PDA

View Full Version : Little Stevie Vai



john the dope
4 december 2001, 03:39
Het zijn de virtuozen geweest die grote invloed hebben uitgeoefend, op het gebied van techniek en de constructie van de instrumenten. Ze zijn echter schadelijk voor de kunst omdat ze het effect en de techniek als het hoogste goed beschouwen. Daarmee vertonen zij weinig zin voor de schoonheid van de muzikale kunst. Wij moeten hen dankbaar zijn maar anderszins verachten. Ze zijn prachtig en vreselijk tegelijk.

Ibanez
5 december 2001, 13:27
?

poeyerke
5 december 2001, 14:21
uhhh ja ????

Kitaarhiero
5 december 2001, 16:12
Op 2001-12-04 03:39, schreef john the dope:
Het zijn de virtuozen geweest die grote invloed hebben uitgeoefend, op het gebied van techniek en de constructie van de instrumenten. Ze zijn echter schadelijk voor de kunst omdat ze het effect en de techniek als het hoogste goed beschouwen. Daarmee vertonen zij weinig zin voor de schoonheid van de muzikale kunst. Wij moeten hen dankbaar zijn maar anderszins verachten. Ze zijn prachtig en vreselijk tegelijk.



Daar ben ik het wel redelijk mee eens...alleen...wat had jij op toen je dat schreef?

poeyerke
5 december 2001, 19:40
hehe, 'join the dope' zegt toch al genoeg :grin:

Arthur
5 december 2001, 19:50
goede, filosofische en contemplatieve tekst van die 'dope'!

john the dope
6 december 2001, 20:25
Na het beluisteren van Vai moest El Dopa even contempleren, dat heeft Arthur goed gezien. Hoewel, Vai is bijzonder slecht voor het ego van een gitarist. Wat dat betreft is luisteren naar Vai een contemplatie op zich. Hetgeen weer de vraag oproept waarom ie een 7e snaar op zijn Ibanez heeft gezet. Misschien wel als rustpunt op zijn gitaar: veel doet ie er niet mee blijkt uit het tabelatuur van Passion & Warfare.

Megalodon
7 december 2001, 21:11
Tja, ik begrijp aan de ene kant je standpunt wel, maar aan de andere kant vind ik techniek ook heel belangrijk. Alles is belangrijk voor een goed, allround gitarist. Toch? Dus ook zeker de techniek, want zonder goede techniek begin je niks.

Ik stoor mezelf eerder aan gitaristen die de discipline missen om eerst de techniek goed eigen te maken dan dat ik me stoor aan musici zoals Vai en Satriani waar je, wat dat betreft, nog eventueel wat van op steekt. En om nou te zeggen dat die virtuozen een slechte invloed hebben op de kunst vind ik overdreven. Het is dan ook gewoon niets meer of minder dan jouw eigen mening. En wat is kunst? Gaan we die akelige discussie weer voeren?

Ik laat dat soort virtuozen me juist graag pushen op technisch gebied, zodat ik zelf alleen maar beter & beter word en de technieken kan gebruiken in m'n eigen spel.

Kom op mensen, laten we ons liever storen aan al die mediahoeren van MTV en TMF.

john the dope
9 december 2001, 18:13
Prachtige naam: Megalodon. Als ik een giga hoest-aanval heb, neem ik een pilletje met die naam. Ben ik er geheid vanaf. Iets anders is dat je natuurlijk gelijk hebt. De techniek brengt jezelf en je instrument voorwaards. Toch is er ook zoiets als aandacht: de aandacht en impact die je aan je noten en gehoor geeft. Vai is een dusdanig talent dat ie zowel techniek als musicaliteit kan bedienen (dat hoor je aan zijn controle). Je moet ze echter de kost geven; degenen die jarenlang bezig zijn met de vingerbewegingen. Ik merk aan mezelf dat ik het heerlijk vind om zonder geluid over zo'n hals te jagen. Alsof je verslaafd bent aan hardlopen maar niet weet waarheen.

Wat TMF en MTV betreft: vreselijk allemaal maar hun kijkers (12 - 15-jarigen) worden ouder en ontdekken nog van alles. Ik reed vroeger ook op een brommer maar heb nu de un-plugged fiets ontdekt...

