PDA

View Full Version : Niet tevreden over mijn epi les paul custom



epivince
7 februari 2008, 16:44
Ik heb vorige maand een epiphone les paul custom alpine white gekocht. Qua uiterlijk en geluid ben ik wel tevreden (alhoewel ik toch een iets ander geluid zoek). Maar er zijn enkele dingen waar ik me toch aan erger.

Ik vind hem echt te zwaar en de nek vind ik te dik. Ik heb niet de meest grote handen en het kan ook aan mijn speelstijl liggen want ik ben nog een beginner.

Qua geluid zoek ik meer in de richting van jimi hendrix/john frusciante tot metallica/slayer. Het metal geluid lukt goed met deze gitaar. Maar ik denk toch dat ik single coils nodig heb?

Mijn vraag nu is wat is nu een geschikte gitaar voor mij? Ik zoek dus een lichtere body en een wat dunnere hals. Qua geluid kom ik dan toch uit op een superstrat. Ik wil van het geld dat ik voor mijn gitaar kan krijgen een nieuwe halen of ruilen. Dus het moet in dat budget vallen.

Hier is in ieder geval een foto van mijn gitaar.
http://img231.imageshack.us/img231/155/img0060lz4.jpg

Jellyfish00
7 februari 2008, 16:48
Had je niet even in de winkel gemerkt? Maar Frusciante en Hendrix spelen allebei op strats.. Met een superstrat bedoel je zeker met humbuckers?

epivince
7 februari 2008, 16:55
In eerste instantie vond ik hem wel fijn spelen en er kwam een goed geluid uit maar ik heb hem niet langdurig getest. Met een superstrat bedoel ik een humbucker + 2 single coils. of mischien 2 humbuckers met coil split. Maar daarvoor ben ik niet technisch genoeg en hoop ik dat mensen mij mischien iets kunnen aanraden. :)

sjoerd5
7 februari 2008, 16:56
Gewoon veder sparen voor een andere en die Epi houden, daar zul je later als je veder bent toch wel naar terug grijpen. neem dat maar van me aan.
Maar IMO is het nooit verkeerd om af en toe een nieuwe gitaar te kopen.

rocker_71
7 februari 2008, 16:58
Een superstrat zou zeker een optie zijn. Jackson heeft wel leuke modellen voor een euro of 500.

Nobler
7 februari 2008, 17:05
Probeer even goed na te denken en goed te testen voor je weer een nieuwe gitaar koopt. Op het moment dat je het ding namelijk gekocht hebt is het meteen geen nieuwe gitaar meer en dus niet meer waard wat jij er voor hebt betaald. Je had beter een paar keer terug kunnen gaan naar de muziekwinkel, uiteindelijk tot de conclusie kunnen komen dat je de gitaar te zwaar vond (typisch Les Paul) en de hals te dik (persoonlijke kwestie) en het geld in de zak kunnen houden en doorzoeken naar of doorsparen voor een gitaar die beter bij je past.

epivince
7 februari 2008, 17:12
De gitaar hoeft trouwens niet nieuw te zijn dus 2e hands is ook mogelijk. :hippie:

Petekay
7 februari 2008, 17:24
Had je niet even in de winkel gemerkt?
Nee, als beginner niet.............

Ik heb mijn epi sg ook om die redenen weggedaan wat je noemde. Qua speelcomfort is een standard (super) strat een hele goeie optie. Of je doet het meteen goed -> koop een Tokai Strat ('62 reissue), deze zijn echt top!

succes

gerritje tralalalala
7 februari 2008, 18:01
ik zou inderdaad ook de epi houden.

en als je die sound toch een beetje wilt berijken zou je op het zelfbouw forum de zoekfunctie is moeten gebruiken voor die coilsplit, daar is volgens mij zat over te vinden.

Verder, die hals is wennen als beginnen heb je ook met een dunne hals vaak last en speel het niet makkelijk. :hippie:

Tho
7 februari 2008, 18:02
Qua geluid zoek ik meer in de richting van jimi hendrix/john frusciante tot metallica/slayer.

ja hallo......

Borus van den Brand
7 februari 2008, 18:08
Gewoon veder sparen voor een andere en die Epi houden, daar zul je later als je veder bent toch wel naar terug grijpen. neem dat maar van me aan.
Maar IMO is het nooit verkeerd om af en toe een nieuwe gitaar te kopen.

Dat hangt toch van smaak/handen af he. Ik zelf heb ook liever de hals van een les paul dan de hals van 'n strat, maar dat is voor iedereen anders.

Rormo
7 februari 2008, 18:17
Ik zou gewoon voor 250 euro een London City of Squire stratje er bij kopen. Dan gebruik je de epi voor het stevige werk en de strat voor het dunnere geluid.

