wow .... U.K (her)ondekt

[FNaRK]

was weer eens door mijn MP3 verzameling aan het struinen.
Heb van U.K het nummer Rendez Vouz 6.02 vrij regelmatig opstaan en kwam tot de ontdekking dat ik zowaar 3 CD's op mijn laptop had staan :sssh:

Dus ff luisteren, en damn ..... da's lekkere muziek. En toch ook wel een heel bekend gitaargeluid.
Even de muzikantenlijst bekeken:

U.K.
€ Bill Bruford (drums), Allan Holdsworth (guitar), Eddie Jobson (keyboards), John Wetton (bass, vocals).


1978 U.K.

1.In the Dead of Night 2.By the Light of Day 3.Presto Vivace and Reprise 4.Thirty Years 5.Alaska 6.Time to Kill 7.Nevermore 8.Mental Medication


€ Holdsworth leaves, Terry Bozzio (drums) replaces Bruford.



1979 DANGER MONEY

1.Danger Money 2.Rendezvous 6:02 3.The Only Thing She Needs 4.Caesar’s Palace Blues 5.Nothing to Lose 6.Carrying No Cross




Erg fijne muziek, lnog meer liefhebbers ?

[Anders Destium]

Inderdaad hele fijne muziek, In the dead of night vind ik echt een geweldig nummer :)

Even kijken, ik heb UK en een live CD (de naam ervan weet ik niet).

[peter_heijnen]

Ja te gek!

Jammer dat Holdsworth er toen uit stapte omdat ie zijn ei er niet kwijt kon, maar die tweede zonder hem vind ik mss nog wel beter dan de eerste.

[FNaRK]

was erg grappig,
ik was aan het luisteren en na de eerste paar gitaarnoten wist ik dat het Holdsworth was ... zo herkenbaar

Die live Cd vind ik wat minder trouwens, beetje mat

[peter_heijnen]

Wat had ie toen een prachtige sound he.

Jarenlang lang vond ik bij iedere nieuwe produktie waarop hij meespeelde dat zijn sound weer beter was dan de vorige, maar nu terugkijkend vind ik zijn sound op uk toch wel zijn mooiste.

Dertig!!! jaar geleden alweer.....

[FNaRK]

Allan rulez !!

http://youtube.com/watch?v=dFH8JDgMtMo

[von haulshoven]

verhip die lp heb ik in de vorige eeuw ooit eens nieuw gekocht.
mag je dan nu de mp3 van die plaat via bittorrent ook downen?
uiteindelijk heb ik er toen geld voor uitgegeven, waar die lp gebleven is weet ik niet meer.

[HvV]

1e album nog steeds in bezit op vinyl. Gave muziek. Zo'n nummer als Nevermore waar Jobson en Holdworth tegen elkaar op soleren is gewoon tijdloos.

[peter_heijnen]

Haha, het 12 jarige zoontje van eddie jobson drumt al net als ome terry en de dames lusten er ook al pap van: http://youtube.com/watch?v=XTk0doQhQMY

[Blind Owl]

Alan Holdsworth... waar heeft hij nog meer ingezeten? Ik ken die naam ergens van maar niet van U.K :p

[FNaRK]

Holdsworth's vader was een jazz-pianist. Holdsworth wilde altijd saxofoon (http://nl.wikipedia.org/wiki/Saxofoon) leren spelen, maar wegens geldgebrek begon hij op zijn zeventiende met gitaarspelen. Hoewel zijn vader muzikant was, is Holdsworth autodidact (http://nl.wikipedia.org/wiki/Autodidact). Van akkoorden (http://nl.wikipedia.org/wiki/Akkoord_%28muziek%29) en toonladders (http://nl.wikipedia.org/wiki/Toonladder) weet hij alles af. Noten lezen kan hij echter niet, hetgeen opmerkelijk is voor een jazzmusicus.

Holdsworth was voor het eerst te horen bij Igginbottom (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igginbottom&action=edit&redlink=1) in 1969 (http://nl.wikipedia.org/wiki/1969). Tijdens de jaren zeventig (http://nl.wikipedia.org/wiki/1970-1979) voegde hij zich bij Tempest (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tempest_%28band%29&action=edit&redlink=1). Vervolgens speelde hij bij de befaamde jazzrockgroepen (http://nl.wikipedia.org/wiki/Jazzrock) Gong (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gong_%28band%29), Soft Machine (http://nl.wikipedia.org/wiki/Soft_Machine), The New Tony Williams Lifetime (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_New_Tony_Williams_Lifetime&action=edit&redlink=1), Jean-Luc Ponty (http://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Luc_Ponty) en later in dat decennium bij de supergroep UK (http://nl.wikipedia.org/wiki/U.K._%28band%29) (samen met John Wetton (http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Wetton), Bill Bruford (http://nl.wikipedia.org/wiki/Bill_Bruford) en Eddie Jobson (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eddie_Jobson&action=edit&redlink=1)). Hij is ook te horen bij Lifetime (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lifetime&action=edit&redlink=1), op soloalbums van Bruford, en was kort bandlid van Level 42 (http://nl.wikipedia.org/wiki/Level_42).

