PDA

View Full Version : goede en slechte jaren van een fender strat. usa?



sander666
1 februari 2003, 17:32
Weten jullie misschien of Fender (strat. usa)goede of minder goede jaren heeft gehad (kwaliteit)? zoja welke
en zijn de goeie jaren ook een beetje te betalen?
B.V.D.

green_day
1 februari 2003, 19:07
wat ik weet is dat Fender russen 1983 en 1985 moest bezuinigen. Dit zie je ook doordat op de fender maar 2 knoppen zitten en de originele jack is vervangen door één op de stagplaat, en de tremolo is opnieuw vormgegeven. Hij is een stuk minder mooi too

Gretsch6120
1 februari 2003, 19:28
De standard strats uit 1996 zijn goede gitaren deze zullen ook redelijk goed te betalen zijn. (hangt natuurlijk ook van je budget af)

piezo
1 februari 2003, 19:34
Fenders tot 1968 zijn goed. Van daaraf maar vooral na 1973 werden ze steeds slechter. (Bron: de production manager van Fender). In 1982 werd de huidige CEO Schultz ingehuurd om de kapotte reputatie te herstellen, maar hij kreeg onvoldoende middelen van CBS. In 1985 heeft hij middels een management buy-out Fender overgenomen, d.w.z. de rechten, niet de bezittingen. Daarom werden van 1985 tot 1988 vrijwel alle Fenders in Japan gebouwd. Die zijn heel behoorlijk. Vanaf 1988 kwam de American Standard serie op de markt, die wel weer goed waren.

Ikzelf heb de indruk dat de opvolger daarvan, die American serie, wat minder is dan de AM.Std. Wie weet daar meer van?

vulvasonic
2 februari 2003, 00:52
Ik geloof niet dat de American series slechter zijn dan de American Standard.

Feit is dat vanaf het moment dat Fender CBS Schultz en Smith van Yamaha naar Fender haalde, de gitaren in kwaliteit langzaamaan terrein terug gewonnen hebben.
De eerste standard versie is een hele mooie gitaar die in weze veel weg heeft van een vintage gitaar. Alleen zijn deze relatief moeilijk te verkrijgen, omdat destijds de productie op een aanzienlijk lager pitje kwam te staan.
Je vroeg om de waarde van goede strats; De waarde van strats vanaf 87 ken je waarschijnlijk. De waarde van een 82er strat ,niet die met de 2 knoppen, maar de zogenaamde Smith strat is volges mij het goedkoopste alternatief om een goede Amerikaanse strat te komen (let wel, nog altijd duurder dan de huidige strats).

Fender heeft in dezelfde periode ook nog de elite serie gemaakt, die niet bijzonder populair bleek, maar buitengewoon goede gitaren omvatten. Ook deze gitaren zijn niet de goedkoopste, al kom je ze hier en daar nog wel es tegen.

Verder is het simpel. Hoe ouder, hoe duurder. Waarbij moet worden gezegd dat de jaren 70 modellen tot de minsten moeten worden gerekend (hoewel ook daar altijd goede exemplaren tussen zitten).
Het spreekt boekdelen dat de Japanse kopietjes uit het begin van de jaren tachtig deze ouwetjes in kwaliteit vaak overtroffen.

Alles van voor 65 is sowieso voor een normaal mens te betalen. En eigenlijk geldt dat ook voor gitaren tot 73, zij het in mindere mate.