Waarom zijn er zoveel mensen 'merkgeil'?

[Blend]

Ik vraag me af hè, als je een topic doorleest van 'Welke gitaar had je nooit weg moeten doen' ofzo iets dergelijks, dan lees je allemaal posts als 'Squier die menig Fender eruit speelt' of 'crappy copy beter dan Epiphone'.

Maar waarom gaan die gitaren weg? Negen van de 10 keer omdat er geen Fender om staat. So what? Ik bedoel, waarom? Schaam je je dan voor je vrienden omdat je met een Squier (of zelfs een Stagg die nog goed is) op het podium staat? Toch krijg je er blijkbaar later spijt van.

Er is zoveel meer moois dan Fender, Gibson of Gretsch.

Ik lanceer alleen maar 'n beetje een stelling, ik ben serieus benieuwd hoe jullie er over denken.

[Mr.Fingers]

Euh... als ie maar goed gemaakt is, en goed speelt, en niet te lelijk is maakt voor mij allemaal niet uit wat er op diene headstock staat van stickertje hoor!

[Azrael]

Ik kocht en een London City Comet en die koste een factor 5 minder dan mijn Ibbi en bevalt me een factor 10 beter. Dus het interesseert mij echt geen bal welk merk ik heb als het maar lekker klinkt en klikt met mij. :hippie:

[Blend]

Een merk als London City of een ander merk met een goede naam gaat nog wel. Maar neem nou Yammerdrammer, die gast ziet een geweldige Stagg staan, speelt stuk voor stuk al zijn goede akoestiese gitaren d'r uit, zeg-tie, en laat 'm vervolgens staan omdat hij 'even geen geld heeft' (maar ondertussen wel 2 Gibsons achter elkaar koopt).

Ik denk niet dat mensen gauw met een Stagg gitaar op zullen treden (of iets van die aard).

[s0ck]

Ik denk dat het voor de meeste mensen gewoon een status kwestie is. Je kan een mexicaanse fender nemen voor de helft van een amerikaanse, er zit dan wel verschil in in kwaliteit maar het is voor veel mensen denk ik meer iets om aan gitaar kenners te laten zien. zelfde met epiphone en gibson.

Ikzelf heb sinds kort een LTD ipv een ESP die 3 x duurder was voor bijna exact hetzelfde model, enige verschil is dat deze van een band afrolt in de fabriek en die andere met de hand wordt gemaakt.

[Godfather]

Ik denk dat veel mensen merkgeil zijn omdat ze dat een bepaalde fysieke zekerheid over het instrument geeft. Op de een of andere manier voelt het voor veel mensen beter om 'Fender' op de headstock te hebben i.p.v 'Squier'...zo ook 'Gibson' i.p.v 'Epiphone'. Uiterlijk vertoon dus.

Merkgeil wordt je vooral na de cyclus van 'beginner'. Eerst heb je gespeeld op een Epiphone en langzamerhand wil je geld bij elkaar sparen voor de 'real deal'.

Of de sound/bespeelbaarheid er daadwerkelijk op vooruit gaat weet ik niet...ligt aan het model, het exemplaar etc. In veel gevallen wel, maar in sommige gevallen ook niet. Je moet er oor voor hebben en het voor over hebben om 1000 euro meer te geven voor net dat ene tikkeltje beter geluid en afwerking.

[Kaïn]

Waarom ik merkgeil ben? Omdat ik het leuk vind. Ik vind het leuk om te weten dat mijn gitaar handgebouwd is, ik vind het leuk om te weten dat ie niet in azië is gemaakt maar gewoon in Zutphen. Als het puur, echt puur ging om de klank en speel gemakt zou ik denk ik wel iets anders spelen, maar voor mij is onderdeel van hobby gewoon lekker sparen voor een gitaar en daarna ontzettend verschrikkelijk blij mee zijn en af en toe me omdraaien en denken, hij is écht van mij en ik heb er me kont voor stuk gewerkt.

[drap]

Een merk als London City of een ander merk met een goede naam gaat nog wel. Maar neem nou Yammerdrammer, die gast ziet een geweldige Stagg staan, speelt stuk voor stuk al zijn goede akoestiese gitaren d'r uit, zeg-tie, en laat 'm vervolgens staan omdat hij 'even geen geld heeft' (maar ondertussen wel 2 Gibsons achter elkaar koopt).

Ik denk niet dat mensen gauw met een Stagg gitaar op zullen treden (of iets van die aard).

Em je neemt werkelijk de verhalen van die Yamwaus serieus? Dat verhaal geloof je toch zelf niet.

Ik ben ooit begonnen op een Squier (wie niet in de jaren '90) en had geen benul wat ik in handen had. Bleek achteraf uit de goeie periode van Squier te komen en als ik dat had geweten had ik 'm natuurlijk niet weggedaan. Maar ja, ik begon net en het ding beviel me niet. En nu is een strat m'n lievelingsgitaar in m'n bescheiden collectie... Zo kan het dus ook verkeren. Ik heb ook nog een goedkopere Ibanez Artcore gehad, nog niet eens zo lang terug en hij beviel me voor geen meter.

[G.G.]

Merken zijn Bullshit. Heb momenteel niets meer met een merk erop. Ik ga niet voor een paar letters op een sticker meer betalen.

[Kim Wilson]

Ik heb een Fender amp, Fender Tele en een Fender strap. Helaas is mijn Fender stand kapot gegaan, dus heb ik er nu één van K&M. En ik heb alleen maar Boss pedalen. Maar op zich ben ik niet erg merkgeil.

[hesse]

Ik ben niet bepaald het type dat merkgeil is, maar merken zijn vaak echt wel zeer goed in hun ding, en ze houden hun waarde!!
En even terzijde: de squiers die je nu in de winkel ziet kunnen echt niet typen aan de fenders, wat logisch is.
Het beste zit je-prijs/kwaliteit-, denk ik, met gitaren die een zekere status hebben maar niet de eeuwigheid kunnen trotseren door enkel en alleen de naam (godin :hippie: , lc, musicman,...).
Maar wil je een gitaar die niet snel van prijs zal zakken; koop dan maar direct een goede gibson he.

[Jim Haagmans]

nou ik zie soms fretwerk op gibsons zitten dat ik me af vraag of het echt niet een stagg is.

Hier in de lokale muziekzaak waren trouwens gibsons binnengekomen waarin gewoon gaten zaten van houtwormen.. vonden ze blijkbaar niet zo'n ramp bij gibson in de fabriek.

[barno]

Trouwens grappig dat muzikanten minder merkengeil worden naarmate ze beter worden. En als ze dan retegoed zijn geworden, en door hebben dat het niet de gitaar maar de gitarist is die telt, worden ze binnengehaald als endorsee door zo'n groot merk.

[Tupelo]

Omdat ik de ballen verstand van gitaren heb, en ik zeker wil weten dat wanneer iets me niet bevalt (bij nader inzien voor mijn part..) ik het ding voor een redelijke prijs kan slijten.

[Spitfire]

Sinds ik m'n Blade heb gekocht (was een Blade vs. Fender, allebei 800 euro, maar de Blade vond ik overduidelijk beter) wíl ik eigenlijk geen merkspullen meer. Misschien zit dat ook wel weer tussen mijn oren, maar ik denk dat je meer kwaliteit krijgt als er geen merknaampje op zit. Zelfde met m'n Laney (vs. Vox was die).

[iwamoto]

ik kies mijn spullen vooral ook op wat ik wil, zoo zou ik bijv. wel een vigier kopen, ook al zijn die niet bekend. een vriend van mij heeft er heel erg last van, alleen gibson en fender zijn goed (en bijv. een gretsh), de rest zijn allemaal metal gitaren, geen speld tussen te krijgen, het is standaard slecht als er geen fender of gibson op staat, echt te merkgeil die gast

een klein voorbeeld, hij wil een strat met een tremelo die niet onstemt, dus eerst stel ik een grafiet topkam en locking tuners voor, maar hij wil nog minder ontstemmen, ja dan kom ej idd bij de floyd rose, maar dat wil ie niet.....want dat is metal....

[Tupelo]

Floyd moet je ook into zijn.
Ik vind het driemaal niets.
Kan er weinig mee.
Doe mij maar een Bigsby.
En geen neppert, echte Bigsby please! :D

[Jim Haagmans]

ik kies mijn spullen vooral ook op wat ik wil, zoo zou ik bijv. wel een vigier kopen, ook al zijn die niet bekend. een vriend van mij heeft er heel erg last van, alleen gibson en fender zijn goed (en bijv. een gretsh), de rest zijn allemaal metal gitaren, geen speld tussen te krijgen, het is standaard slecht als er geen fender of gibson op staat, echt te merkgeil die gast

een klein voorbeeld, hij wil een strat met een tremelo die niet onstemt, dus eerst stel ik een grafiet topkam en locking tuners voor, maar hij wil nog minder ontstemmen, ja dan kom ej idd bij de floyd rose, maar dat wil ie niet.....want dat is metal....

kut is dat he, als iemand ondanks alle argumenten die je ertegenaan kan gooien toch zo koppig voet bij stuk houdt

[RS-Rik]

zelf ben ik niet zo'n merkgeil persoon maar een bekende naam op de headstock geeft je joch wel iets van zekerheid.

'k heb een jackson dinky en een epi flying V, verder nog 2 naamloze japanse seventies dingen. Ik heb wel gibsons en fenders in mijn klauwen gehad. Ze zijn vaak wel iets beter afgewerkt, goeie tuners etc.

[Orgasmocaster]

Ik ben best wel een beetje een gitaar snob, maar op mijn beste gitaren staat helemaal geen naam!! ben ik nu een 'closet merken geilaard'?

http://i68.photobucket.com/albums/i24/m4rk0_0/Ashwenge009.jpg

[RS-Rik]

lijkt op de headstock van me telecaster, ook gelamineerd hout. Ook closet merk



Erg sterk, misschien niet erg bevorderlijk voor de klank.
gaat binnekort ook de deur uit.

[Orpheo]

Ik wil les pauls, en ik heb imo de 2 beste merken die les pauls maken. ECHTE les pauls: gibson, en warmoth. Ik vind gibson niet perse het beste, maar wel het fijnste, en warmoth idem dito, vooralomdat je al je eigen dingetjes kan kiezen enzo :) bij gibson is 't vooral omdat dat 'nostalgie' is, en 't zo gegroeid is. Gibsons hebben een low end, NIET normaal.

[hesse]

nou ik zie soms fretwerk op gibsons zitten dat ik me af vraag of het echt niet een stagg is.

Hier in de lokale muziekzaak waren trouwens gibsons binnengekomen waarin gewoon gaten zaten van houtwormen.. vonden ze blijkbaar niet zo'n ramp bij gibson in de fabriek.

Lol, mja, een beetje kijken naar wat je koopt moet natuurlijk wel.
En het is daarvoor ook (en omdat het goedkoper is voor wat je krijgt) dat ik eigenlijk minder merkgeil ben en eerder opteer voor onbekendere dingen die je wel kwaliteit moeten geven bijna.
En ergens vraag ik me ook af wat een rotwinkel dat daar is. Je hebt denk ik als winkel het recht om de gitaar dan terug te sturen. En verkopen zou ik het al helemaal niet doen, dat is ronduit crimineel.

[bass blom]

Ik ben best wel een beetje een gitaar snob, maar op mijn beste gitaren staat helemaal geen naam!! ben ik nu een 'closet merken geilaard'?

heel raar ja, ik had een tijdje een merkloze hals op mijn strat, vooral toen ik hem er net op gezet had dacht ik, waarom moet er zo nodig een merk op staan?

[GibsonDC]

nou ik zie soms fretwerk op gibsons zitten dat ik me af vraag of het echt niet een stagg is.

Hier in de lokale muziekzaak waren trouwens gibsons binnengekomen waarin gewoon gaten zaten van houtwormen.. vonden ze blijkbaar niet zo'n ramp bij gibson in de fabriek.
Dat lijkt me erg sterk. Die gitaren worden zo vaak gecontrolleerd voordat ze in de winkel komen te liggen. En als ze zien dat er houtworm inzit halen ze hem er echt wel tussen uit. Of het was misschien een maandag?

Ik koop zelf ook altijd gitaren waar een zogenaamd 'merk' op staat. Maar het is wel zo vind ik als er zo'n 'merk' (gibson/fender/gretsch) opstaat klinken ze meestal meteen wel heel wat lekkerder en zijn beter afgewerkt en spelen 'gemakkelijker' dan een squier/epiphone en ze zijn ook nog eens waardevast. Ik zeg niet dat squier/epiphone slecht is (zitten ook zeker goede gitaren bij). Maar ik vind het onzin als mensen zeggen 'deze standaard epiphone speelt al de Gibson les pauls eruit!'. Daarom staat er ook epiphone boven, slechtere elementen, slechtere mechanieken, slechtere brug enz. Ik denk dat er heel veel mensen nu zijn die het niet met me eens zijn, maar zo denk ik erover.

