PDA

View Full Version : gitaar - speciale lak - geluid



Gitaar1982
30 juli 2008, 21:46
Hallo allemaal. Ik ben nieuw op deze forum.

Ik speel zelf een baglama/saz. Dit is een snaarinstrument
wat veel wordt bespeeld in Turkije.

Ik heb veel gelezen over hoe de lak op het bovenblad het
geluid kan beinvloeden. Polyester nitro zouden het geluid dempen, het bovenblad minder goed laten vibreren. Schellak
is beter, maar biedt minder bescherming. Dit is ook mijn ervaring met de saz instrumenten die ik heb.

Ik heb zeer interessante info gevonden over de lak die Stradivarius gebruikt zou hebben voor zijn instrumenten. De info komt van een Amerikaanse professor Nagyvary.

''One of the most widely known theories is that the secret lies in a special kind of varnish used. Scholars from Cambridge University used electron microscopy to identify many of the ingredients of the varnish itself and the materials used to smooth the surface before the varnish is applied (1). They concluded that most could have easily been bought from the pharmacist shop next to Stradivari's workshop and that there is no convincing evidence to support the idea of a secret formula. Joseph Nagyvary has a slightly different take on the varnish issue. He claims that the local lumberman and the local apothecary simply happened to supply Stradivari with the ideal wood and perfect varnish; the production of his magnificent and extraordinary instruments was just a lucky accident (3).

The secret to producing such amazing tonal quality, he claims lies in the varnish. Nagyvary proposes the idea that the insect-repelling mixture of "salt of gems" (which are finely crushed crystals) and borax that the Cremonese violin makers used as varnish is what fossilized the wood to a perfect pitch (3). He believed that the violin makers treated their wood with mineral solutions, which is not a far-fetched idea, as the alchemy books of the time had plenty of recipes for mineral-rich wood preservatives used by furniture makers to protect chairs and tables against damage from insects and general rot. Salt of gems was commonly used as well to add stiffness to the wood and make the finish glitter. Nagyvary's idea is that the accidental chemical reaction of phosphates and wood lifted Stradivarius's violins to a whole new level.

The finish of the most pristine of the surviving Stradivarius instruments has a brittle, almost glassy look. If Stradivari's varnish contained sugar or a polysaccharide, the molecules would have attached to one another and to the wood, stiffening it so it could vibrate more efficiently (4). Fruit-tree extracts were widely used in wood varnishes as well, and Nagyvary claims that the pectin creates polymers which continue to add to the superior brilliance of the Stradivarius tonal quality (3). Unfortunately, ultraviolet photography has revealed that many fine-sounding Italian violins have lost almost all their original varnish. These violins were recoated during the 19th century or later (1). Therefore, the composition of the varnish may have had little to do with the overall superior tonal quality of the Stradivarius violins. ''

Ik heb niet veel verstand van scheikunde, maar het lijkt wel logisch wat deze man claimt. De lak die Stradivarius gebruikte, bevat mineralen(calcium, magnesium) en zeer fijne steen. Dit maakt de lak harder, stijver.

''On the most pristine surviving Stradivarius violins, by contrast, the finish has a brittle, almost glassy look. "It's like a toffee apple," says Nagyvary. He believes that there are good reasons for this. A toffee apple's surface is hard and shiny because the molecules that make up its sugar coating link to form long, interlocked chains. If the Stradivarius varnish contained sugar or a polysaccharide, the molecules would have attached to one another and to the wood, stiffening it so it could vibrate more efficiently, the opposite of what happens with oil.

Nagyvary found support for his belief in 16th-century documents noting that wood finishes frequently contained powdered glass, porcelain or amber to add stiffness to the wood and make the finish glitter like a gem, and that fruit-tree extracts were widely used in wood varnishes.

"This makes perfect sense," he says. "The pectin creates beautiful polymers. It's what makes jellies jell." He picks up a beaker filled with a solution of gum from the guar plant. He adds borax, "in this mixture it acts as a cross-linker, weaving the chains of sugar molecules into a web". Suddenly, the liquid solidifies into a gelatinous mass. "We need an emulsifier, to make it fluid enough to work into the wood. I like to use ox-bile." He also adds quartz, amber, gypsum, coral, zinc and powdered ruby and sapphire. By the time he's ready to apply the mixture to the instruments he makes, it has the consistency of mayonnaise. ''

Nagyvary heeft zijn violen en Stradivarius' violen laten bespelen voor een publiek met van veel mensen. De mensen wisten niet of Nagyvary's viool of Strad's werd bespeeld. Aan het eind, werd er geen verschil gevonden tussen beide violen.

