vidar
24 maart 2008, 22:07
Hallo allemaal,
Ik heb sinds enige tijd een mesa boogie Stiletto die ik over een Engl 212 met V30 laat 'blazen'. Ik ben ongelooflijk blij met deze combinatie, klinkt echt als een klok (een zware dan) en voorziet me helemaal in het geluid wat ik zoek. Ik speel vooral jazz, blues(rock) en soms wat hardrock.
De Stiletto heeft een clean kanaal waar je een aantal heerlijke, warme volle en toch heldere geluiden uit kan krijgen maar ook als rythm (crunch) kanaal kunt gebruiken, een Lead kanaal dat, met een beetje hulp van de volumeknop en wat gedraai aan de knopjes, van clean met een randje naar een heerlijk low gain lichte break up bluesgeluid met veel warmte en sustain kan gaan. En als je wilt geeft ie ook een heel dikke scheur met genoeg midden, bite en sustain om je solos te dragen en om lekker door de mix te prikken en genoeg laag om je powerchords te laten rocken als een malle, en laat hij er ook nog eens chique uitzien.
Een nadeel, het word pas echt zo mooi als hier boven beschreven als ie net boven een normaal slaapkamervolume begint te komen. Kortom: hij staat de laatste tijd regelmatig iets te hard, maar gelukkig woon ik in een vrijstaand huis met zeer tolerante ouders :D
Even een korte inleiding in de controls van de Mesa (uit een eerdere review voor mijn aankoop)
De Stiletto is een tweekanaals top, gebaseerd op EL 34 buizen, met onder elkaar de controls voor de afzonderlijke kanalen: (vrnl) Gain-Treble-Mid-Bass-Presence-Master en Output-Solo. Output en Solo zijn twee volwaardige mastervolumes waartussen je kunt schakelen. Vooraan elk kanaal zit een switch om te schakelen tussen de verschillende modi:Fat Clean- Tite Clean en Crunch op het Rhy. kanaal en Crunch- Tite Gain en Fluid Drive op het Lead kanaal (deze modi zijn niet voetschakelbaar).
Verder heeft elk kanaal een power select switch (50 of 100 watt) en is er op het front een globale Bold/Spongy schakelaar (volgens mesa een ingebouwde variac die, in de ‘Spongy’stand het voltage wat omlaagbrengt).
Ten slotte zitten op het achterpaneel nog de switches voor Tube/Diode rectifier (per kanaal schakelbaar) en FX-Loop in/Hard Bypass. Die laatste switch is vooral leuk voor de mensen die altijd alleen Gitaar-Kabel-Amp spelen: Deze schakelaar haalt de fx loop en de solo/output masters namelijk helemaal uit het circuit. Het geluid neigt naar mijn idee, oa door de keuze van de buizen, meer richting Marshall dan je van een MESA gewent zult zijn.
Ik heb net heel lekker zitten spelen, dus vandaar deze licht euforische review :P. Maar ik schrijf dit niet alleen daarom. Ook omdat ik me afvroeg of er nog meer hardcore Stiletto fans op dit forum huizen en omdat ik soms het idee heb dat deze versterker niet echt op waarde word geschat. Als ik hem weleens noem in een topic komt vaak de opmerking naar boven dat ie 'te weinig gain voor metal' zou hebben en 'een boostertje nodig heeft om echt strak te zijn'. Ik heb trouwens niet als doel jullie allemaal over te halen er een te kopen of te overtuigen dat ie goed klinkt (ZO persoonlijk!) :P Nee mijn doel is eerder dat jullie deze versterker een klein beetje leren kennen , er dus meer mee kunt als je hem een keer gaat testen het beste er uit kunt halen en er dus een beter oordeel voor jezelf over kunt geven
De eerder genoemde opmerkingen zijn deels waar, vooral het eerste kan ik me wel voorstellen (hoewel ik geen last heb van te weinig gain), maar het doet deze versterker echt te kort om hem daarom af te schrijven. Ik krijg, ook door mn eigen ervaringen, de indruk dat eventuele negatieve ervaringen vooral aan de onwennigheid me de tooncontrols te wijden zijn: bij de Fat Modus op het clean kanaal is de bas bijvoorbeeld ZEER aanwezig, als je hier voor het eerst op speelt en je zet alle controls in het midden krijg je geen mooi geluid. Ik draai de bas er bijvoorbeeld bijna helemaal uit, anders wordt het wel erg vol met mijn Les Paul Custom, en draai er flink wat hoog en presence bij. Sommigen vinden dat misschien raar, als in 'dat zou toch niet moeten hoeven' maar op die manier krijg ik er wel mijn sound uit, een heerlijk warm clean kanaal mt precies genoeg attack en helderheid. In de handleiding staat dan ook nadrukkelijk aangewezen dat je (zoals dat ook voor de mark 4 en studio pre geldt) niet hoeft terug te deinzen voor extreme eq settings.
