hoe zijn jullie begonnen [Archief]

SiNiSTRaL

2 februari 2003, 21:51

Op 2003-02-02 21:35, schreef Ibanez:
les nemen

op les gaan is juist het gene wat ik het meeste afraad, als je ergens niets leert (als je weet hoe je tabs moet lezen en cd's hebt om mee te spelen) is het wel LES :grin:, bah, met zelf wat aankloten hou je het leuk voor jezelf

Ic3gl0vE

2 februari 2003, 21:53

als je een slechte leraar hebt leer je inderdaad niets... maar er zijn ook hele coole goede leraren hoor!

Ik heb zelf trouwens ook nooit gitaarles gehad, bevalt me wel :smile:

McCloud

2 februari 2003, 21:57

Ben ik het absoluut niet mee eens. Het ligt er natuurlijk wel aan wat voor docent je hebt. Maar een beetje theorie, etc. kan nooit kwaad. Ook techniek is erg belangrijk, en hier kan een docent ook mee helpen. Je kan met zelfstudie een heel eind komen, maar les nemen geeft vaak meer vorderingen dan zelf een beetje aankloten. Je blijft dan vaak steken in een bepaald genre (wat je leuk vindt) terwijl je van ander muziekstijlen veel kan leren en later ook weer in je eigen muziek kan toepassen.

hoofd

2 februari 2003, 22:12

Ik ben erg voorstander van het jaartje les, jaartje geen les methode. Dan boek je goede vooruitgang in de lesperiode, en ontwikkel je een eigen stijl in de geen les periode.

Phoenix Rising

2 februari 2003, 22:16

Op 2003-02-02 22:12, schreef mtlhead:
Ik ben erg voorstander van het jaartje les, jaartje geen les methode. Dan boek je goede vooruitgang in de lesperiode, en ontwikkel je een eigen stijl in de geen les periode.

100 procent mee eens, je moet gewoon een paar lessen hebben om een beetje inzicht te krijgen in het instrument. Hoe je goed moet benden leer je toch niet zo makkelijk uit een boek bijvoorbeeld.

qwerty

2 februari 2003, 22:18

Als je vrienden hebt die langer spelen, speel dan eens met ze mee, en vraag af en toe of ze jou dat ene lickje of riffje kunnen leren, zo heb ik het tot nu toe gedaan, en uit ervaring kan ik je vertellen dat het werkt.
En verder: blijf spelen, speel om te spelen, maar ook als je tv zit te kijken kan je uitstekend akkordgrepen oefenen(en snel overpakken, ook erg belangrijk). Gewoon net zo lang spelen tot je gitaareelt hebt, niet alleen op je vingers, maar zelfs daar waar de gitaar tegen je lichaam rust :grin:

:B :B :B :B

sash

2 februari 2003, 22:24

Op 2003-02-02 21:37, schreef Keith Richards:
blijven oefenen :wink:

Helemaal mee eens.

pimmetje

2 februari 2003, 22:28

Op 2003-02-02 21:51, schreef SiNiSTRaL:
op les gaan is juist het gene wat ik het meeste afraad, als je ergens niets leert (als je weet hoe je tabs moet lezen en cd's hebt om mee te spelen) is het wel LES :grin:, bah, met zelf wat aankloten hou je het leuk voor jezelf

En iedereen die op een bepaald moment in z'n gitaar-ontwikkeling erachter komt dat hij een enorme partij tijd in het afleren van verkeerde technieken moet gaan steken om daarna pas weer verder te kunnen, mag bij jou langskomen om je genadeloos voor je anus te schoppen met een paar George W.-laarzen? :grin:

sash

2 februari 2003, 22:41

Op 2003-02-02 22:28, schreef pimmetje:
En iedereen die op een bepaald moment in z'n gitaar-ontwikkeling erachter komt dat hij een enorme partij tijd in het afleren van verkeerde technieken moet gaan steken om daarna pas weer verder te kunnen, mag bij jou langskomen om je genadeloos voor je anus te schoppen met een paar George W.-laarzen? :grin:

Wie zegt dat het een verkeerde techniek zou zijn? Van die conservatoriumpikkies zeker? Vind het nogal gelul over foute of goede technieken. Wat voor jou het beste werkt is voor jou de beste techniek.
In de meeste gitaarboekjes die ik heb gezien zou de beste positie voor je linkerduim achterop de hals zien. Ik denk dat het grootste deel van de gitaristen hier met de duim ver over de hals speelt, om maar een klein voorbeeld te noemen.

