Furch Durango

[Niels-v]

Goeiemiddag

Vier jaar geleden ben ik op vakantie geweest naar Tsjechie.

Toen ik bij mijn hotel aankwam was daar een gitarist aan het spelen, waar ik mee aan de praat kwam. Hij vertelde mij dat hij had meegedaan aan de Tsjechische Idols maar niet verder gekomen was dan de 4de ronde. Hij was de kelner in het hotel, maar hoopte ooit beroemd te worden als singer-songwriter.

Later op die dag, het was al avond en iedereen had al gegeten, was hij weer gitaar aan het spelen bij een soort 'kampvuurtje' wat de sfeer ten goede kwam.

Zo ging ik samen met hem mee spelen, en hebben we een hoop liedjes gezongen en gespeeld tot diep in de nacht.

Hij speelde op een of ander vaag merk gitaar, maar vertelde mij dat hij ooit graag een Furch zou willen bezitten. Hij kon het op dat moment niet betalen. Zijn maandloon was ongeveer 520 euro, niet echt veel dus.
Ik had toen nog niet van Furch gehoord en vroeg me af wat het voor een gitaar was.

Zo kwam het dus dat ik op zoek ging naar een gitaarwinkel in de buurt van waar ik zat. De dichtsbijzijnde winkel was ongeveer een 2 uur rijden, en hij vond dat het dat waard was. Hij wist mij te overtuigen en dus ging ik op weg.

Eindelijk aangekomen in het kleine dorpje was er inderdaad een winkel waar ze gitaren verkochten. In die zaak waren er een boel merken waar ik nog nooit van had gehoord en ze klonken eigenlijk niet best, maar nog geen Furch gezien. Dus ik teleurgesteld naar de medewerker in de winkel, gevraagd naar Furch gitaren en toen loodste hij mij naar een kamer achterin de zaak. Heel erg luxe aangekleed en het leek alsof je hier naar de duurste Martins en Taylors was aan het kijken.

De medewerker duwde mij toen een Furch DD-20cm in de handen. En toen ik een twintig minuutjes verder was vond ik het veel gitaar voor weinig geld. Hij kostte ongeveer 260 euro met een koffer. Ik heb daarna nog een paar andere gitaren uitgeprobeerd maar vond de DD-20cm het beste klinken op dat moment. Toen heb ik besloten om de gitaar mee te nemen als een soort souvenirtje.

Ik maak er binnenkort een aantal foto's van en dan post ik ze hier wel even.

Ik dacht mischien dat het wel leuk was om te posten, zo'n gitaar en dan het verhaal erachter. Ik vind het in ieder geval altijd leuk om te horen hoe mensen aan hun gitaren komen.

Ik heb er eigenlijk nooit naar gezocht, maar ben nu wel nieuwsgierig naar informatie over het merk en deze gitaar in het bijzonder? Hij komt uit 2004 en heeft een cutaway.

Groetjes Niels

[Otje]

Mooi verhaal! Dank voor het opschrijven! Furch staat goed bekend, maar uiteindelijk bepaalt er maar 1 of een gitaar goed is of niet en dat bepaal jij :).

[Woml]

Ik ben ook erg blij met de mijne. Ik was een jaar of drie, vier geleden een beetje uitgekeken op mijn akoestische gitaar, en vond dat het tijd was voor een andere, betere.
En om het dan maar eens grondig aan te pakken, besloot ik om in een rustige gitaarwinkel het hele rek maar eens af te gaan. Niet kijken naar prijskaartjes, gewoon luisteren. En daar zat dus een Furch tussen, die er direct tussen uit sprong. Het was bij lange na niet de duurste, er hingen ook de nodige Martins en Taylors tussen, maar dit was hem gewoon, geen twijfel mogelijk. (Er hing zelfs nog een tweede, duurdere Furch, maar ook die vond ik minder ;) De man van de winkel zei: "Ja, karakter noemen ze dat!" Tsja, als het gewoon direct klikt...

De mijne is een S-22SR. Ik heb hem als subject meegenomen toen ik een cursus "Afstellen, Onderhoud en Kleine Reparaties voor Snaarinstrumenten" ging doen, en daar is hij zelfs nog wat beter van geworden. Denk niet dat ik (van dat soort, dus akoestische staalsnarige flattop) ooit nog een andere hoef.

