Het grote "Goede gitaar maar van het verkeerde merk" topic. [Archief]

Wouter J

25 juni 2008, 20:45

Laten we het eens hebben over merken die af en toe een beetje te duidelijk naar andere merken keken en met instrumenten aan kwamen die ontegenzeggelijk goed waren maar niet bij de naam van het merk dat ze droegen hoorden.

Neem Ibanez: toen zij in 1987 Steve Vai als endorser strikten en hun RG series op de wereld loslieten was dat een enorm succes, het vestigde Ibanez als HET merk voor metal gitaristen, en die naam hebben ze nog steeds. Maar in 1988 kregen de hoge heren van Ibanez in de gaten dat een toendertijd klein bedrijf genaamd PRS hoge ogen aan het gooien was met zeer vakkundig gemaakte handbouw instrumenten. Ibanez rook geld en stuurde hun R&D afdeling er op af om te zien of het mogelijk was dat Ibanez zelf ook een dergelijke gitaar zou kunnen gaan maken. Het resultaat was de "Artfield" series.
http://www.ibanez.co.jp/anniversary/161/1.jpg
Maar de verwachtte verkoop cijfers bleven uit, want als mensen een PRS wilde hebben dan kochtten ze een PRS, niet een Ibanez die er op lijkt.

Fender is een ander merk wat zich er door de jaren heen er schuldig aan heeft gemaakt om graantjes van anderen proberen mee te pikken en nooit met succes. In de jaren zestig huurde Fender de duitse gitaarbouwer Roger Rossmeisl in om de catalogus uit te breiden met nieuwe modellen die mensen van merken zoals Gibson en Guild moesten aan trekken. Met Rossmeisl, die eerst bij Rickenbacker de zeer succesvolle 300 series semi accoustische gitaren en de 4000 serie basgitaren had ontworpen was de "Right man for the job" dachten ze. Rossmeisl ging aan het werk en bracht een aantal zeer ON-Fender Fenders op de markt. De Coronado, de LTD en een lijn van accoustische gitaren met aangeschroefde halzen, maar het toppunt was toch wel de Montego.
http://www.vintageguitars.org.uk/graphics/fender72p16.jpg
De Montego was bedoeld als het absolute topmodel van Fender, maar slaagde er niet in om het verkoop succes te worden wat de mensen bij Fender voor ogen hadden. De enige Fender gitaar van Rossmeisl's hand die wel een succes werd was de Thinline telecaster die nu nog steeds volgens Rossmeisl's principe word gemaakt.

Orpheo

25 juni 2008, 20:52

wouter, weer een leuk topic :) leuke weetjes, maar de foto van de montego doet 't niet.

RoelTM

25 juni 2008, 20:53

EDIT: ik post 'm en nu oet die foto het ineens wel... :sneaky:

Wouter J

25 juni 2008, 20:56

http://www.vintageguitars.org.uk/fender70p17.php

Voor als de foto het weer niet doet.

Pepe

25 juni 2008, 20:59

.. en the point is?

Dat jatten wordt over en weer gedaan hoor. Gibson heeft zijn 339 van de Ibanez As serie en de firebird is gewoon een omgekeerde strat volgens de ontwerper zelf. En zonder Gibson geen PRS of Hamer - niet zo tenminste- en zonder Fender (en een beetje Eddie v.H) geen superstrat, de naam alleen al..

Echte originele ontwerpen zijn zelden succesvol, gitaristen zijn een traditioneel volkje.

Orpheo

25 juni 2008, 21:12

onze_jef

25 juni 2008, 21:12

Leuk topic!

Inderdaad, ze stelen allemaal van elkaar, maar dat maakt de verhalen niet minder leuk, integendeel.

Keesz

25 juni 2008, 22:03

Heeft gibson ook ooit is niet zo'n stunt uitgehaald om fender players te lokken met zo'n super strat?? volgens mij had dat ding zo'n hockey stick headstock en een floyd...ben alleen de naam kwijt!!

leuk topic!

Orpheo

25 juni 2008, 22:25

Bram+

25 juni 2008, 22:35

Neem Ibanez: toen zij in 1987 Steve Vai als endorser strikten en hun RG series op de wereld loslieten was dat een enorm succes, het vestigde Ibanez als HET merk voor metal gitaristen, en die naam hebben ze nog steeds. Maar in 1988 kregen de hoge heren van Ibanez in de gaten dat een toendertijd klein bedrijf genaamd PRS hoge ogen aan het gooien was met zeer vakkundig gemaakte handbouw instrumenten. Ibanez rook geld en stuurde hun R&D afdeling er op af om te zien of het mogelijk was dat Ibanez zelf ook een dergelijke gitaar zou kunnen gaan maken. Het resultaat was de "Artfield" series.

Maar de verwachtte verkoop cijfers bleven uit, want als mensen een PRS wilde hebben dan kochtten ze een PRS, niet een Ibanez die er op lijkt.
Ibanez heeft inderdaad wel vaker geprobeerd andere markten aan te boren. Al vaker hier gepost, maar wel een mooi voorbeeld:
http://i106.photobucket.com/albums/m251/bramboerboom/body.jpg
http://i106.photobucket.com/albums/m251/bramboerboom/carbiosj.jpg
Ibanez heeft begin jaren 90 geprobeerd zulk soort gitaren aan de man te brengen onder de naam 'Starfield'. Eigenlijk een soort telecaster, met mahonie/esdoorn body, maar ook met Ibanez-achtige hals en AANJ. Ibanez was inderdaad voor metalheads, en dit zou meer moeten aanspreken bij de 'Indie'-achtige gitarist. Ook fantastisch geflopt natuurlijk.

Wouter J

25 juni 2008, 23:10

En Fender heeft op hun beurt weer geprobberd met een nieuw merk mensen van Ibanez weg te lokken.

Heartfield.
http://www.karsmakers.net/stuff/pix/talonv.jpg
Het wrange aan deze gitaren was dat ze uit dezelfde fabriek kwamen als de Ibanez RG...