En volgende keer ff wat beter testen natuurlijk. Nu je epi wegdoen is pure kapitaalvernietiging. Zodra je er mee de winkeldeur uit bent gelopen is dat ding 30-40 procent minder waard geworden.

CrudeSapphire
7 februari 2008, 22:26
Je gitaar is te zwaar? :satisfie:

Spiertjes kweken misschien? :chicken:

panicchain
7 februari 2008, 22:52
Wat moet je als beginner met custom??? :dontgeti:

epivince
7 februari 2008, 23:19
Spiertjes kweken hoeft niet :p Ik sport genoeg maar ik vond de fender strat van een vriend gewoon een stuk fijner spelen omdat hij lichter was. En wat ik met een custom moet tsja ik verdien goed genoeg dus waarom zou ik dan niet meteen goed investeren in een hobby?

Aimé
8 februari 2008, 00:13
Je gitaar is te zwaar? :satisfie:

Spiertjes kweken misschien? :chicken:

Ik heb ook een afkeer van mijn epiphone lp custom gekregen, net door die zwaarte (en dat vervelende knopje). Zelfs met een brede lederen band was het niet te houden, ben nu perfect gelukkig met men thinline ^^

En van frusciante naar metallica? Wtf...jij hebt 2 verschillende gitaren nodig héhé

Orpheo
8 februari 2008, 00:15
Wat moet je als beginner met custom??? :dontgeti:

ik speelde net een half jaar, en kocht een gibson LP custom. wat maakt 't uit? en kom niet aankakken met 'zonde, alleen voor prof gitaristen'. vind ik gelul namelijk :)

Squier4ever
8 februari 2008, 00:49
Wat moet je als beginner met custom??? :dontgeti:

hoe lang speel jij al? ooit van een les paul custom gehoord, blijkbaar niet.....

urezna
8 februari 2008, 08:47
Als je die gitaar zo kort geleden gekocht hebt, kun je natuurlijk altijd es terug naar de winkel en je verhaal uitleggen. laat ze maar eens advies geven, wie weet kun je er een heel schappelijke deal uithalen?

alleen even praten kost je niets, hooguit een beetje tijd...

zeppo
8 februari 2008, 08:54
Er van uitgaande dat je gitaar nog in nieuwstaat is (hopelijk) moet je volgens mij wel naar de winkel kunnen terugggaan waar je 'm gekocht hebt en een goede deal kunnen maken. Een beetje fatsoenlijke zaak zal daar niet moeilijk over doen denk ik. En dan ga je echt geen 30-40% verliezen.


tsja ik verdien goed genoeg dus waarom zou ik dan niet meteen goed investeren in een hobby?

Nou, wat zeur je dan nog? Hop, ga een London City halen. Of een Ibanez...

no 1 hops
8 februari 2008, 10:27
dat word dus
uithuilen, inruilen en opnieuw beginnen.
het is sneu, maar een les voor later.
kijk anders eens in de yamaha hoek, de pacifica heeft leuke superstrats HSS
maar ookd aar zit je weer met het probleem dat als je niet test, je weer met een gitaar zit waarvan je de hals niet prettig vind, en dan kan je dus bij elk merk , elk model gebeuren
heb hier een simpele crafter staan, hss speelt goed, strakke humbucker, vintage klinkende singles en ook nog belangrijk geen groot volume verschil tussen de drie maar wel grote klankvariatie.

daar moet ook jij tegenaan lopen, die gitaar die jouw past, en dat is een kwestie van uitproberen

Mephistocles
8 februari 2008, 10:33
Gewoon veder sparen voor een andere en die Epi houden, daar zul je later als je veder bent toch wel naar terug grijpen. neem dat maar van me aan.
Maar IMO is het nooit verkeerd om af en toe een nieuwe gitaar te kopen.
Gelijk heeft hij.

Des noods koop je voor 200 een tweedehands squiretje, die klinken ook leuk, maar zo'n epi is erg leuk spul. En ja, het ligt aan je speelstijl. Als je dat al dik vindt moet je niet op een echte grotejongensgitaar spelen. Zoals een mooie gibson, en een fender met zo'n dikke vintage hals...

Mephistocles
8 februari 2008, 10:36
ik speelde net een half jaar, en kocht een gibson LP custom. wat maakt 't uit? en kom niet aankakken met 'zonde, alleen voor prof gitaristen'. vind ik gelul namelijk :)
Is het ook. Dat wordt door arme gitaristen gezegt die erg veel moeite hebben moeten doen voor hun mooie gitaar en er een hekel aan hebben als een beginnertje een mooiere gitaar heeft. Gelul dus.

JohnLord
8 februari 2008, 10:46
200 euri voor een ME50 die nieuw 249 kost? Succes!