Hier is wat meer info over de speciale lak:

''On the most pristine surviving Stradivarius violins, by contrast, the finish has a brittle, almost glassy look. "It's like a toffee apple," says Nagyvary. He believes that there are good reasons for this. A toffee apple's surface is hard and shiny because the molecules that make up its sugar coating link to form long, interlocked chains. If the Stradivarius varnish contained sugar or a polysaccharide, the molecules would have attached to one another and to the wood, stiffening it so it could vibrate more efficiently, the opposite of what happens with oil.

Nagyvary found support for his belief in 16th-century documents noting that wood finishes frequently contained powdered glass, porcelain or amber to add stiffness to the wood and make the finish glitter like a gem, and that fruit-tree extracts were widely used in wood varnishes.

"This makes perfect sense," he says. "The pectin creates beautiful polymers. It's what makes jellies jell." He picks up a beaker filled with a solution of gum from the guar plant. He adds borax, "in this mixture it acts as a cross-linker, weaving the chains of sugar molecules into a web". Suddenly, the liquid solidifies into a gelatinous mass. "We need an emulsifier, to make it fluid enough to work into the wood. I like to use ox-bile." He also adds quartz, amber, gypsum, coral, zinc and powdered ruby and sapphire. By the time he's ready to apply the mixture to the instruments he makes, it has the consistency of mayonnaise.''

Dus volgens Nagyvary, moet een goede lak, zeer fijn steen, zeer fijn glaspoeder, bevatten om de lak stijver te maken, waardoor het bovenblad beter vibreert. Je moet ook iets toevoegen om de lak, met het glaspoeder EEN te maken, pectine of borax. Hierdoor krijg je polymeren. Dit kun je natuurlijk zo niet aanbrengen, daarom gebruik je een emulgator, Nagyvary gebruikt ox bile(gal). Uiteindelijk krijgt ie iets wat lijkt op mayonnaise en dit kun je op het bovenblad aanbrengen.

Hier is een kort videootje hierover:

http://www.youtube.com/watch?v=-pKKRNDdV7M

Is een beetje moeilijke info, maar ik denk dat deze info ons kan helpen om echt beter geluid te krijgen uit onze instrument.

Ik wacht op jullie reacties.

jimihattricks
31 juli 2008, 09:52
ai, en ik heb net besloten om m'n gitaar in de olie te zetten

oh well.. back to the lab :satisfie:

Mattia
31 juli 2008, 14:29
Nagyvary is, IMO, gewoon een hack, of een crank, hoe je het ook wil noemen. Om de paar jaar 'ontdekt' hij weer het geheim achter de klank van de stradivarius. Dus ik hou het op 'klinklare omzin', omdat alle mooi woorden niet hebben geleid naar een beter instrument. Hij staat niet bekend om z'n geweldige isntrumenten, ondanks mooie zelf-promotie stunts, wel om z'n stroom aan nieuwe thoerieen over de 'wonderlijke' klank die te wijten zou zijn aan de laksoort. Even geheel terzijde latend dat bijna alle Strads uit elkaar zijn gehaald, gerepareerd zijn, etc. En er zijn maar weinig instrumenten over van een bouwer die er honderden, zo niet duizenden heeft gebouwd. Dat zijn dus de besten. Verder: oud hout klinkt vaak beter dan jong hout. En belangrijker: die man kon goed bouwen.

Verder: qua geluid is schellac erg goed omdat het doorgaans zeer, zeer dun aan wordt gebracht. Dat is goed. Het heeft verder een zeer lage demping (is 'glazig'), en kan dus de stijfheid van een bovenblad zelfs iets verhogen. Maar....nitro en polyester doen 't ook wel. Echter worden die twee laksoorten doorgaans erg dik aangebracht. Dat is dus niet zozeer een probleem van de laksoort als van de manier van aanbrengen. Genoeg topbouwers die geweldige isntrumenten maken die polyester lakken gebruiken. Wel dun aangebracht.