Vanaf het begin van de jaren tachtig (http://nl.wikipedia.org/wiki/1980-1989) brengt Holdsworth zelf zijn eigen muziek uit. De albums "IOU", "Road Games" en "Metal Fatigue" schudden de gitaarwereld wakker met hun eigenzinnige muzikale benadering en unieke sound. Met het uitbrengen van het album "Atavachron" introduceerde hij de Synthaxe (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Synthaxe&action=edit&redlink=1) gitaarsynthesizer (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gitaarsynthesizer&action=edit&redlink=1). Op het album "Sixteen Men of Tain" keerde Holdsworth terug naar meer gangbare gitaarinstrumenten.

[Blind Owl]

Holdsworth's vader was een jazz-pianist. Holdsworth wilde altijd saxofoon (http://nl.wikipedia.org/wiki/Saxofoon) leren spelen, maar wegens geldgebrek begon hij op zijn zeventiende met gitaarspelen. Hoewel zijn vader muzikant was, is Holdsworth autodidact (http://nl.wikipedia.org/wiki/Autodidact). Van akkoorden (http://nl.wikipedia.org/wiki/Akkoord_%28muziek%29) en toonladders (http://nl.wikipedia.org/wiki/Toonladder) weet hij alles af. Noten lezen kan hij echter niet, hetgeen opmerkelijk is voor een jazzmusicus.

Holdsworth was voor het eerst te horen bij Igginbottom (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igginbottom&action=edit&redlink=1) in 1969 (http://nl.wikipedia.org/wiki/1969). Tijdens de jaren zeventig (http://nl.wikipedia.org/wiki/1970-1979) voegde hij zich bij Tempest (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tempest_%28band%29&action=edit&redlink=1). Vervolgens speelde hij bij de befaamde jazzrockgroepen (http://nl.wikipedia.org/wiki/Jazzrock) Gong (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gong_%28band%29), Soft Machine (http://nl.wikipedia.org/wiki/Soft_Machine), The New Tony Williams Lifetime (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_New_Tony_Williams_Lifetime&action=edit&redlink=1), Jean-Luc Ponty (http://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Luc_Ponty) en later in dat decennium bij de supergroep UK (http://nl.wikipedia.org/wiki/U.K._%28band%29) (samen met John Wetton (http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Wetton), Bill Bruford (http://nl.wikipedia.org/wiki/Bill_Bruford) en Eddie Jobson (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eddie_Jobson&action=edit&redlink=1)). Hij is ook te horen bij Lifetime (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lifetime&action=edit&redlink=1), op soloalbums van Bruford, en was kort bandlid van Level 42 (http://nl.wikipedia.org/wiki/Level_42).

Vanaf het begin van de jaren tachtig (http://nl.wikipedia.org/wiki/1980-1989) brengt Holdsworth zelf zijn eigen muziek uit. De albums "IOU", "Road Games" en "Metal Fatigue" schudden de gitaarwereld wakker met hun eigenzinnige muzikale benadering en unieke sound. Met het uitbrengen van het album "Atavachron" introduceerde hij de Synthaxe (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Synthaxe&action=edit&redlink=1) gitaarsynthesizer (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gitaarsynthesizer&action=edit&redlink=1). Op het album "Sixteen Men of Tain" keerde Holdsworth terug naar meer gangbare gitaarinstrumenten.


Dan zal ik hem van Gong kennen dus waarschijnlijk ;)

[FNaRK]

Nou ja ....

kom ik er gisteren pas achter dat er op Danger Money geen gitaren meespelen :chicken:
Ik had ze eigenlijk ook nog niet gemist

Ben nu Bruford aan het luisteren, "One of a Kind" ... ook met Gambale op gitaar

[Blind Owl]

Nou ja ....

kom ik er gisteren pas achter dat er op Danger Money geen gitaren meespelen :chicken:
Ik had ze eigenlijk ook nog niet gemist

Ben nu Bruford aan het luisteren, "One of a Kind" ... ook met Gambale op gitaar

Bruford is vet, One of a Kind heb ik ook. Goed album! :)

Edit: En Danger Money zit ik nu te luisteren :p