Eigen nummers maken:hetzelfde idee bedacht door anderen

[mazzel]

Ik heb een vraag aan de creatieve mensen op dit forum die met eigen nummers bezig zijn.
Zijn jullie nooit bang dat iemand anders exact dezelfde melodie, riff, etc bedenkt zoals jij al bedacht hebt? Het lijkt mij iig erg vervelend dat je een leuk idee bedacht hebt, en dat je vervolgens bijv op tv of radio hetzelfde idee hoort gespeeld door iemand anders...

Mvg mazzel

[DaBok]

Ik doe ook wel eens aan: eigen nummers. Vrij vaak, eigenlijk. Maar, nee. Ik ben niet bang voor "plagiaat". Wat ik wel merk is dat je je eigen nummer vaak beluistert, het zo voor de hand lijkt te liggen, dat het wel zo móet zijn dat een ander dit ook kan bedenken.

Totdat je het anderen laat beluisteren.
Als zij verrast zijn, zit het wel goed, denk ik.

[Guitarmania]

Zijn jullie nooit bang dat iemand anders exact dezelfde melodie, riff, etc bedenkt zoals jij al bedacht hebt?

Na 50 jaar popmuziek en een tonenalfabet van 12 is de kans groot dat je iets verzint wat een ander al eens heeft verzonnen. Maar met een eigen tekst en arrangement ben je zomaar weer "eigen".

Bovendien moet je niet al te veel afwijken van wat anderen ooit hebben verzonnen omdat het publiek het dan lelijk gaat vinden.

Een goede song lijkt altijd een beetje op een andere song.

[MjS]

Nou, ik heb een riff in een nummer bedacht een paar jaar geleden. De exacte riff (maar dan lager tempo) staat op het Clapton/JJ Cale album. Stom toeval. Hele andere context trouwens, maar wel grappig.

[M.COM]

Ooit eens het omgekeerde meegemaakt. Ik was aan het tokkelen en ineens kwam ik op de proppen met een beestige riff. Ik fier aan m'n ouders laten horen (was toen 12 ofzo), bleek dat het Paint it Black van The Rolling Stones was. Exact hetzelfde. Ik natuurlijk ferm ontgoocheld. Sindsdien haat ik ze (just kiddin' :))

[Das Schaap]

Ach hoe vaak krijg ik wel niet een helder concept na een nummer te horen van anderen. Dan snap ik het gevoel ofzo en maak ik iets wat er qua sfeer op lijkt, maar toch anders is. Alleen dat voelt voor mij dan wel vaak hetzelfde maar dan persoonlijker.

Letterlijk jatten gebeurt me gelukkig niet. Of ik luister enkel naar vreemde muziek en verzin enkel normale muziek of omgekeerd. :dontgeti:

[ramonnn]

Heb het ook wel eens meegemaakt.. ik had een paar leuke akkoorden
in leuk tempo geschreven, en ik stond een x in de supermarkt, en was
dat liedje op de radio..

kwist niet echt wat ik toen moest denken :) helaassssss.....

heb nu weer 2 klassieke stukken geschreven,
en probeer nu een eigen te maken op elektrische..
ben benuwd :gitarist:

ciao

[Pepe]

I am with Dave Edmunds.
Die zei "als ik een nieuw liedje laat horen en iemand zegt: hee dat lijkt wel een beetje daarop... dan denk ik, okee, terug naar de tekentafel."

Jatten of geinspireerd worden heeft een plek in popmuziek, sterker, een popliedje moet in de pop-traditie vallen. Dingen die totaal origineel en nog nooit gedaan zijn noemen we avantgardistisch.
Je schiet je doel voorbij als je liedje geschreven had kunnen worden door John Cage.

[-=JEROEN=-]

Ik hoef niets nieuws uit te vinden, het is allemaal toch al een keer gedaan. Zo kwam ik er laatst achter dat een liedje wat ik zelf jaren geleden geschreven heb, precies dezelfde akkoorden heeft als een bestaand nummer. Zelfs de slag lijkt er erg op. Maar de manier waarop ik het speel en de tekst en zanglijn zijn volkomen anders, dus lijkt het er wel op, maar is het toch een compleet ander nummer.

Als je uniek probeert te zijn, zal je dat nooit gaan lukken. Ik ben uniek, en daarom klinken mijn liedjes ook zo. Mensen die alleen maar kunnen vergelijken, zijn waarschijnlijk niet zulke goede luisteraars, omdat ze luisteren naar herkenbaarheid en niet naar het liedje zelf.

Mijn 2 kwartjes.

[Guitarmania]

Tsja, als je twee dingen hoort die op elkaar lijken - en zoals gezegd is de kans daarop groot - dan ga je vanzelf vergelijken.

Ik geloof dat George Harrisson ooit een rechtszaak aan zijn broek kreeg vanwege dat Harekrisjna liedje.

Het is ook een "thin line": Enerzijds ligt het ontzettend prettig in het gehoor om een beetje te rommelen met trappen I t/m VI van de gangbare ladders. De meeste popmuziek doet niet anders. En als je daar een beetje - a la Stevie Wonder - uit treedt met 2-5-1-tjes, dan is het van het zelfde laken een pak: allemaal getreden paden.

Maar treedt je eenmaal buiten die paden, dan pruimen mensen je niet meer. Dan bestaat je gehoor al snel uit mensen die rare tonen gewend zijn. En dat zijn vaak lui die veel verstand hebben van muziek, die luisteren naar klassiek en jazz. En in dat wereldje heb je zomaar met profs te maken.

