PDA

View Full Version : wat bepaald jullie keuze



demetalenman
14 februari 2008, 12:42
beste lui,

Nu zit ik met een keuze die ik moet maken tussen 2 gitaren. Ik ben heus niet de enigste die dit dilemma heeft. Vele andere zullen ook weleens enige tijd in twijfel gezeten over welke gitaar ze nou zullen aanschaffen. uiteindelijk ga ik ze wel alle 2 kopen, maar op dit moment ben ik niet zo vermogend om ze allebei tegelijk aan te schaffen. Het gaat hier om een keuze tussen een Gibson les paul standaard en een amerikaanse telecaster.

Nu vraag ik niet per se welke gitaar ik moet kiezen. das ook een kwestie van smaak, ze hebben allebei hun mooie kanten en slechte. Dus voor degene die wel eens voor zo een vergelijkbaar dilemma hebben gestaan,

Wat was voor jullie de doorslag om de desbetreffende gitaar aan te schaffen. Was het bijvoorbeeld, speelbaarheid, geluid, artiesten. noem maar op. Wat me dan ook wel leuk lijkt om te vermelden is uit welke 2 (of meer) gitaren de keus gemaakt moest worden.

Kim Wilson
14 februari 2008, 12:54
De keuze voor een gitaar wordt voor mij bepaald door hetgeen ik ermee wil doen en welke sound ik daarbij verwacht. Dat klinkt vrij simpel, en dat is het ook.

Ik speel slaggitaar bij ons in de band, en daarbij dus veel op de dikkere snaren. Verder hebben we een leadgitaar en piano, dus moet ik een heldere gitaar hebben, om niet te verzuipen in de mix. Daarbij moet de gitaar wel krachtig klinken. Een SG is me te rauw, een Les Paul te vet (hoewel het voor solo's een heerlijk ding is, maar ja, ik speel nauwelijks tot geen solo's) en een Strat klinkt niet krachtig genoeg. Ik heb dus gekozen voor een Tele.

Vervolgens ga je op zoek naar het beste exemplaar. Daarbij is geluid een belangrijke drijfveer. Een gitaar moet gewoon goed klinken, punt. Daarna ga je kijken of de bespeelbaarheid goed is. Je moet er tenslotte wel op kúnnen spelen. Maar mijn belangrijkste criterium is de klank.

Harm
14 februari 2008, 12:56
Tsja...

Ik ben vroeger altijd gek geweest opo floyd trems en Ibanezzen, zeker gezien mijn favourite artiesten toendertijd: Vai, Satriani en Petrucci... Veel modellen daar ook van gehad... Keuze ging daarna meer door naar geluid...
Zelf ben ik altijd een Humbucker man geweest, ook erg belangrijk... De Gibson die ik toendertijd kocht was geweldig maar niet mijn ding... Totdat ik bij Nik Huber terecht kwam, heerlijke LP achtige gitaar (ben gek op die vorm en de sound) en later de PRS-en...

Heb dus vroeger echt een gimmick fase gehad (veel met tremelo spelen en truukjes doen) nu meer sound...

De keuze die jij moet maken is lastiger omdat het 2 compleet verschillende gitaren zijn! Ik ben al jaren op zoek naar een mooie fender... En dat is lastig als je toon in je hoofd hebt.. Ik kan er geen vinden... de beste was er eentje uit 65... Zo kom ik er dus langzaam achter dat ik na jaren humbuckers eigenlijk een Telecaster erbij wil, puur voor de karakterestieke sound!

Tsja, en een LP.... blijft ook heerlijk!

Geen antwoord dus eigenlijk op jouw vraag omdat je uit moet proberen, kijken waar jij de lekkerste sound uit kan halen... Kijk goed naar of je veelzijdig wilt zijn of puur een sound wil....

Harm

EuroCinema
14 februari 2008, 12:59
Ik heb vaak voor zo'n dillemma gestaan zolang ik nog in de fase was van lezen over gitaren. In muziekwinkels, met zo'n stuk hout in mijn handen, heb ik nooit een dillemma gehad. Je speelt ergens op en je merkt heel snel of je er verliefd op wordt of niet. Toen ik mijn laatste gitaar kocht, een Epi Casino, was ik eigenlijk in de markt voor duurdere Gibson, Ibanez en Heritage modellen. Maar ik werd daar al spelend gewoon niet warm of koud van. De Epi voor de grap ook even geprobeerd en boem, ik moest hem hebben. Als je dat gevoel niet hebt, moet je verder blijven zoeken.

Zamalan
14 februari 2008, 13:02
Toen ik mijn gitaar ging kopen (een maand geleden) had ik nooit voorheen een gitaar in mijn handen gehad. Het algemeen advies is "speel er eens op, voelt hij lekker aan?", maar dat kon ik dus niet.
Ik keek naar de gitaristen van bands die ik mooi vond (op wikipedia kun je hun gear soms zien). Ik wou een zeker kwaliteit dus wou ik een gitaar waarvan ik de naam al horen waaien had. Ik wou wat rock en harder spelen dus 2 humbuckers was een no-brainer (alhoewelk ik al zit te denken over een fat-strat model bij te kopen >.>) Ik liet de mens van de winkel een stukje spelen op een oefen amp om het geluid te horen, en keek naar zijn houding en dergelijke (zo moest hij 2 keer een snaar opnieuw stemmen van een squier).
Neem hem ook zelf eens in je handen, je kan er misschien niet op spelen maar je kan wel al eens voelen wat je ervan vindt qua gewicht, model, e.d.
Budget is ook iets wat je keuze kan bepalen. Op een beginner gitaar van onder de 300 euro moet je geen tremelo kopen bijvoorbeeld want die zijn meestal ruk.
En natuurlijk uitzicht! Als je je gitaar mooi vind zul je hem sneller even vast nemen om er wat op te spelen.