RedBuell
8 februari 2008, 11:04
Kijk eens naar Ibanez, die hebben ook leuke gitaartjes. Schecter heeft ook hele leuke gitaren voor nette prijsjes maar hebben vaak wel een wat dikkere hals. Ibanez (vooral de rg) heeft vaak een wat smallere snelle hals.

Maarre hendrix/frusciante en metallica/slayer is bijna zoiets als een auto die je kan gebruiken voor Fomule 1 maar ook parijs dakar mee moet kunnen rijden.

panicchain
8 februari 2008, 11:09
hoe lang speel jij al? ooit van een les paul custom gehoord, blijkbaar niet.....


tsjonge jonge..

Nee, wat is een les paul dan? Ik speel al 3 weken gitaar hoor.

Gezien je domme reaktie, zal jij het jonge kuikentje wel zijn.

Als je techniek nog in volle ontwikkeling is, is het niet verstandig om aan dergelijke aankopen te beginnen.

Als je geld teveel hebt, dan maakt dit natuurlijk niet zoveel uit ;)

panicchain
8 februari 2008, 11:12
Gewoon veder sparen voor een andere en die Epi houden, daar zul je later als je veder bent toch wel naar terug grijpen. neem dat maar van me aan.
Maar IMO is het nooit verkeerd om af en toe een nieuwe gitaar te kopen.


Sjoerd, 1 hand heeft 4 vingers..

Kim Wilson
8 februari 2008, 11:14
tsjonge jonge..

Nee, wat is een les paul dan? Ik speel al 3 weken gitaar hoor.

Gezien je domme reaktie, zal jij het jonge kuikentje wel zijn.

Als je techniek nog in volle ontwikkeling is, is het niet verstandig om aan dergelijke aankopen te beginnen.

Als je geld teveel hebt, dan maakt dit natuurlijk niet zoveel uit ;)
He pisvlek, kan het wat minder?

Een Les Paul Custom is gewoon een type. Niet dat dat ding custom built is. Hij zal een paar tientjes duurder zijn dan een Standard, maar verder is het gewoon een normale productie-gitaar.


N00b... :sneaky:

EuroCinema
8 februari 2008, 12:05
Mijn advies: Ik zou gewoon helemaal niks doen en minstens een jaar doorspelen op die Epi. Als beginner ben je nog volop in ontwikkeling. Je stijl verandert, je voorkeuren ook. Je gaat naarmate je langer speelt anders naar muziek luisteren. Goeie kans dat je over twee jaar een heel ander rijtje favorieten hebt en heel andere sounds nastreeft. Ook over speelcomfort kun je nog niet zoveel zeggen, je techniek ontwikkelt zich nog veel te veel daarvoor. En neem 1 ding van me aan: het verschil tussen jou (of mij) en Hendrix zit misschien voor 2% in het type gitaar, de rest zit in je vingers. Focus eerst maar op die overige 98 ;)

LP_CL
8 februari 2008, 12:54
Wat moet je als beginner met custom??? :dontgeti:
Er is echt niet veel custom aan een epi custom hoor. Juist een andere headstock. En geen maple top.

LP_CL
8 februari 2008, 12:57
Een Les Paul Custom is gewoon een type. Niet dat dat ding custom built is. Hij zal een paar tientjes duurder zijn dan een Standard, maar verder is het gewoon een normale productie-gitaar.


N00b... :sneaky:
oops, jij was eerst :(

Squier4ever
8 februari 2008, 13:03
tsjonge jonge..

Nee, wat is een les paul dan? Ik speel al 3 weken gitaar hoor.

Gezien je domme reaktie, zal jij het jonge kuikentje wel zijn.

Als je techniek nog in volle ontwikkeling is, is het niet verstandig om aan dergelijke aankopen te beginnen.

Als je geld teveel hebt, dan maakt dit natuurlijk niet zoveel uit ;)

hey ik speel al 4 weken en nog eens 12 jaar.....
je snapt kennelijk niet wat een Les Paul custom is, die zoals Kim wilson al zei slechts enkele euries duurder dan een normale Les paul. er is helemaal niks custom aan gemaakt, al helemaal niet bij de epiphone versie.

http://www.gakki.com/catalog17/epiphone_lespaul.jpg

capice?

topcistarter ik bied 100€!

Orpheo
8 februari 2008, 13:06
hij heeft geen 2 gitaren nodig. hij moet alleen goed leren spelen. Niet lullig bedoeld, echt niet. iK leer ook iedere dag bij als ik speel. maar als ik effe flink erop werk, krijg ik met m'n les paultje en een brullende, dikke scheur en ook die john frusciante strat-quack. Het is gewoon spelen met je vingers en verstand. Iedere stijl heeft zijn eigen aanpak nodig, en als je als een bezetene op je strat gaat rossen, in de hoop dat je een frusciante-sound eruit krijgt 'omdat hij ook een strat heeft' krijg je er heus geen strat-sound mee.