[Flipkoos]

Hij speelde op een of ander vaag merk gitaar, maar vertelde mij dat hij ooit graag een Furch zou willen bezitten. Hij kon het op dat moment niet betalen. Zijn maandloon was ongeveer 520 euro, niet echt veel dus.
Ik had toen nog niet van Furch gehoord en vroeg me af wat het voor een gitaar was.
Toen heb ik besloten om de gitaar mee te nemen als een soort souvenirtje.


Groetjes Niels


Ik dacht even:

Nu komt de clou, meneer Niels tast in zijn dikke buidel en koopt een mooie Furch voor de arme jongen met zijn schamele loontje...
Maar nee hoor...koopt-ie er ééntje...voor zichzelf...als souveniertje!! Tsss...welk een westerse brallerigheid haha...

Hoe heb je dat een die jongen verkocht?: "Kijk ik heb er maar even eentje meegenomen, als souveniertje. Kun je vast eentje in het echt zien. Spaar jij nog maar even een paar jaar door..."

Mooi verhaal, toch zielig...

[Niels-v]

Ik dacht even:

Nu komt de clou, meneer Niels tast in zijn dikke buidel en koopt een mooie Furch voor de arme jongen met zijn schamele loontje...
Maar nee hoor...koopt-ie er ééntje...voor zichzelf...als souveniertje!! Tsss...welk een westerse brallerigheid haha...

Hoe heb je dat een die jongen verkocht?: "Kijk ik heb er maar even eentje meegenomen, als souveniertje. Kun je vast eentje in het echt zien. Spaar jij nog maar even een paar jaar door..."

Mooi verhaal, toch zielig...

Hehe, ja als je het zo bekijkt. Maar dat is echt niet de bedoeling geweest.
En helaas heb ook ik niet zo'n dikke buidel dat ik anderen gitaren cadeau kan doen.

En daarbij had hij mij op het idee gebracht, dus van jaloezie was geen sprake. Ik denk dat hij inmiddels ook wel een Furch gitaar in zijn bezit heeft, mocht dat je troosten.

[Niels-v]

Ik ben ook erg blij met de mijne. Ik was een jaar of drie, vier geleden een beetje uitgekeken op mijn akoestische gitaar, en vond dat het tijd was voor een andere, betere.
En om het dan maar eens grondig aan te pakken, besloot ik om in een rustige gitaarwinkel het hele rek maar eens af te gaan. Niet kijken naar prijskaartjes, gewoon luisteren. En daar zat dus een Furch tussen, die er direct tussen uit sprong. Het was bij lange na niet de duurste, er hingen ook de nodige Martins en Taylors tussen, maar dit was hem gewoon, geen twijfel mogelijk. (Er hing zelfs nog een tweede, duurdere Furch, maar ook die vond ik minder ;) De man van de winkel zei: "Ja, karakter noemen ze dat!" Tsja, als het gewoon direct klikt...

De mijne is een S-22SR. Ik heb hem als subject meegenomen toen ik een cursus "Afstellen, Onderhoud en Kleine Reparaties voor Snaarinstrumenten" ging doen, en daar is hij zelfs nog wat beter van geworden. Denk niet dat ik (van dat soort, dus akoestische staalsnarige flattop) ooit nog een andere hoef.

Is dat een grand auditorium model? Heb je toevallig wat geluidssamples ofzo?

Ik ben namelijk op zoek naar een grand auditorium, en vond de Taylors op dit gebied zeer goed klinken.

Met Furch heb ik nog geen ervaring, en hier in de buurt is geen winkel waar ze ze op voorraad hebben.

Kun je mischien eens wat vertellen over de klank, bespeelbaarheid en prijs?

[Fingerpick]

[

"Kijk ik heb er maar even eentje meegenomen, als souveniertje. Kun je vast eentje in het echt zien. Spaar jij nog maar even een paar jaar door..."
Mooi verhaal, toch zielig...

Absoluut niet zielig om jezelf een vakantiesouveniertje te gunnen : koop wel en zie niet om !
Veel plezier met jou (toch wel bescheiden, maar mooie)Furch, Niels-V !
Graag fotootje!

[Flipkoos]

En daarbij had hij mij op het idee gebracht, dus van jaloezie was geen sprake. Ik denk dat hij inmiddels ook wel een Furch gitaar in zijn bezit heeft, mocht dat je troosten.