(Lees ook zeker reviews op verscheidene sites. bvb: www.ultimate-guitar.com en www.musicgearreview.com)

demetalenman
14 februari 2008, 13:15
ja precies daar zit dus ook een beetje de twijfel bij mezelf.

Ik speel veel solo's. Nu is der naar mijn mening geen gitaar die kan tippen aan het geluid van een les paul kwa solo geluid. Maar wil ik een beetje ritme spelen a la hendrix, is een les paul naar mijn mening daar niet geschikt voor. Nu heb ik in het verleden een mexicaanse tele gehad, en was ik niet gecharmeerd van het "solo"geluid, wellicht een beetje experimenteren met elementen misschien een optie. Maar solo geluid was een minpunt, maar het geluid voor ritme en het akkoorden werk, was weer top. Wat op mn oude epi Les paul weer flop was.

Kim Wilson
14 februari 2008, 13:19
Nou ja, als je een goeie Tele vindt, bestaan solo's ook zeker wel tot de mogelijkheden. Het zal geen LP-sound worden, maar je kunt er best wel op soleren, met een degelijke sound ook.

Kakihara
14 februari 2008, 13:22
Mijn keuze wordt bepaald door mijn budget, de constructie (is ze degelijk gebouwd? Is de gebruikte hardware van meer dan redelijke kwaliteit?) en de bespeelbaarheid van de gitaar om te beginnen, hoe voelt de neck aan, hoe zit het met de toon- en volumeknoppen en de elementenschakelaar? Ik zal echter niet snel een gitaar kopen die me ontzettend bevalt wat bespeelbaarheid betreft, maar als een zeur klinkt. Natuurlijk, je kan er altijd andere elementen insteken, maar dan ben je toch algauw weer €100 à €150 kwijt en als dan blijkt dat die nieuwe elementen ook niet je dat zijn, wat doe je dan ?
In feite komt het neer op een compromis tussen bespeelbaarheid en klank. Een gitaar waar alles aan klopt, kom je zelden tegen (ben er in de 15 jaar dat ik speel, ééntje tegengekomen waarvan ik vond dat ze perfect was)

gerritje tralalalala
14 februari 2008, 13:33
Budget is ook iets wat je keuze kan bepalen. Op een beginner gitaar van onder de 300 euro moet je geen tremelo kopen bijvoorbeeld want die zijn meestal ruk.

Dat valt best mee.
Ik heb een yamaha pacifica 112v, met trem, en die doet het prima en ontstemt bijna niet.

Rormo
14 februari 2008, 13:55
tsja ik heb lang geleden moeten kiezen voor mijn 2e gitaar (eerste gitaar was een goedkoop beginners ding) tussen een LP en een strat. Het werd mijn eerste echt dure gitaar (1200 euro) en ik heb lang getwijfeld. Mijn favo artiesten speelden zowel op strat als op LP afhankelijk van de band maar ook welk nummer ze speelden.
Zowel de LP als de strat speelden geweldig lekker, ieder sterk op hun eigen vlak. Uiteindelijk heb ik toen gekozen voor de strat. De reden was dat ik met een strat en wat effecten nog redelijk bij het dikke geluid van een LP kan komen, maar dat ik een LP nooit zo clean krijg als een strat.


De LP is er overigens een paar jaar later als nog gekomen :)

demetalenman
14 februari 2008, 13:58
tja wat ik met die gitaar wil doen is heel varierend namelijk.

speel in een band waarin we een kruizing maken tussen Iron maiden en Dream Theater.

En ik merk dat ik ook wat softer wordt en ben daarnaast wat begonnen in de trend van John mayer. dus meer blues/funk.

Ik vind het lekker om een avondje keihard te rocken, en soms weer lekker om een avondje lekker te grooven, te funken en te bluesen.

Maar tot nu toe trek ik iets meer richting de tele.

Kim Wilson
14 februari 2008, 14:13
Logisch! Na verloop van tijd snap je het, en koop je een Tele. :cooler:

Met een Tele kun je overigens prima rocken. Ik noem een Status Quo, Mooi Wark, Jovink (wellicht zijn de laatste twee wat minder bekend, maar daarom rockt het niet minder :satisfie: ).

demetalenman
14 februari 2008, 14:31
Ja idd, tele heeft soms het country imago. terwijl dat geheel onterecht is.

iemand die ik heel lekker op een tele vind rocken is Richie kotzen.

Toch vind ik single coils, mooier klinken dan humbuckers

Kim Wilson
14 februari 2008, 14:35
Ik ook. Maar een Tele hééft ook singlecoils...