Dus: bouw een goed isntrument, breng een goede (dunne) finish aan, maakt niet uit welke. Voor een 'gig' instrument, ga asjeblieft voor iets wat aan de harde kant is, niet schellac of olie. Ik gebruikt tegenwordig zelf epoxy filler/sealer (droogt goed hard, geeft eigenlijk alleen een kleur en vult porieen) op zij/achterbladen, dan schellac op alles (top en sealer voor de epoxy), dan enkele dunne lagen Rustin's Plastic Coating (Formaldehyde/Urea catalyzed finish). Instrumenten klinken er niet beroerder om, omdat het een dunne laag hard materiaal is.

Gitaar1982
31 juli 2008, 16:39
Mattia, ik ben het niet eens met jou over Nagyvary.

Lees dit maar eens:

''Nagyvary, a recently retired Texas A&M University biochemist who spent his career studying Stradivarius violins to the molecular level, willfully accepted the challenge to compare his with the famous violin. MiraMedia, a German company doing a documentary on Antonio Stradivarius, organized the comparison concert, at which a turn-away crowd of 600 judged the two violins.

Both violins were played in each of four selections of music, the order of playing was selected randomly on the spot, and separate scores were given for tone quality (beauty) and projection (power) on a 10-point scale, Nagyvary explained. World-class violinist Dalibor Karvay played the violins behind a screen so that audience participants could not see the instrument.

For those four selections, trained musicians in the audience gave the Stradivarius an average of 8.03 in tone quality and 8.0 for power while the Nagyvary violin got and average of 8.1 for tone quality and 8.33 for power. Other audience participants' votes put the Stradivarius at an average of 7.83 for quality and 7.8 for power while the Nagyvary got 8.03 for quality and 8.23 for power. ''

De Nagyvary viool was volgens een 600 man jury beter dan de Stradivarius zowel qua kracht, volume als kwaliteit van het geluid.

Dus de ''nieuwe'' Nagyvary violen klonk even goed en zelfs een beetje beter dan de Stradivarius violen van een paar honderd jaar oud. Dus de lak die Nagyvary gebruikt, moet wel iets speciaals hebben.

Ik wil zelf de lack van het bovenblad van mijn saz afschuren en daarna de ''Nagyvary'' lak proberen, maar ik heb echt geen verstand van scheikunde.

Misschien kan ik wat fijn glaspoeder toevoegen aan polyester lak. Volgens nagyvary moet ik dan iets toevoegen om er een polymeer van te maken, hierdoor wordt het fijne glaspoeder EEN met de lak. Dit kun je dan niet zo aanbrengen; je moet het weer vloeibaar krijgen. Hiervoor heb je een emulgator(zo heette dat toch?) nodig.

Ik wil zoiets wel proberen, als iemand me een beetje advies zou willen geven. Wie weet levert het een zeer mooi resultaat op.

Mattia je hebt gelijk schellac is goed voor geluid, maar schellac beschermt niet goed tegen vocht, krasjes etc..

Ook heb je gelijk in dat als je polyester dun aanbrengt, het dan het geluid bijna niet dempt. Maar misschien kunnen we een lak produceren die niet alleen het geluid niet dempt, maar zelfs aanzienlijk verbeterd.

Ik wil het in ieder geval wel proberen. Is een goedkoop experiment volgens mij :cooler:

Javaca
31 juli 2008, 18:46
Ow leuk, we hebben weer een lakpolemiek....

Om de zoveel jaar wordt er opnieuw een geheim van Stradivarius onthuld.

Er zijn vele theorieën en even zoveel contra-expertises. De een aanbid d'n Antonio, terwijl de ander er niets van geloofd. Zo zijn er, als we bijvoorbeeld Karel Moens -conservator van het Vleeshuis in Antwerpen- moeten geloven, vrijwel geen echte Strads over.