Het was echter niet de Heartfield serie waarmee fender bij de metallaars scoorde. Het bleek namelijk dat als Fender zichzelf bleef ze veel meer verkochtten...
http://www.chrisguitars.com/fen98floydstrat-1hb-wh.jpg
De Fender Floyd Rose Stratocaster was een verkoop succes (deze heeft wat modificaties ondergaan) en leidde zelfs tot een heus signature model voor Richie Sambora.
http://i150.photobucket.com/albums/s98/dragongoff/samboracasecandywhite.jpg

RoelTM

25 juni 2008, 23:13

macwilliams

25 juni 2008, 23:14

Ibanez heeft inderdaad wel vaker geprobeerd andere markten aan te boren. Al vaker hier gepost, maar wel een mooi voorbeeld:
http://i106.photobucket.com/albums/m251/bramboerboom/body.jpg
http://i106.photobucket.com/albums/m251/bramboerboom/carbiosj.jpg
Ibanez heeft begin jaren 90 geprobeerd zulk soort gitaren aan de man te brengen onder de naam 'Starfield'. Eigenlijk een soort telecaster, met mahonie/esdoorn body, maar ook met Ibanez-achtige hals en AANJ. Ibanez was inderdaad voor metalheads, en dit zou meer moeten aanspreken bij de 'Indie'-achtige gitarist. Ook fantastisch geflopt natuurlijk.
ieieieieieieieieieieieieieuuuuuuuuuuwwwwww

En dan vond ik teles al niet mooi.
Leuk topic trouwens.

Wouter J

25 juni 2008, 23:26

doet me een beetje denken aan die gitaar (een van de vele gitaren) van Muse, is dat het zelfde model ofzo?

Nou nee...
http://www.buddyhawke.com/images/Chrome_Manson.jpg
Die speelt namelijk op custom instrumenten van Hugh Manson.

barno

25 juni 2008, 23:43

Nou nee...
http://www.buddyhawke.com/images/Chrome_Manson.jpg
Die speelt namelijk op custom instrumenten van Hugh Manson.

ben ik de enige die deze gitaar qua vorm echt niet kloppen vindt?

bass blom

25 juni 2008, 23:45

ben ik de enige die deze gitaar qua vorm echt niet kloppen vindt?

nee, ik ben het met je eens.

richwoodplayer

25 juni 2008, 23:46

ben ik de enige die deze gitaar qua vorm echt niet kloppen vindt?

nee, ik vind hem ook niet kloppen, net een niet helemaal ronde les paul met een te hoge linker bove hoek?
niet helemaal mijn smaak :???:

macwilliams

25 juni 2008, 23:46

ben ik de enige die deze gitaar qua vorm echt niet kloppen vindt?Je bent niet de enige, over smaak valt te twisten maar deze is wel heel erg uit verhouding.

niekb

25 juni 2008, 23:47

http://www.backstreetsymphony.co.uk/g3.jpg

Washburn RS-8V uit 1987, kort in productie geweest maar door de vergelijkenis met PRS gestopt.

I like it, ondanks dat ie helemaal in zwart is.

niekb

25 juni 2008, 23:48

ben ik de enige die deze gitaar qua vorm echt niet kloppen vindt?

Ik vind m ook niet kloppen, totaal niet in verhouding..

Wouter J

26 juni 2008, 00:05

http://www.backstreetsymphony.co.uk/g3.jpg

Washburn RS-8V uit 1987, kort in productie geweest maar door de vergelijkenis met PRS gestopt.

I like it, ondanks dat ie helemaal in zwart is.

Ze hebben er eentje bij de Plug in Amsterdam in paars.

pupanus1

26 juni 2008, 00:12

Orpheo

26 juni 2008, 00:38

lelijk ding! maar die knoppen zijn wel mooi gedaan. (het verzinken).

Luke-wannabe

26 juni 2008, 00:57

Volgens mij bespeeld de 2de gitarist (Izzy toen?) van Guns op zon gitaar in Sweet Child o' Mine.

Edit: Ja kijk maar http://www.youtube.com/watch?v=oobDQ0vdm8M

RobertoL

26 juni 2008, 08:21

richwoodplayer

26 juni 2008, 09:02

http://www.backstreetsymphony.co.uk/g3.jpg

Washburn RS-8V uit 1987, kort in productie geweest maar door de vergelijkenis met PRS gestopt.

I like it, ondanks dat ie helemaal in zwart is.

ik vind deze eigenlijk wel wat hebben :)
als ik hem had zou ik alleen wel de tremolo eraf halen, ik speel lekkerder zonder dat gepiel met dat ding :satisfie:

Axelll

26 juni 2008, 09:10

ik vind deze eigenlijk wel wat hebben :)
als ik hem had zou ik alleen wel de tremolo eraf halen, ik speel lekkerder zonder dat gepiel met dat ding :satisfie:

Hahahaha!

Right....

Fender75

26 juni 2008, 09:19

In principe zou je hier bijna de hele vroegere collectie van ESP's kunnen posten :seriousf:

http://people.cs.uchicago.edu/~cizmirli/Pictures/ESP%20Old%20School%20Eclipse/Eclipse0001.JPG

De oude Eclipse, voordat hij werd omgevormd naar het Les Paul model

Ik vind deze echt niet onaardig moet ik zeggen! Dat Manson ding slaat de plank volledig mis, die ziet er niet uit vind ik!