Daarom is de metal zo leuk. Rare riffs en akkoordenprogressies. Maar toch niet het wereldje van de profs. Maar zonder heftige gitaren klinken zelfs de akkoordenschema's van Metallica lullig. De oude en echte Metallica dan he...

[harm001]

Ken het probleem,

had een keer een zeer vette bass riff bedacht, en hele avond daarop jammen met mijn oude band tot aan het eind de gitarist doodleuk opmerkt dat de band Gomez in het nmmr Shot Shot bijna presies het zelfde riffje zit.

Maar uiteindlijk maakt dit niet uit, want als het goed is maak je er tog een ander nmmr van, het gaat meer om de manier hoe je de riffs brengt en samenvoegd tot een geheel, en dan krijg je altijd wel een ander nmmr :punk:

[Zamalan]

"Het is beter dat het op iets trekt, dan dat het op niets trekt" ~

[tidalwave_sideburns]

had een keer een zeer vette bass riff bedacht, en hele avond daarop jammen met mijn oude band :punk:

Daar heb je het al, niks mis mee. Zo gauw je wist dat het al een bestaande riff was, en daar op voor gaat borduren, tja, dan ben je aan het jatten.

Ik geloof dat je alleen in de rockabilly-scene ermee weg komt om die standaard riffjes te herkauwen. Je weet wel, kippenplukken/tokkelen

e0--------3-0---2-0
b2-0------2-----0
g1--------0-----2
d0--------2-----1
a2--------0-----2
e0-en-dan0------

Speelt echt iedereen, sommigen zelfs het hele concert door. Het publiek kan het niet bommen, zolang ze er maar op kunnen dansen.

[Rutger]

Een liedje bedenken waarvan achteraf blijkt dat het bestaat, ik ken het. Ik denk dat het komt omdat die melodie wel ergens in je achterhoofd zit, en er dan opeens uitkomt. Omdat je het niet kan plaatsen maar ergens wel herkenbaar is, vind je t cool.

Maar inspiratie halen uit een bestaand nummer en er iets heel eigens mee doen, daar is niks mis mee.

[harm001]

Daar heb je het al, niks mis mee. Zo gauw je wist dat het al een bestaande riff was, en daar op voor gaat borduren, tja, dan ben je aan het jatten.


Het was niet echt een bestaande riff, het bleek later alleen dat ongeveer de eerste 5 aanslagen bijna het zelfde waren alleen met een ander ritme en een andere toonhoogte. dus ik vind het niet jatten, ookal hadden we er verder nog iets mee gedaan, want uiteindelijk hep je het zelf bedacht, en met de band in een ander context geplaatst, waardoor het een heel ander nmmr geworden zou zijn.

Dus zoals k al eerder zij: Het gaat meer om de manier waarop je bepaalde riffs brengt en samenvoegt.

[TimmU]

ik heb wel 1 keer bij toeval iets 'gejat' .

Angry Chair van Alice in Chains, dat desolate gitaarriffje, maar dan iets sneller,met variaties, en 2 overdrives over een boze amp . in een hele andere sfeer ook . Niets mis mee , en niemand herkent het ook , gelukkig.

[m@rijn]

had ik ook eens voor: Ik bedacht een liedjestekst. De dag erop was er een programma op de radio waarin er een artiest zat die net zijn nieuwe nummer ging voorstellen. Wat blijkt? Twee zinnen uit mijn refrein waren nagenoeg identiek met twee zinnen uit dat van hem. Dom toeval eigenlijk en ik weet de artiest zijn naam ook al niet meer.

[Pais]

had ik ook eens voor: Ik bedacht een liedjestekst. De dag erop was er een programma op de radio waarin er een artiest zat die net zijn nieuwe nummer ging voorstellen. Wat blijkt? Twee zinnen uit mijn refrein waren nagenoeg identiek met twee zinnen uit dat van hem. Dom toeval eigenlijk en ik weet de artiest zijn naam ook al niet meer.

Ja ik had het ook een keer. :dontgeti:

"Heb je even voor mij....

...maak wat tijd voor me vrij..."

Maar dan een grunt

[gitaarvrouwtje]

Ja ik had het ook een keer. :dontgeti:

"Heb je even voor mij....

...maak wat tijd voor me vrij..."

Maar dan een grunt

je mag altijd iets verbeteren aan een bestaand nummer :) well done

[Dekkz0r]

Ik heb een vraag aan de creatieve mensen op dit forum die met eigen nummers bezig zijn.
Zijn jullie nooit bang dat iemand anders exact dezelfde melodie, riff, etc bedenkt zoals jij al bedacht hebt? Het lijkt mij iig erg vervelend dat je een leuk idee bedacht hebt, en dat je vervolgens bijv op tv of radio hetzelfde idee hoort gespeeld door iemand anders...

Mvg mazzel


Ik heb het vrij vaak andersom, denk ik een leuk riffje verzonnen te hebben hoor ik iemand zeggen: "heeeee.... is dat niet... <willekeurig nummer>"
:mad:


Maarja, rock-on zeggen ze he ;) :gitarist:

[FridoowW]

er zijn zoveel verschillende combinaties mogelijk dat er altijd wel iets orgineels bedacht kan worden,, gelukkig