View Full Version : [Vraagstelling] Allrounder of specialist op één of meerdere gebieden?
Ik had het er pas nog met een vriend van me over, of je nou beter een allrounder kan hebben of gitaren die elk op een eigen gebied gespecialiseerd zijn. Een aantal voordelen voor een allrounder:
- Is goedkoper, kan dus meer geld uitgeven aan 1 gitaar
- Je kent je gitaar door en door, omdat je er maar 1 heb
- Je hebt altijd je eigen geluid bij de hand.
De nadelen:
- Gitaren die alles kunnen zijn nergens écht goed in
- Jazz en metal is moeilijk te combineren op 1 gitaar
- Het is natuurlijk minder 'cool' om met maar 1 gitaar aan te zetten.
Als je maar 1 gitaar heb ben je ook meer overgeleverd aan je amp + effecten waar je je verschillende geluiden uit moet halen. Voor mij een voordeel, maar voor veel mensen ook een nadeel.. kwestie van smaak.
Ik ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken, dus brand los: een alleskunner of een aantal goede gitaren?
Een alleskunner bestaat niet. Een strat kan niet wat een SG kan en vice versa. Makkelijk gevalletje, meerdere gitaren.
Mr.Fingers
13 juli 2008, 13:33
Als ik kan kiezen tussen zo'n Variax ding, of hetgeen waar zo'n variax op gebaseerd is, kies ik voor "the real deal". er klinkt niets zoals een echte telecaster/stratocaster/SG/...
J-sus Rulez
13 juli 2008, 13:36
Wat ben je met een allrounder? je gaat toch niet elk genre spelen?
Spitfire
13 juli 2008, 13:47
Wat ben je met een allrounder? je gaat toch niet elk genre spelen?
Ik speelde gister Chili Peppers en vandaag Kyuss hoor...
Orpheo
13 juli 2008, 13:47
een les paul kan makkelijk blues doen, en jazz, en metal, en rock etc etc.
een strat ook, geen probleem (mits ie ruisloze pups heeft, maar das meer smaak). maar een strat kan niet klinken als een les paul en vice versa. de gitaren zijn wel veelzijdig qua stijl, maar niet qua sound.
J-sus Rulez
13 juli 2008, 13:49
Ik speelde gister Chili Peppers en vandaag Kyuss hoor...
Dan koop je 2 gitaren :D tenzij je morgen nog iets totaal anders gaat spelen (dan heb je er 3 nodig)
FruscianteFan
13 juli 2008, 14:11
Ik had het er pas nog met een vriend van me over, of je nou beter een allrounder kan hebben of gitaren die elk op een eigen gebied gespecialiseerd zijn. Een aantal voordelen voor een allrounder:
- Is goedkoper, kan dus meer geld uitgeven aan 1 gitaar
- Je kent je gitaar door en door, omdat je er maar 1 heb
- Je hebt altijd je eigen geluid bij de hand.
De nadelen:
- Gitaren die alles kunnen zijn nergens écht goed in
- Jazz en metal is moeilijk te combineren op 1 gitaar
- Het is natuurlijk minder 'cool' om met maar 1 gitaar aan te zetten.
Als je maar 1 gitaar heb ben je ook meer overgeleverd aan je amp + effecten waar je je verschillende geluiden uit moet halen. Voor mij een voordeel, maar voor veel mensen ook een nadeel.. kwestie van smaak.
Ik ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken, dus brand los: een alleskunner of een aantal goede gitaren?Eigenlijk formuleer je het verkeerd: het is niet een gitaar die alles kan of ergens goed in is. Dat ben jij. Daarmee zijn je nadelen eigenlijk ook verdwenen: natuurlijk klinkt echte ouderwetse jazz lekkerder op een ES 175 dan op een Jackson, maar het is niet alsof je geen prachtige jazz kunt toveren uit een goede gitaar met halselement door een goede amp. Dat het minder cool zou zijn? Hoe cool is het om te zien dat iemand op één gitaar zoveel stijlen kan spelen!
Eigenlijk formuleer je het verkeerd: het is niet een gitaar die alles kan of ergens goed in is. Dat ben jij. Daarmee zijn je nadelen eigenlijk ook verdwenen: natuurlijk klinkt echte ouderwetse jazz lekkerder op een ES 175 dan op een Jackson, maar het is niet alsof je geen prachtige jazz kunt toveren uit een goede gitaar met halselement door een goede amp. Dat het minder cool zou zijn? Hoe cool is het om te zien dat iemand op één gitaar zoveel stijlen kan spelen!