Mr.Fingers

26 juni 2008, 10:55

Fender's antwoord op de Gibson ES335, de Starcaster

http://www.jetenginesound.com/starcasterfront.jpg

Een redelijke flop, dus maar beperkt gemaakt, en nu belachelijk veel geld waard (er staat al een tijdje een op 2ehands.be te koop voor 3000€)

Orgasmocaster

26 juni 2008, 15:31

Wouter, de Artfield series waren niet alleen prs kopieen! ik heb met een gitarist in een band gespeeld die zo'n 30 frets artfield had.. apart model, met exoties hout gemaakt en speelde heerlijk. er zijn nog veel mysteries rond de artfield lijn.
ik heb me trouwens altijd afgevraagd of er een soort connectie zit tussen de artfield, heartfield en starfield.. behalve dat ze door fujigen zijn gemaakt..

http://www.ibanezartfield.com/wp-content/uploads/2008/02/afd45bg01.jpg

betreffende de Heartfields.. de Talon's lijken inderdaad veel op de RG's... maar ze spelen 10x fijner! ik heb er zelf 3 en ze zijn alledrie fantasties..
zelfde geldt voor mijn Heartfield Elan... het zou een fender copie zijn van de PRS stijl.. maar die van mij speelt op zn minst zo goed als een prs :)

Richwood lover, je bent hilarious!!

pupanus1

26 juni 2008, 15:59

ik weet nou echt niet wat ik van die gitaar moet vinden, aan de ene kant vind ik m super bruut aan de andere kant is het ook wel een beetje een gedrocht

Kaboemba

26 juni 2008, 21:22

Kijk da's een topic naar mijn hart.

Gitaren die net ff anders zijn hebben mijn voorkeur en dan het liefst van verrassende kwaliteit.

Heb een larrivee strat en een larrivee tele, van de tele moet ik nog is foto's posten.
Larrivee heeft het ooit, en nu trouwens weer, is geprobeerd op de solid body markt. Paar geweldige gitaren gemaakt met echt top materiaal.
Weet niet of de strat nog standaard is mij hij heeft b.v. evans elementen, ebben toets en pratige hout. Super vakmanschap. Over het uiterlijk kan je van mening verschillen.

http://inlinethumb12.webshots.com/8843/2450812540050703540S600x600Q85.jpg
Zal de tele straks is even op de foto zetten en posten als ik tijd heb.

jonesd

27 juni 2008, 08:29

Kakihara

27 juni 2008, 09:04

RobertoL

27 juni 2008, 10:07

barno

27 juni 2008, 10:18

die Starcaster is idd vet, alleen: very ugly headstock alarm

Noid

27 juni 2008, 10:26

Hohner Revelation RTX: Wilkinson tremolo en rollernut, Schaller stemmechanieken. Alder body, rosewood toets, nickel silver frets. 24 frets. Ontwikkeld door een team rondom Trevor Wilkinson. De gitaren werden gebouw in Tsjechoslowakije begin jaren 90. Er zit een aparte toonregeling in, waarmee je (in theorie) veel verschillende types gitaren kunt benaderen. Geen groot verkoopsucces geworden, ondanks de kwaliteit en bespeelbaarheid. waarschijnlijk door de vorm en de naam Hohner. Waren ook dure gitaren voor die tijd: ongeveer 1500,- gulden, daarvoor kocht je toen makkelijk een les paul studio.
http://i47.photobucket.com/albums/f186/DikkeAb/CIMG6032.jpg

Hieronder een pre-poductiemodel, met 27 frets. Handgemaakt in Frankrijk (de prototypes werden door een franse gitaarbouwer gemaakt), het type bodyhout weet ik niet zeker, voor de rest dezelfde specs. Alleen wel veel afwijkende details t.o.v. het productieproces (geen serienummers, andere overgang body neck etc.)

http://i47.photobucket.com/albums/f186/DikkeAb/CIMG6014.jpg

RobertoL

27 juni 2008, 10:27

die Starcaster is idd vet, alleen: very ugly headstock alarm

ja, hij heeft wat van die keytone

http://www.musikhl.net/bilder/gitarren/e-gitarren/EGT103-TIGER-03.jpg

telecastermaster

27 juni 2008, 14:25

http://81.169.170.65/beyers/ebay/hmt2.jpg

7ender Heavy metal precision bass met acoustische brug :o

Tupelo

27 juni 2008, 20:20

Volgens mij dingt mijn Telesonic redelijk mee voor dit topic.
Chambered body; Dearmond 2k's.
Schijnt ook na de overname van Gretsch (of is het Gretch) in elkaar geflansd te zijn. :D

http://i76.photobucket.com/albums/j25/Tupelo1011/1998_Fender_Tele-Sonic_N8352458.jpg

Lexvandoef

27 juni 2008, 20:38

Maar die is dan wel weer echt gaaf en 'klopt' ook.

Pepe

27 juni 2008, 21:57

Fender's antwoord op de Gibson ES335, de Starcaster

http://www.jetenginesound.com/starcasterfront.jpg

... en Gibson's antwoord op de starcaster, de Vegas.
http://www.audio-electric-shop.de/shop/catalog/images/Gibson-Vegas-HR-ds.jpg

artnaz

27 juni 2008, 22:22

Mooi topic... :) Heb echter op dit moment weinig nieuws meer toe te voegen...

rickert

27 juni 2008, 23:45

... en Gibson's antwoord op de starcaster, de Vegas.
http://www.audio-electric-shop.de/shop/catalog/images/Gibson-Vegas-HR-ds.jpg
Ik was hem net vergeten/had hem net verbannen uit m'n GASlijst!! VERDOMME!!!

vulvasonic

28 juni 2008, 02:22

Er zijn een paar dingen die we sinds de intrede van de electrische gitaar, en dan met name de solid body gitaar, inmiddels wel mogen concluderen.

De meeste grote merken zijn vanaf het begin van de ontwikkeling van de electrische gitaar betrokken geweest en hebben allen op hun eigen manier hun eigen ideeën gehad en gebruikt om de beste electrische gitaar te kunnen leveren. Gitaristen hadden dan ook maar weinig keus. Het duurde niet lang voordat andere merken goedkopere alternatieven aanboden op basis van de populaire modellen van de grote jongens. Voor de professionele gitarist waren deze gitaren geen serieuze optie.
Hieruit ontstond de volgende situatie (en ik beperk me voor het gemak even tot de twee grootste, of bekendste merken; Fender en Gibson:
Gibson WAS al groot en stond al decennia lang bekend als een goed en betrouwbaar merk. Toen Gibson door de komst van de Fender Telecaster (Broadcaster - Esquire) min of meer gedwongen werd om zelf ook solid body electrics te gaan fabriceren, hadden ze het voordeel van hun bekendheid, ruime ervaring en daarmee tevens hun betrouwbare uitstraling. De ECHTE serieuze gitaristen kozen massaal voor Gibson. Bedenk je wel dat country, swing, pop en rock 'n roll destijds nog niet als 'serieus' werd aangezien.
De gitaren van Fender werden echter langzaam maar zeker steeds populairder onder juist die minder serieuze genres, de genres van de jeugd en van de toekomst.
De twee merken spraken dus maar een beperkt deel van hun potentiële afzetmarkt aan. Het verschil tussen het Gibson-geluid en het Fender-geluid was groot.