Megalodon
10 december 2001, 00:42
Ja, ik begrijp waar je heen wilt met dat hardlopen :grin:

Je kunt gewoon goed merken dat veel van die freaks, zoals Vai, maar ook Malmsteen, gewoon best wel gek zijn van Nicolo Paganini. En ik snap dat wel, omdat het gewoon opwindender is om iemand snel te horen spelen dan langzaam. Als ik dan kijk hoe Vai een deel van die Paganini Capricesolo #5 heeft gebruikt voor Crossroads, dan kan ik dat echt wel waarderen. Maar ik begrijp je punt. Ik heb de afgelopen jaren eigenlijk alleen maar vrij langzame blues gespeeld, expres om gevoel in m'n spel te brengen. Maar nu wil ik gewoon ook weer verder rennen...weet ook nog niet precies waarheen :lol:

Maar over dat TMF-publiek... je zegt dan wel dat ze nog veel moeten ontdekken en daar maak ik uit op dat je nog vol goede hoop zit, maar bedenk wel dat een groot deel van die jeugdige figuren gewoon helemaal geen goede muzikanten meer als voorbeeld hebben. Alleen maar van die mensen die meer waarde hechten aan hun uiterlijk & danspasjes. Soms vraag ik me wel eens af: is het nu Music Awards of DANCE CLASS Awards? En daarom, als het allemaal zo doorgaat, zie ik het somber in voor de music bizz. Het is volgens mij meer aan ons om de muziek te redden, want op hen hoef je niet meer te rekenen denk ik.
Ik bedoel: die peopeltjes applaudiseren gewoon voor een fucking playbackshow.

Wat mij gaaf lijkt is als alle ECHTE musici de handen in elkaar slaan en zelf een tv-station beginnen. En alleen ECHTE muzikanten mogen daaraan meedoen en alle fakes & rippoff's worden genegeerd, op de proef gesteld en zelfs belachelijk gemaakt. Als er maar genoeg mensen meedoen zou het nog best eens wat kunnen worden, niet? Ik denk dat er zeker ook bij de iets ouderen (zeg vanaf 20, 30 jaar) best wel animo is om echte muziek te horen/zien bij het inschakelen van die zender.

Ach...misschien ben ik wat vaag op deze late zondagavond...bedtijd.

john the dope
11 december 2001, 20:47
Mega, je hebt volkomen gelijk. Ik vrees echter dat er iets onhaalbaar is. De ontwikkeling van de polpulaire muziek is een omgekeerde piramide: waar ze in de jaren '60 nog blij waren een Top 40 in te vullen heb je tegenwoordig een 2e, een 3e en een 4e divisie. Het is versnipperd. En dan heb ik het nog enkel over de consument die bestaat uit 15 -25 jarigen. Boven de 25 gaat de aandacht geheel chaotisch en versnipperd uit: klassiek, jazz, pop, metal en weet ik veel wat. Die musici die een aandacht trekt van mensen boven de 25 concurreren niet met andere musici maar met hypotheken, concerten, prularia en de muziekkeuze van hun kinderen.
De 16 jarigen maken de roem en het is weinig muzikanten gegeven om daarbuiten te treden. Je kunt een jazzclub oprichten of een metalclub maar het geld ligt bij de 16-jarigen. Is gewoon nietr anders. De rest blijft steken bij een hobbyclub.

De 15 - 25 jarigen vormen een grote economische club die mekaar allemaal kopieeren. Na 25 gaat ieder zijn eigen weg. Prachtige muziek horen zij maar degenen naar wie zij luisteren hebben geen groot publiek. Ik ben gek op Metheny, Stern, Coltrane en Ford maar ik kan ze bijna een hand geven zo dicht als ik bij ze kan komen. Wat dat betreft woon ik met hen in een kleine stad en na een tijdje kent iedereen mekaar in die stad.

Maar ... het doet nooit en te nimmer af aan de kwaliteit.

Dila
11 december 2001, 21:04
ehm ja....

