wat voor akoustische in combinatie met mandoline en bas

[hansli]

beste mensen

ik heb al heel wat zitten lezen over diverse goeie westerngitaren, en heb begrepen dat zowel LAG als Tanglewood positief beoordeeld worden.
Ik heb er al wat gespeeld, vooral de LAG's vind ik erg mooi, met name door het fraaie middengebied.
De tanglewood die ik vandaat probeerde is iets helderder.
De vraag is echter: wat zou de meest geschikte zijn in een combinatie met electrische bas en mandoline.

Ik wil de gitaar vooral kopen om thuis tijdens (opname-) sessies naast mijn klassieke alhambra meer keuze te hebben, en zal heel vaak niet degene zijn die het instrument bespeelt, het enige wat ik op de gitaar kan is simpele begeleiding van mezelf bij het zingen, maar als ik met anderen speel gebruik ik daarvoor liever de bas.

Exacte typenummers heb ik niet, het gaat meer om het algemene verschil tussen LAG en Tanglewood, en ik denk aan een prijsklasse van 300 a 400 euro.

De tip om met de mandolinist samen naar de winkel gaan heb ik zelf al verzonnen, maar dat stuit wegens tijdgebrek op practische bezwaren.

Graag nog wat tips, en ja: alle postings over dit soort vragen heb ik al zo'n beetje doorgespit, zeer leerzaam, en ik hoop maar dat ik geen al te onmogelijke vraag stel.

en zoals je ziet zoeken we een goede gitarist, maar die zal zijn eigen gitaar wel meebrengen, :cooler:

[dadgad]

Hallo,

Mandoline & bas ? Dat klinkt erg country, of eigenlijk
bluegrass ! Wat voor soort muziek gaan jullie spelen ?

Als het inderdaad country-achtig is, dan hoort hier het
geluid van een Martin D-28 bij. Of een goede kloon
daarvan, natuurlijk. Ik heb de laatste tijd bij een paar
muziekwinkels Martin-kopieen van Aria zien staan die
nauwelijks voor het origineel onderdoen - en ze kosten
een fractie van wat je voor een Martin neertelt.

Beetje losspelen zodat de bassen beginnen te boomen,
en je hebt het perfecte country geluid :)

Greetz,

Han.

[hansli]

we spelen wat je maar het beste "americana" kunt noemen, nummers als the famous blue raincoat, the long black veil, dat werk.......
Het gaat erom dat de gitaar mooi met de mandoline mengt en niet in de strijd ten onder gaat.
Vanmorgen heb ik in de american guitarstore op LAG's en 1 Tanglewood gespeeld, heb geen typenummer, maar een van 499 euro.
Die laatste is iets helderder dan de LAG's, wellicht dat het deze wordt, maar vanmiddag gaan we verder spelen.

[dadgad]

Hallo,

Tanglewood heeft inderdaad wel bruikbare modellen, maar
ik vind de verschillen in klank tussen exemplaren erg groot.
Je moet ze echt stuk voor stuk proberen om de beste er uit
te halen.

LAG vind ik qua vormgeving en halsprofiel niet heel
geslaagd. Maar ze klinken vaak wel goed.

Aangezien je zo te zien in Almelo (of omgeving) zit, ga
ook eens in Borne (Hofstraat) kijken - klein zaakje maar
wel een paar interessante gitaren (staalsnarig helemaal
achterin). Die hadden ook zo'n Aria hangen die ik bedoel.
Ook een LAG trouwens.

Greetz,

Han.

[gitaarvrouwtje]

wij gebruiken in de band ook af en toe een mandoline, daarbij is niet speciaal gelet op de western die we er bij gebeuren, maar t klinkt volgens mij wel mooi
en ook wij spelen veel americana
gitarist 1 speelt op een duurdere yamaha
ik speel op een guild

[hansli]

nou beste mensen

het is een LAG b300j geworden.
prachtige romige klank, mooi om te zien, en heerlijk bespeelbaar.

ik heb uren doorgebracht in de american guitarstore in enschede, en hoewel ik een goede klant ben was ik toch wel heel erg getroffen door de enorme inzet van "the boys" om er voor te zorgen dat ik uiteindelijk met het fijnste naar huis ging dat ik kon kopen.
we hebben alle mogelijkheden vergeleken, ook in combinatie met een ander instrument (in een samenspelsituatie dus) om te zien of een instrument zich er goed doorheen kon drukken.

op een bepaald moment, toen we erachter waren dat de LAG toch wat problemen had om present te blijven stelde een van the boys voor om er iets dikkere snaren op te zetten, puur om te proberen.
de LAG kwam er nu in solootjes veel meer door, terwijl de klank alleen maar rijker werd, en de bespeelbaarheid nauwelijks minder was geworden, zelfs voor een matig gitaristje als ik.
en toen ik voorstelde om de tanglewood, de enige overgebleven concurrent, ook van dikkere snaren te voorzien, werd het er weer moeilijker op: wat een fijne gitaar, maar uiteindelijk werden we het wel eens : de (goedkopere) LAG was de fijnste gitaar, alleen als ik met de gitaar begon te zingen vonden de jongens dat de tanglewood beter bij mijn lage stem pastte, vanwege het iets rustiger gedrag in het laag, maar goed, het moest een mooie en multifunctionele gitaar worden.

wat een genot dat er nog muziekwinkels zijn die zo bevlogen zijn als TAGS,waar de "verkopers" allemaal zelf ook goeie muzikanten zijn, die willen begrijpen wat je wilt...
en wat ben ik blij met mijn gitaar.
mijn vingers doen een beetje pijn, en er hangt wat oud eelt los, (geen grapje), en eindelijk heb ik een gitaar die me zoveel plezier geeft dat ik vanzelf nieuwe dingen ontdek (vanavond al twee grappige trucjes uitgevogeld die ik zo vaak van anderen hoor)
een echt goeie gitarist wordt ik nooit, ik ben bassist, maar het speelplezier op dit instrument is enorm, en het doel van de zoektocht is helemaal geslaagd, ik heb eindelijk de gitaar die ik altijd wilde hebben (daarnaast heb ik een klassiek alhambra en een electrische les paul-kloon van samick)

beetje lang verhaal, maar ik wou het even delen :)

we hebben trouwens nog andere LAG's geprobeerd, en ik moet zeggen dat ik sowieso onder de indruk ben van de kwaliteit.....


groetjes, hans