[hesse]

Ik denk dat iedereen het met je eens is hoor. Misschien dat er idd betere epi's zijn, maar dat zijn oudere (wij hebben thuis ook een twaalfsnarige akkoustische die geniaal is, maar dat is zo ook nog een oud geval). Epi's van de laatste 10 jaar zeker zijn denk ik nooit beter dan de gibsons (op les paul vlak). Dit is ook iets dat gibson wel controleert en dat is niet meer dan logisch dat je het goedkopere zusje minder in waarde laat zijn. Wie anders koopt er dan nog een gibson?

[Rinze]

Ik ben wel gewoon geil, telt dat ook?


Ok, OT: ik koop juist tweedehands gitaren van merken die niet zo bekend zijn, scheelt een hoop geld. Verder worden ze altijd aangepast naar mijn smaak of waanidee van de dag. Ik heb wel twee Fenders, maar de ene is een onbekend type. De andere is een US-Strat, dat wel, maar alleen het hout van de hals is nog origineel. Mijn Lag en Framus zijn erg goede gitaren ook al zijn het bekende merken. Ik heb het geld domweg niet voor een echte Gibson of PRS. Als ik het wel had zou ik me moeilijk in kunnen houden denk ik. Dan zou ik in ieder geval toch eens een poosje een echte Les Paul en een echte PRS Custom willen hebben. Waarom? Om te kijken of ze hun naam waarmaken (denk dat daar bij de PRS meer kans op is dan bij een Gibson). En uit merkgeilheid :D

[Saf]

Ik vind het juist leuker om met niet de meest standaard bas op het podium te staan. heb wel twee ouwe 70 fenders maar dat zijn musicmasters dus die zie je niet alledag, verder speel ik nagenoeg alles wat ik fijn vind spelen en een redelijke klank heeft. (live ook vaak op eastwood hi flyer, epi eb-0, merkloze vioolbas, elite semie akoestische, zelfbouw)

HJeb van mijn squier stratje de decal wel afgehaald maar niet omdat ik me voor mijn squier schaam maar meer omdat ik de headstock zonder decal mooier vond staan. Wat betreft hout doet mijn squiertje niet onder voor een fender alles de hardware en elektronica is beduidend minder. kan je van zeggen wat je wilt maar dat is zeker zo. De body etc is gewoon goed, of een goed gedroogde goede plank hout in azie of in amerkia door een cnc machine gefreesd word zal weinig uitmaken lijkt me zo.

Verder vind ik mijn dynelectron longhorn gitaar ook een echte killer looks gitaar. Heb zelf wel een les paul achtige gitaar maar die is van mayhill. Het fijne en zo'n el cheapo gitaar is dat je, je er flink op kunt uitleven wat betreft element keuzes etc.

[Ibanez666]

Ik wilde altijd een gibson Les paul en ging altijd voorbij aan de Ibanez les Paul koppieen uit de jaren 70. Waren geen echte he? Totdat ik gewoon moest constateren dat ik geen Gibson geld had en toch maar ens een Ibanez ging proberen en er achter kwam dat ze wat mij betreft net zo goed zijn. Ik ben dat "merk" gevoel nu wel kwijt, hoewel misschien nu juist wel niet tov ibanez :-)

[Saf]

ik vind dat finaciele plaatje inderdaad ook wel mee spelen. Heb al een paar keer gedacht om een fender jazz of pbass te kopen maar dan denk ik eigenlijk zonde van zoveel geld kan ik ook twee of drie andere apartere bassen voor kopen.

het is natuurlij kwel zo mocht je een fender kopen dat die vee lwaardevaster is als een squier. Maar ja koop je een gitaar om hem weer ooit verder te verkopen of om op te spelen?

[Jim Haagmans]

Lol, mja, een beetje kijken naar wat je koopt moet natuurlijk wel.
En het is daarvoor ook (en omdat het goedkoper is voor wat je krijgt) dat ik eigenlijk minder merkgeil ben en eerder opteer voor onbekendere dingen die je wel kwaliteit moeten geven bijna.
En ergens vraag ik me ook af wat een rotwinkel dat daar is. Je hebt denk ik als winkel het recht om de gitaar dan terug te sturen. En verkopen zou ik het al helemaal niet doen, dat is ronduit crimineel.

De baas had me er niets van verteld, toen die even achter was begon een medewerker met wie ik beter kan opschieten erover. Die vond het dan ook ronduit belachelijk dat 'de baas' ze niet allemaal wilde terugsturen. De heel erge gevallen zijn dus teruggestuurd maar niet allemaal. Maar het ging dus om een levering van een paar gibson gitaren, dus misschien is het tijdens het transport ergens gebeurd? ik weet het ook niet. Belachelijk is het in ieder geval zeker. Vraag me ook af wat hij dacht, wie gaat er nou een gitaar kopen waar gaatjes in zitten? En als je er ene wegkrijgt zonder dat de koper het doorheeft moet je nou ook niet bepaald trots op jezelf zijn :S


Dat lijkt me erg sterk. Die gitaren worden zo vaak gecontrolleerd voordat ze in de winkel komen te liggen. En als ze zien dat er houtworm inzit halen ze hem er echt wel tussen uit. Of het was misschien een maandag?

Nou ik heb ze echt zelf gezien.. geloof t of niet

[Rinze]

Houtwormgaatjes moeten er voor de fabricage al in hebben gezeten, houtwormen hebben de pest aan verf en lak.

[Gearjunkie]

Waarom echte merken?? Omdat het te maken heeft met onderscheiden, misschien wel status die je stiekem wenst. Met een echt Gibbie in je handen zal niemand je voor beginner uitmaken (denk je...)

Een 'echt' merk geeft jou dat, alhoewel het gros van het publiek niet opvalt of je een goedkope danwel hele dure gitaar hebt. Hiernaast geeft het een gevoel van zekerheid. Van een goed merk weet je haast zeker dat je er jaren plezier van hebt.

Zelf heb ik geen enkele 'echte' gitaar. Allemaal zelf-assemblage. Sommige met decal, anderen zonder. Maar dan wil je toch weer 'echte' pickups, een goede brug...... en daar ontstaat dan weer een nieuwe merkengeilheid.

[dr.distortion]

Zo heb ik een Fenix Les Paul Custom gekocht voor 350 euro. Ik wilde altijd al een les paul vanwege het geluid dat IMO onverslaanbaar is. Maarja...die prijzen he :D Vandaar mede door de info van dit forum en andere sites (bijv. Harmony Central) ben ik gaan zoeken naar merken die het origineel zoveel mogelijk benaderen (of gewoon een regelrechte 1 op 1 kopie zijn). Ik kwam uit bij merken zoals Burny, Tokai en Orville. Zoals je misschien weet, ook op deze merken rust inmiddels een hype waarbij ik me afvraag of het terecht is, het blijft immers een kopie.

Kennelijk heeft de naam Fenix die hype niet, maar zie ze maar eens te vinden. En ik weet dat een 1 op 1 vergelijking met Gibson niet terecht zou zijn. Maar eerlijk gezegd, als ik de prijs van mijn Fenix vergelijk met de prijs van een Gibson LP custom, daarbij de bespeelbaarheid en klank dan weet ik het wel...deze Fenix doe ik nooit van mijn leven weg!

[iwamoto]

een voorbeeld van mijn niet zo merkgeileid, mijn 7 snaar S, het gaat er niet om dat het een ibanez is, ik gewoon een 7 snarige gitaar die heel plat is en een heel platte hals heeft, en daar om die ibanez S als beste uit de bus


...ook al is het dan een metal gitaar omdat het geen gibson of fender is

ook een mooi voorbeeld is een steinberger, je weet wel, die headless gitaren, ze zien er volgens de meesten niet appetijtelijk uit, maar door alle techniek die erin zit zou ik er toch voor kiezen, en het lekker compacte formaat

[Saf]

heb een hohner b2a steinberger copy. wel met actieve elektronica etc. tis dan wel een bas. ik speel er eigenlijk nooit op vind het geen spelen zo'n kleine body en vind dat headless ook erg lelijk kan er maar neit aan wennen. Wel een leuke bas voor in de collectie want ze zijn linkshandig niet snel te vinden.

[Dirkdewaard]

Gelukkig weer een "Mijn-VW-Golf-gaat-net-zo-hard-als-een-Porsche" Topic.

Laat je je vraag beantwoorden met een andere vraag:

Waarom is iedereen altijd zo aan het zeuren over de grote merken Gibson en Fender?

(ik moet weer stoppen met de koffie denk ik...... :) )

[Gearjunkie]

Laat je je vraag beantwoorden met een andere vraag:

Waarom is iedereen altijd zo aan het zeuren over de grote merken Gibson en Fender?


Ja, da's ongeveer dezelfde vraag die de TS stelde, alleen negatief geïnterpreteerd.

Ik ben de marketingtechnische naam kwijt, maar Gibson en 7ender zijn merken die gewoon erg sterk zijn. Net als Apple, DE, Coca-Cola......

[Nocki]

Tja... zelf ben ik behoorlijk merkgeil als je het een ander vraagt. Ik heb nu 3 gibsons (geen bijzondere. Een explorer, een LP standard faded en een smartwood) en ben er dol op. de volgende word een es-335 in rood. waarom?

De nek voelt heerlijk aan, past bij mij en het geluid en de manier van spelen passen gewoon helemaal bij me. heb laatst een geweldige jackson in mn handen gehad en ondanks dat ik heel graag een jackson zou hebben kwam ik er al gauw achter dat de body en de nek me gewoon niet lagen. de enige strat achtige die in 1 keer heerlijk voelde was een G&L stratje. heerlik ding. iets grotere body en nek en daardoor heel erg fijn voor mij.
Als er gibson op staat weet ik in ieder geval dat ik iets kan verachten. iets wat bekend is voor me.
Ik heb ook een aantal epiphones in mn handen gehad en vaak zijn die netter afgewerkt. (als of ze de body in een bak kokend plastisch hebben gedoopt en alle oneffenheden zijn opgevuld en helemaal straks is. dat hebben mn gibsons niet. die zien er allemaal niet uit maar wat ze meoten doen (lekker spelen en g0oed klinken) dat doen ze.

voor mij dus een gibson.

sinds een maand heb ik een telecaster copy zonder merknaam erop. dit is een hele goede gitaar die naast dat hij super klinkt ook fantastisch speeld en te intoneren is. Ik heb er al een keer op gespeeld live (buiten) en dat was goed! hij gaf geen krimp maar toch mis ik mn gibson dan. Het feit dat er geen merk op staat stoort me ook eerlijk gezegd enigzins. ik zou er zo een fender usa sticker op doen. gewoon om m dan eens uit handen te geven en de reacties te horen op de kwaiteit van de gitaar. Ook zou ik die sticker erop doen om te showen...
Een ander draagt Nikes en D&G en dat doe ik dan weer niet. op mn shirts mag geen text staan (wel gibson en mesa/boogie trouwens :) ) en de rest van mn kleding moet ook merkloos zijn en het liefst gewoon zwart ofzo maar op mn gear ben ik gewoon best trots.
Mn boogie logo's zal ik niet afplakken en dat er gibson op mn gitaar staat geeft me een goed gevoel op het podium.
Het is gewoon ontzettend leuk om iemand te zien kijken naar je gear. het opent nieuwe gesprekken en past een beetje bij je image.

Toen ik nog met TSU speelde was het altijd ontzettend leuk om de reacties te horen als ik binnen kwam rijden met de 2e marshall cab en mn rack ertussen! die cabs kosten geen drol maar omdat er Marshall op stond was de avond voor velen al goed. Dat er nu Boogie op staat doet niemand wat. Ik heb gewoon gemerkt dat het voor een hoop mensen leuk is om die dingen die ze op tv zien ook op echte podia te zien! Dat laten ze je ook weten. niet direct maar indirect kan je dat zeker merken!

[bass blom]

1 van mijn eerste gitaren, maar dan rood goud, dat vinyl :D

http://www.vintagehofner.co.uk/hofner/solids/sol1a.jpeg

100 gulden toen.. dat was toen 1 a 2 dagen werken?
zo moet je het zien volgens mij.
wat heb je nu over voor een goeie gitaar?
1 a 2 dagen werken? 1 a 2 maanden?

