Bolling bovenblad; dikte snaren aanpassen?

[Godfather]

Vorige week kwam ik erachter dat mijn oude akoestische gitaar een soort 'bolling' heeft in het bovenblad. Het gaat over een Yamaha FG-180, gemaakt uit lichte houtsoorten.

Allereerst valt het natuurlijk niet in overdreven zin op, maar mijn gitaarbouwer kon de bolling constateren d.m.v een bepaalde kijk-techniek en zijn ervaringen hiermee. De brug zit er nog goed en vast op. Mijn gitaarbouwer adviseerde om strikt 0.010 aan te houden i.v.m de bolling, maar nou twijfel ik sterk of ik geen 0.011 kan proberen aangezien een 'belly' vaker voor schijnt te komen bij akoestische gitaren en vrijwel normaal is. De gitaar is ca 40 jaar oud en ik wil er de rest van mijn leven nog van kunnen genieten.

Ik heb nog wat over 'bellying' gelezen op internet en forums hier op gitaarnet, maar ben niets wijzer geworden over de snaarkeuze van gitaristen met dit soort 'belly-problemen' bij hun akoestische gitaren.

Is het advies van mijn luthier voor de afstelling op 0.010 snaren realistisch te noemen of kan de gitaar ook makkelijk 0.011 hebben ondanks het buikje? En waarom...

Ik zal jullie hulp, ervaringen en advies heel erg waarderen omtrent de snaarkeuze voor deze oude gitaar.

[harrie]

Waarom komt dat toch zo vaak voor bij Yamaha gitaren?

[Godfather]

Harrie: leeftijd, bouw vd gitaar, druk vd snaren, temperatuurwisselingen...

Ze komt dus uit 1969, is nog gebouwd uit lichtere houtsoorten en weegt dan ook zo licht als een veertje. Hoogstwaarschijnlijk is ze daarom zo gevoelig voor een buikje.

[greencharlie]

Bovenblad van een akoestische gitaar moet een beetje bol staan.
Door ouderdom en te veel snaarspanning kan ze een bult krijgen.

Door te vochtig (nu zeker niet het geval, nu is het te droog 34%) komt ze ook te bol staan.

Een trussrod systeem als bij Breedlove kan de oplossing bieden.
Verankert je brug in de klankkast.

Bij Voxhumana kennen ze dit en hebben ze het al ingebouwd (oa in een oude Furch)

[harrie]

Harrie: leeftijd, bouw vd gitaar, druk vd snaren, temperatuurwisselingen...

Ze komt dus uit 1969, is nog gebouwd uit lichtere houtsoorten en weegt dan ook zo licht als een veertje. Hoogstwaarschijnlijk is ze daarom zo gevoelig voor een buikje.

Oke, als je van 69 bent mag je een buikje hebben, heb ik ook :-) Een te bol bovenblad hoor ik iets te vaak bij Yamaha's, ook van jongere Yamaha's.

[Laser]

Zolang er tussen klankgat en brug geen deuk ontstaat (klankblad 'duikt' naar beneden),
en de aktie in het algemeen nog meevalt (wat bij jou welk lijkt te zijn)
mag het klankblad wat bollen achter de brug.
Dat buikje mag er zijn, en dat bollen geeft ook extra spanning op het blad wat de klank dan weer ten goede komt. Sommige merken flattops bouwen zelfs een bolling in het blad, juist om te klank te verbeteren.

Als je echt grote twijfels hebt, laat een gitaarbouwer dan even nakijken of alle bracings binnenin nog goed vast zitten, de brugplaat nog intakt is, kortom of er struktureel geen problemen zijn. Zo niet, dan ben je nog lang gerust.

[Godfather]

Zolang er tussen klankgat en brug geen deuk ontstaat (klankblad 'duikt' naar beneden),
en de aktie in het algemeen nog meevalt (wat bij jou welk lijkt te zijn)
mag het klankblad wat bollen achter de brug.
Dat buikje mag er zijn, en dat bollen geeft ook extra spanning op het blad wat de klank dan weer ten goede komt. Sommige merken flattops bouwen zelfs een bolling in het blad, juist om te klank te verbeteren.

Als je echt grote twijfels hebt, laat een gitaarbouwer dan even nakijken of alle bracings binnenin nog goed vast zitten, de brugplaat nog intakt is, kortom of er struktureel geen problemen zijn. Zo niet, dan ben je nog lang gerust.

Harrie:
als jij het zegt...het zou nog eens goed kunnen. Ik ken de nieuwere Yamaha's eigenlijk niet goed, dus daar kan ik geen zinnig woord over zeggen.

Laser:
er is geen deuk ontstaan tussen de brug en het klankgat en de aktie lijkt inderdaad heel erg mee te vallen, dus op zich is dat wel positief voordat de gitaar 'onder het mes gaat'. De bracings binnenin de gitaar zijn stabiel en zitten goed vast. Er lijken verder ook geen structurele problemen te zijn behalve de ongelijke, versleten frets en de kleinere dingen zoals topkam en eventueel mechanieken, maar dit zijn meer upgrades i.p.v noodzakelijke ingrepen zoals het herfretten.

[Laser]

Wel, hij stond erbij, ik besprek dit op een afstand,
ik kan je enkel meegeven wat ik ervaren heb:

ooit had ik een sixties Harmony Sovereign 1203 met ladderbracing; toen ik ze ( in erg belabberde staat) kocht was het eerste wat ik deed: oude snaren eraf, 0.10 snaren erop, in de kist laten acclimatiseren ( had droogteverschijnselen). De top was erg gesteld: extreem gebold onder de brug, ingeklapt tussen brug en klankgat. Die toestand is verbeterd door de gitaar zo wat rust te gunnen en de spanning van de top te verlichten. Later is er toch een neck reset nodig geweest.

Ik kan dit niet vergelijken met de anders gebracete Yamaha.
Ik stel wel een houding van gezond verstand voor.
Nu de .10 opzetten om de spanning wat van de top te halen kan nooit kwaad doen. Het stelt me al gerust dat de structuur gezond is. Zolang de .010 erop zitten laat je best geen verdere aanpassingswerken uitvoeren, vooral wat actie betreft: dat laatste gebeurt liefst met het soort snaren erop dat je definitief gaat gebruiken.

Ik wil me niet uitlaten tegen het advies van je gitaarbouwer in.
Maakt het voor jou veel uit om de 0.10 te gebruiken ipv de .11? Zo ja, waarom? Zo neen: gewoon even doen.

[jplm]

Een trussrod systeem als bij Breedlove kan de oplossing bieden.Verankert je brug in de klankkast.

Ja, wat vind jij nu van zo'n systeem? Ik bedoel, ik had over akoestische gitaren altijd geleerd dat het bovenblad dun moet zijn, moet kunnen trillen om geluid/volume te krijgen, dat de steunbalkjes zelfs "scaloped" uitgevoerd worden om de zaak maar zo licht mogelijk te houden, en dan .......... neem je eens een kijkje in zo'n Breedlove, met die hele handel onder de brug, lijkt me toch niet bepaald het toonbeeld van een superlicht geconstueerd bovenblad. En toch is het geluid prima. Voor de zoveelste keer denk ik dan dat er in de gitaarbouw nogal wat theorie is die je zó op closetpapier kunt schrijven, je weet wel, dan kun je je r....... enz. :).

Groet, Jan.