Ook de andere schakelmogelijkheden maken nogal uit voor je geluid:
-50/100 watt schakelaar bepaald per kanaal het wattage. 50 watt heeft wat minder attack, ietsje meer compressie en klinkt wat minder groots, het laag is ook iets minder aanwezig. 100 watt maakt alles harder voller maar ook ronder en geeft wat meer pick attack, ik heb hem eigenlijk altijd op 100 watt staan omdat ie dan dus wat directer is, wat ik erg waardeer.
-Bold/Spongy schakelaar. Als er een nadeel is van deze amp is het dat deze schakelaar niet per kanaal is in te stellen. Ik heb hem meestal op bold staan. Het opschrift van deze schakelaar beschrijft eigenlijk precies wat ie doet. Heeft vooral invloed op attack (bold is harder, voller, meer power en vooral strakker. En ietsjes op de toonregeling: spongy geeft iets meer bas en ook wat compressie, vind ik niet echt mooi op het lead kanaal (hoewel het op hoge volumes wel mooi is) maar op het clean kanaal kan de spongy stand net ietsje meer compressie geven en een heel lichte boost in het hoog en wat minder laag. Heerlijk voor funky slagjes ed.
- Tube tracking/diode rectification. Deze functie heeft de Stiletto van zijn 6L6 neefje, je kunt per kanaal kiezen of de gelijkrichting middels buizen of middels diodes geschied. Ook twee schakelaars die veel doen met het karakter van de versterker. Diodes geeft ook weer meer punch, meer druk en meer strakheid. Gebruik ik meestal met de leadkanalen omdat die dan nog lekkerder reageren op aanslag en omdat het akkoorden er wat strakker uit laat komen.
Buizen gelijkrichters op het leadkanaal is ook mooi, geeft meer sustain en een wat rondere toon, maakt het kanaal ietsje vergeeflijker (soms fijn)
Buizen maken het clean kanaal echt tot een hemel van moois: heerlijke lichte compressie en een heel mooi tophoog. Echt super. De crunch modus, op beide kanalen aanwezig, klinkt met allebei erg lekker.
Als je graag een echte strakke sound uit een stiletto wilt halen en hij stond op 50 w, spongy en misschien zelfs op tube rectifier dan zal ie niet erg strak hebben geklonken. Echter met diodes, 100 watt en op de bold stand is het een hele andere amp.
Bovendien is de versterker strakker als je de gain knop net niet voluit zet en het kanaalvolume wat opschroeft.
Ik hoop dat hiermee jullie interesse voor dit prachtige beestje een beetje is gewekt. Ik zou zeggen GAAT HEEN EN TEST! En ik hoop ook nog wat mede stiletto fans te treffen natuurlijk!