Ic3gl0vE

2 februari 2003, 22:43

als het goed klinkt en het doet geen pijn dan is het geen verkeerde techniek

Van Halen houdt z'n plectrum tussen duim en middelvinger... zou dat dan ook verkeerde techniek zijn? het is gewoon ANDERS. en anders HOEFT niet verkeerd te zijn

rackoen

2 februari 2003, 22:52

Wat bij mij echt veel helpt is samen spelen, met een andere (betere) gitarist. Dan pik je veel sneller dingen op,en als t goed is krikt t ook je motivatie op, je hebt zoiets van, verrek, dan moet/wil ik ook kunnen...
Plus, in je eentje spelen is ook maar zo alleen :wink:

Anders Destium

2 februari 2003, 23:03

Als reactie op Sash: Ik kwam er pas door een leraar (inmiddels natuurlijk door het conservatorium heen) achter dat ik mijn plectrum op een onverklaarbare manier verkeerd om vasthield. Dit was nogal een rem op mijn snelheid, en toen het doorhad kon het échte riffen beginnen :wink:

Hoe ik ben begonnen: Na 7 jaar viool ben ik akoestisch gaan spelen. En na een jaar heb ik een elektrische startersset gekocht. De rest is geschiedenis :smile:

pimmetje

3 februari 2003, 00:39

Voor de eigenwijze snotneuzen :grin:...

ik pakte bijvoorbeeld toen ik begon barre akkoorden op een iets andere manier... gewoon kleine afwijkingen die volkomen onbelanrijk lijken. Dat was op aanwijzingen van een autodidact die op dat moment toevallig de beste gitarist (weinig concurrentie :grin: ) in mijn omgeving was.

Het werkte prima.... totdat ik bij een goede gitaarleraar kwam. Die wees me op de afwijking en waarschuwde me. Ik reageerde even eigenwijs als sommigen hier met zo'n reactie "als 't voor mij werkt zal 't toch zeker wel goed zijn". Enige tijd verder 't gitaarles-traject in kreeg ik wat meer ingewikkelde schemaatjes voor m'n kiezen en toen begon die aangeleerde manier zich tegen me te keren en moest ik er toch aan gaan geloven.

Je weet waarschijnlijk zelf wel hoe moeilijk afleren is... dan weet je ook dat dat 1000 maal moeilijker is dan iets nieuws aanleren.

Dat je uiteindelijk kiest voor een eigen afwijking van de geldende norm (zoals die duim over de hals) is prima. Als je 't direct verkeerd aanleert is er echter vaak weinig keuze meer.

Bij Van Halen weet ik niet of 't vanaf begin aangeleerd is of een latere keuze. Gezien zijn trukendoos maar ik zou me kunnen voorstellen dat hij daar op een bepaald moment voor heeft gekozen.

FTI

3 februari 2003, 01:17

Eerst leerde ik het door een vriend. Daarna bleef ik op oude Metallica nummers, Suicidal Tendencies, en ACDC oefenen.

Dat ging best goed de eerste jaar. Toen stapte ik in een band en binnen enkele maanden leerde ik bijna tien keer zoveel (not joking).

fti

Predator

3 februari 2003, 09:55

It all started on a cold winter's eve on December 1st, 1999. When my scyzofrene uncle handed me over, THE ELECTRIC GUITAR.

(Nou eigenlijk zei hij op die dag dat ik die Godwin wel van hem mocht hebben. De dag vóór Sinterklaas heb ik hem opgehaald.)

I didn't have an amplifier yet, so I plugged it into my radio amp via the phono jack. Damn... It sounded WACK!

