new vintage collectible

[barno]

Vriend heeft een strat die begint met dubbele E serienummergewijs. Na lang zoeken heeft ie uigepluisd dat dit een hele kleine reeks zou geweest die Fender heeft gemaakt vlak na de overname van CBS, waarbij ze de puntjes es dadelijk op de i wilden zetten. Het is dan ook een zeer goede gitaar.
Hierover schijnt ook bijna niets te vinden te zijn omdat de reeks niet eens is opgenomen in de serial number finder.

Weet hier een of andere Fender freak iets meer over?

[Mr.Fingers]

EE = Amerikaanse export model uit eind jaren 80 (86-89). Dit is inderdaad een kleine reeks die gemaakt is na de overname van Fender door FMIC op CBS in de jaren '80. Tijdens het CBS-tijdperk (1965 1984) was de kwaliteit van Fender steeds minder & minder geworden (het befaamde microtilt verhaal oa). Nu Fender onder de vleugels van CBS vandaan was, ging het zich terug toespitsen op goede instrumenten, en de EE serie is daar een voorbeeld van. Het is op zich geen speciale gitaar, maar wel een retegoede!

EDIT: ik ben GEEN fender-nerd :D

[marter544]

Heb ff gezocht, vind et namelijk wel interessant, heb dit gevonden: http://www.strat-central.com/fmi.htm

Als je iets naar beneden scrolt zie je daar ook een strat met een EE serienummer.

[barno]

thx voor de link

en Fingers: gij verbaast mij met uw parate fender kennis, of hebt ge dit zo snel kunnen googlen?

thx alleszins

EDIT: gij zijt wel een fender nerd, als ge dit zomaar weet! :)

(handig voor ons alleszins)

[Mr.Fingers]

thx voor de link

en Fingers: gij verbaast mij met uw parate fender kennis, of hebt ge dit zo snel kunnen googlen?

thx alleszins

ergens eens gelezen (in de tijd toen Fender nog onbetaalbaar was voor me, las ik veel, om m'n GAS wat te onderhouden :D, nu heb ik dat met Gibsons), en blijven hangen in een donker krocht dat wel eens m'n geheugen genoemd wordt.

EDIT: en natuurlijk: als kersverse nerd hoor je dit te weten, dit is triviale kennis voor ons :seriousf:

[barno]

ergens eens gelezen (in de tijd toen Fender nog onbetaalbaar was voor me, las ik veel, om m'n GAS wat te onderhouden :D, nu heb ik dat met Gibsons), en blijven hangen in een donker krocht dat wel eens m'n geheugen genoemd wordt.

EDIT: en natuurlijk: als kersverse nerd hoor je dit te weten, dit is triviale kennis voor ons :seriousf:

If anything I am a Guttlin nerd, daar weet ik omzeggens alles van, stel maar een vraag :)

[hansoonk]

De strats uit het eind van het CBS-tijdperk, waarbij rigoreus werd gebroken met de jaren '70, zijn de Dan Smith stratocasters, uit '82. Deze zijn genummerd als E2 en je kunt ze herkennen aan de combinatie van de kleine kop en het 70's logo met de grote letters 'Stratocaster'. Ik meen me te herinneren dat de EE-serie een in de USA vervaardige pre-run is van de in Mexicaanse standaard-serie. Kan het echter zo snel niet terugvinden op het web. Misschien iemand anders.

[Pepe]

Ik heb een EE gehad en dat serienummer kon je inderdaad nergens terugvinden. Ik ben er een beetje op gaan letten en in Nederland barst het van de EE strats.. nouja, je komt ze nogal eens tegen in ieder geval (de gitarist uit het toenmalige bandje van me had ook een EE om maar eens wat te noemen.

Mijn EE was van '88 (die van hem ook) en ik neem aan dat ze allemaal van rond die tijd zijn. Wat ik er van gevonden heb is dat EE stond voor Eighties Export (geen idee of ook werkelijk zo is) en dat ze niet verschillen van de non EE series. Gewoon een odd serienummer zoals Fender wel vaker doet voor wat voor duistere reden ook.

Na de overname sukkelde fender nog een tijdje door met kostenbesparende strats en bowlingbal bodies om in 85 de boel een jaar stil te leggen om de nieuwe standaard te ontwikkelen. De EE is zeker niet van voor die tijd maar gezien zijn frasing en pickupsleads van voor 1990.

[brianxtr]

een fender bowling bal?begin jij nu over een geniale gitaar....die zoek ik al jaren!(ik maak geen grapje hahaha)



:)

[barno]

Ik heb een EE gehad en dat serienummer kon je inderdaad nergens terugvinden. Ik ben er een beetje op gaan letten en in Nederland barst het van de EE strats.. nouja, je komt ze nogal eens tegen in ieder geval (de gitarist uit het toenmalige bandje van me had ook een EE om maar eens wat te noemen.

Mijn EE was van '88 (die van hem ook) en ik neem aan dat ze allemaal van rond die tijd zijn. Wat ik er van gevonden heb is dat EE stond voor Eighties Export (geen idee of ook werkelijk zo is) en dat ze niet verschillen van de non EE series. Gewoon een odd serienummer zoals Fender wel vaker doet voor wat voor duistere reden ook.

Na de overname sukkelde fender nog een tijdje door met kostenbesparende strats en bowlingbal bodies om in 85 de boel een jaar stil te leggen om de nieuwe standaard te ontwikkelen. De EE is zeker niet van voor die tijd maar gezien zijn frasing en pickupsleads van voor 1990.

thx pepe ! weer iets geleerd.

[Pepe]

thx pepe ! weer iets geleerd.


Over de kwaliteit van mijn EE... ik had indertijd een paar strats uit o.a. 73, 82 en de ninetees, naast 2 eigen geassembleerde.
De EE was absoluut goed gebouwd, niks mis mee. De strats vanaf 1970 tot 1984 klinken (vaak) nogal dun - mostly a pickup thingy- en de EE had daar absoluut geen last van. Maar het miste wat dramatiek, te neutraal. "Niks mis mee" is niet altijd a good thing in mijn boek.

Maar goed, ik hou ook meer van vrouwen met scherpe randjes, op de o zo redelijke exemplaren ben ik snel uitgekeken.

Enniewee, potentieel een goeie gitaar wel in tegenstelling tot de early ninetees modellen met hun badkuipfresingen en populieren bodies. Toen de Customshop werd opgezet was er behoefte blijkbaar om meer distinctie aan te brengen tussen de standard en CS. Daar is men gelukkig in het tweede deel van de ninetees op teruggekomen maar het leed was geschied, vandaar een volledige revising van de standard in 2000.

Ja, ik denk dat alle standards tussen 86 en 90 classics worden, de vintage serie uit die tijd gaat al snel omhoog.