Groeten en veel succes met ieders zoektocht naar zijn eigen holy grail,
Vidar
PS Mooier dan een Stiletto is alleen 2 Stiletto's (IMO)(OH DAT ZOU FIJN ZIJN)
PPS voor mijn eigen eerste indruk plus een vergelijk met wat andere versterkers:
http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=97437&
Ik heb sinds enige tijd een mesa boogie Stiletto die ik over een Engl 212 met V30 laat 'blazen'. Ik ben ongelooflijk blij met deze combinatie, klinkt echt als een klok (een zware dan) en voorziet me helemaal in het geluid wat ik zoek. Ik speel vooral jazz, blues(rock) en soms wat hardrock.
De Stiletto heeft een clean kanaal waar je een aantal heerlijke, warme volle en toch heldere geluiden uit kan krijgen maar ook als rythm (crunch) kanaal kunt gebruiken, een Lead kanaal dat, met een beetje hulp van de volumeknop en wat gedraai aan de knopjes, van clean met een randje naar een heerlijk low gain lichte break up bluesgeluid met veel warmte en sustain kan gaan. En als je wilt geeft ie ook een heel dikke scheur met genoeg midden, bite en sustain om je solos te dragen en om lekker door de mix te prikken en genoeg laag om je powerchords te laten rocken als een malle, en laat hij er ook nog eens chique uitzien.
Een nadeel, het word pas echt zo mooi als hier boven beschreven als ie net boven een normaal slaapkamervolume begint te komen. Kortom: hij staat de laatste tijd regelmatig iets te hard, maar gelukkig woon ik in een vrijstaand huis met zeer tolerante ouders :D
Even een korte inleiding in de controls van de Mesa (uit een eerdere review voor mijn aankoop)
De Stiletto is een tweekanaals top, gebaseerd op EL 34 buizen, met onder elkaar de controls voor de afzonderlijke kanalen: (vrnl) Gain-Treble-Mid-Bass-Presence-Master en Output-Solo. Output en Solo zijn twee volwaardige mastervolumes waartussen je kunt schakelen. Vooraan elk kanaal zit een switch om te schakelen tussen de verschillende modi:Fat Clean- Tite Clean en Crunch op het Rhy. kanaal en Crunch- Tite Gain en Fluid Drive op het Lead kanaal (deze modi zijn niet voetschakelbaar).
Verder heeft elk kanaal een power select switch (50 of 100 watt) en is er op het front een globale Bold/Spongy schakelaar (volgens mesa een ingebouwde variac die, in de ‘Spongy’stand het voltage wat omlaagbrengt).
Ten slotte zitten op het achterpaneel nog de switches voor Tube/Diode rectifier (per kanaal schakelbaar) en FX-Loop in/Hard Bypass. Die laatste switch is vooral leuk voor de mensen die altijd alleen Gitaar-Kabel-Amp spelen: Deze schakelaar haalt de fx loop en de solo/output masters namelijk helemaal uit het circuit. Het geluid neigt naar mijn idee, oa door de keuze van de buizen, meer richting Marshall dan je van een MESA gewent zult zijn.
Ik heb net heel lekker zitten spelen, dus vandaar deze licht euforische review :P. Maar ik schrijf dit niet alleen daarom. Ook omdat ik me afvroeg of er nog meer hardcore Stiletto fans op dit forum huizen en omdat ik soms het idee heb dat deze versterker niet echt op waarde word geschat. Als ik hem weleens noem in een topic komt vaak de opmerking naar boven dat ie 'te weinig gain voor metal' zou hebben en 'een boostertje nodig heeft om echt strak te zijn'. Ik heb trouwens niet als doel jullie allemaal over te halen er een te kopen of te overtuigen dat ie goed klinkt (ZO persoonlijk!) :P Nee mijn doel is eerder dat jullie deze versterker een klein beetje leren kennen , er dus meer mee kunt als je hem een keer gaat testen het beste er uit kunt halen en er dus een beter oordeel voor jezelf over kunt geven
De eerder genoemde opmerkingen zijn deels waar, vooral het eerste kan ik me wel voorstellen (hoewel ik geen last heb van te weinig gain), maar het doet deze versterker echt te kort om hem daarom af te schrijven. Ik krijg, ook door mn eigen ervaringen, de indruk dat eventuele negatieve ervaringen vooral aan de onwennigheid me de tooncontrols te wijden zijn: bij de Fat Modus op het clean kanaal is de bas bijvoorbeeld ZEER aanwezig, als je hier voor het eerst op speelt en je zet alle controls in het midden krijg je geen mooi geluid. Ik draai de bas er bijvoorbeeld bijna helemaal uit, anders wordt het wel erg vol met mijn Les Paul Custom, en draai er flink wat hoog en presence bij. Sommigen vinden dat misschien raar, als in 'dat zou toch niet moeten hoeven' maar op die manier krijg ik er wel mijn sound uit, een heerlijk warm clean kanaal mt precies genoeg attack en helderheid. In de handleiding staat dan ook nadrukkelijk aangewezen dat je (zoals dat ook voor de mark 4 en studio pre geldt) niet hoeft terug te deinzen voor extreme eq settings.