Kim Wilson
8 februari 2008, 13:15
Waar, Orpheo, maar de ene gitaar kan je ook beter liggen dan de ander. Ik kan me voorstellen dat iemand enigszins moeite heeft met een Les Paul. De TS geeft aan dat de bespeelbaarheid tegenvalt. Dan kan hij twee dingen doen. Of veel oefenen en werken, of een gitaar kopen die hem gewoon beter ligt. Ik kwam er na 4 jaar ook achter dat een Les Paul niks voor mij is. Kan allemaal. :)

panicchain
8 februari 2008, 15:10
Squier

ik word hier een beetje moe van. er is hier niemand die zegt dat je t met me eens moet zijn.

andere jongens reageren toch ook niet zo heftig ;)

Kim Wilson
8 februari 2008, 15:14
Panic, je ontwijkt ons, heb ik het idee. Zeg dan gewoon wat je bedoelt. Wat voor beeld of associatie heb jij bij een Epi Les Paul Custom?

panicchain
8 februari 2008, 15:22
Panic, je ontwijkt ons, heb ik het idee. Zeg dan gewoon wat je bedoelt. Wat voor beeld of associatie heb jij bij een Epi Les Paul Custom?

Ik zal wel een ouwe lul zijn ofzo.
700 euro voor een gitaar als je net speelt vind ik een beetje veel.

zal wel aan mij liggen

Kim Wilson
8 februari 2008, 15:26
Ik zal wel een ouwe lul zijn ofzo.
700 euro voor een gitaar als je net speelt vind ik een beetje veel.

zal wel aan mij liggen
Nee, de vraag van jou was wat hij met een Custom moet. En dat vind ik een rare vraag.

En het ligt idd aan jou. Waarom zou je met een crappy gitaar moeten beginnen? Ik ben ook begonnen met een Epi LP. So what?

panicchain
8 februari 2008, 15:37
Nee, de vraag van jou was wat hij met een Custom moet. En dat vind ik een rare vraag.

En het ligt idd aan jou. Waarom zou je met een crappy gitaar moeten beginnen? Ik ben ook begonnen met een Epi LP. So what?


Als je een beginner bent. kijk dan naar je techniek. niet naar je apparatuur. tegenwoordig zijn de meeste gitaren van een heel acceptabel niveau. 20 jr geleden was dit wel anders. Onze helden hebben leren spelen op gitaren die menig niet eens aan willen raken, laat staan aanschaffen.

ontwikkel jezelf eerst, hij zit nu met een gitaar waar die niet mee uit de voeten kan

Dat is mn punt..

Kim Wilson
8 februari 2008, 15:47
Ja, en toen wij begonnen zijn, hebben we ook nooit impulsaankopen gedaan... :roll:

Een Epi Les Paul Custom is helemaal geen gekke gitaar om mee te beginnen. Zeker niet als je redelijk spul wil hebben. Mijn starterskitje kostte destijds ook ruim €1000. Het is een beetje jammer dat de TS er nu na verloop van tijd achter komt dat de gitaar wat beperkingen met zich meebrengt, maar dat is de hele grap van beginner zijn. Je weet nog niet waar je op moet letten, je weet nog niet precies wat je wil. Mijn ervaring is dat je d.m.v. trial & error je juiste sound gaat vinden en de gitaar vindt die bij je past. Het lijkt me onmogelijk om als eerste gitaar eentje te kiezen die voor de rest van je leven je main gitaar blijft, of je moet toevallig goed gegokt hebben. De TS heeft nu wel een gitaar waar hij, als hij eraan gewend kan raken, voorlopig mee vooruit kan. En dat is ook wat waard.

episua
8 februari 2008, 16:00
Volgens mij heeft de topicstarter ook wel laten merken dat de gitaar niet nieuw is gekocht. Dus 700,- lijkt me wat overdreven.

panicchain
8 februari 2008, 16:03
He pisvlek, kan het wat minder?

N00b... :sneaky:

Wat een drama zeg :dance:

EuroCinema
8 februari 2008, 16:03
tegenwoordig zijn de meeste gitaren van een heel acceptabel niveau. 20 jr geleden was dit wel anders. Onze helden hebben leren spelen op gitaren die menig niet eens aan willen raken, laat staan aanschaffen.