Luke-wannabe
14 februari 2008, 18:11
ja precies daar zit dus ook een beetje de twijfel bij mezelf.

Ik speel veel solo's. Nu is der naar mijn mening geen gitaar die kan tippen aan het geluid van een les paul kwa solo geluid. Maar wil ik een beetje ritme spelen a la hendrix, is een les paul naar mijn mening daar niet geschikt voor. Nu heb ik in het verleden een mexicaanse tele gehad, en was ik niet gecharmeerd van het "solo"geluid, wellicht een beetje experimenteren met elementen misschien een optie. Maar solo geluid was een minpunt, maar het geluid voor ritme en het akkoorden werk, was weer top. Wat op mn oude epi Les paul weer flop was.
In dit geval zou ik voor een gitaar met p90's gaan. Dan krijg je een hele fijne heldere clean en (ongeveer) een humbucker scheurgeluid.

Lexvandoef
14 februari 2008, 18:15
In dit geval zou ik voor een gitaar met p90's gaan. Dan krijg je een hele fijne heldere clean en (ongeveer) een humbucker scheurgeluid.

+123456789

iWishmaster
14 februari 2008, 18:39
Ik heb een paar maanden geleden dezelfde beslissing gemaakt.

Voor mij was bespeelbaarheid het belangrijkste punt uiteindelijk. Mijn fat strat kan rocken en scheuren, maar ook heel subtiel en clean klinken. De les pauls in mijn prijsklasse klonken met solo's geweldig, maar werd te modderig met veel gain. De strat soleert ook geweldig, maar klinkt af en wat dunnetjes, wat ik probeer te compenseren met andere elementschakelingen (single coil neck en midden in serie scheurt als een gek).

Ik zit alleen de laatste tijd enorm te gassen op een les paul faded of BFG, want ik vind dat geluid fantastisch. Vooral de BFG staat me enorm aan, maar die dingen zijn nergens te vinden :(

Ik snap nog steeds niet echt wat mensen nu met tele's hebben ... Het klinkt soms wel goed als ik er naar luister, maar als ik er zelf op speel klinkt het werkelijk helemaal nergens naar, ongeacht wat ik ook probeer.

Kim Wilson
14 februari 2008, 18:41
Ja, op een Tele is het werken om het juiste geluid te krijgen. Zo'n ding is onvergeeflijk. Maar als je het juiste erin stopt, krijg je er ook iets moois voor terug. :)

Luke-wannabe
14 februari 2008, 18:46
Een Tele is inderdaad een heel moeilijke gitaar. Je moet echt een beetje snappen hoe het werkt om daar een lekker geluid uit te krijgen.

iWishmaster
14 februari 2008, 18:52
Ja, op een Tele is het werken om het juiste geluid te krijgen. Zo'n ding is onvergeeflijk. Maar als je het juiste erin stopt, krijg je er ook iets moois voor terug. :)
Ach, ik ben heeeeel langzaam een rijtje droomgitaren aan het verzamelen. Op het lijstje staan: (fender) strat, (gibson) les paul, iets wat shred als een gek en daarna misschien een (fender) tele. Ik wil net niet het standaard modelletje overal van, maar net even 'mijn' twist eraan, zoals een strat met humbucker en single coils, les paul met een p90 en een humbucker etc. Ik heb lekkere shredmachine en een fat strat en ben nu aan het gassen op een les paul bfg :satisfie: .

Die tele komt vast ook nog wel aan de beurt.

Mr.Fingers
14 februari 2008, 19:04
Een telecaster is een heel dankbare gitaar, als je ze maar met de juiste ingesteldheid & nederigheid benaderd. Denk je "ach, ik ram maar wat op die plank, er zal wel geluid uit komen", zal de telecaster ervoor zorgen dat je zwaar op je bek gaat als je speelt (al dan niet al optredend). Echter, als je de telecaster met het nodige respect & kunde bespeelt en behandelt, wordt het een levenslange vriend & speelkameraad, die je probleemloos een enorme hoeveelheid aan klankmogelijkheden laat ontdekken...

Een Les Paul.... tsja, dat is een Les Paul, die klinkt altijd wel, maar ik vind persoonlijk nu niet echt van... WAAUW!

Tupelo
14 februari 2008, 20:11
Telecaster over een Vox AC30.
Idd. is werken, werken en nogeens werken.
Maar wat je daarna overhoud is alleen maar goed voor jezelf. :)

mikeyaxeman
14 februari 2008, 20:24
Ach, ik ben heeeeel langzaam een rijtje droomgitaren aan het verzamelen. Op het lijstje staan: (fender) strat, (gibson) les paul, iets wat shred als een gek en daarna misschien een (fender) tele. Ik wil net niet het standaard modelletje overal van, maar net even 'mijn' twist eraan, zoals een strat met humbucker en single coils, les paul met een p90 en een humbucker etc. Ik heb lekkere shredmachine en een fat strat en ben nu aan het gassen op een les paul bfg :satisfie: .

Die tele komt vast ook nog wel aan de beurt.

De andere gitarist in m'n band heeft ook een LP bfg, het zijn idd erg leuke gitaartjes die erg vet klinken alleen een nadeel vind ik dat je met je onderarm zo over die scherpe rand van de body heen schuurt omdat ie ongelakt is in tegenstelling tot mijn LP Standard.