Ditmar
11 december 2001, 22:28
Mag ik trouwens effe zeggen dat je ook best snel met gevoel kan spelen. Je kan inderdaad loze nootjes proppen, maar ik vind dat niet alleen langzame noten gevoel in een solo kunnen brengen, maar dat snelle noten ook heel veel gevoel kunnen toevoegen. Je moet natuurlijk niet alleen snel spelen, maar als je snel goed afwisselt met langzaam is het een stuk gevoelsrijker dan alleen maar langzaam (zoals het bij veel blues en jazzgitaristen is)

john the dope
12 december 2001, 02:52
Het appelleert aan een stuk kennis en kunde. Ik denk dat iemand zeer ver gevorderd kan zijn in de muziek en een dusdanig gehoor en ontwikkeling kan hebben dat ie dingen hoort. En ook hoort in snelheid. Snelheid kan op zijn plaats zijn. Het kan een bedoeling hebben in een muziekstuk. Snelheid straalt een stuk agressie uit. Het is in een solo veelal het sluitstuk. Het lijkt alsof men in een solo een verhaal kwijt wil en in de eindmaten nog even toon wil bijzetten. Even overtuigen of zo. Alsof je jezelf verliest in je eigen pleidooi. Dat is de functie van snelheid. Misschien ook een leuke vraag voor het Forum: wat is de functie van snelheid? Ik persoonlijk vind de solo van Vandenburg over Burnin' Heart een pracht-exemplaar: je begint langzaam en gaat vervolgens los. Het lijkt wel of het een vaststaand iets is om een solo zo op te bouwen. Langzaam beginnen als inleiding en vervolgens gaan. Wat is de ondertoon onder dat beginsel? Dat vraag ik me af. Want wellicht is het ook de reden voor snelheid. Wat mij betreft heeft snelheid zeker een bedoeling. En hoewel ik Burning Heart als voorbeeld geeft denk ik dat snelheid ook op andere vlakken en in andere maten een reden kan hebben.

Ditmar
12 december 2001, 13:26
Volgens mij is in een solo snelheid onder andere handig om stoer te doen: dat doe jij mij lekker niet na, jeweetwel.

Maar de functie van dissonantie en snelheid in solo's is naar mijn idee om het aggressief te laten klinken (daarom klinken die slayer solo's ook altijd zo aggressief). Ik speel veel aggressieve muziek (herrie) en daar horen ook snelle solo's bij. Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik snel soleer, ik vinnut gewoon leuk denk ik......


Verder vind ik trouwens dat snelheid opbouwen in een solo errug cool kan zijn. Mijn favoriete: de solo van Zakk Wylde in No More Tears !!!!!!!

john the dope
13 december 2001, 22:20
Fantastisch dat je me weer even aan No More Tears herinnert. Ik zet 'm meteen op. Had hij niet ook een gave CD met Santana, Thin Lizzy en Whitesnake gespeeld?


Volgens mij heeft snelheid niet alleen een agressieve functie. In Metal is het gewoon pure noodzaak: meegaan met het overall-tempo (tenzij je gitarist van Aerosmith bent...)maar in de klassieke muziek en slow-jazz hoor je het ook. Dan is het meer een sample of zoiets. Een langzaam gespeelde noot raakt je ergens anders dan een snelle rif. Het past in een stroom, doorbreekt of maakt spannend. De laatste 50 pagina's van een detective of 10 minuten van een film zijn ook altijd de spannendste. Moet je je voorstellen dat je je solo razendsnel begint en steeds langzamer begint en vervolgens met een of twee mooie noten eindigt.

Kitaarhiero
14 december 2001, 11:11
meestal is het andersom bij een solo, langzaam begin, pijlsnel einde...plink...plink...chinkachinkchinkwiedelewie delewiedelewiedelewiedelescreeeeeeeeech
:wink::P

Ditmar
14 december 2001, 13:48
ehm okee ???

RS-Rik
18 maart 2004, 17:48
zoals bij heaven and Hell (Dio bij black sabbath)

van gigagrotegigantische vette solo tot romantische eindnoten..

hoofd
18 maart 2004, 17:59
Hot damn, kan je nog oudere topics omhoog halen :o

Harry
19 maart 2004, 10:16
jezus, inderdaad. Ik wou al op al dat geblaat gaan reageren, maar de meeste posters zijn waarschijnlijk al gecremeerd.

sunday violence
20 maart 2004, 14:22
jezus, inderdaad. Ik wou al op al dat geblaat gaan reageren, maar de meeste posters zijn waarschijnlijk al gecremeerd.

:-D :-D