Ik vraag me af of je uit ervaring spreekt. 20 jaar geleden kocht ik mijn eerste elektrische gitaar en toen maakten Ibanez, Squier (toen nog wel) en Hohner bijvoorbeeld prima gitaren voor 300-400 gulden.

panicchain
8 februari 2008, 16:10
Ok,

ik zit met griep thuis, vandaar dat ik hier de tijd voor heb.

maar ik wil even meedelen dat ik iedereen gelijk geef.

veel gitaarplezier en toon een beetje respect voor elkaar :satisfie:

Squier4ever
8 februari 2008, 16:11
Ok,

ik zit met griep thuis, vandaar dat ik hier de tijd voor heb.

maar ik wil even meedelen dat ik iedereen gelijk geef.

veel gitaarplezier en toon een beetje respect voor elkaar :satisfie:

jij ook beterschap he :cheerup:

epivince
8 februari 2008, 18:25
Ik heb hem voor een leuke prijs gekocht van een vriend. Hij is overgestapt naar fender. Hij had er nauwelijks opgespeeld dus hij was eigenlijk als nieuw. :) Dus nee ik heb er niet de hoofdprijs voor betaald. :p Ik heb vanmiddag een flinke tijd op een Jackson Dinky gespeeld ik weet niet meer precies het exacte type. Maar hij beviel me zeer goed. Dus ik denk dat ik toch meer in de richting van een ltd/jackson/ibanez ga zoeken of mischien een fat strat van fender? Hopelijk valt er iets te regelen op marktplaats of iets dergelijks. :dance:

epivince
8 februari 2008, 19:21
Je hebt daar opzich een goed punt. Maar mijn grootste zorg is niet eens de nek want zo kut vind ik die niet eens. Ik zou een dunnere fijner vinden maar deze maakt het spelen niet tot een hel ofzo. Ik wil gewoon een wat lichtere gitaar en zo'n superstrat heeft wel iets. :jam:

rigor mortis 99
8 februari 2008, 19:31
Een superstrat zou zeker een optie zijn. Jackson heeft wel leuke modellen voor een euro of 500.

idd, ik heb een DK2 dinky gekocht. vind ik echt lekker geluid, licht en snelle hals. had eerst de DK2M besteld maar deze bleef meer dan een half jaar onderweg, toen ik het beu was heb ik de DK2 gekocht die in stock was..... en niet zo slecht nog, de "strat-stand" (2 x single) gebruik ik nog meer dan gedacht.

er zijn natuurlijk nog tal van andere gitaren... ieder zijn smaak... testen testen en kopen

EuroCinema
8 februari 2008, 20:51
Besef wel dat je met een jackson dinky of vergelijkbare superstrat kiest voor een metalachtige look. Prima voor Slayer. Maar in een Hendrix/RHCP-achtig bandje ga je je misschien wel lullig voelen daarmee.

En dat gewicht: kom op zeg, big deal die paar pondjes meer. Wou je hem meenemen tijdens het bergbeklimmen of zo? :noob:

Orpheo
8 februari 2008, 23:58
Waar, Orpheo, maar de ene gitaar kan je ook beter liggen dan de ander. Ik kan me voorstellen dat iemand enigszins moeite heeft met een Les Paul. De TS geeft aan dat de bespeelbaarheid tegenvalt. Dan kan hij twee dingen doen. Of veel oefenen en werken, of een gitaar kopen die hem gewoon beter ligt. Ik kwam er na 4 jaar ook achter dat een Les Paul niks voor mij is. Kan allemaal. :)

jij inderdaad na VIER jaar. de ts. na een maand. kortom: 1/48e van de periode die jij nodig had om daarachter te komen.


beetje kort dus.

barno
9 februari 2008, 09:56
ik stam uit de tijd dat er heel lang werd gespaard voor een eerste gitaar (acoustisch) en dat er na aankoop van dat ding geen sprake was van snel iets in bij te kopen of te wisselen voor iets anders. Je deed het ermee, ook al had ie een hals als een boomstam en klonk hij voor geen meter.

Nu gaat het allemaal makkelijker, en da's okee, maar wat er goed aan was vroeger: je leerde spelen op een "moeilijke" gitaar, die niet deed wat je wilde en leerde zo je wil opleggen aan het ding.
Als je dan uiteindelijk een goede gitaar kon kopen, ging dat plotseling heel goed (omdat je veel meer techniek in de handen had door op dat onding te leren spelen).
En het voordeel dat het mij nu eigenlijk geen zak uitmaakt op welke gitaar ik moet spelen. een oud wrak met metershoge actie of een snelheidsmonster met hals als een snelweg.

En please geen reacties van "zeiken over goede oude tijd", da's niet mijn punt hier :)

wiegersma
9 februari 2008, 10:21
YEAH! ik leerde spelen op een of andere vijfdehands Wehkamp Hondo met een platenspeler (buizen, ja ja) van de rommelmarkt als versterker. Motörhead werd er zelfs overheen gespeeld.
Dat waren nog eens tijden...

macwilliams
9 februari 2008, 11:11
ik stam uit de tijd dat er heel lang werd gespaard voor een eerste gitaar (acoustisch) en dat er na aankoop van dat ding geen sprake was van snel iets in bij te kopen of te wisselen voor iets anders. Je deed het ermee, ook al had ie een hals als een boomstam en klonk hij voor geen meter.