Jep dat is zeker zo ja... Als je kijkt naar Brian May, die heeft alleen z'n Red Special, daar haalt hij van heerlijke clean sounds tot cruncy blues tot zware distortions uit, en het klinkt allemaal even gaaf...
Jep dat is zeker zo ja... Als je kijkt naar Brian May, die heeft alleen z'n Red Special, daar haalt hij van heerlijke clean sounds tot cruncy blues tot zware distortions uit, en het klinkt allemaal even gaaf...
nou om eerlijk te zijn gebruikt ie wel wat meer gitaren, waaronder diverse niet van echt te onderscheiden namaak red specials (las ik ergens, ik ben geen geen queen kenner)
EuroCinema
13 juli 2008, 16:37
Ik heb net een nieuw 335-model (heritage H535) en die kan jazzen, funken, rocken en bluesen. Die veelzijdigheid is wel prettig hoor. Van de week ga ik bijvoorbeeld bij een bevriende zanger wat inspelen en dan kan ik met 1 gitaar dus alles doen wat ons op dat moment leuk lijkt.
nou om eerlijk te zijn gebruikt ie wel wat meer gitaren, waaronder diverse niet van echt te onderscheiden namaak red specials (las ik ergens, ik ben geen geen queen kenner)
Soms, heel soms gebruikte hij idd zo'n namaak red special. Soms gebruikte hij wel eens telecasters, maar dat is allemaal sporadisch..
Tupelo
13 juli 2008, 17:14
Gewoon een Blade.
Misschien moet je wat tweaken met de VSC; maar van metal tot jazz. :cooler:
En nog allemaal vrij overtuigend ook.
Het hangt er gewoon vanaf hoe dicht je bij bepaalde sounds wil komen. Als 'in de buurt' genoeg is ben je met een H-S-H superstrat (met liefst de hums ook splitsbaar) behoorlijk veelzijdig en zu lje een hoop sounds kunnen maken, afhankelijk van je eigen kwaliteiten als speler natuurlijk.
Maar de echte volle sound, daar heb je dan toch echt weer een dikke plak mahonie voor nodig en dat lekkere glazige, dat lukt dan toch weer beter op een lekker licht stukje elzen of essen, kortom: écht goed wordt het pas als je voor de stijlen die je wil spelen een specifieke gitaar hebt, maar een noodzaak is het niet.
Ik ben ooit begonnen met een Epi LP met splitsbare SD's. Echt lekker klinken deed dat ding niet en ondanks de veelzijdigheid heb ik dat ding verkocht, ondanks de sentimentele waarde. Als je andere gitaren vele malen beter klinken heeft het weinig zin. Afijn, toen ook nog een Godin LGX gehad met een vijfstanden switch, waar een mengeling van single coil en humbucker sounds uit te halen was, maar toch had die gitaar gewoon zijn eigen sound met kleine nuances, het werd er eignelijk geen alleskunner mee.
Naast mijn twee 'specifieke' gitaren heb ik nu een vintage budget gitaar die dankzij twee erg lekkere Bareknuckles behoorlijk oké is gaan klinken en dankzij splitschakeling en faseschakeling ook veel sounds kan halen. Op dit moment voor mij absoluut een 'alleskunner'. Maar ligt dat aan het feit dat deze gitaar zich daar beter voor leent, aan de pickups, aan het feit dat ik nu, een paar jaar later, iets beter speel of in ieder geval meer ervaring heb? You tell me.
Eigenlijk formuleer je het verkeerd: het is niet een gitaar die alles kan of ergens goed in is. Dat ben jij. Daarmee zijn je nadelen eigenlijk ook verdwenen: natuurlijk klinkt echte ouderwetse jazz lekkerder op een ES 175 dan op een Jackson, maar het is niet alsof je geen prachtige jazz kunt toveren uit een goede gitaar met halselement door een goede amp. Dat het minder cool zou zijn? Hoe cool is het om te zien dat iemand op één gitaar zoveel stijlen kan spelen!
volledig mee eens!
en ik ben van mening dat een echte strat of lp het veelzijdigste is.
Waarom?
Bijna allen gitaren zijn van deze 2 modellen afgeleid en de meeste gitaristen spelen op een van deze 2 gitaren...
Zo simpel is het toch gewoon? Les Pauls en Stratocaster zijn gewoon de meest verkochte modellen dus het veelzijdigste...
