Gebruik van tonaliteit

[SmashingPumpkins]

Ik heb twee theorie vraagjes:

1.Waarom is bijv. de D Mixolydische modus gebaseerd op G majeur en
de E Mixolydische op A majeur ? Ik zie geen logisch verband

2. Stel dat een stuk 1# als voorteken heeft dan is de toonsoort G (of Em) Maar als ik een stuk noot voor noot analiseer blijkt het dat niet alleen de tonen van de toonladder G majeur worden gebruikt. Worden er dan modi gebruikt of iets anders? Ik vat eigenlijk het hele idee van 'in de toonsoort van' niet.

alvast bedankt

[gorgasm]

2e vraag=>dat zie je veel in klassieke stukken, en jazz vooral. je kan het zoveel namen geven, maar meestal zijn het versiernoten, of noten om wat kleur/spanning te geven.

[-=JEROEN=-]

Antwoord op je 1e vraag:

Schrijf de tonen uit en je ziet waarom...

D mixo = ? ? ? ? ? ? ?
G majeur = ? ? ? ? ? ? ?

[whammy67]

en als je het voorgaande van -=Jeroen=- doet bij
E Mixolydische en A majeur, zie je precies dezelfde overeenkomst

[EuroCinema]

Ik heb twee theorie vraagjes:

1.Waarom is bijv. de D Mixolydische modus gebaseerd op G majeur en
de E Mixolydische op A majeur ? Ik zie geen logisch verband

2. Stel dat een stuk 1# als voorteken heeft dan is de toonsoort G (of Em) Maar als ik een stuk noot voor noot analiseer blijkt het dat niet alleen de tonen van de toonladder G majeur worden gebruikt. Worden er dan modi gebruikt of iets anders? Ik vat eigenlijk het hele idee van 'in de toonsoort van' niet.

alvast bedankt

Nog een paar opmerkingen van mijn kant. (disclaimer aan de gevorderden: ik hou het even simpel)

1. - Mixolydisch "hoort" theoretisch bij een dominant septiem akkoord. 1,3,5 en 7 van E mixolydisch vormen samen een E7.
- In de toonsoort A majeur is er maar 1 dominant septiem akkoord en dat is gebouwd op de vijfde trap: E7.

2. Muziek is een spel van spanning en rust. Die spanning bestaat omdat noten en akkoorden voor je gehoor ergens naartoe willen "oplossen". Speel acht maten Amineur en dan een E7. Je hoort/voelt waarschijnlijk dat je oor weer naar die Am toe wil. Dat rustpunt, dat centrum van de muzikale zwaartekracht, noemen we de toonaard. De andere noten en akkoorden ontlenen hun naam en functie aan de mate waarin ze willen oplossen.
In principe heb je 12 noten, en elke noot heeft zijn eigen rol in een toonaard. In de kerktoonladders zijn er maar zeven gedefinieerd, de rest werd gezien als dissonant. Sinds die tijd is de muziek en het menselijk gehoor verder ontwikkeld, dus sommige noten die we graag gebruiken vallen er nu eenmaal buiten.
Daarnaast kan de toonaard veranderen binnen een nummer. Speel nog eens die Am acht maten maar daarna vier maten G7 en dan acht maten Cm. Waarschijnlijk gaat die Cm gaandeweg meer als het rustpunt aanvoelen. Sommige jazzstukken "reizen" door een lange rij toonaarden. Toch helpt het bij improviseren nog steeds erg om die "moving key centers" te zien/horen.

[whammy67]

@ euroCinema: een heel goede uitleg, waar ik ook wat mee kan !!
NB: Is er niet ooit een topic geweest (of een site), waarin met geluidsfragmentjes oid, het gevoel/spanning van een bepaalde modus is te herkennen.... Daar zijn de Jazzers nl wel goed in. Met een bepaalde modus wil je toch een gevoel bereiken lijkt mij. Ik krijg vaak het gevoel dat iedereen in de meest exotische ladders 'tekeer' gaat, omdat hun held dat doet.

[-=JEROEN=-]

1. - Mixolydisch "hoort" theoretisch bij een dominant septiem akkoord. 1,3,5 en 7 van E mixolydisch vormen samen een E7.
1, 3, 5 en b7 :satisfie:

[EuroCinema]

De 7 van mixolydisch is toch al een b7? De b7 van mixolydisch is dan een bb7. Anders zou een E7 ook een E b7 moeten heten :p

[-=JEROEN=-]

Aha, ja dan schrijf ik 1e, 3e, 5e en 7e. Om verwarring te voorkomen.

Dus de 7e (toon) van mixolydisch is b7.

[gorgasm]

Jeroen je moet toch altijd puntjes op de 'i' zetten/laatste woord hebben é:)

[whammy67]

Ik heb twee theorie vraagjes:

1.Waarom is bijv. de D Mixolydische modus gebaseerd op G majeur en
de E Mixolydische op A majeur ? Ik zie geen logisch verband



Ongetwijfeld heeft -=Jeroen=- dit al eens behandeld (ik kon het zo snel niet vinden) en ik pretendeer het niet veel beter te weten (hij is de theorie goeroe op dit forum), maar ik neem aan dat je snel een antwoord op je vraag wilt, dus ik ben maar zo vrij......
‘Het werkt’ als volgt.
Ik ga ervan uit dat je de Majeur schaal kent. Wij nemen C-majeur (http://www.all-guitar-chords.com/guitar_scales.php?qqq=8&scch=C&scchnam=Major&get2=Get&t=0&choice=1) als voorbeeld.
De noten van deze ladder zijn over twee octaven (van lage E naar hoge e):
C, D,E,F,G,A,B,- C, D,E,F,G,A,B,C (zie afbeelding) (http://www.all-guitar-chords.com/guitar_scales.php?qqq=8&scch=C&scchnam=Major&get2=Get&t=0&choice=1)
De eerste noot = C = Ionian
De tweede noot = D = Dorian
De derde noot = E = Phrygian
De vierde noot = F = Lydian
De vijfde noot = G = Myxolydian
De zesde noot = A = Aeolian
De zevende noot = B = Locrian

Als je nu de ladder op de vijfde noot begint op de C-majeur ladder (A-snaar, fret 10), dan speel je G,A,B,C,D,E,F,G
En dan speel je de G-Myxolydian modus (http://www.all-guitar-chords.com/guitar_scales.php?qqq=7&scch=G&scchnam=Mixolydian&get2=Get&t=0&choice=1).

Elk van de bovengenoemde ingewikkeld namen, kan je dus terug herleiden naar een majeur Modus. De modus is herkenbaar aan de intervallen die je na de ‘hoofdnoot’ speelt. (Jeroen heeft hier al het eea over gepost.) Als je bijvoorbeeld in de C-majeur schaal met een G begint (Myxolydian), dan is de plaats en grootte van de intervallen anders dan dat je in de C-majeur schaal met de zesde noot, A, begint (A- Aeolian).

Wat hier met C-majeur gedaan is, kan je ook voor “A”-majeur doen en dan merk je dat hier de E de ‘Myxolydian’ is. Met G-majeur is de D de ‘Myxolydian’.

Ik heb zelf geen conservatorium gedaan, dus als ik een foute benaming hanteer, word ik vast wel gecorrigeerd.

[SmashingPumpkins]

Ja nu snap ik het thnx