef je geen leiding. Je post,

Maar met je posts kun je een topic sturen, en dat heeft Cathy in dit topic wel gedaan. Ik denk dat ze niet meer bedoelt dan dit.

[bert k]

Dat hebben we allemaal gedaan.

[peter_heijnen]

Ok, klaar met discussieren over de leiding nemen, die neem ik nu. Het topic leeft nog steeds bij de goodwill van hendrix2 en mijzelf, ontopic aub.
Opmerkingen UITSLUITEND via pm!

[sanderz]

Eerlijk gezegd begrijp ik niet wat de meerwaarde is van een schilderij met een gitaar, al dan niet in de hoofdrol.

Het is net als een liedje schrijven over een kwast. Bijster oninteressant - althans als je het mij vraagt - tenzij het een heel goede tekst heeft, maar dan had het ook over radijsjes of een gat in mijn sok kunnen gaan.

Ik vind het net als een schilderij, litho of aquarel van een snoek in de woonkamer van een visser: is zijn hobby nou de vis, of het vangen ervan?

Datzelfde geldt mijns inziens voor de gitaar: ik ga er toch niet naar zitten kijken?!

Deze mening is niet tot stand gekomen door een gebrek aan verstand van, of interesse in kunst. Het is overigens een drogreden te veronderstellen dat men verstand, gevoel of talent zou moeten hebben van kunst. Kunst drukt namelijk iets uit, het is de verpakking van 'iets'. Op het moment dat kunst een verklaring behoeft, is het een lege verpakking.

Nu zie ik in vorenstaande tekening een vrouw met een gitaar die erg ongemakkelijk zit en een gitaar vasthoudt. Wat ze koestert is niet duidelijk en ze produceert niks. Bovendien ben ik bang dat wanneer ze opstaat ze in het struikgewas verstrikt raakt met haar lange haar.

Kun je die tekening niet maken, als deel 2 van de gitaarvrouw: Een vrouw die half gebukt haar haar en de bosjes ontwart, met één hand, want in de andere heeft ze haar gitaar.

Wat doet dan de gitaar in de kunst?

[Don Capo]

Volgens mij ben jij juist een van de weinige met verstand van kunst als ik je post zo lees Sanderz. Vermakelijk doch informatief.

Deel je mening. Een gitaar is geen schilderij. Als versiering kan het leuk zijn mar het moet niet de aandacht afleiden van hetgeen waarvoor de gitaar gemaakt is, muziek maken. Ik krijg er een beetje hetzelfde gevoel van als bij mensen die een gitar an de muur hebben hangen (als zijnde het een schilderij) maar nog geen advocaatje ging op reis kunnen spelen.

[Janne]

Leuke analyse van de tekening en maakt je inderdaad benieuwd naar tekening twee.

Maar voelt gitaarspelen niet soms net zo ongemakkelijk als jij in die tekening ziet? Je doet het met liefde en moeite, maar lukt het om dat te uiten? En je moet voorzichtig zijn, want als je opstaat zit je met je haar in de struiken.

Je definitie van kunst als iets wat geen uitleg behoeft kan ik me niet helemaal in vinden. Het is een mooie definitie en als je daarmee bepaald wat kunst is en wat niet dan hou je mooie kunst over. Maar het nadeel is dat jij nu veel wegcijfert wat wel als kunst gezien wordt. De Guernica van Picasso bijvoorbeeld, die wordt gezien als één van de grootste kunstwerken van deze eeuw, maar niet veel mensen zullen die mooi vinden zonder de uitleg erachter te kennen.
En als kunst geen uitleg behoeft, waarom ga je dan die tekening proberen uit te leggen? In je woorden lees ik dat je goed doorhebt wat je erin zou kunnen/willen zien, maar dat doe je dan (zelf) teniet door er dieper op in te gaan. Is het niet juist die gitaar die ze koestert en die haar de ongemakkelijke houding bezorgd? Dat gaat heel goed samen, ze probeert misschien die gitaar dichtbij te houden, maar dan zit ze zelf niet makkelijk. Dat is dan toch dé waarde van de gitaar, dé waarde van alles waar een mens voor staat en vecht, dat je het blijft koesteren ook als het je belemmert.

Verder heb ik geen verstand van kunst en kijk ik graag naar gitaren en dat staat los van het wel of niet kunnen spelen.

[sanderz]

Zonder in een uitputtende discussie te willen raken over wat kunst wel of niet is, geef ik mijn mening die aansluit bij de klassieke opvatting over kunst:

Kunst is een uitdrukking van de kunstenaar en brengt iets teweeg bij de waarnemer ervan.

Nu is die definitie op te rekken tot: "ik zie poep op een doek, dat brengt iets teweeg, dus is het kunst" maar dat vind ik niet, ik vind dat vies.