*zucht*

En toen heb ik van Sinterklaas een boek met CD gekregen om akkoorden te leren en een paar scales, heb ik me wel een maand of 3 mee bezig gehouden. In een gulle bui heeft mijn vader uiteindelijk vlak voordat ik op les ging (April 2000) een Vox Pathfinder gekocht. Stoer dingetje!

Sinds April 2000 zit ik dus op les, eerst bij een leraar die me veel techniek leerde. Hij leerde me vooral de hals van mijn gitaar kennen. "Hallo hals, alles goed?"
Sinds een maand of 4 zit ik nu bij een andere leraar die me vooral veel laat spelen in plaats van alleen aan mijn techniek te sleutelen.

Zorg ervoor dat je dingen van het begin gewoon goed doet, zodat je uiteindelijk niets hoeft af te leren. Blijven spelen is het beste. Er zijn nou eenmaal dingen die je niet zomaar kunt leren op gitaarles, maar die je wel leert door te spelen. Maar ga ook op les, het helpt enorm voor vooral je techniek en inzicht.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Predator op 2003-02-03 09:58 ]</font>

Ibanez

3 februari 2003, 10:00

Op 2003-02-02 22:41, schreef sash:

Op 2003-02-02 22:28, schreef pimmetje:
En iedereen die op een bepaald moment in z'n gitaar-ontwikkeling erachter komt dat hij een enorme partij tijd in het afleren van verkeerde technieken moet gaan steken om daarna pas weer verder te kunnen, mag bij jou langskomen om je genadeloos voor je anus te schoppen met een paar George W.-laarzen? :grin:

Wie zegt dat het een verkeerde techniek zou zijn? Van die conservatoriumpikkies zeker? Vind het nogal gelul over foute of goede technieken. Wat voor jou het beste werkt is voor jou de beste techniek.
In de meeste gitaarboekjes die ik heb gezien zou de beste positie voor je linkerduim achterop de hals zien. Ik denk dat het grootste deel van de gitaristen hier met de duim ver over de hals speelt, om maar een klein voorbeeld te noemen.

Het ligt er natuurlijk ook aan wat je wil spelen. Kijk voor blues maakt het het niet veel uit (en dat is niet lullig bedoelt :smile: ) Maar als je bijv. heel snel wil spelen en je doet dat met de verkeerde techniek kan je nooit die snelheid halen en een leraar kan je daar bij helpen. Ik vind zelf een leraar echt superhandig. Vooral omdat ik een superrelaxte leraar heb die precies mijn smaak heeft en ik mag precies vertellen wat ik wil leren. En hij is goed :smile:

schaap

3 februari 2003, 10:01

is er eigenlijk een echt goede manier om je plectrum vast te houden, want ik hou mn plectrum iets anders vast dan de meeste gitaristen die ik ken of op tv zie.

En je moet wel gewoon les nemen, en daarna niet meer en later weer wel. Toen ik begon met elektrisch spelen, klooide ik echt te erg, ik kon echt bar weinig. Toen nam ik les, mn niveau steeg beswel snel, daarna kapte ik weer met les, en mn niveau stijgt nog steeds beswel snel, wel iets minder denkik, maar dat komt meer door waar ik mee bezig ben dan door het niet volgen van lessen.

Rutger

3 februari 2003, 10:42

Ik raad iedere beginnende muzikant aan om iig een jaartje les te nemen. Dat stimuleert je ermee bezig te blijven en je leert een aantal goed technieken om op verder te bouwen. En dat voorkomt idd dat je na een aantal jaren bepaalde gewoontes weer af moet leren omdat ze je gaan belemmeren.

Ik denk idd niet dat er echt slechte technieken zijn, maar de een is wel (veel) beter dan de andere. En zeg nou zelf, je wilt toch gewoon de goede technieken beheersen, waar je na een paar jaar niet op vastloopt? Nou, dat leer je toevallig van een goede leraar of gevorderde gitarist uit je omgeving. Dus het is wel zo makkelijk om daar gelijk mee te beginnen, dan kun je op die basis verder en ernaast nog talloze andere technieken proberen.

Gearjunkie

3 februari 2003, 11:36

Ik merkte na een of twee jaar zelf aankloten dat ik niet of nauwelijks verder kwam. Ik ging me beperken tot de stukken die ik al goed kon spelen.