Eko
14 februari 2008, 20:24
Uiteraard heeft iedere gitarist wel in dubio gestaan tussen bv humbuckers en singlecoils. Tussen looks en geluid. En ook nog rekening moeten houden met budget.
Ik heb in mijn jongere jaren veel op een Washburn falcon gespeeld ( ik heb hem nog) , dat was een Gibson Les Paul DC kloon en nog een die zeer goed was/is. Na mijn hernia heb ik besloten om met lichtere gitaren te spelen. Het werd een Strat. Een tele heb ik altijd mooier gevonden maar ik kon er niet mee overweg. Ik kon er nooit een vinden die mij qua geluid aansprak. Ik kreeg er nooit een echte teletwang uit.
De strat heb ik nog altijd en blijft ,,old faithfull,, altijd goed om op terug te vallen.
Inmiddels heb ik mijn tele gevonden en speel ik er zeer veel op. Altijd mee met optredens.
Recent heb ik mijn jongensdroom kunnen kopen. Een echte Gretsch in de uitvoering zoals ik wilde, geen compromis, geen goedkope imitatie meer.
De volgorde was dus: Verstand , gevoel , grote wens.
Trouwens ik ben nu bezig versterkers te kopen ,bij elke gitaar , die het beste er bij passen

gerritje tralalalala
14 februari 2008, 20:35
die single coil humbucker keuze was voor mij niet zo moeilijk.

omdat single coils alles en iedereen deruit rocken, zowel overstuurd (al kan je der geen zware metaalsoorten mee spelen) als clean klinkt het helemaal geweldig.
al zal menig les paul liefhebber het niet met me eens zijn. :)

Mitch
14 februari 2008, 22:34
Het zal niet zo bedoeld zijn, maar wat een komische posts staan er in dit topic zeg :D
Maar goed, metalenman, k weet niet wat de rest van je setup is, maar even heel simpel bekeken... met een boost en/of drive kun je met en Tele nog wel in de buurt komen van een Les Paul sound, andersom lukt dat van geen kant, al kun je daar met coil split weer wat aan rommelen.
Als ik echt aan één gitaar vast zou zitten en ik lees wat je er mee wil doen zou ik eerder voor een Tele gaan. Je wilde een Amerikaan, maar heb je al eens een Blade overwogen ? Bespeelbarheid is waanzinnig van die dingen en niet te vergeten: ze hebben al een mid boost aan boord waarmee je heel simpel van 'classic Tele' kunt switchen naar een stevigere sound, die echter wel in het verlengde ligt van de basissound. Wat mij betreft een absolute aanrader.

marter544
14 februari 2008, 23:44
Een telecaster is een heel dankbare gitaar, als je ze maar met de juiste ingesteldheid & nederigheid benaderd. Denk je "ach, ik ram maar wat op die plank, er zal wel geluid uit komen", zal de telecaster ervoor zorgen dat je zwaar op je bek gaat als je speelt (al dan niet al optredend). Echter, als je de telecaster met het nodige respect & kunde bespeelt en behandelt, wordt het een levenslange vriend & speelkameraad, die je probleemloos een enorme hoeveelheid aan klankmogelijkheden laat ontdekken...

Een Les Paul.... tsja, dat is een Les Paul, die klinkt altijd wel, maar ik vind persoonlijk nu niet echt van... WAAUW!

Slaap jij ook met je gitaar?

iWishmaster
14 februari 2008, 23:55
Slaap jij ook met je gitaar?
Als zij er ook bij lag zou ik er geen moeite mee hebben: :hippie:
http://i204.photobucket.com/albums/bb50/ice04princess17/sexy/guitar.jpg
(warning, mildly explicit content, vandaar geen img link ... als ik tever ga moet je t even zeggen ...)

Mr.Fingers
15 februari 2008, 00:01
Als zij er ook bij lag zou ik er geen moeite mee hebben: :hippie:
http://i204.photobucket.com/albums/bb50/ice04princess17/sexy/guitar.jpg
(warning, mildly explicit content, vandaar geen img link ... als ik tever ga moet je t even zeggen ...)

Bah... een Les Paul :sneaky:

@Marter: Neen, maar ze (telecaster) staat wel naast m'n bed (omdat in m'n gitaarrek geen plaats meer is)

Orpheo
15 februari 2008, 00:08
@iwishmaster:

dirk witte
max guitars
dijkman muziek
sacksioni
nederland muziek
TAGS

even snel een lijstje die de BFG heeft. en de rand is net zoveel, of zo weinig, afgerond als bij een normale LP. heeft mij echt flinke problemen toegebracht trouwens. Mijn zenuw in mijn onderarm (of pees, whatever, dat stevige stuk daar bij je onderarm, die schuurt over de body) begon te irriteren en op te zetten. Kon dus mijn vingers effe niet (goed) gebruiken. ik heb dus effe m'n rechterhand anders moeten gebruiken, en links begint dat nu ook te komen, maar dat komt omdat mijn pols gewoon kapot is (en dat is ie al JAREN).

on topic: is het een les paul? nee? doei. ja? volgende ronde.

is de hals rond? dik of dun maakt niet uit. rond of plat wel. plat? doei. rond: volgende ronde.

heeft ie een humbucker in de brug? nee? doei. ja? volgende ronde.

hoe voelt ie aan, onversterkt? is het een warm geluid (en dito gevoel erbij), dat niet dichtslibt, lekker warm is voor slag, maar niet Te helder, en toch heel open en transparant. krijg ik er een warme solo uit, zonder modderig of schel te worden? brult ie, maar kan ie ook zingen? jankt ie, maar kan 'ie ook '(uit)geknepen' worden?

nee? volgende!

ja? kom maar!

