Thom TK
4 december 2007, 16:46
Verassende resultaten.
Na een middagje testen bij Feedback in Utrecht (leuke winkel!), heb ik een drietal distortionpedalen getest. Alle pedalen zijn getest met een Ibanez RG370 over een Koch Studiotone combo.
Allereerst de Koch: Die vond ik best wel tegenvallen na alle goeie verhalen over het merk, maarja ik ben Engl "gewend".
De EHX MetalMuff -Micromuff eigenlijk.
Na uitvoerig de zoekfunctie gebruikt te hebben dacht ik: dit is het pedaal dat ik moet hebben. Ik ben namelijk op zoek naar een pedaal dat goed standalone is maar ook een goede booster is (gainstacking heet dat geloof ik).
Toen ik hem aan had gesloten op het clean kanaal was dit gelijk de tegenvaller van het jaar. Een zeer iel, nasaal en dun geluidje, en inderdaad geen low-end zoals eerder gezegd op dit forum. Ik dacht echt van :o, dit méén je niet en ik overdrijf niet. Optie 2: de booster opstelling. Kanaal 2 getest (medium gain), en dit was ook niet wat. De Micromuff heeft een typische distortion die je blijft horen onder de originele dikke distortion van de Koch. Maar op een heel irritante manier. Zeer slecht pedaal IMO.
De Carl Martin Heavy Drive. Goede verhalen over gehoord (Carl Martin dan), en ook de delay en de compressor (!) waren te goed voor woorden. Dit pedaal echter was wel beter dan de EHX -wat niet zo moeilijk is eigenlijk-, maar niet wat ik zocht. Als standalone voldeet hij gewoon niet. Waarschijnlijk moet je hem over een JCM 800 op stand 10 gebruiken, maar over de Koch op kamervolume klonk hij erg zwak, zeer weinig gain. De toonregeling vond ik ook niet handig. Als booster was hij net zo min overtuigend vond ik, hij heeft zo weinig gain dat de hele overtuigingskracht van het ding weg is...als booster merk je dat ook. Ik kon er niks mee. Zelfs op kanaal 3 (high gain) van de Koch was het niks.
Tenslotte de Boss DS-1, koreaanse versie. Jawel, jullie lezen het goed: ik heb hem nog nooit getest. Gelijk als standalone distortion gebruikt en wow, ik wist dat hij goed was maar zó goed had ik niet verwacht. Hij heeft meer gain dan de CM en minder dan de Micromuff, maar wél erg goede gain. Mooie saturated distortion, om het zo te zeggen, en je kan er zelfs metal mee spelen als standalone. Zeker als de buizenbak een beetje hard staat doet hij het goed. Slayer redt hij wel, en ik wil bijna Arch Enemy zeggen.
Als booster doet hij het óok erg goed. Op kanaal 2 van de Koch krijg je een mooie distortion met een mooie leadsound, maar ik was vooral onder de indruk van het boosteffect op kanaal 3. Instellingen: gain van de Koch op 10, gain van de DS-1 op 10, level op 0, tone op 10. En daar is de zingende leadsound, lange sustain en opvallend weinige ruis of feedback. Dit in tegenstelling wat ik erover heb gehoord. Qua ritme is hij ook overtuigend en een echte toevoeging tov kanaal 2 "gewoon".
Conclusie: de CM is voor zijn prijsklasse erg slecht, de Metalmuff teleurstellend, zelfs voor zijn prijs, en de DS-1 verassend goed. En de prijs zal ik hier helemaal maar buiten wegen laten! :D.
Na een middagje testen bij Feedback in Utrecht (leuke winkel!), heb ik een drietal distortionpedalen getest. Alle pedalen zijn getest met een Ibanez RG370 over een Koch Studiotone combo.
Allereerst de Koch: Die vond ik best wel tegenvallen na alle goeie verhalen over het merk, maarja ik ben Engl "gewend".
De EHX MetalMuff -Micromuff eigenlijk.
Na uitvoerig de zoekfunctie gebruikt te hebben dacht ik: dit is het pedaal dat ik moet hebben. Ik ben namelijk op zoek naar een pedaal dat goed standalone is maar ook een goede booster is (gainstacking heet dat geloof ik).
Toen ik hem aan had gesloten op het clean kanaal was dit gelijk de tegenvaller van het jaar. Een zeer iel, nasaal en dun geluidje, en inderdaad geen low-end zoals eerder gezegd op dit forum. Ik dacht echt van :o, dit méén je niet en ik overdrijf niet. Optie 2: de booster opstelling. Kanaal 2 getest (medium gain), en dit was ook niet wat. De Micromuff heeft een typische distortion die je blijft horen onder de originele dikke distortion van de Koch. Maar op een heel irritante manier. Zeer slecht pedaal IMO.
De Carl Martin Heavy Drive. Goede verhalen over gehoord (Carl Martin dan), en ook de delay en de compressor (!) waren te goed voor woorden. Dit pedaal echter was wel beter dan de EHX -wat niet zo moeilijk is eigenlijk-, maar niet wat ik zocht. Als standalone voldeet hij gewoon niet. Waarschijnlijk moet je hem over een JCM 800 op stand 10 gebruiken, maar over de Koch op kamervolume klonk hij erg zwak, zeer weinig gain. De toonregeling vond ik ook niet handig. Als booster was hij net zo min overtuigend vond ik, hij heeft zo weinig gain dat de hele overtuigingskracht van het ding weg is...als booster merk je dat ook. Ik kon er niks mee. Zelfs op kanaal 3 (high gain) van de Koch was het niks.
Tenslotte de Boss DS-1, koreaanse versie. Jawel, jullie lezen het goed: ik heb hem nog nooit getest. Gelijk als standalone distortion gebruikt en wow, ik wist dat hij goed was maar zó goed had ik niet verwacht. Hij heeft meer gain dan de CM en minder dan de Micromuff, maar wél erg goede gain. Mooie saturated distortion, om het zo te zeggen, en je kan er zelfs metal mee spelen als standalone. Zeker als de buizenbak een beetje hard staat doet hij het goed. Slayer redt hij wel, en ik wil bijna Arch Enemy zeggen.
Als booster doet hij het óok erg goed. Op kanaal 2 van de Koch krijg je een mooie distortion met een mooie leadsound, maar ik was vooral onder de indruk van het boosteffect op kanaal 3. Instellingen: gain van de Koch op 10, gain van de DS-1 op 10, level op 0, tone op 10. En daar is de zingende leadsound, lange sustain en opvallend weinige ruis of feedback. Dit in tegenstelling wat ik erover heb gehoord. Qua ritme is hij ook overtuigend en een echte toevoeging tov kanaal 2 "gewoon".
Conclusie: de CM is voor zijn prijsklasse erg slecht, de Metalmuff teleurstellend, zelfs voor zijn prijs, en de DS-1 verassend goed. En de prijs zal ik hier helemaal maar buiten wegen laten! :D.