[no 1 hops]

gisteren weer iemand bij mij thuis blij weg gegaan met een noname strat clone uit china.
goed afgesteld, licht in gewicht en prettig in het gehoor.
was en is voor de dochter bedoelt, maar nu pa er op speelde en het geluid hoorde via de GNX3 en hoofdtelefoon begon het toch weer te kriebelen.

plezier hebben in muziek maken op een goed spelend instrument, daar begint het mee.
net zoals G.G met zijn hondo en ik met de mijne (die ook even werd beluisterd en als te gek werd bestempelt)is dat naam plaatje alleen maar portemonee ballast.

tuurlijk weet ik heus wel het verschil tussen een beter soort hout, fijnere nerf betere tuners en andere hardware, maar ik blijf stellen dat er maar weinigen hun eigen gang durven te gaan.
want bij een bepaalde muziek stijl hoort nu eenmaal die en die gitaar met alles wat erachter hangt.
kudde gedrag, de mens eigen, net zoals dat diegene die boven het maaiveld uitsteken direct gekopt worden.

maar een ding vergeten velen.
onder een naam als fender gaan nu veel ex concurrenten schuil die aan de leiband van fender lopen.
en al zouden ze een beter instrument maken, die fender schade aaan inkomsten kan brengen dan komt dit instrument er gewoon niet.
maar nu raak ik oftopic.
vind het nu gewoon kicken iets te hebben wat anderen afbranden en ik weet dat het onterecht is.

dus een phoenix, hondo, cort, crafter, olp en vision

[Dirkdewaard]

.............................
vind het nu gewoon kicken iets te hebben wat anderen afbranden en ik weet dat het onterecht is.

dus een phoenix, hondo, cort, crafter, olp en vision

Zet daar Gibson en Fender maar bij...... :)

[bass blom]

maar nu raak ik oftopic.

vind ik wel meevallen, is een punt.. welke merken vallen er allemaal onder die 2 groten?
en mogen die doen wat ze willen?

[no 1 hops]

vind ik wel meevallen, is een punt.. welke merken vallen er allemaal onder die 2 groten?
en mogen die doen wat ze willen?
http://fender.com/products/otherbrands/

http://www.gibson.com/


zie de namen die op deze pagina's staan
zie bij gibson kramer staan, en wie had er nou die EvH strat het eerst?
en wie heeft hem nu?

en kunnen ze doen wat ze willen?
ik denk dat wie de baas is beslist

[wietse]

1 van mijn eerste gitaren, maar dan rood goud, dat vinyl :D

http://www.vintagehofner.co.uk/hofner/solids/sol1a.jpeg

100 gulden toen.. dat was toen 1 a 2 dagen werken?
zo moet je het zien volgens mij.
wat heb je nu over voor een goeie gitaar?
1 a 2 dagen werken? 1 a 2 maanden?

had hem maar bewaard, was een goede investering geweest, dingen doen nu een 600/800 euro.

[bass blom]

had hem maar bewaard, was een goede investering geweest, dingen doen nu een 600/800 euro.

via ruilen heeft ie krap 2 jaar geleden 450 opgebracht :D

[Otje]

Ik wil een gitaar/versterker combinatie waarbij ik steeds de drang voel om te gaan spelen. Een gitaar die je niet steeds uitdaagt om op te pakken en te bespelen is als een vrouw in huis waar je nooit sex mee hebt. Klopt gewoon niet. Welk logo erop staat is daar ondergeschikt aan. Who cares??

Ik heb jarenlang een Epi AlleyKat gehad en ik was apetrots op dat ding. Kort geleden een Epi akoustieke Jumbo gekocht. Prachtig ding. Is kopie van een Gibson Jumbo en het doet me nix dat er geen Gibson op staat want ik speel er zowat dag en nacht op.

Qua versterkers heb ik twee Roland Cube's. En dat na jaren van dure buizenbakken en zo. Kan me nix schelen, als ik die Cubes aanzet dan hoor ik wat ik horen wil en krijg ik een grote grijns op m'n bakkes.

Waarom ik blij ben met mijn Gibson LP? Omdat dat ding me inspireert als ik erop speel en ik iedere weer denk holy shit - wat klinkt dat ding goed.

Ik ben wel gevoelig voor vakmanschap. Een mooi gebouwde, goed afgewerkte gitaar, daar wordt ik vrolijk van. Het ambacht en zo. Maar als het ding dan niet klinkt of niet lekker speelt, dan doe ik er nix mee.

[Kim Wilson]

Ik moet zeggen dat ik behoorlijk Fender addept ben, maar dat wil niet zeggen dat ik nergens anders meer naar kijk. Ik heb in mijn zoektocht naar een nieuwe gitaar ook een Blade getest. Dat bleek helemaal niet mijn ding. Ik wou ook graag een USA, maar uiteindelijk ben ik thuisgekomen met een MIM, simpelweg omdat die stukken fijner en beter was dan de USA die ook maar enigszins in de buurt van mijn budget kwam.

Qua versterker was ik er wel aardig makkelijk mee klaar. Het moest gewoon een oude Fender zijn. Omdat die het geluid hebben wat ik zoek in een amp.

Het grote voordeel van de grote merken is dat het bekend is. Je hoeft er maar een vraag over te stellen, of er is wel iemand die die kan beantwoorden. En door hier te lezen, leer je ook makkelijker de grotere merken kennen. En onbekend maakt wat mij betreft toch een beetje onbemind, al sta ik wel open voor andere merken. Maar ik moest en zou een echte Tele hebben, en dan kom ik wat mij betreft al gauw bij Fender uit. En niet alleen omdat er Fender op staat (als de tekst op de kop et belangrijkste zou zijn, had ik nu een USA gehad), maar omdat de gitaar die ik nu heb precies is wat ik zoek. Mooi en goed afgewerkt, prachtige klank en de juiste looks.

[fred dons]

http://fender.com/products/otherbrands/

http://www.gibson.com/


zie de namen die op deze pagina's staan
zie bij gibson kramer staan, en wie had er nou die EvH strat het eerst?
en wie heeft hem nu?

en kunnen ze doen wat ze willen?
ik denk dat wie de baas is beslist

Charvel had die EVH strat het eerst en later is de body van die gitaar met een kramer neck uitgerust (dus Fender heeft met zijn charvel brand net iets meer recht)

[drap]

Om weer terug te komen op de discussie, je zal maar linkshandig zijn... Dan heb je ook niet erg veel keus dan of stront, of merk.

Qua versterkers is het makkelijk, ik ben Marshall addict. Hoewel ik Orange ook te gek vind, maar die hebben niet dezelfde prijs/kwalitieitsverhouding als Marshall.

[zeppo]

Ik ben zelf ook merkengeil, maar op een niet zo voor de hand liggend merk: Peavey.
Dat is toevallig zo begonnen: toen ik enkele jaren geleden weer begon met spelen, ging ik op zoek naar een nieuwe (gebruikte) gitaar.
Bij toeval kwam ik toen uit bij een Peavey T-60, en omdat ik mij vaag kon herinneren dat dat wel goede gitaren waren (test uit Music Maker) heb ik die maar gekocht.
Wat een goede gitaar! Ze zijn wel een tikkeltje zwaar, maar dat is een kwestie van wennen. Verder onderzoek naar het merk Peavey leerde dat ze nog meer moois hebben gemaakt. En het mooie is dat gitaren van Peavey (uitgezonderd de EVH) tweedehands voor een heel prettige prijs op de kop getikt kunnen worden.
Ik heb er nu 13, allemaal van Amerikaanse makelij, en allemaal bijzonder goede gitaren. Ik heb verder niets met Fender, PRS of Gibson (heb wel een The Paul)

Ook heb ik een onverklaarbare liefde voor Hagstrom, waarschijnlijk omdat ik bij mijn zoektocht naar een gitaar (> 27 jaar geleden) uitkwam bij 'Big Spender' in Roermond, waar ze allemaal fantastische Hagstroms hadden. Helaas voor mij op dat moment onbetaalbaar, maar dat is later goed gekomen 8-)

Ook qua amps heeft Peavey genoeg moois, alhoewel ze door de meerderheid van gitaristen afgedaan worden als minderwaardig. Ze maken idd ook goedkope versterkertjes.

Ik heb nu een Ultra 112 (60W buizen), Transformer 112 (50 W modelling) en een Valveking Royal 8 staan. Genoeg voor mij.

[TimoSomers]

Ik ben niet persé merkgeil, ik heb toevallig alleen maar Ibanezen omdat mij die gewoon het beste liggen.
Maar als er iets anders op het labeltje stond, zou daar niets aan veranderen, het ligt aan de gitaar zelf.
Er zijn gewoon bedrijven die precies de gitaren maken die bij je passen.

[barno]

Ik ben zelf ook merkengeil, maar op een niet zo voor de hand liggend merk: Peavey.
Dat is toevallig zo begonnen: toen ik enkele jaren geleden weer begon met spelen, ging ik op zoek naar een nieuwe (gebruikte) gitaar.
Bij toeval kwam ik toen uit bij een Peavey T-60, en omdat ik mij vaag kon herinneren dat dat wel goede gitaren waren (test uit Music Maker) heb ik die maar gekocht.
Wat een goede gitaar! Ze zijn wel een tikkeltje zwaar, maar dat is een kwestie van wennen. Verder onderzoek naar het merk Peavey leerde dat ze nog meer moois hebben gemaakt. En het mooie is dat gitaren van Peavey (uitgezonderd de EVH) tweedehands voor een heel prettige prijs op de kop getikt kunnen worden.
Ik heb er nu 13, allemaal van Amerikaanse makelij, en allemaal bijzonder goede gitaren. Ik heb verder niets met Fender, PRS of Gibson (heb wel een The Paul)

Ook heb ik een onverklaarbare liefde voor Hagstrom, waarschijnlijk omdat ik bij mijn zoektocht naar een gitaar (> 27 jaar geleden) uitkwam bij 'Big Spender' in Roermond, waar ze allemaal fantastische Hagstroms hadden. Helaas voor mij op dat moment onbetaalbaar, maar dat is later goed gekomen 8-)

Ook qua amps heeft Peavey genoeg moois, alhoewel ze door de meerderheid van gitaristen afgedaan worden als minderwaardig. Ze maken idd ook goedkope versterkertjes.

Ik heb nu een Ultra 112 (60W buizen), Transformer 112 (50 W modelling) en een Valveking Royal 8 staan. Genoeg voor mij.

vind dat wel knap, zo'n peavy tik, toch een niet voor de hand liggend gitaarmerk. nog nooit op gespeeld. De amps van peavy liggen me wel minder als die van het grote Fender.

[hendrix2]

Mij maakt het geen hol uit wat er op mijn gitaar staat. Ik heb mijn epi Les Paul de deur uitgedaan omdat ik er niet graag op speelde, ik speel nu vooral op een goedkoop gitaartje van het merk Cool (jaja, piens huismerk, maar speelt echt super) en meestal op m'n mexican stratje.

Vanaf het moment dat ik plezier beleef aan het spelen op een gitaar is dat voor mij voldoende. Mijn strat zal ook wel niet zo goed klinken dan veel mensen hier met duurdere strats, maar ik merk toch dat eigenlijk niemand een verschil hoort, tenzij het zelf gitaristen zijn. Bij mij heeft het altijd om de muziek gedraaid, nooit echt om de gitaar.

[Kaboemba]

Ik vind het juist leuk om buiten de "top merken" (in verkoop dan he niet in kwaliteit) gitaren te zoeken.

Ik koop alleen maar 2ehands en dan krijg je gewoon zoveel meer voor zoveel minder geld.
Ik heb al zoveel gehad wat geweldig was maar minder bekend of onbekend maar vaak verrassend goed.
Het enige wat ik wel heb gehad is een fender strat en die was er snel weer uit.

Wat ik nu heb:
Godin
ESP
L'arrivee solid body (daar zijn er niet veel van)
Carvin
Lag
Cheri
Spector
Samick

[zeppo]

vind dat wel knap, zo'n peavy tik, toch een niet voor de hand liggend gitaarmerk. nog nooit op gespeeld. De amps van peavy liggen me wel minder als die van het grote Fender.
Onbekend maakt onbemind. Peavey heeft hier in NL tijdenlang een slechte vertegenwoordiging gehad, waardoor het merk een tijdlang nauwelijks te krijgen was.
Naast een aantal T-60's heb ik ook een aantal Odysseys, die doen m.i. niet onder voor een Les Paul Custom, qua afwerking, bespeelbaarheid en geluid ....

http://www.xs4all.nl/~verhaag/gear/images/odyssey_sunburst.jpg

En zoals gezegd: je kunt ze dus meestal goedkoop op de kop tikken, waarbij de verkoop-waarde dus niet uitmaakt: als je het slim koopt, kun je geen verlies maken.

[savale]

Ik koop al mijn gitaren eigenlijk tweedehands en van een enigzins bekend merk: epiphone, fender etc. Waarom?
Ik ben op het moment nogal zoekende welke gitaar nou echt bij mij past. ik weet nu al dat er nog heel veel gitaren gaan komen en gaan, dus het is gewoon slimmer om een gitaar te kopen die weer makkelijk verkoopt straks.
Op het moment verkoop ik trouwens nog niet echt wat omdat ik bang ben om een gitaar weg te doen waar ik spijt van krijg.
Ik heb inmiddels mijn Chinese Squier vervangen door een Japanse 80ies Fender en ja dan is het voor mij toch duidelijk dat die Squier weer weg mag...