Dit is heel kort door de bocht, maar zo werkt 't wel ongeveer bij mij. Van de 100 les pauls die ik test, koop ik er maar 1. het is echt zo extreem. en van de 6 gibsons die ik had, heb ik er 3 verkocht... (en meer voorheen, maar dat telt niet mee).

Orpheo
15 februari 2008, 00:08
Als zij er ook bij lag zou ik er geen moeite mee hebben: :hippie:
http://i204.photobucket.com/albums/bb50/ice04princess17/sexy/guitar.jpg
(warning, mildly explicit content, vandaar geen img link ... als ik tever ga moet je t even zeggen ...)

fuck, lijkt op mijn ouwe!!! fijne axe was dat :chicken:

grayfink
15 februari 2008, 00:13
Ik hoef helemaal niet te werken op mijn tele. :stop:

VanBiLL.com
15 februari 2008, 00:15
@Marter: Neen, maar ze (telecaster) staat wel naast m'n bed (omdat in m'n gitaarrek geen plaats meer is)Goh, bij mij ook al... :satisfie:

Kim Wilson
15 februari 2008, 00:25
Ik hoef helemaal niet te werken op mijn tele. :stop:
Nee, hèhè. Jij bent een natuurtalent! :cooler:

grayfink
15 februari 2008, 00:46
Nee, hèhè. Jij bent een natuurtalent! :cooler:

Ik heb helemaal geen talent. Daarom is het dus ook niet werken, maar hobby. :)
Maar een valse noot op een tele klinkt bij mij niet valser als op welke andere gitaar bedoel ik maar te zeggen. Verder is mijn tele licht afgesteld (lage actie) en dat speelt makkelijk. Dus niet "werken".

artnaz
15 februari 2008, 01:08
Bij mij is het:

1) Sound
2) Bespeelbaarheid
3) Looks

Nou is het niet (meer) zo dat ik in de winkels alle gitaren uitprobeer volgens deze criteria. Onderhand weet ik wat "mijn sound" is, en na wat uitprobeersels ben ik weer bij de Les Paul en Strat terechtgekomen. Heb nog een bepaalde Ibanez-tijd gehad (heerlijke bespeelbaarheid, looks, en stevige sound), maar daar mis ik nu het karakter van de Strat en LP. Een Tele (Thinline) vind ik wel super, met name voor de hele cleane stukjes, maar gezien ik meestal met een lekkere drive soleer is de Tele dus niet altijd geschikt.

Maar, een Les Paul en Strat zijn hele verschillende gitaren. Wat sound betreft, vind ik ze beide op hun eigen manier prachtig. Toch prefereer ik die attack/helderheid (weet niet goed hoe te omschrijven) van de Strat net iets meer... Ook met de looks vind ik beide gitaren verschillend maar heel mooi. Maar... de bespeelbaarheid van de LP is niet mijn ding. Hals is anders, maar niet minder. Maar mijn rechterhand zit gewoon te ver van de body af, en die knoppen-posities zijn zo onhandig als wat... Het zal allemaal wel gewenning zijn, maar toch krijg ik het er niet in. Het feit dat ik meestal toch iets meer naar de sound van de Strat neig, heb ik de hoop in de LP's al opgegeven! :D

Nu ben ik dus een echte Strat-man. De "tussen-gitaren" van de Strat en LP's kan ik soms ook prima pruimen, maar meestal "klopt er iets niet aan". En ik ben ook niet iemand die graag veel verschillende soorten dingen wil hebben, ik blijf dus lekker bij de Strat. (Een Thinline en een Les Paul (akoestische gitaren niet meegerekend) wil ik er ook wel bij, maar dan moet ik ooit een overschot aan Strats hebben! :D)

Dan weet je dus wat "jouw" gitaar is, maar helaas wordt je zoektocht er niet veel makkelijker op. Strats zijn er in allerlei maten en soorten, en door die veelzijdigheid, kun je ze niet allemaal eventjes in een winkel testen. Dan ga je dus verder zoeken, en "verder" maakt het je meestal niet makkelijker... ;)

Anyway, je blijft altijd zoeken denk ik. Ook al heb je een gitaar waar je voor je leven weg van bent, stiekem hoop je ergens op een betere... :satisfie:

Pepe
15 februari 2008, 01:19
Een SG is me te rauw, een Les Paul te vet (hoewel het voor solo's een heerlijk ding is, maar ja, ik speel nauwelijks tot geen solo's) en een Strat klinkt niet krachtig genoeg. Ik heb dus gekozen voor een Tele..

Daar kan ik een aardig eind in meekomen.
Ik heb hier Les Pauls, een handvol strats, semi's en nog wat grut staan.
De telecaster is altijd goed, dwz, in elke situatie weet ie wat te melden.