Vast staat dat vrijwel violen van Stradivari in de 19e eeuw zijn verbouwd. Hierbij kreeg de viool een andere hals, toets, kam en basbalk. Een andere halshoek en stalen snaren droegen bij aan een andere (hardere) klank. Veel oude instrumenten konden de kracht van de nieuwe snaren niet aan en klapten zelfs totaal in. De instrumenten klinken dus sowieso niet meer zoals ze ooit bedoeld waren.

Er is door de jaren heen veel onderzoek gedaan, maar een sluitend bewijs is er nog steeds niet gevonden.
Ook is er rond Stradivari een hoop mythevorming ontstaan.

Mattia
31 juli 2008, 22:29
Ik heb wel meer discussies over die beste man gevolgd, en een of twee lovende mainstream media artikelen zullen me niet van ideen doen veranderen, vrees ik.

Lak als de magische ingredient? Ik geloof het niet. Je logische beredenering snijt geen hout: een van de violen is door velen als beter gescoord dan de ander. Was het scoringssysteem gestandardiseerd? Zijn de verschillen statistisch significant? Wat is de spreiding van de getallen? Allemaal zaken die niet in dat stuk staan. Het is een pure gok, maar die gemiddeldes ontlopen elkaar niet erg veel, en het is bijzonder dat die weergegeven worden als '8.01' en dergelijke. Als ik er van uit ga dat het een 10 punts schaal is waar die op gescoord is, dan is zo'n gemiddelde, met twee cijfers achter de komma, toch een beetje gek.

Verder, jouw conclusie - Navygary is 'beter', DUS het is de lak die het 'm doet - snijd geen hout. Dan zou je twee identieke instrumenten moeten hebben (kan dus niet) en die afwerken met verschillende laksoorten. Of beter: enkele tientallen (of meer, liefst) violen, allemaal 'gematched' (zo gelijk mogelijk), dan dubbel blind een lak of een andere lak erop, violist blinddoeken, degene die de viool aanreikt weet niet welke welke is, dan scoren met een vragenlijst die geverifieerd is (dus: je moet een 'standaard' hebben voor wat goed klinkt, en dat moet voor onafhankelijke waarnemers hetzelfde resultaat opleveren), en dan kun je heeeeel misschien iets zeggen over de invloed van de lak. Maar hout kennende, en met name de variabiliteit daarvan, denk ik dat er gewoon niks uitkomt.

Een enkele enkel-geblindeerde case-control survey maakt dan geen moer aan verschil.

Bouw gewoon een goed isntrument. Doe er een degelijke, harde laksoort op (violen hebben vernissen, is niet traditioneel voor gitaren. Traditie speelt hier gewoon een grote rol). Klaar. Als je Strad kan evenaren met je bouwtechniek, je top tuning, afstelling, ga dan vooral neuzelen aan de optimale laksoort. Maar totdat je daar aankomt kun je IMO beter gewoon instrumenten gaan bouwen. Veel instrumenten.

Ik heb geen idee of de demping van Polyester lager ligt dan dat van hout. Ik dacht het niet, maar ik kan die discussie niet terugvinden. Het voegt massa toe, maar alles voegt massa toe. Dat is nog geen demping. Verder: schellac is uitstekend om vocht te weren. Beter dan nitro, beter dan polyester, beter dan welke olie of vernis ook. In de orde van 95% 'water vapour' barrier. Was recent een stukje over in een botenbouwmagazine. Maar erg hard is het zeker niet - maar de vernissoorten die op violen zitten zijn vergeleken met gitaarfinishes ook zacht.

Zjef
31 juli 2008, 22:38
Bouw gewoon een goed isntrument. Doe er een degelijke, harde laksoort op (violen hebben vernissen, is niet traditioneel voor gitaren. Traditie speelt hier gewoon een grote rol). Klaar. Als je Strad kan evenaren met je bouwtechniek, je top tuning, afstelling, ga dan vooral neuzelen aan de optimale laksoort. Maar totdat je daar aankomt kun je IMO beter gewoon instrumenten gaan bouwen. Veel instrumenten.

