2e gitaar

[bassej]

ik speel nu bijna een jaar en kijk net zoals jullie(waarschijnlijk) wel eens bij de winkel naar al die mooie gitaren :hippie: nou is mijn simpele vraag ,wanneer kochten jullie je 2e gitaar en wat wou je daar voor betalen (is het logisch om direct een fender of gibson te kopen) en mischien ook waarom :chicken:

[Mr.Fingers]

2e gitaar...

Toen m'n eerste strat (Squier Std Series) gaar was (na een jaartje) heb ik recht een Fender Fat Stratocaster gekocht (die ik nu nog steeds heb)... Dat was toen iets van een 7-800€ (tweedehandsje), maar ik heb ze deels gekregen voor m'n toen 17e verjaardag.


(en daarna zijn de gitaren maar blijven komen)

[Vonk]

Ik heb 3 jaar gespeelt met een LP-kopie, dat ding was perfect afgewerkt en afgesteld. Toen kocht ik een Jackson Dinky voor rond de 550 euro: ik wilde een lichte gitaar met verbeterde toegang tot de hogere frets, mindere plakkerige hals en Jacksons zijn natuurlijk stoer. Meer geld uitgeven vond ik niet nodig.
Nu zit ik te azen op een Bernie Rico Vixen, alleen ik wacht op het juiste moment, tot ik me niet meer kan inhouden...

[BartS]

Ik kocht m'n 2e gitaar toen ik mezelf geen beginner meer achtte (na een jaar of 2,3 denk ik) , en meer waarde ging hechten aan het geluid en een beter bespeelbare gitaar wilde hebben.

Ik zocht een gitaar van rond de 500 euro en kocht voor exact dat bedrag een gloednieuwe jackson DXMG... 8-)

Mijn volgende gitaar gaat er overigens ook één van rond dezelfde prijsklasse zijn (rond de 650), want ik acht mezelf te slecht voor een gitaar van 1200 euro of meer.. Als je geen echte shredder bent heb je er ook imo weinig aan.

edit: ik speelde overigens eerst op een BC Rich Warlock (Bronze series).

[Geoffrey]

Toen ik er eindelijk het geld voor had.. :hippie:

[Onmeunig Hans]

M'n tweede akoestisch kwam na een paar maanden toen ik namelijk zelf niet meer aan m'n gitaar kan komen omdat iedereen in huis zo nodig moest leren spelen.
M'n tweede electrische kwam 8 maanden na m'n eerste electrische. Ik kwam er achter dat het voorbeeld voor de OLP-Luke (m'n eerste el.), de Musicman Luke, in alles - behalve de prijs trouwens - superieur was en is aan de OLP.

M'n eerste electrische kocht ik trouwens een klein jaar na m'n eerste akoestische. Volg je het nog?

hans

[Kaïn]

Na een jaar 2. Had em nodig, dus toen kwam die!

[iWishmaster]

Ik kocht mijn tweede gitaar na ongeveer een jaar elektrische gitaar spelen (en daarvoor een jaar klassiek).

Reden was dat mijn eerste gitaar een ESP LTD was. De looks zijn metal, de sound is metal, alles aan die gitaar straalt metal uit. Andere dingen zijn er ook wel mee te spelen, maar vooral clean vond ik tegenvallen. Aangezien ik veel metal speel, maar ook wel is wat anders wil, heb ik besloten er een all-round gitaar bij te kopen, waar je alle kanten mee op kunt, maar die vooral naar het rustigere werk nijgt.

Ik heb vanalles getest, archtops, les pauls, strats, tele's van verschillende merken. Mijn budget ging ondertussen van ~500 steeds verder omhoog aangezien ik veel (nieuwe) gitaren in die klasse toch net niet vond. Ik vond dat veel gibsons modderig werden wanneer de gain omhoog ging en de hals was te dik (waarschijnlijk omdat ik de verkeerde gibsons heb bespeelt toen, want ben er pas tegengekomen die die problemen een stuk minder hebben). Tele's zijn niet mijn ding (weet niet hoe andere het doen, maar ik krijg er geen fatsoenlijke tone uit), archtops hebben teveel last van feedback. Line 6 variax heb ik nog even in mijn handen gehad, leuk geluid, maar toch net niet en speelde niet lekker.