Zuiver en alleen een mooi plaatje daarentegen is slechts een decoratie. Dit neemt niet weg dat het heel kunstig is om het te maken, en juist dat is waar de problemen beginnen. Het gaat er namelijk niet om of het een kunst is om het te maken, het gaat erom dat het kunstwerk een gevoel teweegbrengt.

Dat kan weer door verschillende factoren versterkt worden: ik vind dat Herman Brood bijzondere dingen heeft gemaakt, en veel ook. Maar dat komt door het 'kennen' van de persoon en daarmee het 'herkennen' van de tragikomische veruiterlijkingen van de beleving van Brood.

Je vraagt waarom ik, als kunst geen uitleg behoeft, de tekening uitleg: dat is omdat de tekening zichzelf niét uitlegt. Niemand zal van 'de Denker (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f8/TheThinker_MuseeRodin.jpg)' zeggen dat het iemand is die zijn contactlens zoekt of dat hij per ongeluk zijn elleboog aan zijn knie, en zijn kin aan zijn vuist geplakt heeft met secondenlijm. Het is niet voor meerdere interpretatie vatbaar. De tekening van Cathy wel.

Bovendien, ik voel me nooit ongemakkelijk met mijn gitaar en mijn haar is ook in geestelijk opzicht kort. Dus er is geen herkenning.

Niettemin vind ik het knap getekend, alleen zie ik het nut van de gitaar niet, behalve dan het weerspiegelen van het gezicht van de kunstenares/vrouwfiguur in de tekening, maar waarom dan een gitaar en niet de muziek waarin ze zich zou kunnen spiegelen? Ze zou beter die gitaar kunnen bespelen dan slechts vasthouden. De gitaar kan met het grootste gemak vervangen worden door een willekeurig ander object, en dat maakt dat de gitaar ehm... misbaar, dus wat doet die daar? Zeker wanneer je zegt: het gaat om de gitaar in de kunst.

Hopelijk ben ik binnen het kader gebleven van het toelaatbare; als het om dit soort dingen gaat ben ik nogal eens enthousiast. Excuses op voorhand.

[peter_heijnen]

Zonder in een uitputtende discussie te willen raken over wat kunst wel of niet is....
Graag! Mensen dit is geen kunstforum.

Gitaar in de kunst = ontopic, kunst opzichzelf = offtopic.

[Janne]

Hm, laten we het bij de gitaren houden dan (Sanderz, er was een tijdje geleden een "wat is kunst"-topic in off-topic, als je enthousiast geworden bent zou je daar nog even langs kunnen gaan). Ik kan me niet helemaal vinden in die klassieke definitie, maar als je volgens die definitie bij jouw mening komt is dat prima.

Aangezien dit topic gaat over gitaren en kunst en niet over gitaristen en kunst zou je een kunstwerk met een gitaar erin ook van een andere kant kunnen bekijken (de tekening van Cathy blijft even een handig voorbeeld). Je kan je proberen te identificeren met de vrouw in de tekening, maar je zou het ook kunnen bekijken als een tekening van een gitaar waar een vrouw omheen gewrongen zit en waar een struik uit ontstaat.
Dan is de gitaar het onderwerp en niet de gitarist(e), als ik naar de tekening kijk zie ik eerst een gitaar, dan pas denk ik "hey, er zit nog iemand achter". Ook als ik naar het gezicht van de vrouw kijk gaat mijn blik vanzelf naar de gitaar.

Haha, en weerspiegelt de gitaar het gezicht van de vrouw, of probeert zij het gezicht op de gitaar te weerspiegelen?

[beruk]

Lijkt me toch leuk om een uitdaging aan te gaan. Ik zal niet gauw een gitaar bewerken en toch is het meerdere keren in me op gekomen om het toch te doen. Ik zal een poging ondernemen


Stel:
Je krijgt een prachtig aanbod van een gitaarbouwer. Hij biedt je een gitaar aan welke je vervolgens zelf van een persoonlijke toevoeging zou mogen voorzien. Een vooruitgang op de huidige gitaar. Lijkt me een buitenkansje. Liever zou je het zonder hebben maar dan gaat de deal niet door.
Wat gaat er met de gitaar gebeuren, zodat je jezelf niet te kort zou doen.
Welke soort gitaar en welke soort bewerking is dan tolerabel. Wie mag je ontwerp gaan uitvoeren. Waar zou je mee op een podium kunnen/willen verschiijnen.

Ik daag jullie uit je 'gitaar' persoonlijk te maken. Passend bij je eigen stijl en wezen. Kost nagenoeg niets. Lijkt me leuk om te zien...

Voor mij geen toeters en bellen, klank, daar gaat het om bij een gitaar, eventueel versiering in het rozet en randen en een mooi headstock moet dan wel echt zijn been/ivoor
Zoiets als dit:
http://www.laceyguitars.com/images/full-eclipse.jpg

[Cathy]

Ik heb weer even wat tijd gevonden en stap dan toch maar weer eens in. Eigenlijk had ik gehoopt dat jullie het onderwerp verder zouden voeren want af is het nog lang niet.