Verder ben ik ook gewoom bang om een miskoop te doen door een gitaar zonder merk te kopen. Te weinig ervaring zeg maar...

[bert k]

Het gaat mij om speelkwaliteit en niet om het merk. Ik heb een Gibson Les Paul Custom, en die gebruik ik eigenlijk het minst. Daarnaast heb ik drie Charvels, twee stratmodellen en een Tele. Ik ben dus wel merkvast, omdat het meestal prima gitaren zijn, maar niet vanwege het image of zo. Voor mijn eerste Charvel heb ik destijds een Gibson ingeruild!

[drap]

Ik ben niet persé merkgeil, ik heb toevallig alleen maar Ibanezen omdat mij die gewoon het beste liggen.
Maar als er iets anders op het labeltje stond, zou daar niets aan veranderen, het ligt aan de gitaar zelf.
Er zijn gewoon bedrijven die precies de gitaren maken die bij je passen.

Oh, maar dan hoef je in jouw geval ook niet alleen op Ibanez terug te vallen. Ibanez is misschien een beetje de standaard op het gebied van superstrats, maar er zijn zat merken die soortgelijke gitaren bouwen van minstens eenzelfde kwaliteit. Denk aan Yamaha, Charvel, Jackson, Schecter, etc. Die doen absoluut niet onder voor een merk als Ibanez.

[Harry]

ik was vroeger merkengeil, heb er jaren van gedroomd om een Les Paul Custom te hebben. En toen ik er een voor een redelijke prijs tegenkwam heb ik m gekocht.
En daarna moest er een Gretsch komen (die kostten toen nog zo'n 7000 gulden), maar ik zag een DeArmond. nooit van gehoord, maar even op gespeeld en meteen verliefd!
Met versterkers heb ik het minder, heb ooit een Twin Reverb gehad, en later een Kittyhawk. Toen kwam ik bij mijn destijds favoriete winkel, en de verkoper had de ultieme versterker voor me. Ook nooit van gehoord, een Bedrock. Maar hij had gelijk, en ik speel er al weer jaren op!

[Dark_Tranquillity]

Ik ben inderdaad wel merkengeil, ik hou van Jacksons, met name de USA series. Toch vind ik dat mijn merkengeilheid wel rechtvaardig is, elke keer weer kan ik op Jacksons spelen en 'verliefd' worden, kwa looks, geluid en feel. Echt, Gibsons en Fenders zijn mooi, PRS is ook zeker leuk, Ibanez heef mooie modelletjes, maar het gevoel dat ik met een Jackson de juiste gitaar in mijn handen heb, blijft, hoeveel andere merken ik ook geprobeerd/vastgehouden heb.

[Les Paul R8]

Wanneer ben je merkengeil? Ik heb zelf wel de nodige mooie merk gitaren, maar het gaat mij om de kwaliteit van de instrumenten zelf.
Het is niet zo dat ik een willekeurige Gibson, Fender of PRS altijd goed vind. Sterker nog, de meeste voldoen niet aan mijn eisen. Maar de toppers zijn gewoon geweldige gitaren.

Toen ik op zoek was naar een goede Tele heb ik verschillende Fenders geprobeerd (10-20 stuks). Ik kon er geen vinden die goed genoeg was. Uiteindelijk is het een Haar geworden die ik 2ehands gekocht heb, terwijl ik echt helemaal niets met het merk heb.

[Blend]

grappig om te lezen dat veel mensen wel eerst iets om merken gaven, en nu niet meer.

zelf heb ik een Sakai Tele DeLuxe. Sakai hoor je niet veel over, en als je er wat over hoort is het vaak negatief, hoewel (volgens wietse) de duurdere serie niet tegenvielen. Nou, ik vind mijn Sakai prima, natuurlijk zijn er dingen aan die beter kunnen, maar dat komt later wel. Het is gewoon een heerlijk gitaartje (ik ga 'm niet vergelijken met een andere gitaar, bijv een Fender, want die klinken sowieso weer anders).

[guvnor]

Ik ben slechts lichtelijk merkgeil...
Ik speel graag op gitaren van een onbekender merk die toch kwalitatief goed zijn. Mijn favo is mijn Fernandes Revival Strat maar ik heb ook een Aria Pro II jazzbak. Beide zijn geen topmerken maar het zijn wel goede gitaren. Ik vindt het ook leuk om gitaren te zoeken die beter zijn dan het merk doet vermoeden.

Mijn zelf in elkaar gezette Strat heb ik dan wel weer voorzien van een Fender decal. Niet om mensen om de tuin te leiden maar gewoon omdat de gitaar hiermee wel "af" is. Ik heb geprobeerd een vintage type Strat te bouwen en dan is de Fender toch het origineel.

Geen haar op m'n hoofd die er aan denkt om bestaande headstocks te wijzigen. Zover wil ik niet gaan.

[golanhall]

Ik heb gisteren met trots een Behringer sticker op mijn rack geplakt!

[schizo910]

Mijn eerste redelijk goede gitaar was een Epiphone LP. Ik heb dat ding nog steeds, toen speelde ik een keer op een Gibson LP Classic in de winkel waar ik altijd kwam. En dat vond ik beter aanvoelen. Het merk Gibson zei me toen niet heel veel. Ik wist daar gewoon nog niet veel van. Pas toen ik die gitaar had bespeeld heb ik me erin verdiept. Ik wilde er gewoon zo een omdat ik er verliefd op was geworden toen ik er die keer op speelde. Vervolgens dus een Gibson LP gekocht.

De volgende gitaar was mijn Gretsch Duo Jet die inmiddels ook al zo'n 10 jaar in mijn bezit is. Dat is en blijft mijn main axe. Ik viel als eerste op het uiterlijk, waardoor ik hem van de muur haalde en er wat op begon te pingelen. Je raad het, weer verliefd, niet op het merk want ook van Gretsch wist ik toendertijd nog niet veel. Op een gegeven moment was mijn vrouw mee naar de gitaarzaak op een donderdagavond. Een vriend van me was er bedrijfsleider en op donderdag gingen we nog wel eens wat drinken na sluitingstijd. Ik zou die avond een oefenversterkertje voor thuis kopen, mijn vrouw wilde me wel eens op die Gretsch horen spelen, maar ik pakte eerst een LP om te kijken hoe dat versterkertje zou klinken. Afijn uiteindelijk die Gretsch gepakt en vervolgens zei mijn vrouw tegen die vriend dat hij hem maar moest inpakken... 1e :o

Daarna een Fender Strat, speelde als een tiet, heerlijk, ik wilde een gitaar met single pups omdat ik toen behoorlijk veel studioopname maakten, dit was de eerste strat die lekker speelde voor mij. De prijs was ook erg redelijk was wel een USA, maar geen hele dure. Echter kon ik er versterkt minder mee overweg en dus heb ik die geruild voor een Tele. En ja, weer een fender, na op diverse andere singlecoil pup gitaren te hebben gespeeld. De lekkerste was voor mij helaas deze keer ook de dure...

Mijn duurste gitaar is de Gretsch 6120, ik heb hem nu zo'n 8 jaar gok ik. En ja, dat was een droom van me, die ik vervolgens van mijn vrouw kreeg ( het hele verhaal staat wel ergens op het forum en hebben de meeste van jullie wel 1000 keer gehoord)... 2e :o

Het gaat mij niet om het merk, ik zoek ook nooit echt naar gitaren, ik moet er tegen aan lopen en vallen voor zo'n ding. En ja... dat zijn tot nu toe wel de bekendere merken geweest. De enige gitaar waar ik écht naar heb gezocht was een goede Tele...

[Rormo]

Tsja, ik heb een Fender, 2 Gibsons, een Ibanez en een London City (en als de UPS een beetje doorrijdt vanmiddag ook een Gretsch). Ben ik dan merkgeild? Misschien wel. Maar ik heb het geld er voor dus waarom ook niet? ALs je een Fender USA strat koopt weet je dat je kwaliteit hebt. In de tijd dat ik die kocht had ik er nog niet veel verstand van en dan wil je gewoon zekerheid.

Mijn laatste aankoop is een London City Comet en dat is gewoon een hele goede gitaar voor heel weinig geld. En inmiddels ben ik technisch zo ver dat ik dus een B-merk durf te kopen omdat ik kan voelen, zien en horen dat hij net zo goed is als een A-merk gitaar.
Hetzelfde geldt voor de Gretsch Electromatic die ik net gekocht heb. Dat is gewoon een goede gitaar ondanks dat hij in Korea gemaakt wordt.

[arjanb01]

Merkgeil ? Ik niet. Ik heb zelfs mn Gibson LP Standard de deur uitgedaan voor een van der Haar strat. En ik heb een MM Luke 2, ook niet de meest gangbare gitaar zoals Fender en Gibson wel zijn.
Allebei dus vette gitaren die me beter bevallen dan Fender en Gibson (heb ze allebei gehad).

[Luke-wannabe]

Zelf zit ik hier met 3 Epiphones, 1 Fender, 1 Squier, een OLP en een Gretsch Electromatic.
Bijna allemaal 'budget' gitaren, maar dat maakt mij niet uit. Misschien had ik van het geld wat hier hangt wel 2 superdure gitaren kunnen kopen, maar ik heb daar de behoefte niet aan. Ik ben niet echt merkengeil, eerder geluids-geil..

[pietvanbuiten]

ik heb 5 jaar lang met een Kasuga tele op het podium gestaan,
en in al die jaren heeft nooit iemand gevraagd of ik geen fender of gibson had. dus valt die merkgeilheid bij de meeste mensen wel mee.......

[Jimwoud]

Ik ben niet echt merkgeil, maar vind vaak de echte modellen van een merk zoals een LP, Strat of Tele vaak het mooist. Met name bij Gibson de headstock, veel clonen zien er gewoon niet uit, ook al zijn het goede gitaar, of zelfs nog betere dan gibson. Heb nu een epi LP, en die vind ik ook vet en zal ik ook altijd houden.

[Blend]

"ik speel alleen op een Fender en een Gibson maar ben niet merkgeil"

zo'n reactie zie je nog wel vaak. als het gaat om gerenommeerde merken als Fender en om merken die zich hebben bewezen als London City zijn er genoeg mensen die zeggen 'okee, wat maakt een merk nou uit'. Toch hoor ik weinig mensen zeggen 'liever een goede Stagg dan een slechte Epi'.

[Pickslide]

Ik vraag me af hè, als je een topic doorleest van 'Welke gitaar had je nooit weg moeten doen' ofzo iets dergelijks, dan lees je allemaal posts als 'Squier die menig Fender eruit speelt' of 'crappy copy beter dan Epiphone'.

Maar waarom gaan die gitaren weg? Negen van de 10 keer omdat er geen Fender om staat. So what? Ik bedoel, waarom? Schaam je je dan voor je vrienden omdat je met een Squier (of zelfs een Stagg die nog goed is) op het podium staat? Toch krijg je er blijkbaar later spijt van.

Er is zoveel meer moois dan Fender, Gibson of Gretsch.

Ik lanceer alleen maar 'n beetje een stelling, ik ben serieus benieuwd hoe jullie er over denken.

Wat voor broeken draag je?

[Kaboemba]

Wat voor broeken draag je?

Hopelijk ga je hier nu vertelllen dat een merk van belang is en dat je alleen maar merk kleding draagt.

Zelf draag ik namelijk alleen maar merk jurken, zonder wil ik niet de deur uit.

[Blend]

Wat voor broeken draag je?

ben je gay?

[Acap]

ben je gay?

owh ja, als iemand vraagt wat voor broek je draagt, dan ben je meteen gay.

was ik even vergeten -.-

dan is mijn vriendin ook waarschijnlijk gay :S

[Blend]

owh ja, als iemand vraagt wat voor broek je draagt, dan ben je meteen gay.

was ik even vergeten -.-

dan is mijn vriendin ook waarschijnlijk gay :S

even relevant als 'wat voor broeken draag je'.

had ook kunnen vragen: 'waar heb jij je wekker gekocht.'

gast, als jij niets zinnigs te zeggen hebt, rot dan op en post hier niet!

[hezz]

Ik snap het synoniem anders perfect hoor. Sommige mensen willen toch ook alleen maar kleding van hoogstaande merken dragen, voelt lekkerder en is van betere kwaliteit. Dat neemt niet weg dat bepaalde merken kwalitatief beter zijn maar niet dezelfde bekendheid en netwerk hebben. En door deze exclusiviteit zijn ze vaak nog eens duurder, wat ze dan soms net wat te hoog gegrepen maakt.