Nu gaat het allemaal makkelijker, en da's okee, maar wat er goed aan was vroeger: je leerde spelen op een "moeilijke" gitaar, die niet deed wat je wilde en leerde zo je wil opleggen aan het ding.
Als je dan uiteindelijk een goede gitaar kon kopen, ging dat plotseling heel goed (omdat je veel meer techniek in de handen had door op dat onding te leren spelen).
En het voordeel dat het mij nu eigenlijk geen zak uitmaakt op welke gitaar ik moet spelen. een oud wrak met metershoge actie of een snelheidsmonster met hals als een snelweg.

En please geen reacties van "zeiken over goede oude tijd", da's niet mijn punt hier :)
YEAH! ik leerde spelen op een of andere vijfdehands Wehkamp Hondo met een platenspeler (buizen, ja ja) van de rommelmarkt als versterker. Motörhead werd er zelfs overheen gespeeld.
Dat waren nog eens tijden...

Dat was precies wat ik bedoelde, wat ik nog wil toevoegen is dat mijn eerste "distortion" was een tapedeck waar ik de ingang voor de microfoon gebruikte om mn gitaar in te pluggen die daardoor het overstuurde geluid naar mijn huis tuin en keuken versterker overbracht.

EuroCinema
9 februari 2008, 11:44
Ha, luxe! Mijn eerste distortion waren PAPERCLIPS die ik aan de snaren van een nylonsnaar akoestische hing.

macwilliams
9 februari 2008, 14:09
Ha, luxe! Mijn eerste distortion waren PAPERCLIPS die ik aan de snaren van een nylonsnaar akoestische hing.
:seriousf: Hahaha, Tone control door het op en neer schuiven van een paperclip... :blast:

gerritje tralalalala
9 februari 2008, 17:06
ik stam uit de tijd dat er heel lang werd gespaard voor een eerste gitaar (acoustisch) en dat er na aankoop van dat ding geen sprake was van snel iets in bij te kopen of te wisselen voor iets anders. Je deed het ermee, ook al had ie een hals als een boomstam en klonk hij voor geen meter.

Nu gaat het allemaal makkelijker, en da's okee, maar wat er goed aan was vroeger: je leerde spelen op een "moeilijke" gitaar, die niet deed wat je wilde en leerde zo je wil opleggen aan het ding.
Als je dan uiteindelijk een goede gitaar kon kopen, ging dat plotseling heel goed (omdat je veel meer techniek in de handen had door op dat onding te leren spelen).
En het voordeel dat het mij nu eigenlijk geen zak uitmaakt op welke gitaar ik moet spelen. een oud wrak met metershoge actie of een snelheidsmonster met hals als een snelweg.

En please geen reacties van "zeiken over goede oude tijd", da's niet mijn punt hier :)
van die goede ouwe tijd ben ik niet (ben net 16)

maar ik begrijp je punt, ik heb ook leren spelen op een nylonsnarige gitaar (die ik nog steeds heb) en ben later pas elektrisch gaan spelen (yamaha pacifica 112v), maar wat ik wel merk is dat het geen zak uitmaakt of ik een les paul oppak of een strat achtig model, en ook op ibbie kan ik aardig uit de voeten.

Dus gelijk heb je wel. :dance:

epivince
9 februari 2008, 17:57
Nja ik heb gelukkig wel de luxe om van gitaren te wisselen. :p Heb vanmiddag weer op een fender strat gespeeld en ik vind dat een stuk leuker spelen en beter klinken dan mijn epi dus ik denk dat ik hem toch maar de deur uit doe.. :dontgeti:

sjoerd5
9 februari 2008, 18:02
je moet het zelf weten, maar ik zou het niet doen.
na een tijdje strat wil je weer een LP en omgedraait.
Zo kun je blijven wisselen.
Die strat en Epi zijn twee totaal verschillende dingen.
Een strat is leuk, maar het is nog handiger als een je epi achter de hand hebt voor het zwaardere werk.

Mitch
9 februari 2008, 18:12
Ha, luxe! Mijn eerste distortion waren PAPERCLIPS die ik aan de snaren van een nylonsnaar akoestische hing.
Da's duur man, paperclips, daar moest ik een half jaar voor sparen. Als ik vroeger een heftig scheurgeluid wilde pakte ik snel een velletje uit een kladblok. Maar spélen dat ik nu kan !

humbucker
9 februari 2008, 18:25
lol, iedereen is hier over techniek en dit bezig (groot gelijk trouwens)

maar...