Een Les Paul is toch een specialty geluid, die zou ik meenemen als er een goed gevulde band achter me stond en je je niet hoeft druk te maken om de boel aan de gang te houden, gaatjes dichtsmeren. Het liefst speel ik de hele avond op een es 125 of een casino -prima voor rock'n roll of big band- maar aangezien ik als enige gitarist en licks en solo's en moet driven en compings speel, pak ik een tele. Of een Les Paul junior, ook een veelzijdig (!) ding door zijn effectieve volumeknop.

Thuis pak ik gek genoeg nauwelijks een tele, dan is het leuk om de belltone van een stat af te wisselen met de roar van een Les Paul.

Orpheo
15 februari 2008, 01:22
Daar kan ik een aardig eind in meekomen.
Ik heb hier Les Pauls, een handvol strats, semi's en nog wat grut staan.
De telecaster is altijd goed, dwz, in elke situatie weet ie wat te melden.

Een Les Paul is toch een specialty geluid, die zou ik meenemen als er een goed gevulde band achter me stond en je je niet hoeft druk te maken om de boel aan de gang te houden, gaatjes dichtsmeren. Het liefst speel ik de hele avond op een es 125 of een casino -prima voor rock'n roll of big band- maar aangezien ik als enige gitarist en licks en solo's en moet driven en compings speel, pak ik een tele. Of een Les Paul junior, ook een veelzijdig (!) ding door zijn effectieve volumeknop.

Thuis pak ik gek genoeg nauwelijks een tele, dan is het leuk om de belltone van een stat af te wisselen met de roar van een Les Paul.

ben het hier wel grotendeels mee eens, tonewise. neemt niet weg dat ik altijd de LP pak, maar dat is niet interessant om te posten nu.

ik wilde alleen effe kwijt dat ik ook vaak een flying Vee pak, naast de tele. luister eens voor de gein naar strangers in the night. G E W E L D I G E sound van michael schenker. die vent heeft een heerlijk 'doorprikkend' geluid, ala tele, maar het warme, vettige van een les paul. natuurlijk helpt een brullende buizenbak ook, maar toch. de V is een perfecte gitaar, in ieder opzicht. looks, tone, uitstraling, bespeelbaarheid...

rickert
15 februari 2008, 01:29
Daar kan ik een aardig eind in meekomen.
Ik heb hier Les Pauls, een handvol strats, semi's en nog wat grut staan.
De telecaster is altijd goed, dwz, in elke situatie weet ie wat te melden.

Een Les Paul is toch een specialty geluid, die zou ik meenemen als er een goed gevulde band achter me stond en je je niet hoeft druk te maken om de boel aan de gang te houden, gaatjes dichtsmeren. Het liefst speel ik de hele avond op een es 125 of een casino -prima voor rock'n roll of big band- maar aangezien ik als enige gitarist en licks en solo's en moet driven en compings speel, pak ik een tele. Of een Les Paul junior, ook een veelzijdig (!) ding door zijn effectieve volumeknop.

Thuis pak ik gek genoeg nauwelijks een tele, dan is het leuk om de belltone van een stat af te wisselen met de roar van een Les Paul.
Bij mij is de tele ook de favo in de band! Zelf speel ik het allerallerliefst op de whitefalcon.

Pepe
15 februari 2008, 01:44
Ja, teles zijn ideaal als je moet soleren maar ook een backseat in begeleiden hebt.
Niettemin, ik heb jarenlang rock'n roll gespeeld naast een telecaster gitarist en dan walste mijn Gretsch toch wel over hem heen met die bigsby vloedgolven.

Kortom, de functie bepaald de tool.

iWishmaster
15 februari 2008, 06:10
@iwishmaster:

dirk witte
max guitars
dijkman muziek
sacksioni
nederland muziek
TAGS

even snel een lijstje die de BFG heeft. en de rand is net zoveel, of zo weinig, afgerond als bij een normale LP. heeft mij echt flinke problemen toegebracht trouwens. Mijn zenuw in mijn onderarm (of pees, whatever, dat stevige stuk daar bij je onderarm, die schuurt over de body) begon te irriteren en op te zetten. Kon dus mijn vingers effe niet (goed) gebruiken. ik heb dus effe m'n rechterhand anders moeten gebruiken, en links begint dat nu ook te komen, maar dat komt omdat mijn pols gewoon kapot is (en dat is ie al JAREN).

Ah, thx, wou 'em eigenlijk tweedehands kopen, en daar isie moeilijk te vinden, hoewel er nu net eentje op MP staat. Zodra ik terug in NL ben ga ik is flink rondrijden voor een nieuwe amp EN een les paul afhankelijk van wat ik als eerste tegenkom.

urezna
15 februari 2008, 09:38
Bespeelbaarheid is voor mij het belangrijkste, als je er niet lekker op kunt spelen, zul je er minder makkelijk een goed geluid uit krijgen. en bespeelbaarheid is sterk afhankelijk van je bouw, hoe fijn of grof zit je in elkaar? hoe ligt je rechterarm op de body en in hoeverre ondersteunt de vorm van de body daarin? en hoe belangrijk is dat voor je? het is een gevoel dat je moet hebben als je een gitaar in je handen hebt. sommigen vinden een LP fantastisch, maar ik speel er niet lekker op, dus heb ik er geen.