[Acap]

gast, als jij niets zinnigs te zeggen hebt, rot dan op en post hier niet!


ben je gay?


je spreekt je zelf tegen, "gast" -.-

[Blend]

je spreekt je zelf tegen, "gast" -.-

nee hoor, ik probeer alleen maar duidelijk te maken dat je op moet rotten. het kan nog subtieler als je wilt...

[M Kactus]

Toch hoor ik weinig mensen zeggen 'liever een goede Stagg dan een slechte Epi'.

Dat is omdat een deel van de uitspraken over merken subjectief zijn, maar een deel ook niet. En het is veilig om aan te nemen dat een "gemiddelde" slechte Epi beter is dan een "gemiddelde" goede Stagg, uitzonderingen daargelaten. Dat heeft niks te maken met merkengeilheid. Als het een uitstékende Stagg zou zijn, zouden er plots heel wat meer mensen gewonnen zijn voor dat merk. Deels subjectief, maar ook deels objectief.

[Acap]

gast, als jij niets zinnigs te zeggen hebt, rot dan op en post hier niet!


nee hoor, ik probeer alleen maar duidelijk te maken dat je op moet rotten. het kan nog subtieler als je wilt...

oh god. het word alleen maar erger, je word vergeetachtig

[Kaboemba]

Ik snap het synoniem anders perfect hoor. Sommige mensen willen toch ook alleen maar kleding van hoogstaande merken dragen, voelt lekkerder en is van betere kwaliteit. Dat neemt niet weg dat bepaalde merken kwalitatief beter zijn maar niet dezelfde bekendheid en netwerk hebben. En door deze exclusiviteit zijn ze vaak nog eens duurder, wat ze dan soms net wat te hoog gegrepen maakt.

Ho ho je neemt die dingen aan, waaom zou het lekkerder aanvoelen en de kwaliteit beter zijn.
Er zijn bedrijven die speciale werkkleidng verkopen die van veel beter kwaliteit is dan jouw merk kleding.
En een jurk zit veel lekkerder (daarom draag ik ze ook), dus geen van je aannames klopt.
En er is zat niet merk kleding wat prima kwaliteti en draagbaarheid heeft.
De enige reden dat je ze koopt en draagt is omdat anderen dat ook doen, image, hype wat dan ook.
Ik loop over het algemeen alleen maar op bergschoenen, staat mooi bij de jurk, die kosten flink wat maar gaan tig keer langer mee dan andere merk schoenen.

[MusicManMaestro]

Ik merkgeil ? Geen idee :)

[Pickslide]

Ik bedoel meer wat is het verschil...

Merken verkopen goed en men heeft het dan over die merken. Broeken, gitaren, tuinschoffels, klompen, condooms het principe is hetzelfde toch??

[Braindead]

Tja wat is merkengeil eigenlijk? stagg is ook een merk dus zijn die ook merkengeil? Je bedoelt waarom ze geilen op dure merken...

Tja, het heeft denk ik ook te maken met dat een merk een naam hoog heeft te houden. Als je een goedkope gitaar koopt heb je soms zelfs dat je er achteraf achterkomt dat de gitaar van multiplex is gemaakt. Bij een dure gitaar is het hout in ieder geval echt hout. De hardware is van goede kwaliteit. Voor mij is het een stukje betrouwbaarheid denk ik wat het hem doet. Japan of usa dat doet mij niet zoveel. Aan de andere kant denk ik bij korea weer eerder aan goedkoop. Ach uiteindelijk gaat het vooral om de gitaar en de features en natuurlijk bespeelbaarheid. Als er een kloon is die ook perfect speelt en dezelfde kwaliteit heeft dan zou ik er niet zo heel veel op tegen hebben denk ik. Echter vaak moet je dan toch weer consessies doen.

[Saf]

tuinschoffel merken? Moet ik eens op gaan letten dan, ik denk dat ik een b merk heb ze keken me laatsts zo vreemd aan toen ik mijn voortuin aan het schofflelen was. Hoewel ze bij de schoffelspeciaal zaak zeiden dat het een erg goed beginners model was en wat betreft kwaliteit zeker mee kon met de grotere merken.

Shit zeg, ik ben er ingetuind.

[Pickslide]

Geeft niet saf kan de beste overkomen...

Tja en merkgeil, merkgeil..... er zijn hier ook van die "ik-ben-zo-ongelooflijk-niet-merk-geil" lui. Lui die zich aftrekken op het idee van; kijk mij eens veel van gitaren af weten dat ik voor een halve euro en twee knikkers een gitaar heb die de beste ter wereld is.

Niks te nadele daarvan hoor maar zo vreemd is het toch niet dat er ook mensen bereid zijn om meer te betalen voor de zekerheid (van minimale kwaliteit). Een merk vertegenwoordigt iets en geeft je daarom minder kans op echte troep. Ik ga niet bij iedere gitaar die ik niet ken op marktplaats erheen rijden om dat ding uit te testen hoor...

[Rocketman]

De enige reden om merkgeil te zijn is om een beetje te klinken (en in iets mindere mate ook eruit te zien) als je helden.

Dat is mij goed gelukt. Ik speel een Gretsch '67 op een Vox AC-15. Ik hoef maar een paar noten aan te slaan en het klinkt precies zoals op die wereld hit in de 2e helft van de 60s. Varierend van Help van de Beatles tot House of the Rising Sun van de Animals. En ik vind dat gewoon leuk.

Als ik vroeger een gitaar kocht dan keek ik niet eens naar het merk. Ik heb van alles gehad, Gibson, Squier, Ibaneze, Cort. Toen ik ooit niet tevreden was over mijn Squier (wat toen mijn enige electrische gitaar was) heb ik me laten overhalen om een gitaar voor me te laten bouwen. Toen de gitaarbouwer hun voorbeeld gitaar uit het rek ging halen hing daar een mooie Sunburst USA Strat naast. Ja toen heb ik die maar genomen. Ik dacht: sunburst strat = buddy holly = dus goed.

Ik heb van de Fender nooit spijt gehad en er volop op gespeeld. Ik heb mijn squier sindsdien al 10 jaar niet meer aangeraakt, alleen om hem af en toe een andere kant op te schoppen. Maar sinds ik mijn Gretsch heb heb ik mijn Strat ook al niet meer aangeraakt.

Ben ik merkengeil? Nee, maar mijn Gretsch is wel mijn favoriete, en in mijn ogen, mooiste en best klinkende gitaar. Er komt precies uit wat ik wil horen. Dat wil overigens zeer zeker niet zeggen dat dat voor Gretsches in het algemeen geldt.

[Jay75]

Bekende merken maken gewoon de vetste gitaren! En als je geld hebt, waarom een bloddy replica kopen hehe

[hesse]

Bekende merken maken gewoon de vetste gitaren! En als je geld hebt, waarom een bloddy replica kopen hehe
Er zijn ook merken die geen replica's maken hoor, en die wel goed zijn ;)

[cardinal]

Ik heb wat dure, maar ook goedkope gitaren. Die "dure" behouden hun waarde en worden zelfs hier en daar meer waard. Dat zijn inderdaad de merken.

De goedkopere verliezen hun waarde en worden alleen maar minder waard. Dat is dus kapitaalvernietiging en das zonde.

Plus geil ik op merken, simpel als dat. Een merk bestaat niet voor niets. Daar betaal je voor en heeft emotionele waarde. Waarom betaal je 50 tot 100 euro voor een flesje geurwater, omdat er een merkje op staat.

[Jellyfish00]

Ik heb wat dure, maar ook goedkope gitaren. Die "dure" behouden hun waarde en worden zelfs hier en daar meer waard. Dat zijn inderdaad de merken.

De goedkopere verliezen hun waarde en worden alleen maar minder waard. Dat is dus kapitaalvernietiging en das zonde.

Plus geil ik op merken, simpel als dat. Een merk bestaat niet voor niets. Daar betaal je voor en heeft emotionele waarde. Waarom betaal je 50 tot 100 euro voor een flesje geurwater, omdat er een merkje op staat.
+1
En je koopt merk-geurwater omdat andere niet te vinden is -.-

[zjanke]

Beetje dubbel. Niet perse merkengeil in de zin van: Ik moet dat of dat merk hebben, maar een fatsoenlijk merk is in zekere zin toch ook een garantie voor kwaliteit. Er wordt veel geklaagd over slechte Fenders en Gibsons, maar als het zo dramatisch was dan waren er niet zo veel van verkocht.

Mijn eerste fatsoenlijk electrische gitaar was een Godin, later een London city als back-up erbij gekocht. Na een tijdje bleek ik in mijn automatisme steeds vaker die LC te pakken, ze ligt me gewoon beter qua spelen.
Ik probeer dus al een tijdje mijn Godin te verkopen of te ruilen tegen een Tele en dan blijkt plots dat mensen wel merkengeil zijn, ik krijg namelijk regelmatig de reactie: "Zal best een goede gitaar zijn, maar niet mijn ding. "

[Jim Haagmans]

Ik denk dat als je een bepaald model gitaar neemt, bijvoorbeeld een Les Paul, en je laat een willekeurige gitarist een Gibson en 8 klonen van b-merken testen, dat je zelden zal zien dat die gitarist de Gibson eruit weet te halen.

[MarkS]

Een beetje fatsoenlijke verkoop/inruilwaarde aan het eind van de speelvreugde kan ook een rol spelen natuurlijk.

[Nocki]

Hoezo? Als je een gitaar of versterker hebt dan verkoop je m toch niet meer?
Die houdt je dan toch?

[hesse]

Mmm, ik voel me ff zielig dat ik zoveel nu op het forum zit, maar bon, pak dat het ff afreageermiddel is. Niet te veel op letten...
Allereerst, als je een goede gibson (les paul) pakt en niet de topkopies als tokai denk ik wel degelijk dat je toch wel die gibson eruit kan halen. Voornamelijk omdat het halsgevoel ook redelijk uniek is toch.
Met strats denk ik dat je idd gelijk hebt. Op dit vlak vind ik (is een mening) dat je al veel sneller kopietjes hebt die de originele benaderen. Mogelijk natuurlijk ook omdat fender er zoveel verschillen in heeft die eigenlijk niet veel verschillen en mja, het hangt er vanaf. Pak je bv een usa of .... (maar nog es: ik ben geen stratman en die dingen zijn voor mij sneller gelijk)

En ff op die godin: die gitaar gaat wel eens weg geraken. Het probleem is dat veel mensen ook zien dat dat niet snel verkocht wordt en dat ze dan de prijs maar laten zakken. Die dingen worden echt onder de prijs verkocht. Mijn lg heb ik ook goedkoop gekregen. Ok, ik heb de pu's moeten laten bijstellen, maar toch vind ik dat de mensen wat langer geduld moeten hebben ipv die prijzen te kelderen

[barno]

tis iets raar, dat merkengedoe: ik wil niet in het donker gezien worden met een steinberger, een handvat ibanez of een marchal amp, terwijl dat zonder twijfel uitstekende dingen zijn. Zonder dat merkengedoe zou dit forum geeneens bestaan denk ik :) Leve de merkengeilaards!

[s0ck]

weet je wat denk ik het grote probleem bij godin is ?
Dat het uiterlijk niet het jonge publiek aanspreekt, een gitarist die net gaat beginnen is vaak erg jong en koopt dan zonder alle technische kenmerken te snappen een gitaar, vaak op uiterlijk. Een ibanez of fender of mischien een epiphone LP ziet er dan veel toffer uit dan een godin ook al zijn ze soms beter.

Als die gitarist dan een paar jaar verder is en al redelijk kan spelen is hij vaak al gebonden aan een bepaald merk.

Ibanez pakt het gewoon slim aan, hele vette modellen op de markt brengen tegen lage prijzen, voor ieder wat wils. en daarna gaat het vanaf 800 euro ook nog eens redelijk kwa kwaliteit lopen.

Zelfde met fender en squier, zelfde met gibson en epiphone.

[wietse]

Hoezo? Als je een gitaar of versterker hebt dan verkoop je m toch niet meer?
Die houdt je dan toch?
zegt de man die een plaats heeft in het forum lexicon met het woord nockiën.


- Nockiën: Het er doorheen jagen van gruwelijke hoeveelheden gear, waarbij de omlooptijd maximaal een paar weken bedraagt

:D:D:D

[Nocki]

Hap!!!!!!!!!

[MarkS]

zegt de man die een plaats heeft in het forum lexicon met het woord nockiën.
:D:D:D
Hallelujah! :D

[Jay75]

Hoezo? Als je een gitaar of versterker hebt dan verkoop je m toch niet meer?
Die houdt je dan toch?