HIJ IS GEWOON TE ZWAAR !!!!

(of kan ik niet meer lezen?? :D)


greetings

epivince
9 februari 2008, 18:34
Dat was inderdaad mijn grootste zorg over dat ding de rest was eigenlijk bijzaak. :p Dus ja je kan wel lezen. :seriousf:

ACSlater
9 februari 2008, 19:50
Dat was inderdaad mijn grootste zorg over dat ding de rest was eigenlijk bijzaak. :p Dus ja je kan wel lezen. :seriousf:

In dat geval de frees erbij pakken en uithollen maar! Nieuwe achterkant erop en weer over spuiten.

fransoos
9 februari 2008, 19:52
Dat was inderdaad mijn grootste zorg over dat ding de rest was eigenlijk bijzaak. :p Dus ja je kan wel lezen. :seriousf:

dus een goede strap en je Epi ligt als een huis in je handen.
als je perse een strat wil dan ga je daar gewoon voor.
ben het wel met de vorige sprekers eens, ooit wil je dan weer een lekkere zware LP voor het scheurgeluid. :blast:
my 2cnts

Rormo
9 februari 2008, 19:58
HIJ IS GEWOON TE ZWAAR !!!!

(of kan ik niet meer lezen?? :D)


No offense, mare dat klinkt behoorlijk als een watje...

JohnLord
9 februari 2008, 21:47
Een LP is inderdaad behoorlijk zwaar, maar dat merk je op een gegeven moment niet eens meer. Maar voor de watjes onder ons: de PRS SE of Ibanez SA zijn superlicht, dus voor elk wat wils. Het geluid is dan ook navenant licht, dat dan weer wel.

the_arod
9 februari 2008, 21:57
In dat geval de frees erbij pakken en uithollen maar! Nieuwe achterkant erop en weer over spuiten.
dan is het tenminste een échte Custom

panicchain
9 februari 2008, 22:20
Ik kan je wel een potje pindakaas opsturen :seriousf:

ACSlater
10 februari 2008, 07:54
Ik kan je wel een potje pindakaas opsturen :seriousf:

Spinazie schijnt ook goed te werken :)

wiegersma
10 februari 2008, 09:18
Je moet natuurlijk wel recht op het podium staan te spelen als je een Les Paul hebt. Niet met een kromme rug, dan wordt het natuurlijk wel zwaar. Of zoals Slash, gewoon achterover hangen, blijf je lekker in balans.

humbucker
10 februari 2008, 14:36
No offense, mare dat klinkt behoorlijk als een watje...

haha, daar kan ik ook nix aan doen :D

Kim Wilson
11 februari 2008, 08:46
je moet het zelf weten, maar ik zou het niet doen.
na een tijdje strat wil je weer een LP en omgedraait.
Zo kun je blijven wisselen.
Die strat en Epi zijn twee totaal verschillende dingen.
Een strat is leuk, maar het is nog handiger als een je epi achter de hand hebt voor het zwaardere werk.
Ja, dat heb je al eerder gezegd, en ik denk dat het onzin is. Ik heb mijn LP ook verkocht, en ik heb er nog steeds geen moment spijt van gehad.

En, als je eenmaal een Fender hebt gehad, wil je toch nooit weer terug naar een Les Paul. :)

Luke-wannabe
11 februari 2008, 08:50
No offense, mare dat klinkt behoorlijk als een watje...
Jank niet. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet zo potig.

Squier4ever
11 februari 2008, 11:20
Ja, dat heb je al eerder gezegd, en ik denk dat het onzin is. Ik heb mijn LP ook verkocht, en ik heb er nog steeds geen moment spijt van gehad.

En, als je eenmaal een Fender hebt gehad, wil je toch nooit weer terug naar een Les Paul. :)

even happen, ik ben het ook niet eens met sjoerd5 maar ik heb ze gewoon allemaal tegelijk en dat is denk ik best of both worlds. als ik dan niet weet welke te spelen pak ik de tele.

ben vanhoof
11 februari 2008, 12:19
Je kan altijd jou humbuckers splitten. Ik heb een jackson rr5, toch wel een vrij metal gitaartje. Ik was eens op de site van Seymour duncan aan het kijken naar splitbare elementen, en nu bleek dat ik degene die er standaard inzitten (SD Tb4) ook kan splitten. Ik heb dus 2 push pull pots gekocht en heb de boel opnieuw gesoldeerd volgens een schema dat te vinden is op de site van SD.