We maken even een sprongetje naar het begin van de jaren 60. Rock 'n Roll, 'pop' en surf muziek (om maar een paar genres te noemen) waren inmiddels BIG BUSINESS geworden. Ondanks het feit dat de grote serieuze gitaristen nog steeds een duidelijke voorkeur hadden voor de Gibsons (vooral toch ook de jazz-modellen), had iedere sessie-muzikant altijd wel een Telecaster bij de hand, omdat het geluid ervan mateloos populair was, uniek vanwege de klank, niet te evenaren door welke Gibson dan ook en toch vooral ook veel gevraagd werd.
De markt voor de electrische gitaar was nog maar jong en er lag een hele wereld voor het grijpen.
Fender wilde graag serieus genomen worden en probeerde de jazzjongens te lokken met de Jazzmaster, die volgens de principes van Leo Fender zelf de ULTIEME jazzgitaar zou zijn. Leo sloeg de plank echter volledig mis (ooit een jazzgitarist met een Jazzmaster gezien?). Ondanks deze 'misser' bleek de gitaar een succes bij de jongeren.
Gibson wilde uiteraard ook een graantje meepikken van het succes van Fender, maar bleek nog niet opgewassen tegen de populariteit van Fender.
Dit alles (heel bovenstaand verhaal) speelde zich af in een tijd dat beide merken nog heel erg bezig waren met het perfectioneren van hun eigen gitaren en daarmee hoopten hun concurenten te kunnen aftroefen.
Ondertussen groeide een hele generatie van jonge, beginnende gitaristen op die zich, zoals dat nu nog steeds gebeurd, allen lieten inspireren door hun helden. En die helden speelden allemaal op modellen van Fender en Gibson die nu nog steeds tot de meest populaire modellen gerekend mogen worden.
Slechts enkele merken maakten faam met een aantal modellen die zich op een goede manier wisten te onderscheiden van Fender en Gibson. Gretsch maakte fantastische gitaren van zeer grote kwaliteit en ook Rickenbacker had niet te klagen over succes.
Door een toevallige samenloop van omstandigheden kwamen bijna alle grote merken terecht in een periode waarin de kwaliteit van de gitaren achteruit ging en waarin men, gedwongen door zakenlieden, zich ging richten op marktuitbreiding door schaamteloos modellen op de markt te brengen die wel heel veel weg hadden van hun directe concurenten.
Fender had echter inmiddels allang een eigen smoel en een geheel eigen uitstraling, evenals Gibson. En gitaristen konden en wilden zich niet identificeren met (bijvoorbeeld) een Fender dat moest klinken als een Gibson. Als ze een Gibson wilden, dan kochten ze wel een Gibson.
Deze modellen zijn feitelijk allemaal een flop geworden.
En nu zou de rol van bijvoorbeeld Ibanez moeten komen, maar het is inmiddels al zo laat dat ik zojuist besloten heb dit verhaal morgen maar af te maken.

Mijn excuses hiervoor...... :seriousf:

Geoffrey

28 juni 2008, 09:39

ik vind deze eigenlijk wel wat hebben :)
als ik hem had zou ik alleen wel de tremolo eraf halen, ik speel lekkerder zonder dat gepiel met dat ding :satisfie:

Dit kom ik nu eens in bijna ieder topic tegen : als ik dit zou hebben..als ik dat zou hebben..

Pepe

28 juni 2008, 12:21

Er zijn een paar dingen die we sinds de intrede van de electrische gitaar, en dan met name de solid body gitaar, inmiddels wel mogen concluderen.

De meeste grote merken......

Mooi verwoord Vulvie, geen speld ertussen. Jammer dat Guild een beetje inzakte kwa solid body maar die naam hoort ook wel thuis in het rijtje "groten".
Daarnaast heb ik nog een persoonlijk zwak voor Burns die weer juist ten onder ging door vernieuwingen.

In je tweede deel een hoofdrol voor Hamer en Dean neem ik aan, de boogies
onder de gitaren. Je neemt een LP standard en geeft hem een LPjunior vorm en dan krijg je dit.
http://guitarguru.typepad.com/my_weblog/images/2007/12/06/original_ad.jpg

of in het geval van Dean, je neemt een Explorer en kruist dat met een V en voila...

http://www.deanguitars.com/userpics/lib3/80CBML.JPG

en dan heb je nog BC Rich natuurlijk, maakten mooie dingen voor ze zich net als Dean op de metal markt stortten..
http://www.rocknrollvintage.com/prodimages/80%27s%20B.C.Rich%20Two%20Faced%20Bich%20Doulblene ck%20Natural.jpg

Mr.Fingers

28 juni 2008, 12:57

Fender wilde graag serieus genomen worden en probeerde de jazzjongens te lokken met de Jazzmaster, die volgens de principes van Leo Fender zelf de ULTIEME jazzgitaar zou zijn. Leo sloeg de plank echter volledig mis (ooit een jazzgitarist met een Jazzmaster gezien?). Ondanks deze 'misser' bleek de gitaar een succes bij de jongeren.