Geluid is uiteraard ook belangrijk, maar afhankelijk van veel meer factoren die ook naderhand te beinvloeden zijn (andere pickups, versterker).

en hoe onbelangrijk het ook is, ik denk dat bijna geen enkele gitarist de looks niet stiekem toch een beetje belangrijk vindt... ook al kun je beredeneren dat het er niet toe doet ;-)

jerome
15 februari 2008, 10:19
Ik heb ooit gekozen voor een Srat vanwege het soepele spelen én het open geluid waarbij je het hout hoort (bij een goeie strat dan).
En met het voorste single coil elementje krijg je dat heerlijke warme typische strat bluessoundje.
Maar ik was er al snel achter dat het achterste single coil niets voor mij was en heb dat al snel vervangen door een humbucker (DiMarzio Dual sound) voor een lekkere vette rocksound maar die ook nog voor sommige nummers enkelspoelig te schakelen is.
De les Paul vond ik de kil en te krasserig klinken en vaak te zwaar en te log spelen.
Ik heb totaal 4 Les Pauls in mijn handen gehad die naar mijn smaak wél te gek klonken én speelden maar dat waren alemaal voor mij té dure Gibsons (meer dan 3000 Euro of de nog duurdere Custom Shoppers)

Ik heb in de afgelopen 25 jaar wel het e.e.a. geëperimenteerd maar de inmiddels 2 stuks HSS Strats zijn nog steeds mijn maingitaren.

demetalenman
15 februari 2008, 10:52
zo te horen is de tele populair. uiteindelijk zal ik toch wel beide bezitten.

Mijn setup is niet veel bijzonders, thuis heb ik een peavey banditje staan. Maar ja, speel wel al een aardig tijdje, maar inmiddels ben ik van student naar werkend man gegaan, tja dat heeft het voordeel, meer geld en mooiere spullen. Vandaar de stap naar een wat duurder segment gitaar.

alle 2 de gitaren hebben hun voor en nadelen.
tele kan soms een beetje iel klinken. les paul weer heel vol.
Single coils klinken vrijwel altijd goed. plug ze maar eens in een willekeurige versterker op een jammsessie. Je tele laten slingeren op een jammsessie geeft ook minder kopzorgen, dan helemaal je les paultje in het koffertje doen en hem daarna toedekken met z'n dekentje.

Hoor ik echter een les paul, kwa lead geluid, krijg ik kriebels. Dit heb ik nog nooit gehad met een tele. Der is geen lead geluid geweest met een tele wat indruk op mij heeft gemaakt. Misschien luister ik wel naar de verkeerde artiesten.

LP_CL
15 februari 2008, 10:59
Dingen die mij al helpen hebben beslissen:
- Kijk naar de gitaren die je nu al hebt en kijk welke van de 2 gitaren de beste aanvulling is. M.a.w. de gitaar die het minst van al lijkt op de andere qua tone. Anders koop je toch maar weer meer van hetzelfde.
- Bespeelbaarheid (zie upper fret access bij de Les Paul)
- Prijs
- Schoonheid

(in deze volgorde)


*edit*
PS: Kan je AUB die verschrikkelijke dt-fout uit de titel halen? Het steekt mijn ogen uit :(

Ash ketchum
15 februari 2008, 11:56
Hoor ik echter een les paul, kwa lead geluid, krijg ik kriebels. Dit heb ik nog nooit gehad met een tele. Der is geen lead geluid geweest met een tele wat indruk op mij heeft gemaakt. Misschien luister ik wel naar de verkeerde artiesten.

Als ik me niet vergis gebruikte ene meneer Prince naast die maffe gitaren ook tele's. Daar kon hij aardig wat lekkere leadtones uit krijgen IMHO.

demetalenman
15 februari 2008, 12:01
ja, idd, nu je het zegt die Prince. Der gaat op Youtube inderdaad een filmpie rond, waarop hij een vette solo speelt over "while my guitar gently weeps".

Rormo
15 februari 2008, 12:01
zo te horen is de tele populair. uiteindelijk zal ik toch wel beide bezitten.

Mijn setup is niet veel bijzonders, thuis heb ik een peavey banditje staan. Maar ja, speel wel al een aardig tijdje, maar inmiddels ben ik van student naar werkend man gegaan, tja dat heeft het voordeel, meer geld en mooiere spullen. Vandaar de stap naar een wat duurder segment gitaar.

alle 2 de gitaren hebben hun voor en nadelen.
tele kan soms een beetje iel klinken. les paul weer heel vol.
Single coils klinken vrijwel altijd goed. plug ze maar eens in een willekeurige versterker op een jammsessie. Je tele laten slingeren op een jammsessie geeft ook minder kopzorgen, dan helemaal je les paultje in het koffertje doen en hem daarna toedekken met z'n dekentje.

Hoor ik echter een les paul, kwa lead geluid, krijg ik kriebels. Dit heb ik nog nooit gehad met een tele. Der is geen lead geluid geweest met een tele wat indruk op mij heeft gemaakt. Misschien luister ik wel naar de verkeerde artiesten.