Hahahahaha

[tabmaniac]

Ik heb er totaal geen last van, ik kan ook tonen uit mijn Ibanez rgr321 halen waar ik uiterst tevreden mee ben, dat een Gibson of een ander "duur"merk daar misschien een klein sprankeltje toon aan toe voegt maakt voor mij echt niet zoveel uit. Het is de bespeelbaarheid die het m bij mij doet, als ik hem echt ruk vind klinken koop ik hem niet of gooi ik er andere pups in, dat betekent dus niet dat ik dan perse een duuder merk wil omdat kwaliteit dan gegarandeerd is. Kijk bijv. naar de London City's.

Testen, testen, testen.. that's what it's all about, in ieder geval in mijn opinie.

[Orgasmocaster]

Tja en merkgeil, merkgeil..... er zijn hier ook van die "ik-ben-zo-ongelooflijk-niet-merk-geil" lui. Lui die zich aftrekken op het idee van; kijk mij eens veel van gitaren af weten dat ik voor een halve euro en twee knikkers een gitaar heb die de beste ter wereld is.


hahaha, ja, die ken ik ook! van die 'mijn budget is wat lager maar gelukkig is mijn chinese huismerk strat copy beter dan en MIA fender' Mensen.

de value for money verhouding zal voor chinese gitaren ongetwijfelt hoger liggen, en ze rollen allebei van de lopende band, maar de bodemlijn is dat er goedkoper hout, een lagere kwaliteit Hardware, Pickups, etc. worden gebruikt. tevens hebben die chinezen niet dezelfde training gehad, en is hun productie quota veel hoger, met als resultaat minder afgewerkte eindproducten.

desondanks zijn er ook slechte gitaren die in de US (of Canada, EU of Japan) worden gemaakt uiteraard.
Mijn conclusie - het maakt me niet uit wat voor naam er op staat, zolang het maar een acceptabele kwaliteit is. en daar wil ik wel iets extra voor betalen, maar niet teveel, zoals (USA) Gibson en PRS.. die vragen veel te veel voor een productie gitaar. voor dat geld koop ik liever een obscuur handgemaakt boetiek gitaartje!

[golanhall]

Duurder is meestal ook betere kwaliteit, dit heb ik zelf al ondervonden. Maar het ligt allemaal in de context hoe je het gebruikt.

Speel je niet live mag je al gerust heel wat euros aftrekken van je gear, dingen die in je woonkamer staan gaan nu eenmaal niet zo vlug kapot als dingen die constant on the road zijn, misbruikt worden op een podium door capriolen uit te halen en natuurlijk de combinatie van zweet, warmte van lichten ...

Gitaren gebruikt voor opnames zijn vaak dan ook maar heel normale planken zonder veel gadgets die bovendien heel wat minder kosten dan een stage gitaar.

Ten 2de is sound ook relatief, de gemiddelde luisteraar weet de fuck van geluid en heeft ook geen nood om er wat van te weten. Volgens mij zijn er cheapo gitaren die in toonkwaliteit beter scoren dan 3x zo dure versies. Heb verschil zit zich gewoon in kwaliteit en duurzaamheid. Ook de handenarbeid zit er dik mee gemoeit, dit geeft het voordeel dat er minder rap wat zal schelen met je gitaar, maar een cheap-o-matic-fabriek met goede kwaliteits controle zal ook niet gauw kapotte gitaren op de markt brengen.

Met een goed klinkende amp sta je ook al ver, en dat hoeft ook niet altijd een merk te zijn.


Geluid zit ook in je vingers, de manier dat je speelt.
Kijk maar naar satch playing op een RP200 en een cheapo strat copie: http://www.youtube.com/watch?v=D9v5e1TTwts

[Kim Wilson]

Duurder is meestal ook betere kwaliteit, dit heb ik zelf al ondervonden. Maar het ligt allemaal in de context hoe je het gebruikt.

Speel je niet live mag je al gerust heel wat euros aftrekken van je gear, dingen die in je woonkamer staan gaan nu eenmaal niet zo vlug kapot als dingen die constant on the road zijn, misbruikt worden op een podium door capriolen uit te halen en natuurlijk de combinatie van zweet, warmte van lichten ...

Gitaren gebruikt voor opnames zijn vaak dan ook maar heel normale planken zonder veel gadgets die bovendien heel wat minder kosten dan een stage gitaar.

Ten 2de is sound ook relatief, de gemiddelde luisteraar weet de fuck van geluid en heeft ook geen nood om er wat van te weten. Volgens mij zijn er cheapo gitaren die in toonkwaliteit beter scoren dan 3x zo dure versies. Heb verschil zit zich gewoon in kwaliteit en duurzaamheid. Ook de handenarbeid zit er dik mee gemoeit, dit geeft het voordeel dat er minder rap wat zal schelen met je gitaar, maar een cheap-o-matic-fabriek met goede kwaliteits controle zal ook niet gauw kapotte gitaren op de markt brengen.

Met een goed klinkende amp sta je ook al ver, en dat hoeft ook niet altijd een merk te zijn.


Geluid zit ook in je vingers, de manier dat je speelt.
Kijk maar naar satch playing op een RP200 en een cheapo strat copie: http://www.youtube.com/watch?v=D9v5e1TTwts
Hier ben ik het grotendeels niet mee eens. Kwaliteit van een gitaar zit hem in bespeelbaarheid en geluid, niet in duurzaamheid. En juist in studio's gebruik je betere gitaren dan in live situaties.

Dat duurder altijd beter is, is ook zeker niet zo. Niet qua geluid, en ook niet qua bouwkwaliteit.

[golanhall]

En juist in studio's gebruik je betere gitaren dan in live situaties.

Kan best zijn, maar vanuit het oogpunt van de industrie is voor opnames meestal een aparte reeks uitgekomen.
Kijk bv. naar de LP Studio vs LP Standard:
De studio ontworpen is voor jaja 'studio' gebruik heeft minder gadgets dan de standard en oogt simpeler. Daarintegen staat de standard mooier op het podium.

Als je de prijs vergelijkt kom je al gauw aan 500 euro.

Voor de rest heb je zeker gelijk dat kwaliteit ook bespeelbaarheid en geluid bevat (heb ik toch nergens ontkracht?) maar die factoren kan je evengoed terug vinden in cheapo-gitaren.

Mijn bevinding was gewoon dat cheapo's vaker minder kunnen scoren in de context van gebruik maar daarom niet persé slechtere gitaren zijn.

[Kim Wilson]

...
Kijk bv. naar de LP Studio vs LP Standard:
De studio ontworpen is voor jaja 'studio' gebruik heeft minder gadgets dan de standard en oogt simpeler. Daarintegen staat de standard mooier op het podium.

...
De Studio is ontworpen als, jaja, studiegitaar. Alleen klinkt Les Paul Study niet cool.

[Eko]

Je hebt een zeker bedrag nodig om een goed instrument te maken. Kwalitatief goede onderdelen met goed hout heb je op z`n minst nodig. Daarnaast heb je mesen nodig die hem in elkaar zetten. Bovenop die kosten maakt een fabrikant nog graag winst en moet hij kosten maken om jullie te laten weten dat hij bestaat en dat jullie hem moeten kopen ( RECLAME en marketing).
Of een gitaar beter wordt van een hogere prijs? Niet echt. Of een betere gitaar vaak meer kost? Yep. De kans dat je een goed klinkend instrument krijgt bij bv Gibson of Fender is groter dan dat je er een aantreft uit een merkX partij uit China.
De grote merken draaien veelal op reputatie, opgebouwd in de afgelopen 40+ jaren. De meest bekende types staan bijna garant voor een hele lange levensduur met een goede restwaarde na veel gebruik.
En , laten we eerlijk zijn , als je het geld hebt en je kunt een hele mooie axe kopen dan is de handel snel gedaan, toch?

[Nils47]

Naar mijn mening is de hals het belangrijkste, als je deze fijn vind kan je het meest budget gitaar kopen die er is en de pickups en anders onderdelen modden naar betere kwaliteit. Ik heb op Fenders gespeelt waar je volgens mij een potje bison kit bij kreeg (zo stroef en verrot ik die hals vond)...

Ligt er ook maar net aan wat voor muziek je speelt. Wanneer je je distortion volop zet en snoeiharde herrie gaat bouwen zal je het verschil niet zo gauw horen tussen een epiphone, gibson of zelfs een behringer...

[Rutger]

Mijn ervaring is toch wel dat je met cheapo gitaren of "koopjes" zelden een kwaliteitsgitaar kunt krijgen, hoeveel upgrades je hem ook geeft. k Heb ook weleens zo'n projectje gedaan met een chinees gitaartje. Naast het plezier dat je aan het verbouwen hebt, hou je er uiteindelijk toch een middenklas gitaartje eraan over, ondanks goeie elementen, hardware etc. Het wordt gewoon geen wereldgitaar.

Daarnaast kun je wel voor weinig een goeie gitaar op de kop tikken, maar dan moet je er en veel verstand van hebben en geluk hebben. Zo heb ik voor weinig een oude Tokai Strat kunnen bemachtigen, en dat is een wereld plank! Toch, ben je dan ook nog de nodige upgrades (tuners, pickups, potmeters) verder voordat je een goed bespeelbare plank hebt.

Een merk van goede naam staat toch garant voor kwaliteit. Dus als je die garantie wilt en niet achteraf nog wilt klooien met pickups en tuners, dan kun je het beste terecht bij een vermaarde fabrikant. Dat is mijn reden om voor een merknaam te kiezen.

[Kaboemba]

Nu wijst iedereen weer naar die chinese gitaren, maar wat mij betreft gaat het daar niet om.

Het gaat juist om alle goede merken en dat er daarbij enkelen zijn die vooral 2ehands veel duurder zijn.
Als je dan merkengeil bent (m.b.t. die dure merken) dan doe je jezelf te kort.

[Nellyrocks]

Merken zijn gewoon beter.

Ik zou echt niet op een posium durven staan met een gitaar onder de €2000,-






Nee, bull natuurlijk.

Ik speel het meeste op een Mex tele, Epi, Fenix strat en Ibanez LP.
Allevier niet echt duur maar klinken als een klok.

[tomcat]

Nog even over de inruilwaarde of tweedehandmarkt. Daar speelt het merk zeker een rol. Tweedehands fenders, gibsons en zeker ook Gretsch gaan nog steeds heel duur.
Godins vind je goedkoper tweedehands en dat kan in dit geval een voordeel zijn, niet voor de verkoper, wel voor de koper. Merkfetishisme heeft als gevolg dat je een topinstrument kan kopen van een zng. 'minder' merk voor een goede prijs.
Ik geef een voorbeeld. Enkele jaren geleden kocht ik een Godin LGX, tweedehands, voor ca. 1000 euro (toch nog redelijk veel geld, maar ze was zo goed als nieuw, in een mooie koffer en met seymour duncans). Ik deed er met veel plezier m'n Gibson RD Artist voor weg, de LGX is m.i. immers een topgitaar die veel gitaren van 'dure merken' ver achter zich laat. Na uitgebreid testen en vergelijken (met tweedehands Gibsons, maar ook andere merken) en rekening houdend dat je er nog eens een acceptabel akoestisch geluid bij krijgt, heb ik nog geen seconde spijt gehad.
Ik wil geen reklame maken voor Godin(dat doen de gitaren voor zich), maar onlangs zag ik nog een LGX voor 850 euro aangeboden. Ik zou het wel weten..

[Rutger]

Godins vind je goedkoper tweedehands en dat kan in dit geval een voordeel zijn, niet voor de verkoper, wel voor de koper. Merkfetishisme heeft als gevolg dat je een topinstrument kan kopen van een zng. 'minder' merk voor een goede prijs.
Godin is toch ook een goed merk? Alleen geen populair merk. Maar wel een fabrikant die kwaliteit levert.

Dus wat is dan merkengeil? Geldt dat alleen voor bijv. Gibson, Gretsch, Fender en Marshall?

[barno]

De Studio is ontworpen als, jaja, studiegitaar. Alleen klinkt Les Paul Study niet cool.

Is dat zo? Ik las ergens dat er enkel cosmetische verschillen zitten tussen een studio en een standard. Voor de rest: zelfde hout, zelfde pups, hardware enz... Als dat waar is, ken ik een pak gasten die niet enkel merkgeil maar ook nog type-geil zijn, en een bom duiten extra betalen voor wat bindings en fancy finish.

[Nobler]

Als je eenmaal het beginnerstadium door bent doe je wat meer kennis over gitaren op. Als je ouder wordt krijg je ook meestal meer te besteden, dus op een gegeven moment wilt je toch graag een 'zo echt mogelijke' gitaar. Je wilt jezelf wel eens wat gunnen, dus dan wordt het óf méér gitaren óf duurdere gitaren. Je wilt ook ergens trots op zijn en je wilt er ook respect mee afdwingen.