Ik heb gezocht naar een leraar die mij precies wil leren wat ik nodig heb. Dus geen Boer d'r ligt een kip in het water of zo.

Het spelen wordt zoveel handiger als je wat van verschillende toonladders e.d. weet. Zeker wanneer je gaat soleren.

Nikkie

3 februari 2003, 12:08

Op 2003-02-02 22:41, schreef sash:

Op 2003-02-02 22:28, schreef pimmetje:
En iedereen die op een bepaald moment in z'n gitaar-ontwikkeling erachter komt dat hij een enorme partij tijd in het afleren van verkeerde technieken moet gaan steken om daarna pas weer verder te kunnen, mag bij jou langskomen om je genadeloos voor je anus te schoppen met een paar George W.-laarzen? :grin:

Wie zegt dat het een verkeerde techniek zou zijn? Van die conservatoriumpikkies zeker? Vind het nogal gelul over foute of goede technieken. Wat voor jou het beste werkt is voor jou de beste techniek.
In de meeste gitaarboekjes die ik heb gezien zou de beste positie voor je linkerduim achterop de hals zien. Ik denk dat het grootste deel van de gitaristen hier met de duim ver over de hals speelt, om maar een klein voorbeeld te noemen.

Haha dat is waar ja, ik heb zelf ook geleerd om me linkderduim achter op de hals te zetten, maar doe het alleen nooit....

Bassie79

3 februari 2003, 12:29

Ik heb 2 jaar les gehad van een leraar en die leerde het mij verkeerd, en ik leerde niet wilde spelen. Toen ben ik 1 jaar naar een andere leraar gegaan, en heb daar meer geleerd dan 2 jaar bij die ander.

Je hebt goede en slechte leraren, maar het is wel verstandig om 1 jaar les te nemen. En bij sommige muziekscholen krijg je les en wordt je in een band gezet.

Veel succes.

moretel

3 februari 2003, 12:41

Ik heb altijd alles zelf gedaan en haalde veel uit boeken etc.
Echt slecht is mijn techniek niet maar als ik het over zou doen zou ik les hebben genomen en zou ik ongetwijfeld een betere gitarist zijn.
Nu heb ik 20 jaar wisselend gestudeerd en ben ik er nu achter hoe echt te oefenen, daarom raad ik af om voor de TV wat te pielen, gooi dat ding het raam uit of zet hem alleen aan als er echt iets is (bijn a nooit dus), de grootste belemmering voor je ontwikkeling is spelen zonder aandacht. Zet op termijn weinig zoden aan de dijk alhoewel niet iedereen dat zal vinden.
Nu zoek ik nog wel eens naar een gitaarleraar maar ben meer op zoek naar een soort van coach om aan te geven of ik op de goede weg zit.

Als je echt vooruit wil moet je les nemen maar wel weten wat je wilt, prioriteiten stellen en oefenen tot je een ons weegt zeg maar. Als je een paar jaar verder bent dan ontwikkel je vnl. door het samenspelen met anderen.

Ibanez RuleZ

3 februari 2003, 13:39

ik ben wat begonnen met zelf accoorden aanleren en wat boekjes doorkijken. Na 3 jaar had ik dat wel gezien (was toen 12) en ging gitaarles nemen. Ik kan niet echt zeggend dat ik daar spijt van heb gekregen, want na 6 jaar klassiek les kan ik wel zeggend dat ik redelijk pittig vingerzettingen kan hebben, die zeker wel handig zijn voor electrisch spelen. Zeker voor dingen shredden laag op de hals (bassnaren) heb ik veel profeit van die kennis/kunde!
Ik zou dus gewoon les nemen als ik jou was.

Harrald

Neals

3 februari 2003, 17:56

ik heb vooral op de uiterst gedateerde methode heel aan het begin les gehad, naja les, was meer een beetje op het goeie been gezet worden..

Maar in een band leer je heel veel, omdat je toch verantwoordelijk bent voor jouw partijen, en daarom dus iets meer een schop onder de kont krijgt wat je motiveert te leren.