Vergeet neit dat als je met zo'n goedkope versterker speelt dat je geluid heel erg bepaald/beperkt wordt door die versterker. Een goede gitaar komt pas volledig tot zijn recht op een hele goed versterker. Ik vind zelfs een goede versterker belangrijker dan een goede gitaar. Misschien is het dus ook wel een aanrader om wat geld over te houden voor een andere amp.

demetalenman
15 februari 2008, 12:17
ja goede versterker is ook van belang. Ik weet dat het een goedkope amp is, maar hij klinkt verdomt goed. Maar inderdaad, buiten dat ben ik ook nog geld aan het sparen voor een goede amp. Ik heb een keer op een bogner gespeeld, daar was ik van onder de indruk. Ik zou ook nog wel eens een cornford willen proberen.

LP_CL
15 februari 2008, 12:18
De Bandit is wel een van de betere transistoramps imo. Zooooo slecht is ie dus niet. Het enige wat er wat minder is, is dat als je hem in overdrive behoorlijk open draait (stand 8-10), hij enorm modderig klinkt. Maar voor de rest zowel clean als in distortion veruit beter dan bvb een cube 30.

Mr.Fingers
15 februari 2008, 15:10
Ja, teles zijn ideaal als je moet soleren maar ook een backseat in begeleiden hebt.
Niettemin, ik heb jarenlang rock'n roll gespeeld naast een telecaster gitarist en dan walste mijn Gretsch toch wel over hem heen met die bigsby vloedgolven.

Kortom, de functie bepaald de tool.

Dat kan in een handomdraai gefixt worden hoor ;)

http://www.musicdeals.nl/products_pictures/256800509_xl-normal.jpg
(ik heb een soortgelijke (US, geen japanner), en jongens, wat een droomplank is me dat zeg... Alleen twijfel ik nu of ik ze niet zou verkopen, om m'n ultieme GAS-plank (Fender Classic Player '60 Telecaster in Olympic White) te kopen... Twijfels twijfels)


@Topicstarter: je bent best af met een tele. Zoals ik hier al ergens gelezen had, kan je mits een beetje foefelare & truckare een telecaster als een Les Paul doen klinken, iets wat omgekeerd me best moeilijk lijkt.

LP_CL
15 februari 2008, 16:23
@Topicstarter: je bent best af met een tele. Zoals ik hier al ergens gelezen had, kan je mits een beetje foefelare & truckare een telecaster als een Les Paul doen klinken, iets wat omgekeerd me best moeilijk lijkt.
Haha, grapjas. Niets klinkt als een LP, buiten een LP dan.

Mr.Fingers
15 februari 2008, 16:26
Haha, grapjas. Niets klinkt als een LP, buiten een LP dan.

Je weet wat ik bedoel... je kan als je best wil een telecaster erg dik doen klinken, terwijl het erg moeilijk wordt om een les paul dun te doen klinken...

LP_CL
15 februari 2008, 17:00
Toch vind ik dat een telecaster, hoe dik je hem ook laat klinken, HEEL anders klinkt dan een LP. Je hoort alleszins dat het niet een LP is. En voor mensen die de typische LP klank willen, bestaat er geen alternatief.

iWishmaster
15 februari 2008, 17:16
Ik heb stevig aan de knoppen van een spider valve zitten draaien (niet de dikste amp alive, maar toch) en die tele klonk ALLES behalve dik. Hij klinkt rauw en snijdend, maar niet dik. Misschien dat je met een lading effecten (boosters, EQ's, distortion?) een heel eind komt, maar kun je dan niet beter gewoon een LP erbij kopen?

drap
15 februari 2008, 17:25
Dan noem je ook een versterker zeg... Ik heb uit nood twee ooit twee repetities over zo'n ding moeten spelen, wat een akelig soort frequentie komt er eigenlijk altijd uit zo'n ding omhoog zetten. Zo'n frequentie dat bij hogere volumes je glazuur van je tanden doet springen en het was er voor geen mogelijkheid uit te draaien. Op een betere versterker kan een tele best dikker klinken hoor. Het zal nooit zo'n modderbad als een Les Paul worden, dat is waar, maar dat is dan ook weer het andere uiterste.

steph
15 februari 2008, 17:31
Met opnames en eq gedoe, kan ik een tele erg op een Les Paul doen lijken (heb beide dus daar hoef ik het niet voor te doen).
Maar ik draai de tone van de tele wat dicht, draai meer midden in de marshall, en doe geen typische tele dingen.
Een goede Tele en goede Les paul liggen niet zo enorm ver uitelkaar imho, daarbij heb je hele vette tele's en hele mager klinkende Lp's... :rockon:

Mitch
15 februari 2008, 21:54
Dat was ik, met de opmerking dat je een Tele wel in de richting van een LP kan laten klinken als het moet maar andersom eigenlijk niet. Ja, coil split, maar ja...
Als je Tele al wat mid heeft en je draait de toon dicht, gooit er nog een pedaal overheen...lukt best hoor.

Maar goed, voor de topic starter: een Blade Telecaster heeft een mid boost in huis, die ook al erg helpt om wat dikker te klinken. Echt een zeer bruikbaar geluid.
Maar misschien moet je eerst eens naar een andere amp omkijken, Bandits zuigen aars.