En dan koop je iets duurs en kom je er achter dat niet alles waar een merk op staat per se beter is dan wat je hebt (gehad) ...

Ik heb overigens mijn goedkope(re) gitaren uit mijn beginjaren nooit weggedaan en ik heb er nog steeds plezier van dat ik ze heb.

Ondertussen merk ik steeds vaker dat je op het ogenblik voor weinig geld hele redelijke gitaren kunt kopen, maar ik begrijp de merkengeilheid ook weer wel.

[Kim Wilson]

Is dat zo? Ik las ergens dat er enkel cosmetische verschillen zitten tussen een studio en een standard. Voor de rest: zelfde hout, zelfde pups, hardware enz... Als dat waar is, ken ik een pak gasten die niet enkel merkgeil maar ook nog type-geil zijn, en een bom duiten extra betalen voor wat bindings en fancy finish.
Ik denk dat dat meer iets is omdat het oog ook wat wil. Het mag er ook best mooi uitzien. Ben je gelijk type-geil omdat je graag een mooie gitaar hebt?

Ik ruik hier door het hele topic heen een soort jaloezie...

[Rutger]

Tuurlijk, je kunt lang of kort lullen, maar "Gibson Les Paul Custom" heeft toch iets magisch, de looks zijn legendarisch.... zo'n ding zou je toch eens in je leven in je handen willen hebben en kunnen zeggen dat ie van jou is.

Sommigen hebben er het geld voor, of de discipline om ervoor te sparen. Ik wil er ook best een, maar vind het gewoon way too much money. Dan kies ik toch voor hoge maar betaalbare kwaliteit.

Maar mocht ik de loterij winnen, dan ga ik 99% zeker toch wel overstag :D

[Nocki]

Laten we het eens over buizengeilheid hebben :)

[barno]

Ik denk dat dat meer iets is omdat het oog ook wat wil. Het mag er ook best mooi uitzien. Ben je gelijk type-geil omdat je graag een mooie gitaar hebt?

Ik ruik hier door het hele topic heen een soort jaloezie...

jaloezie ? sinds wanneer is "geil" een negatief begrip? ik heb helemaal niks tegen merk of typegeilheid, het enige wat ik soms wat onnozel vind, zijn gasten die enkel kunnen spelen op dat of dat type gitaar met die bepaalde versteker en dat bepaald effect want "anders hebben ze hun geluid niet" haha, maar dat is ander verhaal.
trouwens hoe zit dat nu, gibsonbrothers, studio en standard is the same?

[golanhall]

Ik denk dat dat meer iets is omdat het oog ook wat wil. Het mag er ook best mooi uitzien. Ben je gelijk type-geil omdat je graag een mooie gitaar hebt?

Ik ruik hier door het hele topic heen een soort jaloezie...

Je zegt toch zelf net de de studio volgens u slechter klinkt? Dan denk ik dat er eerder sprake is van type-geilheid. Esthetiek en klank zijn nog steeds 2 volledig verschillende dingen.

Een gitaar mag inderdaad er mooi uitzien, dat is voor mij nog één van de voorname redenen als ik een aankoop doe, maar dan ga ik toch ook niet beweren dan gitaar x beter klinkt omdat hij binding heeft en mooi glimmende knopjes.

Jaloezie en bewijs gefundeerde opmerkingen zijn nog steeds 2 verschillende dingen. Als jij extra wilt betalen voor een al reeds dure gitaar alleen voor cosmetische extra's dan ben ik blij voor jou.

Ik denk dat heel wat merkgeile personen jaloers mogen zijn op gitaarspelers die tevreden zijn met een "goedkope" gitaar en hun outclassen in sound en techniek ;-)

[Kim Wilson]

Je zegt toch zelf net de de studio volgens u slechter klinkt? Dan denk ik dat er eerder sprake is van type-geilheid. Esthetiek en klank zijn nog steeds 2 volledig verschillende dingen.

Een gitaar mag inderdaad er mooi uitzien, dat is voor mij nog één van de voorname redenen als ik een aankoop doe, maar dan ga ik toch ook niet beweren dan gitaar x beter klinkt omdat hij binding heeft en mooi glimmende knopjes.

Nee, dat heb ik niet gezegd. De NAAM "Study" klinkt niet, daarom hebben ze hem "Studio" genoemd. Dat heeft niks met klank of gebruik in de studio te maken. Ik heb enkel gezegd dat er mensen zijn die voor een mooie gitaar wat meer willen betalen.

[Azrael]

Maar mocht ik de loterij winnen, dan ga ik 99% zeker toch wel overSTAGG :D

Rutger toch! Schaam je! 8-)

[Rutger]

Ja man, vet geil merk, Stagg :cooler:

[barno]

Nee, dat heb ik niet gezegd. De NAAM "Study" klinkt niet, daarom hebben ze hem "Studio" genoemd. Dat heeft niks met klank of gebruik in de studio te maken. Ik heb enkel gezegd dat er mensen zijn die voor een mooie gitaar wat meer willen betalen.

kwil niet onnozel doen, (ik ken niet van veel van Gibson), waar staat geschreven dat de Studio een model is voor beginners en komt van Study? Als er geen verschil is met een standard, lijkt het mij perfect logisch dat deze ideaal is voor in de studio where looks don't matter.

[Kim Wilson]

kwil niet onnozel doen, (ik ken niet van veel van Gibson), waar staat geschreven dat de Studio een model is voor beginners en komt van Study? Als er geen verschil is met een standard, lijkt het mij perfect logisch dat deze ideaal is voor in de studio where looks don't matter.
Ik las het hier op het forum ergens. Weet niet meer van wie.

[barno]

Ik las het hier op het forum ergens. Weet niet meer van wie.
sta me toe dat niet voldoende te vinden als ultieme bron van waarheid :)

[golanhall]

Ik geloof dat de naam studio gegeven is omdat de reeks gitaren zijn zonder gadgets en voor studio gebruik, geen showgitaarkes, maar gitaren met de juiste klank zonder de tralala er rond.
De melody-makers en juniors zijn/waren voor de beginnende gitarist, deze zijn ook budget vriendelijker. Niet voor de junior gerekend omdat deze sterk populair was bij bepaalde gitaristen en zo een verheven status heeft gekregen.

Even wachten op een Gibson kenner om dit te bevestigen.

[Kaboemba]

Godin is toch ook een goed merk? Alleen geen populair merk. Maar wel een fabrikant die kwaliteit levert.

Dus wat is dan merkengeil? Geldt dat alleen voor bijv. Gibson, Gretsch, Fender en Marshall?

Precies daar ging het mij nu net om, die chinese meuk moet je ff vergeten.

Het gaat mij erom dat er een (zeer grote) overwaarde zit aan bepaalde merken (fender, gibson, prs) die kwalitatief niet te onderbouwen is.

[BasHermus]

Eerst even een definitie kwestie.

Merkgeil is iets anders dan duur vs. goedkoop, maar gaat (voor mij althans) over meer betalen voor vergelijkbare kwaliteit omdat de gitaar van een specifiek merk is.

Houdt er wel rekening mee dat bij merken en redelijk groot gedeelte van de kosten in marketing gaat zitten.
Als je bijvoorbeeld een fender reclame ziet (willekeurig voorbeeld) met de heren Clapton, Malmsteen of John 5 erop, moet je wel realiseren dat deze heren daarvoor betaald willen worden (of met Cash, of met spullen).
Het zou me verbazen als deze heren het voor minder dan 10.000 euro de man doen. En dan heb ik het nog niet eens over wat het kost om die reclame op de achterkant van de GuitarPlayer ofoz te krijgen.
Daar moet je best wat gitaartjes voor verkopen om dat allemaal terug te verdienen.


Toen ik zelf opzoek was naar een goede semi akkoestische gitaar (ES335 model) heb ik heeeeeeeeeeeeel veel gitaren uitgeprobeerd (oa. Gibson, Epiphone, Guild, Duesenberg, Ibanez, etc.).
Van deze reeks beviel mij qua klank, gevoel, bespeelbaarheid en uiterlijk Gibson en Heritage het beste.
Ik heb uiteindelijk gekozen voor een "the Heritage" gitaar, omdat ik geen enkele goede reden kon vinden waarom ik meer (een paar honderd euro) zou gaan betalen voor een gitaar, terwijl ik minder keuze had.

Bij Heritage kon ik namelijk de gehele gitaar (inclusief halsbreedte) custom laten maken. Het gevolg is dat ik dus een unieke (want gebouwd naar mijn specs. Wat overigens ook een vorm van geilheid/snobbisme is) gitaar heb, die minstens net zo goed is als een Gibson, maar wel goedkoper was.



Eigenlijk is het enige dat telt of je door een gitaar wilt blijven spelen, en tot nieuwe ideeën komt.
Tenslotte is een gitaar niet kopen omdat het een bepaald merk is net zo stom als er wel eentje kopen omdat hij van een bepaald merk is.....

[polysix]

Omdat er aan kopieen te zien is dat ze aangepast zijn om een rechtzaak te voorkomen?

[BasHermus]

Nou en....

Als zo'n kopie goed is, lekker speelt, mooi klinkt en ook nog mooi is maakt dat toch niet zoveel uit.

PS.
Veel van de "originele" ontwerpen (bijv. die van Fender en Gibson) zijn ook bij elkaar gejat.

Kijk maar eens naar deze gitaar...
http://www.bigsbyguitars.com/products_guitars.html

Het origineel ervan is van voor de Telecaster, en toch zijn er duidelijk verdacht veel zowel Fender als Gibson kenmerken te vinden...

[Mephistocles]

... So what? Ik bedoel, waarom? Schaam je je dan voor je vrienden omdat je met een Squier (of zelfs een Stagg die nog goed is) op het podium staat? ... Er is zoveel meer moois dan Fender, Gibson of Gretsch...
Antwoord op het eerste is ja, op het tweede is nee.

[G.G.]

Antwoord op het eerste is ja, op het tweede is nee.

Dit meen je niet? Lekker kortzichtig. Ik ben trots op mijn Hondo.

[Mephistocles]

Nou, ik wil hier op t forum nit gezien wordten met bijv. een phoenix. Ik heb dan liever een grooooote duuuuuure Rickenbacker zodat iedereen zegt: ooooooh... wil ik ook. Precies zoals ik nu doe als ik iemand anders zie met een rickenbacker. Kortzichtig? Ja. Is dat erg? Ik denk het in dit geval niet. Mij zie je dus nooit op een Line6 spelen (sorry Nocki). Dan liever een Mesa/Boogie, marshall... en (zucht, schaam, schaam) bij gebrek aan beter een conquest. Maar ik werk daaraan.

Ik ben alleen niet merkgeil wat betreft zelfbouw. Dan is het MIJN geluid.

[G.G.]

Nou, ik wil hier op t forum nit gezien wordten met bijv. een phoenix. Ik heb dan liever een grooooote duuuuuure Rickenbacker zodat iedereen zegt: ooooooh... wil ik ook. Precies zoals ik nu doe als ik iemand anders zie met een rickenbacker. Kortzichtig? Ja. Is dat erg? Ik denk het in dit geval niet. Mij zie je dus nooit op een Line6 spelen (sorry Nocki). Dan liever een Mesa/Boogie, marshall... en (zucht, schaam, schaam) bij gebrek aan beter een conquest. Maar ik werk daaraan.

Ik ben alleen niet merkgeil wat betreft zelfbouw. Dan is het MIJN geluid.

Ooeeeieiiiii, ik wil wat zeggen, maar ik doe het niet, ik doe het niet, ik doe het niet...

Heb van de week al een ban gehad, en eentje per week is voldoende.



BTW: waarom heb je een mex strat en geen USA? Dat zijn de echte.

[Kim Wilson]

Ik ben gelukkig niet zo heel erg merkgeil, is laatst gebleken. We zijn voor mijn broer wezen kijken voor een nieuwe bas, dat moest en zou een Fender worden. Gelukkig hebben we ook iets verder gekeken dan onze neus lang was, anders hadden we nooit van het merk Sandberg gehoord. En laat die nou net alle Fenders ver achter zich laten... :satisfie:

[Mephistocles]

Ooeeeieiiiii, ik wil wat zeggen, maar ik doe het niet, ik doe het niet, ik doe het niet...

Heb van de week al een ban gehad, en eentje per week is voldoende.



BTW: waarom heb je een mex strat en geen USA? Dat zijn de echte.
PM het me maar, dan kan ik er alsnog om lachen. Sorry, geen USA. Ik heb geen USA centjes. En als ik wel USA cntjes had, had een Rickenbacker 12 snarig en een simpele stratachtige gekocht. Eerst een nieuwe versterker, eventueel zelfbouw, en dan maak ik wel een zelfbouwgitaar. Tsja, tegen het merk "Vincent de Bree" kan niets tegenop. Hoop ik teminste.