Het is wel boeiend te zien hoe een tekening bedoeld ter illustratie wordt beoordeeld als kunst. En als dat niet begrepen wordt is dat gewoon niet universeel toegankelijk.

Maar terug naar het onderwerp er kwamen eer serie vragen bij me op die ik graag wil stellen:



-Don Capo, kun jij me een goede definitie geven van wat muziek nu eigenlijk is en waarom een simpel en onhandig iets niet voldoende is als drager van de titel muziek?

-Sanderz. Ik ben wel heel nieuwsgierig geworden naar hoe jouw gitaar er eigenlijk uitziet. Is het mogelijk daar een plaatje van te zien?

Een andere open vraag wil ik ook nog graag stellen (dit vanuit de gedachte dat het totaal er niet toe zou doen dat er versieringen op de gitaar aanwezig zijn en alleen de klank erg belangrijk is):



-Waarom brengen de gitaarbouwers versieringen aan op de gitaren (in de vorm van overbodige biesjes en kleuringen) dat is dan toch zonde van de tijd en de moeite en het geld wat wij er uiteindelijk voor gaan betalen?
Geef de gitaristen een "kale" onopgemukte gitaar. Daarmee kunnen zij tonen dat de klank boven alles staat!


En Beruk het is prachtig te zien hoe je eerst stellig noemt geen toeters en bellen te willen en met een mooi voorbeeld te komen van een persoonlijke versiering. Heb ik niets op tegen maar kan nou niet echt zeggen dat dit geen toeters en bellen zijn.



.

[aaronstonebeat]

En Beruk het is prachtig te zien hoe je eerst stellig noemt geen toeters en bellen te willen en met een mooi voorbeeld te komen van een persoonlijke versiering. Heb ik niets op tegen maar kan nou niet echt zeggen dat dit geen toeters en bellen zijn.

't Heeft bijna allemaal een functie. De bindings beschermen de zijkanten van voor- en achterblad, van de toets en van het headstockfineer. De roset en de burst kun je versiering noemen, maar de lak an sich dient ook weer ter bescherming van het hout (en sommigen zullen de lak klankeigenschappen toedichten). De inlays op de toets zijn ter orientatie tijdens het spelen.

Er zit dus niet zo gek veel versiering aan die gitaar en er zijn er zat die nog veel soberder zijn.

[Cathy]

't Heeft bijna allemaal een functie. De bindings beschermen de zijkanten van voor- en achterblad, van de toets en van het headstockfineer. De roset en de burst kun je versiering noemen, maar de lak an sich dient ook weer ter bescherming van het hout (en sommigen zullen de lak klankeigenschappen toedichten). De inlays op de toets zijn ter orientatie tijdens het spelen.

Er zit dus niet zo gek veel versiering aan die gitaar en er zijn er zat die nog veel soberder zijn.

Nu is het misschien een verkeerde quote die je hebt aangehaald als het gaat om het funcionele gedeelte. Maar de foto van de gitaar die Beruk plaatste kan ik maar moeilijk zien als zonder extra toevoegingen. De lak hoeft niet over te lopen van kleur. Kan dat niet gewoon transparant zijn?



.

[Pais]

Waarom wil je het zo graag zwart-wit zien? Er is een middenweg en waar die grens ligt, is voor iedereen persoonlijk.


De uiterlijke eigenschappen van een gitaar zijn ook een soort visite kaartje van de bouwer - een identiteit. Zo zie je in de spaanse gitaarbouw dat vanuit traditie aan het rozet te zien is uit welke regio de gitaar ongeveer komt en de kop is vaak karakteristiek voor de bouwer (de hoorntjes op de kop van de gitaren van de gebroeders Conde zijn wereldberoemd) Daarnaast kan een nette afwerking bijna iedereen waarderen.

Een kunstwerk van een gitaar maken is een hele stap verder, en blijkbaar voor de muzikant dus niet aantrekkelijk (anders hadden we het wel vaker gezien)

[sanderz]

Waarom wil je het zo graag zwart-wit zien? Er is een middenweg en waar die grens ligt, is voor iedereen persoonlijk.

...

Een kunstwerk van een gitaar maken is een hele stap verder, en blijkbaar voor de muzikant dus niet aantrekkelijk (anders hadden we het wel vaker gezien)

Dat is precies waar het om gaat. Persoonlijke beleving.

De één ziet een vogel en eet 'm op. Een ander ziet me die vogel opeten en beseft dat het een dodo was.

Ik had honger. De ander was ornitholoog (en waarschijnlijk in de war).