Amen


En gebruik vooral goed hout. Snel even op Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Stradivarius) neuzen leverde op dat de Strad violen van Kroatisch hout van superkwaliteit gemaakt zijn. Zo'n beetje 'überhout'.

kenx
31 juli 2008, 22:45
oh well.. back to the lab :satisfie:

smash lab? :)

Gitaar1982
1 augustus 2008, 04:23
Mattia, ik heb niet gezegd dat alles wordt
bepaald door de lak. Ik zie een goed lak ook
niet als iets magisch. Dat zou betekenen dat
je zeer slecht hout zou kunnen gebruiken en
met een hele goed lak een fantastisch geluid
produceren. Zoiets heb ik nergens gezegd.

Het simpele feit is dat slechte lak zelfs het beste
instrument, qua geluid kan ruineren.


Het is een pure gok, maar die gemiddeldes ontlopen elkaar niet erg veel, en het is bijzonder dat die weergegeven worden als '8.01' en dergelijke. Als ik er van uit ga dat het een 10 punts schaal is waar die op gescoord is, dan is zo'n gemiddelde, met twee cijfers achter de komma, toch een beetje gek.

Dit is helemaal niet gek. Als zeshonderd mensen een cijfer tussen de 1 en 10 geven en je telt dit bij elkaar op en deelt het dan weer door 600, dan krijg je het gemiddelde cijfer voor het instrument.


Verder, jouw conclusie - Navygary is 'beter', DUS het is de lak die het 'm doet - snijd geen hout.

Kijk. Nagyvary's violen scoorden even goed en zelfs een klein beetje beter dan de stradivarius violen. Stradivarius was een zeer beroemd vioolmaker, de violen die hij heeft gemaakt, zijn een paar honderd jaar oud.

Het feit dat Nagyvary's violen even goed scoorden als die van Stradivarius, wetende dat Nagyvary geen groot vioolmaker is, en ook geen honderd jaar oud, droog hout voor zijn violen heeft gebruikt, moet je gewoon aan het denken zetten, Misschien speelt de lak wel degelijk een zeer grote rol, en misschien is een speciale lak wel het verschil tussen een goed instrument en een fantastisch instrument.

Kijk dat goed hout moet worden gebruikt bij de bouw van een instrument, dat deze goed moet worden gebouwd, is evident. Dat betekent niet dat een zeer goede lak, geen groot verschil kan maken. Een goede lak, zou er voor een hele goede vibratie van het bovenblad moeten zorgen. Daarom is het heel begrijpelijk dat lak wel degelijk een zeer belangrijke rol speelt.

De saz wordt al decennia lang in turkije gemaakt. Veel van luthiers die de saz maken, geven toe dat nitrocellulose en polyester het geluid dempen. Je kunt natuurlijk een zeer dun laagje aanbrengen, maar het blijft het geluid dempen, al is het minimaal. Speel maar een instrument als deze nog niet gelakt is, en daarna als ie gelakt is. Is toch wel duidelijk een verschil.

Schellac heeft echt minimale demping, in mijn ervaring, maar biedt geen goede bescherming tegen krasjes. Ook zweet kan een probleem zijn. Het biedt minder bescherming dat polyester.

Heeft er iemand hier verstand van hoe ik zo een speciale lak zou kunnen maken met de info die ik heb gegeven over wat er in zo een lak zou moeten zitten(glaspoeder etc..)?


-

Puerco
1 augustus 2008, 06:24
Glas in de lak???
Zijn we vergeten dat traditioneel bij het politoeren, puimsteenpoeder als porieën vuller (en als schuurmiddel) gebruikt word?
Ik heb hier nog wel een zakje liggen mocht je het willen laten analyseren hoor!

Mattia
1 augustus 2008, 07:14
Die 'simpele feit' dat 'slechte' lak een instrument kan ruineren is nergens bewezen. En wat is 'slechte lak'? Waarom is polyester of nitro 'slecht'? Bij violen gaat het om traditie. Bij gitaren is het omdat veel goedkope gitaren met dikke laklagen rondlopen. Heeft te maken met de techniek, minder het materiaal - er zijn genoeg 'anecdotes' te vinden van snaarinstrumenten met poly of nitro die als geweldig klinkend worden beschouwd. Wat mij betreft is het dus allerminst bewezen dat we naarstig op zoek moeten naar een superduperbijzonderwonderfinish. Genoeg laksoorten die het prima doen.