[G.G.]

en dan maak ik wel een zelfbouwgitaar.

Klinkt wel heel simpel, zo van "doe ik ff". Ik zie je topic wel verschijnen bij Zelfbouw.

Ik denk trouwens niet dat de meeste onder ons niet merkengeil zijn. Wij zijn kwaliteitgeil en de grotere merken bieden over het algemeen een behoorlijke kwaliteit (of het evenredig is met de prijs, daar doe ik geen uitspraken over. Een LC van €250 is volgens mij niet 6x slechter als een usa strat van €1500).

[Nielsje]

Klinkt wel heel simpel, zo van "doe ik ff". Ik zie je topic wel verschijnen bij Zelfbouw.

Hehehe, de mijne vordert langzaam....

In ieder geval ben ik niet bepaald merkengeil, maar inderaad associeer ik bij een bepaald merk wel een bepaalde kwaliteit. Dat komt door de 'ervaring' die ik met merken heb.

Als ik een strat wil maakt het me niet zoveel uit of er een merk op staat of niet, als hij maar klinkt en lekker speelt. Toevallig dat mijn japanse gitaar een Fender is..

[Mephistocles]

Klinkt wel heel simpel, zo van "doe ik ff". Ik zie je topic wel verschijnen bij Zelfbouw.
...
Jah dat is mijn manier van praten. ADD hè? En als ik bezig ben en er gaat één dingetje niet helemaal goed, vind ik het saai en ga ik iets anders te moeilijks doen. Daarom ben ik zo blij met jullie gitaarforummers, jullie geven meestal ongenuanceerde meningen, positief, en soms ook negatief (eerder omgekeerd) zodat ik weer ns mooi op mn nummer gezet wordt, en op zo'n manier dat ik net weer ff doorpak en dat het soms nog lukt ook.

Je ziet we wel verschijnen. Ik was overigens van plan om het met iemand samen te doen aangezien het in mn eentje gegarandeerd gaat mislukken. Ik heb examens en dan heel veel weken de tijd. Dus als een gitaarbouwe het goed vind neem ik mn slaapzakje mee en slaap ik een paar dagen op een luchtbedje in het tuinhuis ofzo op in een tentje in de achtertuin en dat we dan een gitaar bouwen, eventueel wat uitgaan, dingen die ik zelf kan zoals lak enzo doe ik thuis wel. Alles uiteraard tegen betaling

[zeppo]

Een LC van €250 is volgens mij niet 6x slechter als een usa strat van €1500).
Lijkt mij ook niet. Wat meespeelt is hoeveel je voor die extra procenten verbetering wilt betalen: ik kan vrolijk beslissen om met 85% tevreden te zijn en dan 400 Euro neer te tellen, omdat ik voor die overige 10% echt geen 1000-2000 Euro ga betalen.
En inderdaad : 85% + 10% is 95%. Geen enkele gitaar is namelijk 100%, daar ben ik van overtuigd. Behalve misschien een 100% op jouw wensen gebouwd exemplaar. Maar zelfs dan zul je zien dat je smaak / voorkeur over de loop van de tijd verandert, en je toch weer net iets anders wilt.

Na jarenlang topics op dit forum gevolgd te hebben heb ik stellig de indruk dat gitaristen hierin over het algemeen extreem zijn. In ieder geval een groot aantal mensen hier (me included :) )
Heb me wel voorgenomen dit jaar geen (verbetering: bijna geen) gear te kopen, behalve als ik iets echt nodig heb (http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=92969)

En dan hebben we het nog niet eens over het extra bedrag gehad dat je neertelt om dat er "Beroemd Merk" op de headstock staat.
In een aantal gevallen zit daar wel meerwaarde in: service, dealernet, resale value en het feit dat je een hogere kans op een goede gitaar hebt wanneer je een willekeurige gitaar van dat merk uit het rek neemt etc.

En waarom zou je trouwens niet tevreden zijn met die 85%?
Het geeft in ieder geval heel veel rust: je hoeft niet meer zoveel rond te zoeken, reviews te lezen, veilingsites in de gaten te houden, tripjes naar Keulen te maken etc. Ga lekker spelen! Duik de kroeg in! Verwen je vriend(in) :satisfie:

[vulvasonic]

Ik kies mijn gitaren zoals ik een broek uitkies. Het moet in de eerste plaats iets zijn wat ik mooi vind en wat bij me hoort. Dan valt er dus al heel wat af. Bij gitaren is dat niet anders. Er zijn zat gitaren die me absoluut kunnen bekoren, maar die op de een of andere manier niet bij mij passen. Eén keer heb ik me laten verleiden tot de aanschaf van een hele mooie Ibanez RG570EX. Was op de elementen na (vond ik) een perfecte gitaar. Maar ik liet haar ongebruikt aan de muur hangen.

Pas op de tweede plaats komen de meer rationele redenen om een gitaar links te laten liggen. Zowel Fenders als Gibsons vallen onder mijn favoriete gitaren, al zijn er behoorlijk wat gitaren waar ik ook niet treurig van zou worden als ik ze zou mogen hebben.

Het merk an sich is niet zo belangrijk voor me. Enige authenticiteit wel. Een strat hoort bij mij van Fender te zijn (terwijl ik het bij anderen juist vaak 'stoer' vind als ze op een kopie de sterren van de hemel staan te spelen), anders WEET ik dat ik, met de koffers reeds ingepakt, TOCH weer snel de Fender gris, ipv die eigenlijk stiekem wel heel erg lekkere Höfner (ik noem maar even iets wat ik niet heb).
De enige reden die ik hiervoor kan verzinnen is dat ik mezelf op die manier onbewust wijsmaak dat mijn grote hoeveelheid fouten in ieder geval NIET veroorzaakt worden door een slechte gitaar, het is tenslotte een 'grote jongens gitaar', een ECHTE. Je kunt je niet meer verstoppen met een dure plank in je handen. :D

[zeppo]

Je kunt je niet meer verstoppen met een dure plank in je handen. :D
Doe mij maar een Stagg dan!

"Ja euh, sorry. Ik ben eigenlijk zowat 's werelds beste gitarist, maar mijn materiaal laat het niet zo uitkomen ... :D
Wacht maar eens tot ik een echte gitaar heb!"


Je kunt je niet meer verstoppen met een dure plank in je handen. :D
Tuurlijk wel!

"Ja, het is wel een Gibsun, maar hij is door mijn tech kloote afgesteld."

[heinz3110]

De enige reden die ik hiervoor kan verzinnen is dat ik mezelf op die manier onbewust wijsmaak dat mijn grote hoeveelheid fouten in ieder geval NIET veroorzaakt worden door een slechte gitaar, het is tenslotte een 'grote jongens gitaar', een ECHTE. Je kunt je niet meer verstoppen met een dure plank in je handen. :D

Haha, en daarom speel ik op goedkope kopietjes!

[dml]

Merkengeil? Neuh, niet echt. Ik heb wel jarenlang gegeild op een Musicman Silhouette, die ik in 2000 ook daadwerkelijk kocht (daarna nog drie) maar ik heb ze ondertussen allen verkocht. Heb ook echt wel topspul gehad maar nu speel ik gewoon lekker op Squier Tele's.
Wat in het verleden nog wel eens meetelde, was de waardevastheid van een gitaar. Een merkgitaar heeft nou eenmaal meer handelswaarde dan eentje van een merk waarvan men zegt dat het prut is. Gitaristen zijn wat dat betreft conservatieve napraters (sorry voor degenen die zich aangesproken voelen).

[Soulflyhigh]

Ik ben zelf best merkengeil (eigenlijk alleen qua gitaren) Dit komt vooral omdat ik geil op merken die gewoon een goede prijs-kwaliteitverhouding hebben. Ik hoef geen vintage Fender of Gibson. Als ik een goede gitaar voor 1000 euri zie dan ga ik liever daar voor. Wat mij betreft komt je dan in het high-end segment wel op ESP, Caparison, Ibanez en dat soort merken uit. Een merk op de headstock geeft vaak wel aan dat de bouwer enige credibility heeft.

[zeppo]

Wat mij betreft komt je dan in het high-end segment wel op ESP, Caparison, Ibanez en dat soort merken uit.

Ok ...


Een merk op de headstock geeft vaak wel aan dat de bouwer enige credibility heeft.

Bij 'Keiper' staat er heel trots 'Keiper' op .... :D

[bass blom]

net gezien in het welke gitaar wil je nog topic.

http://www.gruhn.com/photo/EB5983.jpg

als ik dit zie, dan zie ik het origineel.
merk is niet zo belangrijk, maar deze gasten hebben hem gemaakt.

:lp:

[barno]

hopla, zo maar ineens hardcore porn in dit forum, zelfs opgehangen tegen die lelijke muur blijft het beeldschoon

[dodeboboeror]

+ 1, maar liever nog de deluxe :rockon:

[bass blom]

gaat niet over type.
maar wel over, heb je wel eens een imitatie lelijke eend gezien? :D

[dePerik]

Ik zat er vandaag nog over na te denken, toen ik aan het luisteren was naar Sir David Gilmore; moet ik toch niet weer een strat? Zoals Grote Vulv het noemde; een grote jongens gitaar. Tuurlijk, ik zou 'm echt graag willen hebben maar ik vrees dat IEDEREEN hier gitaren, meer gitaren en tenslotte NOG MEER gitaren wil hebben. Móet ik dan een Fender? Móet ik dan een Les Paul? Ik kwam tot de conclusie dat mij Yamaha muziekschoolgitaartje nog steeds heel fijn dienst doet. Misschien dat ik er ooit andere pups in doe om toch nét iets meer de wat meer geknepen stratsound te krijgen. Maar het iding is gewoon goed! Echt goed. En tweehands voor een kwart van wat je voor een Fender betaald. Tsja...
Toen bedacht ik me dat Paul Haarhuis ('t was hém toch, correct me if I'm wrong) toch ook een heel aantal keren Wimbledon en andere grote toernooien gespeeld én gewonnen heeft met: juist, tennisrackets van de HEMA!
Ik blijf op mijn spreekwoordelijke HEMAplank spelen tot ik 'm kan verzagen tot een deel van m'n doodskist!
Merkengeil? Tuurlijk. Zo dom daar aan mee te doen? Nee!

[Dirkdewaard]

Ik zat er vandaag nog over na te denken, toen ik aan het luisteren was naar Sir David Gilmore; moet ik toch niet weer een strat? Zoals Grote Vulv het noemde; een grote jongens gitaar. Tuurlijk, ik zou 'm echt graag willen hebben maar ik vrees dat IEDEREEN hier gitaren, meer gitaren en tenslotte NOG MEER gitaren wil hebben. Móet ik dan een Fender? Móet ik dan een Les Paul? Ik kwam tot de conclusie dat mij Yamaha muziekschoolgitaartje nog steeds heel fijn dienst doet. Misschien dat ik er ooit andere pups in doe om toch nét iets meer de wat meer geknepen stratsound te krijgen. Maar het iding is gewoon goed! Echt goed. En tweehands voor een kwart van wat je voor een Fender betaald. Tsja...
Toen bedacht ik me dat Paul Haarhuis ('t was hém toch, correct me if I'm wrong) toch ook een heel aantal keren Wimbledon en andere grote toernooien gespeeld én gewonnen heeft met: juist, tennisrackets van de HEMA!
Ik blijf op mijn spreekwoordelijke HEMAplank spelen tot ik 'm kan verzagen tot een deel van m'n doodskist!
Merkengeil? Tuurlijk. Zo dom daar aan mee te doen? Nee!

Ik durf niet eens mijn gitaar te vergelijken met een hema tennisracket.........

Iedereen zijn ding natuurlijk!

[Tupelo]

Spam, not mine...
Zelfs voor mensen die merkgeil zijn is dit (http://www.gitaarmarkt.nl/index.php?ct=elecgit&md=details&id=87096) een mooie gitaar.

Zou er iets mis mee zijn..? :dontgeti:

[bass blom]

Spam, not mine...
Zelfs voor mensen die merkgeil zijn is dit (http://www.gitaarmarkt.nl/index.php?ct=elecgit&md=details&id=87096) een mooie gitaar.

Zou er iets mis mee zijn..? :dontgeti:

sorry, ik vind hem niet mooi :D
en de foto is ook superberoerd :chicken:

[Neals]

Die Eggle is vet!

Ik heb op dit moment een Gibson, en na jaren spelen op Ibanezjes vind ik het een van de grootste overgewaardeerde prullen. De looks zijn vet, de tone is goed, maar verder vind ik ze dus 3x niks. Want kwalitatief en op gebruik bij langere sets vind ik het een drama. Dan mis ik spontaan mijn Ibanezjes.

Overweeg daarom ook serieus de LP weg te doen en een RG570 o.i.d. terug te kopen.