Ook de andere schakelmogelijkheden maken nogal uit voor je geluid:
-50/100 watt schakelaar bepaald per kanaal het wattage. 50 watt heeft wat minder attack, ietsje meer compressie en klinkt wat minder groots, het laag is ook iets minder aanwezig. 100 watt maakt alles harder voller maar ook ronder en geeft wat meer pick attack, ik heb hem eigenlijk altijd op 100 watt staan omdat ie dan dus wat directer is, wat ik erg waardeer.
-Bold/Spongy schakelaar. Als er een nadeel is van deze amp is het dat deze schakelaar niet per kanaal is in te stellen. Ik heb hem meestal op bold staan. Het opschrift van deze schakelaar beschrijft eigenlijk precies wat ie doet. Heeft vooral invloed op attack (bold is harder, voller, meer power en vooral strakker. En ietsjes op de toonregeling: spongy geeft iets meer bas en ook wat compressie, vind ik niet echt mooi op het lead kanaal (hoewel het op hoge volumes wel mooi is) maar op het clean kanaal kan de spongy stand net ietsje meer compressie geven en een heel lichte boost in het hoog en wat minder laag. Heerlijk voor funky slagjes ed.
- Tube tracking/diode rectification. Deze functie heeft de Stiletto van zijn 6L6 neefje, je kunt per kanaal kiezen of de gelijkrichting middels buizen of middels diodes geschied. Ook twee schakelaars die veel doen met het karakter van de versterker. Diodes geeft ook weer meer punch, meer druk en meer strakheid. Gebruik ik meestal met de leadkanalen omdat die dan nog lekkerder reageren op aanslag en omdat het akkoorden er wat strakker uit laat komen.
Buizen gelijkrichters op het leadkanaal is ook mooi, geeft meer sustain en een wat rondere toon, maakt het kanaal ietsje vergeeflijker (soms fijn)
Buizen maken het clean kanaal echt tot een hemel van moois: heerlijke lichte compressie en een heel mooi tophoog. Echt super. De crunch modus, op beide kanalen aanwezig, klinkt met allebei erg lekker.
Als je graag een echte strakke sound uit een stiletto wilt halen en hij stond op 50 w, spongy en misschien zelfs op tube rectifier dan zal ie niet erg strak hebben geklonken. Echter met diodes, 100 watt en op de bold stand is het een hele andere amp.
Bovendien is de versterker strakker als je de gain knop net niet voluit zet en het kanaalvolume wat opschroeft.
Ik hoop dat hiermee jullie interesse voor dit prachtige beestje een beetje is gewekt. Ik zou zeggen GAAT HEEN EN TEST! En ik hoop ook nog wat mede stiletto fans te treffen natuurlijk!
Groeten en veel succes met ieders zoektocht naar zijn eigen holy grail,
Vidar
PS Mooier dan een Stiletto is alleen 2 Stiletto's (IMO)(OH DAT ZOU FIJN ZIJN)
PPS voor mijn eigen eerste indruk plus een vergelijk met wat andere versterkers:
http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=97437&