Ja, Joe Pass durfde wel eens een Jaguar of Jazzmaster te gebruiken (Jaguar tijdens z'n Synanon-jaren) Jazzmaster daarna.

http://youtube.com/watch?v=2IDvFRqo04g

Blend

28 juni 2008, 13:22

ben ik de enige die deze gitaar qua vorm echt niet kloppen vindt?

hij klopt zo erg niet dat het juist weer heel gaaf is..

http://www.buddyhawke.com/images/Chrome_Manson.jpg

Morpheus

28 juni 2008, 14:34

... en Gibson's antwoord op de starcaster, de Vegas.
http://www.audio-electric-shop.de/shop/catalog/images/Gibson-Vegas-HR-ds.jpg
een antwoord dat 30 jaar op zich heeft laten wachten. plausibel? denk 't niet. Ik denk dat dit een gibson-experimentje was, meer niet.

Pepe

28 juni 2008, 15:49

het was meer.. euh.. een geintje...:)

ik dacht dat dat wel duidelijk was...

Morpheus

28 juni 2008, 16:29

hij klopt zo erg niet dat het juist weer heel gaaf is..

http://www.buddyhawke.com/images/Chrome_Manson.jpg
de halspup zit op de verkeerde plek (te laag). ik vind 'm daarnaast ook bruut lelijk.

Wouter J

29 juni 2008, 01:49

Vind ik nou ook best wel de moeite, al vraag ik me af waarvoor die vijfde knop dient (volume ? tone ?)

Die vijfde knop is een master volume.

Okee verder met waar deze thread over gaat. Want het ziet er naar uit dat somigen van jullie niet helemaal door hebben waar het over gaat. Het gaat over gitaren die zo ver van de naam en doelgroep van het merk dat ze dragen afwijken dat iemand zou kunnen zeggen dat ze van een ander beroemd merk zijn.

Die Fender HM bas valt dus af want het is in Feite een Fender Precision, niet iets soortgelijks van een ander merk.

De ESP eclipse valt ook af want het is wel het type gitaar wat je van een merk als ESP verwacht, zij zijn een merk wat zich op metal gitaristen richt en die Eclipse is daar een goed voorbeeld van: een typische ESP.

De Gibson Vegas is geen antwoord op de Starcaster, waarom zouden ze eigenlijk? Want de Fender Starcaster vormde geen enkel gevaar voor ze.

Goed terug naar het onderwerp. In de vroege jaren zeventig huurden de hoge omes van Rickenbacker voormalig Fender-goeroe Forest White in om een lijn van gitaren en basgitaren te ontwikkelen die specifiek voor de kleinere beurs bedoeld waren en gemakkelijker te maken dan hun lang lopende reeksen. Het resultaat was de 430 serie.
http://www.rickbeat.com/modelslibrary/430/430-fran-frontfull.jpghttp://www.rickbeat.com/modelslibrary/430/430-fran-backfull.jpg
Deze gitaar en de gelijke 3001 bas lieten heel duidelijk zien bij welke company White eerst had gewerkt. De modellen bleven vrij lang in de running en werden vrij vaak ge-update met actieve electronica, betere hardware en Eagles gitarist Glenn Frey kreeg een versie als zijn signature model. Niettemin zijn deze "Fender-backers" nooit het succes geworden wat Rickenbacker voor ogen had en liefhebbers van het merk mijden deze gitaren ook als de pest.

Het is altijd even achter je oren krabben als een merk bekend van acoustische gitaren met electrische gitaren aankomt zetten, en al helemaal als die electrische gitaren de plank finaal misslaan. Ovation bijvoorbeeld heeft een lange geschiedenis van mislukte pogingen om een succesvolle solid body te lanceren.
http://www.vintage-guitars.se/1973_Ovation_Breadwinner_white.jpg
De "Breadwinner" en gelijke "Deacon" waren vanuit het standpunt om een zo goed mogelijk spelende en aanvoelende gitaar te ontwerpen, ergonomie was het woord. Maar de styling schrok de meeste mensen af.
In de vroege jaren tachtig probeerde Ovation een lijn van solids in japan te laten maken onder de noemer van de "Ultra" serie. Die serie flopte genadeloos omdat opnieuw de styling te gewaagd was, al heeft de serie nu een opleving dankzij Josh Homme die twee Ovation Ultra GP gitaren bij Queens of the stoneage gebruikt. Eastwood brengt nu een (niet al te matchende) kopie op de markt om aan de vraag te voldoen.
http://www.guitarmaniacs.de/html/users/irgendeiner/8AV67-Applausetotal4_k.jpg
Een nog zeldzamere versie van de Ultra GP: de in Korea gemaakte Applause GP, er zijn maar 400 exemplaren gemaakt voordat Ovation er voorgoed de plug uit trok.

Toen Kaman music Hamer guitars overkocht was het niet meer nodig voor Ovation om zich aan solidbodies te wagen. En het is dus nog maar de vraag of Ovation's nieuwe VXT hybrid zal aanslaan. Naar in mijn ogen gaat ook deze gitaar roemloos ten onder voor de simpele reden dat hij niet past bij het type gitaar dat iemand zich inbeeld bij het horen van de merk naam "Ovation"

Morpheus

29 juni 2008, 02:05

@wouter: leuke pots :)

maar: die Pbass van Fender is echt wel een bass van het verkeerde merk; ze mixen 2 modellen in 1 vorm, en dat is dus welicht een goeie gitaar, maar van een verkeerd merk :) ESP ofzo, of ibanez, was d'r wel mee weg gekomen. fender niet.

Wouter J

29 juni 2008, 02:16

Charvel brandde zijn vingers bij de release van de Surfcaster in de vroege jaren negentig.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/9a/Charvel_Surfcaster.jpg/200px-Charvel_Surfcaster.jpg
Bedoelt om tegemoet te komen aan de opkomende indie-scene, de surfcaster was een geslaagde mix van Rickenbacker, Fender Jazzmaster en Danelectro styling, geslaagd in looks wel te verstaan want een verkoop succes werd de Surfcaster nooit en het grappigste is dat de grootse fan van de Surfcaster uit de kant kwam waar Charvel eigenlijk nog de beste omzet van krijgt: de metal kant. Anthrax gitarist Scott Ian gebruikte een surfcaster voor een best lange periode. Na vijftien jaar werd in 2005 bij de overname van Fender, de Surfcaster eindelijk ten ruste gelegd.