Nu haal ik echt alles uit de gitaar, van de peppers tot metallica en recht naar slayer met slechts een druk op de volumepot. Het heeft ook wel te maken met mn amp (marshall jvm) maar dan nog. Ik weet niet of je jou humbuckers kan splitten, ik zou het gewoon eens nakijken. Vijs je gitaar vanachter open, en vind je daar nog per pickup 2 draadjes die nergens aan bevestigd zijn dan is het mogelijk.

Nobler
11 februari 2008, 12:48
Topicstarter: Het komt dus eigenlijk allemaal neer op de vraag om als je eenmaal een lichtere gitaar hebt gekocht, die als bonus hopelijk lekkerder speelt, of je je Epi LP wel of niet moet verkopen.
Als je een gitaar nieuw koopt zul je bij verkoop een behoorlijk bedrag moeten inleveren. Jij hebt hem niet zelf bij de winkel gekocht, dus je hoeft niet op een extra hoog inruilbedrag te rekenen omdat je bij hen had gekocht. Inruil levert zelden een goede prijs voor je gitaar op, maar als jij er al een tweedehandsprijs voor betaald had (dus aanzienlijk lager dan de nieuwwaarde) dan zul je er bij doorverkoop misschien helemaal niet zoveel op toe hoeven leggen, dus dan is het kapitaalvernietigingsrisico een stuk lager.
En toch zou ik hem niet verkopen, zeker niet als je redelijk ruim in de slappe was zit, want een érg hoge verkoopopbrengst hoef je nog steeds niet te verwachten, en de kans dat je in de toekomst toch graag weer een LP zou willen hebben is best groot. De meeste gitaristen hebben behoorlijk last van terugkerende GAS-aanvallen (Gear Acquisition Syndrome), en als je dan weer iets wilt kopen betaal je vast een stuk meer dan je er nu voor krijgt.

Lexvandoef
11 februari 2008, 12:56
Ja, dat heb je al eerder gezegd, en ik denk dat het onzin is. Ik heb mijn LP ook verkocht, en ik heb er nog steeds geen moment spijt van gehad.

En, als je eenmaal een Fender hebt gehad, wil je toch nooit weer terug naar een Les Paul. :)

Ben ik het niet met je eens, ik wissel nog elke dag tussen mijn les paul/tele of sorrento/strat. Tis maar net waar ik zin in heb.

Squier4ever
11 februari 2008, 12:56
Je kan altijd jou humbuckers splitten. Ik heb een jackson rr5, toch wel een vrij metal gitaartje. Ik was eens op de site van Seymour duncan aan het kijken naar splitbare elementen, en nu bleek dat ik degene die er standaard inzitten (SD Tb4) ook kan splitten. Ik heb dus 2 push pull pots gekocht en heb de boel opnieuw gesoldeerd volgens een schema dat te vinden is op de site van SD.

Nu haal ik echt alles uit de gitaar, van de peppers tot metallica en recht naar slayer met slechts een druk op de volumepot. Het heeft ook wel te maken met mn amp (marshall jvm) maar dan nog. Ik weet niet of je jou humbuckers kan splitten, ik zou het gewoon eens nakijken. Vijs je gitaar vanachter open, en vind je daar nog per pickup 2 draadjes die nergens aan bevestigd zijn dan is het mogelijk.

je kunt hummies niet altijd splitten, dan moet je 4-conductor wire hummies hebben, er moeten dus 4 (eigenlijk 5 incl. shield) draadjes uit je hummies komen, anders kan het niet, of wordt het iig een stuk moeilijker.

Mr.Fingers
11 februari 2008, 13:05
je kunt hummies niet altijd splitten, dan moet je 4-conductor wire hummies hebben, er moeten dus 4 (eigenlijk 5 incl. shield) draadjes uit je hummies komen, anders kan het niet, of wordt het iig een stuk moeilijker.

Je kan zelf wel je humbucker uit elkaar gaan trekken (dus de verbinding tussen spoel 1 & 2 doorknippen, en daar dan twee draden aan monteren, en de metalen behuizing ook bedraden, maar dan moet je een vaste hand hebben, en weten wat je doet.

Kim Wilson
11 februari 2008, 13:14
Ben ik het niet met je eens, ik wissel nog elke dag tussen mijn les paul/tele of sorrento/strat. Tis maar net waar ik zin in heb.
Die laatste zin was een grapje. :)

Maar ik heb inmiddels al meerdere keren op Les Pauls gespeeld, en er is er tot nu toe nog geen één geweest waarvan ik GAS kreeg. Het is totaal niet mijn geluid. Ja, als ik een goeie solo-gitarist zou zijn, zou ik de keus voor een LP kunnen maken, want voor een dikke leadsound zijn ze werelds. Maar ik ben echt géén solo-gitarist, en ik zou ook niet weten wat ik met een LP zou moeten. Dus wat Sjoerd zegt, dat je altijd weer terug wil naar een Les Paul, dat is onzin.