Uiteindelijk kwam ik dus uit bij een strat-model. Van alle stratmodellen had de fender fat strat deluxe voor mij de meeste mogelijkheden en goede combinatie van net iets vettere sound dan een gewone strat (single coil in de brug is niet mijn ding) en heerlijke bespeelbaarheid gaf de doorslag. De Mexican strats die ik geprobeerd heb waren wel goed qua sound, maar die had een stuk minder 'fratsen', zoals locking tuners, s-1 switch, LSR rolling nut etc. tegenover de USA deluxe. En voila, paar nachtjes erover slapen en toen diep in de buidel getast. Heb er zeker geen spijt van gehad.

Bijt je zeker niet vast op gibson en fender! Er zijn enorm veel alternatieven die absoluut van dezelfde (of hogere) kwaliteit zijn, zeker afhankelijk van je muziekstijl. Ik heb mijn tweede gitaar ook niet als upgrade, maar als aanvulling gekocht.

[GunMetalBlue]

Mooi verhaal Wishmaster!


De tweede gitaar die ik kocht, was zo'n mexicaanse strat waar Wish het over had... Ik had het toen nog niet zo voor fratsen :p

En ik kocht hem puur omdat stagg -> behringer -> kutgeluid nou toch echt wel'ns over moest zijn ^^ En ik heb het met m'n vakantiegeld gekocht, dus budget was geen probleem ^^

[minoin]

Mooi topic! Eens kijken; op mijn tiende mijn eerste elektrische gitaar gekocht! Een Vantage-strat waar ik nu nog dagelijks op mijn studentenkamer op speel. Vol gegooid met handtekeningen van gitaristen, zal hem nooit wegdoen.

Ik heb toen eerst een nieuwe amp gekocht; een Laney LC30 tube bak.
Pas rond mijn 16de ongeveer kocht ik mijn Gibson Nighthawk Landmark! Wat een openbaring; een Gibson over een Laney buizenbak!

Totdat ik meer Prog Metal ging spelen. Toen heb ik een Jackson Dinky gekocht om meer te scheuren en nu staat er een Schecter C-7 op mijn lijstje die over niet al te lange tijd aangeschaft gaat worden!

[Squier4ever]

mijn eerste twee gitaren (allebei klassieke) kreeg ik van mijn ouders. toen wilde ik na een jaar of 5 electrisch, die heb ik 50/50 met mn ouders gedaan (verjaardag), je raad het al: een squier strat, maar wel een goeie. de versterker echter was k.u.t. en die heb ik dan ook eerst vervangen. vervolgens na 2 jaar kwam er een steelstring acoustic, de squier werd omgebouwd (humbucker) en na nog eens een jaar kwam er dan eindelijk een LP (kopie, goedkoop maar goed). toen weer een jaartje later de tele en nu geil ik ontzettend maar dan ook echt ontzettend op een ES 355, zo erg dat ik waarschijnlijk binnekort als ik genoeg verdiend heb er aan toe ga geven en een Epi ga halen.

[LP_CL]

Na een goeie 2 jaar heb ik mijn Squire strat aan de kant gezet voor een Jackson RX10D (RR) die toen net iets meer dan 500€ kostte. Leuk gitaartje, en ik hou wel van de vorm van een RR. Kheb hem dan later nog gepimpt met een SD LWH-MET in de brug. ondertussen is die alweer verkocht om wat geld te hebben voor mijn Jackson soloist die ik onlangs kocht.