Thundermane
13 juli 2008, 17:56
En van de twee (Les Paul en Stratocaster) is denk ik de Strat het meest veelzijdig.
Jeroen76
13 juli 2008, 18:07
tja, veelzijdigheid tegenover veel gitaren.
De meeste goede gitaristen zullen het meeste dat ze spelen uit die ene gitaar kunnen halen. Dus meer gitaren lijken overbodig. Toch, als je specifiek een bepaalde sound wil, zul je naar een bepaalde combi gitaar+Amp moeten gaan. Tot zover is eigenlijk alles al gezegd.
Alleen..................GAS !! Dat is de reden dat de meesten onder ons toch minimaal 3 gitaren hebben. Omdat je weer een mooie plank zag staan en hij speelde zo lekker en er was weer ruimte op de creditcard. Tja en dan moet je wel een reden verzinnen om je aankoop te verantwoorden. Dus dan kom je met die bekende smoes, dat je 'm nodig had voor die speciale sound uit dat nummer van Gun's 'n Roses.
Maar het blijft GAS
Jeroen
Soundscape
13 juli 2008, 18:24
De vreselijke terreur van GAS treft vroeg of laat elke gitarist wel. :satisfie: Alleen de heel sterken kunnen het bij 1 of 2 gitaren houden (of degenen met beperkte middelen).
Anyway het gaat niet alleen om veelzijdigheid, maar ook om het hebben van 'aparte' geluiden die het hebben van een bepaalde gitaar min of meer rechtvaardigen. Zo klinkt mijn Mustang heel anders dan de meeste elektrische gitaren, maar is het qua veelzijdigheid niet een heel sterke gitaar. Echter, als je veel 'smaakjes' hebt qua gitaren, kun je op die manier verschillende unieke sounds maken. Dat kan natuurlijk ook met amps en fx, maar da's toch minder leuk dan een paar mooie plankies hebben staan!
Thundermane
13 juli 2008, 19:14
Wat is toch dat GAS? ik kom het vaker tegen op dit forum... maar ik kan het nog steeds niet plaatsen :p
Soundscape
13 juli 2008, 19:47
GAS staat voor gear acquisition syndrome, oftewel de innerlijke bijna onweerstaanbare drang die de meeste gitaristen vroeg of laat treft om maar zoveel mogelijk spullen te kopen.
Zie ook topic GAS (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=110977)
GAS is gewoon DE menselijke eigenschap! Ieder mens heeft altijd de drang om meer te hebben, presteren en verder te komen... daar is ons hele leven op gebaseerd.... Iedereen heeft in zijn eigen opzich last van GAS. Een gitarist krijgt er dus niet vroeg of laat last van, maar heeft het gewoon al;)
Als ik 1 gitaar zou moeten kiezen zou het geen "alleskunner" zijn, dan nog liever een "beperkte" gitaar die te gek is in wat ie kan. Een P90 Goldtop, een telethinline, een 335..., een karakter ding dus.
Maar wel een goeie he, een historic, customshop of gewoon een oude. Hoe goed ze ook zijn, een superstrat die een beetje strat/tele en LP kan doen.. daar wordt ik dan niet vrolijk van.
Je moet vrolijk worden van je gitaar lijkt me.
Ibanez666
13 juli 2008, 20:33
Met een gitaar met splitbare humbuckers (HB-SC-fase) kom je een heel eind lijkt me
Luke-wannabe
13 juli 2008, 21:26
Een specialist op meerdere gebieden is beter. Ibanez Rg-tjes zijn zogenaamde alleskunners, maar het klinkt eigenlijk naar niks.
Een goede Les Paul, Tele of 335 is de veelzijdigste gitaar denk ik.
De Taylor T 5 is door David Hosler van Taylor ontworpen om zijn zoon, die in een top-veertig band speelt, van het gitaartje-wisselen te verlossen. Van alle gitaren die ik ken komt die inderdaad het dichtst bij het begrip "allrounder". Ik heb er één, en het is een ontzettend leuk ding, wat lekker speelt en ook allerlei sounds kan produceren die uniek zijn, een Gibson L 5 met een Schertler-pickup onder het bovenblad bijvoorbeeld. Toch zal ik er nooit mijn Strat, Les Paul, Mosrite, Rickenbacker enzovoort voor wegdoen, omdat ik die nou eenmaal heb... GAS !
Wizz
Powered by vBulletin® Version 4.1.10 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.