Denk je aan Gretsch dan denk je aan mooie slanke en wijde hollowbody gitaren en die sprankelende twang waarom ze bekend staan, modellen zoals de Nashville, de Country Gentlemen, de White Falcon. Het was dan ook heel vreemd toen Gretsch in de jaren zeventig ineens de aankondiging van "the Beast" maakte.
http://www.2ndstringguitars.com/Testimonials/IMAG029A.JPG
De Beast was een poging van Gretsch om het hardrockende publiek te bekoren. Hij kwam met Dimarzio humbuckers, een aangeschroefde hals, en een Fender achtige non-trem brug. De folders die Gretsch toen uitbracht om promotie voor de Beast serie te maken hadden als slogan "The Beast has arrived!" waarop de meeste gitaristen kennelijk zoiets van "The beast has arrived, shoot it!" hadden.

Gibson heeft vaker geprobeerd om klanten van Fender weg te halen, maar ik haal even de meest bekende aan.
http://www.guitarshop.net/gibson/m3stealthkoafront1.jpg
De M3 had alles, elke mogelijke pickup combinatie, 24 frets, een Floyd Rose, ongehinderd speel gemak en koffer inbegrepen, kortom een winnaar. NIET DUS, want zoals ook zoveel andere merken kwam de M3 te laat uit, hij was bedoeld voor shredders maar kwam uit toen de Alt-rock scene op zijn hoogtepunt zat. Komt ook nog bij kijken dat niet iedereen op een Charvel-achtige gitaar van Gibson stond te wachtten. Gibson prijsde de M3 aan als "De droom van elke gitarist" maar hij was meer "de nachtmerrie van iedere detailhandelaar."

Pepe

29 juni 2008, 04:02

neem dan gelijk Guild mee, net zoals Rick en Gretsch hadden ze ook hun eigen solidbodies die flopten

De Polara, gebasseerd op de sg

http://www.vintage-guitars.se/1997_Guild_S-100_Polara_cherry.jpg

en de bluesbird natuurlijk
http://www.sweet-lou.com/Guild%20Bluesbird%20Flame%20Top.jpg

Pepe

29 juni 2008, 04:07

Of de Billy Bo Gretsch die weer gebasseerd is op de Guild thunderbird. Dat mag natuurlijk omdat Fender nu gewoon eigenaar is van beide merken.

http://www.modernguitars.com/imagefiles/fredgretsch/bodidguitar.gifhttp://www.tdpri.com/telephoto/data/532/t-bird_1.jpg

bass blom

29 juni 2008, 09:59

Of de Billy Bo Gretsch die weer gebasseerd is op de Guild thunderbird.

op het les paul forum zag ik gister een redelijk kwaliteit telefoon? filmpje van een optreden van 21 juni.. wel kort helaas..

http://www.gastongagnon.ca/images/4_Cheap%20Sunglasses%20finale.mpg

They rock like nobody else!
Saw them in Rutland VT this past June 21; Billy Gibbons has THE TONE my friends.
They had the crowd in their hands like that! They are truly the best rock live act in my point of vue!
http://www.gastongagnon.ca/images/4_...s%20finale.mpg (sorry for the large file)
Billy still got the same rig than past years: 3 Billy-Bo guitars (one reverse, one white and one black for the encore, his Gibson Custom Shop Les Paul Gold Top (without a toggle switch) for "Just Got Paid". The JMP-1 Marshall is still the main thing on wich he relies for his "gigantesque" tone (he changed the Furman power in his rack by these Monster Power) didn't see any Crate amps this year, only cabs on the stage (as monitors...)

Snuiter

29 juni 2008, 11:22

Gaaf topic!

Zoals al eerder opgemerkt zou je de gehele Heartfieldreeks (http://www.heartfield-central.com/) van Fender hier kunnen plaatsen. Stuk voor stuk goede gitaren echter sloegen ze niet of nauwelijks aan.

Mr.Fingers

29 juni 2008, 11:35

Fender sprong mid-jaren '60 op de kar van de 12-string. Rickenbacker had sinds 1964 door The Beatles, en daarna vooral door The Byrds een "enorme" markt aangeboord, nl: de Folkrock & Beatpop. De verkoop van (vooral) de Rickenbacker 360/12 boomde dat het een lieve lust was. Iedere rechtgeaarde folkrockgroep moest & zou minstens 1 rickenbacker 360/12 in hun gelederen hebben. Fender dacht ook een graantje mee te kunnen pikken van dit "12-string" succes, en bracht "inderhaast" de Electric XII uit. Een soort van aangepaste Jazzmaster, met twee "spiltcoil" elementen, en een rotary-switch. Guess what. Het verkocht blijkbaar toch niet zo goed als gedacht. De gitaar bleef (ondanks dat het een solidbody was) een vrij donker klinkende gitaar, en sprak de potentiele klanten niet aan. Fender had een redelijke stock XII's klaarliggen, die dan inderhaast werden aangepast tot een nieuw model, de Fender Maverick. Ook de Fender Coronado XII (een hollow-body 12-string) lostte de verwachtingen van de verkoop niet in.

http://www.smileysmile.net/images/66fenderelectricxii.jpg
Fender Electric XII

http://www.dkimages.com/discover/previews/780/611282.JPG
Fender Custom (aka. Maverick).