[Eko]

Bij mij ging het allemaal minder snel. Maar dat had meer te maken met de financiele toestand van mijn ouders toen. Ik kreeg m`n eerste gitaar in 1967. Een prachtig acoustisch triplex geval wat makkelijk schoon te maken was want je hand kon zowat onder de snaren door gehaald worden.
Ik moest op m`n tweede wachten tot is kon bijverdienen op de middelbare school. Pas in `72-`73 kwam er een strat van het merk Diamand. Als ik er zo een nog kan kopen doe ik het gelijk al was het maar voor de herinnering.

[Kim Wilson]

Ik ben begonnen met een nieuwe Epi Les Paul Standard. Fijn ding wel, maar na de opnames van onze cd wist ik gelijk dat er een andere moest komen. Het was niet het geluid voor onze band. Dus na 4 jaar Epi heb ik hem verkocht en een Strat weergekocht (die ook maar een jaar in mijn bezit is geweest...).

[G.G.]

In 1982 begonnen op een 3/4 klassieke gitaar, na een paar jaar overgestapt op een normale klassieke van Yamaha van iets van 400 gulden (nog gekocht bij Hakkert in Rotterdam) Tijdje niets meer gedaan en rond 1991 een Pearl Telecaster gekocht (Feedback, toen het nog in het eerste filiaal aan de Admiraal de Ruyterweg zat, later verhuisd naar de overkant en daarna naar de Ceintuurbaan..... tjonge jonge jonge...... ik wordt echt oud)

Daarna ging het rap met een zelbouw tele, een Yamaha RGX 612A, een Epi explorer, Kramer Beretta, div. strats, een klassieke, drie steelstrings etc...

Mijn tweede gitaar, waar dit topic dus over gaat heb ik allang niet meer. Weet nieteens meer wat ermee gebeurd is. Heb er zoveel gehad dat ik de tel echt helemaal kwijt ben. Op een gegeven moment waren het er ook echt teveel tegelijk en ben ik gaan inkrimpen.

Dit is wat ik nu nog over heb (van links naar rechts):
1. Verster Stage Series strat (ideaal voor vakantie)
2. Hondo Body, zelfbouw hals, P90 en een Diego tremelo
3. Zelfbouw strat
4. Aniceto Gomes steelstring (handgebouwd op de Kaap Verdische eilanden)
5. Zelfbouw PRS-achtige

http://img407.imageshack.us/img407/3946/p1010249ki8.jpg

[bassej]

haha mooi al die zelfbouw :rockon: :hippie:

[RS-Rik]

Is het gemakkelijk om zelf een neck thru te bouwen? Dit lijkt me echt enorm gaaf.

[bassej]

waarom de hals andersom bij de 2e en 3e als k vragen mag??? :chicken:

[pupanus1]

Mijn 2e gitaar kocht ik toen ik een jaar electrisch speelde, ik wilde een gitaar met een vaste brug, met een lekkere warme clean tone. Ik had iets van 250 euro te besteden ik heb toen een Epiphone LP Special II gekocht voor 189 euro.
Heb er 1 maand leuk op kunnen spelen daarna kreeg het ding allerlei kuren.

Ik ga nu de elementen in mn aria pro ii vervangen en in de tussen tijd doorsparen voor een ESP Horizon NT-II (als ik mijn GAS voor Explorers kan blijven weerstaan :D)

[Wausser]

M'n eerste elektrische gitaar heb ik nu bijna 2 jaar geleden gekocht. Driekwart jaar later heb ik er een basje bijgekocht en 4 maanden daarna een Elektro-Akoustische erbij. Binnenkort komt m'n 2e elektrische :rockon:

[JeroenSchaaf]

Mijn eerste gitaar was een Hondo strat ( had ik nooit weg moeten doen! , is later opgebrand in een cafe brand )

Ik heb hem toen ingeruild voor een Squier Affinity, deze heb ik net helemaal geupgrade! met Gibson humbuckers, Wilkinson tremelo, Sperzel locking tuners, nieuwe topkame en dergelijken.

en het is nu mijn scheur gitaartje geworden!