@cathy:

Mijn gitaren zijn fabrieksgitaren. Een Yairi FY84, een Yairi YF20 een Martin 000M, een Martin DX1R en een Blueridge BR63. Kun je zo plaatjes van googlen.

[Cathy]

Waarom wil je het zo graag zwart-wit zien? Er is een middenweg en waar die grens ligt, is voor iedereen persoonlijk.


De uiterlijke eigenschappen van een gitaar zijn ook een soort visite kaartje van de bouwer - een identiteit. Zo zie je in de spaanse gitaarbouw dat vanuit traditie aan het rozet te zien is uit welke regio de gitaar ongeveer komt en de kop is vaak karakteristiek voor de bouwer (de hoorntjes op de kop van de gitaren van de gebroeders Conde zijn wereldberoemd) Daarnaast kan een nette afwerking bijna iedereen waarderen.

Een kunstwerk van een gitaar maken is een hele stap verder, en blijkbaar voor de muzikant dus niet aantrekkelijk (anders hadden we het wel vaker gezien)


Dat van de gitaarbouwer is me wel bekend, ja. Dank je wel voor dat antwoord.


Waarom ik graag werk met zwart/wit? Antwoord: Graficus.

Je wilt waarschijnlijk weten waarom ik kies om dingen in zwart/wit te bestuderen. Zwart/wit zien is weer iets anders.

Als je wilt weten wat er in het midden ligt geeft dat een probleem. Het ligt ergens maar het is niet duidelijk waarneembaar waar. Om dit te kunnen zien zet je het af in een omgeving van uittersten. Het zwarte en witte. Dit dwingt om keuzes te maken voor zwart of wit. Binnen deze nieuwe kaders is het voor mij veel beter waarneembaar waar het door mij gezochte staat. De verschillende "grijzen" worden beter zichtbaar. Uiteindelijk laat ik alles weer los en weet ik iets meer over mij persoonlijk. Dat is eigenlijk alles.


Ik begrijp dat ik een (jouw) grens heb gevonden uit jouw reactie. Kende je die al?
En stel je jezelf de vraag wel eens waarom je zo'n sterke affectie hebt met het akoestische instrument? Ik wel. Dat is natuurlijk niet noodzakelijk. Je kunt ook gewoon lekker muziek maken. En dat doe ik zelf ook vaak genoeg.

Dat ik koos voor de akoestische gitaar is mij steeds duidelijker aan het worden. Ook waarom de eerste gitaar van veel gitaristen toch erg vaak een belangrijke plaats voor hen blijft houden is erg interessant (die van mij dus ook). Ik weet niet of ik de vraag mag stellen, maar mijn nieuwsgierigheid wil toch dat deze gesteld wordt, dus: Durf/Wil jij zo diep gaan daar over te denken of is dat te ver over jouw grens?



.

[peter_heijnen]

Cathy, ik heb het al eens eerder gezegd hier: dit is geen kunstforum maar een gitaarforum. Maw, reacties die niet direct gitaar gerelateerd zijn, zijn hier niet op zijn plaats. Als je een gesprek over kunst wil, kun je daarvoor terecht op diverse kunstfora lijkt me, of desnoods hier in offtopic. Jij bent steeds degene die dit topic opnieuw ophaalt, als je je niet aan de voor iedereen geldende regels wenst te houden gaat het topic op slot.

Vragen en opmerkingen mogen als gewoonlijk via PM.

[Cathy]

Dat is precies waar het om gaat. Persoonlijke beleving.

De één ziet een vogel en eet 'm op. Een ander ziet me die vogel opeten en beseft dat het een dodo was.

Ik had honger. De ander was ornitholoog (en waarschijnlijk in de war).

@cathy:

Mijn gitaren zijn fabrieksgitaren. Een Yairi FY84, een Yairi YF20 een Martin 000M, een Martin DX1R en een Blueridge BR63. Kun je zo plaatjes van googlen.


Zoals je waarschijnlijk wel hebt gelezen ben ik het met jullie eens dat het gaat om de persoonlijke beleving. Wat ik nu zo interessant vind is dat deze persoonlijke belevingen zo verschillend kunnen zijn en toch allemaal voor onszelf waar. Dat is mooi. Ik wil dan ook graag weten waar die belevingen vandaan komen.

De gitaren welke je noemde getuigen van jouw eigen plek. Mooie instrumenten.

Het verhaal van de vogel is me erg duidelijk. Mooi voorbeeld. Maar vertel me eens: waarom is de ornitholoog in de war? En waarom had jij honger?
Wist de ornitholoog van jouw honger en greep deze in bij het opeten van de vogel. Of vond de persoon het slechts verdrietig dat je de dodo niet herkende en je honger je misschien weerhield de vogel te sparen?





.

[Don Capo]

Wat een gezwets zeg.....

[peter_heijnen]

U vraagt, wij draaien.