Ook de Fender Bass V (een soort van 5-snarige Fender gitaar-bas kruising) was maar een kort leven beschoren. De filosofie achter dit ding was basspelers hoge noten te kunnen laten spelen zonder ze hoog op de neck te jagen, door er een hoge C-snaar aan toe te voegen. Het ding had maar 15 frets. Het bereik van het instrument was van E tot Eb, hetzelfde als de 4-snarige Jazz & Precision Bass. Het ding verkocht natuurlijk voor geen meter, en werd in 1969, na 4 jaar productie, opgeheven. De restjes van de Bass V werden gemonteerd met Fender Musicmaster-onderdelen tot de Fender Swinger/Musiclander/Arrow

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7b/BassV.jpg
Fender Bass V (hier met erg zeldzame Maple toets)

http://www.fender.jp/staff_diary/archives/images/F_swinger1.jpg
Fender Swinger/Musiclander/Arrow

barno

29 juni 2008, 11:54

heel interessant topic indeed.

vind het straf te zien dat er echt wel heel opportunistisch werd ontworpen en semi-gecopieerd om toch maar mee te zijn met de steeds wisselende trends ... en als het dan niet aansloeg, de boel recupereren in nog maar es een ander model. puzzels zoals de Fender Swinger die nu natuurlijk alweer een fortuin waard zijn ...

keep it coming, die weetjes en foto's

RobertoL

29 juni 2008, 13:35

Weer een Fender fout: de Fender Katana.

Ze wilden een flying v-iets maken (ik vind m helemaal mislukt)

http://www.valvette.us/rique/images/b122800.jpg

niekb

29 juni 2008, 13:42

Pepe

29 juni 2008, 13:43

Halverwege de jaren 60 kon de fabriek van Ibanez -de Tama facility- de vraag niet meer aan en vanaf die tijd komen alle gitaren uit de Fuji Gen Gakki fabriek.

Fuji Gen Gakki is 1 van de 5 grote gitaarfacilities in Japan. De helft van de produktie was voor Ibanez die alles naar het buitenland exporteerde, de andere helft was voor de domestic markt, onder de naam Greco.

De Fuji Gen richtte zich vooral op copieen van Fender, Gibson en een enkele Dan Armstrong. Toen Ibanez in 76/77 overeenkwam met Gibson geen copieen meer te maken ontwikkelden ze een eigen Ibanez lijn met modellen als de Iceman, George Benson en Artist, de laatste copieen rolden in '79 de band af zoals de prachtige AS serie en FA. De gitaren hadden toen al de "Guild" headstock en de kwaliteit van deze "Guilds" zijn beter dan de veelgezochte "open book" headstock Ibanez gitaren (er is trouwens nooit een lawsuit geweest)

http://img403.imageshack.us/img403/9281/ibanezsa400sp4.jpg

Voor Greco is fuji gewoon doorgegaan met het produceren van copieen. Greco is eigenlijk wat Ibanez had kunnen zijn als Gibson geen roet in het eten had gegooid. De gitaren van Fuji tussen 79 en 82 komen zijn sublieme gitaren en beter gemaakt dan de Gibsons en Fenders uit die tijd. Toen Fender besloot om gitaren in Japan te laten maken werd Fuji uitgekozen, ook al omdat men een cnc router had aangeschaft en de hele Greco produktie lijn al opgezet was. Dat betekende het einde voor de Greco fender copieen maar in feite zijn de Greco sparkle en Super sounds uit 1980 dezelfde gitaren als de Fender Japanese vintage uit 1982.
http://img72.imageshack.us/img72/9327/25229451420642fc09e3in8.jpg

De Gibson copieen van Greco zijn voornamelijk solidbodies en een enkele 335, waarschijnlijk was er niet genoeg produktiecapaciteit voor de arbeidsintensieve hollow bodies, men produceerde ook nog steeds voor Ibanez modellen zoals de Artist, Scofield en later de RG serie, Satriani en Jem. Een paar jaar later zou ook Gibson zijn japanse lijn door Fuji laten maken -onder de naam Orville- en omdat er nu geproduceerd moest worden voor zowel Fender, Greco als Gibson werd besloten Gretsch -die ook Fuji had uitgekozen voor de zijn Gretsch gitaren- door te verwijzen naar de Terada fabriek. Halverwege de jaren negentig kwam Fender in bezit van Gretsch en sindsdien komen er ook Gretsches uit de Fuji Gen fabriek.

Fuji produceert momenteel o.a. de japanse Ibanez, Fender Japan, Gibson Orville en Gretsch.
http://img413.imageshack.us/img413/3356/22530rb9.jpg

Lexvandoef

29 juni 2008, 13:45

Deze vind ik er helemaal niet verkeerd uitzien. Naja 2k pups is wel een beetje magertjes, maar verder.

hoezo magertjes? Dat zijn juist goeie pups man!

Keesz

29 juni 2008, 14:10

Electra MPC lijn

Verdomd goede gitaren uit de Matsumoko fabriek, op order van SLM (saint louis music dacht ik)

Naast een paar eigen bouwsels en een paar hele vette lawsuits was electra ook erg goed bezig met de MPC lijn. Elke gitaar had achterin een compartiment waar je zogenaamde ''modules'' in kon plaatsen, er is o.a. een Fuzz, Phase shift, Flanger, Chorus..alles zegmaar op je gitaar en met 2 knoppen te bedienen, Hoewel er verscheidene bekenden zijn geweest die deze gitaren hebben bespeeld is het nooit echt een mega hit geworden.

http://www.rivercityamps.com/electra/anat_1.jpg

http://www.rivercityamps.com/electra/frampton3.jpg

http://www.rivercityamps.com/electra/x940.jpg

Tho

29 juni 2008, 14:20

De Jackson Sweet Tone.

Prachtig dingetje, speelt ook heerlijk, maar niet helemaal 'jackson'

http://static.marktnet.nl/adimg/sp45/1041787-901b-155x451-f.jpg

AriaProII

29 juni 2008, 14:41

(er is trouwens nooit een lawsuit geweest)

Niet 100% waar; de lawsuit is buiten de rechtzaal gesettled. Wat wel waar is, is dat de lawsuit enkel om de "open book" ging, en niet om de body.

Pepe

29 juni 2008, 14:49

Niet 100% waar; de lawsuit is buiten de rechtzaal gesettled. Wat wel waar is, is dat de lawsuit enkel om de "open book" ging, en niet om de body.

Je hebt of wel of geen lawsuit he, niet een beetje. De zaak heeft nooit het hof gehaald.