Verder over de getallenDat is een test van een van Navygary's violen - en je hebt de violist niet geblindeerd. Die moet je eigenlijk ook blinddoeken, niet vertellen wat voor violen die speelt, maargoed, hoeveel bias dat inbrengt is niet echt te bepalen. Een gemiddelde met twee cijfers achter de komma als je schaal nul cijfers achter de komma, uit een groep van 600 proefpersonen (is minder, trouwens, want er zijn twee sets gemiddelden voor twee subgroepen) geeft een hoge maten van onzekerheid aan. Statistisch gezien zijn die verschillen weinigzeggend. Wat ik bedoel te zeggen is dat je uit de getallen zoals ze daar staan absoluut niets betekinsvols mag aflezen over 'alle' strads of 'alle' navygary violen als je maar twee instrumenten vergelijkt. En zelfs niet iets over de twee violen die 'getest' zijn.

Stel dat 280 man de Strad een 8 geven, en 280 man de Navygary een 8 geven (kan best). Dan heb je nog 40 man die wellicht net anders gaan scoren, net andere voorkeuren hebben, een paar meer voor de Navygary dan voor de Strad, en hoppa. De verschillen tussen de gemiddelden zijn enorm klein - voor de professionals 0.07 (op een tien punten schaal. 0.7 procent, dus) voor klank (belangrijk) en 0.33 (3.3%) voor power (hoe hard het kan gaan, voor mijn gevoel niet bijster relevant. Als de klank maar goed is), en voor de leken 0.2 (2%) en of 0.43 (4.3%) voor kwaliteit en kracht.

We hebben het dus over minimale verschillen, gemeten met een grofmazige 10-punten schaal die alles in percentielen van 10 schuift. Het is ook niet onwaarschijnlijk dat je soortgelijke verschillen zou kunnen krijgen als je gewoon twee (als goed bekend staande) strads of twee navygary violen, amati violen, noem maar op tegen elkaar afzet.

Bref - leuk en aardig die theorieen, maar bewijs van iedere soort dat het de lak is ontbreekt (dat Navygary, de bouwer, iets gelooft wil weinig zeggen. Bouwers (en daar schaar ik mezelf onder) geloven allerlei 'rare' dingen over hun instrumenten waar geen wetenschappelijk bewijs noch breede consensus over is. Het zijn net mensen wat dat betreft).

Verder over demping: vraag aan een vioolbouwer of het geluid verschilt voor en na het aanbrengen van de lak. Antwoord: ja. Maar is dat 'demping'? En belangrijker: is dat slecht? Ik heb van mensen die voilen bouwen begrepen dat ze vaak 'schel' klinken voor het lakken, en dat het vernis (zachter dan schellac, minder goed tegen krassen, minder goed tegen vocht - je moet kiezen - of hard en weerbaar, dat is dus polyester, of lichter en minder bestand tegen een stoot) de toon 'zoeter' zou maken. Qua hardheid is Schellac een van de hardste 'oude' laksoorten - vernissen uit de oude doos zijn gemiddeld zachter.

hezz
1 augustus 2008, 13:00
Interessant topic, ik heb er geen verstand van maar dat neemt niet weg dat ik het interessant blijf vinden! :)

Maar waarom het scepticisme? Als het geluid uit een instrument ook bepaald wordt door het hout en een lak daar een effect op heeft is het toch alleen maar logisch dat het iets met het geluid doet?

Natuurlijk zal alleen een speciale lak een slecht instrument niet redden, maar dat is toch meer dan logisch! De gedachte is hier dat het wel iets kan toevoegen aan een al goed instrument.

Wat trouwens wel onzin is, zijn de business ethics van die man. Ik las dat zijn instrumenten gewoon uit China kwamen en dat zijn lak daar overheen is gegaan. Dat moet opeens zoveel kosten? Ik kan het fout hebben natuurlijk, hopelijk is dat ook zo.

Gitaar1982
1 augustus 2008, 15:55
Maar waarom het scepticisme? Als het geluid uit een instrument ook bepaald wordt door het hout en een lak daar een effect op heeft is het toch alleen maar logisch dat het iets met het geluid doet?

Amen!! Eindelijk iemand die wil begrijpen wat ik wil zeggen hier. Je kunt toch gewoon experimenteren, is goedkoop en je hebt niets te verliezen.