Ach...ik had er zelf ook drie meegenomen :satisfie: :rockon:

[Woml]

Grand Auditorium... eeh... Nee. Tenminste, niet wat zij eronder verstaan.
Op hun site (www.furch.cz (http://www.furch.cz) ) staat een vrij uitgebreid overzicht van al hun modellen, en mijn S-22SR staat voor Superjumbo, model 22, met Spruce bovenblad en Rosewood achterkant en zijkanten.
Wat ik me bij die nummers moet voorstellen, snap ik niet helemaal. Die "22" schijnt er ook weer in een Grand Auditorium versie te zijn, dus het zegt me verder weinig.

Wat ik kan vertellen over klank en bespeelbaarheid is natuurlijk ernstig subjectief. En eerlijk gezegd vind ik dat ik er ook niet genoeg ervaring in heb om daar veel zinnigs over te roepen, al ben ik toch al een tijdje met gitaren in de weer. Toen ik het rek aan het langslopen was, klonk deze ineens een stuk ronder en warmer dan alle andere. Misschien heb ik hiermee dus juist een hele rare te pakken, maar daarin viel hij op. Bespeelbaarheid heb ik niet over te klagen, al helemaal nu ik hem op die cursus helemaal keurig heb weten af te stellen. En prijs, ik weet het niet meer precies. Ik heb nog wat inruilkorting gekregen op mijn oude apparaat, hij was ergens in de buurt van de 8 of 900 euri, staat me vagelijk bij. Vond hem toen best duur, in vergelijking met wat ik tot dan toe had verzameld, maar hij is het toch wel waard.

Samples heb ik niet, tenminste geen hoogwaardige. Ik kan een opname maken met mijn mp3-speler, of met een Mickey-Mouse microfoontje aan een pc, maar ik denk dat je daar niet veel aan hebt.
Waar in de buurt is eigenlijk "hier in de buurt"? Misschien valt er iets te verzinnen... Tenminste... het zal ook wel niet bij mij in de buurt zijn, want mijn gitaarwinkel is wel bij mij in de buurt :D

[greencharlie]

De afmetingen van Furch zijn nogal aan de kleine kant.

Klankkasten:
S(uperjumbo) is kleiner dan de jumbo van taylor, iets groter dan GA van Taylor. S is ongeveer als de grand symphonie van Taylor.
Hetzelfde gaat op voor de G en OM modellen; die zijn telkens iets kleiner dan de amerikaanse broers van Taylor of Larrivee.

Van dikte is de hals van Furch vergelijkbaar met Taylor (Larrivee is dikker)
De breedte van de hals is echter iets breder (45mm is een 0.5mm breder dan 1 3/4 ", dat merk je echt).

De 650mm mensuur van Furch is ook 2-3mm langer dan 25.5" bij de amerikanen.

De letters staan voor de veschillende modellen, de cijfers staan voor houtsoorten en hoeveelheid versiering.

[Laser]

Veel plezier aan je aankoop, Niels-v;
en het "vinden" van een gitaar - hoe je eraan komt - is inderdaad heel pleznat om te onthouden en te vertellen.

Veel informatie vind je - uiteraard - op
http://www.furch.cz/eng/pruvodce.php
en hier op het forum is ook al wat geschreven.

De DD-20cm is een massief ceder top en gelamineerd mahonie zij- en achterkant dread, mat gelakt. Voorzichtig zijn met krassen en stoten op het voorblad, dat is nogal gevoelig.

Spelen maar!!!

[robobas]

Ik heb een Jv -62 met nog het oude logo op de headstock. Heerlijke jumbo met cutaway . Klinkt als een klok met lekker veel laag. Ik had van alles geprobeerd tot ik in Vlaardingen bij Vox humana ff ging kijken en ik eigenlijk na de eerste aanblik al verliefd was.
Wat zitten spelen en ik was verkocht.
Al de euros die je voor een overprised amerikaan te veel neerlegt is weggegooid geld er zijn zulke goede europeanen en Furch is er daar een van

Veel plezier rock on

[--=HANS=--]

Tjonge jonge wat een prijsverschil zeg. Ik kocht 5 jaar geleden in nederland een nieuwe D-20 zonder case voor iets meer dan € 600,- Toch maar een keer naar Tsjechie op vakantie :satisfie:

Groet, Hans