Tupelo

29 juni 2008, 14:53

Deze vind ik er helemaal niet verkeerd uitzien. Naja 2k pups is wel een beetje magertjes, maar verder.
'T is vooral de brugpup die wat te weinig output levert verder valt het mee.
Het is alleen voor gehoor niet bepaald fender.

Body: Chambered mahogany.
Brug: Wilkinson stop-tail.
Mensuur: 22,75.
En dan de elementen en toonregeling nog.

Toch voelt het wat spel betreft wel hetzelfde als mijn telecaster.

Vooral clean klinkt 'ie erg lekker.
Zwaar jazzy, erg donker, waarschijnlijk donkerder dan menig Gibson LP.
Dankzij de 2K's toch voldoende hoog.
Wel veel bijkomende ruis, dat dan weer wel, vooral bij High gain, dat maakt hem daartoe wat minder geschikt.

Ergens jammer want vooral in halspositie klinkt het toch wel bruut op high gain.
Opnieuw donker, maar dik met transparant hoog.

barno

29 juni 2008, 15:01

Je hebt of wel of geen lawsuit he, niet een beetje. De zaak heeft nooit het hof gehaald.

ben geen jurist maar lawsuit betekent dacht ik aanklacht (vervolging), to sue someone: iemand een proces aandoen. Hier zal er een minnelijke schikking getroffen zijn om een behandeling voor de rechtbank (court) te vermijden. maar dus wel lawsuit - geen veroordeling na uitspraak rechter

Pepe

29 juni 2008, 15:25

ben geen jurist maar lawsuit betekent dacht ik aanklacht (vervolging), to sue someone: iemand een proces aandoen. Hier zal er een minnelijke schikking getroffen zijn om een behandeling voor de rechtbank (court) te vermijden. maar dus wel lawsuit - geen veroordeling na uitspraak rechter
dat kan, volgens mij is een lawsuit gewoon een rechtszaak gezien de vertaling.
Maar soit.

Wouter J

29 juni 2008, 20:08

Nee Pepe, dit topic gaat niet over ongeoorloofde kopie gitaren uit het verleden van Ibanez en Tokai want dat waren geen pogingen om met een gelijksoortige gitaar mensen van andere merken af te pikken. Zoals de Charvel Surfcaster en de Fender Montego dat wel waren. Kopie gitaren waren zoals de naam al aangeeft kopieën, terwijl de gitaren van Rickenbacker, Fender en Gretsch originele ontwerpen waren met een duidelijke knipoog naar andere modellen om de bespelers in die doelgroep over te kunnen kopen.

De Gibson M3 was bedoelt om mensen weg te lokken bij Jackson en Ibanez maar het is wel een volledig eigen ontwerp.

De Gretsch Beast was bedoelt om mensen die hard rock op van Humbuckers voorziene Fenders speelden weg te lokken maar het was wel een eigen ontwerp.

De Fender Telesonic was bedoelt om mensen die normaal op een Gretsch spelen aan te trekken maar het is alles behalve een kopie van een Gretsch.

De Rickenbacker 430 was bedoelt ook om mensen die Fenders bespelen een gelijksoortige gitaar te bieden maar het was ontegenzeggelijk een Rickenbacker ontwerp.

De Charvel Surfcaster was bedoelt om te gemoet te komen aan de toen opkomende indie en alt-rock scene maar het is wel een eigen ontwerp.

En die lawsuit gitaren waren ook geen flop, sterker nog ze hebben groter succes gekend dan bijvoorbeeld de Gibson M3 en de Gretsch Beast.

Aimé

29 juni 2008, 20:52

Tupelo

29 juni 2008, 21:03

Vooruit dan...
Ik heb mezelf altijd afgevraagd wat eerder was.
Patrick Eggle Berlin
http://jeffophet.net/uploaded_images/patrick-eggle-004-732118.jpg
Of PRS.

Hoe het ook zij... ik heb er spijt van als haren op mijn hoofd ( jaaaa...) dat ik er destijds geen gekocht heb.
Prachtige customshop gitaren die voor een prikkie gaan.
Zelfs vandaag de dag... enkel omdat merkgeile mensen PRS kopen.

Wouter J

29 juni 2008, 21:18

De PRS was eerder, Eggle Gitaren kwamen er pas in 1993 en PRS was toen al bijna twintig jaar bezig.

Tupelo

29 juni 2008, 21:20

Dat is mooi, dan is die legitiem in dit topic dus..? :)

Pepe

29 juni 2008, 23:30

Nee Pepe, dit topic gaat niet

Oei, het vingertje van meneer Wouter...
dacht ik naast die paar voorbeelden ook geheel en al gratis een leuk verhaaltje ter leerling ende vermaek als bonus erbij te doen...

De telesonic is net zoals gretsch van Fender, het zou onzinnig zijn om met je eigen produkt te concureren. Het is gewoon produkt verbreding, variaties op een basismodel, fender doet haast niks anders meer.

In feite kan je elke ontwerp dat niet in de historische scoop van een firma valt als oportunistisch aanmerken.

Wat die historische traditie bepaalt is arbitrair. Fender Custom shop houdt als norm de contouren van tele en strat aan. Maar je zou ook de bolt-ons van Gibson kunnen noemen.

Gibson leed begin 60 onder het stoffige en ambachtelijke image wat niet paste bij de jonge rock'n roll wind. Een autodesigner uit Detroit werd ingehuurd, hij keerde een fender om en combineerde dit met zijn voorliefde voor cadillac wings en noemde het Firebird die in Dupont kleuren -waar ook Fender uit putte- te krijgen was.
Fender was not amused. Onder druk van Fender werd het model weer omgekeerd waardoor het -grappig genoeg- meer op een Fender leek dan daarvoor.
http://img300.imageshack.us/img300/4709/66firebirdsbt7.jpg

Andere exotics van Gibson verging het nog minder. De flying V werd door winkeliers vaak gebruikt als pijl naar aanbiedingen.