Lak speelt wel degelijk een rol bij een goede geluidsproductie van het instrument.

Mattia ik begrijp niet echt waarom je bezig blijft met het puntensysteem. Het gaat er gewoon om dat Nagyvary's violen even goed scoorden als die van Strad. Dit betekent natuurlijk niet dat ze ook even goed zijn als die van strad, maar in ieder geval wel dat het echte violen zijn.


Natuurlijk zal alleen een speciale lak een slecht instrument niet redden, maar dat is toch meer dan logisch! De gedachte is hier dat het wel iets kan toevoegen aan een al goed instrument.

PRECIES!! Een goede lak kan misschien het verschil zijn tussen een hele goede en een fantatisch instrument. Ik begrijp de weerstand/sceptisisme hier tegen niet.

Ik heb een saz. Op het bovenblad ligt een dun laagje lak. Ik wil dit wel wegschuren en dan een speciale lak proberen en kijken of er iets verandert.

Nagyvary zegt dat door bepaalde dingen aan de lak toe te voegen(zeer fijnglaspoeder, pluimsteen en hier een polymeer te maken, waardoor de lak en het fijne poeder EEN worden), je een stijvere lak kan produceren, die het
bovenblad beter laat vibreren.

Ik heb niet echt verstand van scheikunde, maar dit is wat ik ervan heb begrepen.

Je neemt wat lak, voegt hieraan toe wat fijn glaspoeder, pluimsteen. Deze fijne glaspoeder moet ervoor zorgen dat de lak stijver, harder wordt, waardoor het bovenblad beter gaat vibreren.

Maar als je gewoon glaspoeder toevoegt en de lak aanbrengt, gebeurt er niets positiefs omdat de lak en het
fijne poeder niet EEN zijn. Daarom moet je hier een polymeer van maken, je moet er een gel van maken. Pectine zou kunnen worden gebruikt

''Een polymeer (Grieks: poly is veel en meros is deel) is een molecuul dat bestaat uit een sequentie van een of meer identieke of soortgelijke delen (monomere eenheden) die aan elkaar zijn gekoppeld.'' Wikipedia.

Nadat je dit hebt gedaan, moet je erweer voor zorgen dat deze polymeer vloeibaar wordt. Hier heb je een emulgator voor nodig. Nagyvary gebruikt ox bile(gal). Nadit te hebben gebruikt, kun je de lak aanbrengen.

Ik hoop dat iemand met een beetje scheikundige kennis heir wat meer info kan geven.

Gitaar1982
1 augustus 2008, 16:06
Ooh ja trouwens, is het mogelijk om iets toe te voegen
aan schellak, waardoor deze lak beter beschermt tegen
zweet, krasjes etc..

Schellak is een harde lak, die het bovenblad beter laat
vibreren dan polyester, dus ik d8 door iets toe te voegen
aan de schellak, kun je misschien betere bescherming van
het bovenblad krijgen en het mooie geluid wat je met deze lak krijgt, behouden.

Mattia
1 augustus 2008, 18:40
Interessant topic, ik heb er geen verstand van maar dat neemt niet weg dat ik het interessant blijf vinden! :)

Maar waarom het scepticisme? Als het geluid uit een instrument ook bepaald wordt door het hout en een lak daar een effect op heeft is het toch alleen maar logisch dat het iets met het geluid doet?

...omdat ik van nature (en opleiding) toch nogal wetenschappelijk ben ingesteld. En dus skeptisch. Constructie staat op 1, samen met hout (een dred klinkt als een dred, ookal is het een ceder/mahonie dred), en heel ergens onderaan zal lak staan als je het maar goed aanbrengt, dus dun, dus wellicht een gram of 3 aan lak voor een bovenblad (is al veel, gok ik) wat van zichzelf, met brug en al, rond de 250-300 gram zal wegen. Ik experimenteer liever met de zaken waarbij je vrij makkelijk en duidelijk verbetering krijgt, al is het subjectief.

Verder vind ik lakken gewoon een rotklus, dus ik bouw liever twee gitaren dan dat ik er een twee keer moet lakken. Als het moet, doe ik het, maar niet voor de lol.